Stel u voor: in confectie op een paarderug
V
Vraag tien mensen naar hun gevoelens over DRIE OKTOBER en u krijgt een
variatie van antwoorden die u wellicht niet had vermoed
Door warm weer minder
aanvoer op veemarkt
nieuwe leidse courant
s
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 196T
LEIDEN Leiden is klaar om DRIE OKTOBER te gaan vieren.
Het houdt de adem in. Straks sluit een stad van meer dan honderd
duizend inwoners zich van de buitenwereld af iets wat vreemde
lingen zich met geen mogelijkheid kunnen voorstellen om on
gehinderd een dag in feestroes kopje-onder te gaan. In welke conditie
ze eruit, te voorschijn komen, is voor de meesten geen zorg.
Als er iemand- is die. zich nooit hoeft te bekommeren om de vraag
of zijn inspanningen wel zullen worden gehonoreerd, dan is het on
getwijfeld een bestuurslid van de Drie-October-vereeniging. Er h
maar één ding dat kan tegentverkenhet weer. En zelfs dat is niet
in staat, het feest plat te leggen, .diet zit propvol mogelijkheden tot
actief en passief feestvieren in een vriendelijke massa, die geen rang
en stand kent", zegt gemeente-voorlichtingsambtenaar Klarenberg.
Nu is die weergaloze eensgezindheid, waarin Leiden dit feest sou
vieren, maar schijn.
Zeg nou 's met één woord wat jij op 3 oktober het fijnst vindt,
vroegen wij vier jongelui. Hun antwoorden waren: slenteren, 't veld.
de taptoe en de hutspot. Drie oktober als officiële herdenking van
een historisch feit vonden ze „verschrikkelijk gek'. Ze zullen ook
nooit overwegen, die dag naar een kerk te gaan. Het is lol en daarmee
uit. Geen serieus gedoe. Allemaal bespottelijke franje.
Vele ouderen hebben die opvatting ook. Je werkt niet en je haah
maar naar je toe wat van je gading is. zonder tegenprestatie. Letter
lijk brood en spelen.
Toch zijn er ook die de moeite nemen te delven naar een diepere
zin van dit jaarlijkse hoogtepunt in de Leidse traditie. Ze hakken de
onzin eruit en houden dan toch nog iets over ivaardoor ze kunnen
zeggen: ja, laat het maar zo blijven.
En dan is er ten slotte nog een categorie mensen, voor wie deze
dag pas werkelijke betekenis krijgt om zijn historische en religieuze
ach tergronden
Het volk van Leiden mag op 3 oktober dan verdubbeld zijn, het is
geen willoos voortdeinende. kleurloze rnassa. Ieder doet mee op eigen
wijze en naar eigen aard. Of men doet eenvoudig niet mee. „Een
aantal ontvlucht de stad', zegt dominee Schoonheim. Vele Leide-
naars verfoeien de kermis en het straat gedoe, niet uit principiële
overwegingen maar omdat zij niets voelen voor dergelijk verouderd
vermaak (en duur, als je kinderen blijven zeuren om geld)".
Ter illustratie van dit onderscheid in waardering van het drie
oktoberfeest hebben wij een aantal mensen gevraagd wat zij ervan
vinden. De vragen betroffen de mogelijke diepere zin van deze dag.
de plechtige en vormelijke sfeer waardoor een aantal onderdelen is
omgeven, en hei programma zelf.
Tank met zuiden
wind
TIE HEER C. Klarenberg, voorlich-
tingsambtenaar van de gemeente
Leiden, kwalificeert het drie-oktober
feest positief als een gebeurtenis vol
mogelijkheden tot actief en passief
feestvieren in een vriendelijke mas
sa, die geen rang en stand kent. Het
geeft de Leidenaar een niet te on
derschatten binding met zijn stad.
Niemand kan er in redelijkheid
aanstoot aan nemen.
„De militaire parade is een buitenbeen
tje geworden, omdat een toenemend
aantal mensen zich hieraan op princi
piële gronden stoot en omdat zij de
geschiedenis als bestaansbasis mist.
Wellicht is het verstandiger de para
de te vervangen door het meevoeren
in de optocht van een geweldig vat
Zoetermeers water en een melk- en
olietank vol krachtige zuidenwind.
Per slot zijn dit toch de waarschijn
lijkste verdrijvers van de Spanjaar
den geweest. En dan het krijgsvolk
zijn historische taak, namelijk de uit
deling van haring en wittebrood, ter
hand nemen.
Het decorum zoals het bestuur van de
vereniging dit ophoudt, moet niet se
rieus worden herzien. Anders begint
men het feest uit te kleden. Stel u
voor: een lid van het bestuur in con
fectie op een paarderug! Reveille en
kóraalmuziek trekken nog steeds
veel mensen. Voor beat op het stad
huisbordes komt niemand om 7 uur
z'n bed uit. Bovendien bepalen ze
mee de sfeer van het feest. Wat is
een rechter zonder toga, een academi
cus zonder drs.
De uitdeling van haring en brood is
voor zeer velen de ziel van het feest.
De kerkdienst is de enige echte tradi
tie. Hij staat of valt als programma
punt met de inspiratie van de voor
ganger. De taptoe maakt, lijkt mij,
dankbaar gebruik van de bedoeling
hulde te brengen aan wijlen Van der
Werf en de zijnen om een aardig
eindpunt te hebben.
Drie oktober geeft gelegenheid tot be
zinning op het begrip vrijheid, waar
aan men doorgaans pas denkt als die
in gevaar komt. Overigens zullen
maar weinig feestvierders over zin
en functie van het feest nadenken
maar zich veeleer in de onbekom
merdheid van de feeststad storten.
Vooral nuttig in een tijd waarin
men, door vele oorzaken, zo intens
leeft met wereldproble-
men-naast-het-ontbijt.
De Leidenaars genieten van dit feest,
voor een behoorlijk deel ook van de
franje en de opsmuk, van de soms
potsierlijke vorm waarin het wordt
opgediend. Een essentieel onderdeel
van de sfeer. Men kan lachen om die
franje, zelfs roepen: „De keizer loopt
naakt", maar men zal er dan eerder
zelf mee in het hemd staan dan het
feest en zijn organisatoren. Zolang
niemand er zich principieel aan
stoot, moet het maar blijven. Onder
dank aan de organisatoren. Mèt hoge
tijde, jacquet en kokarde."
Niet serieus
VOOR DE HEER G. J. de Bruijn, lid
van de gemeenteraad voor de
P.S.P., ligt de voornaamste betekenis
van het feest in het brengen van wat
meer levendigheid in de stad, niet i
de laatste plaats ten voordele van d
neringdoenden. Het behoort een echt
gezellig Leids feest te zijn
de hele bevolking zonder reserve kan
deelnemen. Daarom geen militaire pa-
.Jk krijg de indruk, dat de betrekke
lijk onverschillige houding van he
grootste deel der Leidenaars tegeno
ver dit evenement de laatste jaren
overgaat in groeiend onbehagen, het
geen zich bij een steeds groter wor
dende minderheid uit in allerlei vor
men van protest. Ik hoop. dat de
instanties tijdig de wijsheid zullen
opbrengen, het programma op dit
punt te herzien. Zou het niet moge
lijk zijn om de toch niet typisch
Leidse moderne legereenheden te ver
vangen door een groepje Leidenaars,
gestoken in uniformen uit de tachtig
jarige oorlog?
Het serieus herdenken van beleg en
ontzet in 1574 is natuurlijk
dwaasheid, zeker als vanwege de
overheid steeds minder wordt gedaan
om de viering van 5 mei tot een
zinvol volksfeest te maken. Wat
meer aandacht voor de jongste
geschiedenis zou ook Leiden niet mis-
Het decorum van het bestuur
Drie-Oktober-vereeniging is dermate
lachwekkend, dat het jammer zoi
zijn als dit werd herzien. Het is eer
waardevolle bijdrage aan de potsier
lijke carnavalsviering die 3 oktober
nu eenmaal is.
Voorzover de serieuze punten in het
l«pst werkelijk serieus bedoeld zijn
tgeestelijke muziek, kerkdienst enz.),
lljkoa ze mij op 3 oktober niet op
hun plaats. De uitdeling van haring
en brood echter is een ritueel dat ik
niet graag zou willen missen. Daar
voel ik de juiste verhouding tussen
ernst en scherts, die bij dit feest
past. De optocht is dé manifestatie
waarmee het hele feest staat of valt.
De taptoe is een waardevol gebeuren,
waarbij de ene helft van de grote
Leidse familie langs de weg staat te
kijken naar de voorbijtrekkende an
dere helft. Met ene Van der Werf
heeft dit alles natuurlijk niets te ma
ken. Maar dat hoeft ook niet.
Het zoeken op dit feest naar een bete
kenis in de wereld van nu lijkt mij
een hachelijke zaak, die gemakkelijk
zou kunnen ontaarden in manifesta
ties, die de voor dit feest zo essen
tiële eenheid van de Leidse bevol
king kunnen verstoren. Moeten we
bij voorbeeld de tachtigjarige oorlog
vergelijken met de Hongaarse
opstand of met de vrijheidsstrijd in
Vietnam? Moeilijkheden zijn alleen
te voorkomen als men zich beperkt
tot vage algemeenheden zoals: strijd
voor vrijheid en menselijke waardig
heid. Zonder zich bezig te houden
roet: in welk kamp en met welke
middelen er dan wel gestreden zal
moeten worden."
God de eer
IK ZIE 3 oktober als een herdenken
van het grote feit dat God de stad
Leiden heeft verlost van het Spaanse
juk." Voor de heer A. van Egmond,
voorzitter van de kerkeraad der
Leidse Geref. Gemeente (Nieuwe
Rijn), is dat de zin van deze dag.
.Spanje dacht, door oorlog ons land te
overheersen en de zuivere religie der
waarheid van ons weg te nemen. En
daar een groot deel van ons volk dat
niet wenste, heeft het, door Gods ge
nade. goed en bloed opgeofferd voor
de waarheid, die ons volk lief en
dierbaar was."
De kern van het feest vormen dan ook,
naar de heer Van Egmond meent, de
reveille met geestelijke muziek, de
zang in het Van der Werfpark, de
uitdeling van haring en wittebrood
en de kerkdiensten. In de kerk der
Geref. Gemeente wordt 's morgens
het beleg en 's avonds het ontzet her
dacht. „Dan alleen krijgt God de eer,
die Hem toekomt voor de grote ver
lossing, aan de stad Leiden maar ook
aan ons vaderland bewezen.
Als u vraagt of wij het in deze veran
derde wereld met anders denkende
mensen nog zo moeten doen, is mijn
antwoord: God is niet veranderd.
Daarmee hebben wij rekening te hou-
Ik ben 45 jaar gelden in militaire
dienst geweest bij het derde regi
ment huzaren, toen nog paardenvolk.
We waren op oefening geweest op de
Veluwe en op de laatste avond was
er een militaire taptoe. Daar werd
o.a. psalm 42 gespeeld. Wij moesten
strak in de houding staan, met de
eregroet .Wat was dat plechtig. Daar
ging iets van uit. Het ontroerde mij
en het is mij altijd bij gebleven,
et is mijn hartelijke wens als het
feest nog eens zó gevierd wordt. Dan
wordt het Soli Deo Gloria. Leiden, ja
heel ons vaderland, met overheid en
onderdanen, zou er goed mee wezen,
want die Mij eren zal Ik eren maar
die Mij versmaden zullen licht ge
acht worden."
Zotternij weren
feest gepaard gaat met het stukslaan
van zoveel geld.
„Elke plaats wil een feestdag. Van
bij weet ik hoe moeilijk het is,
programma voor de hele stad sa
te stellen Daarom oefen ik niet
graag kritiek uit en vertrouw erop
dat het bestuur al het mogelijke doet
de dag zo goed mogelijk te vullen.
Het feest is een stuk traditie geworden.
Het merendeel van de Leidenaars be
grijpt de zin ervan niet meer. H
van belang, hun dit via krant, folder
enz. zoveel mogelijk duidelijk te
Wat de taptoe aangaat, vind ik dat de
hossende menigte niet die hulde
brengt aan Van der Werf, Van der
Does enz. die zij verdienen. De zotte
elementen moeten worden geweerd.
Of men moet deze gedenktekens met
rust laten. De optocht gaat er ooi
niet langs. Dat sportverenigingen ei
in demonstreren, kan ik me inden
ken. Ergerlijk is het dat er politieke
elementen in toegelaten worden (paci
fisten bijv.).
De vrijheid is een zo groot goed. dat ei
zeker één dag per jaar bijzondere
aandacht aan mag worden besteed.
Leer de bevolking dan ook. dat het
om de vrijheid gaat."
Zoon Rien mengt zich in het gesprek.
..Een volksfeest moet er zijn voor alle
categorieën van de bevolking. Hoe
meer variatie er is, hoe beter. Vele
landen hebben hun speciale feesten
en herdenkingen ter herdenking van
hun onafhankelijkheid. Het ontzet
van Leiden nu heeft veel bijgedragen
tot de grondlegging van onze natie.
Was Leiden als tweede stad (in groot
te en in economisch opzicht) van het
toenmalige Holland (de bakermat
van de opstand) gevallen, dan zou er,
mede gezien de ongunstige situatie
waarin Amsterdam verkeerde, van
die grondlegging althans toén niets
zijn gekomen. Terecht draagt het
drie-oktoberfeest dan ook een
enigszins nationaal karakter.
tractie voor vreemdelingen voor mijn
Haring en wittebrood zie ik als een
kunstmatig vertoon. Laat dit in mo
derne zin worden omgevormd: eten
voor hongergebieden bijvoorbeeld.
Leiden zou in verband met 3 oktober
zo'n gebied voor een dag kunnen „an
nexeren." Geen brood halen, maar
brood brengen. De hulde aan Van
der Werf enz. door de taptoe zou ik
als propaganda voor de inzameling
„Honger helpen verdrijven in onze
deringen in het programma moeten
worden aangebracht, behoort niet aca
demisch (om een groot woord te gebrui
ken) te worden uitgemaakt maar, juist
omdat het een volksfeest is, door de
belangstelling en het meefeesten van
de Leidenaars te worden uitgewezen".
De deken betwist de suggestie dat 3
oktober een loutere herdenking van
het ontzet van Leiden in 1574 zou zijn.
„Dat zou voor mij ongeveer gelijk
staan met een peiling naar de zin van
de Sinterklaasviering waarbij men de
vraag zou stellen of het nog wel zin
heeft, op 5 december de eerster vesper
te vieren van de Heilige Nicolaas, die
in de vierde eeuw bisschop in Klein-A-
zië (Myrha) was .Eenzelfde vergelijking
zou men kunnen maken als men naar
de zin van de tegenwoordige viering
van sommige „christelijke feestdagen"
zou vragen".
Niet gaan tornen
JLTET PROT.-CHR. raadslid B. de Kier
pleit sterk voor 't behoud van de
ze traditie. Aan de traditionele pun
ten in het programma moet niet wor
den getornd. Ook de militaire parade
mag er blijven. „Per slot van reke
ning is Leiden niet door een stelletje
kinderjuffrouwen bevrijd en had het
ontzet wel degelijk militaire aspec
ten. Het aantrekkelijke is ook, dat
het programma voor ieder wat geeft
In het algemeen zou ik nog willen vra
gen: moeten wij dan per se alles
overboord zetten wat ons herinnert
aan vroeger? Ik meen van niet. Na
tuurlijk moeten wij vooruitzien,
maar we moeten ook willen leren
van wat achter ons ligt.
Voor mij behoeft het decorum niet te
worden herzien. Als je de traditie
wilt handhaven, moet je het zo goed
mogelijk doen. Anders breek je de
traditie kapot. Juist tegenover al het
nieuwe dat ons in deze tijd wordt
aangeboden vormt ook dit een goede
achtergrond. De geschiedenis heeft
een functie in de samenleving van
Al is de belangstelling voor de kerk
dienst wel minder geworden, dat be
hoeft nog geen reden te zijn hem te
laten vallen. De Kerk is er om het
Evangelie te verkondigen. Waarom
zou dat op die dag niet kunnen? Mis
schien wel juist op die dag, want er
komen dan ook mensen in de kerk
die er gewoonlijk niet toe komen. Er
hangt veel af van de predikant. De
dienst kan staan in het teken van de
dankbaarheid voor wat wij van God
in dit leven ontvangen".
Naar de hel ermee
■jypSSCHIEN weet u het niet maar
Leiden herbergt binnen zijn wal
len ook 'n „Revolutionair antimilita
ristisch Centrum". Dat denkt over
één aspect van het feest zó:
„Drie oktober wordt het feit herdacht
dat bijna vier eeuwen geleden Lei
den werd gered uit de poten van het
Spaanse imperialistische, milita
ristische kolonialisme. Tussen negen
en half elf 's morgens zal een militai
re parade worden gehouden. Daarna
volgt natuurlijk een dienst in een
Godshuis, zodat het gemeente
bestuur, de zogenaamde militaire au
toriteiten enz. het Opperwezen kun
nen danken ook voor de uitvinding
van geweer en pantserwagen, tevo
ren zo trots aan het samengestroom
de klootjesvolk getoond. Vriendelijk»
verzoeken, redelijke argumenten en
nette demonstraties hebben ieder»
keer weer geen pest geholpen. Daar
om: naar de hel met de parade. La
ten alle subversieve elementen zich
op deze kluif werpen. Laat Lelden
ontzet zijn. Weg met het militarisme
Weg met de parade. Rasras.
Zonder tierelantijnen
"W/IJ HEBBEN ook een niet-Leidenaar
gevraagd naar zijn kijk op dit ty
pisch Leidse gebeuren. Dit is dan de
mening van de heer K. A. Kok. teken
leraar Rijnlands lyceum Oegstgeeet
Hij woont in Noordwijk aan Zee.
„Ik vind, dat ze de derde oktober al»
feestdag niet lang genoeg ln ere kun
nen houden. Er moesten eigenlijk
veel meer feestdagen zijn om d»
spanning van het steeds gejaagder
wordende levenspatroon te breken
Maar dan moet het ook een echt
feest zijn zonder tierelantijnen. Tradi
ties zijn goed, maar wanneer ze zich
zelf hebben overleefd, moet er een
punt achter worden gezet. Zo'n kerk
dienst bij voorbeeld lijkt me een ana
chronisme.
Overigens ben ik zelf vóór de oorlog
voor het laatst op drie oktober in
Leiden geweest. Ik zag twee lui el
kaar de tanden uit de mond slaan en
ik dacht: zo'n tik had ik ook kunnen
krijgen. Sindsdien waardeer ik d«
derde oktober louter als een vrij»
dag, die, zoals elke vrije dag. een
feest op zichzelf voor mij is".
Vraag tien mensen naar hun gevoelen»
omtrent 3 oktober en u krijgt een
variatie van antwoorden die u wel
licht niet had vermoed.
En toch doen we de stad straks lekker
dicht en gaan we met z'n allen een
dag beleven waarvan Leiden het
absolute alleenrecht heeft.
Het decorum van het feest is sterk
aristocratisch getint. Het lijkt wel
alsof een zekere society gebruik wil
maken van de gelegenheid om bijv.
in de optocht te worden toegejuicht.
Ook de belangrijke plaats die de re
presentanten van het Lcidsch Studen
ten Corps op die dag innemen, is een
verouderd verschijnsel. Immers, het
Corps omvat nog slechts een relatief
gering gedeelte van de universitaire
gemeenschap.
De kerkdienst is een van de weinige
gelegenheden waarbij men de kans
krijgt in het openbaar God te danken
voor het feit dat er in die tijd door
Zijn leiding mensen waren die er
alles voor over hadden om ons volk
te verlossen van buitenlandse onder
drukking en geestelijke onvrijheid.
In het kader van het serieuze gedeel
te van het feest moet erop worden
gewezen dat elk volk recht heeft op
zelfbestuur, op geestelijke vrijheid.
En dat wij niet te snel moeten wan
hopen aan de ogenschijnlijk wanhopi
ge pogingen om de volkeren van An
gola, Nieuw-Guinea, Ambon, Tibet
enz. in de strijd om hun nationale
vrijheid en zelfstandigheid."
Brood brengen
T)R. P. L. SCHOONHEIM. hervormd
predikant, vindt het feest even zin
vol en ook even zinloos als alle histo
rische herdenkingsfeesten. Zinvol als
heden of toekomst door het gedenken
wordt beïnvloed, zinloos als louter
terugblik in het verleden.
„De geestelijke muziek, de kerkdienst
en de kóraalmuziek zijn voor de
culariseerde Leidenaar museumplech
tigheden. Ze zullen waarschijnlijk
lang in stand blijven tot de bekende
langzame dood zijn sloopwerk heeft
gedaan. Ze zijn echt vorige-eeuws.
Godsdienst en geschiedenis,
godsdienst en officiële plechtigheden
kunnen vanwege decorum en traditie
gekoppeld worden.
De optocht heb ik in de vijftien jaar
van mijn burgerschap in Leiden als
een van de beste programma punten
leren waarderen. Dit evenement
vergelijken bij een bloemencorso. Hij
zou naar mijn opvatting evengoed op
de zaterdag voor of na 3 oktober
gehouden kunnen worden. Of als at-
adoptiestad" willen gebruiken. Laat
de burgemeester van deze tijd dat
via luidsprekers in de binnenstad
aankondigen. Dat is iets waarvoor
Van der Werf, als hij de kans kreeg,
op zijn voetstuk in beweging zou ko
men. Nu moet hij wel passief blij
ven. Déze hulde laat hem koud. Om
dat mensen van nu in de kou gelaten
worden. Wat Van der Werf in zijn
tijd, tegenover de mensen van toen.
niét deed. Zo kan 3 oktober een aan
grijpingspunt zijn voor een taak van
daag.
Het drie-oktober-bestuur toont in deco
rum en optreden de studentikoze
oorsprong en achtergrond van het
feest. Als de studenten doorgaan met
dit geantikeerde decorum en drie ok
tober een pseudo-burgerfeest van stu
dentenoorsprong blijft, zal dit niet
veranderen. Als het verandert, zakt
waarschijnlijk ook het hele traditio
nele feest in elkaar."
Dr. Schoonheim besluit ietwat ver
ontschuldigend: „Mijn stem als
niet-Leidenaar telt voor een zo tra
ditioneel Leids feest bij voorbaat
niet zwaar."
'e Deken was getroffen
TOEKEN W. P. M. Haring (van de R.K.
Kerk) beschouwd 3 oktober als
soort volksfeest. ..Toen ik twaalf jaar
geleden kennismaakte met de drie-okto
berviering, heeft het mij gefrappeerd,
dat de inwoners van Leiden 3 oktober
werkelijk vieren. Zeer velen namen op
of andere wijze hieraan deel, het
geen, naar ik meen, nóg het geval is
zij het in iets mindere mate. Dit ir
tegenstelling tot de viering van Konin
ginnedag op 30 april (vroeger was 31
augustus in vele plaatsen een echt
feest voor het volk) en, helaas, ook tot
de herdenking van de bevrijdingsdag
op 5 mei. waar men eigenlijk alles var
•erwacht had. Zonder zich erg te ver
diepen in de betekenis en de achter
gronden van het ontzet in 1574 heeft
men enige karakteristieke gebeurtenis
sen uit die geschiedenis in de viering
opgenomen (uitdeling van haring qn
wittebrood, hutspotmaaltijd en derge
lijke).
Dit feest zij de Leidenaars graag ge
gund. Of het feest nog zin heeft te
worden gevierd «n in hoeverre vt
LEIDEN De gevolgen van een te
grote aanvoer van de vorige week en
de prachtige nazomer waren gisteren
duidelijk zichtbaar voor wat betreft
de aanvoer. De wolvee-afdeling telde
700 dieren minder.
Gezien het verloop op de markten
van de vorige week en de prijsverla
ging op de Parijse markt, hadden de
handelaren geen moed om met veel
dieren te komen.
Alleen op de rundvee-afde
ling was de aanvoer vrijwel gelijk
aan die van vorige week.
Het prachtige najaarsweer van de
laatste dagen noopt geen mens vee af
te zetten en als er dan een markt is,
die b.v. bij de schapen een wat stug
beeld te zien geeft, is er helemaal
een reden om het vee in de weide te
laten. De veemarkten in andere
plaatsen deze week melden alle het
zelfde verloop, te weten minder aan
voer. waardoor nog een redelijke han
del.
Gebruiksvee.
De aanvoer van deze diersoort
blijft zo ongeveer bij die van de vori
ge week. De handel in melkkoeien,
was flauw. Er waren weinig vare
De slachtveeprijzen zijn van dien
aard dat de mesters er tegenop zien
vee aan te kopen, omdat de aanloop-
prijzen te hoog liggen om een rede-
liii-p wins» *e garanderen.
De aanvoer van jong vee was
zeer gering.
Slachtvee:
De aanvoer van runderen was ge
lijk aan die van vorige week. De
handel was stug. Veel verschil in
prijs was er niet. Een rol bij de
prijsbepaling speelt natuurlijk het
goede weer en de nog altijd blijven
de invoer van Engels, Deens en Bel-
gicch vlees.
Ondanks alle concurrentie op de
Parijse markt en het zachte weer.
brachten de lammeren nog wel een
goede prijs op. De grote „uitstoot"
moet echter nog beginnen en het
blijft dus afwachten.
Varkens:
De slachtvarkenmarkt onderging
een duidelijke, zij het nog lichte, ver
betering. Door een krap aanbod werd
bij een goede vraag de prijs ver
hoogd met circa f 0.06 per kg.
Er werden minder biggen aange-
DE GROOT
10 TALLEN
MOGELIJKHEDEN
VOOR HET BEKLEDEN VAN
UW TRAP
VRIJBLIJVEND PRIJSOPGAAF.
Driemaal zilver bij
De Sleutels
LEIDEN De heren G. J. Boer»,
F. C. van Looy en H. M. Nijssen
vierden gisteren hun zilveren jubi
leum bij NV meelfabriek De Sleutels.
Zij werden (op de heer Van Looy na,
die niet aanwezig kon zijn) gehuldigd
in de recreatiezaal, waar directeur F.
J. A. Sanders lovende woorden sprak
jegens genoemde heren, die elk op
eigen terrein zich tot goede vak
mensen hebben ontwinkeld- Hij ver
blijdde de jubilarissen met het vere
rend getuigschrift van de Maatschap
pij voor Nijverheid en Handel en een
gedenkbord van het bedrijf. Verder
spraken onder anderen nog de heren
W. F. Neuteboom, N. Beekman en X
C. Mattaar.
Leids Kamerkoor
zong in Delft
LEIDEN Op uitnodiging van or
ganist J. J. v.d. Berg van de Nieuw»
Kerk te Delft heeft het Leids Kamer
koor medewerking verleend aan da
orgelbespeling van deze week. Don
derdag 23 november wordt in de Tri-
umfatorkerk te Katwijk een herha
ling gegeven. Het gaat om werken
van Palestrina, Scheind, Brahms en
Distier.
GEZELLIG WONEN 1968
Sfeervol!*» MfUBE' EXPO met 10 unieke model-
kamers. MODE THEATER 50 opwindende mo-
deflitsen in een feeëriek lichtspel NOVITEITEN.
Doorlopende KAPDEMONSTRATIES.
Echte Haaqse Bakkerij in vol bedrijf.
Reserveer een middag of een avond.
165 standhouders verwachten li!
