Eerst luisteren en
dan gehoorzaam zijn
Krant van
FORMAAT
Geluidswaarschuwingen
voor automobilisten
Tijdig alarm
Wj obstakels
Boutique-confectie
met eigen stijl van
Sophie en Johnny
Jury voelt zich
genegeerd
GEEN REGELING VAN WINKEL VIJFDAAGSE
13
DONDERDAG 26 OKTOBER 1967
De laatste mode: een ca-pe van scha-
penleer met hoge laarzen, waarvan
het voorblad is weggesneden en die
losjes zijn geregen.
Drie jaar
(Vanc
verkeersredacteur)
HARMELEN Op rijks
weg 12 ter hoogte van Lin-
schoten is de Stichting Weten
schappelijk Onderzoek Ver
keersveiligheid (SWOV) ge
start met een proef met
auditieve signalering voor
automobilisten. Zij wil nagaan
hoe de automobilist reageert
op een geluidswaarschuwings
systeem naast visuele signa
lering (verkeersborden).
Voor dit onderzoek worden in
eerste instantie politiewagens van de
Porschegroep en auto's van de Wegen
wacht gebruikt; later zal ook een be
roep worden gedaan op proefperso
nen.
De wagens zijn uitgerust met speci
ale ontvangertjes, die de uitgezonden
boodschap opvangen.
(Van onze moderedactrice)
AMSTERDAM Breekbaar
tengere protestzanger Boudewijn
de Groot en goedige reus wereld
kampioen Anton Geesink waren
gisteren gasten bij de eerste
presentatie van een confectie-
serie in boutiquestijl door Sophie
en Johnny voor het voorjaar 1968
geproduceerd.
Amsterdam De jury vpor de
prozaprijs 1967 van de gemeente
Amsterdam i3 het niet eens met het
besluit van B. en W. de prijs voorlo
pig niet toe te kennen en de kunst-
raad te vragen een nieuwe jury te
benoemen. In de jury was mening-
verschil over de literaire normen.
(Twee van de drie juryleden wilden
de prijs aan Jan Cremer geven, de
derde aan Renate Rubinstein.)
De juryleden vinden dat B. en W.
het advies van de meerderheid had
den moeten volgen. In de praktijk
van de toekenning is steeds het ad
vies gevolgd der jury's. B. en W. mati
gen zich nu een oordeel aan over de
waarde' van kunstwerken en be
werkstelligen, dat de door de meer
derheid voorgedragen kunstenaar
zijn prijs misloopt.
Het college had het minderheidsrap
port kunnen aanvaarden, doch niet
de jury mogen ontbinden zonder een
der voorgedragenen te bekronen.
Wanneer de Kunstraad zijn taak
goed verstaat moet hij ofwel weige
ren een nieuwe jury te benoemen of
de drie zelf weer aanwijzen, aldus de
jury.
KNLC-prijs voor
A. van Leeuwen
DEN HAAG De heer A. van
Leeuwen uit Delf gauw, die in 1966
presentator was van de Teleaccursus
„De boerderij als onderneming" heeft
gisteren de landbouwcomitéprijs 1967
(een bedrag van duizend gulden) ont
vangen uit handen van de voorzitter
van het Kon. Ned. Landbouwcomité
ir. C. S. Rnotnerus.
Deze cursus had een hoog kijkdicht-
cijfer. In dit verrassende hoge kijk-
dichtcijfer, met name in de grote ste
den, zag de jury voor de toekenning
van de prijs het bewijs dat deze cur
sus en de wijze van presentatie een
belangrijke bijdrage hebben gele
verd voor het betere begrip van de
Nederlandse bevolking voor zijn land
bouw, met name voor de veehouder
als moderne ondernemer. Vandaar
dat de jury heeft besloten aan de
presentator van dit programma de
prijs toe te kennen. De heer Van
Leeuwen is zelf melkveehouder en
een bekende figuur in het landbouw
organisatieleven.
Amokmaker die
6 mensen doodde
in VS overleden
LOCK HAVEN (VS) De 39-jari-
ge Leo Held, die maandag in een
vlaag van waanzin zes mensen
doodschoot pn zes verwondde, is giste
ren in het ziekenhuis van Lock Ha
ven overleden.
Held was door vier kogels van de
politie getroffen nadat hij op zijn
werk in een papierfabriek vijf colle
ga's en ver*'Olgens zijn buurman had
doodgeschoten in zijn woonplaats Lo-
Een klein opmerkelijk "modefestijn
in het mooie grachtenhuis van Her-
manneke van Parera, die de zakelijke
kant van deze nieuwe activiteit van
ex-mannequin Sophietje en zanger
Johnny Lion behartigt.
Wisselende gedaantes
Op een enorme ronde geelkoperen
tafel draaiden de mannequins in wis
selende gedaanten rond. Dan weer
dachten we aan cowgirls of kaninefa-
tenmeiskes, dan weer aan heel brave
lieve kinderen en soms ook aan ro
mantische droomstertje^ of geraffi
neerde luxe vrouwtjes. En dat alles in
een show. die tpch slechts 27 num
mers telde.
De kaninefatenmeisjes (alias cow
girls waren gehuld in pakjes, capes
of jurkjes van schapenleer. Minimo-
de. De rokjes meestal verwerkt in
smalle pandjes, de jakjes heuplang of
taillekort en krap gesneden.
Veel fantasie
Er werden schoeisels bij gedragen
ontworpen door Knoek en Ros en dit
schoeisel zal met de kleding in confec
tiezaken verkocht worden. Het on
derstreept letterlijk en figuurlijk de
jurk of het pakje. Bij het leerwerk
naar romeinse trant hooggeveterde
sandalen of laarzen met weggesm
voorkant en rijgsluiting.
Bij de babyjurkjes, hangend *aan
schouderbandjes of met een ingénue
pasje, sandaaltjes van het zelfde ma
teriaal (veel linnen) en ruw houten
hak. Lieve bloemetjes smockjurkjes
met long torso en strookrokje. En tot
slot een serie jurkjes in filetkant met
veel fantasie en ofiginaliteit ontwor
pen. Alles gereserveerd voor wie
jong en kwiek is. Het voorrecht van
de jeugd om dit te dragen.
Twee zendlussen, één ter lengte
m 1,2 km en één van 8 meter, ge
ven deze boodschap af. Zodra de auto
deze lussen binnenrijdt, krijgt de
bestuurder via de ontvanger de
waarschuwing te horen.
De proeven met deze voor Neder
land nieuwe apparatuur zullen
waarschijnlijk drie jaar in beslag ne
men. Wanneer de uitslag positief is,
zal de minister moeten beslissen of
het systeem in praktijk zal worden
gebracht en of men het op meerdere
rijkswegen zal gaan toepassen.
De opdracht voor het experiment
aan het SWOV komt van Philips, die
in het door haar ontwikkelde sys
teem grote mogelijkheden ziet voor
de toekomst. Doel van het systeem is
de automobilist te waarschuwen voor
onverwachte obstakels, zoals ongeluk
ken. Ook in geval van mist en glad
heid zal het waarschijnlijk goede
diensten kunnen bewijzen.
Mocht het in de praktijk worden
toegepast, dan zal dit voorzieningen
op grote schaal noodzakelijk maken.
Niet alleen zullen zendlussen moeten
worden aangebracht, maar ook zullen
in de auto's speciale ontvangertjes
moeten worden ingebouwd. Wat dit
laatste betreft: volgens Philips zijn
er drie mogelijkheden of de auto
mobilist moet zich zo'n ontvanger
aanschaffen, of er komt een aan-
bouwset voor autoradio's, of de instal
latie wordt ingebouwd in de radio's.
Met deze proef wil het SWOV o.m.
nagaan hoe de automobilist reageert
op de waarschuwingen bij hoge en
lage snelheid (in een lus van 1,2 km
lengte kan men de boodschap twee
maal aanhoren als men een normale
snelheid heeft), welke lengte van de
zendlus de beste is, hoe verstaanbaar
de boodschap is en in welke mate de
automobilist gehoorzaamt.
Rapport
Als start van de proef zullen de
Rijkspolitiemannen en de Wegen
wachters telkens als zij de op de weg
gemonteerde zendlussen zijn gepas
seerd rapport opmaken over hun be
vindingen.
De initiatiefnemers stellen zich als
doel het nieuwe signaleringssysteem
zoveel mogelijk aan te passen aan
bestaande systemen in Europa. Op
het ogenblik bestaat een auditief sig
naleringssysteem (zij het technisch
van geheel andere opzet) .alleen nog
in Duitsland. Ook daar i^men nog in
het stadium van proefnermgen.
Volgens Philips vergt' toepassing
van het systeem geen hoge kostert. Ze
zouden komen te -liggen in de orde
van enkele tientallen miljoenen gul
dens per zendlus.
Produktie van
braadkuikens
tijdelijk beperkt
ZEIST Het bestuur van het pro-
duktschap voor pluimvee en eieren
heeft gistermiddag in Zeist zeer in
grijpende maatregelen goedgekeurd
die ertoe moeten leiden, dat de pro
duktie van braadkuikens tijdelijk
wordt beperkt.
Deze maatregelen zijn noodzakelijk
geworden omdat het aanbod de vraag
de laatste tijd aanzienlijk overtrof,
hetgeen tot gevolg had, dat de prij
zen tot een zeer .laag niveau inzakten.
De maatregel 'houdt verder in dat
in de periode 17 novembei tot 12
december het verboden is broedeie-
ren van slachtrassen in een broedma
chine te leggen.
AMSTERDAM In een klein
cellulair kantoor van glas,
eilandje in een kathedraal-
achtige opslagruimte, zit J. E. Ar-
bronda (52), magazijnmeester van
een fijnhouthandel. De verse geur van
uitheemse houtsoorten is penetrant,
maar toch wel aangenaam. Arbronda
waakt over de tonnenvoorraad met
ballpoint en rekenmachine in de aan-
Mooi hout is „in" en ik draai er
hier wat kuubjes (kubieke meters
red.) per week door, zegt hij opge
wekt.
ik los nog steeds evenveel af,
maar toch gaat het me
f 100,- minder kosten...
Wanneer u en uw vrouw nu deelnemen aan het Premie Spaarplan
en elk jaar 500,- aflossen op uw hypotheek, dan krijgt u vanaf
1972 ieder jaar honderd gulden van het Rijk! Belastingvrij!
Dit geld kunt u dan weer gebruiken voor de aflossing. (Nou ja, of u
moet uw collectie grammofoonplaten eens behoorlijk willen
aanvullen....) Geïnteresseerd? Vraag dan morgen eens nadere
inlichtingen. Alle Hypotheekbanken, Bouwfondsen, Banken,
Boerenleenbanken, Raiffeisenbanken, Levensverzekerings
maatschappijen en Spaarbanken zullen u graag helpen.
PREMIE SPAARPLAN
Basis voor persoonlijk bezit
Het is lunchpauze en nu heeft onze zegs
man wèl even tijd. Als hij er tenminste een
paar boterhammetjes bij mag opeten. Daar
kan moeilijk bezwaar tegen gemaakt wor
den en dus steken we van wal.
Over de kerk in de crisis zouden we het
hebben. Liever spreekt Arbronda, om alle
misverstanden over de vele betekenissen
van dat woord te vermijden, van gemeente.
De gemeente Gods, daar gaat het om; alle
mensen, die Clxristus willen navolgen heb
ben daar in directe zin mee te maken. De
gemeente in de crisis.
Van mij kun je daarover zeggen dat ik ben
vertiuisd. Ik ben in *en kerk(genootschap) geble
ven met alle bezwaren die. ik er zag, zelfs als
ouderling, zo. lang ik de weg verder niet onderken
de. Je moet toch eerst het nieuwe huis zien voor
je het andere verlaat?
IK NEEM AAN, dat ik niet meer hoef uit te
weiden over wat er dan allemaal fout is in
de gemeente. Als ik van u hoor wat u daar
al aan gegevens over hebt verzameld, dan
is dat toch wel genoegzaam bekend, rk zal er
alleen over spreken voor zover het voor „mijn
verhaal" van belang is.
De sleutel voor de oplossing van de problema
tiek waar we in verstrikt Zijn geraakt is, dacht
ik, op alle punten gehoorzaamheid aan de Heer,
dus aan de waarheid zoals die in de Schrift staat
Omdat dit misschien in uw oren als een gemeen
plaats klinkt wil - ik proberen duidelijker te ma
ken wat ik bedoel.
Als iemand die ivoortdurend met de bijbel bezig
ben, hem lees en onderzoek kunt u zich voorstel
len dat ik me, al die crisisverschijnselen ziende
en ervarende, altijd heb afgevraagd: wat lees ik
in de bijbel over hoe de Heer wil, dat we Zijn
Huis inrichten?
Het eerste dat kan treffen is die bekende tekst
uit 1 Corinthe 14, waarin sprake is van iedereen
die in de samenkomst iets heeft tot stichting.
Het is duidelijk, dacht ik, en daarover is in
mijn hart klaarheid gekomen, dat dit niet alleen
de voorganger mag zijn. Ik bedoel, dat aan de
gezamenlijke inbreng in een dienst, als ik het zo
ïens mag noemen, zou zijn voldaan door het samen
de handen te vouwen en met de voorganger mee
te bidden en het samen zingen van de door hem
opgegeven psalmen engezangen. Of door alleen
in het hart „ja" te zeggen op hetgeen men hoort.
Hoe nuttig ook, dat is allemaal te passief.
HEEL duidelijk worden in dat hoofdstuk
de activiteiten van gemeenteleden met na
me genoemd: een psalm, een lering, een
openbaring, een uitlegging, die de anderen
moeten beoordelen. Alles betamelijk en in goede
Is het niet merkwaardig, dat veel jongeren
vandaag, als vonden zij iets nieuws uit, dit aan
de orde stellen om te verwerkelijken? Maar jiet
is oeroude opdracht: Zo moet het!
Elders lees ik: Ge zult niemand uw meester
no.émen. We zijn allemaal zijn (actieve) kinderen
Weet u, ik ben odk sterk aangesproken door wat
de Heer Petrus laat zeggen, ik meen in 1 Petrus 2
aan het begin: „En komt tot Hem, de levende
steen, door de mensen wel verworpen maar bij
God uitverkoren en kostbaar en laat u ook zelf
als levende stenen gebruiken voor de bouw van
eén geestelijk huis om een heilige priesterschap
te vormen."
Toen ik die tekst weer eens las (voor de hoe
veelste maal al) begon hij ineens reliëf voor mij
te krijgen. Ik werd erdoor bepaald bij het
verschil tussen levend organisme en menselijk
bouwwerk. Er is nadrukkelijk'in die tekst sprake
van levende stenen.
Misschien ook wel omdat ik er door mijn
werkkring zo dicht bij betrokken ben, maar ik
zag dit duidelijk: Mensen bouwen met dood mate
riaal; ze bouwen huizen en andere gebouwen met
dode stenen.
Nu kunt u natuurlijk al direct naar mijn vak
verwijzen, waarop ik dan beaam: inderdaad ja, er
wordt ook het levende materiaal hout in gebou
wen verwerkt. Maar iedere bouwer kan u vertel
len dat het daarmee al v»eel lastiger wordt. Als
organisch materiaal is verwelking hiervan erg
moeilijk. We fineren alles tegenwoordig op dood
materiaal, onder andere op geperste houtpulp of
spaanplaat, want anders onderwerpt het zich
nooit zo als dode stenen.
WELNU, dacht ik, bij het Huis Gods gaat
het om uitsluitend levende stenen. Daarmee
kun je niet in vaste vormen en volgens
vaste patronen bouwen. Denk maar aan een
boom, die allerlei vormen kan hebben. Niet één is
gelijk aan de andere.
Paulus spreekt over „geworteld in Hem". Dat is
heel iets anders dan een dood fundament: het is
een levend fundament. Dus God moet bouwen,
anders is alle activiteit vergeefs!
Dat is nu het kernpunt: wij mensen willen daar
niet aan. We willen niet gebouwd worden, maar
zelf bouwen. Sterker gezegd: wij willen niet door
God gebruikt worden; wij willen het liefste God
gebruiken. Maar daar moeten we vanaf.
Het gaat hierom: willen we gebouwd worden?
Vertrouwen we de Heer daar wel voldoende in?
Het komt er op aan jezelf helemaal weg te cijfe
ren: zelfverloochening. Niet het menselijke sys
teem, anaar Zijn ordening regeert.
Daarom is de kerk of een gemeente met
gebouwen, kapitaal en managers die levende le-
den moeten bouwen zo'n griezelig riskante
Het onthutsende vind ik dat we in de gemeente
voortdurend bezig zijn met het gebouw en eigen
lijk (nou ja) nooit met de Heer. Ik zei dat wel
eens, vroeger op de kerkeraad. Hoorde er niet
veel reactie op.
Alleen een collega-broeder ouderling die met
me mee naar huis liep bracht wel eens ondeï
woorden zoals hij en anderen er kennelijk over
dachten: „Uiteraard moeten we steeds bezig zijn
met het gebouw, dat is nu juist onze taak. En dat
van de Heer, natuurlijk, dat hoort er ook bij, dat
is de achtergrond, maar daar horen we 's zondags
van op de preekstoel."
MAAR dacht ik, als we zo praten, kennen we
dan de bybel wel? De Heer is even relevant
in de kerkeraadsvergadering als op de
preekstoel. In het eerste geval zelfs nog veel
meer, omdat het dan niet bij woorden blijft,
maar op daden aankomt. En daar dan geen demo
cratie, maar samen zoeken wat de Héér wil.
Overigens respecteerde die collega-ouderling
mijvolkomen en de anderen ook, begrijp me
goed. Maar ik werd naar mijn gevoel toch wel als
een irreële vent, als een idealist of zo beschouwd.
Men liet mij deze gedachten voor de jongeren
van de gemeente, toen zij mij daar om vroegen,
ook wel uiteenzetten. Later, toen ik los van deze
gemeente 'kwam te staan, mocht het niet meer.
Uit vrees voor „ronselen."
Misschien zegt u: waarom ben je toch niet in
de gemeente waar je was gebleven? Op het eerste
gezicht lijkt dat inderdaad de weg. Maar wij
wilden onvoorwaardelijk gehoorzaam zijn. En dat
kon niet in het vorige gemeenteverband.
We, dat wil zeggen: met nog enkele gezinnen
hebben mijn vrouw en ik een kleine gemeente
gevormd waarin we heel ons levend gemeente
willen zijn aan de Heer voorleggen en voortdiï»
rend wachtende zijn tot Hij ons duidelijk maakt
wat we zullen doen.
Regelmatig komen we bijeen, zoeken Hem in
gebed, in liefde, in dienstbaarheid, in studie, in
de breking van het brood elke week. Ons uit
gangspunt is de bereidheid onvoorwaardelijk God
te gehoorzamen, zoals hij zich in de Schrift open*
VOOR ons staat vast, dat de ontkrachting hier
van de bijbelkritiek is. We willen de bijbel
slechts lezen zoals de Heilige Geest hem voor
ons vertaalt. Beschouwingen over de cultuurpatro
nen waarin de diverse bijbelgedeelten zijn
geschreven, uiteenzettingen over het mythisch ka
rakter van weer andere gedeelten, zijn voor ops
niet ter zake dienende. Theologie is voor ons al
evenmin interessant. Het gaat er ons uitsluitend
om „opdat vervuld zou worden hetgeen de Heer
door de profeten gesproken heeft."
Onze ervaring: als je levende stenen wilt zijn
en als zodanig gebruikt wilt worden, dan verdwij
nen alle crisisverschijnselen. Je ervaart dat da
Heer dan voortdurend bouwt. Niet altijd opzienba
rend. Vaak verborgen. Ik denk wel eens: da
geschiedenis van Zijn gemeente die altijd heefi
geleefd IS vaak verborgen en nooit officieel opge
tekend. Maar HIJ kent Zijn gemeente, waar dia
maar samenkomt. Zijn kinderen laat Hij nooit in
de steek.
Als je steeds probeert open te staan voor Goda
stem, dan ga je die stem steeds beter verstaan.
Daar helpen we elkaar bij, in onze kleine, onaan
zienlijke gemeente.
ALS EEN KIND
En Jezus nam een kindje dat daar
in het zand zat te spelen en Hij zette
het tussen Zijn leerlingen. Geen zon-
dags-naar-de-kerk-kindje met een
mooi broekje en jasje aan. Een straat-
ratje. Zo maar uit het Palestina van
die tijd: geschramde knietjes en vuile
pootjes natuurlijk en een verrukkelijk
vies snotneusjet
Aanschouwelijk onderwijs. En dan
komt de uitleg (we volgen hier het
relaas van Mattheüs 18 of Marcus
10)„Als je niet rechtsomkeert
maakt, zegt Jezus, en wordt als klei
ne kinderen, dan zul je nooit een voet
zetten in het rijk van God".
Als wij onze buik en kin vooruit
steken en denken dat wij het zijn.
Geen voet in Gods rijk, zegt Hij. Als
we het allemaal zo goed weten.
Geen voet. Als we niet van onze wel
eerwaarde sokkel willen stappen en
op de grond gaan staan tussen de ge
wone mensen. Geen voet. Als wa
niet andersom gaan doen dan we tot
nu toe deden en worden als kinderen.
Geen voet.
Een kind heeft zijn eigen leven niet
in handen. Het durft nog vertrouwen.
Het verwacht alles van vader en
moeder. Als kinderen: durven klein
te zijn en onbelangrijk. Durven reke
nen op God, Die een echte Vader is.
Die ons niet zo maar verwekt heeft
om ons dan aan ons lot over te laten.
Maar die dag aan dag met ons be
gaan wil zijn.
(Uit: Het paard van Christus)
Hoofdbedrijfschap
kwam er niet uit
(Van onze soc.-econ. redactie)
DEN HAAG Het hoofd
bedrijfschap detailhandel is. in
zijn bestuursvergadering van
gisteren .geen stap verder ge
komen op de weg naar een
definitieve regeling van de vijf
daagse werkweek voor het
winkelpersoneel. Het bleef een
kwestie van nietes-welles als het
ging om het bestaande rouleer
systeem, het voor en tegen van
winkelsluiting op zaterdag
middag, een koopavond op vrij
dag, de dienstverlening aan het
publiek, de sociale positie van de
werknemer, de economische
mogelijkheden van de bedrijven
en een vrije maandag.
De werknemers en de vertegen
woordigers van de Christelijke Mid
denstandsbond waren en bleven voor
de vrije zaterdagmiddag met win
kelsluiting en een koopavond op vrij
dag, de overige vertegenwoordigers
wilden althans voorlopig het huidige
systeem handhaven.
De meerderheid van de werkgevers
stelde voor, dehuidige verordening
(met rouleersysteem om toch een vijf
daagse mogelijk te maken), die op 1
november afloopt, nog te continueren
tot 1 november 1968. Bij stemming
bleken vijftien aanwezigen tegen dit
voorstel en veertien voor. Daarmee
was het verworpen.
Afgebroken
Inmiddels wees de klok kwart voor
één; een aantal aanwezigen moest ij
lings naar een andere middagvergade
ring, zodat de beraadslagingen
eensklaps moesten worden afgebro
ken. In een volgende vergadering na
1 november (de fatale datum) gaat
men weer verder praten. Blijkbaar
was het onmogelijk voor de
bestuursleden voor een belangrijke
zaak als de vijfdaagse voor het win
kelpersoneel een hele dag te reserve-
Inmiddels was het ter vergadering
duidelijk geworden, dat onafhanke
lijk van wat het hoofdbedrijfschap in
zijn volgende vergadering gaat
bespreken en besluiten, de minister
van sociale zaken en volksgezondheid
per 1 november op grond van art. 17
van het Buitengewoon Besluit Ar
beidsverhoudingen de verordening,
die op 1 november afloopt, ook na
deze datum van kracht zal verklaren.
Met dit beroep van de minister op
het B.B.A. bleken de werkgevers het
niet eens. Maar voordat een rechter
over deze zaak uitspraak heeft ge
daan, is naar men vreesde tenminste
een half jaar verstreken, in welke
periode de maatregel van de minister
wel degelijk effect kan sorteren.
Vrije maandag
De werknemersafgevaardigden be
toogden, dat zij ondanks anders lui
dende berichten een vrije maandag
in plaats van een vrije zaterdagmid
dag bleven afwijzen. Voor de textiel
branche wil men deze vrije maandag
weliswaar toch aanvaarden, maar dit
zou slechts een tussenmaatragei zijn,
vooruitlopend op een definitieve
landelijke regeling, die een vrije za
terdagmiddag zou moeten meebren
gen.
De heer Holzhaus, hoofdbestuurslid
van de stichting Mitex, (textiel) vond
het maar vreemd, dat men een huis
gaat bouwen om het onmiddellijk
weer af te breken.
