aardgaswarmte De culturele revolutie in de praktijk Iedereen die tegen is vormt een doelwit voor de rode gardisten Specialisten vragen betere pensioenen de kraan voer het water de knop voor het licht aardgas voor warmte hoe eerder, hoe beter Saaie mannen onttroond - wie waagt die wint DINSDAG 5 SEPTEMBER 1967 de „kapitalis- Voorlopig twaalf procent (Va i onze soc.-econ. redactie) UTRECHT Na het conflict van de ziekenfondsen met de huisartsen dreigen thans moeilijkheden met de specialisten. Zoals de ziekenfondsen al voor spelden komen nu ook de andere medewerkers van de ziekenfondsen in het spoor van de huisartsen met extra eisen ter verbetering van de maatschappelijke positie. De eerste groep is die van de spe cialisten. Zij komen met met een c s van vijftig procent salarisver- blering zoals de artsen (een eis d.e later overigens nog veel hoger Hog niet vrij 00K in communistische landen tarvan men aannam dat een wat liberaler geest heerste wordt van tijd tot tijd die vrije geest nog hard in het gareel teruggevoerd. Rusland kent zijn schrijversproces sen tegen Sinyavsky en Daniel, Zuidslavië heeft al wat meer erva ring met Djilas en Mihajlof, i daar waait dan ook al een frissere wind. Tsjcchoslowakije heeft nooit voor aan gelopen om toe te staan, dat partij en bewind op het gebied var de kunst een soort ontvoogding on dergingen. Praag neemt een tussen positie in tussen de „vrijen" (Zuid slavië en Polen) en de „onvrijen' Oost-Duitsland en Bulgarije). De Tsjechische schrijver Mnacko is enige tijd geleden van zijn staats burgerschap en partijlidmaatschap vervallen verklaard, omdat hij af-1 week van de regeringspolitiek inzake I het Nabije Oosten. Hij is overtuigd) communist, maar heeft kritiek. Tsjechische kunstenaars, die de ver meende „vrijheid" van het bewind dagelijks ondervinden, hebben zich met een oproep om hulp tot linkse intellectuelen in het Westen gericht. Zij spreken van heksenjacht en fas cistisch optreden. Men mag benieuwd zijn naar de reactie van de geadresseerden, die met spoed onvrijheid van het woord in bevriende landen plegen te signa leren. Dwang in communistische landen wordt door hen te veel als onvermijdelijk aanvaard. De communisten zitten met een groot probleem. Hoeveel vrijheid is toegestaan in een communistische maatschappij die welvarender wordt en toenadering zoekt tot niet-com- mUnistische samenlevingen? uitkwam). De specialisten noemen voorlopig twaalf procent boven het honorarium van 1967 om tot een re delijke pensioenvoorziening te ko- Ook bij de artsen was indertijd het uitgangspunt de gebrekkige oudedagsvoorziening. Het is niet on mogelijk dat ook de apothekers en de tandartsen nog met een derge lijk verzoek bij de ziekenfondsen zullen aankloppen, waardoor de kos ten van de fondsen met meer dan vijftig miljoen per jaar zouden stij gen. Voor de hoogte van de zieken fondspremie zou dit consequenties kunnen hebben. GEEN CONFLICT In de kring van de ziekenfondsen verwacht men overigens geen groot conflict. De ziekenfondsen hebben er allang rekening mee gehouden dat na de forse optrekking van de artsenhonoraria ook andere groepen van medewerkers zouden komen. De twaalf procent die de specia listen thans officieus hebben laten vallen (de officiële onderhandelin gen moeten nog beginnen) kan moeilijk exhorbitant worden ge noemd. Van de Landelijke Specia listen Vereniging LSV wordt ook een minder agressief beleid ver wacht dan van de huisartsen. De voorlopige twaalf procent van de specialisten is genoemd voor ver betering van de oudedagsvoorzie ning. Daarboven komt voor volgend jaar nog het percentage voor hono rariumverbetering, zodat de totale kostenstijging voor 1968 wel eens in de buurt van de twintig procent zou komen te liggen. Radicalen400 handtekeningen DFN HAAG De KVP-radicalen hebben een lijst met handtekenineen van ruim 400 mensen, die hun initia tief steunen, aan het bestuur en de partijraad van de KVP gestuurd. Hier mee is de eerste fase van hun actie voltooid. Dit heeft het secretariaat van de groep meegedeeld. De initiatiefnemers hebben, zoals ook hun bedoeling was. een aantal KVP- leden gevraagd zich achter hun ziens wijze te plaatsen. In Brabant is dit ver zoek uitgegaan van een groep uit hun kring, die zich aankondigden als „ver ontruste Brabantse KVP-ers". Nadat het adres eerst onvolledig en voortijdig, en daarna volledig was ge publiceerd. hebben ook veel anderen met het initiatief ingestemd. Onder hen zijn zowel leden van de KVP als men sen die lid zijn van een andere partij of (nog) nergens bij zijn aangesloten. De lijst van ondertekenaars is groter geworden, dan de bedoeling van de radicalen was. NIJMEGEN Op 14 september speelt de Nijmeegse eredivisieclub NEC in het Goffertstadion een oefen wedstrijd tegen het Nederlands mili tair team. De entreegelden komen ten goede aan de bond van oorlogsslacht offers. SJANGHAI Sjanghai ie een stad. waar de Grote Prole tarische Culturele Revolutie gezegevierd heet te hebben. In hoe verre dit juist ie, kan geen waarnemer nagaan. Te oordelen naar de portretten, de vlaggen, de demonstraties, de rode boekjes en de galmende luidsprekers in de straten behoeft niet betwijfeld te worden dat een groot deel van de industriële arbeiders in deze uitgestrekte metropool „de lichtende weg bewandelt van Mao's profetische gedachten"'. Van oppositie of kritiek merkt men nauwelijks iets. De naam van de grote tegenstander van de partijvoorzitter, (ex?) president Lioe Sjao-tsji. hoort men nergens in positieve zin noemen. Duidelijk is dat de Grote Proleta rische Revolutie, die als een zomerty- foon over Rood China wervelt, de voortzetting en de verheviging van de klassenstrijd predikt. Even duide lijk is ook dat er in de partijhiërar chie onoplosbare verschillen van me ning bestaan over de communistische koers, die na 18 jaar staatsalmacht moet worden gevolgd. De grote strijd tussen de voorstan ders van de dogmatische lijn en die van de liberale lijn, welke thans in de Sowjetunie opgang doet. moet nog gestreden worden. Als de bijna 75-ja- rige en zwak van gezondheid zijnde Mao wegvalt, zo wordt algemeen ver wacht. zullen de werkelijke klappen pas vallen. Loepscherp Ondertussen heeft de massa, de straat, „de fakkel der vrijheid" over genomen. Hoe de revolutie in haar werk gaat, laten de gebeurtenissen in Sjanghai loepscherp zien. Een combi natie van drie groeperingen: „verant woordelijke leden van massa-orga nisaties, kaderleden van de partij en van regeringsorganisaties, die de correcte koers van voorzitter Mao volgden. zomede verant woordelijke leden van het plaatse lijke garnizoen van het Volksbevrij dingsleger", begonnen al in november 1966 met hun agitatie, waarvan Mao de grondsteen heeft gelegd. Hun mili tante kreet: „Het is juist te rebelle ren". daverde door de straten. De doelwitten waren de contra-revolu tionairen. de imperialisten, de sabo teurs. de reactionairen, de revisio nisten. kortom: iedereen, die uit boosaardigheid tegenover het regime „in het kapitalistische kielzog" was verzeild geraakt. Hoogtepunt In januari 1967 bereikten de troebe len het hoogtepunt. Bedrijven en or ganisaties, die door „vijanden van het volk" werden geleid, werden door arbeiders, studenten en soldaten over genomen. De stadsraad werd van „verraders" gezuiverd, het plaatse lijke partijbestuur eveneens. Twee kranten: de Jiefang Rioba (Dagblad van de Bevrijding) en de Wenhui Bao (Dagblad van Wenhui), raakten van de dag op de nacht hun directionale en redactionele staf kwijt. Het ontwrichte vervoersappa- raat werd in naam van het volk op poten gezet, nadat „de onmensen, die de verbindingslijnen opzettelijk had den verbroken om de economie te schaden" eruit waren geschopt. Onmiddellijk daarna werden er re volutionaire comités gevormd, die als voorlopige bestuursorganen beti teld worden. Op „het geplaagde volk, dat zich zijn loon had zien onthouden en dat door de anti-communistische terreur geestelijk geteisterd was", werd een beroep gedaan de revolutie te consolideren en de produktie te verhogen. Alle revolutionaire organisaties werden aan genaamd de werken van Mao creatief te bestuderen en toe te passen, „de giftige invloeden van de verderfelijke leer van het privébezit uit hun gedachten te bannen, en de gevallen autoriteiten van vroeger naar hun handel en wandel te beoor delen en te behandelen. Verklaring „Tijdens de januari-revolutie" ver klaarde een rode gardist van „het Mao Tse-toengs gevechtskorps van het Centrale Muziekconservatorium" (met duizenden medestudenten was deze jongeman van Peking naar Sjanghai gekomen om aan de klas senstrijd daar deel te nemen), „her nam het volk de macht van contra-re volutionaire revisionisten in een socia listische staat, die slechts het proleta riaat als dictator kent. Het leverde een blijvende, historische bijdrage door het revisionisme totaal te ont wortelen. door het herstel van het kapitalistische systeem te verhinde ren en door dichter naar de doelein den van het ware communisme op te rukken". „Het oude Sjanghai was een be rucht paradijs van avonturiers, een smerige put van kwaad. Onder de correcte leiding van het Centrale Co mité en van voorzitter Mao wierp het Chinese volk de druk van de drie grote bergen: imperialisme, feoda lisme en bureaucratie, zomede kapita lisme, van zich af, en voerde zodoen de de heerschappij. De drie rode ba nieren: de juiste partijlijn, „De Grote Sprong Voorwaarts" en de volkscom mune. werden hoog gehouden. De bre de revolutionaire massa kreeg nieuw geestelijk uitzicht en boekte schitte rende resultaten op industrieel, agra risch en wetenschappelijk gebied. Vijanden van het volk „Kapitalistische krachten", aldus nog steeds deze demagogisch aange legde rode gardist, „zijn in Sjanghai altijd sterk vertegenwoordigd ge weest. De bourgeoisie bestaat nog steeds, hoewel haar economische ba sis gedurende de grote socialistische transformatie vernietigd werd. De le den van deze klasse zullen zich nooit bij hun noodlot neerleggen, maar zul len altijd proberen hun verloren para dijs terug te winnen". „Onder het handjevol personen in het plaatselijke partijbestuur, dat de kapitalistische weg volgde, bevonden zich sommigen, die door de vergulde kogels van de bourgeoisie geraakt wa ren, en die als gevolg hiervan tot contra-revolutionairen en revisio nisten gedegenereerd waren. Anderen echter waren zo lang ze leefden vijan den van het volk geweest". Agenten „De laatsten probeerden met alle middelen het kapitalistische front te versterken. Ze deden een vergeefse poging om de zogenaamde vreedzame evolutie in Sjanghai te bewerkstelli gen. Als agenten van de bourgeoisie dienden ze de partij. Ofschoon klein in getal woelden hun sinistere han den diep in pers-, onderwijs-, literai re en kunstkringen, in de partij, in regeringsorganisaties, in fabrieken en in andere bedrijven". „Het zijn hoogst gevaarlijke vijan den, tegen wie wij, jonge rode solda ten van voorzitter Mao met alle kracht, waar we over beschikken, die nen op te treden." Zo ging en gaat het in Sjanghai Op dezelfde wijze en met dezelfde middelen poogt de rode draak in heel China bedreigde posities te herwin nen en de aandacht van de interne I ideologische strubbelingen af te lei- \De mode als inspiratie, gezien door den. Geen storm zonder centrum, Gerard de Both .geen strijd zonder oorzaak. Herenmodebeurs in Amsterdam (Van c moderedactrice) AMSTERDAM Het lot van de Nederlandse man wordt in de komende dagen min of meer beslist- Tenminste wat zijn kle ding betreft. Drie dagen is de RAI het domein van de heren- kledingfabrikanten en van de detailhandel, die er de winkel voorraden bestelt. Het is de 22ste Herenmodebeurs en eerlijk gezegd hebben we ons nooit zo erg op een der vorige geamuseerd. Maar nu.... een feest van kleuren, van materialen, van snufjes. De con fectie heeft naar de ontwerpers ge luisterd en in stilte een revolutie voor bereid, die de onverschillige saaie man onttroond heeft en de zelfbe wuste, zorgvuldig kiezende man alle macht gegeven heeft Dat betekent niet, dat ieder nu in een kakelbont pakje moet gaan rond lopen. Correcte blauwe kostuums met LIBIË HERVAT EXPORT OLIE TRIPOLI Libië heeft beslotei tot hervatting van het pompen var olie r.aar alle landen, waarnaar olie werd uitgevoerd voor de oorlog in We hoeven niks meer. Vrijheid, blijheid, alles mag. De strenge re gels voor kledij en vormen al naai de gelegenheid waar men verscheen, zijn vergeten. Een minister is geen excellentii meer. sinds ons laatste kabinet me' socialisten die „bombast" er uj schopte. En in ambtelijke briever zijn we niet meer „geacht" omdat het maar onzin is. Het is natuurlijk allemaal reuze gemakkelijk. Maar het wordt op eens enorm moeilijk wanneer er dan een gelegenheid komt, waar wel voorschriften zijn. Dan moet men opeens eventjes zijn best gaan doen. En dat veel. Het bewijs werd saterdag gele verd bij de doopplechtigheid var m ins Willem-Alexar. i y. Bij de toe ngskaart was een aanwijzing om rent de kleding. Heren in jacquet of ioreker kostuum, dames in middag japon met hoed en handschoenen Geen hoge eisen, zou men zegger Niet iedere heer beschikt over eer jacquet, maar aan een donker pak is Des te verbazingwekkender, dat ook vermeld, dat oud-minister Vro- nog velen waren die er uitzagen of ze even van een zonneterrasje hand waren weggelopen. Voor me zat een Wa dame met een linnen zomerjurk ier mouwen, naast haar een met afschaffen :en piekerig knoedelkapsel, dat niet rarmhartig door een hoed was afge lekt. Vrijheid Ik heb een tikkeltje zitten beven want elk ogenblik verwachtte ik een stille wenk aan de dames, dat ze voor sommigen echt te beter vertrekken konden Wat niet gebeurde Maar helemaal stomverbaasd wa.- k toen het kamerlid, oud-staatsse- retaris Posthumus, binnenwandel 'e in eon lichte regenjas. Dat mer ïls heer bij het betreden van welk tuis ook zijn jas uittrekt was hem cennelijk onbekend. Hij maakte ge- ellig hier en daar een praatje er /erdween in het parlementariërsvak altijd wel te komen. Een middagja- Waarschijnlijk heeft hij toen zijr nette jurk. meer niet. Eer hoed is wel een letterlijke kopzorg maar beslist geen figuurlijke. En die handschoenen heeft iedereen. uitgedaan, dat zit gemakke- Om niet de indruk te wekken, dal dit een politieke hatelijkheid is. zij heid. lijk in jacquet met hoge hoed scheen. Waar het mij om gaat is of we werkelijk alle vormen moeten Tijheid blijheid •luldigen. of is er een grens0 Naar mijn smaak is die grens er. wanneer er een kerkelijke plechtig heid is èn de koninklijke familie degene is, die de normen stelt. Dan heeft men aan die normen te voldoen. Wie dat onzin vindt moet wegblij- Ongetwijfeld waren er velen in de kerk, wie de doopplechtigheid wei nig of geheel niet aansprak. Zij wa ren er beroepshalve of a.s vertegen woordigers van ons volk, dat vele levensbeschouwingen kent. Uit dien hoofde was het hun goed recht daar te zijn. Maar ook uit dien hoofde ,vas het hun plicht te verschijnen 'oals verlangd werd. Het was een voorrecht daar aan wezig te zijn en daar kan men een tieine tegenprestatie tegenover stel- Alle vrijheid is nog geen blij- vest, slank gesneden, zijn er even goed als okergele colberts en terracot ta regenjassen. Maar er is stijl in gekomen. De ene man zal een colbert met ver weggesneden voorpanden kiezen, de ander een model dat tot de zoom recht oversluit met een dubbele rij kleine knopen en hooggeplaatste re- Kleur Veel vage strepen en visgraatjes in turquoise, blauw-grijs, abrikoos- bruin. Nog wat ongewoon voor het oog. maar best mooi. Sweaters in helder wit met rode randen, heel decente strand-sets van katoenen badstof met short, hemd. jasje en wikkelhanddoek, die ook als kilt gedragen kan worden. Soepele frottee sokken in welke tint dan ook, overhemden van zoetrose tot stoerge- ruit of felgestreept. Het enige waar niets over te vertellen valt is de pan talon, of het moest zijn dat die slank valt zonder nauw te zijn. De stoffen zijn dun en soepel, glad de kamgarens of fijn tweed voor sportmodellen. Voor de jongeren breed corduroy. Op de eerste dag van de modehe- renbeurs werden de Beau Brummel- prijzen voor de beste modellen toege kend aan: een regenjas ontworpen door Gerard de Both, prés du corps aan de voorzijde, in de klokkende rug een diepe gerende plooi vanuit de taille. Ten tweede aan een strandensem- ble in leverbruin en ten derde een keurig blauw pak van lichtgewicht materiaal. Lang slank colbert met die pe plooi middenachter tot hoog in de taille en ver weggesneden voorpan- Zelf zien Is de beurs in de RAI alleen «e bezoeken door vaklieden, het grote publiek kan een indruk "an de man nenmode 1968 krijgen in het Centrum voor industriële vormgeving in het Beursgebouw aan het Damrak, wiar de International Fashion Council de ze week een fototentoonstelling over dit onderwerp houdt. Ontwerpen van modemakers uit ve le landen zijn er. Ontwerpen die gro tendeels non wensdromen zijn. maar nspirerend werken op de ontwikke ling. Ook hier werden prijzen uitge reikt en ook hier was Gerard de Both weer een der bekroonden. MAN OVERLEDEN NA AANRIJDING AMSTERDAM De 60-jarige wiel rijder G. van Vliet, die gistermorgen op de Burgemeester de Vlugtlaan in Amsterdam. In aanrijding kwam met een tram van lijn 13. is in de loop van de middag in het Wühelmina Gasthuis overleden aan zijn verwon-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 7