In de studio's zijn de
kaarsen al gedoofd
5
de stad en
dokter Moore
;j] Straf voor
N militairen?
q NCRV blij
„Carnaval der dieren99
op oudejaarsavond
Vertrouwen in herstel
Indonesische economie
VRIJD AG 22 DECEMBER 1967
NTS veilig na
kerstgevaar
Brandwachten
u-aren paraat
ye Medewerking Hoepla
DEN HAAG De Kamerleden
Van den Doel en Voogd (beiden soc.)
hebben minister Klompé en minister
Den Toom gevraagd of het waar is
Ollj dat een of meer militairen die aan
zal hei VPRO-programma Hoepla heb-
75 d ben meegewerkt, hiervoor zijn
rstej «^raft.
ving "Ze vragen waarom ze zijn gestraft.
9) i Is het niet onbillijk dat toevallig tij-
i (Ij dens de tv-opname in de trein aan
wezige militairen worden gestraft
„terwijl beelden zoals die in Hoepla
zijn uitgezonden, regelmatig tijdens
de week-einden in treinen te zien
jvin
xijn", aldus de twee Kamerleden.
•stgo
Onderzoek naar de identiteit en
bestraffing van militairen die op het
'""*1 scherm zijn verschenen kan een on
gewenste rem vormen voor de vrij-
sbrü heid van de omroeporganisaties in de
nde] keuze en de inhoud van hun pro-
i gramma's.
Voorts willen ze weten of de com-
ag mandant van de Frederik- en
Alexander-kazerne in Den Haag
dienstplichtigen met klem heeft ge-
De vraagd niet mee te werken aan
aart tv-programma's als Hoepla, en of
J hierdoor de vrijheid van meningsui-
2 ting van militairen en hun recht om
is als staatsburger deel te nemen aan
discussies over politieke en
j maatschappelijke onderwerpen niet
0 n) worden beperkt.
Dat was gisteravond iets heel
nieuws op het scherm: De NCRV-
voorzitter ds. J. Ozinga ging per
soonlijk dure geschenken brengen
aan het pas getrouwde echtpaar
Koeslag in Gorssel, dat als 475.000ste
lid van zijn omroepvereniging was
ingeschreven.
Er was blijkbaar voor de opname
goed gerepeteerd, want in het beeld
ging het feestelijk noch verrassend
toe en het aardige jonge paar accep
teerde volautomatische wasmachine
en tv-toestel alsof het om een pond
suiker ging. Vader Koeslag, die zijn
zoon als lid had aangebracht, toonde
zich wèl verrast met een mooi va
kantiereisje voor hem en zijn vrouw,
ook een attentie van de NCRV.
In Hier en Nu besteedde de NCRV
grote aandacht aan de tragiek in de
Dordtse wijk Sterrenburg en de
maatregel van de NS om vervroegd
de aki in een ahob te veranderen.
De verantwoordelijkheden over het
lange uitblijven van goede beveili
ging van de spoorwegovergang bjj
zo'n grote nieuwe wijk werden ook
nu door de „instanties" (openbare
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Terwijl wij
zo zoetjes aan onze kerstversie
ringen van zolder gaan halen,
kaarsen en dennengroen in huis
slepen en ons voorbereiden op de
huiselijke intimiteit met het ge
vaar van brandende kaarsen, is
in de studio's van de NTS dat
alles al achter de rug.
De dennenbomen en glinster-
ballen hebben hun taak vol
bracht, de kaarsen zijn gedoofd:
de programma's voor Kerst en
Oudjaar die te pas en te onpas
van „echte" liedjes zijn voorzien,
staan op de band. De studio's zijn
er veilig doorgekomen.
Neen, u behoeft straks bij het kij
ken niet bang te zijn, dat een zange
res te dicht bij een kaarsvlam zal
komen, dat kinderen te nauw contact
krijgen met een „brandende" kerst
boom... het is allemaal al voorbij
dat kerstgevaar in de studio's.
Trouwens, er waren zoveel voorzie
ningen getroffen, dat ongelukken
nauwelijks mogelijk zijn geweest.
Niettemin hebben de programma-uit
voerders zich goed gerealiseerd, dat
die ongelukken in kleine hoekjes ple
gen te zitten. De technische dienst
van de NTS was zich dat niet minder
bewust.
De brandwacht is geweldig in touw
geweest, ook daarvoor bestaat een in
terne dienst. „Practisch achter elke
brandende kaars", zo vertelt men,
„stond een brandwacht. Die had niets
anders te d.ocn dan dat vlammetje
nauwkeurig in de gaten te houden en
te zorgen, dat niemand er te dicht bij
in de buurt kwam en dat de kaars
niet kon vallen".
Ook werden stellages en kerstbo
men deugdelijk gecontroleerd, alvo
rens de daarop aangebrachte kaarsen
mochten worden ontstoken. Men
vreesde niet in de eerste plaats
persoonlijke ongelukken (hoewel het
enkele jaren geleden gebeurde tragi
sche voorval met een Franse actri
ce die door één brandende kaars
werken en NS) heen en weer gescho-
Henk Mochel had voorts een mon
tage gemaakt van gezongen teksten
uit Handels Messias (intussen op
Nederland 2 bij de AVRO heel mooi
uitgevoerd) en beelden van afschu
welijke ongelukken en oorlogshande
lingen, die de tegenstelling tot de
woorden van vrede én lieflijkheid
schrijnend en verwijtend illustreer
den. Interessant gevonden en ook-
treffend samengesteld.
maandenlang in het ziekenhuis raak-
te, niet is vergeten), maar men hield j
in gedachten hoe bijzonder brand
baar een studio is.
SIGARET
Uiteraard wemelt het in de studio's
altijd van brandwachten en niet al
leen vanwege eventuele brandende
kaarsen. Hoewel er een rookverbod
geldt, wordt er nog wel eens een
overtredinkje gesignaleerd en uitge
roeid. Meer zorg eist het roken op
het toneel tijdens repetities en opna
men. Brandwachten houden dan
nauwkeurig de bewegingen van ac
teur of presentator in de gaten en
een weggelegd sigaretteneind wordt
fluks in een zandbak je geduwd.
Het zal u ongetwijfeld wel eens
zijn opgevallen, hoe dikwijls er in I
een toneelstuk even een sigaret
wordt opgestoken, die dan al heel I
gauw wordt neergelegd. Maar nie- 1
mand heeft er erg in, h,oe achter de
schermen brandwachten daarop
staan te loeren. Gelukkig maar, dat
ze er zijn.
Vooral ten opzichte van het nieu
we, kostbare studiocomplex aan de
Insulindelaan (Omroepkwartier) zijn
uitgebreide brandbeveiligingsmaat
regelen getroffen. Ten eerste
zijn de studioruimten gesepareerd
door ze in zgn. „kubussen" te
bouwen, opdat men eventueel brand
in één ruimte kan lokaliseren, en elke
„kubus" telt tenminste twee nooduit
gangen.
Verder zijn er rookluiken en de
gebouwen zijn alle voorzien van
noodblusapparaten die regelmatig
worden gecontroleerd. Rondom het
gebouwencomplex loopt een ringlei
ding voor watervoorziening en de da
ken zijn vlug bereikbaar. Ook daarop
kunnen brandslangen worden aange
koppeld.
ALARM
Er zijn goede alarminstallaties aan
gebracht en er zijn voldoende lucht-
maskers voor iedereen. Gebeurt er
iets in een van de gebouwen, dan kan
men met blussing aan de gang totdat
de brandweer is gearriveerd.
De technische dienst van de NTS
■heeft een aantal vaste brandwachten
in dienst, maar tevens is een korps
vrijwilligers goed geïnstrueerd. Er
behoeft bij onverhoopt uitbreken van
brand dus nooit paniek te ontstaan:
voldoende in de gebouwen aanwezi
gen weten wat hen te doen staat en
er zijn altijd vele handen tot helpen
bereid enbekwaam, want dat is
een belangrijke factor.
Vanzelfsprekend hebben de kerst
en jaarwisselingsprodukties extra
spanning veroorzaakt en vermenig
vuldiging van toezicht geëist, maar
tot nu toe is alles prachtig verlopen
en dat werd besloten met een zucht
van verlichting.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 VARA
7.07 uur Fenklup, tienerprogramma.
8.20 uur kleur-reportage „Kinderen in Vietnam"
8.50 uur Mies-en-scène en
10.10 uur vrolijke eenakter „De wonderbaarlijke nacht"
(import).
Ned. 2 KRO
7.07 uur (NTS) „Die van hiernaast".
8.20 uur feuilleton „De verloofden".
8.50 uur „Intussen", muzikaal kerstspel van de Oos
tenrijkse televisie.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I VPRO en VARA
7.50 uur hoorspel „De moeder".
9.00 uur Radio Filharmonisch orkest speelt Beethoven;
o.m. eerste pianoconcert, soliste Hedy Schnei
der.
10.55 uur lichte platen in Prettig Weekend.
Hilversum II NCRV en TROS
7.50 uur sterren van de lichte muze.
8.45 uur hoorspel „Hongerdominee Ficht".
10.40 uur TROS-amusement „All-in".
De NCRV groeit nog steeds. Als kool. Deze week werd een nieuwe mijl
paal bereikt: de inschrijving van het 475.000ste lid. Zo'n groot aantal leden
(inmiddels al weer ruimschoots overschreden) heeft de NCRV nog nooit
gehad. Geen wonder dus dat het 475.000ste lid „in de bloemetjes" werd
gezet.
Het was de heer G. J. Koeslag te Gorssel, die (met zijn echtgenote)
voorzitter mr. dr. J. Ozinga op bezoek kreeg om een volautomatische was
machine en een televisietoestel in ontvangst te nemen. Dat waren welkome
geschenken, want het echtpaar Koeslag is nog maar enkele dagen getrouwd
en deze twee kostbaarheden waren nog niet in de huishouding opgenomen.
De heer G. J. Koeslag sr. had zijn zoon als lid opgegeven en daarom
deelde ook hij in de feestvreugde. Hij en zijn vrouw ontvingen twee
tickets voor een zesdaagse zomerbootreis naar Noorwegen.
„Geef de regering vijf jaar de tijd
Voor Oudejaarsavond heeft de VPRO een bijzondere
uitvoering van „Carnaval des Animeaux", de muzikale
fantasie van Saint-Saëns, op het programma. Hier alvast
een foto van de opname, die een ongedwongen samen
spel van mensen, kinderen, musici, instrumenten en
„dieren" werd. Dit is de scène met olifant en bas.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Zelf heb ik ver
trouwen, verklaarde dr. W. P. H.
van Oorschot na terugkeer uit Indo
nesië. Een voorzichtig vertrouwen,
mits de huidige regering de kans
krijgt een vijftal jaren te werken.
Dan kan er een begin zijn gemaakt
met het herstel van de economie van
het land.
Opgevallen zijn hem de grote vlijt
van het volk, de familiesaamhorig
heid en de grote rijkdom van het
land. Het grote, hem volslagen on
bekende, element is echter of de re
gering de kans krijgt. Wel nam hjj
waar de duidelijke en rustig-ooster-
se wijze waarop Soeharto spreekt
met politici en vakbondsleiders om
de stromingen binnen een bepaalde
bedding te leiden.
Overeenkomst
Dr. Van Oorschot, directeur-gene
raal voor de buitenlandse economi
sche betrekkingen, heeft besprekin
gen gevoerd om een beschermings
overeenkomst voor Nederlandse in
vesteerdei s voor te bereiden.
Er is een Indonesische wet op bui
tenlandse investeringen, doch er
blijven punten, die regeling behoe
ven. Zo willen de Nederlanders ze
kerheid dat in geval van geschil ar
bitrage verplicht zal zijn. Hiermee
wil Indonesië akkoord gaan. even
als met een regeling betreffende de
benoeming van een derde arbiter.
Dan is er gesproken over subro
gatie door de Staat der Nederlanden
in geval van nationalisatie van een
particuliere onderneming, d.w.z. dat
de staat in diens plaats kan treden
opdat er zekerheid zij over verle
ning en prompte transfer van scha
devergoeding.
Voorts bleek Indonesië geen be
zwaar te hebben om t.a.v. gezamen
lijke ondernemingen de buitenland
se investeerder een mate van be
heer te geven in evenredigheid met
zijn deelneming. Ook is er gespro
ken over de problemen bij rehabili
tatie van de bestaande ondernemin-
Inzake nationale behandeling van
de Nederlandse investeringen (op
voet van gelijkheid met nationale
ondernemers) is overeenstemming
nog niet verkregen, wat zeer be
grijpelijk is zoals bij scheepvaart,
enz. Overigens moet men zich de
verschillen in behandeling niet zo
groot denken.
Er is een lijst opgemaakt van pun
ten van overeenstemming, die arti
kelsgewijs in een ontwerp-overeen-
komst kunnen worden opgenomen
en punten, die nader besproken moe
ten. worden door een vaste commis
sie, om de drie tot vijf maanden. De
punten van overeenstemming zijn
door hem en zijn Indonesische colle
ga getekend.
Eind april zal deze in Nederland
komen en dan zou de ontwerp-over-
eenkomst In mei gereed kunnen zijn
en voor het zomerreces door de par
lementen kunnen worden behandeld.
Als dit alles lukt, zal men in het
najaar gereed kunnen zijn.
HILVERSUM In de NCRV-tele-
visieserie „Gezond gezin" wordt
woensdagavond a.s. (27 december,
9.40 uur) aandacht besteed aan een
tot nu toe meestal vermeden onder
werp: de sexualiteit bij bejaarden.
Men gaat hierbij uit van de gedach
ten welke dr. J. Rubin heeft vastge
legd in zijn boek „Sexueel leven na
de zestig" en waarbij liij nadruk legt
op het grote misverstand als zou het
bejaard-zijn een toestand van
a-sexualiteit inhouden.
Er heersen nogal wat opvattingen
die de oudere mens een gezond sexu
eel leven willen ontnemen.
Hierover zullen de huisarts-sexuo-
loog P. J. F. Dupuis en de bejaarden-
arts E. van Westreenen in het
NCRV-programma spreken.
rinvr
Ayatha Yuunff
136
Achterin vonden ze nog plaatsen. De vendumeester ging
voort met de verkoop. David draaide zich naar Moore en zag
tot zijn verbazing dat hij somber en vermoeid 'kesk. Toen
schoot het David te binnen dat zeer binnenkort in dezelfde
zaal beslist zou worden over de toekomst van het ziekenhuis.
Daar dacht Moore natuurlijk aan. Moore hief he thoofd op
en keek langzaam de zaal rond, tot hij Ianthe ontdekte die
bijna voorin zat. David vond het net of haar aanwezigheid
Moore troostte.
Langzamerhand raakte Moore meer en meer op zijn ge
mak. Er werden beddelakens verkocht en Moore begon te
bieden. Hij zat rechtop, de handen op zijn knieën, met
heldere belangstellende ogen en hij bood met luide stem,
alsof hij het plezier dat hij had op de mensen wilde overdra
gen. In korte tijd waren de lakens van hem. Howie was
helper van de vendumeester en bracht de stapel lakens naar
hun plaats. Howie scheen zijn verlegenheid een beetje kwijt
en David die zich afvroeg of dit het werk van Ianthe was,
hoorde Moore zeggen: „Die lakens heb ik voor Edna gekocht.
Ze zegt dat het ziekenhuis er aardig doorheen schiet." Na
een poosje schoot het David te binnen dat men ook ver
wachtte dat hij iets zou kopen en hij zag uit naar iets van
zijn gading. Er was een geknoopt Perzisch tapijt van een
diepe rode kleur en David was er heel gauw eigenaar van.
Toen was de veiling afgelopen en ze gingen naar buiten,
naast elkaar liepen ze langs het grasveld. Er woei een
zachte, vochtige wind en de sneeuw veranderde in water als
ze erop trapten. Moore zei: „Het lijkt op een echte dooi. Als
dat zo de hele nacht doorgaat, zal ik morgen vroeg op moeten
om naar de afwatering te kijken."
„De afwatering?"
„Ja, als de grond hard bevroren is en het gaat plotseling
dooien, dan krijgen we overlast van het water. Het vorig
jaar deden zich heel wat van (lie gevallen voor, de ver-
versingsbakken van de waterleiding liepen toen over. Er
deden zich ziektegevallen voor, wel geen tyfus, maar het
leek er wel op. Ik vind de watervoorziening hier altijd een
zwak punt. Dit jaar wil ik er tijdig bij zyn, voor de
moeilijkheden beginnen. Het rioolwater mag niet in de bak
ken komen!"
„Is dat niet het werk van de gezondheidsinspectie van de
stad?"
„Ja, maar de inspecteur is een leek die geen ervaring heeft
in dit werk en zo is het in heel wat steden van Vermont Het
hoorde natuurlijk anders te zijn. Als we door de moeilijkhe
den van het ziekenhuis heen zijn, kunnen we er misschien
iets aan doen". Moore die zijn armen vol lakens had, schoof
bijna met een schouder langs het kleed over Davids arm.
„Waarom heb je dat ding gekocht?"
„Ik dacht dat May het wel mooi zou vinden."
Die rode kleur bij haar donkere haar leuk. Ik heb haar
lange tijd niet gezien. Ik heb haar aan jou toevertrouwd.
Hoe gaat het?"
„Zij heeft in een operatie toegestemd."
Moore was zo verbaasd dat hij stilstond, en de twee
mannen met hun kappen op en hun vreemde last in de
armen keken elkaar aan.
„Luister eens, je heb haar toch niet onder druk gezel?
Dat wil ik niet."
„Waarom begrijp ik nooit."
„Dat probeerde ik je toch aan je verstand te brengen. Zij
heeft een eigen willetje. Zij kan zich tot dingen dwingen die
moeilijk voor haar zijn. Ze is op het randje van een zenuw
instorting geweest omdat ze zich aan het trainen was. Zij
is er beslist nog niet overheen en jij belast haar dan nog met
een operatie waar ze doodsbenauwd voor is. Ik kan de
verantwoording niet dragen als er wat gebeurt..."
„Ik ben verantwoordelijk."
„Jij? Mag ik je eraan herinneren dat ze mijn patiënte is.
Ik vroeg jou om raad verder niets. Ik heb niet gezegd dat
je een patiënt van me moest overnemen, maar dat schijn je
gedaan te hebben.."
„Dokter Moore."
„Je probeert alles over te nemen. O, ik weet wel dat Je
volkomen de ethiek gevolgd hebt. Je hebt je voorbeeldig als
dokter en als heer gedragen. Maar als mijn levenswerk naar
de maan gaat als de stad in nieuwe medische experimen
ten duikt, waarvan niemand weet of het goed afloopt, is het
tevens een gevolg van jouw invloed... En nu May. Zij is
familie van mij alles wat ik nog heb. Ik beschouw haar
als mijn dochter. Ik houd van haar. Zij is van mij... En nu
vertel je me, dat jij beslist hebt dat ze geopereerd moet
worden jij, een buitenstaander. Het is te veel. Het is
absoluut te veel."
„Dokten Moore, ik was niet van plan het u al te vertellen,
maar May en ik gaan trouwen. Daarom heeft zij beslist zich
te laten opereren."
Er viel een stilte. Moore hield de stapel lakens tegen zijn
borst alsof hij een schild wilde vormen tussen hemzelf en
David. Twee keer trilden zijn lippen alsof hij wat wou
zeggen en tenslotte zei David: „Het spijt me. Ik weet dat
het een hele slag voor u is.
(Wordt vervolgd)
Kerstdief
woonwijken afstroopt en zijn zak
inplaats met speelgoed, met an
dermans eigendommen vult. Een
huisvrouw vertelde dat zij wakker
was geworden toen de inbreker be
zig was de broekzakken van haar
man leeg te halen.
