Een
zeM Ida Bons
Commentaar
de stad en
dokter Moore
HAN KNAP
NAAR NRU
Puzzelboek
Kinderzegel - kip legde
dertien gouden eieren
m(Sc)
WOENSDAG 20 SEPTEMBER 1967
Krotten
Niet dat de KRO-documentaire
over de verkrotting in Nederland
veel nieuws bevatte. Maar de regel
matige confrontatie met deze ellende
kan zijn nut hebben, is misschien
wel het enige dat er acuut aan „ge
daan" kan worden.
Twee miljoen mensen in onze
welvaartsstaat slecht gehuisvest.
Van onze totale woningvoorraad:
11 procent krotten en 8 procent
bijna. Overheidsfiguren die hun on
macht belijden wegens de enorme
bedragen die met ferme krotoprui
ming zijn gemoeid.
Het kan nog wel dertig jaar duren.
Trouwens: in de nieuwbouw zijn ook
al weer potentiële krotten aan te
wijzen. Triest allemaal, heel triest.
(Van onze radio- en tv-redactle)
HILVERSUM —Af en toe verlie
zen de omroepen een medewerker
aan de gezamenlijkheid: NTS of
NRU. Nu is het de VPRO die een
veer moet laten en zijn chef Gespro
ken Woord Han H. Knap ziet vertrek
ken naar de NRU, waar hij van 1
oktober a.s. af dezelfde functie gaat
vervullen. De heer Knap (44) begon
in 1947 bij de Wereldomroep, was
van 1949 tot 1952 in het toenmalige
Ned. Indië werkzaam bij „Radio-om
roep in overgangstijd", keerde daar
na terug naar de Wereldomroep en
werd in 1963 benoemd bij de VPRO.
Op beurs in Utrecht
Slanker worden
door impulsen
UTRECHT Fabrikanten heb
ben weer een wapen uitgevon
den in de strijd tegen de
corpulentie: een draagbaar elek
tronisch vermageringsapparaat dat
met eilektronische impulsen de
spieren in beweging zet. Al televi
siekijkend of lezend verbruikt men
dan toch dezelfde 'hoeveelheid calo-
?ën ,ajs 'bij een forse wandeling,
pit is een van de' vindingen, die
„op de Incfro, de internationale dro-
te bekijken
Kruiswoord-puzzel
Ts-
VOORLOPIG VAAK OP 'T SCHERM
Horizontaal: 1. plaats in N. Brab. 2.
bedehuis. 3. goed (bargoens). 4. plaats
in Z.Limb. 5. landtong. 6. sus loco
(afk.). 7. plaats in Gelderl. 8. Scheut,
element (afk.). 9. Keurig. 10. juf
frouw. 11. korter. 12. myth, figuur.
Verticaal: 1. plaats in N. Brab. 2.
bedehuis. 3. goed (bargoens). 4. plaat
in Z.Limb. 5. landtong. 6. sus loco
(afk.). 7. plaats in Gelderl. 12. scheik.
element (afk.). 11. keurig. 10. juf
frouw. 9. korter. 8. Myth, figuur.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Horizontaal: 1. zomer-Eems. 2. E-
ris-iet-An. 3. sa-etalage. 4. tas-Heer-
de. 5. i.l.-pel-raak. 6. gaar-dol-la. 7.
snel-Essen. 8. oneer-o.l.-N.T. 9. mo-
dest-aai.
Verticaal: 1. zestig-som. 2. oraal-an-
no. 3. Mies-pa-eed. 4. Esther-Lee. 5.
Ria-elders. 6. eel-Eros-Ot. 7.
et-ar-al-sla. 8. Magdalena. 9.
Sneek-anti.
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Ze is blond
en levendig en 27 jaar oud. „Ja,
zet het er gerust maar bij, ik ben
er erg trots op. Ik roep altijd
overal: ik ben al 27! Ze denken
veel te gauw dat ik nog een kind
ben."^
Ida Bons: U hebt haar kort
geleden op het scherm gezien in
de show van Adèle Bloemen-
daal. Daarover is ze zelf niet
tevreden: „Ik zag er wel prach
tig uit, met een heel mooi kapsel
en in een stijljurk, maar ik was
zo nerveus dat ik mezelf niet
waar kon maken
Zoiets moet je niet tegenspreken,
ook al kijkt Ida Bons er een beetje
verdrietig bij. Ze heeft tenslotte ge
lijk: ze kan veel beter. Ze voelde zich
niet op haar gemak en werd afgeleid
door het publiek in de studio: dat is
heel iets anders dan publiek in de
schouwburg als je zelf veilig achter
het voetlicht staat en er niet aan
hoeft te denken of je soms „uit het
beeld stapt", want de camera heeft
maar een beperkt oog.
In feite is ze actrice. Dat ze een
aardige stem heeft, is meegenomen,
al zou ze daarmee graag wat meer
doen. Ze droomt wel van musicals of
misschien dansen, ze zou alles nog
wel willen, want ze is jong en en
thousiast.
Voorlopig is ze verbaasd-gelukkig
met de naaste toekomst, die haar
veel televisiewerk biedt.
„Dat is zomaar opeens gekomen",
zegt ze, „misschien wel door de kin
derserie „Amulet", waarin ik voor de
KRO-tv optrad, of ook door de film
van Hugo Claus, waarin ik als boeren
meisje heb meegedaan. Ja, die film
komt nu gauw in roulatie..."
Om het verhaal niet te verward te
maken (Ida vertelt alles door elkaar)
eerst een kleine introductie. Ze begon
keurig haar studie op de Arnhemse
toneelschool en na drie jaar serieus
werken speelde ze haar eindexa
menstuk met verve. Dat werd meteen
haar tv-debuut.
GRETCHEN
Al gauw kwam ze bij het Nieuw
Rotterdams Toneel van Rob de Vries:
„Dat was een fijne tijd. Ik heb er
heerlijk gewerkt en veel geleerd.
Ik heb het zelfp tot Gretchen in
„Faust" gebracht... daar ben ik wel
een type voor. Maar opeens had ik
niet meer zoveel zin in. Ik wou wat
anders, ik hou veel van musicals bij
voorbeeld... nou en toen ben ik er
gewoon weggegaan. Zomaar gaan
free-lancen. Een waagstuk, hè? Maar
ik heb er geen spijt van gehad.
Soms waren er wel eens een paar
maanden waarin ik niks had te doen
en dan dacht ik: „o heden, daar heb
je 't, ze vergeten me"
Maar ze werd niet vergeten.
„Ik heb eigenlijk veel geluk gehad,
ek ben een gelukskind .'t Is altijd
weer heel goed gekomen. Dat werken
voor de film was enig. En nu heb ik
een heleboel televisierollen."
Diverse omroepen hebben be
langstelling voor de pittige actrice
Ida Bons. Zondag a.s. zal ze bij de
VPRO te zien zijn in de opera
„Bastien et Bastienne," een jeugd
werk van Mozart. Regisseur Rob Tou-
ber koos haar voor Bastienne.
„Maar zingen hoefde ik niet, hoor,
dat doet Wilma Driessen achter de
schermen. Ik moet alleen de woorden
play-back-en. Dat is nog ïnoeilijk,
hoor."
Bij dat play-back-en bleek toch,
dat ze een aardige stem had en daar
uit kwam het optreden in het cabaret
van Adèle Bloemendaal voort.
SWIEBEREN
„In feite swleber ik van de ene rol
Voetballen
Mijn tante wordt volgende maand
80 jaar en dat zal met luister worden
gevierd. Dat kan, want zij is een gro
te, kerngezonde dame, die sinds jaren
in een bejaardenpension haar dagen
slijt met handwerken, planten verzor
gen, moeilijke kruiswoordpuzzels op
lossen, lezen (en ik moet haar alle
„modernen" lenen: „Je moet toch
met je tijd meegaan", zegt ze) en
natuurlijk televisiekijken.
Zij reageert vol belangstelling op
het nieuwe medium en zij slaat ook
de tienershows niet over, al zet ze
dan het geluid een beetje zachter:
„Je hebt geen gesprek meer met die
kinderen als je hun genoegens niet
kent", is haar overweging.
Bij een haast-bezoekje gisteren zei
ze tegen me: „Fijn hoor, woensdag
voetballen!" Ik keek zeker of ik een
olifant zag naast haar ouderwetse
theetafel, want ze merkte op: „Gaat
het soms niet door?"
Bescheiden informeerde ik, wat
Tante nu aan voetballen vond. In
heel haar leven van keurige-me-
vrouw-zijn heeft ze zeker nooit haar
schreden naar een voetbalveld ge
richt.
„O," zei ze gerust, „op de televisie
is dat zo anders. De dame die naast
mij woont heeft een kleinzoon die in
het schoolelftal zit. Zij weet dus alles
van het spel af en zij komt bij mij
kijken, ik heb al veel van haar ge
leerd en in het commentaar komen
geen ruwe woorden voor. Ik lees in
de krant dat dit heel belangrijk is en
ik kan de volgende dag niet met mijn
mond vol tanden staan als niemand
over iets anders praat. En ik vind het
een heel interessant spel, dat voetbal
len. 't Heeft iets van schaken, maar
het is een stuk levendiger".
De televisie is tenslotte toch een
educatief medium.
dour
ff ut hu You tiff
naar de andere," zegt Ida. Dat woord
zal niet vreemd zijn aan tweemaal
optreden bij de NCRV ln „Swieber-
tje." Daarin verschijnt ze als boeren
dochter. De grappen van Swiebertje
liggen haar wel, want ze houdt van
vrolijkheid.
Dan is er het spel „Onder één dak"
van Jan Fabricius, waarin ze ook het
boerenmeisje speelt: „Misschien heb
ik die rollen wel gekregen omdat ik
in „De vijanden," de film van Hugo
Claus, ook een meisje van het land
ben." jpp,
Ook bij de VARA gaat ze voor de X
tv spelen, in een aflevering van Mai- ...iiltiff sir: -a
gret is ze „de kattige zuster". Opgeto
gen is Ida over de veelzijdigheid van
haar televisiewerk.
„Ik pieker verder niet over mijn
toekomst. Ik ben echt zo'n mens van
„wat komt, dat komt." Kort geleden
kon ik bij Het Rotterdams Toneel
komen, tnaar ik wil liever in Amster
dam wonen en alles gaat zo fijn op
het ogenblik. Dus heb ik het niet
gedaan."
„Wat ik wil bereiken? Nou, in de
eerste plaats wil ik gelukkig zijn,
hnaar dat ben je niet altijd en dan
moet je keihard werken. Dan vergeet
je je persoonlijke dingen. Geld... och
nee, dat interesseert me niet zo erg.
Ik pak heus niet alles aan om te
verdienen. Als ik niks heb kan ik
met een tientje de week rondkomen
en als ik veel verdien geef ik veel uit
ook."
TOEKOMST
„Ik ben erg gemakkelijk voor me
zelf. Ik moet echt aan 't werk ge
jaagd worden, anders gebeurt er
niets. Toch heb ik wel een toekomst
plan, hoor. Cabaret, daar denk ik
aan. Rob Touber zal me helpen met
een eigen repertoire, hij gelooft dat
ik het kan, helemaal alleen. Maar hij
zegt dat ik mezelf er veel meer in
gooien moet, misschien kan ik dan op
den duur een eigen televisieshow krij
gen. O nee, televisie is niet alles voor
me. Ik hou ook van radio, ik doe veel
in hoorspelen. En natuurlijk is zaalop-
tredeh ook reusachtig."
Maar op het ogenblik zit Ida Bons
tot over haar oren in de televisierol
len.
„Bij dit alles moet je wèl je eigen
beperkingen kennen, dat is vreselijk
belangrijk, anders bereik Je niets.
Maar ik ken ze gelukkig."
Laten we. het hopen, dan blijven
we haar lang zien en horen, die Ida.
Bijna 5 miljoen verdeeld
Minister Polak
voor radio
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM f=* Prof. mr. C. Po
lak. minister van justitie, zal morgen
(vrijdag 22 september) tussen 20 en
20.05 uur een korte toespraak houden
voor de NRU op Hilversum II. Zijn
onderwerp is „Reclassering en een
leefbare samenleving."
(Van een onzer redacteuren)
HILVERSUM Prof. dr. J.
Koekebakker, de nieuwe voor
zitter van het Ned. Comité voor
Kinderpostzegels, heeft vanmor
gen in het kinderhuis ,,'t Vin-
kennest-Velsen" bij Driehuis
symbolisch de opbrengst van de
verkoopactie over 1966, groot
4.720.000, verdeeld.
De „Kinderpostzegel-kip had daar
voor dertien „gouden eieren" gelegd,
vier grote van tweemaal 1.935.000
voor de vele honderden tehuizen
voor kinderbescherming van alle ge
zindten, van ƒ400.000 voor tehuizen
in Suriname en op de Ned. Antillen
en van ƒ450.000 voor andere kinder
instellingen, zoals kruisverenigingen
en medisch-opvoedkundige bureaus.
De negen kleine eieren, lopend in
grootte van 50.000 tot 150.000, wer
den bestemd voor bouw- en andere
grote projecten van evenzoveel instel
lingen. Een ei van 150.000 viel o.m.
ten deel aan de Van 't Linden-
houtstichtingen in Neerbosch.
Bij dit vrolijk rollen met symbo
lische eieren ging het vrolijk toe. Er
werd gesproken door gevers en ont
vangers, maar de echte gevenden, de
Nederlandse burgers in al hun gele
dingen, werden geenszins vergeten.
„Wij hopen, dat de publikaties over
deze gebeurtenis voor iedereen een
stimulans zullen zijn om straks weer
veel te kopen", luidde tenslotte de
wens van het gelukkige comité.
Annie Schmidt
De heer A. G. de Vries, hoofd-direc-
teur van de PTT, maakte de nieuwe
kinderzegels officieel bekend. De voor
stellingen, ontworpen door Wim Bij-
zijn ontleend aan kinderversjes
van Annie M. G. Schmidt.
De waarden zijn resp. 12, 15, 20, 25
:n 45 cent plus toeslagen. Tekeningen:
.Stekelvarkentjes wiegelied", „Het
fluitketeltje", „Dikkertje Dap", „De
mooiste bloemen" en „Beertje Pippe-
loentje". Evenals vorige jaren zullen
speciale velletjes met zegels van de
drie lagere waarden in omloop worden
gebracht door middel van de verkoop
door schoolkinderen.
De zegels zijn in de postkantoren
verkrijgbaar van 7 november tot
met 6 januari.
Nieuws.
Hilversum II, 298 i
NRU 19.00 Nieuws
praatje. 19.10 Rj
Real Madrid, te Amsterdam.
nd ouderschap?. lezing.
_._S Lichte crammofoonmu-
DRAAIMItlROEP
GRAMMOFOONPLATEN-
PROGRAMMA
merstein). Solisten en Koor ent
Orkest o. I. v Robert Lowe
TELEVISIE
VAWVOYD
Ned. I.
NTS: 19.00 Charley Chaplin.
19.41 Uitzending van de Com-
land. SOC: 19.51Een filmpje
Van Reclassering^STER19.56
erzicht. 20.10 AJax
portage. 22.00 De raadselachti
ge Mr. Moto. speelfilm. (14
jaar). STER: 23.05 Reclame.
NTS: 23 10-23.15 Journaal.
Achter het nlèur
XIV. de Zonnel
18.55 Zandmant
RADIO MORGEN
nastiek. 7.20 Lichte gra
foonmuziek. VPRO: 7.55
ding. 9.00 Stereo: Klassieke s
Mededelingen t.b.v. land en
tuinbouw. 12.30 Stereo: Weens
rle. lezing. 14.30 I
zijn bewogen hlsto-
zangsoliste. 15.00 Voor
ae zieicen. 16.00 Nieuws. 16.02
Latljns-amerikaanse muziek.
16.30 Beatrix ..Feest" Oord:
Jazzband met zangsolisten.
17.00 Bereisde Roel zag op zijn
tochten, licht programma.
Hilversum II. 298 m. KRO:
7.00 Nieuws. 7.10 Meditatie. 7.15
(7.30-7.32 Nieuws). 7.55 Overwe
lf leuws. 8.32 Voor
hulsvrouw. 9.40 Schoolrad
10.00 Klassieke grammofoonm
ziek. 11.00 Voor de zieke
12.45 Tafelpraat, lezing.
13.45 Voor de vrouw. 14.15
norecltal. (opn.) TROS:
15.15 Actualltel
W. NCRV: 15.45 Ster
Stereo: Nederlands Strijkkwar
tet (opn.). 17.00 De London-Mel-
:c. hoorspel. 17.15 Ste-
langspeelplaten. 11.00
1102 Muziek bil de
TELEVISIE
MORGEN
Flrato '67 te Amster-
Ida Bons in haar rol van boeren
meisje, zoals ze optreedt in twee
afleveringen van „Swiebertje".
VANAVOND TE ZIEN
8.1010 uur reportage voetbalwedstrijd AjaxReal
Madrid.
10.00 uur speelfilm „De raadselachtige mr. Moto" met
Peter Lorre (uit 1938, kijkleeftijd 14 jaar).
Ned. 2 VARA
8.05 uur Coronation Street.
8.55 uur Achter het Nieuws.
9.20 uur griezelkomedie „De weduwe".
9.45 uur BBC-reportage over het paleis Versailles.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I VARA
8.05 uur amusementsprogramma „Accoord".
8.45 uur prijsbellen naar de studio.
9.45 uur praat en plaat met het echtpaar Paul van
Vliet-Liselore Gerritsen.
10.00 uur discussie over de Miljoenennota.
10.55 uur recital door de violist Nap de Klijn en de
pianist Cor de Groot.
Hilversum II NCRV
8.05 uur (NRU) reportage voetbalwedstrijd Ajax
Real Madrid.
10.40 uur Vocaal Esemble zingt.
11.15 uur romantische muziek.
HOOFDPIJN?
Wèg pijn
Als u
WITTE KRUIS
poeders
kiest!
56
•„Ik weet niet wat de mensen willen. Ik weet ook niet wat
deze stad wil....Toen ik hier voor het eerst kwam, vond de
bevolking het een voorrecht een dokter in de stad te hebben.
Een voorracht, luister goed.
Nu denken ze dat het een recht is. Ze zijn gewoonlijk
dankbaar als je hen bezoekt- Nu zijn ze verontwaardigd als
je niet binnen een uur komt. Ik weet het niet meer. Ik weet
het beslist niet meer. Het is niet meer dezelfde sfeer als
waarin ik vroeger werkte. Het is dezelfde stad niet meer. Ik
weet niet of ik het nog langer zou willen doen."
In de stilte die hierop volgde, haalde hij een horloge uit
zijn zak, keek erop en Moore kreeg de indruk dat hij zijn
van ouderdom trillende handen probeerde te beheersen.
Moore zag hem een poging doen op te staan en moest een
impuls onderdrukken om hem te hulp te schieten Ladd
probeerde het nog eens en stond overeind. Even bleef hij
staan, het hoofd gebogen, peinzend, alsof hij zich voorhield
dat hij zijn oude lichaam schrap moest zetten om contact
met de grond te houden.
Iedereen keek naar hem en na een poosje hief hij zijn
hoofd op en zei hij luid: „Ik weet niet of ik het nog wil.Hij
draaide zich om, langzaam, zwaar, maar toch liep hij vastbe
raden naar de deur.
Lange tijd werd er niet gesproken. Miller ging zitten en
zei op een toon waaruit alle strijdlust geweken was: „Da
stad is nooit eerder in medische aangelegenheden tussenbei
de gekomen. We willen jullie niet dicteren hoe jullie te werk
moeten gaan, zelfs nu niet, na wat er gebeurd is. Maar wij
willen toch enige voorstellen doen, en wij begrijpen dat
jullie doktoren die ernstig in overweging zullen nemen."
Miller keek links en rechts naar de andere commissieleden
die plechtig knikten. Moore zag dat zij zich niet op hun
gemak voelden en verrast waren door alles wat gezegd was
en hij vond dit wel een be itje grappig.
„Het eerste voorstel is, dat jullie doktoren een algemeen
overzicht maken van de medische behoeften hier en in
Silver Springs. Zo bedoelt u het toch, meneer Moriseau?"
„Ja, zo bedoel ik het. Wij doen ook mee Moriseau sprak
achter Moore, waar hij en Perkins in het halfdonker zaten.
„We vinden ook dat jullie het hele vraagstuk van het
voortbestaan van het ziekenhuis in ogenschouw moeten ne
men. Het is een te groot vraagstuk om er nu op in te gaan,
maar in de stad zijn er zo bepaalde opvattingen. Wij stellen
voor dat, nadat jullie tijd hebben gehad om erover na te
denken en erover te praten, wij Informeel bij elkaar komen
laten we zeggen een diner in het Republic House
en dat we alles bepraten. Zijn jullie het daar mee eens?"
Moore zei: „Maar natuurlijk!" Perkins antwoordde niet.
„En dan willen we nog wat anders. We willen dat Iladdon
een gezondheidscentrum krijgt, zoals andere steden dat heb
ben, waar al de doktoren in één pand spreekuur houden. Een
meisje voor de ontvangst en de administratie. De uitrusting
die een niet alleen kan dragen, maar wel allemaal. Inder
daad een kliniek, met twee of drie jonge assistenten. Dan
zou Haddon het zelfs zonder een ziekenhuis kunnen stel
len...."
Moore zei: „Dat wil ik niet". En Perkins zei: „Wie betaalt
dat gezondheidscentrum?"
„De gehele bevolking zal dat moeten betalen. Je zult wel
zien dat de stad daarop ingaat. We hadden gedacht dat
Ianthe Norton een commissie in het leven moest roepen,
waarvan zij voorzitster wordt. Zij is goed in dat soort
dingen-"
„Vraag haar dat nu alsjeblieft niet," zei Moore.
„Gaat het tegenwoordig slechter met Nat."
„Ja."
„Dat spijt me te horen. Nou.... ik geloof dat dit alles is, of
een van de doktoren of meneer Moriseau moet nog iets te
zeggen hebben."
Moore zei: „We zijn van plan een-antwoorddienst voor de
doktoren in te stfelrerfi Daarvoor ïs een mobilofoon nïwttg.
zodat we in onze auto's boodschappen kunnen ontvangen en
doorgeven."
„Dat is een prachtig, constructief idee." Weer keek Miller
links en rechts en weer knikten de hoofden van Whittacker
en Lund als van marionetten aan een touwtje.
„Zo'n installatie kost een macht geld. Wij dachten dat de
stad misschien wel het een en ander zou willen bijdragen."
„Misschien wel. Ja, dat zou wel kunnen. Is iedereen nu
tevreden? Denk niet dat wij formeel hoeven uit te stellen..-."
In het kantoor van dokter Moore keken de twee Jonge
doktoren onder de dekseltjes van hun kartonnetjes koffie die
uit de cafetaria afkomstig waren. David proefde er voorzich
tig van, hij voelde dat de stoom zijn gezicht nat maakte.
„Ken jij toevallig een meisje dat May Turner heet Zij wat
leerlingverpleegster in Warwick, niet zo lang geleden."
„Donkerblauwe ogen, zwart krulhaar, erg aardig, zij heeft
een ongeluk gehad? Ja. die ken ik. Ik moest het een en
ander uitzoeken. Ken je haar?"
Wordt vervolgd
Kneedbaar hout in 9 kleuren
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
58. 's Morgens vroeg ne
men ze de kinderwagen en
de grammofoon en nemen
afscheid van de hoeden-
kabouters. „Tot ziens, vol
gend jaar!" beloven ze.
Maar wat staat er voor de
deur?!
Een muziekkorps! „Steunpilaren van het Mu-
ziekwezen krijgen altijd muzikaal geleide", zegt
Hol. En dan vertrekt een vreemde optocht:
eerst even naar het Stadhuis dan naar de Stads
poort Een muziekkorps en daarachter onze
vriendjes met hun grammofoon in een afgedankte
kinderwagen!
Bij de poort nemen ze hartelijk afscheid, ook
van de agent, die daar weer zit te spelen. „Nu heb
ik voor tien jaar genoeg muziek gehoord!" lacht
Stikkeltje. „En ik kan in twintig jaar het Bos-
dorpse Stedelied niet meer horen!" grinnikt
Bruunke.
FERDNAND
