HH
a
Weg-
werpelijk
bestaan
baar werk is
poseren voor fotograaf-ontwerper
I
Zó klaar
in de keuken
Nieuwe kookboekjes
van Ben Kuyper
Snijmachine
Engelse wek-
methode
dialoog
Gecultiveerde parels
gevoelig voor parfum
8
ZATCTDAO 27 APRIL 1968
Make-up: zeer belangrijk
L
Nadenkend
Dure apparatuur is nodig
Samenspel
Anje Langstrale-Sclioneman lieeft een meisjesfiguurtje, lange
wimper» en lang donker haar dat laatste niet echt, maar
wie ziet het op de foto? Ze draagt een makelijk zittend hemd-
jurkje en zilverkleurige schoentjes. Dat zou je alweer niet
zoeken bij een huisvrouw, maar Anje is free lance fotomodel.
Ze drijft daarnaast met haar man een grote antiekzaak op de
Binnenweg in Rotterdam, is ook nog moeder van een kind
en bazin van een hond (bouvier). Druk leven? „Ik heb oppas
genoeg" verklaart ze, „van moeder en vriendinnen. Wij zitten
in zoveel zaken.
Wij zijn alleen maar nieuws
gierig naar haar functie als
hoeze-poes. „Fotomodel is één van
de inspannendste beroepen die ik
ken. Er komt nogal eens schmink
op je goed. Fotografen willen het
gauw laat maken, je moet er veel
geduld voor bezitten. Ik ben erin
gerold door de film van Fu Man-
chu; ik was één van de bruiden.
Eigenlijk mocht het niet van
mijn man. Ik heb stiekem meege
daan aan de uitverkiezing en
won nog ook.
Neen, als actrice ben ik niet
doorgegaan, ik ben niet ambi
tieus op dat gebied. Waarschijn
lijk door de publiciteit werd ik
na die film gevraagd als fotomo
del; ik heb er zelf nooit mijn
best voor gedaan.
Veel gevoel
Voor het beroep van fotomodel
moet je veel gevoel hebben, je
behoeft niet mooi, wel fotogeniek
te zijn. Er zijn scholen, waar je
voor model leert, maar dat ge
voel moet wel aangeboren zijn.
Dat leer je niet met paardrijden
of ballet. Ik was vanaf mijn
zesde jaar op ballet. Ik had een
heel stel beroepen, was twee jaar
stewardess, twee jaar dieren
arts-assistente, voorlichtster op
het Bouwcentrum. Daar deed ik
veel mensenkennis op, ik vind
dat heel belangrijk in het leven:
mensen zien, van mensen hou
den."
Anje was enkele malen co-
ver-girl voor damesbladen, voor
een familieblad, ze werkte voor
Engelse modebladen en catalo
gussen. Is het niet vreemd om
jezelf tegen te komen? „Je wordt
wel kritisch, ziet fouten en pro
beert die een volgende keer te
verbeteren," zegt ze nuchter. Er
zijn uiteraard ook reacties van
mensen die vragen: „Waar ken ik
u van?".
„Ja natuurlijk, ik heb zes
tweelingzusters" antwoordt ze
dan, maar bekent er achter aan,
dat ze daar nu langzamerhand al
aan gewend is geraakt. Poseren
voor mode vind ik erg leuk. Daar
hoef je namelijk niets voor mee
te nemen.
Regenboog
Je kunt bovendien tegen in
koopsprijs kopen. Tot de uit
rusting van een fotomodel horen
make-up koffers, met de nodige
pruiken. Anje schudt haar mooie
stijve lokken. „En heel veel ac
cessoires zoals kettingen, oorbel
len, diverse schoener., tassen,
hoedjes ik neem meestal een
hele regenboog aan kleuren mee.
Thuis? Loop ik graag in spij
kerbroek; bij de fotograaf moet
ik mooi zijn. Dat opgeprikte,
daar houd ik helemaal niet van.
De meeste fotomodellen die ik
ken. lopen zonder make up als ze
„buiten dienst" zijn. Je bent en
blijft overigens anoniem in te
genstelling tot bekende manne
quins, die onder hun voornaam
werken. O ja, laatst poseerde ik
voor platenhoezen, een mooie se
rie jazz; dan ben je alleen maar
hoezepoes.
'Er zijn ook benzine.poesen.
Denigrerend? O nee. om dat
woord moet ik lachen, ik heb
geen nauwe horizon. Zoontje Bob
van vier staat ook al model voor
kinderfoto's. Hij verdient zijn
spaarcentjes zelf. Nee, ik hoop
niet, dat hij later dressman
wordt. Trouwens, als ik dertig
jaar ben hou ik er ook mee op.
Dan sla ik mijn wieken weer el
ders uit. Wat? Dat zal ik dan wel
zien..."
Sfeer
De ontwerper-fotograaf Ri
chard Henke (36, tengere kleine
bromsnor) gaat nu met Anje aan
het werk. Zijn devies: sfeer. „Je
moet het er met een reclame-ont
werp nooit te dik bovenop leg
gen. Voorbeeld? Kijk, deze ad
vertentie voor lingerie. Hij laat
wat dia's opgloeien en wijst op
een ontwerp voor Duitse bladen.
Een blote vrouwenarm reikt van
achter een kamerscherm naar
nylon nachthemd-op-een-stoeltje.
Zo'n advertentie, leert Richard,
maak ik voor de man. Die moet
zeggen: meid, Truus, koop jij die
lingerie, of dat japonnetje!"
„Wat gaan we doen?" inter
rumpeert Anje. „Spotjes maken"
zegt Richard. Anje zet het guitige
meisje op toneel." Goed bevrie
zen" zegt Richard. Hoeveel se
conden? Vijf! Kun je niet een
beetje ondeugend? Stout? Anje
slaat haar wijsvinger om haar
neus en is ondeugend. Steek je
handen eens in je zak ja. Blijf
zo staan, dan omhoog kijken. Nu
eens af en op lopen, comman
deert Henke. Een draai maken!
Doe nog eens. Als
je 'm hebt moet
je 'm houden.
(Ansje stopt duim
in de mond).
Onze fotograaf
sluipt op zijn
beurt om het
tweetal heen en
schiet zijn platen.
Richard Henke is
meteen gespannen
als hij model moet
zijn De aanwij
zingen 'komen nu
van Ansje... „Hij
heeft een enorme
mimiek", prijst ze.
Dan worden de
rollen weer omge
draaid. Op bevel
doet de hoezepoes
een lok haar on
der heur neus,
poseert met één
oog dicht, met
twee handen duwt
ze haar lokken
naar achteren.
Geinig, ja! roept
Richard Henke.
Hij vertelt on
dertussen, dat hij
talloze requisieten
nodig heeft. Maar „Improviseren
is het halve werk". Kunsthandels
lenen spullen uit, palmen kun je
huren voor vier gulden per dag,
zo gaat dat met de dingen die het
decor van een foto uitmaken.
„Relaties moet je hebben in dit
vak", zegt Henke. „Ik spreek met
iedereen, ontmoet graag heel veel
mensen; nee, je kunt voor jezelf
geen reclame maken, maar wel
het gesprek op je werk brengen."
Intussen steekt hij de ene siga
ret na de andere op en zegt er
zelf van: vreselijk!
Zijn tarief ligt op twintig gul
den per uur. Dat zie je niet af
aan zijn geruite overhemd, leren
stropdas en sportcombinatie. Zijn
apparatuur is duur. Toekomst
plannen van deze ontwerper?
TOELAGE VOOR
SPAANSE
VROUWEN
Spanje is voor vele va-
kantie-gangers een plezierig zon
nig land én goedkoop. Maar poli
tiek staat het niet zo hoog geno
teerd, de tachtigjarige oorlog zijn
we nog niet vergeten en het regi
me van Franco is niets voor ons.
Nu blijkt in het land van Don
Quichote een novum; de rege
ring van Franco heeft namelijk
bewilligd in de erkenning van
een organisatie die „Sociale Ze
kerheid voor Huisvrouwen" is
gedoopt. De Spaanse schonen
willen dat ook inderdaad trach
ten te bereiken. Een van de
doelstellingen van de organisatie
is, een wettelijke regeling te ver
krijgen die de huisvrouw een zo
danig huishoudgeld garandeert
dat zij daarvan een bepaald per
centage „voor haar persoonlijke
waardigheid" kan afzonderen.
Wanneer de vereniging haar zin
zou krijgen moet Spanje op slag
op feministisch gebied een der
meest vooruitstrevende landen
van Europa worden! Er blijven
nog wel enkele vragen over: mag
mevrouw dan niet zelf over haar
huishoudgeld beschikken, is het
de bedoeling dat ze een ..vast"
zakgeld krijgt, en hoe stelt de
vereniging vast wat de vrouw
toekomt om haar waardigheid op
te houden?
We krijgen zo lang
zamerhand een weg-
werpelijk leven. Een-twee
drie-vier: verpleegster in
papier. Kleurige, modieuze
kleding heeft haar intrede
gedaan als dienstkleding
voor ziekenhuispersoneel.
In een aantal Amerikaanse
ziekenhuizen althans hebben
de zusters hun traditionele
kleding verwisseld voor een
meer persoonlijke dracht in
de vorm van een leuke
japonvan papier. Dank zij
chemische vindingen zoals
Cyanamid Parez harsen heeft
men sterke vochtbestendige
papiersoorten ontwikkeld, die
zeer geschikt zijn voor kle
ding: tt voelt het al, in aan
schaf bijzonder goedkoop en
na het dragen eenvoudig
weggegooid. Het jongetje
(foto rechts) heeft voorals
nog meer belangstelling voor
het plaatje-op-papier, of zou
het een spannend verhaal
zijn?
Het assortiment bijna-klaar ar
tikelen breidt zich enorm uit. Dit
voorjaar werden er weer vele ge
presenteerd. We noemen Vacuüm
verpakte frites. De patatjes zijn
voorgebakken, in de handel in
vacuüm verpakte zakken met een
inhoud van 500 gram voor ƒ0.95.
Wie nog huiverig staat tegeno
ver TVP, het nieuwe eiwitpro-
dukt, dat vaak de plaats van
vlees kan innemen, of wie de
eerste kennismaking met dit
nieuwe produkt (dat ten onrechte
„kunstvlees" genoemd wordt) te
genviel, zou het nog eens kunnen
proberen met de recepten van
Ben Kuyper. In de serie „50 re
cepten", Uitgave Gebr. Zomer en
Keuning Wageningen, (per deel
tje 2.50) komt nu 50 TVP-recep-
ten. Jammer dat Ben, journalist
en kok, geen nieuwe naam heeft
kunnen bedenken voor dit nieu
we voedsel. Een voorbeeld:
BRUINE BONENSOEP
250 g bruine bonen, 1 1. water,
3 gekookte aardappelen, 100 g
TVPham ca l'/i dl bouillon, 1
preitje, 1 ui, peper, zout, kerrie.
De geweekte bonen gaarkoken,
tegen het eind de aardappelen
toevoegen. De TVP weken in
bouillon. Na uitlekken de bonen
massa pureren, de soepgroenten,
uitgelekte TVP en de resterende
bouillon erbij doen en nog even
koken. Op smaak brengen met de
kruiden, serveren met gebakken
soldaatjes. In deze serie kwamen
ook uit „50 ijsgerechten" en „50
rauwkostgerechten", mooi op tijd
voor de zomer. De boekjes wor
den nu in het buitenland uitgege
ven: Duitsland, Zweden en Noor
wegen toonden reeds belangstel
ling.
Hard gelach
Richard Henke (aanwijzingen ge
wend): Sfeer is hetmaar niet te
dik erop leggen.
yrtrtrüirfr
Misschien zit u
hier niet bepaald
op te wachten,
voor anderen kan
het noodzaak (bij
invaliditeit), ple
zier, status bete
kenen, of een lok
middel om de
man in de keuken
te krijgen. We
bedoelen het elek
trische keukenap
paraat waar je
van alles mee kunt snijden: brood, ham vlees, worst, kaas
groente en zoals hier: ananas. In goede huishoudelijke zaken.
\i
Niet beslist me vastpinnen op één
speciaal ding, beslist geen perso
neel! Als de opdrachten veel
worden, assistentie vragen van
een collega. Als ik een bepaalde
sfeer in een foto wil en hij
maakt een andere dan is het tóch
niet naar m'n zin. Enfin, ik ga
gewoon door. heb een redelijk
bestaan, rijk worden hoeft niet.
Leuke serie
We hebben pas een leuke meu
belserie gemaakt. Het geluk zat
ons mee: op een bank lagen twee
zilveren kussens. Anje had een
zilverkleurige jurk aan; we
moesten hals over kop komen en
het moest ook nog dezelfde dag
klaar komen. Binnen een uur
was Anje er het is een mooi
ontwerp geworden".
We begrijpen dat je altijd
klaar moet staan, van improvise
ren dient te weten, op elkaar in
gespeeld moet zijn en je (re-
clame-)opdracht zo goed mogelijk
uitvoeren. Zó komen dan de ver
borgen verleiders tot stand die
de kijker lokken tot kopen, die
ook de wereld van schoonheid en
charme toveren op de pagina's
van damesbladen en catalogus
sen. Maar zeg zelf: bij wie loopt
u eerder binnen, bij de drogist
die met vele en dikke letters pro
paganda maakt voor zijn sponzen
en zemen, of bij de man die een
mooi meisje in zijn advertentie
laat zien en vertelt, dat hij alles
heeft voor uw schoonheidsver
zorging?
Berschermd door het pak kan
deze knapperige hap wel vier tot
vijf weken bewaard blijven. Al
tijd handig om een paar zakken
voorgebakken frites in de kast te
hebben voor onverwachte gasten,
of als uw kroost in de groei uit
roept: „Mag ik wat?"
Kant-en-klaar is het haantje,
gebraden en wel, voor twee
personen, heerlijk gekruid weegt
350 gram, kost ƒ2.49. Het kan
zoals een rookworst in heet wa
ter tien minuten worden opge
warmd, wilt u er jus van maken
dan met een klont boter in de
koekepan, u kunt het door bloem
rollen en in de frituur gooien, oi
zomaar, koud neemenen als u op
pad gaat.
Een vissoep is nog een hele be
reiding, ze zijn er nu in blik
bouillabaisse, kreeftesoep die de
mooie naam bosquet de langou
stines meekreeg, en Provengaalse
vissoep. Voor de smulpapen is er
in blik toheroa soep, gemaakt
van een zeldzaam schelpdier uit
Nieuw Zeeland. De prijs is er
naar: 7.50 per blik. Een mengsel
van sinaasappelsap en bananen-
puree gaven we aan babies, maar
groten zullen het ook niet
versmaden. Nu in blik van 0.54
liter komt u op circa 1.40. Er is
ook grapefruitsap met bananen-
puree.
Mevrouw V. te T. vindt er
dit van: „Dat het een pro
bleem is zal toch iedereen, die
iets met de .jeugd te maken
heeft, moeten erkennen. Ik
herinner me nog heel goed
wat een oude man die heel
begaafd was, eens zei: „Met
de vrije zaterdag is het zo: de
mensen, en vooral de groten
van deze tijd. maken eerst
problemen om ze daarna weer
op te lossen."
Ik geloof, dat hier heel veel
mee gezegd is. De ouderen
hebben de jeugd de proble
men bezorgd. Nu betalen ze
de rente.
Ik zeg dit ook vaak met het
bouwen van heel dure kerken.
Wij bestellen ze, maar onze
kinderen moeten ze straks be
talen. Globaal genomen dan.
Ik ben altijd een vereni
gingsmens geweest, maar vind
dit echt in mijn kinderen niet
zo terug.
Zo ook met de catechisatie.
Wij staken daar vroeger veel
van op. Voor onze studerende
jeugd echter heeft de dominee
niet zo veel nieuws.
Bovendien geloof ik dat er
nog een andere oorzaak is, nl.:
Nu onze jeugd zich almeer be
zighoudt met de wetenschap,
en de uitleg daarvan, zelfs op
christelijke scholen, niet meer
een grote plaats overlaat voor
het kinderlijk geloven.
Ik las, dat mejuffrouw K. te
B. vond dat het clubwerk er
heus niet de oorzaak van was.
dat kinderen straatbandieten
werden. Ik dacht soms van
wel. Weet u, als kinderen van
tien jaar naar de club gaan.
en om half tien thuiskomen,
dan zijn ze lastig. Ze zijn over
hun slaap heen, zegt men dan.
Dan gaan ze van alles prakki-
zeren, maar niet veel goeds!
Wil men iets doen voor deze
leeftijd, dan 's middags.
Ik stuur ze van deze leeftijd
niet naar de club, ze horen
dan in bed te liggen.
Proefwerk
Mejuffrouw K. schreef ook:
„Toen ik op school was, was
ik ook lid van een club, maar
mijn huiswei'k leed daar niet
onder". Dat is dan erg mooi,
maar als mijn dochter die op
de HBS is, een proefwerk
heeft, waar ze uren voor no
dig heeft, en dan nog wat an
dere vakken, dan kan het toch
gebeuren, dat zij niet naar de
club kan, of dat haar
huiswerk eronder lijdt. Ik heb
hier met een paar leraren
over gesproken, met het
besluit, dat ze niet meer naar
volleybal zal gaan.
Er wordt veel geëist van
onze jeugd, en bovendien zijn
ze doodmoe van al het lawaai,
waar ze. niet meer buiten kun
nen. Mijn dochter gaat nu
naar de jeugdvereniging. Die
is op zondag. Ze is er pas op,
maar vindt het leuk. Het ver
enigingswerk is frisser van
aanpak dan vroeger, en dat
maakt het ook wel aantrekke
lijker.
Als ik dan hoor. waar ze
allemaal over spreken met el
kaar, ronduit, dan denk ik wel
eens: wat is het toch heerlijk,
dat er nog zoveel mensen zijn,
die hun vrije tijd beschikbaar
stellen om het jeugdwerk in
stand te houden. Ik heb zeven
kinderen, maar ga toch nog
naar de vereniging, waar de
valt de jeugd er naar toe te
krijgen, maar toch zou ik als
ouder erop aandringen dat ze
gaat.
Ik vind dat je het zo moet
zien: je krijgt je kinderen van
God. Hij vraagt ook van ons
dat wij hun de weg moeten
wijzen naar de Heere. Daar
valt de catechisatie ook onder.
Mijn jongste kleindochter is
pas van zondagsschool geko
men. Nu werd haar gevraagd
of ze op catechisatie kwam.
Van haar ouders hoeft het
niet, wat ik als oma erg jam
mer vind."
gelederen ook steeds dunner
worden. Als ik uit de vereni
ging kom, voel ik me weer
veel rijker.
Dan ga ik soms nog de hele
strijk doen, doordat ik heer
lijk ontspannen ben. Zo is 't
ook met onze jeugd. Als ze
weer eens eruit geweest zijn,
waar gesproken wordt over de
problemen (die ze zeker heb
ben) bet hun leeftijdgenoten
en onder goede leiding, dan
verrijkt dat hun geest".
Toch ifoaii
Eén van de vorige dialogen
vroegen wij u hoe u over het
naar - de - catechisatie - gaan
denkt. Mevrouw G. te B. zegt
naar aanleiding daarvan: „Ik
weet wel dat het niet mee
Sport
„Het is heerlijk dat er sport
en ontspanning bestaat, vooral
voor de hedendaagse jeugd,
die zo veel hun zitvlak moe
ten gebruiken", constateert
mevrouw W. te dH. „Sport
kun je echter niet „aanpra
ten". Als de lust ontbreekt,
doe je er niets aan. Mijn zoon
van zestien taalt nergens naar,
studeert alleen maar en is al
tijd thuis. Nu zit hij in 't
bestuur van de leerlingenver
eniging en heeft daar wel wat
werk aan. Hij heeft zijn tijd
hard nodig in de vijfde klas
gymnasium, maar 't moet niet
te eenzijdig worden!
Gelukkig voor mijn man is
er één voetbalenthousiast in
het gezin. Iedere zaterdagmid
dag gaan ze samen naar het
voetbalveld. Vroeger was dit
er allemaal niet bij. Je werkte
van 's morgens tot 's avonds,
al ben ik wel altijd lid van
een zangvereniging geweest.
Mijn dochter en ik gaan op
het grote koor, de twee
jongsten naar de kinderzang.
Als ik naar mijn jongste
dochtertje van tien jaar kijk,
moet zij al heel wat huiswerk
maken.
Kaar de club
Desondanks zal zij haar
jeugdclub-uurtje nooit
overslaan. Buiten de school
tijd om, gaat zij nog naar een
gymnastiekvereniging. Juist
door de school aangeraden,
omdat er op school te weinig
gymnastiek beoefend wordt.
Haar eerste zwemdiploma
heeft ze alvast gehaald, want
ze krijgt pas zwemles in de
vijfde klas. Verder heeft ze
nog een half uur blokfluitles
en een half uur pianoles per
week.
Al deze dingen slaat zij
nooit over, want voor ze er
gens heen wil, wordt haar
eerst ingeprent dat, als ze er
gens aan mee wil doen, zij dit
ook altijd trouw moet doen."
Dachten al de ouders er
maar zo over. Hoe vaak raken
kinderen niet enthousiast over
't een of ander, en na vijf
keer vinden ze het al weer
welletjes? De kinderen wordt
vaak na veel gezeur
toegestaan een gymnastiek
vereniging te bezoeken, ze
worden in de verplichte kledij
gestoken, gymschoenen, iedere
maand de contributie en ga zo
maar door. Als het nieuwtje
er af is, ook de vriendjes en
vriendinnetjes niet meer gaan,
is gauw de pret er af.
Laten wij moeders de kin
deren toch altijd naar de club
sturen zodat de kinderen le
ren beseffen dat het lid zijn
van een club of vereniging
niet alleen voor hun plezier is,
maar ook verplichtingen met
zich meebrengt.
MUtdag
Tot slot het woord aan me
vrouw P. tc D. „Ik ben er
geen voorstander van als kin
deren van tien jaar in het
donker buiten lopen.
Woensdagsmiddags kunnen ze
naar verschillende clubjes
gaan en dan kunnen ze heui
wel op etenstijd thuis zijn
Ook bijvoorbeeld de padvin
derij op zaterdagmiddag vind
ik prima. Als ze bijtijds thuis
zijn kunnen ze ook op tijd
naar bed. Dan niet nog eens
naar de t.v. laten kijken, ze
zijn zo de volgende dag op
school niets waard
Wordt manlief moeizaam wak
ker? Hier een beproefd Engels
recept volgens strenge etiquette:
1) zet thee met een schep of
theezakje méér, dus goed sterk
2) sluip met de geurige kop
thee naar de slapende
3) houd de kop met heerlijke
dampen onder de neus van de
echtgenoot
4) wacht het effect af.
In 97 van de 100 gevallen (de
andere drie passen de wekmetho-
de op u toe!) gebeurt het volgen
de: meneer droomt heerlijk,
opent ó3 ogen, merkt dat de
droom tastbaar is, stort zich op
de thee en is bereid tot vele goe
de daden (voor u het sein om
weer onder de wol te kruipen).
Er is ook een minder charmante
manier: de thee-automaat-wek-
ker. Met het aflopen van de wek
ker serveert de automaat een
geurige kop thee. Alleen nog in
Engeland te koop.
Sesam open u
Via een knopje laten we onze
dia's moeiteloos verspringen, ter
wijl we lui in onze stoel (nage
nieten van de vakantie was de
zomer ooit zo zonnig? Zijn we
echt zo bruin geweest en weet je
nog hoe heet het toen was....?
Het ziet er naar uit, dat Ame
rikanen op deze manier hun gor
dijnen gaan sluiten. Daar is na
melijk een apparaatje in de han
del waar, door een druk op de
knop vlak bij de luie stoel
de gordijnen geruisloos sluiten en
openen. De gordijnroe wordt met
een gewoon snoer verbonden met
een stopcontact. De stroom ver
oorzaakt een magnetisch veld.
Dit aktiveert een magnetisch
spoeltje. Dit zorgt ervoor, dat de
gordijnen, die dus ook geen koor
den hebben, geopend dan wel
gesloten worden. Bruikbaar voor
gordijnen van alle afmetingen en
de meest uiteenlopende stoffen.
Hoe het modebeeld ook kan
veranderen, gecultiveerde parels
als sieraad zijn altijd in trek.
Maar wist u dat oultivé-parels
niet tegen parfum kunnen? De
parels gaan ineenschrompelen en
verliezen hun glans. Als u dus
parfum uit een vapeur spuit, zorg
er dan voor dat u het snoer of de
oorbellen nog niet draagt. Het is
maar een weet!
