Gastenboek
Moord op vrouw na
twaalf jaar opgelost
Journalisten in Vietnam
krijgen pantservesten
Nederlands instrument in
ruimte werkt feilloos
Aanpassen aan
andere tijden'
Wet moet schelden van
kritiek distaiiciëren
iSommigen willen in sporthemd naar Hoe-é
liik
Twee mannen
gearresteerd
Verkeer in Rome
ontwricht door
Sicilianen
Snuif en wrijf
Fotokopieën met
handtekeningen
voor, profPolak
O
Zes weken voor
aanrijden van
twee meisjes
5
WOENSDAG 6 MAART 1968
De patiënt in Zeist, met zijn
huis-kunstnier. De man is met
deze betrekkelijk eenvoudige
apparatuur in staat zichzelf te
helpen en behoeft nu niet regel
matig meer naar een gespeciali
seerde afdeling van een zieken
huis om behandeld te worden.
Als het geld ervoor beschikbaar
komt zullen ook elders bij
patiënten thuis kunstnieren
worden geplaatst.
Mislukt
[TUTEN kan van mening verschillen
of de Britse regering er góéd
aan deed, een halszaak te maken van
de gratieverlening aan drie ter dood
veroordeelde Rhodesiërs. Een feit is
echter, dat het bewind van Ian
Smith de banden met de Britse I
Kroon niet had verbroken en dat het
besluit van koningin Elizabeth als|
gevolg daarvan uitgevoerd had moe
ten worden. Dit nu is niet gebeurd.
Voordat besloten werd, wat met de
veroordeelde inheemsen zou gebeu
ren, werd het gebaar van de Britse
vorstin als ongevraagde tussenkomst
van de hand gewezen, zij het dan dat
enkele rechters zich tegen deze af
wijzing verzetten.
De poging van premier Wilson, de
blanke minderheid in Rhodesië te
dwingen, de Britse soevereiniteit
over dit gebied te eerbiedigen, is
mislukt. De mogelijkheid, dat nog
een vergelijk wordt gevonden is nu
wel heel klein geworden.
lin TTET
en arm
TJET lijkt er op, dat de Wereld
handelsconferentie te New Delhi
toch nog iets positiefs gaat opleveren,
al zullen de resultaten ver beneden
de verwachtingen van de ontwikke
lingslanden blijven.
De industrieel ontwikkelde landen
zijn niet erg toeschietelijk, in som
mige gevallen omdat de Unctad-
conferentie op een nogal ongelukkig
tijdstip wordt gehouden.
Engeland heeft enorme moeilijkhe
den, waarvan het de vraag is, of het
die spoedig te boven zal komen. Zelfs
het economisch sterke Amerika heeft
grote problemen, die in een verkie
zingsjaar vrijwel geen ruimte laten
voor nieuwe verplichtingen.
Frankrijk heeft slechts belangstelling
voor de Franssprekende gebieden in
de wereld. Nederland is een van de
weinige „rijke landen", die trachten
de tegenstellingen met werkelijk
heidszin te benaderen.
De conferentie kan niettemin een j
belangrijk gevolg hebben. Voor
waarde is echter, dat de ontwikke- j
lingslanden elkaar weten te vinden,
in een poging, onderlinge tegenstel-j
lingen te overbruggen.
Totdusver is daar weinig van geble
ken. De verdeeldheid is nog groot en
zij leidt onherroepelijk tot verzwak-1
SAIGON Bij het vertrek
per hefschroefvliegtuig naar een
gevaarlijk gebied in de Me
kong-delta worden aan journalis
ten pantservesten in het
soldatenj argon „Hanoi-corsetten"
verstrekt. Nieuwelingen
trekken ze aan, veteranen ge
bruiken de dikke, met glaswol
en nylon gevulde vesten als zit
kussen.
Op vragende blikken van de
.^groentjes" reageren ze door te wij
zen op de bodem van de helikopter
waarin een machinegeweer, van de
Vietcong fikse gaten heeft geschoten;
Iedere journalist kan aan de „rou
lette" van de oorlog deelnemen. Hij
moet slechts een verklaring onderte
kenen dat de Verenigde Staten en
Zuid-Vietnam niet aansprakelijk zijn
voor schade en dat zijn bedrijf even
tueel voor vervoer van zijn lijk zorg
draagt.
Geen oorlog, ook niet die in Korea,
is het thuisfront zo dichtbij gebracht
als die in Vietnam. Daarvoor zorgden
de snelle kabelverbirwlingen, radio,
televisie, Telstar en de concurrentie
van driehonderd vaste Vietnam-cor-
respondenten.
De journalisten lopen natuurlijk
veel risico, en niet alleen bij ge
vechtshandelingen. Zo viel er op een
dag een van zes meter hoogte uit een
helikopter in een Delta-moeras.
„Gooi hem zijn perskaart na", riep de
piloot onaangedaan.
Op eigen houtje
Er zijn in Vietnam journalistieke
mammoetbureaus die van alles op de
hoogte zijn omdat ze dertig verslag
gevers en Vietnamese assistenten over
het hele land verspreid hebben. Er
werken echter ook correspondenten
die op eigen houtje alles te weten
moeten komen, of het nu in Hoe-é of
Khe Sanh in het noorden, of in Sai
gon gebeurt.
Dan zijn er ook nog mensen die
voor een „quickie", een kort bezoek
van niet meer dan drie dagen, naar
Zuid-Vietnam komen om zich een
beeld te vormen van de toestand. In
de bonte mengeling van persmensen
zijn er die in sporthemd en op sanda
len naar Hoe-é willen vliegen, terwijl
anderen in legeruniform met revol
ver op de dagelijkse militaire
persconferentie in Saigon verschij
nen.
Een jaar Vietnam is voldoende om
de officiële mededelingen van Saigon
over behaalde successen met het no
dige wantrouwen te ontvangen, en
men weet dan wel wat „lichte verlie
zen aan eigen kant" kan betekenen
en waarom bij honderd gedode Viet-
cong-strijders slechts twaalf wapens
werden gevonden.
Amerikaan
Voor journalisten is het een voor
deel, Amerikaan te zijn. De Ameri-
king van de positie der arme landen.
Zij moeten dit beseffen, nu er nog
wat aan gedaan kan worden.
KAAP KENNEDY Achttien
instrumenten aan boord van de Ame-
Mkaansc OGO-5, waaronder het Ne
derlandse. zijn nu ingeschakeld en
werken feilloos, zo is gisteren op
Kaap Kennedy meegedeeld.
I De kunstmaan, Orbiting Geophysi-
oal Observatory 5, is gisteren in een
ptrfeete baan terechtgekomen. Zij
kaanse persvertegenwoordigers zijn
niet op de zwarte markt aangewezen
maar kunnen in het legerwarenhuis
tegen lage prijzen van alles kopen:
van kauwgom tot ringen met dia
manten. Zij krijgen ook speciale in
lichtingen en kunnen films en foto's
onder de moeilijkste omstandigheden
vrij makkelijk het land uitkrijgen
met medewerking van de Ameri
kaanse luchtmacht.
Het gros van de correspondenten
woont in twee hotels: het dure. vrij
wel uitsluitend aan Amerikanen
voorbehouden Caravelle, dgt voor de
heïf eigendom is van de bisschop
van Saigon, en de oude „koloniale
herberg" Continental, waar eens de
schrijver Graham Greene werkte aan
zijn „stille Amerikaan".
's Avonds om acht uur is er in het
dakrestaurant van „Caravelle" de
„berichtenbeurs". (Om deze tijd is
weliswaar het uitgaansverbod al van
kracht, maar de politie is met wat
bier wel te vermurwen.)
Vanaf het dak heeft men soms een
goed uitzicht op de oorlog. Mitrail-
leurvuur in de haven, liohtfakkels
boven de renbaan van Saigon, bran
den op de luchthaven en het ma
noeuvreren van pantserwagens rond
de stad. Na de bezichtiging van dit
panorama volgt dan de berichten
beurs, die de koersen van strategie
en binnenlandse politiek vaststelt.
Zondagavond was de stemming:
Hoe-é weer vast en verder stijgend,
Thieu en Ky verbeterd, maar nog
steeds weinig verhandeld. Khe Sanh
waar niemand meer heen wil
slechts in het telefonisch verkeer ge
vraagd.
De ravage die overbleef na de
ontploffing in een chemische
fabriek te Winschoten. Omdat
de enige werknemer die zich in
het ketelhuis bevond de ont
ploffing zag aankomen, zodat hij
zich nog juist uit de voeten kon
maken, is er geen sprake van
persoonlijk letsel. Materiële
schade is er des te meer.
AMSTERDAM Een twaalf
jaar geleden gepleegde moord of
doodslag schijnt door de Amster
damse recherche te zijn opgelost.
Het lijk van de vermoorde
vrouw, de destijds 56-jarige café
houdster Betje van Schevenho-
ven, in haar omgeving bekend
als tante Betje, is ondanks een
48 uur durende graafpartij in de
Bloemendaalse duinen evenwel
nog niet gevonden.
De politie kwam achter de moord
tijdens het verhoor Van vier inbre
kers. Eén van hen, de 44-jarige
koopman G. S., bekende samen met
een vriend, de 52-jarige garderobier
Th. W. van H., de moord te hebben
gepleegd. Van H. werd later gearres
teerd. Zij hebben een uitvoerige be
kentenis afgelegd.
De moord speelde zich af op de
17e oktober van het jaar 1956. De
twee mannen wisten dat tante Betje
plannen had om een hotelletje voor
ongeveer 20.000 gulden te kopen.
Ook wisten zij dat de vrouw het
geld altijd bij zich droeg. In de och
tend van de bewuste dag besloten
de mannen hun slag te gaan slaan.
Zij volgden de vrouw naar het Cen
traal Station met de auto van Van H.
S. verborg zich achter de auto en
Van H., die tante Bet heel goed ken
de, haalde haar op bij de tramhalte
en bood haar een lift aan.
De vrouw schijnt argeloos met
haar 'vriend' te zijn meegeweest en
kreeg van S. op de Nieuwe Zijds-
Voorburgwal ter hoogte van het
postkantoor met een zware stalen
autoas een klap op het hoofd, die
vermoedelijk meteen haar dood be
tekende. De mannen zijn toen met de
auto in de richting van het Bloe
mendaalse strand gereden en terwijl
Van H. met zijn auto doorreed om
later terug te komen_ heeft S. het
lijk de duinen ingesleept en daar be
graven.
Een teleurstelling voor de man
nen was dat hun slachtoffer niet
meer dan 200 bij zich had. De auto
werd onmiddellijk grondig gereinigd
en van nieuwe bekleding voorzien,
maar is inmiddels in de sloop ver
dwenen zodat de politie op dit punt
geen bewijsmateriaal heeft.
Het Wijkt' dat de .daders, die iiyfëi-
te eén'perfecte misdaad hadden' gè-
pleegd,- in ^dëTToop der jaren W-el
eens in een dronken bui iets 'hier-
ROME Slachtoffers van de aard
beving op Sicilië en oorlogsinvaliden
hebben gisteren bij het parle
mentsgebouw in Rome het verkeer in
het hart van de stad over enkele
kilometers ontwricht.
Ongeveer 200 Sicilianen hadden
tenten opgezet en stookten vuurtjes
op het plein bij het parlement. De
oorlogsinvaliden probeerden het ge
bouw binnen te dringen wat door de
politie werd verhinderd. Andere ve
teranen gingen midden op straat zit
ten tijdens het spitsuur.
Temidden van het geloei van
claxons en het gescheld van automo
bilisten gingen de Sicilianen, gehuld
in dekens, rustig door met vuurtjes
stoken. Zij willen meer regeringshulp
voor de steden die in januari door de
aardbevingen werden getroffen; de
oorlogsveteranen willen hoger
pensioen.
Elizabeth Schevenhoven, destijds
in Amsterdam beter bekend als
..tante Bet".
over aan derden hebben gezegd,
wat na twaalf jaar net begin van de
oplossing van dit drama is gewor
den.
Commissaris Sanders, die het on
derzoek leidt, blijkt niet uit het veld
geslagen dat men ondanks twee da
gen graven de stoffelijke resten niet
heeft gevonden.
De verklaringen van de verdach
ten die bladzij voor bladzij door hen
zijn ondertekend, bevatten zoveel de
tails, die ook nog indirect door der
den worden bevestigd, dat de of
ficier van justitie graag bereid is
de beschuldiging van moord te ac
cepteren, aldus de commissaris. „Na
tuurlijk blijven wij naar het slacht-'
offer zoeken maar ook zonder dat
wij dat zullen vinden lijkt ons de
zaak volkomen rond. Het lijk is
midden in de nacht toen het pik
donker was begraven.
Het lijljt logisch dat de mannen
niet meer in staat zijn na twaalf
jaar de juiste plek aan te wijzen,
temeer omdat de situatie in die pe
riode aanmerkelijk is veranderd",
zo vertelde de commissaris. Blijkens
zijn mededelingen zijn de verdach
ten op het ogenblik volledig be
reid alle konsekwenties van hun
daad te aanvaarden en de politie
alle medewerking te geven omdat
zij geconfronteerd worden met een
dusdanige hoeveelheid belastende
feiten dat zelfs voor deze keiharde
mannen ontkennen geen enkele baat
meer biedt.
Dat deze twaalf jaar geleden is
gepleegd betekent geen verjaring
van het misdrijf. Niettemin biedt
deze zaak nog wel enkele moeilij
ke juridische aspecten, aldus com
missaris Sanders.
Uw verkoudheid van neus,
keel of borst weg met
tórRÉÖfe stil-
dent Rob van Gemert heeft minister
Polak (justitie) de fotokopieën
gestuurd van de handtekeningen
lijsten waarop 755 personen hebben
verklaard, dat ze president Johnson
een oorlogsmisdadiger vinden.
De student vraagt de bewindsman
namens de ongeveer duizend collega's
die zaterdag in de Utrechtse Buur-
kenkbijeenkomst geweest zijn, hem
op zeer korte termijn mee te delen
hoe hij zal handelen ten aanzien van
degenen die de lijsten hebben onder
tekend .en welke stappen hij wil on
dernemen om zijn vervolgingsbeleid
dusdanig te wijzigen, „dat de duizen
den mensen die momenteel in ernsti
ge gewetensconflicten raken inzake
het Vietnam-gebeuren, niet onnodig
met de rechter in aanraking komen".
Een afschrift van de brief is
gestuurd aan leden van de Eerste en
Tweede Kamer, met het verzoek, alle
pogingen in het werk te stellen om
de minister ertoe te bewegen, de arti
kelen 117 en 119 van het Wetboek
van Strafrecht te wijzigen en zijn
vervolgingsbeleid aan te passen aan
de huidige opvattingen over de nor
men die aan deze wetsartikelen ten
grondslag liggen.
qëfefflafc i
Op organisatorisch terrein wordt in het christelyk on
derwijs aan een ingrijpende vernieuwing gewerkt. Daar
om nu het woord aan dr. B. Rietveld, gereformeerd pre
dikant in Den Haag-West, sinds 1962 voorzitter van de
Unie „Een school met den B(jbel". Dr. Rietveld publi
ceert veel en is voorziter van deputaten voor de geeste
lijke verzorging van militairen vanwege de Gereformeer
de Kerken. Ilij was ook predikant in Leidschendain en
Kralingen.
De Unie .Een school niet den bijbel
P 23 januari van dit jaar was het 89 jaar geleden, dat de Unie
werd opgericht. Dat geeft natuurlijk te denken. Wordt he
langzamerhand tijd haar toe te vertrouwen aan monumentenzorg
öf heeft zij een elementaire kracht en betekenis, die door de jarei
heen dezelfde blijft? Het laatste is het geval in drieërlei opzicht
a) In 1878 ging er een storm door ons volksleven. Een wet van ministe
Kappeyne passeerde de volksvertegenwoordiging en wachtte op onderteke
ning door de koning. Het was een schoolwet en het ging dus om de opvoe
ding van de kinderen. Hoezeer die de harten beweegt, kunt u nog altij'
copstateren uit het bezoek aan de avonden, waarop ouders van eersteklas
sers kennis maken met de school. Hoe weinig aantrekkingskracht van ver
gaderingen uitgaat, dóar, komen ze.
Het ging om de christelijke opvoeding van de kinderen. En voor velei
was en is het allerbelangrijkste in de opvoeding, dat het kind in aanraking
gebracht wordt met Christus. Daarom ging er zo'n golf van bewogenheid
door Nederland bij het tot stand komen van de wet-Kappeyne. Het christe
lijk volksdeel is toen zo ver gegaan, dat het in een volkspetitionnement de
koning vroeg de wet niet te ondertekenen. (Hetgeen intussen wél gebeurd
is).
Die bewogenheid deed de Unie ontstaan. De elementaire belangstelling
voor het kind en voor Christus is niet van een ogenblik of van een eeuw,
maar van alle eeuwen. Daardoor bestaat de Unie nog steeds.
eenheid
b) TN 1878 dreef het gemeenschappelijk gevaar voor 'de christelijke opvoe-
ding de christenen naar elkaar toe. Er waren 305.869 handtekenin
gen. 308 hervormde kerkeraden, 108 christelijke gereformeerde en 7 lutherse
schreven zelf. (De gereformeerde kerken bestonden nog niet).
Zelfs wordt vermeld, dat meer dan 164.000 rooms-katholieken mee adres
seerden. Dwars tegen de tendens van de tijd was er een oecumenisch han
delen. De naam Unie werd geboren. Ook de Nederlanders van die tijd proef
den de bekoring van dit woord.
De geest van ónze eeuw dringt in de richting van eenheid met geduld ten
aanzien van eikaars gebreken. Maar welke de geest van een bepaalde tijd
ook moge zijn, in levend christendom is er altijd hunkering naar eenheid.
Vandaèr het aantrekkelijke van de naam Unie. De nadere bepaling „een
school met den bijbel" kan nog wel anders geformuleerd worden, maar
de naam Unie is blijvend.
c) En het ging om de vrijheid. In doelstelling wisselt het woord christe
lijke school af met vrije school. En ook hier is een elementair element, dat
het blijvende van de Unie verklaart. De vrijheid kan op alle manieren be
dreigd worden, ook in onze tijd, waar de structuren steeds omvangrijker en
machtiger worden, de zucht naar vrijheid is er niet minder sterk om.
Natuurlijk zijn de veranderingen van de laatste 89 jaar niet aan de Unie
voorbijgaan. De wereld waarin zij leeft is niet meer een nationale, maar
een internationale, een mondiale. En de wereld van de technocratie is wel
een andere dan die rondom Het Loo in de vorige eeuw.
ook nu nog
TN Nederland zijn er nu christelijke scholen. In 1920 is de gelijkstelling een
1 feit geworden. We kunnen rustig zeggen dat het christelijk onderwijs in
Nederland groot geworden is. Moeten wij dan nog altijd haar, bloei bevor-
dereh? Ongetwijfeld.
Nu, hebben, wij te zprgep voor het christelijk gehalte van ons ortdeywjjs.
Personeel én ouders moeten daarvoor in de Unie steun vinden. Maar vooral
zal de Unie haar tijd moeten verstaan, en zij wil dat, in aandacht voor wat
er buiten de grenzen in de wereld gedaan kan worden. Christus is Heer en
Heiland der wereld. En het armoedig schooltje ergens in het binnenland van
de werelddelen dringt zich aan onze aandacht op.
De Unie-collecte, die ieder jaar gehouden wordt en met de economische
bloei op en neer gaat, maar toch in de laatste jaren een halfmiljoen 's jaars
opbracht, was van oudsher bestemd voor de kosten van de plaatselijke
scholen. De Unie was in dit opzicht niet meer dan een losse band, die de
locale comité's (let op dat locale) verbond. Het geofferde geld was hard no
dig voor de plaatselijke school.
Sinds 1920 is dat natuurlijk ook wel wat veranderd. Daarom wil de Unie
nu onze verantwoordelijkheid tegenover het buitenland (het land van de
Heer) gaan honoreren. De Schoolslag van 1966 (men gaf 2.000.000) was daar
een eerste begin van. Voor die aanpassing aan de vragen van de tijd is eni
ge reorganisatie in de schoolwereld nodig. Die reorganisatie is op gang.
met anderen
FTP 14 september 1966 kwamen de drie grote bonden CNS, CVO en GSV
in Tivoli te Utrecht bijeen. Sindsdien is er een sterk unificerende ten
dens. De Unie slaat dat met grote belangstelling gade en doet er graag aan
mee. In het geheel hoopt zij haar doelstellingen naar de eisen van de (véél-
eisende) tijd na te streven.
In de wereld van de papieren en mondelinge propaganda klinkt de stem
van de Unie misschien wat zwak. Maar let u eens op het Unieblaadje, dat
uw kind meebrengt of dat u in de bus vindt, lees School en Huis, het maand
blad, waaraan de besten meewerken, vraag erom aan de school, let op Unie
avonden en -dagen in uw omgeving, en misschien kunt u de Unie-dag be
zoeken op 16 april, dinsdag na Pasen, in het gebouw voor K. en W. te
Utrecht, aanvang 10.30 uur. U bent er hartelijk welkom!
heeft zoals gemeld 25 instrumenten
aan boord, waarvan de laatste zeven
morgen ook zullen zijn ingeschakeld
Men hoopt nu meer gegevens te ver-
krijgen over de betrekking tussen de j
stralingsgordels rond de aarde en het
weer, over het Noorderlicht en de
raadselachtige radiostraling van Ju
piter.
(Vervolg van pag. 1)
Minister Polak heeft in antwoord
op schriftelijke vragen van Tweede-
Kamerleden, o.a. mevrouw H. Singer
Dekker (soc.), nogmaals verklaard
dat prof. Delfgaauw niet was ver
volgd omdat het niet zeker was wat
hij op een bijeenkomst in Amster
dam op 21 oktober had gezegd, en
dat het belang van de vrijheid van
I meningsuiting meebrengt dat niet tot
vervolging wordt overgegaan als het
onzeker is dat de uitlatingen onder
het bereik van de strafwet vallen.
Prof. Delfgaauw had bij die gele
genheid president Johnson een oor
logsmisdadiger genoemd volgens de
uitspraken van tribunalen van Tokio
en Neurenberg. Deze beschuldiging
herhaalde hij letterlijk tijdens de
uitzending van Mies-en-scène.
In antwoord op schriftelijke vra
gen van het socialistische Tweede-
Kamerlid drs. E. van Thyn, verklaar
de minister Polak verder dat het on
derzoek naar de vraag of het artikel
van het wedboek van strafrecht dat
belediging van een bevriedstaatshoofd
strafbaar stelt, nader moet worden ge
wijzigd nog niet is voltooid, maar zo
eel mogelijk zal worden bespoedigd.
In het bijzonder zal worden onder-
ocht of het mogelijk is een scher-
er onderscheid te maken tussen het
;ebruik van scheldwoorden en het
liten van zakelijke kritiek, zonder ech-
.er hetgeen in andere strafbepalin
gen omtrent belediging wordt gezegd,
los te laten.
Minister Polak zegt, dat het ar
tikel is ontstaan in een tijd en een
wereld die verschillen van de onze,
en dat de toenmalige positie van
staatshoofden op een aantal punten
afwijkt van die van menig staatshoofd
thans. Er is dus inderdaad aanlei
ding het artikel nader in ogenschouw
te nemen. Het bewuste artikel kan
echter niet los worden gezien van
de overige bepalingen van het wet
boek van strafrecht waarin belediging
of het gebruik van een beledigende
vorm strafbaar wordt gesteld. Ook
bij belediging van andere personen
dan staatshoofden heeft het OM de
plicht, ook al hebben deze personen
geen klacht ingediend, een vervol
ging te overwegen. (Het OM gaat tot
vervolging over indien het dit in het
algemeen belang acht).
MAASTRICHT De rechtbank
van Maastricht heeft gisteren de
21-jari'ge beton timmerman P. S. uit
Sittard veroordeeld tot zes weken ge
vangenisstraf en twee jaar ontzeg
ging van de rijbevoegdheid.
Hij had op 9 januari 1967, onder
j invloed van drank, met zijn auto
twee meisjes aangereden, die in Sit-
j tard op een voetpad liepen. Een
I meisje overleed enkele dagen later
aan de verwondingen, het andere
meisje was zwaar gewond,
j De officier had veertien dagen ge
leden vier maanden gevangenisstraf
en een jaar ontzegging van de rijbe-
I voegdheid geëist
Pamflet ..Johnson
moordenaar"
voor minister
(Van onze parlementsrcdactie)
DEN HAAG PSP-senator O. M.
Boetes heeft gisteravond in de Eerste
Kamer minister Vcringa een pamflet
met de woorden „Johnson Moorde
naar" aangeboden. Hij deelde mee
thuis nog 1000 van deze pamfletten te
hebben, die hij op middelbare scho
len wil verspreiden.
De heer Boetes bekend organisa
tor van betogingen tegen de Ameri
kaanse politiek in Vietnam deed
dit tijdens de behandeling van de
begroting van onderwijs en weten
schappen.
Hij benadrukte in zijn rede de
noodzaak om op de middelbare scho
len de leerlingen ook in het vak pole
mologie (de leer over het totstandko
men van internationale conflicten) te
onderwijzen.
De heer Boetes meende dat hieraan
veel te weinig aandacht werd
besteed. Daarentegen kreeg de leger-
voorlichtingsdienst wel gelegenheid
om op scholen te spreken over de
mogelijkheden om in dienst een vak
te leren. De PSP-senator zei dat men
de leerlingen ook de andere aspecten
van het oorlogsvraagstuk en de taak
van het leger moest laten zien.
„Ik ben het met prof. Delfgaauw
eens", aldus de heer Boetes" dat
gemeten naar de maatstaven van
Neurenberg en Tokio president
Johnson en zijn generaals inderdaad
oorlogsmisdadigers zijn".
Zes gemaskerde mannen, van wie
drie gewapend met automatische ge
weren, hebben maandagavond op het
station van Montreal postzakken ge
roofd met geld ter waarde van
350.000 gulden. Tot nu toe is alteen
de auto teruggevonden waarin zij
ontluchtten.
