Toen ik bekende
was ik o
Eis drie jaar voor
dubbele moord
MOORD PER AUTO ONGELUK GENOEMD
Nellie was
beste vrouw
Schouw aan
liet water
Jeugdbende in
Tilburg opgerold
alles
goed
en
wel
7
DONDERDAG 6 JUNI 1968
DEN BOSCH Mr. J. Boos
ter, officier van justitie bij de
rechtbank in 's-Hertogenbosch,
stelde het gisteren zeer nadruk
kelijk: Jan G. A. H. uit het Bom-
melerswaardse dorp Kerkdriel
had z'n vrouw moeder van
twee kinderen en zijn vriend
vader van een kind opzette
lijk met zijn auto in het water
van de Zuid-Willemsvaart ge
reden, waardoor beiden de ver
drinkingsdood stierven. Een dub
bele moord dus op mensen, die
hem het meest nastonden.
Maar de verdachte, 34 jaar oud en
vrachtwagenchauffeur van beroep,
bleef ter zitting hardnekkig ontkennen
dat hij dit misdrUf dat uniek is in
de geschiedenis van de Nederlandse
criminaliteit had gepleegd, hoewel
h\j tegenover politie en rechter-com-
missaris een volledige bekentenis had
afgelegd.
In een vertwijfelde poging zijn gewe
ten schoon te wassen, trachtte hij bij
de rechtbank de schijn te wekken dat
de verdronken man en vrouw het
slachtoffer werden van een (door hem
veroorzaakt) ongeluk.
Wel gaf hij toe een verhouding te
hebben gehad lang voordat hij bij
Den Dungen h£t water inreed met
de 27-jarige vrouw van zijn vriend,
Trees K.-V. Deze zal zich morgen voor
dezelfde rechtbank wegens medeplich
tigheid moeten verantwoorden, tenmin
ste als de zaak tegen Jan (die giste
ren, buiten de zogenaamde schouw om,
bijna tien uur in beslag nam') vandaag
kon worden afgerond.
Een vreselijk gebeuren, ook als de
rechtbank de vermeende opzet ver
werpt. Op de avond van 25 augustus
1966 reed de uit Rossum afkomstige,
rijzige boerenzoon, met zijn auto van
Schijndel naar Den Bosch. Naast hem
zat zijn 36-jarige vrouw Nellie, gebo
ren Van Ewijk. Op de achterbank zijn
vriend, de 26-jarige Johan Kooiman.
Voor de bungalow, die Jan in Kerk
driel had laten bouwen, waren bij een
handelaar in Schijndel wat tegeltjes
uitgezocht. Johan, van beroep tegel
zetter, was meegegaan om Jan te ad
viseren, en voor zichzelf een voorraad
je natuursteen te kopen.
Bij Den Dungen, op de hoek van de
haaks op de Bosscheweg toelopende
Zuidelijke Kanaaldijk, plonste de Ford
Taunus 12 M, waarmee gereden werd,
in het water van de Zuid-Willemsvaart.
„Ongeluk'
Een beoordelingsfout, zei Jan giste
ren tegen de president van de recht
bank, mr. W. Boerink. Voor een tege
moetkomende bromfietser zou hij z'n
grote licht hebben moeten dimmen,
terwijl de knipperlichten van een (nim
mer opgespoorde) auto hem op een
dwaalspoor zouden hebben gebracht.
Ook het reflecterende schrikhek, dat
aan het einde van de Zuidelijke Ka
naaldijk in de berm stond opgesteld,
zou hij niet hebben gezien.
Volgens zijn lezing had hij onmid
dellijk het linkerportier opengedraaid,
waardoor z'n achter hem zittende
vriend zich in paniek naar buiten had
gewrongen. Toen hijzelf de wagen ver
liet, had z'n vrouw zich in wanhoop
aan hem vastgeklemd.
Jan, de enige die zwemmen kon,
werd, toen hij de wagen verlaten had
nog steeds volgens zijn zeggen
ernstig door zijn zich aan hem vast
klemmende vrouw belemmerd. In
(Van onze speciale verslaggever)
doodsnood zou hij zich toen van zijn
jasje (en ook van zijn echtgenote) heb
ben ontdaan. Ifij zou «~g naar haar ge
zocht hebben, doch h. kon haar niet
meer vinden.
Redden
Toen hij uitgeput de kant bereikte
na ruim een minuut, zo heeft de recon
structie uitgewezen zou hij opnieuw
aanstalten hebben gemaakt het water
in te gaan om alsnog Nellie te probe
ren te redden.
Omstanders zouden hem hiervan heb
ben weerhouden. De lichamen van zijn
vrouw en zijn vriend werden niet lang
daarna levenloos in de berm gelegd.
Tot zeker een jaar daarna bleef het
gebeuren voor de politie een tragisch
ongeluk. Toen begonnen er beschuldi
gende stemmen in Kerkdriel te klin
ken. Jan zou z'n vrouw en z'n vriend
uit de weg hebben geruimd om Trees,
de echtgenote van de laatste te kun
nen huwen.
De (ver)houding van Jan en Trees
was zeker debet aan-deze geruchten.
De-man had zijn bungalow verkocht;
de vrouw had de twee kinderen van
haar minnaar in haar huis opgenomen.
Met ontsteltenis namen de dorpelingen
kennis van hun aanvraag tot het slui
ten van een huwelijk.
Op 30 september van het vorig jaar
ruim dertien maanden na de dood
van zijn vrouw en zijn vriend werd
Jan gearresteerd. Het was zes dagen
voor zijn trouwdag. Trees werd een
paar dagen later in verzekerde bewa
ring gesteld.
Beste vrouw
In een urenlang verhoor gaf de pre
sident van de rechtbank verdachte '!s-
teren alle gelegenheid zichzelf in een
zo gunstig mogelijk daglicht te stellen.
Jan maakte hier gretig gebruik van.
Hii was een „kindergek". Hy loofde
Nellie, die hü als de beste moeder en
huisvrouw afschilderde.
In het huwelijksleven waren er zeer
zeker moeilijkheden geweest. Z'n vrouw
frigide; hij had daarom zijn verlan
gens bij een ander gezocht. Deze hu
welijksontrouw had hij als een zware
morele last ondervonden.
,,Maar meneer de president!", riep
hij snikkend uit, „ze weten het alle
maal niet. Als je nou eerst je vrouw
verliest en er wordt daarna gezegd
dat je zelf de schuld daarvan bent, dan
is dat wel het ergste, dat je overkomen
kan".
Tussen Nellie „nergens liever dan
thuis" en Trees „niets liever dan
buitenshuis" was Jan voortdurend
heen en weer geslingerd. Maar de
kaartavondjes van de twee echtparen
bleven tot een paar dagen voor het
drama voortduren, zonder dat de be
drogen huwelijkspartners dit vertel
de Jan tenminste argwaan koester
den.
Bekentenis
Duitse zeeman
verdronken
ROTTERDAM De matroos Fritz
Malijg uit Borgdorff in Duitsland, 31
jaar, opvarende van het in de Waal
haven te Rotterdam gelegen Duitse
schip „Mathilde Bolpen", die sedert
woensdagochtend was vermist, bleek
te zijn verdronken.
Woensdagmiddag is het stoffelijk
overschot bij het dreggen gevonden.
Verdachte moest spitsroeden lopen,
toen zijn bekentenissen aan de orde
kwamen. Drie verklaringen, in een
tijdsbestek van enkele uren tegenover
de politie afgelegd, werden door de
president van de rechtbank voorgele
zen.
In de verststrekkende bekende Jan
de dubbele moord te hebben gepleegd,
hij had zijn vrouw en zijn vriend vol
gens een van tevoren beraamd plan
opzettelijk in de Zuid-Willemsvaart ge
reden en hen laten verdrinken Trees
zou z'n kwade genius zijn geweest.
Tegenover de rechtbank schilderde
de vrachtwagenchauffeur zichzelf al
als een slachtoffer van de omstandig
heden. Hij was maar „een gewone jon
gen". die door de arrestatie en door
de feiten die hem ten laste werden ge-
j legd, totaal overstuur was geraakt. Hij
I zou „helemaal van de kaart" zijn ge
weest toen hij de betreffende proces
sen-verbaal mede ondertekende.
Van de verhoren die hem waren
afgenomen, kon hij zich niets meer her
inneren. Zodra er belastende details
naar voren werden gebracht, liet zijn
geheugen hem totaal in de steek.
Ontlastende, of althans nietszeggende
details daarentegen kon hij zich steeds
bijzonder goed herinneren.
Prinses Beatrix en prins Claus
hebben gisteren een bezoek ge
bracht aan het werkeiland voor
de inpoldering van de Lauwers-
zee. Vóór het vertrek naar Delf
zijl hielp prins Claus zijn vrouw
met het aangespen van de
veiligheidsriem in de helikopter.
Boeten
Acht getuigen, allen politiemannen,
gaven een beeld van Jan, toen hij
door de mand viel. Hij zou hevige
huilbuien hebben gehad. Hij zou ge
zegd hebben blij te zijn dat hij ein
delijk de waarheid had verteld, omdat
hij alleen zo een nieuw leven zou kun
nen beginnen. Hij zou herhaaldelijk
verklaard hebben dat hij voor z'n zwa
re schuld ten volle wilde boeten. Hij
zou zichzelf als „een enorme schoft"
hebben betiteld.
Bij een confrontatie met Trees zou
hij de laatste hebben gesmeekt ook
alles te bekennen. Dit om haar en zijn
toekomst veilig te stellen, en ook die
van de drie kinderen.
Van die gebroken Jan van toen was
gisteren niets meer over. Ook zijn lief
de voor de vrouw, met wie hu in over
spel had geleefd, was verdwenen. HU
wilde haar nooit meer zien. Alles wat
zü in bezwarende zin over hem had
gezegd na de confrontatie met haar
minnaar heeft Trees inderdaad bekend
betrokken te zijn geweest bU het bera
men van de moordplannen was ge
logen.
Normaal mens
De zenuwarts dr. L. P. Schreinema-
cher uit Vught, die over verdachte een
psychiatrisch rapport had uitgebracht,
schetste hem als een man van een
normaal gemiddelde. Van schemertoe
standen of geheugenzwakte had hij bij
zijn onderzoekingen niets waargeno
men. De vragen, die hij stelde, werden
voor de beantwoording altijd goed
overwogen.
In sommige opzichten onbetrouw
baar, zei de getuige-deskundige. Hij
heeft een enigszins hysterische persoon
lijkheidsstructuur, die wel eens tot
neerslachtigheid kan leiden. Aan de
ene kant gedraagt hij zich als een
charmante, innemende en vriendelijke
man, aan de andere kant kunnen zijn
emoties bijzonder hevig zijn, waardoor
hij zich wel eens vreemd gedraagt.
Vandaag zouden de officier van jus
titie en de verdediger, mr. W. Nijs uit
Waalwijk, aan het woord komen.
(Van onze speciale verslaggever)
DEN DUNGEN Op de plaats
waar Jan G. A. H. uit Kerkdriel op j
26 augustus 1966 met zijn auto te wa-
ter raakte zijn vrouw en zjjn
vriend verdronken hierbij hield de
president van de Bossche rechtbank, I
mr. W. Poerink, gisteravond laat een
schouw. Het water van de Zuid-Wil-
lemsvaart werd door schijnwerpers
verlicht. Tot in de wjjde omtrek wa-
ren de wegen afgezet.
In het gezelschap, rechters, de offi
cier van justitie, getuigen, journalis
ten en honderden belangstellenden
torende de figuur van de vrachtwa
genchauffeur hoog boven allen uit.
Zijn linkerpols was met een ketting
vastgemaakt aan de rechterpols van
een wachtmeester der rijkspolitie.
Kosten noch moeite waren gespaard
om de beweringen van verdachte op
waarheid te toetserl. Zelfs de vangrail,
die sinds die zomeravond van 1966 op
de hoek van de Bossche en de Zuide
lijke Kanaaldijk is geplaatst, was af
gebroken om het oorspronkelijke
schrikhek er weer voor te kunnen
zetten.
„GEEN GEVAAR"
Met een Ford Taunus 12 M toonde
de getuige-deskundige A. Bloemen
enkele malen aan, dat de haakse bocht
met vrij grote snelheid kan worden
genomen zonder gevaar dat de auto
te water rijdt.
Het betoog van de heer Bloemen (als
opperwachtmeester van de technische
dienst der rijkspolitie een verkeers-
deskundige), kwam erop neer dat ver
dachte het reflecterende schrikhek
onder alle omstandigheden had moeten
zien. Omdat hij een ervaren chauffeur
was en betrekkelijk langzaam reed
60 km volgens zijn zeggen kon de
Zuid-Willemsvaart nooit een reëel ge
vaar voor hem hebben opgeleverd.
Ook de vage bermsporen waren
nauwkeurig nagebootst. De vorm hier
van de auto was nergens „doorheen
geploegd", wat bij de handelingen die
verdachte zou hebben verricht, zeker
had moeten gebeuren zou een aan
wijzing kunnen zijn dat Jan G. A. H.
zijn wagen opzettelijk het kanaal
heeft ingestuurd.
Een nieuwe sigaret met een nieuwe smaak.
25 Roxy Special sigaretten, stuk voor stuk
van ongekend kaliber.
In knalgoed pakje f 1.50.
25 Roxy Special, een nieuwe creatie, een nieuw American blend van goeden huizevan Roxy.
TILBURG De politie van Til
burg heeft 18 jongens, variërend
in de leeftijd van 14 tot 18 jaar inge
rekend, die gedurende een half jaar
voornamelijk het zuidelijk stadsdeel
van Tilburg hebben geterroriseerd. In
wisselende groepen gingen de kna
pen, bij voorkeur op maandagavond
laat, op pad. Zij hebben achttien
diefstallen en zeven inbraken bekend,
waarbij de buit meestal bestond uit
dranken, levensmiddelen en rookwa
ren. Gezamenlijk hebben zij boven
dien nog 34 vernielingen op hun
naam staan. Voor zeker 20.000 gulden
werd schade veroorzaakt aan wonin
gen. scholen, wijkhuizen en aan
straatlantaarns.
Dertien van de aangehoudenen zul
len bij de officier van justitie in Bre
da worden voorgeleid.
20 jaar voor Keiees
DEN BOSCH Het gerechtshof te
Den Bosch heeft de Keiees A T in
overeenstemming met het vonnis van
de rechtbank te Den Bosch en de eis
van de advocaat-generaal, veroor
deeld tot 20 jaar gevangenisstraf met
aftrek van voorarrest. Hij stond op
22 mei in hoger beroep terecht we
gens het feit dat hij in mei en juni
van het vorige jaar zijn vrouw om
het leven heeft gebracht door aan
bloedwijn die zij regelmatig dronk,
een thalliumhoudend rattenverdel-
gingsmiddel toe te voegen.
Ook geprobeerd zoontje te doden
LEEUWARDEN Drie jaar
gevangenisstraf met aftrek van
voorarrest en terbeschikking
stelling van de regering heeft de
officier van justitie bü de recht
bank te Leeuwarden gevorderd
tegen de 39-jarige A. H. wegens
moord op haar man, Jacobus de
de Vries op 2 augustus 1967,
moor op haar man, Jacobus de
Vries op 28 augustus 1967 en po
ging tot moord op haar zoontje
Jacobus Gelt de Vries op 21 ok
tober 1967.
Het wapen, waarvan de vrouw zich
bediende, was een gif dat gebruikt
wordt om ratten en muizen uit te
roeien. De schoonvader kreeg het
toegediend in een kop koffie, haar
man en haar zoontje in glazen limo
nade.
Ter zitting bleek dat de vrouw, die
een moeilijke jeugd heeft gehad
zij was thuis in het grote gezin de
voetveeg er in haar huwelijk in
geslaagd was de dominerende figuur
Twee dagen moet ik op reis. Dus
zit ik, wat ik eigenlijk nooit doe.
vooruit te plukken in de Haagse hof.
Vandaag is nu morgen voor mij.
Ingewikkeld, maar toch eenvoudig.
Nu zijn twee dagen niks. Maar dit
keer zijn het twee dagen die me pre
cies te lang vallen. Zaterdag voor
Pinksteren zag ik het al aankanen.
Zondagochtend was ik nog zrlker-
der, maandag durfde ik er nauwe
lijks nog aan te denken. Dinsdag
was al mijn hoop vervlogen. En nu
woensdagochtend in de vroegste
vroegte, de weekendtas gepakt, heb
ik het bewijs.
Over een uur moet ik weg. De
agenda dwingt.
Op geen enkele manier kan ik me
aan de wrede werkelijkheid ont
wringen. En als ik morgenavond
thuis kom, dat is voor u al van
avond. dan is het gebeurd.
Voorbij, afgelopen.
Dan zal de glorie van mijn huis,
de vreugde van vele weken, zorg
vuldig gadegeslagen en teder ver
zorgd vergaan zijn.
Vanmorgen was hij uit.
Groot, glanzend, wat zeg ik. stra
lend....
Mijn dieprode hibiscus droeg fier
zijn bloem.
Morgenavond zal het niets meer
zijn dan een vaal ineengedraaid
droef stukje afval.
Duur
Gckoclil
Dat is nou de wreedheid van het
leven, de bitterheid van de plicht.
Die bloeiende hibiscus is het
moeizaam veroverde produkt van
mijn eigenwijsheid, misschien van
mijn lafheid.
Iedere kenner heeft mij verteld en
zal u vertellen, dat men een hibiscus
behoort af te snijden „tot het bot",
zeggen ze; tot op het hout. Maar dat
durf ik niet Ik kan gewoon het mes
niet in de groene weelde zetten.
Dus snoeide ik niet. „Dan geen
bloemen", dreigden de alweters.
Maar mijn hibiscus beloonde mijn
zachtheid.
HeeJ pieterig kwam er een knopje,
lang, lang geleden. En het viel niet
eens af. Het groeide en zwol en
kleurde....
„Met Pinksteren bloeit ie", riepen
de liefhebbenden rond me. Maar de
knop bleef dicht, al bijna barstend,
maar tooh net niet zich ontplooiend.
Dat deed ie vannacht. Nu ik weg
moet...
Heel in het verborgene zit nog een
spikkelklein knopje. Krijg ik neel die
spanning en dat wachten weer.
Bang zijn dat het knopje verdroogt.
Bang zijn dat het knopje afvalt.
Bang zijn, dat Jeroen het afknaagt,
want hibiscus schijnt voor een poes
lekker te zijn. En bang zijn, net weg
te moeten als dan eindelijk die knop
toch bloem wordt
Een hibiscusbloem wordt duur ge
kocht....
te worden. Zij had vier kinderen;
met haar man kon zij niet goed over
weg. Toen haar schoonvader bij hen
I in huis kwam, zag zij haar positie
bedreigd. Dat bracht haar op het idee
hem te vergiftigen. Hiervan lekte
niets uit.
Een paar weken later was haar
man aan de beurt. Hij lag vier dn gen
in het ziekenhuis, voor hij stierf. Zijn
vrouw bezocht hem daar trouw.
„Toch hebt u nooit over vergif
gesproken," zei de president.
„Zij vroegen er niet naar," ant
woordde de verdachte. „Hadden zij
maar gezegd, mevrouw De V., wij
vinden het wel een beetje verdacht,
dan had de kleine jongen het mis
schien ook niet gehad," zo verklaarde
zij. Dit zoontje dat later ook vergif in
limonade kreeg heeft er het Jeven
afgebracht.
In tegenstelling tot de beide andere
gevallen is het motief van de vrouw
ook haar kind te willen doden niet
duidelijk geworden. Een broer zou
tegen haar gezegd hebben, dat de au
toriteiten haar de kinderen wel eens
af konden nemen. Om deze reden zou
zij het plan hebben opgevat ook hem
en missohien zichzelf van het leven
te beroven.
Hiermee in tegenspraak achtte de
offiicer het feit, dat de vrouw, nadat
zij haar man een luisterrijke begra
fenis had bezorgd, van de resterende
levensverzekeringspenningen mooie
nieuwe spulletjes had gekocht. Dat
zij de levensverzekering van een
paar kinderen had verhoogd gaf de
officier ook te denken.
De psychiater achtte haar met be
trekking tot de moorden op haar
schoonvader en haar man vermin
derd toerekeningsvatbaar. Wat de po
ging tot moord op haar zoontje be
trof, nauwelijks toerekeningsvatbaar.
Zij zou toen reeds geleden hebben
aan paranoide waantoestanden. Wel
achtte hij de verdachte een potenti
eel gevaar voor de maatschappij. Zij
zou een langdurige verpleging nodig
hebben. De raadsman vroeg de recht
bank een zo kort mogelijke straf op
te leggen, ten einde zo snel mogelijk
met de verpleging te kunnen begin
nen.
De vrouw verklaarde spijt van
haar daden te hebben.
Nederlander wegens
roofmoord gezoeht
MÜNCHEN De politie van Mün-
chcn heeft gisteren een arrestatiebevel
uitgevaardigd tegen de Nederlandse
betonwerker J. A. Ter B. f35), die er
van wordt verdacht zaterdag de bont
werker Anton Hoger doodgeschoten en
beroofd te hebben.
Ter B. zou op Eerste Pinksterdag
getracht hebben het geroofde bont aan
de man te brengen. Een nertsmantel
kon worden achterhaald. Hoger werd
gevonden in de bontzaak van rijn moe
der in het centrum van Münchcn. Een
taxichauffeur kon een nauwkeurige be
schrijving geven van de vermoedelijke
dader.
rihumu-zendiny
Gelijk nu algemeen bekend is, heeft
zendeling J. D. van Woerden in Rho-
desië de Schotse zending in Mbuma
verlaten en is hij overgegaan naar de
zending van de Gereformeerde Ge
meenten. Hoe betreurenswaardig ook,
wij zullen dit besluit moeten respecte
ren.
Helaas is er onder de sympatisanten
van de Mbumazending grote onrust en
verwarring ontstaan door een adver
tentie van de zijde van mevrouw
Mijnders in De Banier, waarin zij
meedeelt, dat het „bureau Mbumazen
ding Lisse" voortaan èn de nieuwe
Gereformeerde-Gemeentenzending in
Rhodesië èn de bestaande Schotse zen
ding daar zal steunen.
Zij weet zeer goed, dat de Mbuma
zending is aangegrepen door duizen
den in Nederland als mogelijkheid tot
het betonen van zendingsliefde, juist
omdat zij met geen enkele bestaande
zending vanuit Nederland konden
meegaan. Is het dan zedelijk te ver
antwoorden, als mevrouw Mijnders de
Mbumazending organisatorisch wil
gaan koppelen aan de zending van de
Gedeformeerde Gemeenten?
Wie de zending van de Gerefor
meerde Gemeenten wil steunen, heeft
daartoe in ons land ruime gelegen
heid. En zij, die Van Woerden na zijn
overgang willen blijven steunen, heb
ben het gironummer van de zending
der Gereformeerde Gemeenten, hun
zendingscorrespondenten. zen
dingsbusjes, zendingsdagen enzovoort
tot hun beschikking.
Laat dan het gironummer, de zen-
dingscorresDondenten, zendingsbusjes,
zendingsdagen enzovoort van de Mbu
mazending uitsluitend bestemd blijven
voor Mbuma. dat is voor de zending
van de Schotse kerk.
Zo weet iedereen op eenvoudige en
duidelijke wijze, waar hij aan toe is.
Wat Ls er trouwens normaler en meer
voor de hand liggend, dan een derge
lijke regeling?
Het bestuur van de Nederland.'*
Mbumastichting. die zaterdag de zen-
dinesdag organiseert, is unaniem van
oordeel, dat de steun voor honderd
procent gericht moet blijven uitslui
tend op de Schotse zending.
Wat zou het fijn zijn, als zaterdag
kon worden meegedeeld, dat ook het
„bureau Mbumazending Lisse" van
harte bereid is om aan deze regeling
mee te werken.
Rotterdam. \v. C. van Dijfc.
P. Vlot
Vit de tijd
De stoepranden langs onze moderne
wegen zijn ondingen uit de tijd van
paard en wagen. Beter zou zijn om
deze randen schuinoplopend te maken
van straatniveau naar trottoir. Veel
minder ongelukken zullen daarvan
stellie het resultaat zijn.
Ook het afvoeren van water op de
weg kan beter door de weg niet „bol"
maar enigszins „hol" te maken met
rioolroosters in het midden. Een voor
deel daarvan is ook dat de voetgan
gers geen last meer zullen hebben van
„stortbaden".
Den Haag A. B. Ouwerkerlc
