Verhuizing wekt nesfgevoe/ens De goede oude tijd Professor Grzimek contra bontjassen BLAD ZIJ Vloerbedekking in vele soorten en kwaliteiten Textiel straks vlambestendig Airconditioning dialoog ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1967 HEN verhuizing is net zoiets als een bevalling: twee maanden van tevoren wil je alles „klaar" hebben. Wat weg kan, wordt opgeruimd. De mogelijkheden van nieuwe aanschaf wordt zorgvuldig bekeken en de begroting is rond. Dat nestgevoel bekruipt ons dezer dagen. Al rondsnuffelende deden we leuke din gen op en voor het geval u aan „uithaal" doet of zomaar aan het vernieuwen van uw woninginrichting gaat, mag u meegenieten. Op harde vloerbe dekking is het vrij zorgeloos wonen. Li noleum is duurzaam, goedkoop en gemak kelijk te onderhou den. Het blijkt in banen en als tegels verkrijgbaar. Zo'n linoleumtegel is een uitstekend „doe-het- zelf'-artikel. Reinig linoleum nooit met spul waar was aan is toegevoegd: an ders loopt u na korte tijd op een dun was- laag je waarop elke voetstap zichtbaar is. U zult dus zelf even moeten zien wanneer u in moet grijpen om de doffe of lelijke vloer weer toonbaar te maken. Voor een grondi ge schoonmaakbeurt een lauw sop van goede huishoudzeep, en wassoort die de fabrikant u aanbe veelt. Er is ook kurk- linoleum, het voelt zacht en verend aan, is poreus en daar door sneller vuil. Vinyl is ook een gladde vloerbedek king. Ze kan tegen de meeste zuren, oliën, vetten, alkaliën en oplosmiddelen zo als alcohol. Vinyl is een ver zamelnaam voor een familie plastic-soor ten. Vinyl op vilt of vinyl op kurk is nu ook in de matige prijsklassen te koop. Er zijn vinylsoorten met een geprofileerd oppervlak, Vinylvloeren zijn goed schoon te maken met (een beetje) water. Een geprofileerd oppervlak vraagt om meer onderhouds beurten dan de gladde soorten. Ook als wandbekleding is vinyl in opkomst. Het zit dan op een onderlaag van papier of textiel: wat denkt u achter een schrijf- hoek, de commode of de was tafel? Trouwens, we zien ook china-mat tegenwoordig wel als ruige m u u rbedekking, héél warm en decoratief. De kinderen kunnen er hun tekeningen en platen makkelijk aanhangen. Met een vochtige doek zijn vlek ken zó weg. Vinyl-wandbekle ding is stootvast en dus ook achter kapstokken geschikt, te en voor vitrage en overgordijnen een handig artikel het is transparant en kan voor ieder gordijn gebruikt worden. Plan uw aankopen zorgvuldig. Hebt u een vloefbedekking van 900.aangeschaft en leeft u er nogal ruig op, met naaldhak ken, rubberzolen, een hond en ravottende kleuters, dan gaat het drie jaar mee. Driehonderd gulden per jaar mevrouw, voor uw vloerbedekking! Dat is zes gulden per week, die u eigenlijk iedere week zou moeten weg leggen om straks nieuw te kun nen kopen Let dus op een goede kwali teit, een vlake ondervloer, of overweeg losse tapijttegels die verlegd kunnen worden als de loopbaan slijtage vertoont. meer daar het goed te reini gen is. Er zijn nu zelfklevende tapijt tegels in de handel die verhuis- baar zijn: van gemengde garens met een zelfklevende onderlaag variërend van 19.80 tot 32. per vierkante meter. We zagen zelfs cocos-tegels met een onder laag van pvc. Wat de gordijnen betreft: glas gordijnen met loodkoordje of vetertje worden veel toegepast. Wat zegt u van glasgordijnen (Vitrazette) die naar keuze ho rizontaal of vertikaal kunnen Plooiband DE rechtbank in Frankfort aan de Main heeft het in kort geding uitgesproken vonnis bevestigd: professor Bernhard Grzimek mag in het openbaar, met name voor de televisie, niet langer de aan koop van bontjassen en andere pelswaren vervaar digd uit zeehondenvel ontraden. Tv-optreden veroordeeld In een tv-programma heeft Grzimek verteld van de „gruwe len op het ijs van Canada". Hij «ei: „Zeventig procent van de zee honden-velletjes worden in de Bondsrepubliek ingevoerd. Wan neer u Iets dergelijks koopt dan loopt u grote kans om aan uw lijf de huid te dragen die de die ren van het levende lijf werd afgestroopt". Het verbond van Duitse pelte rijen zag hierin een opwekking tot boycot en liep naar de recht bank. Het vonnis werd in de Duitse bladen met grote opmaak gebracht. Professor Grzimek is een van de populairstè tele visie-medewerkers. Een paar jaar geleden was hij ook al het middelpunt van een controverse, toen hij leden van koninklijke families schreef, en de filmster Gina Lollobrigida een „slecht voorbeeld" noemde. Dierentuin De 58-jarige Grzimek komt uit Silezië. In 1945 werd hij in Frank fort tot politiepresident benoemd maar hij gaf al gauw de brui aan deze functie om zich aan de dieren te wijden. Hij werd directeur van de die rentuin, die al 109 jaar oud was De dierentuin in Frankfort wist de eerste Okapi (een pas omstreeks 1900 ontdekt dier) te verwerven. Hier werd de eerste Okapi-baby in gevangenschap ge boren. Zijn dierentuin zag hij als laatste toevluchtsoord voor de in het oerwoud met uitsterven be dreigde diersoorten. Films In het midden van de jaren vijftig kreeg hij van de Britse re gering opdracht tot het inventa riseren van het wild in de toen nog Engelse kolonies. In die tijd ontstonden zijn beroemde films en boeken. Tijdens zo'n expeditie kwam zijn zoon Michael op tragische wijze om het leven. Door een botsing met een gier stortte bet speciaal geconstrueerde Fiese- ler-Storch vliegtuig naar bene den. Het bekende nationale park van Tanganjika is voor een groot deel het werk van Bernhard Grzi mek. Zijn boeken, zjjn tijdschrif ten Het Dier, zijn regelmatig op- Rolveger Wees vriendelijk voor uw ta pijt: het houdt niet van scherpe poten van uw meubilair, stalen pennen van naald hakken, van zand aan kinderschoentjes, van huisdieren die hun graafwoede uitleven. Van de felle uit straling van de (con vectie) haard wordt uw tapjjt ronduit hu meurig. Op nieuw ta pijt heel voorzichtig zijn met de stofzuiger en nooit tegen de pool inzuigen. Die rolve- gers van grootmoeder waren zo gek nog niet en zijn voor een paar tientjes te koop. Sommige woning inrichters hebben een schoonmaak-service, informeer er eens naar. Wat die verhui zing betreft: dank u voor uw medeleven. We sparen tegen de klippen op. Linoleum, goed gelegd, is goed voor twintig jaar. IJIT een onderzoek is geble ken dat in Amerika bij 40 tot 50 procent van alle verbran dingsletsel de kleding eert rol speelde. In Engeland is brandba re kleding een probleem, omdat er veel open haarden voorkomen. De consumentenraad en vrouwen verenigingen daar protesteerden tegen brandbare kleding. Ook de Nederlandse huishoud- raad heeft reeds meermalen ge waarschuwd tegen ontvlambare weefsels. Nu heeft de Britse rege ring bepaald dat verkoop van nachtkleding voor kinderen on der de dertien aan strenge eisen van lage ontvlambaarheid moet voldoen. Licht ontvlambare kle ding moet voorzien zijn van een label waarop de gebruiker wordt gewaarschuwd dit kledingstuk niet bij vuur te dragen. De Britse regering hoopt dat dit waarschuwende label de consumenten ervan zal weerhou den licht ontvlambare nachtkle ding te kopen. Katoen en rayon vatten makkelijk vlam. Ook lin nen, maar dat kan spoedig wor den geblust, wol is van de natuur lijke vezels het minst ontvlam baar. De ontvlambaarheid van ny lon loopt sterk uiteen. Luchtig geweven kleding vat sneller vlam dan dichtgeweven. In Amerika is een bescheiden begin gemaakt met het op markt brengen van vlambesten dig textiel, dat geïmpregneerd werd met een chemische stof. De prijs wordt er cén vijfde hoger Zook draagbaar Voor het eerst sedert jaren heb ben wij het deze zomer af en toe bztreurd dat er maar weinig air conditioned gebouwen in Neder land zijn. Wat denkt u van een We vragen ons af of dat in ons draagbare koelinstallatie, niet land ook niet mogelijk zou zijn. groter dan een transistor-radio? Misschien een waarschuwing om trent ontvlambaarheid van de Werkt op batterijen en geeft, zo- stof, te signaleren met het wijd dra u hem aanzet een regelmati- verbreide textiel-etiket? Wist u ge, koele wind. U kunt hem naast overigens dat dit prettige etiket uw bed zetten, mee naar kantoor nu ook door overhemden- en nemen of er uw auto waar het foundationfabrikanten wordt toe- soms knap heet kan zijn mee gepast? afkoelen. worden opgehangen0 Voor vrij wel ieder raam is een passend formaat. In overgordijnen voor de speelkamer is de keus overwel digend: nieuwtjes hier zijn des sins van Dick Bruna „Proven ce", bloem- en geometrische des sins, ook leuk voor de eetkeu- ken. Madurodam heeft zelfs in spiratie opgeleverd voor zo'n fleurig dessin. Nog een nieuwtje is trans- color plooiband: doorschijnend Hij zet de strijd tegen de prak tijken die toegepast worden bij de jacht op jonge robben nu voort met de Duitse vereniging voor dierenbescherming. Wie bezwaar heeft tegen die- renvelléh kan overigens prima een „bon-ton" mantel aanschaf fen van kunstbont. Er worden bij zondere modellen in gemaakt, de mantel voelt wat stugger aan maar is ettelijke honderden gul dens goedkoper dan „echt" bont. Trouwens, vroeger kocht je een bontmantel voor het leven. Met de veelvuldig wisselende mode van nu is het ook een overwe ging een kunst-bont-mantel aan te schaffen: daar kun je nog eens op terugkomen. DAT Dialoog graag ge lezen wordt weten wij dankzij uw brieven reeds lang. Maar we zijn altijd weer verrast als blijkt dat men in een an der werelddeel dit stukje krant ook waardeert. Zo kregen wij deze week een brief uit Canada, nl. van de heer H. die ons iets vertelt over het kerkelijk leven omstreeks 1920 op een dorpje van de Zuidhollandsche eilan den. „Elke zondag hadden wij drie diensten, om half tien. twee uur en half zes. Ieder die maar enigszins kon ging drie keer naar de kerk. Pas in 1916 kregen wij een orgel in de kerk. Voordien was mijn vader voorzanger Vanaf de totstandkoming van de kerk (ca. 1890). Nu lijkt het misschien een beetje dwaas om als zoon van hem te schrij ven dat hij dat heel goed deed: toch is het zo. Zijn stem was even zeker als die van een orgel en het maakte voor hem dan ook geen verschil welke psalm opgege ven werd; hij zong ze alle maal even goed. Nu gebeurde het omstreeks 1910 dat mijn vader voor een bepaalde tijd geen voorzanger was: toen kregen we die tijd iemand anders. Daar onze kerk "bestond uit afstammelin gen van Ledeboerianen. Bak- kerianen enz. en er weinigen van de doleantie overgekomen waren, begrijpt u wel dat het tempo verre van vlug was; het was zelfs voor velen ge woonte er allemaal sierlijke draaien aan te weven, zodat een versje veel tijd kostte voordat het uitgezongen was! Oude preken Wij hadden geen predikant en daardoor werden meestal oude preken gelezen. Zo ge beurde het dat in een nieuw jaarspreek „de schout en zijn rakkers ook gelukkig nieuw jaar gewenst werden". Ik her inner me nog goed de ouder ling die van elke s een sssssss maakte zodat ik dacht dat er vogel in de kerk was. In 1916 kregen we een orgel in de kerk, dat maakte het zingen geleidelijk aan een beetje normaler..." (Een paar jaar geleden maakte ik ook nog zo'n dienst mee mét voor zanger die de psalmen van Da theen zong en een „oude" preek.) Geen aulo*s Mevrouw B. te d. H. paste toen zij tien jaar was al op de koeien die langs de dijk ston den. „Het was vaak koud, ha gel en sneeuw, en ik herinner me nog goed dat moeder dan mijn klompen in de oven van de kachel warmde en ze bij me kwam brengen. In de aardbeientijd moesten we al om vier uur. ons bed uit, van school kregen we dan ver lof om te helpen. In het land gingen we tarwe en haver snij den met een sikkel, de hele dag bukken en vlas wieden en stekels trekken. Op mijn twaalfde jaar ging ik bij een tuinder werken, bij een bakker maakte ik de bak kerij schopn. Ik kreeg een fiets zonder banden omdat ik anderhalf uur heen en terug moest. Nu moest ik over een grindweg en dan zonder ban den dat was een herrie. Als ik voorbijging schoven de mensen hun gordijnen opzij om te kijken wat er nu wel aan de hand was. Het was hard werken in die tijd maar lekker rustig op de weg. Beter dan nu; vroeger zag je geen auto, zelfs de dokter had er geen. Een fiets was al een zeld zaamheid." „Wij woonden op een dorp en daar wisten we alles van elkaar" begint mevrouw v. E. te V. „Het was in de dertiger jaren dat iemand bij ons in de buurt een drieling kreeg. De gelukkige vader was uiterst verbaasd toen na nummer één nummer twee het lamplicht aanschouwde. En toen num mer drie aanklopte om zich te presenteren riep hij met schrik tot de baker: „Doe maar gauw het licht uit. want ze kommen op het licht af!" Waar gebeurd! Oranje-feest was vroeger 31 augustus een heerlijk feest. Hoe we dat straks gaan doen als Beatrix koningin is, weten we nog niet. We weten wel dat het uitbundige feesten straatfeesten er nu al helemaal uit is. Mevr. v. E. te d. H. kan er nog over meepraten: „De ver jaardag van prins Claus deed mij omdat het zo begin sep tember was. denken aan de 3le augustus. De grote feest dag uit mijn jeugd. Want wat was Koninginnedag toen een heerlijke dag! Al dagen van te voren waren we druk want het was niet alleen feest in het land maar ook feest in onze straat. Onder het plak ken van slingers en het knip pen van vlaggetjes die we „broeken" noemden, werden de plannen gemaakt hoe het feest zou verlopen. Allerlei spelletjes voor jongens en meisjes werden voorbereid. En mét prijzen. Zaklopen, touwtrekken, eierenrapen, enz. Als tractatie: chocoladere pen, koeken en limonade, 's Avonds lampionoptocht door de omliggende straten en vuur werk na. Wat een dag om nooit te vergeten. In diezelfde straat is het nu zo druk dat je er met geen mogelijkheid Koninginnefeest in zou kunnen vieren. Ik zie het al voor me: de straat met een touwtje afgezet! Toen ik ouder werd mocht ik mee naar de met grote oranjelampi onnen in de bomen versierde parken kijken. En dan de sin gels! Onder langs de water kant stonden honderden vet potjes die één voor één aan gestoken werden. Een prach tig gezicht in het donker. Gondolvaart Dan was er nog een „gondel- vaart"; die bestond uit versier de kano's en diverse andere bootjes. Wat waren er toch leuke dingen in die goede ou de tijd. Ik vind ook dat er zulke aardige reacties binnen komen over dit onderwerp. De oude tijd is wel voorbij maar nog niet vergeten!" „In het heden ligt 't verle den, in het nu wat worden zal. Dus wat was, wat is, wat komen zal. Ik ben ruim tach tig jaar en als ik dan in mijn verleden zie, hoe ik als jongen was en. nu de jeugd en hun opvoeding... In het verleden was het: „Voed uw kinderen op in de vreeze des Heeren" Maar nu? Bekijk de jeugd en luister hoe de jeugd thans denkt en spreekt en doet. De arbeiders werkten lang en het loon was gering, evenwel er was tevredenheid. Thans is er in alle weelde en voorzienin gen een ontevredenheid. Hier is dus een tweeledigheid het geen voortkomt uit de beleve nis", aldus de heer G. te dH. Volgende onderwerp: DE AUTO ER worden vele gesprekken gewijd aan het vehikel dat ons moderne leven beheerst: de auto. Wat ons betreft, mag u er alles van vertellen In dialoog. Het gemak, de overlast, vrouw en auto, de tweede auto, trips, ervaringen, herinneringen, leuke voorvallen: alles kan als het maar over de auto gaat Weet u er weg mee? In dit hoekje van de krant sijn onze lezers aan bod, we geven u graag het woord (en een beloning b(J plaatsing!). Nog eenmaal „De Ïoede oude tijd", gemengd met weemoed, en dan: de auto. ügentljds, dachten wj). En u? r'EN er laatst een opmerking kwam over het gemeenschap pelijk bidden van het „Onze Va der", een opmerking die de ver zuchting „nu al weer dat opmom- pelen, ik voel er niets meer van en vind het vreeslijk" als metge zel had, heb ik die opmerking even laten liggen. Dat laten liggen staat bijna ge lijk met wegmaken, als u de stapel onbeantwoorde post ziet. Ansicht kaarten met 'bergpieken en torens van kathedralen steken schots en scheef uit de stapel, 'bovenop ligt een fotootje van een snoezig imeis- je aan een piano, dochtertje van een briefvriendin. „Bloedhete groeten uit Spanje" wisselen afik met een stilleven van Caravaggio uit Milaan, soms van heel onbekende mensen. Zo vraag ik mij af bij een kaart, van de Sankt Cristina (ja ja) of de tweede „genietende lezeres" die getekend heeft niet iemand is die ik in haar prille jeugd heb ge kend. Je voornaam en meisjes naam samen herinneren me aan een jongste dochter van een gezin aan het S. plein, kan dat? De naam die je dor je huwelijk bent gaan dragen is dezelfde als de meisjes naam van mijn schoonmoeder. Spannend niet? Als je ooit een» kimt, geef een gil, die S Cristina zal wel weer verleden tijd zijn. Zo vlieg ik telkens bij de post omhoog van verbazing en zo bracht ook een ansichtkaart mij opeens terug naar de verzuchting over het „Onze Vader". Briefschrijfsters zullen nu alle maal weten dat ik him post ont vangen heb, het moest hier wel even zo, ik kan maar weinig per soonlijk schrijven per week. Ook het stukje uit de Gelderse dreven heeft mijn aandacht met al de vo rige ingezonden stukjes. IEDEREEN weet dat zich in de kerken geweldige veranderin- voltrelcken. Je kunt niet meer vol staan met te zeggen: de kerk zegt dit en de Bijbel is het Woord van God. Dat komt niet omdat de mensen zo ongelovig zijn geworden maar omdat diezelfde mensen juist wal len geloven, niet klakkeloos, niet alleen uit respekt om je ouders niet te kwetsen maar oprecht, zo oprecht dat geloof en Bijbel bete kenis hebben voor heel je leven van dag tot dag, voor de toekomst, hier, voor de situatie van je om geving, je land, je werelddeel, je wereld. Een van de dingen die dan naar voren komen is dat bijvoorbeeld een dominee het onmogelijk al leen wet enkan. Dat je hem niet maar moet la/ten praten en pra ten maar dat je met hem en als het ware in het huis waar je van hem en met hem moet leren, moet optrekken. Wee reen van de dingen die nu veranderen is het gebed. De do minee, de geestelijke bidt niet meer alleen: wij bidden allen, wij bidden samen. Bijvoorbeeld aan het eind van een samenzijn want dan zijn wij een beetje gaan be grijpen wat samen-zijn-voor-God kan betekenen. Nu zijn er veel mensen, ook jon ge mensen onder ons die het Onze Vader al jaren kennen. Van de enorme geladenheid in gebedsre- gels als: Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, voelen zij bij- Je zou daarvoor eigenlijk even totaal ongelovig, onkerkelijk, en ongewend aan wat wij noemen „sacrale" woorden moeten wor den. Zodat al die gebedsregels. stuk voor stuk, in je bonzen als grote klokken. „Geef" ons heden ons daag daaglijks brood", wat een verschrikkelijke werkelijkheid moet die bede in ons oproepen, om maar niet te spreken van „Ver geef ons onze schulde". Pas voor wie dat als nieuw voelt zal de aarde beven wanneer al len samen zó vragen. Maar dat is nu niet zo, zeker bij kerkmensen niet. Daarom is het goed als zij dat uitspreken. Anders krijgen we opnieuw iets waaraan we niet durven komen omdat sommige mensen zich eraan gehecht heb ben, het liefhebben. Daarom zou ik er hier dit van will enzeggen: praat erover met je dominee zelf. Het is telkens op zijn initiatief dat jullie samen net Onze Vader bidden, wel, laat het hem dan niet steeds zelf moeten bedenken, laat hem niet alleen. Het moet geen manier worden, want dan is het hol, dat is fataal voor bewustwording en vernieu- Het moet helemaal niet wreve lig gebeuren, bidden is al zo moei lijk, het kost ons, mensen van de ze tijd, al zo'n beschamende in spanning om ons tot God te rich ten, er zit zoveel tussen: theologie, orden, termen, ook „moderne" termen, laat nu alsjeblieft niet ook nog het meest absolute gebed zichzelf vei hinderen gebéd te blij ven alleen omdat het samen-hard- op uitgesproken kan worden. IK zie dit, briefschrijfster, eigen lijk niet als een nare zaak. Dat kan het zijn als je niet van je wrevel afkomt. Het kan echter ook het begin zijn van een elkaar- gaan-begrijpen. van een samen zoeken. Als je het Onze Vader bidt. spreek je in grote nederigheid de meest superieure geloofsbelijdenis uit, dat gebeurt tegelijk. Daarvoor moet je geloven, dat is nogal van zelfsprekend. Geloven in een God Die een gesprek met je begon. Die je nodig heeft om de werkelijk heid van deze wereld te verande ren in een nieuwe werkelijkheid. Maar zodra je dat gelooft heb je zelf God nodig, en heel dat nooit eindigende gesprek heet gebed. Dat te weten is veel machtiger en geweldiger dan de kwestie hoe we. samen in de kerk iets beleven en hoe wesamen dat beleven zul len uitdragen. Niet dat het niet be langrijk is, vast. Vooral als er belemmeringen zijn bij het contact tussen Gad en ons. dan zeker. Maar het hoe en wat blijven vormen voor de enig ware inhoud. Vormen. Daarna be gint het pas. Wat begint dan? zul Je zeggen. Wel. de inhoud: leven naar een nieuw leven, hier en nu, direct be ginnen. In deze wereld en voor deze wereld. In voortdurend ge-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 12