DE CULTUS VAN HET
V OLKSHELDENDOM
Sr
S\
Lesgeven werd zijn
medicijn
Ongelukkig de mensen
die in dit soort
volksbedrog geloven
Carmichael
in Hanoi?
Geen akkoord over een
verbod op olieuitvoer
CHARLES IS
GESLAAGD
alles
goed
en
wel
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1967
H. Muller s invalide
die cursussen leidt
SJANGHAI Volkshelden en volksheldinnen Mao's
rode rijk kan niet zonder hen. Het zijn mensen, die zich
opofferen voor anderen, die hun leven geven om dat van
een kameraad of kameraden te redden.
Hoewel men overal op de wereld dappere en onzelfzuch
tige lieden aantreft, hebben de communistische demagogen
er grote behoefte aan. Normale daden van naastenliefde wor
den door hen in het kader van het volksheldendom geplaatst.
Ook worden de feiten en de omstandigheden vaak verdraaid
om de aanpassing aan de massaregie der verheerlijking mo
gelijk te maken.
In het historisch materialisme is
geen plaats voor sprookjes met een
leerzame moraal. Men put uit het
leven, uit de werkelijkheid, om bij de
arme, alleen in zichzelf gelovende
mens standvastigheid aan te kweken,
of geloof in de dogma's, waarin deze
is verstrikt. De bijbel, de geschriften
van apostelen en profeten, zijn verge
ten. God is dood; de Verlosser, de
Zaligmaker, wordt niet erkend.
Confucius
Niet van Confucius, die in de Chi
nese communistische leer voor een
reactionair wordt versleten de in
vloed van deze wijze denker is overi
gens nog zo groot dat de partijleiding
het niet aandurft hem te laten kruisi
gen f=, moeten zelfverloochening en
onbaatzuchtigheid worden geleerd,
maar van volksheld Norman Bethu-
ne, een Canadese chirürg, die in Chi
na zijn leven gaf voor de boven alles
verheven gemeenschap.
In een herdenkingsgeschrift, dat
voorzitter Mao aan de laatste wijdde,
en dat een grote plaats in de Grote
Proletarische Culturele Revolutie in
neemt, wordt gezegd
„Van hem moeten wij allen de
geest van absolute zelfverloochening
Volksheld Wang Li-tjing
leren. Alleen hierdoor kan iedereen
van groot nut zijn voor het volk".
De morgenzon kleurt de hemel
vlammend rood; het water van de
Tjentangrivier stuwt eindeloos voort.
Voor de hele natie rijst het heldhafti
ge beeld omhoog van Tsai
Yoen-tsjang, een communistische
strijder van het grote tijdperk van
Mao Tse-toeng.
Zo begint een artikel over een nieu
we volksheld, dat ik in Sjanghai on
der ogen kreeg.
Tsai was een nieuwe recruut van
de Volksbevrijdingsleger. Hij had tot
opdracht de spoorbrug over de Tjen
tangrivier te bewaken. Bij het nade
ren van een trein, waarin zich leden
van de Rode Garde bevonden, zag hij
plotseling een zwaar stuk hout dwars
over de rails liggen. „Kennelijk een
sabotagedaad van klassevijanden".
De jonge soldaat bedacht zich geen
momeht. Hij stormde op het obstakel
af, zag nog net kans dit van de rails
te sleuren, doch werd door de
aanstormende locomotief dodelijk ge
raakt. Het grootste offer, dat hij bren
gen kon, was echter niet tevergeefs
geweest. „De brug en duizenden rode
gardisten bleven gespaard".
Milieu
Het leven en het milieu van Tsai
werden daarna uitgediept. Natuurlijk
was hij een volbloed communist ge
weest en een voortreffelijk volgeling
van Mao Tse-toeng. Diens werken en
diens moraalfilosofie had hij uit
gespeld, Omdat hij slechts een een
voudige opleiding genoten had, moest
hij elk woord, dat hij niet begreep,
met een potlood aanstrepen. Tijdens
de indoctrinatielessen hadden zijn ka
meraden hem dan tekst en uitleg ge
geven.
De recruut, voor wie een rouw
dienst was georganiseerd, waarvoor
niet minder dan 60.000 mensen waren
opgetrommeld, zou geen goede
volksheld zijn als zijn ouders niet
door meedogenloze grootgrondbezit
ters waren uitgebuit. Even van
zelfsprekend is dat hij tijdens zijn
studie van Mao's werken in een
stroom van zelfkritiek werd mee
gesleurd, en dat hij van de verach
ting, dié hij voor het eigen denken en
doen had, pas verlost werd nadat hij
in het openbaar zijn schuld had bele-
Eed
Pas daarna kon hij de eed op de
partij, voorzitter Mao Tse-toeng en
het volk afleggen. „Zoals Oejong
Hai", had hij gezegd, „zal ik elke
beproeving doorstaan. Ik zal onbe
vreesd zijn in het aangezicht van de
dood zoals Wang Tji. Ik zal mijn
leven aan anderen wijden zoals Lioe
Ying-sjoen. Zelfs als de hemel valt,
zal ik volhouden! Zelfs als het om
een crisis van leven en dood gaat, zal
ik aanvallen!"
Dat was dan Tsai Yoen-tsjang. Een
andere nieuwe volksheld is Wang
Li-tjing, een „waarlijk rode jonge pio
nier", een 15-jarige „revolutionair",
die eveneens zijn leven „voor de ge
meenschap" gaf.
Wang, wiens ouders bittere armoe
de hadden gekend, toen deze nog
overgeleverd waren aan „het' onrecht
van de oude orde", redde een vriend
je uit het water, maar verdronk zelf.
„Toen het volk van zijn glorierijke
offer hoorde, werd het vervuld met
droefheid en waardering. Degenen
die hem kenden, herinnerden zich
dat hij altijd voor anderen in het
vuur trad zonder aan zichzelf te den-
Mie voor Mao
Als leider van een afdeling van de
Jonge Pioniers had Wang (uiteraard)
het warmste gevoel van liefde voor
voorzitter Mao gehad. Z'n hele slaap
kamer was volgeplakt met portretten
van de laatste. Al zijn zakgeld en al
zijn bijverdiensten werden in de aan
koop van diens boeken en geschriften
gestoken.
Volksheld Tsai Yoen-tsjang
Tijdens een zomervakantie, zo gaat
het epos verder, ging Wang met zijn
kameraden op het platteland werken.
Ze werden ingezet bij het omspitten
van akkers een zwaar werk voor
jongens van veertien en vijftien jaar.
Toen de jonge revolutionair zag dat
sommige van zijn vriendjes niet diep
genoeg spitten, riep hij de groep bij
elkaar. „Voorzitter Mao", zei hij,
«leert ons te .werken met hetzelfde
grote verantwoordelijkheidsbesef als
Norman Bethuna had. We mqeten
doen wat ons bevolen wordt.'Als we
slechts oppervlakkig graven, zal de
produktie er later onder lijden".
Bewondering
Wang had van jongsaf aan een gro
te bewondering voor de volkshelden
van het nieuwe China gehad. Door
zich op elk gebied dienstbaar te ma
ken, wilde hij het voorbeeld, dat de
laats ten hadden gesteld, zo dicht mo
gelijk benaderen.
Hij kwam 's winters altijd als
eerste op school om de kachel aan te
steken. Hij hielp mensen op straat
bij het voortduwen van hun karretje.
Hij bracht hoeden en jassen naar
bouwvakkers als het regende.
Jazeker, Wang bevocht ook de
„monsters" in zijn school: degenen,
die de voorkeur gaven aan het bewan
delen van de „kapitalistische weg",
dc reactionaire autoriteiten uit acad-:
mische bourgeoiskringen, de groot
grondbezitters, de rijke boeren, de
contrarevolutionairen, de rechtsen en
de ongure elementen. „De jongen was
rood tot in 't diepst van z'n hart en
dat gaï hem de moed voor het volk
te sterven".
Ongelukkig de mensen die in dit
soort volksbedrog geloven, en die er
niet in slagen de manhaftige red
dingspoging van de kleine Wang in
een minder politiek gekleurd licht te
plaatsen.
Voor onderzoek
NEW YORK Op een persconfe
rentie van de zogenaamde studenten
commissie ter coördinatie van geweld
loze activiteiten is gisteren meege
deeld dat de geweld predikende ne
gerleider StokeleyCarmidhael in Ha
noi zou verblijven.
Volgens een woordvoerder vertoeft
Carmichael in Noord-Vietnam voor
een onderzoek „en om zelf te zien
hoe een brute agressie wordt gevoerd
tegen dat land door de Verenigde
Staten".
Leden van deze in New York zete
lende studentencommissie hebben
reeds eerder gemeld dat Amerika in
Noord-Vietnam met wapens experi
menteert, „die effectief zouden kun
nen worden gebruikt tegen zwarten
in het getto zonder dat de onroeren
de goederen beschadigd worden".
MOSKOU Het Russische blad
Izvestia meldt dat de Russische rege
ring in een nota aan de Chinese rege
ring de misdadige handelingen die
tegenover de Russische vertegenwoor
diging in Peking zijn begaan duide
lijk onverenigbaar acht met dë nor
male betrekkingen tussen staten.
(Van onze onder wij sredacleur)
MSTELVEEN Tussen twee degelijke
eikenhouten kasten met naslagwerken,
woordenboeken en de complete blautve
batterij prachtbanden van de Universiteit
voor zelfstudie zit de man, die van die zelfstudie
lagelijks de vruchten plukt: de heer H. Muller.
Hij is een goede zestiger, goeddeels verlamd,
naar onblusbaar energiek leider van Millers Par-
henon, een handels-economisch en taalkundige
jpleiding voor mensen-die-de-praktijk in moeten.
De heer Muller zegt: „Ik heb altijd naar zee
eivild, maar ik iverd afgekeurd.
Toen ben ik maar leraar geworden, privé-leraar met twee
leerlingen in het begin, één in Watergraafsmeer en een in
Amstelveen. Die bezocht ik thuis. Daar moet je nu eens
n komen."
Heel summier vertelt hij over zijn ziekte. Hij kreeg stijve
kniegewrichten. De artsen dachten dat het een vorm van
:uma was, ze hebben hem bestraald, maar zonder succes.
De heer Muller: „Ze wisten het niet en hebben dat eigen
lijk nooit ruiterlijk toegegeven. Nu werk ik met kruiden en
dat bevalt goed. Maar het rapport over mijn ziektegeval is
zoek geraakt".
Wat kennelijk ook goed bevalt is de organisatie van zijn
cursussen. Achter zijn ovale tafel, waarin een soort les-
r is uitgespaard, vertelt de heer Muller vol geestdrift
zijn opleiding voor alle praktijkdiploma's, over zijn
s tolk-vertaler, die in de maak is en over de niet ge
ringe eisen die hij zichzelf en de helpers aan zijn cursussen
stelt: „Ik kan alleen mensen gebruiken die het vak als
roeping beschouwen.
Zij die denken dat hun een goedbetaalde baan en een
lange vakantie is weggelegd, hoef ik niet".
De orde en regelmaat van zijn ka
mer weerspiegelt zich in zijn orga
nisatie. Er wordt de hele dag door
lesgegeven in kleine groepjes, van
maximaal negen leerlingen. 's
Avonds vrij laat gaat de laatste weg,
's morgens tegen elf uur verschijnt
de eerste in de Amstelveense flat.
ZESTIG CURSISTEN
Zestig mensen komen iedere week
hun vorming bij de heer Muller vol
tooien. Een goede basis, liefst een
middelbare opleiding acht hij noodza
kelijk. Over zijn lesmateriaal is de
heer Muller minder duidelijk. Veel
uit het buitenland, zegt hij, en: „Ie
der jaar bekijken we wat er aan
nieuwe boeken en methoden wordt
aangeboden en we pikken er uit wat
ons goed lijkt".
Hoe krijgt hij zijn leerlingen?
Niet omdat ik invalide ben, wel
vaak op referentie en ze komen over
al vandaan. Plaatsen? Andijk, Vel-
zen, Utrecht, Amersfoort. Waarom
die mensen zulke complete reizen ma
ken?
Ach, mijn leerlingen hebben me
wel eens hun biechtvader genoemd.
Bovendien, mijn vrouw en ik zorgen
dat hier een prettige sfeer heerst en
wie systematisch werkt, krijgt bij
mij in korter tijd zijn diploma".
STIMULANS
we ook financieel minder draagkrach-
Wm\
tigen kunnen helpen
een fonds.
Gisteren zijn de eerste Jor
daanse vluchtelingen naar het
door Israël bezette deel van Jor
danië teruggekeerd. Er zullen nog
vele duizenden volgen. De foto
toont de eerste repatrianten, lo
pend onder de Rode-Kruisvlag
op de Allenby-brug, op weg naar
Als het allemaal goed loopt, wil ik
tot een organisatie van gehandicapte
leraren komen, die elkaar veel kun
nen leren. Ik zou ze willen helpen
weer in het gareel te komen, zoals ik
na de oorlog ook door een vriend
geholpen ben. U moet bedenken, veel
gehandicapten krijgen de neiging
zich op te sluiten en dat is fataal".
Irak is voor een lang embargo
BEIROET Olie, goud en po
litiek beheersen de geheime be
sprekingen op de Arabische eco
nomische conferentie die nu
twee dagen aan de gang is en
waarop dertien Arabische lan
den zijn -vertegenwoordigd.
Irak heeft voorgesteld voor
een periode van drie maanden
de gehele Arabische olie-uitvoer
stop te zetten. Het wil verder ge
deeltelijke en geleidelijke natio
nalisatie van de particuliere
Amerikaanse en Britse belangen
in oliemaatschappijen, die in de
Arabische wereld werkzaam zijn.
Algerije heeft er ter conferentie op
aangedrongen alle Arabische deposi
to** in het Westen op te nemen, deze
in goud om te zetten en een ge
meenschappelijk fonds te vormen
waaruit alle Arabische landen naar
behoefte kunnen putten. Een aantal -1
landen stelt zich echter op het stand-
punt dat zelfs al zou een totaal ver- i
bod op alle olieuitvoer mogelijk zijn, j
het moeilijk zal zijn dit in de prak- I
tijk te brengen.
Saoedi-Arabië bracht in het mid-
den dat een dergelijk verbod niet I
alleen Engeland en Amerika zal tref- J
fen, maar ook een aantal bevriende
Europese landen. Men vraagt zich af,
of deze landen een dergelijke handel-
wijze zullen vergeven als het embar-
go is opgeheven.
Andere landen betoogden echter
dat het Europa zwaar zal treffen en
dat er dan druk op Israël zal worden
uitgeoefend bezet Arabisch gebied te
ontruimen.
AC
Uwcollega's
noemen u objectief.
Bij een geschil vraagt
men uw mening. U steekt
daar rustig een pijp bij op.
Zijn we er dus vèr naast als we
denken dat u Conpbactf rookt?
OPTIMIST
De heer1 Muller: een invalide die
zichzelf redt Van zijn methode
maakt hij geen geheim. „Ik heb de
heilige overtuiging dat het altijd be
ter kan worden. Je moet nooit bij de
pakken gaan neerzitten. Optimisme
en gevoel voor humor helpen een
mens overal doorheen.
Soms heb je last van de mensen,
als ze zo ongegeneerd kijken. In 1948
maakte ik de kroning van koningin
Juliana mee. Ik had een uitstekend
plaatsje in de Vijzelstraat, kon alles
Alleen terug was dat niet zo best
georganiseerd, zodat mijn vrouw me
even alleen liet om een taxi te halen.
Ik had het warm en zette daarom
mijn hoed af, die ik omgekeerd op
m'n knieën had liggen. Als je dan
ziet dat de mensen er gewoon geld in
gaan gooien, weet je niet of je moet
lachen of woedend moet worden...
LONDEN De oudste zoon van
koningin Elizabeth van Engeland,
prins Charles, kan tot de universiteit
worden toegelaten. De 19-jarige
kroonprins legde gisteren zijn eind
examen geschiedenis en Frans af
met redelijke resultaten.
Ook als de prins gezakt zou zijn,
zou hij toch naar de universiteit van
Cambridge zijn gegaan. Hij heeft na
melijk geen plannen om een graad te
Op de scholen, die prins Charles
tot nog toe heeft gevolgd, waren zijn
zwakste vakken wiskunde en Engels.
Ook in Frans was hij niet zo goed.
In muziek en toneel munt de En
gelse kroonprins daarentegen uit. Hij
speelt cello en gitaar, terwijl hij ook
nog zingt. Wat de drums betreft,
schijnt hij eveneens van wanten te
weten.
Griekse regering
in ballingschap
WENEN Binnen twee weken zul
len in ballingschap levende Griekse
politici van de Unie van het Centrum
een regering vormen. Dit zei de func
tionaris van de Unie George Patsis in
Wenen. De zetel van de regering in
ballingschap zal in de hoofdstad van
een N.A.V.O. land worden gevestigd.
In een „regeringsverklaring" wordt
de regering in Bonn en de Ameri
kaanse geheime dienst verweten de
„monarchistisch-fascistische putsch"
te hebben georganiseerd en gesteund.
De regering is voorstander van ge
weldloos verzet tegen de huidige dic
tatuur, maar wijst de bewapening
van de bevolking door oosteuropese
landen af.
Kostbare beelden
gestolen
THORN In de rooms-katholieke
kerk van Thorn is de afgelopen
nacht ingebroken. Er werden
verscheidene kostbare beelden gesto
len, waaronder kandelaars uit de
Middeleeuwen en de romaanse tijd.
Een van deze beeldjes heeft een
waarde van tienduizend gulden. De
Tempel
Met de voorgenomen herbouw van
de tempel keert het Joodse volk terug
tot de oude vormendienst, waarin Je
zus Christus niet de centrale plaats
inneemt.
Echter, met dit simpelweg te consta
teren komen wij niet verder. Dat ko
men we wel door met onze daden te
tonen dat de christen leeft uit de
opstandingskracht en het geloof in Je
zus Christus. Dan pas zal ook het
Joodse volk jaloers kunnen worden.
Boskoop J. Keizer
Zwart en blank (3)
De heer W. Geldof toont zich een
vurig pleitbezorger van het miserabe
le racisme. Hij heeft de apartheid
blijkbaar met huid en haar verslon
den en daardoor een chronische ver
blindheid opgelopen voor de afschuwe
lijke draagwijdte van dit systeem.
Hij schrijft: „Maar bij een in grote
meerderheid orthodox-protestants
volk als het Zuidafrikaanse, zou de
apartheidspolitiek snel verlaten wor
den als de onderdrukking van gekleur
de rassen zó duidelijk aantoonbaar
Ach, men zou haast zeggen: bleef
het maar beperkt tot symptomen van
onderdrukking. De waanzin en het on
menselijke van de apartheid worden
eigenlijk al voldoende geïllustreerd
met het geval van het meisje uit het
blanke gezin, dat nu weer „zwart"
werd verklaard (met alle gevolgen
van dien voor het gezinsverband!), na
aanvankelijk dan weer „blank" en
dan weer „zwart" te zijn verklaard.
Door een rechter! Hoe diep kan een
(overwegend prot. chr.) maatschappij
zinken als ze zo'n stelsel accepteert.
Rotterdam A. Hoeksema
lAquidatie
„Als de scheuring zich voortzet tot
het einde, is daarmee de Vrijmaking
^adikaal en integraal geliquideerd"
schreef prof. C. Veenhof in „Op
bouw", zo las ik in onze krant.
Voor mij, levende in mijn 90sta
jaar, mocht hij het door Gods genade
zien als: een teken aan de muur. Na
vele jaren van bidden en verzuchtin
gen mochten we nu iets ervaren, dat
de barricaden tussen ons aan het
wankelen brengt. Dat dit tot waar
achtige bekering moge leiden en dat
dit alles ootmoedig en met een kin
derlijk biddend hart in Gods hand
mag worden gelegd.
Dan zullen wij door wedergeboorte
worden ingeleid in Gods geheimenis
sen en zullen wij Gods genade erva
ren. Een ieder onderzoeks zichzelf in
het Licht van Gods Woord.
Rotterdam G. de Jager.
Knoeierijen met
Turkse olijfolie
ANKARA In Turkije znn enor
me knoeierijen met olijfolie aan het
licht gekomen. De verkoop is bijna
geheel stilgelegd in afwachting van
een onderzoek. Aan de olijfolie zijn
grote hoeveelheden paraffine en vase
line toegevoegd.
De zaak, die een grnot nationaal
schandaal dreigt te worden, kwam
aan het rollen toen Italiaanse impor
teurs 500 ton hadden teruggestuurd*
De olie bevatte 60 proc< nt stoffen di«
er niet in thuis horen.
