v J
Waarom Gods naam
als een stopwoord?"
alles
goed i
en(
wer
BRITSE DIPLOMATEN
NIET UIT CHINA
Uit de Haagse hof geplukt
Betoging voor
de legatie
in Londen
Politie legde dubbel
kordon om de polder
_9_
WOENSDAG 30 AUGUSTUS 1967
N. M. LaarmanBond tegen
vloeken blijft nog nodig
(V,
an een onzer
redacteuren)
DEN HAAG De Bond tegen het schenden
door het vloeken van Gods heilige Naam,
kortweg de Bond tegen het vloeken genoemd en
in de volksmond de Anli-vloekhond geheten,
hoopt in september de dag te herdenken waarop
vijftig jaar geleden tot zijn oprichting werd
besloten.
Nicolaas Martinus Laarman (65 jaar en twin
tig jaar secretaris): „BÜ het veertigjarig bestaan
zei de Utrechtse hoogleraar professor Scholten:
Een bond die het zo lang uithoudt, heeft wel be
wezen een taak te hebben, anders was hij allang
verdwenen".
Die taak hebben we vandaag de dag nog. de bestrijding
van de godslastering is nog altijd actueel. Maar er is wel
verschil tussen een halve eeuw geleden en nu. Het ruwe,
openlijke en bewust vloeken komt niet zo vaak meer
voor. Maar het misbruiken van Gods Naam uit achte
loosheid, uit onachtzaamheid, is toegenomen.
GEWOONTE GEWORDEN
Het is bij velen gewoonte geworden om elke zin te
beginnen met de naam van God, helaas ook nog al eens
in wat wij noemen christelijke kringen. En waarom?
Waarom Gods Naam gebruiken als stopwoord? We doen
dat toch ook niet met de naam van onze moeder of van
onze vrouw?
Ik reisde per trein van Den Haag naar Utrecht. Tegen
over mij zaten een paar heren en een van hen vertelde
een echt leuk verhaal, waarom hartelijk werd gelachen.
Maar elke zin begon hij met het woord God, en ik
dacht: Daar moet ik iets van zeggen.
Toen hij was uitgesproken vroeg ik, niet direct maar
na enige tijd: Meneer, neem u mij niet kwalijk dat ik
u de vraag stel, maar kent u God?
Hij keek me een beetje vreemd
aan en zei: Hoezo? Wel, antwoordde
ik, elke zin die u hebt gezegd, begon
met het woord God. Is dat echt
waar?, vroeg hij zijn medereizigers.
Jazeker, beaamden zij.
Er ontwikkelde zich een heel ge
sprek. Hij vertelde dat hij in God
geloofde, dat hij geregeld ter kerke
ging en dat hij zich beslist niet be
wust was, dat hij Gods Naam ijdel
gebruikte.
OP PERRONS
Kijk, dat is het nu juist. Men is
het zich niet bewust. Men is zich nok
niet bewust dat verbasteringen, heel
onschuldig lijkend, een ijdel gebruik
- zijn van Gods Naam.
Maar goed, in Utrecht stapten we
beiden uit. Terwijl ik naar de uit
gang liep, kwam die meneer me ach
terop. en op het perron hebben we
nog lang met elkaar staan praten.
Toen we ieder ons weegs gingen zei
hij: Ik ben u dankbaar voor Bit
gesprek, ik zal het niet vergeten.
Er zijn er meer die de bond dank
baar zijn. Ik kreeg eens een niet-on-
dertekend briefje, zo maar een stukje
Kermis in Leersum
Na ons uitvoerig te hebben ingelicht
over het televisie-Uvan) beleid van het
bestuur van een bejaardentehuis ergens
in Nederland, confronteert de krant ons
met een nieuw schandaal: het bestuur
van de school met de Bijbel te Leersum
weigert <o toppunt van bekrompenheid)
voor de kinderen kaartjes te aanvaarden
voor de zweefmolen op de kermis, wel
ke kaartjes nota bene door de oranje
vereniging gratis werden aangeboden.
Vóórpagina-nieuws. Gelukkig bevat
hetzelfde bericht de geruststellende (ove
rigens niet verrassende) mededeling dat
de openbare scholen de gratis kaartjes
wèl hebben geaccepteerd.
Ridderkerk Drs. G. Plaisier
Flessemelh
flessemelk gebruikt. Dat is geen wonder,
want losse melk is niet te koop. In onze
'stadswijk tenminste deelde de melkbe
zorger gewoon mee, dat hij na afloop
van de vakantie geen losse melk meer
zou verkopen. Dat dit voor ons op
groeiende gezin met vier kinderen een
prijsverhoging met 5 cent per liter be
tekent. een kniesoor die daarover valt.
Dergelijke prijsverhogingen zijn kenne
lijk wel toegestaan. Moeilijker wordt in
Den Haag gedaan over voetbalkaartjes.
Welke politieke partij komt nu eens
op tegen dergelijke gedwongen prijsver
hogingen? Niet één, vrees ik, want het
is politiek niet belangrijk Voor de huis
houdportemonnee echter wel!
Rotterdam D. C. v. d. Ploeg
Lijden en dood (2)
De heer D. v. d. Keilen acht het op
grond van het naastenliefde-gebod blijk
baar verantwoord om een stervende, die
hevig lijdt, met diens toestemming uit
zijn lijden te verlossen. Maar heeft God
niet ook geboden: gij zult niet doden?
i moord. Het zou dan hierop
komen dat moedwillige moordenaars
strafbaar zijn en moordenaars-met-.,toe
stemming" vrijuit gaan. Als het leven
Christus was. is het sterven gewin.
H. I. Ambacht J. P. Stehouwer
papier uit een schoolschrift
gescheurd, waarop stond geschreven:
Uw affiche op de perrons is mij tot
zegen geweest.
Natuurlijk, we krijgen ook andere
reacties. Zo schreef men ons eens:
Wat verbeeldt u zich wel? Wat u wilt
is het vechten van een muis tegen
een olifant".
LERAAR
De eigenlijke oprichter van de
bond is de Helderse leraar Enge's
Baas. Hij ergerde er zich aan, dat er
zo veel werd gevloekt en plaatste in
De Standaard en in De Nederlander
een oproep om te komen tot de op
richting van een bond, die het vloe
ken zou bestrijden.
Zijn oproep vond allerwege gehoor.
Een bestuur was spoedig gevormd.
De eerste voorzitter was dr. J. G.
Scheurer en de eerste penning
meester burgemeester Ohr. Bramer
van Hellendoorn. Op het ogenblik ne
men 'hun zoons die functies waar. In
het huidige bestuur is voorzitter dr.
Joh. H. Scheurer uit Voorburg en
penningmeester burgemeester G. Bra
mer van Den Ham in Overijssel.
De naam van de bond kwam van
dr. Abraham Kuyper. Hij verzon een
extra lange om te voorkomen dat he'.
publiek zich van afkortingen zou
gaan bedienen.
KRINGEN
Laarman: „Er wordt wel eens be
weerd, dat het vloeken, al dan nipt
onnadenkend, een eigenschap zou
zijn die toebehoort aan een bepaalde
kring in onze samenleving. En men
noemt dan bij voorkeur de strijd
krachten.
Dat is beslist niet waar. In andere
kringen weet men met het misbrui
ken van Gods Naam evengoed weg.
Wat denkt u van fabrieken en van
bouwplaatsen? En dacht u dat op
kaartavondjes in de salons van defti
ge families geen „flinke" woorden
vallen?
De eeuwen door is tegen het vloe
ken stelling genomen. De oud-hoofd-
legerpredikant ds. A. T. W. de Kluis
zal daarover vertellen op onze her
denkingssamenkomst in het Kurhaus
op 11 september.
Reeds ten tijde van prins Maurits
werd streng tegen het misbruiken
van Gods Naam opgetreden. Als een
soldaat er voor de eerste keer op
werd betrapt, werd hij drie dagen op
water en brood gesteld en bij de
tweede keer werd zijn tong met een
gloeiende priem doorboord.
ERG?
Er wordt mij wel eens tegengewor
pen: Is het nu zo erg als ik een
enkele maal tijdens het spreken de
naam van God gebruik? Dan stel ik
een wedervraag: Vindt u het welle
vend? En dan breng ik het gesprek
op het derde gebod.
O, zegt men dan, maar ik behoor
niet tot een kerk. Mijn reactie: Dat
kan best zijn. Maar we zijn allen
schepselen Gods en hebben bij onze
geboorte de opdracht meegekregen
Hem te dienen, Hem ook in eeuwig
heid te dienen. Maar, als we het die
nen van God op aarde nalaten, krij
gen we misschien in het leven na dit
leven daarvoor de kans niet meer.
Vloeken, al dan niet verbasterd, is
het ontheiligen van Gods Heilige
Naam. En de strijd daartegen blijft
het hoofddoel van de bond. Maar
daarnaast is in ons bestuur de vraag
gerezen of we onze actie niet hebben
uit te breiden met een actie voor een
grotere wellevendheid in de onder
linge communicatie, want daaraan
ontbreekt ook nog wel het een en
De heer N. M. Laarman is
sinds 1947 secretaris van de Bond
tegen het vloeken. Naast het ver
vullen van de secretariaatswerk
zaamheden, is hij belast met het
verzorgen in de meest uitgebrei
de zin van de propaganda en het
houden van lezingen.
Zijn rayon is heel Nederland
en hij zegt nooit geweten te heb
ben dat ons kleine land zo groot
is. Voor de uitvoering van zijn
taak beschikt hij over 200
plaatselijke vertegenwoordigers.
In het winterseizoen is hij ge
middeld drie a vier dagen per
week ergens in Nederland om in
de avonduren causerieën over de
bond te houden.
De dag gebruikt hij dan voor
het bezoeken van bedrijven met
het doel toestemming te krijgen
voor het ophangen van affiches
en voor het uiteenzetten aan de
werknemers van het streven van
de bond. Het aantal causerieën is
in de afgelopen jaren al gestegen
tot boven de 900.
De Bond tegen het vloeken presen
teert zich in affiches op de perrons
van de Nederlandse Spoorwegen, in
wachtkamers van doktoren en bedrij
ven, ook in patat-frites-kramen en in
fabrieken.
De kosten van al deze propaganda
wordt gedragen door ongeveer 7.000
leden, die een jaarlijkse contributie
betalen van een rijksdaalder, voorts
door bijdragen van de kerken en
subsidies van alle provincies en
Duif" Nasser
DEEDS lang heette Nassers positie
in Egypte wankel. Het is
Arabische ogen dan ook onvoorstel
baar dat een leider twee oorlogen
(1956 en 1967) kan verliezen en toch
nog prestige kan overhouden.
Daarin is Nasser enigszins geslaagd
door zijn aankondiging zich terug te
trekken, gevolgd door een goed ge
organiseerde beweging om hem daar
van te weerhouden.
Men moet zich overigens niet te veel
illusies maken over de positieve
kracht van de tegen Nasser gerichte
beweging: de invloedrijke officieren,
die faalden in de oorlog, maar die
niettemin geen afstand willen doen
van de voorrechten van de militaire
stand. Nasser wil evenwel een zui
vering doorvoeren.
Gezien Nassers aarzelende houding
in het internationale diplomtieke
spel moet er toch ook wel sprake
zijn van een stroming die het goede
voor Egypte nastreeft. Mensen die
realist genoeg zijn hoewel niet
pro-Israël om te weten, dat een
vergelijk geboden is.
Als Nasser alleen te vrezen had
rebelse officieren, had hij zich niet
de leiding van de Arabische wereld
uit handen laten nemen.
De strijd tussen Arabische duiven en
haviken gaat buiten Israël om, maar
is voor Israël wel van levensbelang.
Directeur Defabank
blijft in arrest
AMSTERDAM De 52-jarige di
recteur van de gefailleerde Deposito-
en fondsenbank te Amsterdam, mr L.
A. J. B., die verdacht wordt van over
treding van de Nederlandse deviezen-
bepalingen, verduistering van
ƒ30.000 ten nadele van Ghanese za
kenlieden, alsmede knoeierijen met
certificaten voor een bungalowpro
ject, blijft in voorlopige hechtenis.
De raadkamer van de Amster
damse rechtbank heeft gisteren op
vordering van de officier van justi
tie, mr J. E. Vriesema. wederom een
bevel tot gevangenhouding van mr.
B.. die op 20 juni werd gearresteerd,
afgegeven, dat 30 dagen van kracht
is en telkens met een gelijke termijn
kan worden verlengd.
De Defabank was een eenmansbe
drijf. Het onderzoek in deze ingewik
kelde zaak die zich op internationaal
niveau afspeelt, wordt'verricht door
de fiscale inlichtingen- en opspo
ringsdienst in samenwerking met de
Amsterdamse centrale recherche. Bij
het omvangrijke onderzoek is ook
een rijksaccountant ingeschakeld.
Maandag 11 september herdenkt de
bond, in het Scheveningse Kurhaus,
zijn vijftigjarig bestaan. Sprekers op
de middagsamenkomst zijn de mi
nister van sociale zaken en volksge
zondheid de heer B. Roolvink en ds.
De Kluis.
's Avonds is er ter gelegenheid van
het gouden jubileum en eveneens in
het Kurhaus een populair klassiek
concert (waarop ds. Joh. Heule het
woord voert), waaraan medewerking
verlenen de Gereformeerde Zangvere
niging „Asaf", de 's-Gravenhaagse
Politiemannenzangvereniging „Entre
Nous" en het Zuid-Hollands Orkest.
Laarman: „Voor dat concert
zijn bewijzen van toegang ver
krijgbaar in de boekhandel en
op mijn adres, Sportlaan 19
(Den Haag). De toegangsprijs
van 1,25 mag toch voor nie
mand een bezwaar zijn het con
cert bij te wonen".
Gisteren ontstonden relletjes voor de Chinese legatie te Londen. Vijftien Chinezen kwamen op straat
gingen ae armen ie tyj, u-ik nennciv"- - \i -ïau
tegen de incidenten te Peking. De politie greep in. waarna een algemene vechtpartij ontstond. Natuurlijk ont
brak niet de Chinees, die door al het rumoer heencitaten las uit het rode boekje van Mao.
PEKING Communistisch
China heeft na de gevechten
van gisteren bij de Chinese le
gatie in Londen represaille
maatregelen genomen tegen het
Britse ambassadepersoneel in
Peking. Zonder toestemming
van de Chinese regering mogen
zij het land niet verlaten.
Eerder had Engeland al eenzelfde
maatregel genomen jegens de Chinese
diplomaten in Londen na de vernie
lingen die vorige week bij zijn legatie
in de Chinese hoofdstad werden aan
gericht.
Vanmorgen moest de Britse zaak
gelastigde in Peking, Hopson, het
ontgelden. Een groep Rode Gardisten
ging naar het blok woningen waarin
de Britten tijdelijk verblijven. Zij
eisten dat Hopson naar buiten zou
komen om een protest aan te horen
tegen de gebeurtenissen van gisteren.
Dat deed Hopson dan ook, waarbij
hij omringd werd door Chinese sol-
dateh, ambassadeleden en tien an
dere buitenlandse diplomaten.
Aanvankelijk verliep alles zonder
geweldpleging, totdat een opgewon
den Chinees Hopson tegen het hoofd
duwde en hem aan zijn haar voor
over trok. Toen grepen de militairen
in en konden de Britten naar binnen
gaan.
Gisteren vielen ruim twintig Chi
nese diplomaten in Londen met bijlen,
ijzeren staven, flessen en vuilnisvat
deksels een grote menigte betogers
aan die voor het gebouw van de Chi
nese missie demonstreerde uit protest
tegen de verwoesting van de Britse
kanselarij in Peking.
Ook de politie, die de demonstran
ten wilde verjagen, raakte bij het ge
vecht betrokken. Een politieagent
(Vervolg van pagina 1)
De Turk, een voormalige kostgan
ger van de familie Hoogeveen, kwam
gelijktijdig met de van zijn werk ko
mende kostganger Strijkert bij het
huis aan. Na een kort gesprek ging
de heer Strijkert naar binnen om te
gaan eten. maar de Turk rukte de
deur achter hem open, waarna hij
mevrouw Hoogeveen zag, die in de
keuken aardappels stond te schillen.
Onmiddellijk opende hij het vuur op
haar, waarbij ook de in het gangetje
tussen de huiskamer en de keuken
staande heer Strijkert werd geraakt.
De vrouw vluchtte naar buiten, ge
volgd door de schutter. Ze zakte op
het achtererfje ineen, waar de Turk
haar voorbijliep en over een schou
der heen nog twee schoten op haar
loste. De heer Strijkert sprong over
het afscheidingshekje in het tuintje
van de buren. De dader vluchtte
De Teleac is een cursus Russisch
begonnen en de proefles heb ik met
aandacht gevolgd. Sindsdien worstel
ik met een probleem. Het lijkt me
heerlijk om op de eerstvolgende re
ceptie op de Russische ambassade
vlotjes tegen de ambassadeur te zeg
gen: „Kak tak."
Daarmee verplicht ik hem tot een
uitfeg waarover dan ook, want ,,kak
tak" betekent gewoon: ,,Hoe zo?"
Weliswaar zal ik dan zijn ant
woord weer via een tolk moeten
krijgen, maar je hebt dan toch een
groots gebaar gemaakt.
Mijn woordenschat is verder iet
wat moeilijk in te passen in enig
gesprek. Wanneer zal ik in het
Russisch babbeltje een navel kun
nen invoegen? Dat is nu toch beslist
geen dagelijks te noemen li
chaamsdeel. Bovendien heeft de
Russische klank nog een vreemde
associatie voor ons, want dan moet
je pyp zeggen. Ter verduidelijking
zij er bij vermeld, dat de y in het
Russisch als oe wordt uitgesproken.
Ik vind het wat dom van die Rus
sen, dat ze een zo gemakkelijk te
onthouden woord nu juist hebben
gekozen voor een nimmer te gebrui
ken begrip.
Die eerste les was echt anime.
rend. Een beraza is een berk; een
syn een zoon; een sestra een zuster
en een brat een broer. Hoe je die in
één zin moet combineren, weet ik
niet. maar er moet uit te komen
Het woord polk betekent regi
ment. maar dat durf ik niet zo gauw
te gebruiken, want daar zullen spi-
onagepogingen achter gezocht wor-
Maar goed. het begin is er en dus
de lust om verder te gaan groot.
Twee uur
Maar nu is er gezegd, dat je echt
iedere dag één of twee uur-onoet
studeren en daar zit dus een vette
adder onder het steppegras. Waar
haal je twee uur vandaan als je er
op iedere vierentwintig al minstens
zes te kort komt
Dagen heb ik er over getobd. Tot
een heldere bliksemschicht mijn
brein verlichtte. Hebben we niet ge
zien hoe de Chinezen tot verhoogde
produktie koihen door Mao's rode
boekje te lezen? Twee uur per dag
Mao's uitspraken lezen, leren en cite
ren en het werk loopt op rolletjes.
Overal kun je het rode boekje ko
pen, gekuist in het Nederlands en in
volle wijsheid in het Engels.
Wanneer ik dus luidkeels Mao op
de stoep ga zitten reciteren, moeten
op een of andere maner allei bin-
nenskamerse activiteiten automa
tisch geschieden.
Kom ik weer binnen en staan de
aardappelen geschild; ligt het getik
te stukje klaar. Kan ik me dus
rustig aan het Russisch wijden.
Het is dè oplossing.
Wel een beetje griezelig paarde-
middel, maar goed dat moet je aan-
Dus ben ik winkelwaarts gerend,
heb Mao in het Engels en Neder
lands, om vooral niks te missen en
toch ook gemakkelijke stukjes te
hebben, aangeschaft.
Maar wat denkt u nou, dat het
moeilijkste is? Waardoor denkt u,
dat al mijn slimmigheid weer volko
men te niet wordt gedaan?
Hoe ik me ook wend of keer; de
familieleden op droog brood en wa
ter tracht te zetten; de bedden zo
maar toeklap; mijn telefoontjes in
zakelijke stijl bekort; de tijd, die
twee uur voor Mao's boekje, blijkt
net precies te zitten in die zes uur,
die ik al te kort kom op een etmaal!
Zo zal het oosten, Russische ken
nis en Chinese wijsheid, nimmer
vreedzaam in mijn brein verenigd
worden. Verder dan „Kak tak" zal
lk het wel nooit brengen.
door het slopje achter de huizen te
voet in de richting van het Alphense
havengebied, waar hij bij de sociale
werkplaats de polder inrende.
Met behulp van de rijkspolitie leg
de de Alphense politie een dubbel
kordon om de polder. Twee Alphense
politiemannen en e?n rijkspolitieman
kregen de voortvluchtige op een gege
ven ogenblik in het vizier. Toen ze-
hem bijna hadden ingehaald, draaide
hij zich om en liep hen tegemoet.
Zijn pistool had hij al eerder wegge
gooid. Hij liet. zich gewillig meevoe
ren en kreeg geen handboeien aan.
Vorige week was de man van het
slachtoffer, de 43-jarige chauffeur
Hendrik Cornelis Hoogeveen, op het
politiebureau geweest om te zeggen,
dat hij zich door de Turk bedreigd
voelde. De Turk, getrouwd en vader
van vier kinderen, was acht maan
den bij hem in de kost geweest. Een
maand geleden had de heer Hooge-
v»2en hem de deur gewezen, omdat de
houding die hij tegenover zijn vrouw
aannam hem niet aanstond.
Af en toe probeerde de Turk niette
min met de vrouw in. contact te ko
men, wat hem aan het begin van
deze week lukte toen zij met de bus
uit Bodegraven kwam. Hij vroeg
haar toen van haar man te scheiden
en met hem te trouwen, maar de
vrouw wilde daar niel '=Jn weten.
Evenals hij al eerder had gedaan,
uitfe hij toen bedreigingen. ,,Ik ga
een pang-pang kopen en schiet de
hele buurt overhoop".
Onmiddellijk nadat de heer Hooge
veen op het politiebureau zijn onge
rustheid had kenbaar gemaakt, ging
de politie naar het nieuwe kosthuis
van de gastarbeider. Dat was bij een
neef van het slachtoffer, de heer W.
Martens. De gezochte was niet thuis,
maar hij m-sldde zich de volgende
dag uit eigen beweging bij de politie
om haar ervan te verzekeren, dat hij
geen kwade bedoelingen had.
kreeg een bloedende hoofdwond en
een vrouwelijke agent vloerde een
Chinees met een perfecte judoworp.
Drie Chinezen en een fotograaf wer
den dusdanig gewond dat zij naar een
ziekenhuis moesten worden gebracht.
Volgens sommige ooggetuigen be
vond de zaakgelastigde Shen Ping
persoonlijk zich temidden van zijn
razende landgenoten. De woedende
Chinezen hamerden met de honk
balslaghouten op het dak van een
politiewagen, schreeuwend dat de po
litie partijleider Mao had beledigd.
De politie slaagde er na tien minuten
in de Chinezen van de rest van de
menigte te scheiden en de diploma
ten te helpen bij de terugkeer naar
de legatie.
Aan het gevecht waren twee inci
denten vooraf gegaan. Het eerste inci
dent ontstond nadat een voorbijgan
ger een „rood boekje", bevattende de
werken van Mao, op de grond had
gesmeten. Het boekje kreeg een jon
geman van de legatie.
Hierop renden een twintigtal Chine
zen naar buiten. Er ontstond een op
loopje waarbij een agent onderste bo
ven werd gelopen, een andere agent
tegen de grond werd geslagen en een
derde op zijn hand getrapt.
Het tweede incident waarbij de
strijd in alle hevigheid ontbrandde,
werd veroorzaakt door „een bevel"
van de Chinezen aan de politie, één
van haar voertuigen, dat zich voor
de garage van de legatie bevond te
verwijderen. Toen dit niet gebeurde
wierpen de Chinezen zich als razen-
den op de wagen zoals boven reeds is
omschreven.
Opzettelijk
Bij dit laatste incident werden de
drie Chinezen naar een ziekenhuis
gebracht. Vijf Chinezen gingen op ei
gen gelegenheid daar naar toe.
De Britse regering heeft in één van
haar communiqués de Chinese diplo
maten ervan beschuldigd opzettelijk
incidenten te hebben veroorzaakt om
de „actie van Chinezen tegen Britse
vertegenwoordigers in Peking" te
rechtvaardigen.
Mishandeling
De Chinese onderminister van bui
tenlandse zaken, Lo Kwei-po, protes
teerde vanmorgen bij de Britse zaak
gelastigde in Peking, Hopson, tegen
wat hij noemde" de mishandeling
van gisteren door politie en gepeu-
'pel". Hij eiste dat de Britse regering
onmiddellijk maatregelen neemt om
herhaling van dergelijke incidenten
te voorkomen. Ook vroeg hij om
schadevergoeding.
De bewegingsvrijheid van de Brit
se diplomaten in Peking is voorlopig
beperkt tot het terrein van de diplo
matieke missie. Als ze dit gebied wil
len verlaten, moeten ze 48 uur tevo
ren hiervoor vergunning vragen aan
de Chinese autoriteiten.
Onrustig
Niettemin bleef het onrustig in de
in een wat grauwe buurt gelegen
Grijpensteinstraat. Gisteravond om
halftwaalf reed de Turk er op zijn
motorfiets nog een paar keer door
heen. Mevr. Hoogeveen, een zwa
re, donkere vrouw, moeder van een
dertienjarige dochter Sineke, zei een
paar uur voordat de voor haar fatale
schoten werden gelost, tegen haar
buurvrouw Van Hemert, dat de hele
zaak haar niet lekker zat.
Over de herkomst van het moord
wapen was gisteren nog geen zeker
heid. Tegen mensen uit de buurt zou
de Turk verscheidene malen hebben
gezegd, dat hij naar Duitsland zou
gaan om een pistool te kopen. Vol
gens zijn laatste kostbaas moet het
in België zijn gekocht, waar de sinds
enige tijd werkloze gastarbeider vo
rige week met 250 op zak heen was
geweest. Gisteravond had deze man
nog gezellig met de toekomstige
moordenaar van zijn nicht zitten pra
ten. „Hij bracht zelfs een zak drui
ven voor me mee".
jyjEVROUW Koelewijn in het poor
tje achter de Grypensteinstraat
op de plaats waar de Turk. kort na
dut hij mevrouw Hoogeveen had
doodgeschoten en een kostganger
had gewond, haar op zijn vlucht
voorbij rende. Toen zij de revolver
schoten hoorde, was zij polshoogte
gaan nemen.
De man van het slachtoffer en het
kind waren tijdens de moord niet
thuis. De man was aan het werk in
Gouda en het meisje was nog niet
teruggekeerd van school.
