De eigen 24" publiceren stellingen zeven Voortdurende lofprijzing èn dienst aan de naaste Ander wereldbeeld geer belemmering voor gelood' Em woord voor vandaag Uw probleem is het onze.... REACTIE OP PROF. BIJLSMA'S BELIJDENIS V) W etenschappelij li) onderwijs kost steeds meer Prof. Hendrix: Perspectief voor westers christendom Ton van der Hammen Ds. J. W. Eggink overleden Voorstel om CNf; te ontbinden Massaal bezoek aan VU-avond W.-Irian moet bij Indonesië blijven Paus stuurt ader naar zwarte huis BEROEPWeSWERIC hi fc jfe' ZATERDAG 30 MAART 196&JV ,£n terstond trad hij op Jezus toe en zei de: Wees gegroet Rabbi, en hij kuste Hem" (Mattheüs 26 49). De daad van Judas heeft zo'n indruk gemaakt, dat zijn naam de eeuwen door met de mensheid is meegereisd. Nog spreekt men van „een Judas"", van Judasloon, Judaskus. En het houdt nog verband met verraad, schijnheiligheid, gemeenheid. Met een kus wordt Jezus overgeleverd aan Zijn vijanden, en met een handvol zilverlingen. Het teken van de liefde wordt misbruikt om de dood te brengen. Wie huivert niet als hij de achtergrond van Judas' vriendelijkheid tot zich laat doordrin gen? Wie onzer zou een Judas willen zijn? En toch hoe dikwijls heeft de mens nadien de Here niet verraden met een kus? En voor een handvol geld? Gezegd Hem lief te hebben en Hem op hetzelfde ogenblik verguisd? Verraad jegens Hem ge pleegd om iets te bereiken, wat dat ook zou mogen zijn? We lezen vandaag: Lucas 18 We lezen morgen: Lucas 19 31-43. 1-10. DEN HAAG De financiële zijdi (Van onze kerkredaetie) DEN HAAG Het gesprek is begonnen tussen de 24 verontrusten in de Hervormde Kerk en het breed moderamen van de hervormde synode. Op donderdag 21 maart was de eerste bespre king Over dat eerste gesprek is nog niets gepubliceerd. Wel hebben de 24 ondertekenaars van de „Open brief", die op de vorige zittingen van de hervormde synode ter sprake kwam, een zevental stellingen opgesteld om het gesprek te dienen. Deze werden gisteren gepubliceerd in het blad „De W aarheidsvriend". Brieven dl* niet rijn voorilen van naam en adres kannen niet ln behandeling worden genomen. Ge heimhouding la verzekerd. Vragen die niet onderling met elkaar ln verhand staan moeten In afzonder lijke brieven worden gesteld. Per brief dient een gulden aan postze gels te worden Ingesloten. Vraag: Tien Jaar lang hebben wc een kolenhaard gestookt, die altijd prima gebrand heeft. Toen is er bij ons in de buurt een flatgebouw ge komen (negen lagen hoog) met het gevolg, dat de schoorsteen niet zo goed meer trok. Daarna hebben we een goede olie- haard genomen. Er is een ver lengstuk op de achcorsteen aange bracht met nog een H-stuk erop. Maar nu geeft de haard met alle winden van die grote ploffen, met het gevolg dat er een grote stank in de kamer komt. De installateur kan hier niets tegen doen. Als we nu een goede gashaard zouden nemen, zou den dan alle moeilijkheden zijn op gelost? Antwoord: De leverancier van de oliehaard had u erop kunnen wijzen dat u als de schoorsteentrek on voldoende was voor een kolenhaard zeker moeilijkheden zou krijgen als u een oliehaard nam. Voor «n oliehaard moet namelijk de trek veel groter zijn. Het ploffen is een verschijnsel waarover wij geregeld veel klachten hebben ontvangen. Het lijkt ons inderdaad de aange wezen oplossing een gashaard aan te schaffen, maar wij raden u wel aan. deze eerst enige dagen op proef te namen, zodat u zelf zal kunnen na gaan welk type het meest voldoet. Vraag: Hoe kan ik distels drogen? Antwoord: Deze worden het mooist als u ze tussen droog zand legt, dat tevoren op een bakplaat is verhit en daarna afgekoeld. Doe een Isag van dit zand in uw trommel, leg de bloemen erop en vul dan voorzichtig bij met zand. Meestal sjn de bloemen na vier weken wel droog. Kinderen .marcheren' voor schoolreisje (Van onse onder wijsredactie) DEVENTER Honderden kinde deren hebben hier met een protest- tocht gedemonstreerd tegen het niet doorgaan van de schoolreisjes dit jaar als gevolg van een bepaling van B. en W. dat er per 15 kinderen slechts één leerkracht meemag. Tijdens de jongste synodezitting overhandigde prof. dr. R. Bijlsma vijf stellingen voor het gesprek. Die werden toen met groot enthousiasme als zeer waardevol geaccepteerd, zonder dat de synode ze aanvaardde als een officiële kerkelijke uitspraak. De 24 hebben nu naast en tegenover deze vijf stellingen zeven langere stellingen geplaatst, waarin zij duidelijk naar voren willen brengen wat hen beweegt. De eerste stelling handelt over Jezus Christus en de volgende over de gemeente, het belijden, het apostolaat, bijzondere roepingen, de kerk en verweer. Belijden Prof. Bijlsma sprak uit dat de Kerk het Woord van God moet vertolken „in toepassing op het leven en de verhoudingen van mensen en volken" en daarbij nauwlettend acht moeten geven „op het belijden der vaderen in de kerkelijke belijdenissen." De 24 zeggen dat de gemeente „door openlijk en vrijmoedig te belijden wat haar door Woord en Geest gegeven is" het Evangelie beaamt, haar geloof bezegelt en haar roeping en verkiezing vastmaakt. „Dit levende belijden, dat een voortdurende ontwikkeling is van het geen de gemeente in vroeger tijden beleed, is het bewijs van haar wasdom en mondigheid en haar verantwoordelijk staan in de geschiedenis." Na gezegd te hebben dat de „belijdende gemeente" buiten sluit „niet wie nog niet met haar belijdt, maar die het tegendeel belijdt en DORDRECHT Professor Hendrix, u hebt gezegd: wij, wes terse christenen, moeten de oer-christelijke vreugde het diepste wezen van het christendom herontdekken. U ver wijst dan naar de oosterse of oude orthodoxie, waar u die vreugde zo nadrukkelijk heeft aangetroffen en meebeleefd. Jn de oude orthodoxe kerk uiordf het diaken-ambt nog in de oor spronkelijke zin uitgeoefend. Deze diakoon vervult nadruk kelijk een liturgische functie zoals hier met de Avondmaals beker achter het altaar. Het enige overblijfsel bij de refor matorische kerken is nop slechts, dat de diaken enige toebereid selen treft by de viering van het Heilig Avondmaal, dat door gaans eens in de drie maanden gehouden wordt Aangenomen nu, dat die heront dekking. bijvoorbeeld door inniger contacten van de westerse met de oosterse christenen, er gaat komen, souden die elementen dan zonder meer liturgisch kunnen worden over genomen door het westen? Nog voor deze vraag gesteld la, schudt de ondervraagde al met het hoofd. Neen. dat geloof ik niet. Wij met onze heel andere voor geschiedenis ik denk aan Middeleeuwen. Renaissance. Ratio nalisme. om nu maar een paar belangrijke westerse impulsen te noemen zouden deze wezenlijke elementen van de Oosters-Orthodoxe religie waarschijnlijk heel anders, in andere vormen misschien, moeten verwerken. Maar met behoud van de essentie natuurlijk. Op het hoe nu al te speculeren vind ik nogal voorbarig. Veeleer lijkt het mij nuttig, dal we ons eens gaan verdiepen in deze oorspronkelijke mystiek, die we door de eeuwen heen volledig kwijt zijn geraakt. DIT moet het uitgangspunt, het begin zijn: een ontwakende belangstelling voor het verdiepte, mijns inziens veel zuiverder. Godsbegrip, dat onze broeders in het Oozten en met name onze Russische mede-christenen hebben. EENZIJDIG Een Godsbegrip, waar natuurlijk het kerkbegrip nauw mee samenhangt. Ik dacht, dat de westerse kerken er zich langzaam maar zeker van bewust gaan worden, christendom van nu, het loutere naastenliefde-christendom, hoe goed ook en hoe noodzakelijk, hen niet brengt waar ze moeten komen. Versta me niet mis! Ik vind de herontdekking van de naaste geweldig en ben even blij als iedere andere christen met het geweldige resultaat van een actie als ..Kom over de brug", die noodzakelijk, ja opdracht is. Maar daar alléén en dat lijkt de tendens heel erg in deze tijd komen we er niet. Waar het ook op aan moet gaan. en ik dacht dat dit verlangen bij heel veel christenen hier bewust of ontwwust leeft, is een worsteling om een mystiek kerkbegrip, dat zijn gestalte moet vinden in feestelijke HOOR diensten, die echt vieringen moeten «ijn. Vieringen, waarin de niet door liet verstand te vatten goddelijke realiteit, het mysterie, via gebaren, handelingen, eenvoudige tekenen via woord en sacrament weer beleefd kan worden. Gemeenschappelijk gericht dus. waarbij de individuele mens als het ware een handvat wordt gegeven om het verder naar eigen aard en karakter te vertalen. HET IS ER NOG Nu klinkt u dat woord mysterie, geheimenis misschien nog wel heel vreemd en onwennig in de oren. Maar mag ik eens iets heel merkwaardigs vertellen? Juist in uw reformatorische kerk (als totaliteit gezien) zk ik daar aan de rand nog overblijfselen van. Ik denk aan de mensen van de bevindelijkheid, als ze het bijvoorbeeld hebben over de angst voor het Avondmaal, over hun diepe eerbied voor de Schrift. Ik bezoek hun diensten nogal eens. Juist daarom. Als ik ze dan in al hun eenvoud hoor zeggen: „Mensen, we gaan vanavond maar r-?ns diep graven!", dan is het of lk kerkvader nrigenes hoor: hoe dieper je graaft m de Schrift. hoe groter geheimnissen je vindt. Dat is het eigenlijk, nietwaar? Maar dat graven moet je niet thuis doen. in je binnenkamertje, dat moet je samen met de anderen doen in de kerk Weet u, het niet tevreden zijn met een louter doe-christendom. de beginnende aarzelende vraag naar: hebben we in de kerk nog mystiek voor onze mensen?, zou dat, denk ik vaak. niet een weg kunnen openen voor een nieuwe christelijkheid vla het herstel van de mystieke viering, zoals ik boven globaal aanduidde? Waarbij ook sprake moet zijn van een nieuwe exegese natuurlijk, die het uitgangspunt weer kan nemen bij de oudere vaders als Clemens, Origineü, Chrysostomo6. Om nog eens op het wezenlijke van de viering terug te komen, die moet echt v,an binnenuit gestalte krijgen. Desnoods ook een beetje rommelig, zoals in de Oosters-Orthodoxe kerken. Daar kan ik u wel enige onthullende voorbeelden van geven. POLONAISE Komt u bijvoorbeeld in Athene een orthodoxe kerk binnen, waar juist een trouwplechtigheid is, dan moet u niet versteld staan, als u ziet, dat de priester na afloop de hand van de bruid pakt, die weer de bruidegom vasthoudt en die weer de ouders en zo vervolgens de hele bruidsstoet, om dan onder het zingen van een psalm een soort polonaise door de kerk te houden... Dat is heel gewoon. Intussen wordt aan ieder die de kerk binnenkomt een zakje bruidsuikers ovsihandigd. Een ander voorbeeld. Ik maakte mee, dat tijdens een liturgie enkele mensen de kerk binnenkwamen met op een groot plateau een reusachtige taart. Ze gingen ermee naar de priester. die zijn liturgische bezigheden even onderbrak om deze taart te zegenen, waarna de mensen blijmoedig weer met het lekkers de kerk uitgingen en de priester zijn kerkelijke handelingen vervolgde. Is dat niet ontroerend? Daar zit achter: alles is van God. We gaan die taart niet opeten, voordat wij Hém erbij hebben betrokken. Het heilige wordt op geheimzinnige wijze met het profane in verband gebracht. Maar het IS er. NIET SENTIMENTEEL Wat is echter zeggen wilde die feestelijke yiering in de kerk moet niet een soort sentimentele esthetische beleving worden. Zo van: met Goede Vrijdag gaan we fijn naar Naarden de Mattheüs Passie beluisteren. Op zichzelf prachtig, maar dat is het wezenlijke van de viering niet. En het wezenlijke is al evenmin het perfecte ritualisme, dat tot voor kort in Nederlandse rk-kerlwn werd bedreven. En in de meeste rk kerken ter wereld nog steeds wordt bedreven. Neen. in dc loop van de jaren ls mij steeds duidelijker geworden, dat dc geestelijke mysteriedienst van de oosterse orthodoxie veel meer is, veel dieper graaft. Een levend, functionerend ritueel als één voortdurende lofprijzing. Rommelig desnoods, maar: één toegewijde kudde, die ongeschonden bleef. je evalueerd: tegen de verdrukking in. En dan te bedenken, dat wij, christenen van het westen, als de oosterse orthodoxie eens een enkele maal ter sprake mocht komen, deze kerken startieid verwijten haar belijden tot een leugen verklaart", wordt gezegd wat haar apostolaire roeping is: Het is de taak van de gemeente „om Zijn geopenbaarde Naam de wereld in te dragen als de enige Naam tot zaligheid; enkelingen, volk en overheid op te roepen tot geloof en bekering; en de ernst van het nabije gericht te betuigen. Zij predikt niet zichzelf, niet haar geloof, vroomheid en werken, doch alleen Christus en Zijn gerechtigheid." Verder zegt deze stelling onder meer: „De gemeente is zich daarbij bewust, dat die gerechtigheid niet vereenzelvigd kan worden met nationale of mondiale verlangens; dat zij niet aansluit op humanistische of revolutionaire idealen; Ja, zelfs niet in het verlengde ligt van de wijze waarop de synagoge de Wet verstaat. De gerechtigheid die zij predikt is de nieuwe en overvloediger gerechtigheid van Jezus Christus, in wie de Wet Gods vervuld en alle menselijke gerechtigheid geoordeeld is." Het is een gerechtigheid niet van horizontale maar van verticale orde." Solidariteit Zei prof. Bijl9tna in zijn stellingen dat de gemeente temidden van de structuren en wetmatigheden van deze wereld staat in volledige solidariteit met hetgeen onder de mensen en door menselijk toedoen gebeurt, de 24 zeggen het volgende; Omdat wij aldus Jezus Christus belijden als de enige en volkomen Zaligmaker, kunnen wij niet anders dan het als een gevaarlijke dwaalweg zien om nu reeds de gemeente op te vorderen tot volledige solidariteit met hetgeen onder de mensen en door menselijk toedoen gebeurt; om nu reeds de gemeente in één front te plaatsen met allen, die het goede zoeken, om tezamen te strijden voor de vernieuwing der wereld en de verbetering van de verstandhouding tussen mensen en volken." „Wij achten dat een miskenning van het verzoeningswerk van Christus, een ondermijning van Zijn Woord en Geest, en een eigenmachtig, vleselijk vooruitgrijpen op Zijn toekomst. Het is een kortere weg willen gaan dan Christus gaat, omdat men de diepte van de zonde en de ernst van het kruis niet erkent." Zoals wij reeds eerder publi ceerden behoren tot de „Groep van 24 verontrusten" de volgende hervormde voorgangers: W. Aalders, Den Haag; P. van den Berg, Den Haag; C. Baten burg, Vriezenveen; G. Boer, Kat wijk: L. Boer. Almkerk: J. de Bruijn, Leeuwarden; D. Broeren, kandidaat in de theologie te Rot terdam; L. J. Geluk, Dirksland; W. Glashouwer. Driebergen: F. de Graaff, Hattcm; K. H. E. Gra- vemeljer. Wassenaar: G. J. H. Gijmink, Rotterdam: D. van Heyst, Ommen: G. Kaastra, Amerongen; W. Kalkman, Drie bergen: L. Kievit, Leiden: L. La- gerweij. Den Haag; G. van Moorsel, Groningen: J. van Noort, Amerongen; J. Pronk, Rotterdam; J. P. van R.oon, Kat wijk aan Zee: S. H. Spanjaard, Doornspijk; P. G. de Vey Mest- dagh. Wassenaar en J. D. Wuister, Schipluiden. Deze 24 ondertekenaars van de oorspronkelijke Open Brief heb ben nu ook weer de zeven stel lingen ondertekend. Voor het gesprek met het breed modera men van de synode begon hebben zij gevraagd of in dat gesprek voor hen dr. C. A. Tukker te Kinderdijk onofficieel als hun se cretaris aanwezig mocht sijn. UTRECHT In Utrecht is overle den de 79-jarige emeritus gerefor meerde predikant, ds. J. W. Eggink. De begrafenis zal plaats vinden dinsdag te Geldermalsen na een rouwdienst om half drie in de gere formeerde kerk aldaar. Ds. Eggink werd in 1924 tot predi kant beves'cigd te Willemstad. In 1930 vertrofk hij naar Geldermalsen waar hij bleef tot 1946. Toen werd hij geestelijk verzorger van politieke de linquenten. In 1947 ging hij met eme ritaat. Tot 1953 verrichte hij nog ritaat. Tot 1953 verridhtte hij nog Zweeloo. - V. van het wetenschappelijk onderwijl^ in Nederland is de titel van een me dedeling van het Centraal Bureau voor de Statistiek, waarmee een in-j| zicht wordt verschaft in de na-oor-l logse ontwikkeling van de uitgave» voor en de kosten van het we-W tenschappelijk onderwijs tot nu toeL De groei van de uitgaven voor hei onderwijs valt af te lezen uit percen- tages van de totale rijksuitgaven voor dit doel. Het gehele onderwijl vroeg in 1950 ongeveer 7 procent vatfT het totaal aan rijksuitgaven. In 196jH was dit percentage gestegen tot 2f"- procent. Het bleef de daarop volgen de twee jaren nagenoeg constant Voor 1966 werden de uitgaven vooi het gehele onderwijs geraamd op meer dan vier miljard gulden. 26,5 pet. of rond 1.100 miljoen van deze som is bestemd voor he)^ wetenschappelijk onderwijs. Ook dii.. aandeel heeft de laatste 15 jaar eer* sterke groei doorgemaakt. In 195jp* ging bijna 12 pet van de total^' rijksuitgaven voor het onderwijLp naar het wetenschappelijk onderwijs Deze toeneming van de rijksbeste* 1 dingen voor het wetenschappelijk onfh derwijs overtreft ook de groei de| totale rijksuitgaven. Deze tak vaig onderwijs vergde in 1960 een aandee van 0,9 pet. van de totale rijksuitgar1 ven. In 1960 was dit percentage opgef lopen tot 2,8 pet. en in 1966 bedroef het 5,5 pet. U fut ed (Vain onze onderwijsredactie) ud ROTTERDAM Op de algemeni vergadering van de vereniging voofc Christelijk National Schoolonderwijs, die op 11 april ii Utrecht gehouden wordt, zal if verband met de snelle voortgang l(' de fusie van de drie bestaand besturenorganisaties het voorstel tr tafel komen CNS te ontbinden. De Hoofdcommissie stelt voor ïin1 besluiten dat de algemene vergadering haar machtigt om zodra in de plaatPl' van de drie besturenorganisaties eeoec nieuwe vereniging van besturen ian opgericht over te gaan tot ontbindinpe: van CNS. Een eventueel batig salaltE zal in de nieuwe verenigitfn ingebracht worden. er; Jüt F? sst >ar Zwakheid Dit wordt gezegd nadat in de stelling over de kerk is uitgesproken dat zij „de wereldgelijkvormigheid zal moeten vermijden; geen aanspraak zal moeten maken op eer, macht of invloed; zich niet zal moeten willen laten gelden door oude tradities, getalssterkte, historische rechten; geen wereldse, moderne, wetenschappelijke organisatievorm nastreven; geen heil verwachten van eigentijdse middelen en methoden; maar zich zoveel mogelijk ontledi gen en zuiveren van alles wat ook maar de schijn zou wekken, dat zij een werelds machtsinstituut is. Slechts door het in wereldse zwakheid, armoede en weerloosheid te wagen met Woord en Geest alleen, kan zij kerk zijn." r»C MfFMT ARJOS MEENT: DEN HAAG „Het is voor de bevolking zelf het beste, als West- Irian onder de soevereiniteit van In donesië wordt gesteld. Er was geen probleem geweest al6 het Neder landse gedeelte van het eiland in 1948 direct bij Indonesië was getrok ken. Geziën de verbeterde betrekkin gen met Indonesië, is het nog de vraag of de Nederlandse regering zich druk zal maken over het naar de letter naleven van het akkoord van New York van 1962." Aldus de heer A.Platteel van de ARJOS gisteravond op een discussie bijeenkomst in de Haagse dierentuin over het recht van de papoea's en de volksstemming in West-Irian. De talk-in" wed georganiseerd door de jongeten van de Stichting Door de Eeuwen Trouw, de eerste van een serie van twaalf door het hele land. De heer Manusaway, vice-voorzit ter van het comité West-Papoea, stel de dat de Papoea's het recht in eigen hand zullen nemen als het akkoord van New York niet wordt nagekomen in 1909. „Gewapend optreden van na- oi?nDT TTAifM tionalistisch gezinde Papoea's is dan KUöLIMVII!ii> niet uitgesloten", aldu6 de heer»Ma- Uit die misvattingen vloeien veel nusaway. problemen voort, waar velen het nu (Van onze onderwijsredactie) DEN HAAG Niet in het Congresgebouw (veel te klein) maar in de Houtrusthallen hebben naar schatting ruim 2000 ,,VU-mensen" geluisterd naar prof. dr. J. Lever, die in een doorwrocht betoog de re latie tussen natuuronderzoeken en Genesis heeft trachten bloot te leggen. Gezien het grote aan tal vragen dat tot het forum werd gericht, heeft hij in ieder geval tot het hart van zijn ge hoor gesproken. De voorzitter van het comité Zuid-Holland-Noord van de VU, mr. Th. J. Barentsen. gewaagde In zijn openingswoord van de nieuwe en open communicatie die er ln deze tijd ontstaat tussen VU en achterban. Hij was bijzonder dankbaar voor dc gro te belangstelling. Forumvoorzitter prof. dr. G. J. Si- zoo getuigde daar ook van en tevens van het feit dat in een tijd dat het christelijk handelen sterker in de be langstelling staat dan het christelijk denken, toch zovelen, en vooral jon geren. waren gekomen. Hij beloofde met zijn mede-forumleden, de hoog leraren J. Lever, J. R. v.d. Fliert. C. C. Jonker en curatoren dr. K. van Nes alles te doen tot meer begrip. VERSCHIL In zijn glashelder betoog zette prof. Lever vervolgens uiteen dat er een duidelijk verschil is tussen het geloof dat door het lezen van Genesis versterkt wordt en ons wereldbeeld dat aan wijzigingen onderhevig is. Vroeger dacht men bijvoorbeeld dat de aarde plat was en gegrondvest op pilaren en sprak men over „de wate ren onder de aarde". De natuurwetenschap heeft dat beeld gecorrigeerd. Hieruit kunnen we concluderen dat Genesis en trou wens de gehele bijbel, geschreven Is tegen de achtergrond van een lang- vervlogen wereldbeeld. God heeft zich op bijzondere wijze aan Israël geopenbaard, maar Hij heeft het nooit nodig gevonden hun wereld beeld te herzien. In dc bijbel gaat het niet om het wereldbeeld. moeilijk mée hebben, zo zelfs dat i_ de kerk de rug hebben toegekeerr* Men was op een verkeerde weg toe men trachtte wereldbeeld en bijbéT tekst met elkaar in overeenstemmirnfz te brengen. De aarde is geen duizeaidi den. maar miljarden jaren oud, heten geen uit vondsten van fossielOie blijkt. Er heeft een evolutie plaatsgfl c vonden en daarbij is ook de metier betrokken. kki lr Blijft er zo echter nog wel itLe over om te geloven, zo vroeg prL j Lever. En is dc Vrije University n niet eerder een gevaar dan een zegt„r] als die zaken maar geaccepteerd woj den? En het antwoord: het jen struisvogelpolitiek vast te willjtra houden aan een verouderd wereljtg" beeld, daar gaat het trouwens ofce niet om. Het gaat om onze belijdeiven dat deze werkelijkheid van de enifc d God is en dat niets aan Zijn almadde onttrokken is. Een ander wereldbeeüat is geen belemmering voor ons gelotet tnt iroj Na de lezen van prof. Lever is z^dt wel mondeling als schriftelijk etan groot aantal vragen gesteld, die ahnt aangaven hoezeer de zaken die aai di geroerd waren in de gedachten lev®n Met veel wijsheid hebben de foruapp leden zich gekweten van hun taren die vragenstellers licht te verschafff i over hun problemen. tiita ttng >P dat Jeugd telefoneer led in kleuterschoolS ni 5en ALTEVEER De deze week h^y geopende christelijke kleuterschjng, leert de kinderen telefoneren, e t twee lokalen zijn onderling verbtyoc, den door een huistelefoon, zodat st; kinderen elkaar kunnen bellen. (]e NED. IIERV. KERK Jst* Beroepen te Wijk bij Heusden: B.,s*r Zaal te IJsselmuiden; te Elspeet-Vil he houten: S. de Jong te Houten Utr. raai GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Paterson, USA: C, 4en rinck te Utrecht. 5 d( Bedankt voor Hadinxveld-Giesstkt dam: G. Schipaanboord te Apeldoord v £e toie hei ling f is n* V i ov Iets Jing Weer in Europa zinloos geworden functies, zoals de „drager van de gouden roos' en de „pause1Uk« erfelijke functies. .de „stafdrager" en^de „pauselijke ruiter" worden afgeschaft. De Italiaanse adel verliest al z(jn De erebaantjes die nu door een groep Romeinse adellijke families worden vervuld, worden ten dele af geschaft of omgezet in functies waar voor ook anderen voor een periode van vijf jaar benoemd kunnen worden. Alleen de Zwitserse garde verdwijnt niet al krijgen deze soldaten een mo dernere uniform. De adellijke edelgar- de wordt omgezet in een niet adellijke eregarde. weer max temp. gisteren Kopenhagen licht bew. 13 Londen geh bew I Amsterdam onbew. 24 Brussel onbew. 24 1 Luxemburg onbew. 22 Parijs licht bew 23 Nice licht bew 19 23 idiiKtort onbew MUnchtB onbew. 21 Zü rich onbew. 21 19 onbew. Lucarno onbew Wenen onbew. 22 23 innsbrUck onbew Rome geh. bew 10 Madrid onbew. 17 Mallorca iw bew. 19 thtij voc ök i er c iverl l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 2