em
T¥
Veronica-formule op
derde net toepassen
de stad en
dokter Moore
Oude pracit
Compromis voor radioreclame
Vico Torriani volgt
Lou van Burg op
^^■en
WOENSDAG AUGUSTUS 1967
toch
weer
nieuw
f (Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM In de NCRV-gids
die aan het eind van deze weck zal
verschijnen, trQkt Bert Buddingh',
hoofd van NCRV's publiciteitsdienst,
in een openingsartikel nog eens van
leer tegen de oude praat die van tijd
tot tijd weer nieuw wordt: de idee
van een nationale omroep met afge
paste bijdragen van christelijke en
politieke stromingen.
Hij doet dit naar aanleiding van
een zinsnede in het boek „Beeldper-
spektieven" van H. Schaafsma, ad
junct-directeur van de School voor
Journalistiek enbestuurslid van
de VPRO, de omroep die in een al-
haast grijs verleden deze stellingen
reeds huldigde en in geschriften pu
bliceerde.
„Men kan verwachten", aldus de
door Buddingh' gelaakte zinsnede,
..dat de huidige omroeporganisaties
na verloop van tijd zullen worden
gereduceerd tot verzorgsters van hun
essentiële taak: het 'produceren van
de principiële programma-elementen,
levensbeschouwelijk en politiek."
Populair gezegd, aldus Buddingh's
reactie, komt het hier op neer, dat
bijv. de NCRV voorbestemd zou zijn
te reduceren tot een toeleveringsbe
drijf van wat men wel noemt „ty
pisch godsdienstige programma's in
woord en lied". „Als Schaafsma",
zegt hij in zijn artikel, „dit een nieu-
HILVERSUM Het moei
lijke onderwerp radioreclame
dient weer. Nog deze maand zal
het overleg worden hervat tus-
I sen overheid, omroepen en re-
I clamewereld.
Men heeft thans een compro
mis-voorstel, voortgekomen uit
de reclame-organisaties, op ta
fel. Dit behelst de idee om de
„Veronica-formule" (d.i. de ge
hele dag reclameboodschappen
uitzenden tussen lichte muziek
door) toe te passen op Hilver
sum III. Het is echter de vraag,
of overheid en omroepen hier
mee accoord zullen gaan.
Volgens de nieuwe omroepwet zou de
radioreclame op dezelfde manier
als de tv-reclame moeten geschie
den. D.w.z. rondom de nieuwsuit
zendingen in blokjes van enige
we omroepstructuur noemt, is hij
mis, want dit is een verouderd stand
punt waarvoor de liberalen zich in de
jaren twintig al vergeefs hebben inge
zet".
Ten overvloede lioht hij dan nog
eens toe, dat een christelijke omroep
geen sectarisch verschijnsel is, maar
een normaal totaalprogramma kan
verzorgen dat geen godsdienstige
randversieringen vertoont, geën sepa
ratie wenst maar integratie. Een om
roep, die uit zijn evangelisch-geïnspi-
reerde arbeid juist geëigend is tot het
bieden van een totaalprogramma.
Roddelpraat rond Onkel Lou
HILVERSUM ZDF (twee
de Duitse tv-programma) heeft
een opvolger gevonden voor Lou
van Burg als leider van het spel-
programma „Het gulden schot",
dat op 25 augustus a.s. het spits
zal afbijten van de Duitse kleu
rentelevisie. Deze uitzending,
door Lou van Burg groot ge-
i aakt, moet het paradepaardje
van ZDF blijven en toen men
Rudi Carrell niet kon krijgen
heeft men zich tot een andere
zingende showmaker gewend:
Vico Torriani.
Inmiddels is het rumoer rondom
Onkel Lou" nog lang niet werstomd.
Duitse programmabladen en de inter
nationale boulevardpers blijven zich
b^-ighouden met het sensationele ge-
v. waarin het privéleven van een
,,'Vr" reden voor ontslag werd.
T-'loze brieven van kijkers spelen
2rin een grote rol. ZDF verdedigt
7 "n beleid met juist deze aan te voe-
r nmen had voor het ontslag stapels
protesten tegen het vrije liefdeleven
van Lou van Burg ontvangen. Men
pleitte voor zijn vrouw Juichen die
Snij sinds jaren heeft verlaten voor
ziin assistente Angèle Durand, die hij
nu weer in de steek liet voor de nog
f: huwde Marianne Krems, die met
l aar 29 jaren ruim 20 jaar jonger is
dan Lou.
In liet ene blad leest men, dat
/.-gele haar gewezen minnaar grote
verwijten maakt en „zweert" zijn car
rière te zullen breken (waarmee ze
dus al begonnen zou zijn), in het
Duitse programmablad „Hör Zu" ver
klaart zij onder tranen, „dit nooit
gewild te hebben". Kortom, er wordt
geweldig gekletst en geroddeld.
Intussen zegt Lou van Burg zelf,
dat hij „zo spoedig mogelijk zijn le
ven wil normaliseren", door na de
beide scheidingen die in september
zullen worden uitgesproken, netjes
met. Marianne te trouwen. Het liefst
wil hij haar 3-jarig dochtertje adopte
ren, maar daar is de textielman
Krems hèvig óp te'ien.
Voorts heeft Lou van Burg ZDF
(die hem zijn salaris .volgens contract
moet uitbetalen en dat ook doet) om
schadevergoeding gevraagd en de aan
geboden som van honderdduizend
mark vooralsnog als „te weinig" van
de hand gewezen.
Overigens staat hij financieel niet
op straat, hij heeft een groot inko
men gehad als ster-quizmaster van
ZDF en dit honorarium gaat nog
door.
Ook heeft hij nog ongeveer 200 cir
cusvoorstellingen voor de boeg en
zijn contract met de AVRO voor 8
spelshows die in januari beginnen, is
getekend. Tevens treedt hij nog inci
denteel op voor de Zwitserse tele-
De zeer vele reacties van Duitse
kijkers vertonen een tweeledige ten
dens. Men leest ze in vele bladen en
programmabladen. Overwegend zijn
de kijkers boos omdat hun geliefde
Onkel Lou verdwenen is: men vindt
aanmerkingen op zijn privéleven
geen argument voor ontslag op staan
de voet.
„Als we zo moesten handelen kon
men de helft van de artiesten wel
ontslaan en nooit meer een speelfilm
draaien", wordt er dikwijls gezegd.
blij
de
Anderen
„tv-clown" en „de ijdeltuit" verlost
te zijn. Alles tezamen kan men de
reacties dus „vrij normaal" noemen,
want ook hier wordt de kritiek ver
pakt in lelijke de lof in hooggestem
de bewoordingen.
Lou van Burg zal. ook als hij bij
de AVRO gaat werken, in Duitsland
blijven wonen. De AVRO handhaaft
haar standpunt, dat zij niets heeft te
mr ken met het privéleven van een
optredende artiest en doet er verder
het zwijgen toe.
spots achter elkaar. De advertentie
wereld zou daar vrede mee hebben,
indien er op die tijdstippen slechts
één spot zou worden uitgezonden.
Zeer korte beeldmededelingen sorte
ren wél effect, tien of meer aanprij
zingen van waren, achter elkaar via
het geluid alleen, niet. Volgt men
de voorschriften van de omroep
wet, dan moeten het echter recla
meblokken worden, want anders
komt men nooit aan de maximum
toegestane 24 minuten per dag.
Het is volkomen begrijpelijk dat de
reclame-organisaties het medium
beoordelen naar zijn effectiviteit
voor de adverteerder en dus moe
ten ze tegen die blokken wel
„neen" zeggen.
Even vanzelfsprekend is het, dat de
omroeporganisaties niet veel zin
hebben het in de wet vastgestelde
systeem te verlaten en het oude
voorstel van de advertentiebureaus
om de programma's te larderen
met reclameboodschappen, aan te
nemen: dat zou de vrijheid van de
programmamakers aantasten en
zulks heeft dus iets met „zuilen die
lekker de zaak dwars zitten" te ma-
Het is nu de vraag, of het voorstel
van de reclame-organisaties tot toe
passing van de ,.Ver cnformule"
op het derde net het zal halen.
Radioreclame is dringend nodig, me
de voor de noodlijdende omroepen
zelf. Eveneens voor de adverteer
ders. Niet alleen de groten, die zich
ook op het scherm laten zien en
horen, ook de middelgrote onderne
mers, die de gestegen tarieven voor
tv-reclame moeilijk kunnen beta
len, kijken hiernaar uit. Men wil
juist deze een kans geven, ook
etherreclame te voeren.
Men is daarom uitgegaan van de ge
dachte. dat Hilversum III oorspron
kelijk is opgezet door de overheid.,
om tegenwicht te vormen voor
Veronica, ook al was er in wezen
geen geld voor beschikbaar. Dit is
tot op zekere hoogte wel gelukt,
maar zeker niet helemaal. Het ni
veau van beide zenders loopt niet
zo erg uiteen: van beide, aldus re
deneren de reclamemensen, kan
men niet zeggen dat zij culturele
programma's geven, althans cultu
reel in de verheven zin des woords.
Daardoor zijn ze op zichzelf niet
slechter, maar men mag ze toch
niet hoger aanslaan dan ze zijn.
„Bij Hilversum III", aldus de overwe
ging, „ontbreekt één ding: de recla
me. Laat daarom de hele 24 minu
ten btsdhikbare advertentietijd toe
op die zender, uitgespreid over de
gehele zendtijd per dag, dan wel
alleen voorkomende in program-
v ma's met een hoge luisterdichtheid.
Men krijgt dan toch platcnprogram-
ma's doorspekt met reclame
boodschappen en zo wordt het der
de net een volwaardige tegenhan
ger van Radio Veronica
Op Hilversum I en II wenst men dan
langzame invoering van reclame
boodschappen, volgens de wette
lijke regels, zodat de culturele pro
gramma's er niet door worden ge
hinderd.
De "STER heeft hier wel oren naar,
maar de eerste beslissing is, na
overleg, aan de Reclameraad.
Acht miljoen
Een dergelijke oplossing heeft nog
enkele voordelen. De regering zit
nog steeds met Radio Veronica in
de maag. Wanneer dus de ex-terri-
toriale zender niet meer in een be
hoefte voorziet omdat Hilversum
III die taak heeft overgenomen,
wordt, bij concurrerende tarieven
(dat behoort er dan wel bij) Veroni
ca overbodig. En wat let de STER,
tarieven te berekenen die niet ho
ger liggen dan bij Veronica?
De adverteerders mogen de piraten
zender dan een plezierige zaak heb
ben gevonden, wanneer er een al
ternatieve mogelijkheid is, laten zij
die even gemakkelijk weer vallen:
zo is nu eenmaal de harde wet van
het commerciële bedrijf. Dit moet
de overheid wel in de kaart spelen,
want zij ziet niets liever dan dat
Veronica een natuurlijke dood
sterft, zodat zij geen impopulaire
mmofoonmuzielc.
StSJS Actualitei
ten. 18.30 Stereo: Vocaal-Instru
mentaal ensemble en^zangso-
19.20 Artistieke Staalkaart.
20.00 Nieuws. 20.05 Gevarieerd
platenprogramma. 20 40
Wedstrijdprogramma. 21.15 Sa
men uit - zelden thuis: inter
views. 22.00 Actuele feiten van
nabij bekeken. 22.15 Franse
chansons. 22.30 Nieuws. 22.40
Actualiteiten. 22.55 Stereo: Hol
land Festival '67. 23.30 l
GRAMMOFOONPLATEN-
PROGRAMMA
Fidele Bauer";
pins du bord d«
TELEVISIE
VVVWOM»
irerzicht. STER: 20.16 Reclaim
de humoristische
Reclame. NCRV: 20.05 Eér
rizontaal. quizprogramma.
20 J0 Das Krimlnalmuseum
erzahlt: Dl. 9: De Kist,
TV-thrlller. 21.30 Avondslui
ting. 21.35 Pondspondsgewijs,
Tsjechisch TV-spel. STER:
22.10 Reclame. NTS: 22.15 -
10: 19.30P Jeugdtele
Weerber. 20.00 Nws^ 20.20
Avonturenfilms. ^2.30
5. 8.10 Voor de kinderen.
8.30 Nieuws. 8.32 Vakantietlps.
8.45 Lichte grammofoonmu-
ziek. (9.35 Waterstanden). 10.00
Moderne muziek (gr). 11-00
Voor de zieken. VPRO: 11.30
12.27 Mededelingen voor land-
Gitaar-recital.
TROS: 14.45 Boemmmi: licht
programma. 15.05 Actualitei
ten. 15.10 Accordeonmuzlek.
15.45 Klavecimbelrecital (gr).
16.00 Bi.ibeloverdenklng. 16.30
Utrechts kamermuziek Ge
zelschap. 17.00 Stereo: Metropo-
le-orkest. 17.30 Stereo: Zuid-A
merikaanse klanken (gr). 18.10
Sportrubrlek. 18.30 Voor twintl-
Hilvei
7.00 Nieuws en ochtendgym-
(oonmuziek. VPRO: 7.55 Deze
lag. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.10
Morgenwijding 9.00 Stereo:
voor oudere luisteraars. 10.00
beldpvitaminen (11.00 - 11.02
Nieuws). 11.55 Beursberichten.
12.00 Stereo: Licht vocaal
snsemble 12.27 Mededelingen
lionaal t
menieving. lezing. 14.30 Ste
reo: Omroeporkest. 15.00 Voor
de zieken. 16.00 Nieuws- 16.02
Licht muziekprogramma. 16.30
Voor de jeugd. 17.00 Amuse-
Nieuws. 9.02 Lichte vokale mu
ziekjes. 10.00 Nieuws. 10.02
Nieuwe langspeelplaten. 11.00
Nieuws). 14.30 Lagelanders (gr.)
KRO: 15.00 Nieuws. 15.02 - 18.00
Licht muziekprogramma (18.00
en 17.00 Nieuws, aansluitend
actualiteiten.)
maatregelen hoeft te treffen. (Maar
wie zegt dat er in Nederland geen
plaats is voor meer dan één recla
me-radiozender, ook al krijgen de
nieuwe Engelse piraten geen voet
aan de grond?).
Wat de opbrengsten betreft, er is be
rekend dat, wanneer men de streef
datum van 1 januari 1968 kan ver
werkelijken, de radioreclame in dat
jaar 8 miljoen gulden kan opbren
gen. Dit lijkt veel. maar er staan
nogal wat gegadigden om de pot.
Toch zouden de omroepen met een
paar miljoen al iets beter uit de
voeten kunnen en minder program
maplannen wegens tekort aan geld
behoeven af te gelasten.
Indien bij de komende bespreking dit
compromisvoorstel zou worden aan
genomen, zou de advertentiewereld
nog tijd genoeg hebben om op 1
januari a.s. van start te gaan met
de radioreclame, maar veel later
moet het al niet worden.
Dr. P. Gros
Commentaar
Straling
LJET belangrijkste deel van de
televisieprogramma's betrof gis
teravond de populair-weten schap
pelijke BBC-documentaire over ra
dioactiviteit, op de bekende aan
trekkelijke manier samengesteld en
door de AVRO vertoond.
Soms wat rommelig van opstel
ling en nogal moeilijk te volgen,
maar vooral in de medische toepas
singen van bestralingen heel boei
end, was dit nieuwe kijkje in de
wereld der onderzoekingen.
Dergelijke uitzendingen kunnen
belangwekkende kennis overbren
gen. Zij bergen echter ook het ge
vaar van slordig kijken en luisteren,
waardoor verkeerde begrippen ont
staan. Bij deze uitzending werd niet
temin zo duidelijk door een ver
scheidenheid aan wetenschapsmen
sen verteld, dat de doorsnee-kijker
er toch behoorlijk veel van kon op
steken.
Een beetje cru deed na allerlei
geruststellende woorden (waarbij
tenslotte toch niet werd toegelicht
hoe de mens zich kan verweren te
gen vrijgekomen radioactiviteit bij
een kernoorlog) de korte journaal-
reportage van de jaarlijkse doden
herdenking in Hirosjima aan. Een
merkwaardige coïncidentie, dat dit
zo samentrof.
In de actualiteitenrubriek hield
de AVRO zich geruime tijd bezig
met een ingevoegde herdenking van
haar overleden medewerker Max
Tak, waarbij wij ook de onverwoest
bare radiopionier Willem Vogt in
het beeld kregen. Zijn herinneringen
gaan nog terug naar de tijd, toen
Max Tak zijn intrede bij de AVRO
deed.
Een vrij lang gesprek over de
dopingkwestie werd gevoerd met de
artsen Rolink en Ebeling, die zich
beiden tegenstander van het gebruik
van stimulerende middelen bij sport
wedstrijden noemden.
Dokter Rolink erkende echter, dat
hij incidenteel geblesseerde of even
uit de conditie geraakte wielrijders
op medisch verantwoorde wijze op
wekkende middelen toedient, welke
hen in staat stellen in de running te
blijven.
Ook normale medicijnen kunnen
stimulerend werken en sporen daar
van zou men bij urine-onderzoek
kunnen aantreffen. Wanneer dus
vier wielrenners verklaren dat zij
geen doping hebben gebruikt, behoe
ven zij niet te liegen.
De AVRO nam, zoals gewoonlijk,
geen eigen standpunt in.
BOERDEKIJBRAND
INGEN Een felle brand heeft
gisteren de boerderij van boer D. G.
J. Verkerk te Ingen gedeeltelijk ver
woest. De schade loopt in de tonnen.
Een grote hoeveelheid koren en stro
ging verloren. Het gezin Verkerk, dat
uit elf personen bestaat, zal elders
moeten worden ondergebracht.
ff ut hu Y'auhff
In de NCRV-Politieserie (produktie ZDF) ditmaal
een amusant gegeven in „De kist". Ene Hubert Köpke
noemt zich koopman, en hij kan het kopen inderdaad
niet laten, maar het- beloofde afbetalen wél. Zodoende
haalt op een keer het afbetalingsmagazijn zijn halve
woning leeg. Hij stuurt dan vrouw en dochters naar
Australië om daar een nieuw leven te beginnen, en
aangezien hij het land niet mag verlaten vanwege zijn
schulden, verzendt hij zichzelf „per kist". Hij komt dan
tot de ontdekking, dat vrachtgoederen niet altijd de
kortste en de beste weg volgen
Op de foto een spelmoment: de ondernemende Köpke
spreekt zijn vrouw voor haar vertrek moed in: hij
komt spoedigtia!
VANAVOND TE ZIEN
Ned. I NTS
7.00 uur Amerikaans gespeeld sprookje „De wilde
zwanen".
8.35 uur speelfilm „De mooiste tijd van je leven",
kluchtige toestanden op een Engelse kost
school.
9.55 uur „De Italianen", boosaardig zelfportret.
Ned. 2 NCRV
8.05 uur spelletje „Eén horizontaal".
8.30 uur aflevering serie „Politiemuseum".
9.35 uur „Pondspondsgewijs", Tsjechisch tv-spel, ko
medie.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I NCRV
7.30 uur Leger des Heils.
8.40 uur Radio Filharmonisch orkest speelt Haydn
en Strawinsky (stereo).
10.15 üur avondoverdenking.
10.40 uur Vocaal Ensemble zingt Brahms (stereo).
11.15 uur lichte muziek.
Hilversum II VARA
8.05 uur amusementsprogramma.
8.40 uur Prijsbelleïi naar de studio.
9.15 uur gesprek met Jenny Areans en Huib Rooy-
mans.
10.55 uur solistenconcert van Holland Festival (ste
reo).
OPGAVE vakanfie-adres
j vakantie-adre
via de uit de krant
geknipte bon
20
Er kwam zweet op zijn voorhoofd en in zijn handpalmen.
Hij herinnerde zich dat hij vlug moest zijn, alles zien. mets
aan zijn aandacht laten ontsnappen. De vorm van het hart
kende hij uit de snijzaal, waar de studenten vroeger ontleed
den. Hier was hetzelfde hart. waarvan hij de weerstand al#
het ware nog onder het mes voelde. Hier waren al de aderen
en adertjes die zich als een fijn netwerk om het hart sloten,
onbeweeglijk, maar kloppend op het ritme van het Hij
zag de twee grote slagaders meetrillen, de longslagader en
aorta, het ritme was enigszins tegengesteld aan dat van het
hart. En toen zag hij de schade aan de longslagader, da
zwelling boven de haperende hartklep, en hij veronderstelde
dat de elasticiteit van de slagaderwanden sterk verminderd
was. De hand van Fairchild werd met één vinger op de
kloppende slagader gelegd. Moore voelde zijn eigen vinger
toppen tintelen. Toen hoorde hij Fairchilds stem en hij
leunde duizelig achterover, want de stem van deze gemasker
de vreemdeling kende hij maar al te goed.
Fairohidd sprak op een toon die hij zich van de vroegere
grapjes herinnerde.
„Let op de vergroting van de longslagader op deze plaats.
Het bloed komt door de gedeeltelijk geblokkeerde hartklep
in een straal die mijn vinger kan voelen. Let op de vergro
ting aan de rechterkant van het hart." Moore voelde zich
duizelig en de stem achter hem fluisterde: „Adam voelt zich
wel heel wat als hij in een operatiekamer staat" Moore
tastte naar zijn zakdoek en veegde de binnenkant van zijn
handen af. Hij voelde dat wat overbleef, het niet haalde bij
zijn eerste blik op het levende hart, hoe bekwaam en tech
nisch oerfect het ook mocht zijn.
Fairchild werkte nu snel en geconcentreerd door, de boven-
verlichting weerkaatste op zijn nek en de rondingen van zijn
oren. Voorlopig scheen er weinig te doen voor de eerste
assistent en plotseling werd de camera op hem gericht.
Dromerig staarde hij voor zich uit, iets wat Moore vaker in
operatiekamers had gezien bij personen die even niets te
doen hebben. Het leek een pauze tussen twee werelden. Het
voegde niets toe aan zijn indrukken van deze jonge chirurg
maar het deed hem weer denken aan herinneringen die hij
aan chirurgen en de chirurgie in het algemeen had, dat er
een scherper onderscheid is tussen de operatiekamer en
„erbuiten" dan tussen het werk en het dagelijkse leven van
een willekeurig ander persoon, met uitzondering misschien
van een toneelspeler. Er ging een somber, bijna vervelend
uur voorbij, waarin de longslagader losgemaakt werd van
het hart, plotseling afgebroken door de stem van Fairchild
die tegen de anesthesiologist zei: „Ik wil de patiënt onder
een bijzonder lichte narcose hebben als we met de pomp
gaan beginnen."
Er antwoordde een stem: „Hij is onder lichte narcose. Hij
beweegt zijn hoofd een beetje". Toen, alsof hij zich de
studenten op het amfitheater herinnerde, zei hij op de loon
van iemand die college geeft: „Terwijl de patiënt aan de
pomp is gesloten, wordt de narcose gestaakt. Pentothal en
emorol worden aan het bloed in de pomp toegevoegd, slecht»
een beetje, want het bloed van de patiënt wordt in de pomp
onderkoeld."
Er viel een nerveuze stilte. Fairchild zei plotseling scherp:
.Klaar om aan de pomp te gaan," en toen werd de spanning
in de operatiekamer tastbaar, de ruisende geluiden van veel
mensen die zich nauwgezet bewogen. Het scheen nu dat de
technici het werk van de chirurgen overnamen. Iemand
buiten het bereik van de camera zei: „Bloeddruk, honderd."
Iemand anders zei gespannen: Klaar om te beginnen, klaar
om de slagaderklem weg te nemen." Fairchild zei: „Iedereen
klaar? Eén, twee, drie nu!" De pomp nam bezit van d«
bloedstroom van de jonge man.
Fairchild werkte nu vlug, herstelde de klep, ofschoon
Moore niet kon zien wat hij deed. De man achter hem
gaapte luidruchtig en Moore voelde een woede in zich opko
men- Een stem naast de camera zei: „Terugkeer in de ader»
is vierentwintighonderd. Dalend." Toen: „Aderdruk twee dui
zend het peil daalt. Nee, het herstelt zich.... herstelt zich
nog steeds.... zesentwintig honderd. Temperatuur van de
patiënt is zesendertig." Fairchild zei: Kun je de slagader-
pomp wat vlugger laten lopen?" En de andere stem zei een
beetje nerveus: „Niet met deze hoeveelheid bloed." Iemand
die bij de meters moest staan zei scherp: „Longslagader
loopt van dertig naar veertig," en Fairchild antwoordde
kwaad: „Dat is veel te erg. We hebben hier te maken met
een zwakke longslagader." Moor klonk dit allemaal erg ver
ward in de oren. maar hij volgde de gebeurtenissen met
spanning, niet opgewonden maar wel met groeiende geprik
keldheid. Hij ving een glimp van het hart op en stelde zich
voor dat het wanhopig streed om te blijven kloppen. Hij
draaide zich half in zijn stoel om en keek naar de deur. Hij
wilde dat 'hij kon vertrekken. Hij leunde achterover en sloot
zijn ogen.
Hij hield ze dicht tot Fairchilds stem zei: „We hoeven deze
uitzending niet langer voort te zetten. De patiënt is los van
de pomp- De operatie heeft onthuld dat deze jonge man een
lichte vernauwing van de slagader heeft, nu ik het hart en
de slagader beter heb bekeken ben ik geneigd dit als de
enige mogelijkheid te zien. (Wordt vervolgd)
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
22. „We gaan. Bruun-
i wacht, nee, eerst
>g even naar huis; ik
haal mijn fototoestel, ze
zijn reuze ijdel, weet jé?"
Bruunke haalt zijn schou
ders op, „Ik weet het niet
ik begrijp niet, wat je
wilt", zegt hij.
Stikkeltje rommelt in zijn kastje en pakt zijn
fototoestel. „De Stoute Rikjes zijn zo ijdel, dat ze
nóóit genoeg foto's van zichzelf hebben!" zegt hij.
„Maar waarom maak je dan nóg een foto van
ze en -je vindt ze niet eens aardig ook!" ver
baast zich Bruunke.
Stikkeltje hangt zijn fototoestel om. „Ik ga ze
een ruil voorstellen!" zegt hij slim. „Een foto van
hen in ruil voor de hoed uit Jats Allewats pak
huis!" „Da's slim bedacht!" bewondert Bruunke.
FERDNAND
j
