Langs het
draad klom
hij omhoog
In Panama gearresteerde
man is Müller toch niet
J. VAN DER TOGT
Steekpenningen:
f 100.000
voor NS-man
Eerste encyclopedie
ruimtevaart
over
Uit de Haagse hof geplukt
Residentie Orkest met
pianiste Argerich
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1967
(Van een onzer verslaggeefsters)
DORDRECHT Vijfenveertig
jaar geleden begon de zeventien
jarige Jan van der Togt samen
met zijn enige jaren oudere
broer Willem een eigen fabriekje,
waarin hij draadhaakjes voor
het ophangen van schilderijen
wilde maken. Er bestonden wel
dergelijke haakjes, maar wan
neer het schilderij aan de zware
kant was scheurde het op be
tengel beplakte behang. Daarin
wilde Jan verandering brengen.
Van het beginkapitaal van zegge en
■chrijve honderd gulden kochten zij
dertig meter koperdraad en een klein
motortje. Op de zolder van het huis
in Dordrecht, waar hij woonde wer
den de haakjes gefabriceerd. Binnen
acht maanden tijd werd een omzet
van 800 behaald, niet om over naar
huis te schrijven dus.
Achteraf, zo zegt de heer Jan van
der Togt, „was het maar goed dat er
niet meer geld was. Als ik een of
tweeduizend gulden had was ik zeker
een blikfabriek begonnen. Ik was na
melijk gek op blikjes. Toen ik op een
blikfabriek in Dordrecht werkte was
ik altijd jajoers op de jongens in de
perserij. Gelukkig heb ik het niet
gedaan, want anders was ik evenals
andere blikfabrieken over de kop ge-
Draad
Jan van der Togt had echter het
draad gekozen, hetzelfde draad dat
hem nu na 45 jaar nog fascineert en
dat zo'n belangrijke rol in zijn leven
heeft gespeeld en speelt. Door dat
draad en uiteraard tal van andere
oorzaken is hij namelijk geworden
dat hij is: de gerespecteerde onder
nemer en directeur van Tornado.
Nu heeft hij ruim elfhonderd
werknemers in dienst, verspreid over
verschillende bedrijven, het kan
toor in Dordrecht. Tozindo, Tornado
Etten en Leer, Tornado Zwijgrecht,
een bedrijf in België, en een kantoor
in wording in Parijs. Zijn draadpro-
dukten en daarnaast zijn
huishoudelijke apparaten zijn
overal bekend: van Groningen tot
Maastricht, van Nederland tot Ara-
bië. Zijn omzet is niet meer ƒ800,
zoals 45 jaar geleden, maar zo'n
veertig miljoen.
Inspirerend
Een man, die dat kan, heeft wel
wat gepresteerd en zo'n man heeft er
blijk van gegevep in belangrijke ma
te inspirerende inzichten te hebben
in het leiden van een ondernemig
als directeur. Niemand zal het dur
ven ontkennen en niemand zal de
prijs van het Nederlands Centrum
van Directeuren de heer Van der
Togt, misgunnen.
Op grond van die inspirerende in
zichten werd hem dit jaar de prijs
toegekend, evenals dat twee jaar ge
leden het geval was met dr. Hub. J.
van Doorne, oud-president van de
Raad van bestuur van Van Doorne's
Automobielfabriek NV en Van Door
ne's Aanhangwagen fabriek NV te
Eindhoven.
Deze prijs werd in 1963 ingesteld,
voor de eerste maal in 1965 aan de
heer Van Doorne en voor de tweede
maal in 1967 aan de heer Van der
Togt toegekend. Hieruit zou dus af te
leiden zijn dat de heer Van der Tocht
als tweede gerangschikt staat op het
lijstje „Wie de beste leider van een
onderneming is.
De heer Van der Togt is het daar
niet helemaal mee eens. De heer Van
Doorne vindt hij „een van de meest
aansprekende knappe ondernemers
UTRECHT Doordat de fiscus bij
de Spoorwegen inlichtingen vroeg
over een bedrag van bijna ƒ30.000.
dat de spoorwegemployé H. S. van
een Amsterdamse hotelier had ont
vangen als commissieloon, is een om
vangrijke steekpenningen-affaire aan
het licht gekomen.
S., werkzaam als commies bij de
afdeling Reizen van de Spoorwegen,
zou hoteliers hoge commissies hebben
laten betalen in ruil voor klandizie
van de Spoorwegen. Het zou om
meer dan honderdduizend gulden
gaan.
Bij het hotel in Amsterdam waar
de uitgekeerde commissies keurig in
de boekhouding waren genoteerd, be
liepen de commissies zes procent van
de omzet.
De Ned. Spoorwegen hebben S.
ontslagen maar geen klacht bij de
justitie ingediend.
berekend. Dit heeft echter geen moei
lijkheden teweeggebracht, aldus
NASA-functionarissen.
van Nederland". Zelf wil hij zich
daar kennelijk niet aan meten,
aarom de prijs werd toegekend
weet hij niet, zo zegt hij". Met mij
zijn er minstens vijftig mensen
die ook op het lijstje zouden kunpen
staan". Dat wil echter niet zeggen
dat de directeur van Tornado niet blij
is met de toekenning van de prijs.
Of de heer Van der Togt zichzelf
een goede directeur vindt? De man in
kwestie vindt dit een moeilijke
vraag. Hij glimlacht min of meer
verlegen als hij zegt: „Ik doe m'n
best, waarschijlijk ben ik wel accep
tabel: bij een optelsom van plussen
en minnen is de uitkomst wel posi
tief, anders zat ik hier niet meer,
enerzijds omdat ik mij anders door
de harde economische situatie niet
zou kunnen handhaven en anderzijds
omdat ik dan geen personeel zou
kunnen houden."
VINGERAFDRUK EN DAGBOEK LEVEREN! BEWIJS
PANAMA Uit een vingerafdruk op een Panamees immigra
tieformulier uit 1941 en uit dagboeken kan worden afgeleid dat de
gearresteerde Keith de beruchte ex-Gestapo-chef Heinrich Müller
niet kan zyn. Dit is gisteren door het hoofd van de Panamese
recherche, Valdez, onthuld. De vingerafdruk blgkt inderdaad
van Francis William Keith te zijn. Het kan onmogelijk van de
oorlogsmisdadiger zijn omdat deze in 1942 nog in Duitsland woon
de, aldus luitenant-kolonel Valdez.
Keith, die uit de Amerikaanse stad
Webb City afkomstig zou zijn, heeft
inmiddels gesproken in volgens
verslaggevers vlekkeloos Engels met
een Noordamerikaans accent. Hij zei:
Ik ben Francis Willard Keith, en ben
al jaren in Panama. Een voorlopig
onderzoek in Webb City en in de
nabije omgeving heeft echter uitgewe
zen dat niemand hier ooit gehoord
heeft van een Keith. In het register
van de burgerlijke stand komt ook
niemand voor onder de naam van
Francis Willard Keith.
Ook Wiesenthal
J. VAN DER TOGT inspirerend
Niet alleen luitenant-kolonel Val
dez maar ook nazi-jager dr. Simon
Wiesenthal gelooft niet dat de gear
resteerde de beruchte Gestapochef,
rechterhand van Hitier en directe
baas van Eichmann luitenant-generaal
Ouderactie TOESTAND CYPRUS
üzrr had succes ONDER CONTROLE
Een plus voor zichzelf vindt de heer
Van der Togt dat hij het geluk, dat
volgens hem bij ieder mens langs komt,
altijd heeft gegrepen en niet op een
bepaald moment heeft gezegd: „Nee,
nee, nu nog niet".
Een plus geeft de heer Van der Togt
zichzelf ook voor het feit dat hij op het
lumineuze idee kwam om draad te
gaan verwerken („we hadden echt geen
marktonderzoek gehouden") en om
destijds met een Amerikaans bedrijf te
gaan samenwerken. „Die samenwerking
is van groot belang voor de toekomst
van Tornado geweest. In Amerika wa
ren begrippen als marketing en sa
les-promotion al lang vertrouwd, in
Nederland nog niet."
A* Keuze
De heer Van der Togt werkte met
zijn in Amerika opgedane ervaringen
Nederland met succes. Dat hij de,
samenwerking met het Amerikaanse
bedrijf heeft verbroken heeft de heer
Van der Togt ook geen spijt van. „Op
een gegeven moment moest ik kiezen:
mijn zelfstandigheid bewaren of er mee
ophouden". Tussen twee hapjes ijs door
besloot hij het laatste te doen.
Een min geeft de heer Van der Togt
zichzelf voor de fouten die hij zoals
ieder mens heeft gemaakt. Zo betreur
de hij het zeer dat hij vroeger zijn tijd
niet beter had gebruikt met het leren
van talen, de wetenschap van het ma
nagement en de financiële structuur
van de onderneming. Dat heeft hij la
ter allemaal in moeten halen en dat
heeft hem veel tijd en moeite gekost.
,Maar ja. als je alles van te voren weet
had ik ook beter naar Nijenrode (even
een van zijn zoons) kunnen gaan."
BEEKBERGEN Het dreigement
van de ouders van 77 schoolkinderen
van de openbare lagere school aan de
Dorpsstraat in Beekbergen dat ze
hun kinderen thuis zouden houden
van school wanneer niet onmiddellijk
maatregelen worden genomen om het
oversteken van de Arnhemseweg vei
liger te maken, heeft succes gehad.
Met ingang van vandaag zullen de
kinderen bij het oversteken van de
gevaarlijke driebaansweg begeleid
worden door politieagenten van de
gemeentelijke verkeerspolitie.
VS werken aan
spectrum-bom
NEW YORK De VS werken
sinds 1964 in het geheim aan een
raket met een thermonucleaire la
ding, die door geweldige „stoten" van
radio-actieve straling vijandelijke
kernraketten zou kunnen vernietigen.
Dit meldde gisteren de New York
Times, die dit bericht baseert op in
lichtingen van de Amerikaanse com
missie voor atoomenergie en op een
sterk gecensureerde verklaring van
een topfunctionaris van het ministe
rie van defensie.
Deze zgn. „spectrum-bom" zou de
kern worden van het Amerikaanse
defensiestelsel tegen China.
De lading van de nieuwe raket zou
gelijk zijn aan ongeveer een megaton
of een miljoen tn
NICOSIA VN-troepen heb
ben sinds gisteren het gebied
waar woensdag fel werd ge
vochten tussen Turks-Cyprioten
en Cyprische regeringstroepen,
weer onder controle. Bij deze
strijd zijn 26 mensen gedood en
twaalf gewond, aldus een VN-
woordvoerder.
De spanning op het eiland is echter
nog voelbaar. De autoriteiten vrezen
represailles van de kant van de
Turks-Cyprioten en de leiders in An
kara.
Volgens bevoegde waarnemers in
Ankara heeft het maar t weinig
gescheeld of er was een gewapend
conflict uitgebroken. Uit betrouwbare
bron wordt vernomen, dat de Turkse
regering had besloten de luchtmacht
met bommenwerpers in te schakelen
als de Grieks-Cyprioten de Turks-Cy
priotische dorpen Ayios Theodoros en
Kofinoe niet in de loop van de dag
hadden ontruimd.
Een van de Griekse generaals die 's
nachts had deelgenomen aan een bij
eenkomst van de belangrijkste chefs
van staven onder leiding van koning
Constantijn, zou gezegd hebben: „Wij
zijn nog nooit zo dicht bij de oorlog
geweest."
Toen de gevechten uitbraken
bracht Turkije zijn strijdkrachten in
staat van paraatheid. Politieverloven
werden ingetrokken, luchtdoel
geschut werd bemand en de internati
onale luchthavens waren enige tijd
gesloten.
In Griekenland werden de binnen
landse luchtverbindingen tijdelijk
verbroken. In diverse delen van het
land hadden troepenbewegingen
plaats. De staat van paraatheid voor
de Griekse troepen die woensdag
werd afgekondigd, werd de volgende
dag weer opgeheven.
In Nicosia worden de gevechten
beschouwd als de ernstigste sedert de
incidenten van augustus 1964, die leid
den tot patrouillevluchten van de
Turkse luchtmacht in de omgeving
WOERDEN De 13-jarige A. A.
M. van Leeuwen uit Harmeien is
gistermiddag op slag gedood toen zij
onder de aanhangwagen van een
vrachtauto kwam. Het meisje was
per fiets op weg naar huis. toen zij
op een brug werd gepasseerd door de
vrachtauto met aanhangwagen. De
chauffeur zag in zijn achteruit
kijkspiegel dat het meisje viel en hoe
wel hij nog remde kon hij niet voor
komen dat zij werd overreden.
Müller is. „Ik gejoof nooit dat hij in
Panama is geweest", zei Wiesenthal,
die de laatste twee dagen voortdu
rend in contact heeft gestaan met de
Duitse en Panamese autoriteiten en
zelfs zijn dossiers over Müller naar
Panama heeft gezonden.
Hij is er wel vast van overtuigd
dat Müller nog leeft en dat hij in
Zuid-Amerika heeft gewoond. „Vol
gens ontvangen inlichtingen heeft
Müller twee en een half jaar geleden
een voormalige hoge nazi-functiona
ris in Egypte bezocht", zei hij. De
nazi-speurder zet zijn onderzoek dan
ook in die richting voort.
Hij meent dat mevrouw Müller
zich moet hebben vergist toen zij de
foto van Keith zag.
Mevrouw Müller begint er ook aan
te twijfelen. Ze zei gisteren niet ze
ker te weten dat de foto die men
haar in München toonde die van haar
man is. „Ik heb hem in het voorjaar
van 1945 voor het laatst gezien, meer
kan ik niet zeggen", zei ze. Bij deze
laatste ontmoeting had haar man
geen woord gezegd over wat hij van
plan was. „Hij was altijd zeer zwijg
zaam wat zijn plannen betrof", aldus
mevrouw Müller.
Britse resolutie
over conflict in
het Nabije Oosten
NEW YORK Engeland heeft
gisteren bij de Veiligheidsraad een
resolutie ingediend met een oplossing
voor de crisis in het Nabije Oosten.
De Israëlische troepen zouden uit
de bezette gebieden moeten worden
teruggetrokken, de oorlogstoestand
zou moeten worden beëindigd en de
territoriale integriteit en politieke on
afhankelijkheid van alle landen in
het Nabije Oosten zouden moeten
worden gecontroleerd.
Het ontwerp bevestigt het principe
van vrije scheepvaart in het gebied,
een regeling van de vluchtelingen-
kwestie en instelling van gedemilita
riseerde zones.
Een speciale vertegenwoordiger
van Oe Thant moet contacten leggen
tussen de betrokken landen om tot
overeenkomsten te komen volgens de
grondslagen in de resolutie. De verte
genwoordiger moet zo spoedig moge
lijk rapport aan de raad brengen, al
dus de Britse ontwerp-resolutie.
Nigeriaanse wateren gevaarlijk
Scheveningen
Radio waarschuwt
scheepvaart
DEN HAAG Radio Schevenin
gen heeft gisteren een aantal malen
een waarschuwing uitgezonden,
bestemd voor gezagvoerders en be
manningen van schepen op weg naar
havens in West-Afrika.
Namens de directeur-generaal van
de scheepvaart van het ministerie
van verkeer en waterstaat
waarschuwde Scheveningen Radio,
dat, met het oog op de situatie in
Nigeria, het uitermate riskant is de
Nigeriaanse havens aan te doen.
De Reeders Vereniging heeft het
ministerie verzocht ook de kustvaart
te waarschuwen voor het gevaar. De
vereniging verklaarde dat zij de
waarschuwing niet kon doorgeven
aan de kustvaart, omdat zij tot de
buitengewone leden behoort. Het mi
nisterie bereidt nu maatregelen voor,
die moeten voorkomen dat in voorko
mende gevallen door dit soort commu
nicatiestoornissen waarschuwingen
de kustvaartbemanningen niet berei-
Zuinig
Een plus voor de heer Van der Togt
is ook dat hij als ondernemer altijd
zuinig heeft geleefd. „Voor een gulden
eigen geld staat een gulden van een
geldgever. Dus moet je zuinig zijn
met je geld. Een ondernemer leeft
per definitie immers voor zijn on
derneming. Het geld dat hij verdient
moet weer in de onderneming worden
gestoken." Die „soberheid" (al heb ik
geen armoe geleden) komt niet tot uit
drukking in het imposante en monu
mentale gebouw waar de heer Van der
Togt dagelijks zetelt. Het is een bijzon
der fraai complex, ontworpen door de
Rotterdamse architect H. A. Maaskant,
die zijn sporen bij de heer Van der
Togt had verdiend bij de fabriek in
Etten en Leer en voorts bekend is om
het groothandelsgcbouw en de Euro-
A* Toekomst
Het gebouw is voorzien van tal van
technische snufjes, wat geheel past in
de karaktertrek van de heer Van
Togt om altijd te proberen voor
uitstrevend te zijn. Zelf zegt hij „Ik
sta met beide benen op de grond in
het heden, maar graag laat ik mijn
gedachten dwalen in de toekomst. Nu
denkt hij dan ook al weer aan het
vijftigjarig jubileum van zijn zaak,
dat over vijf jaar zal worden gevierd.
Tot dan wil hij de dynamische direc
teur. die op het eerste gezicht hele
maal niet zo'n drecteur is. blijven.
Vijftig jaar directeur van een be
drijf, dat zich steeds meer ontwikkel
de. Dat allemaal door dertig meter
kopedraad en niet te vergeten het
feit dat hij werd afgekeurd om ma
chinist te worden. Dat wilde hij na
melijk. ruim vijfenveertig jaar gele
den, om wat hoger te komen op de
maatschappelijke ladder. Niet in de
machinekamer kon hij opklimmen,
maar door middel van het draad. Het
draad, dat hem fascineert-
De heer H. Reimer, plaatsvervan
gend directeur-generaal voor In
dustrie en Handel van het Ministerie
van Economische Zaken, zal vrijdag
24 november om 4 uur in het
Amsterdamse Hilton Hotel aan de
heer J. van der Togt, uit Zwijn-
drecht. directeur van de N.V. Fabriek
voor Metaalwaren Tornado, te Dor
drecht, een bronzen plastiek uitrei-
Dit door Gerard Bruning, uit Cuyk.
vervaardigde plastiek is de prijs, die
het Nederlands Centrum van Direc
teuren om de twee jaar toekent aan
degene, die „in belangrijke mate
heeft doen blijken van inspirerende
inzichten in het leiden van een on
derneming als directeur."
Sportieve aktieve mensen
hebben graag King
bij de hand. Want King
pepermunt geeft in 'n wip
nieuwe frisse energie
Tientallen geleerden werkten er aan mee
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM Een nieuwe
encyclopedie: over de ruimte
vaart. Gistermiddag heeft de uit
geverij Het Parool het werk in
het Amstelhotel ten doop gehou
den en de eerste exemplaren
aangeboden aan de ambassadeurs
van Frankrijk en Rusland en de
consul van de Verenigde Staten.
Het zeer verzorgde boekwerk
(447 blz. 48) is het eerst uitge
geven in Frankrijk en Het Pa
rool heeft nu de rechten overge
nomen. wat resulteerde in een
standaardwerk van formaat.
/"YMDAT we hier in Den Haag al
zoveel statigs hebben, koos ik
voor een Amsterdamse wandeling
nu eens niet de lange grachten,
maar kuierde naar het Rem-
brandtsplein. Bij het bewonderen
van de vogelnestzetels van de Birds
Olub kreeg ik opeens zin in koffie
en bedacht me, dat die op het terras
van Schiller wel bruin zou zijn.
Mijn eerste impuls was dwars
door het plantsoen te gaan langs
Rembrandts peinzende blik, maar te
gelijk flitste -de herinnering aan Pi-
suisse en het moordende schot, op
die plek op hem gelost, me te bin-
Een vreemde gedachtenkronkel na
tuurlijk, maar ik had geen moed dat
weggetje te gaan en dus zeilde ik
keurig om het plein, me buigend
rond het plantsoen.
Opeens stond hij daar. De man.
Dreigend breed in de schouders. De
arm gestrekt. En aan die arm een
and. En in die hand een revolver.
Hij stond doodstil, machtig, wre
kend. klaar voor het schot...
Verstijfd stond ook ik, me vaag
afvragend wie van ons tweeën nou
aan hallucinaties leed.
Toen liet de man zijn arm zakken,
stopte zijn revolver achteloos in een
zak en slenterde terug naar de rij
weg. even schouderschokkend zo
van: „Het is ook nooit goed..."
Een ogenblik later passeerde ik
hem. Hem en de hele cameraploeg,
compleet met scriptgirl in rood wind
jack. bespijkerbroekte jongens, tas
sen vol sinaasappelen en zakken ape-
noten, camera-etuis, kabels, lampen
en een serie sportwagens in rood,
wit en groen.
Ik was verzeild in een filmopna
me, die voor de zoveelste maal gere
peteerd werd.
Pistool
Op het Schillerterras heerste een
volmaakte chaos, waarin ik toch nog
een stoel veroverde en na wat wach
ten zelfs koffie.
De schietende held bleek een colle
ga te hebben, kennelijk de boef die
door de rtoere achtervolgd moet
worden. Hij lummelde op enige me
ters afstand van zijn wreker rond
Tot er een kreet van een camera
man kwam en plotseling de achter
volging begon: straat over. hup over
het lage muurtje, grasperk op. De
boef zwenkte voor de camera op zij
af en stond te kijken hoe zijn achter
volger zijn voetstappen drukte.
Weer een kreet en stoerling bleef
staan, hief de revolver, bleef stand-
„Dat was de twintigste maal",
fluisterde eerbiedig een dame naast
me. „Ik heb het geteld."
Opeens begonnen alle sportwagens
te rijden en kwamen er weer andere
mannen, die het samengestroomde
publick uit het beeld werkten.
„Nou wordt het echt", zei de da-
De man achter de camera leek
ook meer géspannen. Gefascineerd
keken we toe. Weer een kreet, die
per meter werd doorgegeven tot het
terrasje bereikt was.
„Jullie motten niet naar die came
ra kaiken". zei de laatste boodschap
per. „Jullie komme der ook op..."
Gehoorzaam draaiden we allemaal
de blik naar het koffiekopje op de
buurtafel.
Maar als de film ooit vertoond
wordt, en als u dan iemand stiekum
toch ziet gluren, nou dan ziet u mij
in mijn eerste en enige figuranten
rol.
Hoe die film zal heten weet ik I
niet, ik geloof dat niemand dat nog I
wist. Maar spannend wordt het, dat
is zeker.
Overigens nog maar een deel van
een standaardwerk. Want waar de
ruimtevaart zich stormachtig blijft
ontwikkelen, zal ook deze encyclope
die regelmatig w.orden aangevuld. Be
gin volgend jaar al verschijnt deel 2,
wat betekent, dat op dat moment al
les zal zijn samengevat wat in de
afgelopen tien jaar is gebeurd.
Aan de totstandkoming van het
werk gaven tientallen geleerden over
de hele wereld hun medewerking.
Ook uit Rusland, vanwaar gegevens
kwamen, die nimmer in het openbaar
bekend zijn gemaakt. Vrijwel alle ge
leerden, die op het gebied van de
ruimtevaart een naam hebben, ko
men in de encyclopedie voor, zodat
het boek een mondiale allure draagt
Zeer aantrekkelijk in deze uitgave
is het grote aantal foto's, waarvan
een groot deel in kleur is afgedrukt.
Zij verlevendigen de vele technische
uiteenzettingen. Niet dat deze verto
gen or> rich saai zouden zijn.
Z.1J zijn zo opgesteld, dat ze ook
voor de leek begrijpelijk zijn, Aan de
andere kant zal zelfs de deskundige
er nog tal van wetenswaardigheden
uit kunnen halen.
Hasseimar en
ds. Buskes (2)
Dr. Buskes op de preëkstoel van de
geref. kerk van Wassenaar-zuid. Hoe
is dat mogelijk. Mag dat allemaal? In
de hervormde kerk wordt alles op de
preekstoel toegelaten, in de gerefor
meerde kerken gaat men al dezelfde
kant op. Het is geen wonder dat er
hoe langer hoe meer verontrusten in
deze kerken komen.
Asperen D. van Steenis
W'tissentittr en
ds. Bushes (3 en slot)
Als ik van verontwaardiging over
„Wassenaar" lees moet ik denken aan
Martha uit Lukas 10: 37-42. Jezus zegt
daar: slechts één ding is nodig, de
liefde.
Zou er in de hemel geen blijdschap
geweest zijn omdat het weer goed ge
komen is tussen dr. Buskes e.a. en de
synode en zou dat niet gevierd mogen
worden?
„De liefde doet de naaste geen
kwaad", zegt de bijbel ook. Nog even,
dan zingen we met allen die Jezus"
liefde aanvaarden: Komt allen teza
men....
Den Haag P. de Boer
Geestelijk lied (3)
Natuurlijn blijven de psalmen „het
gebedenboek der kerk". Maar als ik
het lied zing: „Wandel maar stillekens
achter Hem aan", dan zie ik dat niet
als iets „zoetelijks", zoals de heer De
Jonge denkt, maar dan denk ik aan de
woorden van het doopformulier: „Op
dat zij hun kruis, Hem dagelijks navol
gende, vrolijk dragen mogen". En de
Here Jezus zegt daarbij: ,,die ver-
loochene zichzelf...
Zou dat niet de moeilijkste opdracht
zijn, die ons door Hem is gegeven?
Katwijk M. Buskop
Geestelijk lied
4 en slot)
l Het eenvoudige geestelijke lied
j (voor bijna iedereen te begrijpen) is
velen tot zegen geweest. Naar mijn
mening, en ik weet velen met mij.
I zou het goed ziin als de NCRV wat
j meer deed aan liederen van bijv. Jo-
hannes de Heer e.d.. die vaak persoon-
lijk zijn en inderdaad ontroering te
weeg kunnen brengen, wanneer je
j luistert met een hart dat open staat
voor de Boodschap.
Katwijk H. Maat-Onderwater
(Discussie gesloten)
ROTTERDAM Donderdagavond
was het Residentie Orkest onder lei
ding van Willem van Otterloo te gast
bij het Philharmonisch in de Grote
Doelenzaal. Als soliste werkte mee de
bekende Argentijnse pianiste Martha
Argerich.
Het orkest heeft tijdens het concert
duidelijk getoond tot de beste
ensembles van ons land te behoren.
De kwaliteit van de strijkers is van
zeer hoge klasse en zowel hout- als
koperblazers doen niet of nauwelijks
voor hen onder, hetgeen ook in tal
rijke solo-trekjes tot uiting kwam.
Het programma werd geopend met
een weliswaar met vakmanschap ge
ïnstrumenteerd. maar tamelijk frag
mentarisch geschreven werk, „Com-
posizione per orchestra" van onze
landgenoot Robert de Roos. Blijkens
het matige applaus heeft het stuk
geen diepe indruk gemaakt op het
publiek. Het orkps» heef» onder de
bekwame Van Otterloo de partituur
in ieder geval met volle concentratie
tot klinken gebracht.
Martha Argerich heeft terecht stor
men van applaus teweeggebracht met
haar temperamentvolle lezing van de
solopartij in Schumann's geliefde pia
noconcert in a, op. 54. Er vielen, met
J name in het eerste deel W2l eens
eigenzinnige opvattingen van bepaal
de details te constateren, maar de
doorleefde voordracht en het goed
volhouden van de grote lijn zorgden
voor een uiterst boeiende interpreta
tie, die haar hoogtepunt vond in de
meeslepend vertolkte finale,
j Het orkest en zijn dirigent verdie
nen bijzondere lof voor de in alle
opzichten geslaagde en inderdaad
„symfonische" verklanking van hun
partij, zulks in volledige eendracht
j met de soliste.
Na de pauze heeft het orkest
geschitterd in Debussy's meesterlijke
„Prélude a l'après-midi d'un Faune"
het werk kreeg, mede door de
fraaie strijkersklank, ditmaal een
heel bijzondere sfeer mee. die door
het publiek kennelijk op hoge prijs
werd gesteld en in Prokofiefs
vierdelige Scytische Suite, een ty
pische balletmuziek met vaak felle
ritmiek, waarin de voor deze gelegen
heid speciaal versterkte slagwerksec
tie zich bijzonder onderscheidde.
P.V.
