Negen niertransplantaties
met goed resultaat verricht
D'66 handhaaft
kritiek
Officier: ijzingwekkende
mentaliteit in verkeer
Abi A. sloeg en
stak zijn vrouw
Redders op Sicilië
geven de moed op
Tanker werd
overvaren
Nederlandse medici ver gevorderd
Doorgereden na dodelijk ongeluk
Over tien
jaar.
Mens centraal
bij vernieuwing
van partij
Anti-rooldes
op lyceum
„Zeg maar
dat het een
hond was"
9
-L.
VRIJDAG 19 JANUARI 1968
bij festival
(Van onze kunstredactie)
ROTTERDAM Dr. Jos. Wouters
heeft zich aan het Holland Festival ver
bonden als adviseur voor muziek. Naast
zijn bestaande werkzaamheden in de
stichting zal de heer Jo Elsendoorn
optreden als programmaleider in de
afdeling concerten en opera. De adjunct
directeur, de heer H. Witte, neemt de
programmering in de sectoren toneel,
ballet en film op zich.
De heer Peter Diamand blijft van ad
vies dienen voor algemene artistieke
zaken, speciaal op het gebied van opera.
De heer C. List heeft zijn festtivalwerk
geruild voor een functie bij de Neder
landse Operastichting.
rechtzitting nogal duister zou ver
tellen.
Dat was voor de (blanke) vrouw
aanleiding cm stappen te onderne
men tot scheiding van haar vier
de echtgenoot, met wie zij zes
jaar getrouwd was. A. vond dit ver
schrikkelijk. Op de fatale dag kwam
het tot een uitbarsting toen de vrouw
weigerde met hem te gaan wandelen.
A. dacht dat zij zich voor zijn huids
kleur eschaamde en toen de vrouw
hem toevoegde al die jaren „komedie
te hebben gespeeld", volgde de uit
barsting.
Na zijn waarschuwend telefoontje
belde hij in de loop van de avond
nog drie keer een café op om te in
formeren naar de toestand van zijn
vrouw, 's Avonds tenslotte meldde
hij zich op het hoofdbureau van poli
tie.
De raadsman stelde, dat de ver
wondingen die Abi A. de vrouw heeft
toegebracht niet de dood hebben ver
oorzaakt, al erkende hij wel de facto
ren die ertoe hebben geleid. Mr. H. W.
R. Beerling achtte de man niet schul
dig aan doodslag, wel aan zware
mishandeling.
De rechtbank zal op 1 februari
uitspraak doen.
Couturier Jacques Esterel heeft het
nodig geacht op een zijner shows in
Parijs een „mitrailleurtas" uit te
brengen. Een smakeloos idee, dat
overigens wel de gewenste extra
aandacht kreeg mannequin Bibelot
werd herhaaldelijk geflitst met deza
tas-plu-aombinatie
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG In ons land werden in de laatste twee jaar 9 nier
transplantaties verricht met goed resultaat. Een patiënt overleed
na een dergelijke ingreep. Op het ogenblik worden 95 Nederlanders
met een kunstnier behandeld. Dit komt neer op ongeveer
8 patiënten per miljoen inwoners. Een hoog cijfer in vergelijking
met bijvoorbeeld de Verenigde Staten 3 en Engeland IVz.
Deze cijfers maakte dr. R. J. H.
Kruisinga, staatssecretaris van sociale
zaken en volksgezondheid, gistermid
dag bekend na de installatie van een
adviescommissie van de gezond
heidsraad, die speciaal belast zal
worden met de problematiek rond de
kunstnier en niertransplantatie.
Prof. jhr dr. J. de Graeff uit Lei
den is voorzitter van de adviescom
missie. De hoogleraar zag als grootste
bezwaar voor het frequenter toepas
sen van niertransplantaties het tekort
aan specialisten en verplegend perso
neel. Hoewel een niertransplantatie
miljoenen kost zijn de kosten geen
overwegend bezwaar.
De staatssecretaris deelde mee, dat
gewerkt wordt aan voorzieningen,
dat alle patiënten geholpen kunnen
worden. Het ligt in de lijn der ver
wachtingen dat de adviescommissie
onder voorzitterschap van prof. De
Graeff interimrapporten zal uitbren
gen.
Piet Römer in een verre van
natuurlijke pose met zijn zoons
Peter (links) en Bart. De foto
moet uitbeelden, „dat de griep
ook deze familie in haar greep
heeft". Maar u mag er van den
ken wat u wilt. Bijvoorbeeld dat
het een soort „meer mans"-
annonce is. Onze reactie was er
meer een van herkenning. Zo
van: hé. die beddelampjes heb
ben we ook pas voor elf gulden
vijfenzeventig gekocht
allerlaatste hippe nieuws op het gebied van schoeisel. Rechts halve
laarsjes met bloemenmotieven. Materiaal gesatineerde katoen. Links
netlaarzen van echt geiteleer. De kleur is beige. De ontwerper komt
(we zouden haast zeggen: natuurlijk) uit Parijs en draagt een beroemde
naam: Diirer.
180 lijken geborgen
i'SkLLERMO De reddings-
lJoegen in het door een aard-
leving getroffen westelijk deel
het eiland Sicilië, hebben
festeren vrijwel alle hoop op
gegeven onder het puin nog
overlevenden te vinden.
ROTTERDAM Een foto
graaf wilde donderdag een foto
maken aan boord van het bij
Wilton Fijenoord in reparatie
liggend Chinese schip. Hij ging
naar de Chinese kapitein om
toestemming. Toen hij die zon
der meer kreeg, vroeg hij ter
loops ook naar een exemplaar
van Mao's bekende rode boekje.
De kapitein zei dat hij tot zijn
spijt geen exemplaren meer in
voorraad had. Hij voegde er als
troost, en zonder een spier van
zijn gezicht te bewegen de vol
gende haast profetische woorden
aan toe: „Maar over tien jaar
krijgt u er een automatisch...."
Het totale dodencijfer is nog niet
véfet te stellen. Volgens schattingen
zouden 500 mensen zijn omgekomen.
In totaal werden de stoffelijke resten
van 180 personen geborgen.
Tonnen voedsel, medicijnen, kle
ding en andere voorraden worden
aangevoerd vanaf het Italiaanse
vasteland. Italiaanse schepen en
Amerikaanse vrachtvliegtuigen heb
ben zwaar materieel aangevoerd, zo
als bulldozers, legervrachtwagens en
tankwagens voor drinkwater.
Intussen komt het leven in de gro
te steden weer langzaam op gang. De
honderdduizenden inwoners van Pa
lermo, Trapani, Marsala en Agrigen-
to, die in paniek naar het land waren
gevlucht begonnen de verlaten steden
weer op te zoeken.
Geschat wordt dat een miljoen
mensen de afgelopen nachten in de
open lucht hebben doorgebracht.
Degenen die have en goed verloren
hebben wonen in tenten. Het zijn er
ongeveer 40.000. Er worden voorstel
len overwogen een groot centraal
vluchtelingencentrum te bouwen bij
Sciacca, waar de vluchtelingen van
centrale keuken, klinieken en een
veilige drinkwatervoorziening zouden
kunnen profiteren.
(Vervolg van pag. 1)
Met een politiewagen werden de
wedden naar het Groene Kruisge-
ouw gebracht, waar ze zich konden
rassen en schone kleren kregen.
Ze werden door functionarissen
an de Shell geïsoleerd en mochten
liets over het ongeluk vertellen.
Tot laat in de avond is er nog ge-
)cht naar de vermiste Barnhoorn,
ie zich op het moment van de aan-
aring in de machinekamer bevond
n niet meer heeft kunnen ontsnap-
en.
De sleepboot Maasbank heeft na
nkele uren het gezonken schip naar
e zuidelijke oever getrokken, waar
oor het scheepvaartverkeer nor-
naai dóorgang kon vinden.
Oorzaak
De Shell 50 was van de Botlek
p weg naar Europoort bij kalm,
naar mistig weer. De reis werd da-
lelijks meermalen gemaakt. Ter
'oogte van de Berghaven moest het
chip de Waterweg oversteken, het-
leen snel moest gebeuren omdat er
ine schepen achter zaten en tussen
ie pieren de Oriental Challenger na
derde.
Bij de oversteek moest de Shell-
Unker uitwijken voor een hopper-
"tiger en dat werd fataal. De Orien-
*1 Challenger kon een aanvaring
Hel meer voorkomen en ramde de
ShU 50. Het achterschip werd los-
iwohenrd cn zonk binnen enkele
•SMbllkkcn.
(Van onze parlementsredactie)
TAEN HAAG De leiding van de
VVD meent, dat het gesprek over
partijvernieuwing niet beperkt moet
blijven tot een discussie over al of niet
een andere partijstructuur en al dan
niet een ander kiesstelsel. In het debat
over de politieke vernieuwing moet
centraal staan de vraag: „Hoe zien wij
de plaats van de mens in de
maatschappij, hoe willen wij optimale
ontplooiingskansen voor iedereen als
een zelfstandig verantwoordelijkheid
dragend individu realiseren?"
Dit staat in een rapport van de dage
lijkse besturen van de VVD en bij haar
aangesloten organisaties als het Liberaal
Democratisch Centrum en de JOVD.
Het rapport is een antwoord op de
vraag: „Waardoor functioneert de hui
dige partijstructuur in ons land onvol
doende?"
De partijleden van de VVD (die mor
gen in de Amsterdamse RAI haar twin
tigjarig bestaan viert) zullen aan de
hand van dit stuk hun standpunt over
de partij vernieuwing nader gaan bepa
len.
Het rapport is opgesteld door het zo
genaamde Liberaal Beraad, het samen
werkingsorgaan van de dagelijkse
besturen. Er wordt in gesteld dat het
tot ongeveer 1920 ging om de rechten
van de staatsburger en daarna om de
verdere emancipatie van de confessio
neel georiënteerde en de arbeider.
'„Thans gaat het echter om de zo volle
dig mogelijke ontplooiing van ieder
mens in alle facetten van het
mens-zijn".
Het Liberaal Beraad acht het nood
zakelijk dat nader kritisch wordt
beschouwd of de door de huidige par-
Zorgvuldig
Dat men in Nederland goede resul
taten boekt met niertransplantaties is
volgens prof. De Graeff te danken
aan een zorgvuldige voorbereiding,
die soms wel 18 maanden duurt.
Wanneer een medisch team tot een
operatie besluit, moet de nier binnen
de 5 uur na het overlijden van de
donor worden getransplanteerd.
Prof. De Graeff deelde mee, dat
men werkt aan een landelijke orga
nisatie voor een efficiënt gebruik van
vrijgekomen nieren voor transplanta
tie. Omdat de overbrenging van het
orgaan binnen de 5 uur moet geschie
den, achtte hij het nog niet mogelijk
tot een uitwisseling van nieren in
meerdere Europese landen te komen.
Een ontwikkeling in deze richting
achtte de hoogleraar echter niet uit
gesloten.
Wetswijziging
In dit verband merkte staatssecre
taris Kruisinga op, dat behoefte
bestaat aan wettelijke voorschriften
in zake het afstaan van organen door
een donor of van een overleden pa
tiënt. Gedacht kan worden aan wijzi
ging van de wet op de lijkbezorging.
Het risico van een niertransplanta
tie is aanmerkelijk lager dan
transplantatie van het hart. Prof. De
Graeff wees erop, dat bij een misluk
te nierbehandeling de medicus de
kunstnier weer kan aansluiten. Later
kan een nieuwe poging worden on
dernomen. Bij het hart is dit niet
mogelijk.
Kinderen onder de 14 en personen
boven de 50 jaar komen in het alge
meen om medische redenen niet in
aanmerking voor vervanging van een
nier. De patiënten, die voor een nier
transplantatie in aanmerking komen,
worden in volgorde van binnenkomst
behandeld. Het behandelingscijfer
stijgt snel.
ZAANDAM Dr. L. Meinsma,
die acties voert tegen het roken,
gaat op het Gemeentelijk Zaan-
lands lyceum in Zaandam aan
circa elfhonderd leerlingen in
lichtingen en voorlichting geven
over de gevaren van het roken.
Hij doet dit op verzoek van de
rector, drs. N. J. Heijkoop, die
het verbod om in zijn school en
in de omgeving ervan te roken,
heeft opgeheven omdat controle
nauwelijks mogelijk is.
Hij wilde zijn leerlingen echter
wel wijzen op de gevaren van
het roken en daarom vraagt hij
of dr. Meinsma eens een praatje
wilde komen maken.
Tweeëntwintig kunstenaars, zo
wel Vlamingen als Nederlanders,
hebben een zg. marathon-schil
derij vervaardigd dat het hele
Stedelijk Museum in Amsterdam
omspant. Het is 210 meter lang
en bedoeld als een protest tegen,
wat de artiesten noemen, het
uitblijven van initiatieven die
moeten leiden tot een grotere
maatschappelijke integratie.
(vervolg van pagina 1)
Overigens werden gisteravond geen
concrete mededelingen over het com
missie-overleg gedaan. De commissie
leden hebben afgesproken tot aan de
verschijning van het verslag stilzwij
gen in acht te nemen. Op de redactie
van het verslag kunnen zowel de Ka
mercommissie als de minister invloed
uitoefenen.
Het staat allerminst vast, dat alles
wat in de commissie aan de orde is
geweest, in het stuk wordt verwerkt.
Te veel publiciteit zou de onderhan
delingspositie van de minister kun
nen ondermijnen.
ONJUISTHEDEN
In de Kamer verweerde minister
De Block zich met de opmerking dat
de heer De Goede („aperte onjuisthe
den" had gedebiteerd en van geheime
gegevens gebruik had gemaakt. „Ik
heb de minister vandaag in de com
missie gevraagd op welke punten ik
apert onjuist ben geweest en welke
geheimen ik naar zijn mening heb
geschonden, maar hij is het antwoord
schuldig gebleven", aldus de heer De
Goede.
Hij zei blij te zijn deze „politiek en
commercieel zo enorm belangrijke
zaak" aan de orde te hebben gesteld.
„Het heeft een gunstig schokeffect
teweeggebracht".
De heer De Goede achtte het gevaar
groot, dat de Duitsers nu samenwer
king zullen gaan zoeken met de
Fransen, zodat de Nederlanders met
hun project er niet of nauwelijks aan
te pas zullen komen. „Ik vrees dat
wij in de race om de Westeuropese
markt voor verrijkt uranium al ach
terop liggen en een belangrijke on
derhandelingsslag hebben verloren.
Van Nederlandse kant is onvoldoende
tegenspel geleverd tegen de sterke
internationale druk".
Daarop zette hij de vrouw in een
stoel, gaf haar te drinken en legde
een verband aan om haar enkel, die
zij tijdens haar vlucht gebroken had.
Hij schoof ook nog een bankje onder
haar benen maar verliet toen, zonder
een dokter te waarschuwen, het huis.
Pas na bijna vier uur, nadat hij
doelloos had rondgezworven en daar
bij eerst in Haarlem en tenslotte in
Schiedam terechtkwam, belde hij een
kennis, die onmiddellijk naar de wo
ning ging en de vrouw badend in
haar bloed aantrof. „In Dijkzigt heeft
men een bijzonder knap staaltje gele
verd", aldus de officier.
Aanvankelijk zag het er naar uit
dat de vrouw gered kon worden,
maar zij liep een trombose op, waar
door zij op 13 mei overleed. Volgens
de patholoog-anatoom zou de vrouw,
als deze ontwikkeling zich niet had
voorgedaan, het opgelopen letsel
waarschijnlijk hebben overleefd.
Haar dood staat echter, zo oordeel
de mr. W. D. Meeter, in causaal ver
band met het misdrijf, omdat de fac
toren die tot trombose kunnen leiden,
veroorzaakt zijn door de verwondin
gen die de man heeft toegebracht.
Bij zijn eis hield de officier reke
ning met het psychiatrisch rapport,
waarin A. sterk verminderd toere
kenbaar wordt genoemd. De verhou
ding tussen A. en zijn vrouw was al
geruime tijd slecht. De man zou haar
al eens eerder hebben mishandeld en
zelfs gedreigd hebben haar te ver
moorden als zij de politie zijn ware
naam dat punt bleef tijdens de
Vereenaaanttle oosterling
(Van een onzer verslaggeefsters)
ROTTERDAM Als een
tragische figuur, een vereen-
zaafnde Oosterling, kwam de
50-jarige, uit Singapore afkom
stige classificeerder Abi A. te
voorschijn uit het requisitoir
van de officier van justitie en
het pleidooi van zijn raadsman.
De meningen over de straf, die
de man moet worden opgelegd,
verschilden echter. ,,Ik schrik
van de eis", zo zei de advo-
tijformatie in het leven gehouden te
genstellingen tussen confessionele, socia
listische en liberale kiezers in werke
lijkheid nog bestaan, dan wel in hoe
verre deze tegenstellingen kunstmatig
door de bestaande partij-Indeling in
het leven worden gdhouden.
caat. nadat de officier van
justitie vier jaar met aftrek
had gevraagd op grond van het
primair ten laste gelegde:
doodslag op verdachtes echt
genote.
De verklaringen van de man over
wat er zich precies heeft afgespeeld op
1 mei in zijn woning aan de Korfma-
kerstraal waren vrij verward. Hij
kon zich er ook, zo zei hij, weinig
van herinneren, alleen dat op een
gegeven moment „alles zwart werd
voor zijn ogen".
Afgaande op de sporen achtte de
officier het waarschijnlijk, dat de
man zijn vrouw .eerst met een zware
glazen vaas op het hoofd heeft gesla
gen en haar daarna achterna is ge
gaan toen zij naar de gang vluchtte.
Hij zou toen een mes gepakt hebben
en haar daarmee steken hebben toe
gebracht
ROTTERDAM Van een
„ijzingwekkende mentaliteit"
getuigde volgens de officier
van justitie het gedrag van de
50-jarige procuratiehouder J.
v. d. V., die niet alleen door
reed nadat hij een meisje had
aangereden, maar bovendien
zijn 15-jarig dochtertje, dat
naast hem in de auto zat, aan
zette tot een leugenachtige
verklaring tegenover de politie.
De aanrijding zelf. die de dood van
het slachtoffertje veroorzaakte, was
de man niet ten laste gelegd. Wel het
doorrijden, waarvoor mr. W. D. Mee
ter een gevangenisstraf van drie
maanden eiste en twee jaar ontzeg
ging van de rijbevoegdheid.
„Tegen dit soort misdrijven kan
niet hard genoeg worden opgetre
den", aldus de officier, die stelde, dat
er van een angstwekkend toenemen
de verruwing en onverschilligheid in
het verkeer sprake is. Het aantal au-
(Van een onzer verslaggeefsters)
tomobilisten dat zich hieraan schul
dig maakt is van 1960 tot 1967 geste
gen van 1.343 tot volgens een voorlo
pige telling 2.962.
Het ongeluk gebeurde op 29 okto
ber 1967 op de Broekweg in Vlaar-
dingen. De noordelijke zijde van deze
straat was voor het verkeer afgeslo
ten, maar het bord, dat het verkeer
hierop attendeerde, werd door ver
dachte niet, althans niet bewust, op
gemerkt. Hij realiseerde zich dit pas
toen hij pijlen op het wegdek zag,
maar besloot toch maar door te rij
den om eventueel achteropkomend
verkeer dat er, zoals hij later ook
in zag uiteraard helemaal niet
was, niet te hinderen.
Op het verhoogde middengedeelte
van de weg liepen het elfjarige
meisje Monica van Beers en haar
moeder. Vermoedelijk is het kind de
rijbaan opgestapt om over te steken
naar de bushalte. Op dat moment
werd zij gegrepen door de auto die
volgens getuigen met een snelheid
van 60 70 km reed, volgens v. d. V.
zelf met 40 a 45 km.
Zonder te stoppen reed v. d. V. met
verhoogde snelheid door. In zijn pa
niek raakte hij zelfs nog een uit te
genovergestelde richting komende
auto. Aan de herhaalde vragen van
zijn 15-jarig dochtertje om niet door
te rijden, gaf hij geen gevolg.
Thuisgekomen zette hij de wagen, die
een deukje had opgelopen, direct in
zijn garage.
Het meisje, dat helemaal overstuur
was, zei hij, dat hij terwille van haar
en haar broertje de zaak geheim wil
de houden. Kort daarop werd hij op
gebeld door zijn dealer, aan wie door
de politie was gevraagd de namen op
te geven van mensen wie hij een
witte Triumph had verkocht.
De dealer had twee adressen opge
geven, maar niet dat van de procura
tiehouder. De verdachte belde daarop
zelf de politie op, met het verhaal
dat hij op de Broekweg een hond had
Dr. Jos Wouters
aangereden. Dat verhaal hield hij op
het politiebureau een half uur lang
yol.
Pas toen zijn dochterje, dat hij
geïnstrueerd had hetzelfde te zeggen,
door de mand viel, gaf hij toe dat hij
wist, een kind te hebben aangereden.
„Hij heeft zijn dochter een half uur
laten worstelen in een gewetens-
strijd. Ik vind dat, zacht gezegd, niet
fijnzinnig", aldus mr. Meeter.
Aanvankelijk zou Van der V. wer
kelijk gedacht hebben dat hij een
hond had aangereden. „Ik zag een
flits, alsof er een hond tegen de wa
gen sprong." Toen hij achterom keek,
zag hij een kind op het wegdek lig
gen. „Alles bij elkaar maakt u d*
indruk van iemand, die niet zijn ge
dachten bij zijn auto heeft", zo
merkte rechtbankpresident mr. R. J.
Brunner op.
Bijna fluisterend schetste de man
de toestand, waarin hij op die dag
verkeerde en die samenhing met de
dood van zijn vrouw. Hij heeft zich
na het ongeluk onder behandeling
van een zenuwarts gesteld om er
achter te komen, waarom hij niet
gestopt was na de aanrijding. Vol
gens deze arts zou er sprake itijn
geweest van een bewustzijnsvernau
wing, mede als gevolg van het ov«f«<
lijden van zijn echtgenote.
Die omstandigheden maakten het
feit naar het oordeel van de officier
ten dele wel verklaarbaar. Mr. Mee
ter wilde ook wel aannemen, dat de
man geen grove schuld betreft voor
de aanrijding zelf. Hij heeft zich
echter niet gehouden aan de ver
plichting zich binnen 24 uur vrijwil
lig bij de politie te melden en hij
heeft zich ook schuldig gemaakt aan
het opzettelijk in hulpeloze toestand
laten van het slachtoffer.
Weliswaar heeft hij zich binnen de
vastgestelde termijn bij de politie ge
meld, maar alleen omdat hij na het
telefoontje van de dealer dacht: „ze
komen er toch achter" en hij heeft
daarbij een gefingeerd verhaal opge
hangen.
De raadsman was het hiermee niet
eens. Hij meende dat er wel sprake
was van vrijwillige aangifte en acht
te de dagvaarding op dit punt niet
ontvankelijk. Hij oordeelde niet be
wezen, dat de man zijn slachtoffer in
hulpeloze toestand heeft achtergela
ten. Er waren in totaal vijf mensen
aanwezig op het moment dat het on
geluk gebeurde.
De rechtbank zal op 1 februari
uitspraak doen.
