Volksstuk De Jordaan goed
geacht voor 2e Kerstdag
de stad en
dokter Moore
Gaat de tijd sneller dan wij?
Aaf Bouber niet blij
Christen-radicale
partij de grootste
DINSDAG 28 NOVEMBER 1967
ITALIË
De NCRV-documentaire „Europa"
verraste gisteravond niet alleen door
zeer goede en duidelijke behandeling
van het vraagstuk „gastarbeid binnen
de EEG", maar mede door interes
sante beelden van behuizing en fami
lieleven in Italië, het milieu waaruit
arbeiders emigreren.
Hiermee kregen degenen die afwij
zend staan tegenover het onderdak
verschaffen en het vriendschappelijk
tegemoet komen aan buitenlandse ar
beiders en in dit geval speciaal Itali
anen hopelijk een beter inzicht.
Men werd geconfronteerd met de
ernst en de hoop op carrière maken,
waarmee Italianen hun thuis in hun
zonnig land verlaten en de wijze,
waarop die gedroomde carrière in
Nederland werkelijkheid wordt.
Er is een opvallend tekort aan
communicatie, vooral wat betreft de
levensomstandigheden welke buiten
het werk vallen. Hierin schuilt meni
ge bittere teleurstelling.
Terecht werd ook aandacht besteed
aan de onvoldoende informatie welke
Nederlandse mede-arbeiders toevalt,
wanneer zij te maken krijgen met
buitenlanders in hun werkplaats. Op
heffing van wederzijds gebrek aan
begrip komt veelal te laat om
vruchtbaar te zijn.
Verder bracht de NCRV-actualitei-
tendienst een uitvoerig bezoek aan
het van de partij losgekomen dagblad
Het Vrije Volk, een reportage met
alles erop en eraan, tot rondvraag
onder het publiek en een praatje met
de hoofdredacteur.
Op Nederland 2 kon men zien, hoe
prettig het toegaat in Het Dorp in
Arnhem, waar ruim honderd blijvend
invaliden een heerlijk thuis hebben
gevonden en de bouw nog gestadig
vordert. De 21 miljoen worden fraai
besteed.
Snoep
verstandig
eet 'n appel
m
Invtil-puzzel
Na het avontuur van zuster Klivia
met de verliefde parapluhandelaar is
het ogenschijnlijk weer kalm ge
worden in het rusthuis, dat geluk
kig nog juist is blijven bestaan.
Maar zaterdagmiddag is de bout weer
aan. want dan gebeurt er het een en
ander. De foto verraadt alvast, dat
er hoog bezoek komt, maar dat het
dan niet om de echte Sinterklaas en
Piet gaat. wordt wel duidelijk. Wie
van de kinderen dat al kan zien,
mag het zeggen!
Denk maar eens aan Gerrit en aan
de ingenieur het zal een hele pret
worden. Wie ook op de proppen komt
is mevrouw Maarseveen (Maya Bou-
ma) en vanzelfsprekend is opa weer
van de partij.
Zaterdagmiddag om 5 uur begint
het spul: zuster Klivia heeft er nu
al hoofdpijn van
(Van t
s radio- en tv-redactie)
1
2
3
U
5
6
7
Vul horizontaal in:
1. troep ongeordende krijgers, 2. ver
trouwelijk. 3. buigzaam, 4. vermoeid, 5.
mondeling, 6. keurige, 7. EuroDeanen.
Bij juiste oplossing vormen de begin-
en eindletters, beide van boven naar be
neden gelezen twee plaatsnamen in
N.Brab.
Oplossing vorige puzzel:
1. Allen, 2. lev, 3. nevel.
HILVERSUM Het laatste
dolle lied „In onze heerlijke
Jordaan" is verklonken, de
hossende paren glijden weg, het
scherm wordt donker.
„Ik ben er toch niet echt blij
mee", zegt mevrouw Aaf Bou
ber, „als dit nu een bewerking
wordt genoemd van het stuk
dat mijn man schreef naar de
roman van Querido nee,
dat lijkt nergens meer op. 't Zit
vol met alle mogelijke liedjes
die er niet in horen, 't is nu een
musicalfilm. Ik heb meer dan
duizend maal Blonde Corrie ge
speeld maar niet zó!
Toch bedoelt ze daarmee niets af te
doen aan het spel van Jasperina de
Jong, die trouwens vlak achter haar
zit: „O nee, dat is héél goed. Maar
niet meer echt, niet meer ons toneel-
hoe ïnoet ik 't uitdrukken? Ik kan
het niet zeggen.-'
„Daar begrijpen we niets van,"
zegt Guus Rekers, die regisseur John
van de Rest assisteerde (John zelf is
er niet) „we hebben toch veel van de
oorspronkelijke teksten gebruikt."
„O zeker," geeft mevrouw Bouber
toe, „maar er zit teveel van deze tijd
in..." (Daarmee doelt ze o.a. op het
feit dat Jan Blaaser een keer roept:
„Een rondje van Jan." zoals hij dat
in Djinnprogramma's doet.)
„Guus Rekers blijft beleefd „niet
begrijpen", maar Jasperina de Jong
zegt zachtjes tegen ons: „Ik begrijp
haar wel, h>eel goed zelfs Ze moesten
het mij later ook niet lappen, mijn
stukken te moderniseren'"
We hebben, allemaal samen: de ac
teurs en actrices, programmamakers
en tv-critici, een voorvertoning ge
zien van „De Jordaan", in het begin
van deze eeuw door Herman Bouber
voor volkstoneel geschreven als dra
ma met ingevoegde liedjes, nu met
lied en dans inderdaad tot een soort
musical opgesmukt
of de tijd niet sneller gaat dan wij. Is
het ook voor een groot deel van de
kijkers in werkelijkheid geen pro
bleem meer, wat er op het scherm
komt?
Wij herinneren ons nog de verto
ning van „De Jantjes", enkele jaren
geleden, ook door leden van het
volkstoneel of tonelisten, daaruit
voortgekomen, gespeeld en ook door
de VARA uitgezonden. Dat heeft toen
nogal wat protesten uitgelokt wegens
de kwalijke taal en het minder fraaie
milieu waarin het verhaal zich
afspeelt.
En nu?
En nu? Zal „De Jordaan" even
hard aankomen, of hebben het tal
rijke geweld wat wij sindsdien van
de buis opslorpen, de moderne „open
heid", het „alles mag" de scherpe
kantjes weggesleten?
Querido schilderde in zijn vierdeli
ge roman zo'n dikke halve eeuw ge
leden de romantiek en de tragiek van
de Amsterdamse Jordaan („Ik heb
die dikke boeken nooit uit kunnen
lezen," klaagt Aaf Bouber) in onge
zouten taal, maar zeer treffend. Het
werd bijzonder druk gelezen.
Lang niet ledereen die het met be
wondering las, overschreed evenwel
de drempel van het theater, waarin
de aangrijpende romance van Mooie
Karei en Blonde Corrie, gesitueerd In
het rauwe milieu van kroegen, pu
blieke vrouwen en souteneurs, in de
versie-Bouber werd nagespeeld. Ho
ren en zien treft meer en anders dan
Wij mogen gerust zeggen, dat in de
Dat mag
De VARA zal dit vrij lange spel
(het duurt ronduit anderhalf uur) op
de avond van Tweede Kerstdag als
grote produktie (dat kostte een halve
ton) de kijkers aanbieden.
Hoeveel Jaar is het nu geleden, dat
het een van de omroepen werd ver
boden op Tweede Kerstdag een
Duitse opera uit te zenden, omdat dit
(toch een klassieke muziekvorm) niet
paste in de sfeer van het feest? Vijf?
Vier? Meer niet. Nu lacht men om de
gedachte daaraan. Er bestaat voor de
televisie geen „mag niet" meer. We
hebben heel wat schokkender zaken
dan een ruw-getaald oud stuk waarin
niets onvertogens is te zien, op de
buis gehad, kerkelijk feest of zon-
We kunnen ons daarbij afvragen.
Leraar terug in
televisie-quiz
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Na breed beraad
heeft de VARA besloten, de Naar-
dense leraar W. van der Veer terug
te laten komen in de televisiequiz
tv-bewerking de zaken nog wat zijn Mper seconde wijzer". Hij mag de
aangedikt. Guus Rekers vertelde ons, vierde vraag in de eveneens 4e ronde
Snoep
verstandig
eet 'n appel
m
dat bij de repetities in de oude
stadswijk gehouden, zomaar
nieuwsgierige „oude Jordanezen" de
dialogen hielpen opsieren met verge
ten, bijna folkloristische uitdrukkin
gen, herinneringen, die nog ten dele
Alzo: de taal is weinig oirbaar en
wie zich daaraan stoot, kan beter
niet kijken. Er wordt ook onomwon
den in gevloekt, want dat wordt als
„onvermijdbaar" aangemerkt in een
omgeving van dronkelappen, krake
lende of geschrokken meisjes-van-de
vlakte, handelaars in blanke slavinnen
en kroeghouders.
De VARA ziet dit alles niet als
storend voor de sfeer van de Tweede
Kerstavond. Zij meent in tegendeel
kijkend Nederland een groot genoe
gen te doen met dit boeiende
kijkspel, waarin tal van zeer bekende
acteurs en actrices optreden. Zij acht
het een heel vaderlands gebeuren en
als zodanig een feestelijk aanbod.
Verlegen
NIPO-enquête wijst uit:
HILVERSUM Als thans verkiezingen zouden worden gehouden, zou
een nieuwe christen-radicale partij de grootste of een van de grootste par
tijen in ons land worden. De steun van de KVP'ers voor zo'n partij is
groter dan van de CHU en ARP.
Dit is één van de resultaten van een NIPO-enquête, die in opdracht van
de NCRV-tv is gehouden. De uitslag zal vrijdagavond in het NCRV-pro-
gramma worden bekendgemaakt en toegelicht (Op die dag worden zoals
bekend in Helmond tussentijdse gemeenteraadsverkiezingen gehouden.)
Opmerkelijk is nog het feit dat veel KVP-kiezers die destijds naar D'66
zijn overgegaan thans hun stem zouden willen uitbrengen op een christen-
radicale partij.
Opmerkelijk was het, tijdens deze
showing te letten op de reacties van
de meespelenden zelf. Enny Mols-De
Leeuwe, die als „Jode-Jet" meisjes
verkoopt en woekerhandel drijft,
sloeg af en toe lachend de handen
voor 't gezicht. Jasperina de Jong,
smal en kleintjes in een hardgroen
mini-jurkje en hoge zwarte laarzen,
lachte al even verlegen als zij zich
zelf trots en luidruchtig als prachtige
Jordaanmeid over het scherm zag
„Ik ben erg tevreden," zei ze later.
„Ik vind het enig."
Trouwens, ze genoten allemaal:
Riek Schagen en Elisabeth Versluys,
Piet Römer (Mooie Karei), Rien van
Nunen (Kriek). Jan Blaaser, Dirk
Swidde en noem ze maar op. Ze lach
ten al voordat een dolle scène begon
en na de vertoning applaudisseerden
ze voor elkaar.
Op ons maakte de voorstelling niet
zo'n diepe indruk. Het warme hart,
het dik-dramatische van het toneel is
er uit, om de vaart.erin te houden en
het geheel vol te stampen met liedjes
(dikwijls uitstekend gezongen) is er
geforceerd maakwerk toegepast. Wel
zijn er prïma stalen van massale re
gie, maar de emoties zijn
mee-gespeeld en er is teveel
gestreefd naar de perfectie van de
musical om een levensechte sfeer uit
vervlogen tijd te kunnen suggereren.
overdoen.
U zult zich herinneren, dat hij op
maandag 20 november j.l. struikelde
over het aangeven welke taal bij
welk land behoort. Met zijn prachti
ge winstlij st maakte hij toen één fout.
Hoewel de spelleiding er op toeziet,
dat alles zo feilloos mogelijk toegaat,
erkent zij dat het mogelijk is dat de
quizmaster de heer Van der Veer op
een dwaalspoor heeft gebracht, door
bij deze vraag te zeggen, dat alle
bordjes verkeerd stonden en dat was
niet het geval.
Daarom acht de VARA het billijk,
de heer Van der Veer een nieuwe
kans te geven.
Verkiezings-
onderzoek KRO
in boekvorm
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Het verkiezingson-
derzoek dat in opdracht van de KRO
door het bureau marktonderzoek is
verricht zal binnenkort in boekvorm
verschijnen.
Dit boek waarin de resultaten van
een verkiezingsonderzoek, dat in ok
tober is gehouden, zullen worden
vermeld zal een vervolg zijn op een
boek met voorafgaande opiniepeilin
gen, dat onder de titel „Experimen
ten in democratie" onlangs is
verschenen.
Dit boek, uitgegeven door De Bezi
ge Bij, is samengesteld door de heren
H. Gruijters. K. Schermer en K.
Slootman. „Experimenten in demo
cratie" tracht door een reeks aanslui
tende motie venonderzoeken, door te
dringen tot het stemgedrag van de
kiezer en daarmee tevens de oorza
ken op te sporen van het onbehagen
dat momenteel door sterk wisselende
verkiezingsuitslagen zich momenteel
manifesteert.
Snoep
verstandig
eet 'n appel
Hllverium II, 298 m. KRO:
18.30 Nieuws. 18.45 Actualitei
ten. 19.05 Licht ensemble en
solisten. 19.40 Conclllepostbus.
19.45 Zoekend geloven:
godsdlensUge vorming ln deze
tijd. 20 00 Klassieke en mc
ne kamermuziek (opn). 20.45 Ik
Zelf. Hoorspel. 21.35 Grarr
foonmuzlek. 21.45 Kerkorgel-
ar: Dubbelspion
Lorl. de nachtclubzangeres.
TV-fllm. 21.10 Eidofoor: De ge-
ïdheldszorg in Nederland.
Gesproken portret
:lders-Zangvei
^orkest
zangsollst
l Oud*
d<HMU8<l li .n
woord. CLtVs Mod er re 'orkest
Actualiteiten 7.45 Klassiek»
8.10 Lichte
.zoon. tv-spel (dl. 1). 21.
»lë en de omrlngei
e studio. 22.50 Journ
gast ln 9 45
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 VARA
7.07 uur (kleur) Lucy-show.
7.32 uur Koning Klant: iets over meubels kopen.
8.20 uur actualiteiten, daarna speelt het duo Salomon-
Stroo een sonate van Beethoven.
9.10 uur Cabaret „Hadimassa": thema eten en drinken.
9.50 uur vervolg documentaire Ruimtelijke Ordening.
Ned. 2 NTS
uur „Dag dinsdag" met de bekende rubrieken.
Ditmaal „Tweeduuster" voorop en „De 21ste
eeuw" met voorlichting over geboortebeper
king in de toekomst om 10 uur.
uur schakelprogramma over gezondheidszorg ir
Nederland.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I AVRO
7.35 uur amusementsprogramma met Hersengymnas
tiek, zang van Catherina Valente in Sopot,
cabaret van Frans en Fiet Koster en om
9.05 uur de muzikale komedie „Giuditta" in studio
uitvoering.
10.55 uur (in samenwerking met de NCRV) eigentijdse
muziek.
Hilversum 11 KRO
8.00 uur kamermuziek, daarna een programma over
Wladimir Majakofski.
10.00 uur kunstrubriek.
11.00 uur Context, doorpraten over de dingen.
tlaur
tf/athii rum ff
115
,,Ze zegt dat zij er geen last van heeft, dokter Moore. TAj
vindt het wel best dat het hert hier een poosje blijft,"
„Nou dat is dan goed, als het waar is."
„Hij is verschrikkelijk slim. werkelijk. Hij kan in mijn
zakken kijken en dat doet hij direct als ik binnenkom. Hij
wil weten of ik wat voor hem meegebracht heb. Ik breng
allerlei lekkere hapjes uit de melkbar voor hem mee."
Moore lachte. „Jij verwent hem toch niet te erg. he? Pas
maar op dat je geen hert krijgt met spijsverteringsstoor
nissen."
„Ik zal goed opletten."
„Waarom word je geen veearts, Howie?"
„Dat heb ik altijd gewild maar denkt u dat het van
mijn vader zou mogen?"
„Nee, ik vrees van niet," zei Moore en hij ging het hui*
binnen.
Ianthe had de haard in de studeerkamer aangemaakt en
een blad met een glas, ijs en een fles Scotch neergezet.
Moore schonk zichzelf een bescheiden glas in en zette het
naast de stoel tegenover die van Ianthe bij de haard neer.
„Ik verwacht niet dat ik vanavond word weggeroepen,
hoewel het altijd mogelijk is."
„Kan David je niet vervangen. Ed?"
„Nieuwe patiënten wel en degenen die ik aan hem heb
overgedaan. Maar mijn eigen patiënten moet ik zelf opzoe
ken. Wat is er, Ianthe?"
„Het gaat over Nat. Ik merk dat hij lichamelijk niet erg
lijdt, maar hij ls meestal goed helder en dan lijdt hij
geestelijk. Dat kan ik aan zijn ogen zien als hij niet weet dat
ik naar hem kijk."
„Nat is een dappere kerel."
„Ik weet het, maar het is wreed, Ed. Het is wreed. Waar
om is het leven zo wreed voor ons?"
„Dat weet ik niet."
Zij sloot haar ogen en zij drukte haar vingers tegen haar
keel. Hij keek naar haar, wachtte af, voelde medelijden met
haar. Als zij sprak was haar stem omfloerst door tranen. Hij
zette zijn glas hulpeloos naast zich neer.
„Ik begrijp je niet, Ianthe."
„Ik kan het niet verdragen. Ik kan het niet." De woorden
waren een harde, angstige kreet. Zij stond op en liep vlug
naar het eind van de kamer, zij bleef met haar rug naar
hem toe staan. Na een poosje zei ze wat beheerster. „Het
afwachten is zo zwaar, Ed."
„Dat weet ik."
Ze zei niets meer. Haar hoofd was gebogen en zij huilde
zachtjes. Na een poosje ging hij naast haar staan.
„Ianthe."
Zij veegde haar tranen weg met de rug van haar hand en
keek naar hem op.
„Ik moet dit uitpraten..."
„Kom naast me zitten." Hij nam haar arm en leidde haar
„Het is zo vreemd, Ed. Nat en ik zijn dichter bij elkaar
dan ooit. Ik voel nu dat hij zo veel begrijpt en dat de
moeilijkheden die wij gehad hebben hem niets kunnen sche
len, maar hij zou zo graag blijven leven om van dit nieuwe
begrip te kunnen profiteren. Het kwelt hem, Ed. kun je er
niet voor zorgen dat zijn gedachten stilgezet worden. Kun je
dat niet doen? Dan is hij zich nergens meer van bewust... tot
het allerlaatste."
„Ga zitten, Ianthe, dan zullen we erover praten."
Hij duwde haar zachtjes in de stoel en trok de xijne
dichterbij. Nu zij gezegd had wat haar dwars zat, scheen zij
lichamelijk erg moe geworden. Zij zat met haar handen in
haar schoot, haar hoofd gebogen, alsof het te zwaar was om
het op te tillen. D« weerkaatsing van het schijnsel van de
vlammen was in Moore's glas te zien. Het was doodstil in de
kamer, alleen het vuur knetterde. Hij zuchtte diep.
„Ik kan hem medicijnen geven dit het resultaat hebben
dat jij verlangt..."
Zij richtte zich snel op. „Doe dat dan, Ed. Alsjeblieft."
„Ben je er wel zeker van dat je het wilt, Ianthe? Je zei me
daarnet nog dat er een nieuw begrip tussen jullie was
gegroeid. Ben je er zeker van dat je dat wilt laten verdwij
nen?"
„Het is er geweest, Ed, maar nu hij zieker wordt, weet ik
dat het gevoel toch vervaagt, en dat weet hij beslist ook."
„Maar weet je dan hoe hij zich wil voelen?"
„Ja, dat weet ik. Wij hebben er niet over gepraat, maar ik
weet het. Hij wilde graag leven, maar nu het toch hopeloo*
is, verlangt hij naar het eind. Hij zou het liefste niets meer
denken of voelen. Hij is te trots om het jou te vragen, maar
ik weet dat hij het graag zou doen, Ed."
„Na een poosje vroeg hij: „Ben je daar zeker van?"
„Ja."
Zij zwegen weer. Zij legde haar hand op haar ogen en hij
zag haar verdrietige, trillende mond. Hij stak zijn hand uit
om haai aan te raken, maar trok hem weer terug. Hij
besefte hoe alleen zij was en zijn eenzaamheid haalde het
niet bij de hare. Na een poosje deed zij haar hand van haar
ogen af, draaide zich om en lachte zwak naar hem. Zij legde
haar hand op zijn mouw. „Dank je, Ed." Hij legde zijn hand
op de hare en trok hem toen snel terug. Allebei streken'zij
over hun haar.
„Ik dacht dat Ik er kalm met je over kon praten, zonder
me te iaten gaan, maar het is niet gelukt."
(Wordt vervolgd)
17 00-18 09 Jeugd.
De scheeps-
