aardfckn
aafiMn
aató&üen
u
Kramer met beste film
over rassengelijkheid
MARIO MET GOUDEN
HANDEN HAD GEEN
BESEF VAN GELD
BDupli-kaaA
In Rijksprentenkabinet
boeiend „Oud Nieuws"
Alle metro's in een
boek bijeengebracht
Oppositieleider: premier
Pengel te veel macht
Opvallend debuut van
Jennie Veeninga
Ieder betaalt per
jaar f 136
Systeem aangifte
belasting anders?
Onderzoek
Massificatie
van orkesten
Gooi
er
maar
EDELMË
op
Meer krediet aan
niet-agrariërs
Samenwerking
Revu-IIlustratie
VRIJDAG 19 APRIL 1968
Voor levensverzekering
UTRECHT Elke Nederlander
heeft vorig jaar gemiddeld ƒ136 op-
tij gelegd in de vorm van premie
voor levensverzekering. In totaal
werd namelijk 1,7 miljard aan pre
mie betaald, zo blijkt uit een commu
niqué van het Bureau voorlichting le
vensverzekering.
Nieuwe polissen, die in 1967 tot
stand kwamen, hadden een gezamen
lijk verzekerd bedrag van bijna 14
miljard. Hiervan had ruim 45 procent
betrekking op verzekeringen, die eén
uitkering- ineens garanderen, 52 pro
cent op verzekeringen van periodieke
uitkeringen en bijna 3 procent op
begrafenisverzekeringen. In vergelij
king met 1966 is de belangstelling
voor verzekeringen met periodieke
uitkeringen iets gestegen.
De uitkeringen zelf bedroegen vo
rig jaar 511 miljoen, zeven procent
meer dan in 1966. In bijna 3500 ge
vallen kwamen polissen tot uitkering
doordat de verzekerden reeds binnen
twee jaar na het sluiten van de ver
zekeringen kwamen te overlijden.
DEN HAAG Indien het huidige
systeem voor de aangifte loonbelas
ting en premie voor huispersoneel
niet voldoet, zal worden overwogen
om het oude systeem weer in te voe
ren.
Dit antwoordt staatssecretaris
Grapperhaus aan het Tweede-Ka
merlid mr. W. Aantes (a.r.).
Voorheen werden de aangiftebil
jetten per half jaar verzonden, maar
thans per jaar. Dit betekent voor de
belastingdienst een flink voordeel.
Als zal blijken dat aanzienlijk meer
inhoudingsplichtigen dan voorheen
moeten worden herinnerd aan de
aangifteverplichting, zal terugkeer
naar het oude systeem worden over-
AMSTERDAM De 27-jarige
Amsterdamse dameskapper en mode
ontwerper Mario Th. W. hoorde
gisteren twaalf maanden gevangenis
straf tegen zich eisen, waarvan drie
maanden voorwaardelijk en aftrek
van het voorarrest. De officier achtte
bewezen dat „Mario met de gouden
handen" zich heeft schuldig gemaakt
aan bedrieglijke bankbreuk, oplich
ting en flessetrekkerij.
Eind 1965 was Mario privé en als
eigenaar van dameskapsalon Chez
Mario en zijn dameskledingzaak
Trend failliet verklaard. Hij had er
toen geen, zoals is verplicht, boek
houding op na gehouden.
Verdachte zei dat hij zo waanzin
nig druk was bezig geweest met al
lerlei dingen, dat hij geen aandacht
had besteed aan een boekhouding.
Toen hij eenmaal een boekhouder
had genomen, was het al te laat.
zg. „tuerkfoto" van de film
„Guess, who's coming to dinner".
Tussen de opnamen door over
legt regisseur Stanley Kramer
met zijn topacteurs over een be
paalde scène. Van links naar
rechts Sidney Poitier, Stanley
Kramer, Spencer Tracy (met de
rug naar de lens) en Katherine
Hepburn.
STEL JE VOOR, DAT JE POCBTER
MET EEN NEGER WIL TROLWEN
NTB vraagt
QTANLEY KRAMER verstaat de kunst hij heejt het in het
verleden meermalen bewezen een actueel probleem vanuit
vrijblijvend theoretisch gepraat in een praktische, tot directe en
persoonlijke beslissingen dwingende vorm uit te beelden.
wogen.
Beatrix en Claus
naar Neiv York
SCHIPHOL Gekleed in een
mouwloze zomerjapon is prinses Bea
trix gistermiddag om vijf uur, verge
zeld door haar echtgenoot, in een Su
per DC-8 lijnvliegtuig van de KLM
van Schiphol naar New York ver
trokken. De RVD deelde mee, dat het
een particulier bezoek betreft.
Gebruik makend van hun aanwe
zigheid in New York hopen prins Be
atrix en prins Claus zaterdagavond
een voorstelling bij te wonen van het
Nederlands danstheater, dat deze
week in New York optreedt.
Na een aansluitend verblijf van en
kele dagen in Ottawa zullen zij een
gedeelte bijwonen van de Bilder-
berg-conferentie te Mont Tremblant
in de nabijheid van Montreal. Zoals
altijd zal prins Bernhard deze confe
rentie als voorzitter leiden.
Het prinselijk paar wordt zaterdag
27 april in Nederland terug verwacht.
Proef 'ns... MMM...
Nu al!
SCHIPHOL De leider van
de Surinaamse in oppositie
zijnde Verenigde Hindustaan-
se Partij, op een vakantiereis
naar Nederland, heeft gister
middag bij aankomst op Schip
hol ernstige kritiek geleverd
op premier Pengel.
Een van zijn voornaamste grieven,
die hij tegen de premier koestert, is
dat deze tegen zijn dringende advie
zen in drie portefeuilles blijft behe
ren: hij is behalve premier immers
minister van algemene zaken, van
binnenlandse zaken en van financiën.
„Ik laat in het midden of Pengel de
capaciteiten heeft voor deze
bestuursfuncties, maar ik acht ze
onverenigbaar in praktisch en poli
tiek opzicht: hij heeft het er te
druk mee en het geeft hem te veel
macht. Ik zeg niet, dat hij die macht
misbruikt, maar hij bezit daartoe ui
teraard wel de mogelijkheid en het
ware beter geweest dat te voorko
men", aldus de heer Lachtnon.
Vervroegde verkiezing
Als tweede grief voerde de opposi
tieleider zijn verschil van inzicht met
Pengel aan over de onafhankelijk
heid. „Staatkundige onafhankelijk
heid is ondenkbaar zonder eerst eco
nomische onafhankelijkheid te heb
ben bereikt", betoogde Lachmon.
„Wij moeten trouwens eens van de
mythe af, dat premier Pengel alleen
over die onafhankelijkheid kan
beslissen. AI heeft hij met zijn PSP
een grote partij achter zich, hij ver
tegenwoordigt zeker niet het hele
volk. Als het hem menens Is met zijn
ageren voor onafhankelijkheid, laat
hij dan een volksreferendum hou
den", betoogde de heer Lachmon, die
zinspeelde op vervroegde verkiezin
gen in Suriname.
Als er vervroegde verkiezingen
zouden komen, dan zou de oppositie
het kunnen winnen van de partij van
Pengel en zij zou ook in staat kunnen
zijn een regering te vormen.
Het was voor de oppositieleider on-
du'delijk waarom de heer Pengel in
zijn Paasboodschap gesproken had
over „brand in het broederhuis", doe--4
lende op verhoogde spanningen tus-
UTRECHT De Nederlandse
Toonkunstenaarsbond heeft zich tot
de minister van cultuur, recreatie en
maatschappelijk werk gewend met
het verzoek een nieuw onderzoek in
te stellen naar de situatie van de
Nederlandse symfonie-, radio- en
opera-orkesten.
Het is intussen al vier jaar geleden
dat het vierde rapport van de com-
missie-Witteman verscheen dat was
ingesteld op de toenmalige situatie.
Gevraagd wordt de minister spoe
dig een beslissing te nemen over de
volgende zaken:
Vermindering van het aantal klas
sen waarin de orkesten zijn inge
deeld. Opheffing van de groepen vier
en vijf van de salarisregeling.
Verkleining salarisvesschillen tus
sen de resterende groepen.
Vermindering van het aantal jaren
waarin het maximumsalaris wordt
bereikt.
Invoering van een leerlingenstelsel
voor orkestmusi^i en dirigenten en
onderzoek naar de mogelijkheid van
een landelijke concertenplanning.
De heer F. R. van Blommestein ls
als vertegenwoordiger van de ban
kiersfirma Pierson, Heldring en
Pierson in Djakarta aangesneld. De
firma zal haar activiteiten inlndo-
nesië verder uitbreiden. Half juni
wordt een kantoor in Djakarta geo
pend.
sen de verschillende bevolkingsgroe
pen. Hij zelf had van zo'n verhoogde
spanning niets gemerkt. „Tussen de
bevolkingsgroepen bestaat geen
slechte verhouding, alleen is sinds de
breuk tussen de PSP (creolen) en
VHP (hindustanen) de verbroede-
ringspolitiek wat bekoeld. De heer
Lachmon is van plan circa 3 weken
in ons land te blijven om behalve
wat rust te genieten tevens contact
op te nemen met politieke fracties en
zo mogelijk met minister Bakker.
Proef 'ns... MMM...
Nu al!
(Van onze kunstredactie)
AMSTERDAM In het Rijks
prentenkabinet. onderdeel van het
Amsterdamse Rijksmuseum, is onder
de titel „Oud Nieuws" een tentoon
stelling ingericht die een overzicht
geeft van de „geïllustreerde pers"
uit de zeventiende en achttiende
eeuw. Deze vroege vorm van Neder
landse journalistiek is voor _West-
Europa uniek, omdat er destijds in
geen ander land zo duidelijk werd
gereageerd op actuele gebeurtenis
sen.
De getoonde collectie 140 his
torieprenten is slechts een zeer
klein deel van de in 1881 aangekoch
te achtduizend bladen omvattende
verzameling van de Amsterdamse
antiquair en bibliograaf Frederik
Muller.
Naast de met de hand geschreven
courant, meestal gevuld met uit
koopmansbrieven overgenomen
nieuwtjes, het pamflet, dat in de
zeventiende eeuw zijn hoogtepunt
Nu bijvoorbeeld in zijn film „Guess
Who's Coming to- Dinner" dwingt
hij de ruimdenkende, altijd voor de
rassengelijkheid en gelijke burger
rechten opkomende krantenmagnaat
Drayton uit San Francisco zijn edele
theoriën in de praktijk waar te ma
ken: 23-jarige dochter Joey komt vol
komen onverwachts met een neger
thuis met wie zij op stel en sprong
wil trouwen...
De mensheid zont zich altijd graag
in de lieflijke stralen van edele idea
len, maar niets is zo heilzaam als de
idealisten op een nuchtere wijze in
de kraag te pakken en met hun neus
op de praktijk te duwen. Dan pas
blijkt, dat vele praatjes geen gaatjes
vullen en menigeen het op allerlei
slinkse manieren laat afweten.
Tal van ruimdenkenden denken zo
ruim, dat zij royaal verklaren er
geen bezwaar tegen te zullen hebben
als hun dochter met een neger zou
trouwen. Hun verklaringen klinken
luider en overtuigender naarmate ze
helemaal geen dochter hebben, al
thans niet te vergeven hebben... maar
let op hun daden, als het menens
wordt!
Schoonzoons
Nu zal iedere vader het eventjes
moeilijk hebben, als zijn dochter
plotseling met een huwelijkskandi
daat voor hem staat. Er is geen enkel
kalf zonder vlek of rimpel, en er
blijft altijd wel wat aan te merken
de jongen is niet geleerd, niet deftig,
niet rijk igenoeg... hij ziet er uit als
een varken, of als een modepop... hij
ziet er om zo te zien hebbelijk uit,
maar als zijn mond open gaat... het is
een Jantje Onbenul, of een tyrannie-
ke sadist, te dik, te dun, te lang, tc
kort, te jong, te oud... en noem maar
op: de schoonzoon, die meteen hij
Pa in de smaak valt, is even zeld
zaam als een lotje uit de loterij.
Stanley Kramer heeft in zijn film
al deze bij-bezwaren terstond uit de
hand geslagen: de kandidaat ziet er
keurig uit, netjes in het pak, is niet
te oud, zeer beschaafd, medicus van
beroep en van internationale bekend
heid. Er is niets op hem aan te mer
ken. Het probleem spitst zich op
maar één omstandigheid toe: hij is
een neger.
Psychologie
De film van Stanley Kramer is er
een van reacties. Daar is allereerst
het meisje: Katherine Houghton, een
in alle opzichten aardige verschij
ning. Het is geen wonder dat zij dr.
Prentice heeft uitgekozen, want Sid
ney Poitier, die deze rol speelt, is in
alle opzichten respectabel. Het meisje
ziet geen moeilijkheden, maar hij des
bereikte, en vervolgens de in 1618
voor het eerst verschenen gedrukte
krant, vormde de gravure van de
historische prent met de vaak uit
voerige „bijschriften" een zeer be
langrijk nieuwsmedium.
Befaamd zijn vooral de prenten
van Broer Jans, die als courantier
meetrok met het leger van de stad
houder en zo de eerste „oorlogs
verslaggever" werd.
Het laat zich verstaan, dat voor
deze tentoonstelling niet in de eerste
plaats de kwaliteit bij de keuze door
slaggevend was (al verraden de
prenten grote vaardigheid), maar
vooral de gebeurtenissen, de aan
leiding tot de „nieuwsvoorziening".
Tot de in beeld gebrachte actuali
teiten behoren oorlogshandelingen,
natuurrampen, uitvindingen, het ver
schijnen van de eerste olifant in
Amsterdam, loterijen, enz.
Op de twee en een halve maand
durende expositie zijn ook spot- en
zinneprenten aanwezig, soms danig
gekruid met fantasie of humor.
te meer. Daarom geeft hij de voor
keur aan een behoedzame voorberei
ding van zijn en haar ouders. Het
meisje echter forceert de ontmoeting.
Hoe reageren nu al deze mensen?
Moeder Drayton (Katherine Hepburn)
aarzelt even, maar al spoedig ziet zij
in, dat echte liefde niet afgewezen
kan worden De vader, de laatste rol
van Spencer Tracy, is een voorbeeld
van secondair reageren. Aanvanke
lijk heeft hij niet eëns in de gaten,
dat het hier ziin aanstaande schoon
zoon geldt. Als het tot hem door
dringt, komen ook alle bezwaren naar
boven: de society zal hen niet aan
vaarden... hun kinderen zullen het
moeilijk krijgen... enz. De huisvriend
monseigneur Ryan (Cecil Kellaway
speelt dit aardige baasje) is terstand
in de wulken met het voorgenomen
huwelijk) maar de ne
ger-huishoudster is het er niet mee
eens. Zij stelt zich op het standpunt
zoals het altijd is geweest: blank bij
blank en zwart bij zwart, juist omdat
zij zo enorm veel houdt van dit blan
ke meisje voor wie zij zoveel moei
lijkheden ziet. Zo reageert ook de
vader van de negerdokter. Hij is een
gepensioneerde postbode en vindt dat
iedereen in zijn stand en op zijn
plaats moet blijven, maar de moeder
ziet dit anders: waar liefde woont,
mag niets daartegen zijn. Het zijn de
vrouwen, die het eerst met de situa
tie verzoend zijn. De vader komt pas
Die slag is aan u.
Mijnh. G.J. Fischer
uit Den Haag
Prijswinnaar van f 100.-
fn het boeiende Shell Dupli- kaart spel.
Speel mee, win mee op elk Shell-Station.
na lang nadenken tot een positieve
houding en dan heeft niemand meer
bezwaren.
Wat Stanley Kramer hier aan de
orde stelt, kan zich tegenwoordig
overal en hoe langer hoe meer voor
doen. De tijd, dat rassengelijkheid al
leen maar een edele theoretische
zaak was, is voorbij. De praktijk
klopt overal en onweerstaanbaar aan
de poort.
Het is dan ook een uiterst actuele
film, die hier wordt gelanceerd uiter
mate deskundig van psychologische
analyse prachtig van opbouw en uit
nemend van dialoog, en er is enorm
veel dialoog in deze film, die deson
danks nergens een „praatfilm" wordt,
juist omdat alles wat er gezegd
wordt echt en eerlijk is. Zo is deze
film hier en daar ook sentimenteel,
maar nergens is dat onoprecht, want
er zijn nu eenmaal momenten in het
leven, waarin de sentimenten de
overhand nemen. Voortreffelijk heeft
Stanley Kramer zijn acteurs geregis
seerd, want stuk voor stuk zijn het
reële mensen geworden.
„Guess, Who's Coming to Din
ner" steeks ver boven de goede
probleemfilms uit, naar opzet,
naar psychologie, naar spel, naar
strekking uiteraardmaar- bo
venal naar authenticiteit, want
Stanley Kramer is erin geslaagd
de theorie om te zetten in de
praktijk, zo echt, zo levenwaar,
zo eerlijk, zo zuiver, zo zonder
enige pathetiek, dat het is alsof
men het zelf heeft beleefd. (Rot
terdam, Lumière; Den Haag,
Odeon; 14 j.) Ev. Grolle
LONDEN Ruim 8,8 miljoen gul
den blijkt de prijs te zijn die de
Californische oliemaatschappij
McCulloch heeft betaald voor de be
roemde London Bridge.
Het 137 jaar oude bouwwerk zal
met zorg worden afgebroken, in ge
nummerde stukken per schip naar
Long Beach worden overgebracht en
dan per auto naar het bijna 500 km
landinwaarts gelegen Lake Havasu
City in Zuid-Arizona. Daar zal de
ruim 300 meter lange overspanning
worden aangebracht over een zijarm
van de Colorado-rivier, als trek
pleister voor een internationaal va
kantiecentrum dat daar wordt aange
legd.
Over de financiële situatie in de
zaak van Mario zei rechtbankpresi
dent mr. B. van der Waerden: „Als
de dag om was, wierp iedereen zich
op de kassa om er zijn loon uit te
halen".
Mario gaf toe dat hij in oktober
1965 ongedekte cheques van de
Amsterdamse giro had afgegeven
voor een reisje naar Madeira. Ver
dachte merkte op dat hij had gezegd
dat er geen geld op zijn rekening
stond maar dat hij er wel geld op
verwachtte.
Op Madeira had hij ook een che
que van de gemeentegiro afgegeven
om een speedboot te kunnen huren.
Mario was verder ten laète gelegd
dat hij zonder betaling allerlei goede
ren had gekocht, dineetjes en recep
ties gegeven, o.a. in Hilton Amster
dam en Rotterdam.
Voor een ontvangst in kasteel Oud
Wassenaar waren behalve de gehele
pers ook alle ministers en prinses
Beatrix uitgenodigd. „U pakte alles
tegelijk aan zonder de consequenties
te overzien," vond de president.
MEMOIRES
Mario gaf toe dat hij te veel hooi op
zijn vork had genomen. Hij is nu
bezig met zijn memoires, waarvoor,
naar hij zei, al een uitgever is gevon
den.
De officier van justitie, mr. H. E.
van Renesse, merkte op dat verdach
te een schuld heeft van 150.000 gul
den. Hij was gewaarschuwd dat er
een boekhouding moest zijn. De
kapsalon van deze niet gebrevetteer
de kapper was geen goudmijn, zei de
officier. Hij zei nog dat Mario er zich
niet op kan beroepen dat hij het niet
heeft gesnapt. „Hij is op het paard
getild en heeft zich er zelf overheen
getild".
De raadsman, mr. J. M. B. Rotting
huis, zei dat wat Mario ontbroken
heeft, een vent is met goede hersens
en een zweep om hem tussen de rails
te houden. „Uit niets is gebleken dat
hij zichzelf in zo kort mogelijke tijd
wilde verrijken. Mijn cliënt is aller
minst een werkschuwe flierefluiter.
Er is een tekort aan zakelijke bezon
kenheid".
De buitenlandse vriendin van Ma
rio, die uit Spanje was gekomen, wil
hem. voorzover zij daartoe in staat is,
weer financieel in het zadel helpen.
ROTTERDAM Nu het orgel in
de Doelenzaal in gebruik is gesteld,
heeft dirigent Piet Struijk terecht ge
meend, het ook te moeten betrekken
bij het opera- en bel cantoconcert,
dat zijn Rotterdams Opera Koor daar
gisteravond heeft gegeven. De moge
lijkheden daarvoor waren „II santo
nome" uit Verdi's „La forza del
destino", „Regina Coeli" uit „Cavalle-
ria rusticana" van Mascagni en het
slot van ..De dood van Boris" uit
„Boris Godoenow" van MoessorgskL
Vooral in het eerste en in het
laatste stuk heeft het publiek, dat de
grote zaal weer geheel vulde, ten vol
le van de prachtige orgelklank en
van het zeer muzikale spel van Aad
van der Hoeven kunnen genieten.
Het is te hopen, dat er van deze
operaliefhebbers ook verscheidene
naar de orgelconcerten in De Doelen
zullen komen.
Proef 'ns..MMM
Nu al!
EINDHOVEN De Coöperatieve
centrale boerenleenbanken (Eindho
ven) hebben vorig jaar voor bijna
300 miljoen kredieten verstrekt aan
de agrarische sector. Dat is slechts
veertig procent van het totaal 720
miljoen). In 1966 was dat ook ruim
300 miljoen, maar 52 procent van
het geheel.
Het percentage daalde als gevolg
van de geringere uitlenLngen aan de
coöperatieve instellingen en de sterke
stijging van de kredietvraag in de
niet- agrarische sector. Het totale
krediet steeg in 1967 met 473 mil
joen tot 3.398 miljoen.
Van onze correspondent
HAARLEM De uitgevers van de
familiebladen Illustratie (voorheen
Katholieke Illustratie) en Revu, resp.
De Spaarnestad te Haarlem en de
Geïllustreerde Pers te Amsterdam,
hebben besloten tot een nauwe
redactionele samenwerking tussen
beide bladen per 1 mei a.s Do ^iqden
zullen elk onder de eiger m«u. blij
ven bestaan.
Dat aan het einde van het „Regim
Coeli" de soliste, het koor, het orgei
en het orkest niet gelijk waren, zal
wel voor een groot deel hieraan zijn
te wijten, dat een generale repetitie
in deze zaal niet mogelijk bleek, zo
dat het ongewone klankbeeld de uit
voerenden parten heeft gespeeld. Het
is te hopen, dat de kwestie van de
generale repetitie een volgende keer
beter wordt geregeld.
VITSTEKEND KOOR
Het aandeel van het koor begon
uitstekend met het openingskoor uit
Verdi's „Nabucco", waarin de man
nenstemmen bijzonder opvielen; ook
in het gedeelte uit „La forza" waren
zij te bewonderen.
Een prachtig begin aan het gedeel
te na de pauze maakte het koor met
„Son io. la vita" uit „Iris" van
Mascagni; het aandeel van het koor
in „Boris Godoenow" viel eveneens
te loven, evenals dat in „I Puritani"
van Bellini.
Zoals gezegd liep in „Regina Coeli"
de zaak mis en kon het koor de zui
verheid niet bewaren, waar het an
ders nooit last mee heeft
Bij de solisten was er één van de
eigen bodem: de sopraan Jennie Vee-
ninga, die verbonden is aan de Ko
ninklijke Vlaamse Opera te Antwer
pen. Zij bleek over een mooie, voor
treffelijk gecultiveerde stem te be
schikken en zong aria's uit „To3ca",
„Cavalleria rusticana" en „Otello"
vol temperament. Dit debuut in onze
stad zal haar wel meer op de Neder
landse podia brengen!
Voor het eerst in ons land zong de
Italiaanse tenor Dino Mamprin. Hij
maakte een intelligent gebruik van
zijn fraaie stem in aria's uit „Tosca",
„La forza", „Andrea Chenier" en „Ri-
goletto". Hij liet een verrukkelijk
mezza voce horen, maar aan een niet
helemaal helder falset was te mer
ken, dat een verkoudheid hem hin
derde.
PRESTATIE
Een oude bekende voor de Rotter
damse operaliefhebbers was Boris
Carmeli, wiens perfecte zangkunst
ook nu weer alle bewondering ver
diende in aria's uit „Nabucco", „La
forza" en vooral in „De dood van
Boris", welke partij tot zijn glansrol
len behoort en die hij, dank zij zijn
Russische moeder, in de oorspronke
lijke taal kon zingen.
Daar er geen enkel orkest voor de
begeleiding beschikbaar was, heeft
Piet Struijk moeten werken met bla
zers van de Marinierskapel, waar hij
op kon bouwen, cn met strijkers uit
alle oorden van ons land, die hij de
avond voor de uitvoering pas voor
het eerst bij elkaar had. Het is onbe
grijpelijk, dat hij het in één keer
heeft klaar gespeeld, deze heterogene
troep zo te laten spelen. Dat zal heel
wat energie hebben gekost!
Het publiek heeft door geestdrifti
ge bijval laten merken, dat het bij
zonder tevreden was over wat het te
horen heeft gekregen.
G. M. Dersjant
Japan heeft Amerika gevraagd de
B-52-bommenwerpers van de basis
Okinawa terug te trekk n. Washing
ton heeft toegestemd, maar nog geen
datum genoemd.
yooR
liefhebbers van trams
en metro's is op het ogenblik
in Nederland te koop het Duitse
boek „Die Untergrundbahnen der
Welt", een uitgave van MVG-Mo-
derne Veriags GmbH uit München
en geschreven door Harold C. P.
Havers.
Een onmisbaar boek voor ieder
een die zich, uit beroep of liefheb
berij bezig houdt met openbaar
railvervoer, en speciaal met me
tro's, ondergrondsen of hoe cjie
vervoersnetten ook mogen heten.
Alle steden die een metro-net
hebben komen er, in alfabetische
volgorde in voor. Steeds gaan deze
hoofdstukken vergezeld van tal
rijke foto's en duidelijke lijn-
net-schetsen.
Eigenlijk is het een Engelse uit
gave. Havers is technisch assistent
van de chef-ingenieur van London
Transport het overkoepelend li
chaam voor bus- en railverbinding
in Londen. Een bij uitstek deskun
dige dus. In deze Duitse uitgave is
bovendien veel aandacht besteed
aan de metro's van Berlijn en
München (in aanleg).
Een apart hoofdstuk wordt ge
wijd aan de tussenvorm, namelijk
normale trams die ondergrondse
baanstukken hebben, zoals dat in
diverse Duitse steden wordt toege
past, of die in aanleg zijn.
In een aanhangsel zijn bron-
verwijzingen aangegeven, tijdta-
bellen van de ouderdom van di
verse metro's (oudste 1890 Londen,
jongste 1968 Rotterdam) en de toe
komstige ontwikkelingen.
Wat Rotterdam betreft, in dat
hoofdstuk komen nogal wat on
juistheden voor. De eerste (En
gelse) uitgave dateert van 1966, de
Duitse bewerking van 1967, dus
voor de opening van Nederlands
eerste metro. Vermoedelijk zullen
die fouten bij een herdruk wel
worden weggewerkt
In ieder geval geeft het boek een
schat aan informaties (ook tech
nische) over de hele metro-ontwik
keling in de hele wereld.
309 pagina's 25,35.
Drie portefeuilles in een hand
Rotterdams Operakoor in de Doelen
