GEEN ENKEL RISICO
BIJ HET ONDERZOEK
Arbiters moeten 'gewoon'
liefde voor het vak hebben
Dopingprofessor De Vleeschhouwer:
Gebruik van doping
zeer ernstig kwaad
LEED IS GELEDEN
2.96T ■»nim^vwKt§
KwnoQ ospijorj
Sportkrant 1.967
Gents onderzoek
erg nauwkeurig
Amateur-sprinter Jan Janssen (links) en prof-stayer Hennie Marinus
(rechts) voor het gebouw van de KNWU in Den Haag, waar zij even
later gehoord zouden worden in verband met het gebruik van stimulerende
middelen tijdens de nationale, baankampioenschappen.
KNWU-VOORZITTER VAN DIJK:
De voorzitter van de
Koninklijke Nederland
se Wielren Unie, dokter
Piet van Dijk (orthope
disch chirurgis met
de dopingsaffaires van
de laatste maanden be
grijpelijk niet erg ge
lukkig.
vind het gebruik
van doping een zeer
ernstig kwaad", zegt de
in Wassenaar wonende
dr. Van Dijk. Iedereen,
die een beetje om zich
heen heeft gekeken,
heeft daar een hele
hoop ellende van ge
zien. De enige methode
om het doping-gebruik
uit te roeien is een
voortdurende controle
en de renners, by wie
het gebruik van verbo
den stimulerende mid
delen wordt gesigna
leerd, pakken!"
Dat het uitroeien van
doping niet alleen met
„Ik heb met de medi
sche commissie vai
UCI, dat is d einterna-
ticmale wielerorganisa
tie, ook gesproken ovei
een voorstel aan het be
stuur van de UCI on
bepaalde beperkingen
op te leggen in de wed
strijdsport. Een wed
strijd van bijvoorbeeld
315 kilometer hoeft
voor mij niet. Dat is
onding. Wedstrijden
hoeven echt niet langer
dan 150, 175 kilometer
te .Ik geloof echt. dat
de UCI aan de afstan
den paal en perk moet
stellen.
En dan, waarom i:
een etappe van de Tour
de France drie berg
toppen? Op één berg
kun je al zien of iemand
goed klimt. Die berg
etappes van het ogen
blik zijn moordend en
werken het gebruik van
stimulerende middelen
in d ehand. De ritten
moeten korter en min
der zwaar worden."
De reactiev an de KNWU-zijde
(vice-voorzitter van de Sportcom-
missie Van Steenbergen en dokter
Baart). „Ais het onderzoek positief
valt daar niet aan te twijfelen. Het
onderzoek in Gent gebeurt met de
grootste nauwkeurigheid. Alle an
dere mogelijkheden zijn daarbij ter
dege bekeken"
Deze uitspraak van de KNWU komt
volledig overeen met de woorden
de Belgische „dopingprofessor"
Vleeschhouwer, die alweer een jaar
lang de onderzoeken van de KNWU
verricht. De 56-jarige professor, die in
zijn Gentse laboratorium de proeven
doet, zegt over het bekritiseerde onder-
zoek: ..We krijgen de flesjes in een ver
zegeld pakje van de KNWU. Dit pakje
wordt door een man gebracht. Dit is
steeds een ander. De flesjes worden door
mij persoonlijk geopend en ook de
houd van het pakje wordt gecontroleerd
aan de hand van een brief.: Dit gebeurt
zeer nauwgezet; odk de codenummers op
de flesjes. We weten overigens nooit
van wie die flesjes zyn. Voor de KNWU
hebben we in het afgelopen jaar
65 controles gedaan. Veertien daarvan
(Van der Horst. Van Schalen, Bongers,
Prinsen, Bols. Brouwer, Van Groezen
Hesen Zoontjes, Bruin, Koopman, Jan
sen. Marinus en Dolman 1 waren posi
tief."
DRIE PROEVEN
„Wc doen met de urine drie proeven,
want er bestaat nog geen methode, die
Ineens zekerheid geeft. Deze verschil
lende proeven geven die zekerheid wel.
En alleen als alle proeven positief zijn
is het onderzoek ook positief. Is écn
proef negatief, dan gaat de renner reeds
Wij nemen geen enkel risico. Als
we dus aan de hand van drie positieve
proeven zeggen: positief dan valt daar
hoe spijtig voor de renner ook
niet meer aan te tornen.
De proefnemingen die we doen, zijn
■overigens internationaal bekend. Ook
LANG TREUZELEN
Een dopingonderzoek dat uren na af
loop van een wedstrijd plaats vind (zoals
in een etappe van Olympia's Tour en
ook het Nederlands kampioenschap
waar de renners uren lang treuzelen)
heeft geen enkele invloed op de aan
toonbaarheid van de stoffen.
,,De middelen zijn meestal al een uur
na het innemen aantoonbaar en blijven
dat tenminste 24 uur. Het komt zelfs
voor dat ze 48 uur aantoonbaar blijven,
zodat een renner, die de ene dag doping
gebruikt en niet wordt gecontroleerd de
volgende dag zonder te slikken toch nog
gepakt kan worden. Voordeel van die
middelen heeft hij dan echter allang niet
meer, omdat de uitwerking ervan al
lang verdwenen is."
(Van een speeiale verslaggever)
De dopingaffaires hebben in Ne
derland nog al wat stof doen op
waaien. Niet in de laatste plaats in
de kringen van de medici. In een
televisie-interview hebben de artsen
Rolink en Eberling zelfs gezegd, dat
heit niet uitgesloten zou zijn dat bij
bet onderzoek op doping fouten zou
den worden gemaakt. Ook renners
schreeuwden hoog en laag dat de
positieve uitslag van hun „flesje"
waanzinnig was. Dat dat absoluut
niet mogelijk kon zyn. Zij zouden
medicijnen hebben gebruikt, die de
zelfde reactie zouden geven bij het
iderzoek als de gewraakte wekarni-
ïs (hiertoe behoren o.a. de bekende
amfetamine en perventine)-
Veertien van de
rui in tachtig
waren positief
Eeidac Courant
apjga
ARBITERS ZIJN ER
NOOIT VOLDOENDE
OOK SCHULD AAN
SPELVERRUWING
SCHEIDSRECHTERS
MOETEN TRAINEN
TT"OLDOENDE SCHEIDSRECHTERS zyn er nooit altijd te weinig
Theo (Dirk voor vrienden en bekenden) van der Klugt, de grote
man achter de „Leidse" scheidsrechtersschermendraait er niet omheen:
„Goed, het is gelukkig op het ogenblik ook weer niet zo dat we
overal borden met „SCHEIDSRECHTERS GEVRAAGD AANMELDEN
BINNEN" moeten ophangen. Maar wanneer er
mensen zijn, die wel wat voor het fluiten voe- DOOR.
len. zijn ze bij ons in de Afdeling Leiden van
harte welkom. Vooral de jeugd moet het nog CEES OISVLEE
teveel zonder officiële arbiters stellen. En wat
is nu nog mooier dan tweeëntwintig van die jochies (misschien de voet
balsterretjes-van-de-toekomst) leiding te geven? Het is het dankbaarste
werk dat er bestaat: de taak van de ouders op het veld voor een paar uur
tjes over te nemen. Een sportieve opvoeding te geven
„Dirk" van der Klugt heeft een
zwak voor de voetbalscheidsrechters.
En dat steekt de 58-jarige Leidenaar,
die een groot gedeelte van zijn vrije
tijd aan alle problemen rond de arbi
ters opoffert, niet onder stoelen of
Jjanken. Want het voetballen gaat
hem nu eenmaal nauw aan het hart.
En daarbij is een scheidsrechter on
misbaar. Zonder arbiter gaat het
„feest" niet door. Juist dat maakt
voor een scheidsrechter zijn taak tot
een plezierige. Hij is en blijft de
„grote man" in het veld, ofschoon hij
moet proberen zo weinig mogelijk op
te vallen. En op zijn beurt Vindt de
enthousiaste Van der Klugt weer vol
doening als er op grote schaal „echt"
gevoetbald wordt.
„Scheidsrechter ben je overigens niet
één, twee, drie", waarschuwt de gemak
kelijk pratende Van der Klugt echter
onmiddellijk. „Sommigen verkijken
zich daar wel eens op. Natuurlijk, het
(theoretisch) examentje is geen „vuur
proef". Maar de kandidaten dienen
toch tijdens de cursus behoorlijk op te
lettén en zullen ook wel een avondje in
het spelregel boekje moeten duiken.
Met enthousiastme en interesse kom je
evenwel een heel eind.
Raadgevingen
Voor aankomende scheidsrechters
heeft Dirk van der Klugt (ook voorzit
ter van de Centrale Organisatie Voet-
,Loor alles op
het gebied
van arbiters'
„Theo („Dirk") van der Klugt
voor alles op het gebied van
scheidsrechters".
Die spreuk zou de 58-jarige Lei
denaar gerust in zijn etalage kun
nen hangen. Op het gebied van
voetbal-arbiters is hij in Leiden
(en omgeving) een begrip gewor
den. Verleden jaar werd hij aan
het begin van het seizoen 's mor
gens opgebeld door bestuursleden
van LFC en Oranje Groen, die
vergeten hadden om een scheids
rechter aan te vragen voor de tra
ditionele oefenwedstrijd, die een
uurtje later zou beginnen. „Of hij
soms nog een fluitist in zijn kooitje
had zitten..,.?"
Van der Klugt maakte er geen
probleem van: hij zou dat varken
tje zelf wel even komen wassen.
Zijn vrouw pakte zijn enigszins
verschoten spulletjes in en vrolijk
nam hij een half uurtje later
na 13 jaar non-actief te zijn ge
weest de fluit ter hand om de
wedstrijd te leiden. Hij bleek het
nog niet te zijn verleerd.
Trouwens: twee weken geleden
tijdens het jubileum-toernooi van
de Leidse zondagtweedeklasser
LFC blies 'Dirk' van der Klugt ook
bij de 'topper" oud-Leiden tegen
oud-LFC nog een behoorlijk stukje
balscheidsrechters Leiden en Omge
ving) altijd de nodige raadgevingen.
Eén (en wel de belangrijkste daarvan
is: begin niet te laat met fluiten.
„De meesten melden zich pas aan,
wanneer zij een punt achter hun voet
balcarrière hebben gezet. En dan is het
meestal te laat om nog hoog op de
ladder te kunnen klimmen. Ga maar
na: eerst een paar jaar acclimatiseren
in de Afdeling en dan als 't effe kan
naar de Bond. De leeftijdsgrens voor
promotie naar de KNVB is echter 35
jaar. En wanneer een speler nu op zijn
34ste zijn voetbalschoenen aan de wil
gen hangt om de fluit ter hand te
nemen, tja dan zit er voor hem toch
géén „toekomst" meer in dan is hij
al te oud.
Het is duidelijk, waèr de schoen
wringt: de overgang van de onder
bond naar de KNVB. En daar wor
den de adspirant-scheidsrechters tij
dens de eerste cursus-avond altijd
duidelijk op gewezen. „Ze moeten
goed beseffen", stelt Van der Klugt
nuchter „dat de weg omhoog bijzon
der zwaar is. Dat promotie naar de
Bond verdiend moet worden. Dat een
scheidsrechter net als een voetballer
vele jaren hard moet trainen om de
top te kunnen bereiken. En dat het
leiden van grote Cup-duels slechts
voor een enkeling is weggelegd."
Zin in fluiten
„Waar een beginnend arbiter aan
moet voldoen?" De gezette, goedlachse
Leidse winkelier hoeft daar niet lang
over na te denken. „Hij moet interesse,
zin in het fluiten hebben „liefde"
voor het vak noemen we dat."
„Wanneer zo'n jongen van een jaar
of twintig of wat ouder bij ons komt,
kan hij zeer zeker wat bereiken. Hij
krijgt een behoorlijke opleiding en na
verloop van een paar jaar wordt hij
wanneer de rapporten, die over hem
zijn binnen gekomen tenminste vol
doende zijn voorgedragen bij de
KNVB. Dat is de eerste stap.
Maar dan begint het meestal pas. Hij
krijgt een oproep om een test af te
leggen. Hij moet o.a. 4 x 25 meter (om
paaltjes) binnen een bepaalde tijd lo
pen daar behoeft hij overigens
beslist geen hardloper voör te zijn
evenals de 700 meter en verder nog een
paar conditie-oefeningetjes. Zwaar zijn
ze niet. Maar nogmaals: ook een
scheidsrechter moet wat trainen.
Krijgt hij een (voorlopige) aanstel
ling in de KNVB, dan is zijn kostje
bijna gekocht. In een jaar of twee
wordt er dan een „portret" van hem
gemaakt (aan de hand van talloze rap
porten) en wanneer hij inderdaad over
kwaliteiten en/of aanleg blijkt te
beschikken, krijgt hij zijn vaste aanstel
ling. Tot zijn 45ste (top-arbieters draai
en mee tot hun 50ste) blijft hij dan in
de Bond en maakt hij normaal gespro
ken regelmatig promotie. Hoe beter hij
is, des te hoger kan hij op de (interna
tionale ladder klimmen. Wim Schalks
heeft het als Leidenaar toch ook tot
FIFA-scheidsrechter gebracht?"
Het (scheidsrechters) leed is in de Afdeling Leiden van dc KNVB zo goed als
geleden. In 1962 zaten Van der Klugt cs. weliswaar „krap" in de arbiters,
maar op het ogenblik zijn er voldoende om de (senioren)-competitie
draaiende te houden. Er kunnen er echter altijd nog wel „een paar" bij.
Want vooral het verloop van scheidsrechters drie cursussen leverde het
afgelopen seizoen (evenals in 1966) ongeveer zestig (beginnende) fluitisten
op, maar die aanwinst ging bijna geheel verloren doordat een groot aantal
scheidsrechters niet meer van zich liet horen of er „zomaar" een streep on
der zette is nog altijd bijzonder groot.
Daarom heeft u soms interesse, dan kunt u zich ten allen tijde bij het Bonds-
bureau van de LVB (Rijnsburgerweg 94, telefoon 52284) of bij „Dirk" va'ü
der Klugt (Catharinastraat 2, telefoon 20976) opgeven voor de nieuwe cursus.
Niet iedereen
„Goed, niet iedereen brengt het zo
ver. Sommigen willen dat zelfs niet
eens. Die fluiten voor hun plezier en
willen graag in de Afdeling blijven.
Wij in de LVB hebben dan ook geen
leeftijdsgrens. In de KNVB moeten
zij er bij 45 (of 50) een streep onder
zetten, maar dan kunnen zij altijd
weer naar het „oude nestje" terugke
ren. Wij kennen geen AOW voor arbi
ters. Jan de Groot (68 jaar) stopte er
bij voorbeeld verleden jaar pas
Spelverruwing
Wanneer het woord „spelverruwing"
valt, betrekt het gezicht van dc in het
voetbal vergrijsde Van der Klugt een
ogenblikje. Maar op zijn nuchtere ma
nier ziet de 58-jarige Leidenaar ook
dat probleem onder ogen. Zonder zijn
eigen straatje schoon te praten: „De
spelverruwing is ook gedeeltelijk de
schuld van dc scheidsrechters".
„Hoe dikwijls gebeurt het immers
niet, dat een arbiter onvoorbereid het
veld opstapt? Zonder zich in de dagen
vóór de wedstrijd de aanschrijvin
gen gaan twee weken tevoren de deur
uit wat aan „zijn" duel te hebben
gedacht: welke kleur de ploegen heb
ben, hoe de stand op de ranglijst is, het
publiek, het veld? Komt hij „geladen"
het terrein op de spelers hebben er
immers ook voor getraind dan gaat
het bijna altijd goed. Maar als hij met
een air van „Dat klusje kom ik even
opknappen" begint te fluiten gaat het
meestal mis. En dan gebeuren er vaak
van die nare dingen, die we (helaas) do
laatste tijd zo vaak meemaken
