Wordt de kleuren-tv
ons opgedrongen
Commentaar
de stad en
Stralende Eugenie
gaf haar ja-woord
b
een stuk
kaas
uit het
vuistje
VRIJDAG 4 AUGUSTUS WS7
Waarschuwingen
en klachten
Offers aan het
statussymbool
Voortreffelijk
IJET IS niet te ontkennen, dat een
groot deel van het televisiekijkend
publiek gisteravond wellicht meer heeft
genoten van de vlotte platenrubriek
„Pick-up", dan van Tolstoi's drama „Het
levende lijk", waarvan wij de helft kregen
te zien bij de NCRV-televisie.
Men moei van de klassieke literatuur
en haar uitgesponnenheid houden, wil
men hiervan verrukt zijn. Kijken en
luisteren naar Tolstoi is geen amusement,
maar inspanning. Wij voor ons vonden
de uitzending voortreffelijk, mede omdat
de Russische televisie ditmaal de vage
sombere sfeer waarin zij gewoonlijk de
voorstellingen van eigen klassieken
houdt, had verlevendigd zonder de we
zenlijkheid aan te tasten.
Niet het traag-verlopende verhaal met
de uiteraard op sommige punten ver
ouderde levensfilosofieën, maar de fijn
zinnige karakteruitbeelding, de milieu
tekening en het bewonderenswaardige
spel txm uitgelezen acteurs en actrices
vormen hierbij de boeiende elementen.
Toch erkennen tdq gaarne, dat het
geheel niet alle kijkers aantrekkelijk
voorkomt. Men moet dit stuk beoordelen
in het eigen genre. Daarom was het juist,
dat de NCRV er enig lichtvoetig amuse
ment aan liet voorafgaan, en ook de
Actualiteitenrubriek goed- afwikkelde.
F.r was een helaas vrij slechte repor
tage uit Caracas: de NCRV roeide hier
met de riemen die zij had en beter een
slordig dan geen verslag. De beelden
gaven te weinig indruk van de ontredder
de toestand en de gesprekken werden na
verteld terwijl de ondervraagden een
fractie van een seconde in beeld kwamen.
Een verdwaalde ondertiteling vormde een
tragi-komische noot: plotseling werd
Udo Jiirgens verwelkomd.
Er werd wat gesproken over doping
op de wielerbaan waarbij niets nieuws
viel te vernemen, maar Attentie sloeg
een beste slag met een reportage van de
Amsterdamse „Love in" waarbij een groot
aantal jongens en meisjes hippies pro
beerden te worden naar Amerikaans
voorbeeld. Geestig liet de camera zien,
dat alle begin toch maar moeilijk is!
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Zoals het ooit
rommelde bij het prille begin
van de radio en later bij de
jonge verschijning van het
beeld-in-buis, zo is alles nu in
beroering over de komst van
de kleurentelevisie. In bin
nen- en buitenlandse publika-
ties want de verontrusting
over het spectaculaire nieuws
heeft geen Nederlands patent!
wordt er geklaagd en ge
waarschuwd over en tegen
onverantwoordelijke uitgaven
en mogelijke teleurstellingen,
over het knechtschap aan het
bonte scherm dat de gezinnen
bedreigt en de financiële
nesten waarin de omroepen
zich steken.
De tijd is er rijp voor, hoge prijzen
te betalen voor het eigen aanzien.
Niet alleen wat de gezinnen betreft,
ook de landen zitten daarin verstrikt.
Het lied is al vaak gezongen: in alle
landen waar de commercie radio en
televisie niet beheerst, kampen de om
roepen, of zij nu particulier of van
staatswege worden gefinancierd, met
geldzorgen. De televisie is het al-
lesverslindend monster, dat wat het
ééns heeft gegeten, nauwelijks nog
een enkele maal wil herkauwen. Men
kan er geen geld genoeg in stoppen
en nog klaagt het veeleisende publiek
over te weinig amusement, te weinig
cultuur, te weinig van alles.
De radio wordt hierin meegezogen:
de rustige lezing noch het traditione
le concert en zelfs niet tien-
maal-per-dag-de-tophïts voldoen, er
dient steeds meer activiteit te wor
den ontplooid. Actualiteiten moet
men om de paar uren kunnen horen,
er moeten meer klankbeelden zijn en
vooral meer directe uitzendingen van
evenementen, liefst op amusementsge-
bied.
NU MEVROUW VAN WESTHREENEN
LOOSDRECHT HILVERSUM
Journaalredactrice Eugenie Herlaar is
gisteren als stralende bruid mevrouw
André van Westhreenen geworden.
Eén van haar NTS-collega's. de heer
M. Huizing, fungeerde samen met
een broer van de bruid als getuige.
In Loosdrecht en *s middags tijdens
een receptie in Hilversum bestond er
veel belangstelling, hoewel de omroep-
rijen wat dun waren tengevolge van
de vakanties.
Tn een lange witzijden japon, zon
der sluier maar met rose bloemen in
het hoog-opgekapte haar, met een
bruidsboeket van kleurige orchi
deeën, verscheen Eugenie (27) met
haar één jaar oudere bruidegom in
het raadhuis, waar de heer A. Eigen
man het huwelijk voltrok. Direct
daarna werd een grote boeket van
Hilversum's burgemeester Boot bin
nengebracht.
In de Ned. Hervormde kerk zegen
de ds. J. J. Poldervaart het huwelijk
in. Het bruidspaar was vergezeld van
een zevenjarig, in het rood gekleed
bruidsmeisje, Anja Toet geheten. Het
kleintje deed erg haar best en was
niet verlegen voor de vele persfoto
grafen noch voor de cameraploeg van
de NTS, die voor het journaal een
opname kwam maken.
Eugenie neemt een week vakantie
voor een korte huwelijksreis. Daarna
zal ze weer op het scherm verschij
nen. Haar echtgenoot is zuivelteohno-
loog en heeft zijn werkkring in
Nunspeet. Zo lang daar nog geen wo
ning te krijgen is, zal het paar in
Eugenie's ouderlijk huis wonen. In
die tijd blijft mevrouw Van Westhree-
Gcld, geld moet er voor dit alles
zijn. De luisteraar/kijker wil niet
méér betalen... wel steeds meer horen
en zien. De everheid verdeelt uit een
half-oipen portemonnaie zuinig en
niet dan na diep beraad de samenge
brachte guldens of francs, marken,
ponden... het doet er niet toe. 't is
overal hetzelfde.
Reclame mag nu in de meeste lan
den een handje toesteken: men haalt
er bij zoveel minuten spots per dag
geen goud uit.
Niettemin „moeten" de Europese
landen zich nu de enorme uitgaven
voor kleurentelevisie gaan ge
troosten. De een vroeger, de ander
later, sommigen heel binnenkort. Dat
wil meteen zeggen, dat het publiek
zich kostbare nieuwe apparaten moet
aanschaffen. Toestellen, die zo'n 3000
gulden kosten en het zwart-witbeeld
niet zo contrastrijk doorlaten, ten ba
te van enkele uren kleuren per week
(voorlopig).
Wie zegt dat?
Dat moet allemaal... geld of geen
geld. En wie zegt, dat het moet? Het
antwoord is dan meestal: de in
dustrie. Maar die verweert zich: „Wij
passen ons alleen aan bij de tech
nische ontwikkeling. In feite moet
het op den duur toch naar kleurente
levisie, zwart-wit-beeld is onvolle
dig".
Zeker, daar is geen speld tussen te
krijgen en zo te zien kan men niet
wachten op een tijd dat omroepen en
particulieren zich afvragen, wat nu
eens aan te vangen met bergen onge
bruikt geld. Zo'n tijd komt nooit.
Opmerkelijk is echter, dat juist in
een kentering van de zgn. „algemene
welvaart" de kleurentelevisie haar
beslag krijgt. Is het een sprong in het
duister? Dat moeten de komende ja
ren leren.
Amerika, nu 13 jaren bezig met
kleurentelevisie, heeft er 8 jaren mei
getobd en er zoveel geld op toege
legd (omdat het publiek er niet over
dacht zich zulke dure ontvangers aan
te schaffen) dat het hele experiment
in het slop raakte. Pas toen het
grootste electronische concern, dat te
vens het grootste Amerikaanse tv-net-
work NBC financiert, drastisch begon
met prijsverlaging van de toestellen,
kwam de kleurentelevisie er lang
zaam bovenop doordat concurrerende
industrieën volgden.
Maar dit gebeurde niet, dan nadat
het ene network na het andere had
besloten, de kleurenuitzendingen hele
maal stop te zetten. Het is niet nodig,
dat het in Europa ook zo zal gaan: in
Japan heeft zich de overgang
zwart-wit op kleuren geruisloos vol
trokken. Maar daar zijn nergens de
prijzen hoog opgedreven en daar in
vesteert men onbeschroomd om er la
ter revenuen van te trekken.
Wij ook
nen normaal haar werk voor het
NTS-journaal doen. Als er echter een
maal naar Nunspeet is verhuisd, gaat
zij dat verminderen. Zij verbreekt
dan het vaste dienstverband bij de
NTS maar blijft op free lance basis
incidenteel de journaalredactie
versterken.
In Nunspeet hoopt ze een huis met
een grote tuin te kunnen krijgen,
want zij en haar man zijn allebei dol
op tuinieren.
Kleurentelevisie in Europa is lang
zamerhand een stukje politiek gewor
den. Er is een bepaalde concurrentie
tussen de landen ontstaan. Men gunt
elkaar het eerstverschijningsrecht
niet. Zodra bleek dat Duitsland aan
de spits zou staan, zond Engeland
voortijdig al de Wimbledonwedstrij-
den in kleuren uit, ook al was er
praktisch niemand, die er thuis naar
kon -kijken. Maar goed. Engeland was
zijn belofte nagekomen van nummer
één te zullen zijn.
De politieke strijd is begonnen in
de jarenlang slepend gehouden keuze
van de systemen: Amerikaans, Duits
of Frans. Deze blijft voorlopig door
werken in de afzondering van het
Franse blok dat aan SECAM
vasthoudt, maar de techniek is inder
daad voortgeschreden, ook wat over
bruggingen van systemen betreft: er
zijn al „vertalers", nog voor de start
is gemaakt.
Als het dan zo woelt in Europa en
die kleuren echt bovenkomen na ja
ren van „binnenshuis" experimente
ren. zeggen de kleine landen: „Wij
ook! Wij kunnen niet achterblijven!"
Nederland, altijd vooruitstrevend al
tilt het zwaar aan eigen moed,
spreekt mee in dit koor. België niet,
dat vreest de kosten en zit met bin
nenlandse politieke problemen in ver
band met de systeem-toepassing, zo
als wij u kort geleden vertelden. En
Nederland heeft echter altijd een
goed figuur geslagen op televisiege
bied. Het beleefde relatief de snelste
kijkersgroei en heeft gewaardeerde
ideeën vorm gegeven in Eurovisiever-
band. 't Ligt in de lijn der ontwikke
ling, dat het nu ook vooraan staat bij
de geboorte van het bonte beeld in
Europa.
Toch verplicht
Terwijl de omroepen schreeuwen
om geld, moeten zij zich dus niette
min grote kosten voor kleurentele
visie getroosten. En de kijkers wordt
verzocht, daar antwoord op te geven
door zich een duur toestel aan te
schaffen. Dus toch verplicht? Worden
de kleuren ons toch opgedrongen?
In feite wel. Denk aan ons status
symbool. En wie betaalt het wanneer
de omroepen in de nesten raken?
Waar komen in de gezinnen die drie
duizend guldens vandaan?
De kreet: „Zitten we eigenlijk wel
te wachten op kleuren-tv?" is al
meermalen geslaakt. Dan is het niet
zo onverantwoord, vraag- en uitroep
tekens te plaatsen bij waarschuwin
gen en klachten. Niet alleen betref
fende het gezinsbudget, ook in ver
band met de omroep en met de in
dustrie, die belangrijke investeringen
moet doen om kleurentoestellen aan
te maken. Bestaat daar geen voldoen
de afzetgebied voor, dan wordt het
ook daar zorgelijk.
Hoe de omroepen in binnen- en
buitenland zich voorstellen, de kleu
ren-tv de grootst mogelijke aantrek
kelijkheid mee te geven, vertellen
wij u nog nader.
Elke omroep z'n
eigen beestje
HILVERSUM Nu het zo rimpe-
loos stil is in radio- en tv-stad. wil
elk zeepbelletje wel opstijgen en na
geoogd worden. Wat is er nu weer
gebeurd? Bert Garthoff heeft een dag
of tien geleden voor de VARA - mi
crofoon gevraagd om een hond, die
een pas geboren, door moeder versto
ten pantertje kon voeden. Talloze aan
biedingen, geschikte hond gevonden,
zwart pantertje gered.
En laat het diertje nu de naam
Vara hebben gekregen! Bert Garthoff
vermeldde dit met trots. We hebben
nu dus een hond Tros, een panter
Vara en... Bert mediteerde even ver
der: als de andere omroepen nu ook
een dier als petekind kregen? Dat
zou dan voor de AVRO een hyena en
voor de VPRO een struisvogel kun
nen zijn.
Gewoon maar 'n grapje? Weineen,
niet in slaperig Hilversum! Daar grij
pen degenen die alweer of nog thuis
zijn schielijk naar de pen en wijden
er bespiegelingen aan in hun pro
grammabladen. Tja... in de komkom
mertijd wil een stukje pantervlees er
Torpedo op strand
TOULON Een per ongeluk door
een Franse onderzeeër afgevuurde oe
fentorpedo heeft zich gisteren met
een snelheid van 80 kilometer per
uur in het strand van Mourillon aan
de Franse Rivièra geploegd.
Het normaal drukbezochte strand
was echter verlaten omdat het be
vuild was door olie.
A ff at hts Ytuttig
De nationale moppentapper Max Tailleur („Noem een
woord en ik maak er een witz op!") heeft, samen met
Mieke Télkamp, een tournee gemaakt door Australië
er op te treden voor Nederlandse emigranten,
e kwamen, de Nederlanders, ze reden er 400 en
meer km voor om Max te horen en hem van hun
wel en wee te vertellen.
De AVRO zond Philip Bolhuis mee, om een en an
der van deze reis te filmen en ook enkele Nederlandse
emigranten thuis en op hun werk op de gevoelige
strook „vast te leggen".
Het resultaat daarvan zult U vanavond kunnen horen
en zien op Nederland 1, in een uurprogramma dat om
8.50 uur begint. Hier op de foto een nieuwe opname
van Max Tailleur, die het wat kalmer aan gaat doen
maar nog lang niet heeft afgerekend met optreden
een altijd geamuseerd publiek.
RADIO
VANAYOAD
The World Wildlife Fund.
NRU: 20.00 Vóór en over va
kantiegangers. d22-|2530
22.40 Moderne muziek (opn.)
muziek. 19.30 Letterkundige
kroniek. 20.00 Nieuws. 20.05 Ge
woon anders. 20.30 Zang en
gitaar (opn.). 20.45 Reisindnik-
ken. VARA: 21.00 Klassieke
22.50 Actualiteiten. 23.05 Llch
grammofoonmuziek. 23.55-24.
Nieuws.
GRAMMOFOONPLATEN-
DRAADOMROEP
2. Uit „Luisa Mil:
,,La Forza del
|TOÏiïgVISIE'
■VANAVOND;
TELEVISIE VANAVOND
Nederland I NTS: 18.45 I
STER: 18.55 Reclame. AVRi
19.00 Muziekprogramma vo
de jeugd. 19.30 Kolonel H
gan's helden. TV-film. STE:
19.56 Reclame. NTS: 20.00 Jou
naai en weeroverzmht.^ STE1
Gespit
emigranten.
-De sportieve mii», i v
NTS: 22.40-22.45 Journaal.
-De sportier
Nederland
- .'leuws in t
Reclame. KRO: 20.05 In I
»nd, TV-spel. (pro
Studio Hamburg). 22.00 1
Gaeh
kerland, TV-spel. (produktii
idio Hamburg). 22.00
STER: 22.05 RecUl-
VTS: 22.10-22.25 Journaal.
Nederlands prógr. kanalen:
>n 10. 19.30 Jeugd zonder grei
ten. 19.45 Zoeklicht. 19.55 I
veerman. 20.00 Nws. 20.20
Speelfilm: Petroleumkoorts.
22.15 Intern, muziekfestival
van Bergen 1967. 22.45 Nws.
Destlno". 4. Uit „Atda".
Glacomo Puccini. Uit
ca". VI. Arrigo Bolt* ..Me-
flstofele".
12.27 Medede
en tuin
12.40 Over
sending. 13.00 Lichte
;uws. 7.10 Het levende
lezing. 7.15 Stereo: Pia
norecital. (Cr.) 7.30 Nieuws.
7.32 Geestelijke liederen. 7.55
Overweging. 8.00 Nieuws. 8.10
DJlnn: gevarieerd programma.
(8.30 Nieuws: 8.32-8.45 Vakantie-
tips: 9.35 Waterstanden). 12.25
Marktberichten. 12.27 Medede
lingen voor land- en tuin
bouw. 12.30 Nieuw
heldsvoorUchting.
Rm":' f ami lïë pro gramma. 17.00
Voor tieners. 18.00 Licht mu
ziekprogramma. (18.30-18.35
Kanjer Koning Kompetitie).
Hilversum H. 298 m. VARA:
7.00 Nieuws en ochtendgym
nastiek. 7.23 Lichte grammo
foonmuziek. VPRO: 7.55 Deze
dag. VARA: 8.00 Nieuws. 8.10
9.40 Harmonie-orkest. 10.00
Z.O. 135, gevarieerd program
ma. (Om 11.00 Nieuws.) 12.15
Afstuderen als socialist: vraag
gesprek. 12,27 Mededelingen
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Actueel sportnieuws. 13.00
hte gr
13.15 Lichte
ziek v - •-
twintigers. 14.55 Radio J
llage.
uichte
17.30 Radio-
9.02 Klassieke i
land. 13.00
tenswaardighedei
Nieuws. 13.02'tti'
Nieuws. 14.02 Tl
Ramblers Radio Reprises. 1
Nieuws. 15.02 Modern am>
kaans amusement. 15.30 Mi
kale zwerftocht. (1
Nieuws.) 17.00 Nieu
17.02-18.00 Sportshow.
TELEVISIE
MOIIGEN
NTS: 15.34 Weekjour-
j titels voor slechtho-
STER: 15.57 Reclame.
16.00 Geheim Agent 86.
TV-fllm. 16.25 Vrouwelijkhe
den. 17.00-17.30 Voor de klnde-
Belglë: Nederlands progr.
kan. 2 en 10. Tussen 16.10 en
18.45 afwisselend: Atletiek en
VOEDZAAM MAKfy.
t*
3
i Eugenie
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 AVRO
7.00 uur tienerprogramma met Trea Dobbs als gast
vrouw.
7.30 uur aflevering „Kolonel Hogan's helden".
8.20 uur actualiteiten.
8.50 uur Max Tailleur in Australië.
9.50 uur „De sportieve kans", aflevering van The
Saint.
Ned. 2 KRO
8.05 uur tv-spel van de Duitse omroep Hamburg:
„In luilekkerland"; deze voorstelling duurt
tot 10 uur.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I NRU
8.0010.25 uur Grenspost, een programma vooi
over vakantiegangers.
10.40 uur Italiaans avondconcert.
11.20 uur Radiorama, mini-magazine.
Hilversum II VPRO en VARA
8.05 uur „Gewoon en anders", voor jongeren.
8.45 uur „Witte nachten en rode pleinen", reisin
drukken.
9.00 uur werken van Von Gluek en Cherubini, ge
dirigeerd door Toscanini.
11.05 uur lichte muziek in „Prettig weekend".
OPGAVE vakantie-adres
Dringend verzoek, uw vakantie-adres
via de uit de krant
geknipte bon
die wij regelmatig op de advertentiepagina
plaatsen
16
Hij ging een poort door, sloeg een hoek om en vond een
lege rij barfken. Twee banken stonden aan de andere kant
bij de lift, een nogal saaie inrichting, naar het hem voor
kwam. Hij ging zitten en de stilte drukte hem zo, dat hi
nauwelijks kon geloven dat men overal in het ziekenhuis al
aan het werk was. Zo nu en dan gingen de deuren van een
lift open en stapten er ernstig kijkende jonge doktoren in
gekreiikelde witte jassen uit. Hun nachtdienst was vooibij.
Andere doktoren met witte srtijve jassen aan, stonden in
groepjes van drie of vier op de lift te wachten om naar
boven te gaan. Er versahenen ook leerlingverpleegsters met
gestreepte japonnetjes en vlotte kapjes die hij erg leuk
vond. Daarna versoheen er een oude verpleegster, zij had
haar kap in haar hand en een groot pak breiwerk onder de
arm. Het breiwerk bleek een gebreide tas en vormde zeker
een onderscheidingsteken. Hij sloeg haar geamuseerd gade
toen zij haar kap voor de spiegel van de liftdeur opzette.
Toen klakte de deur open en een dokter, aan zijn leeftijd
te zien kennelijk een semi-arts, stapte vlug naar buiten, zag
Moore en liep regelrecht op hem af. De assistent van dokter
Fairchild, dacht Moore, Hij stond op en zag schitterende,
donkere ogen, een gevoelig, intelligent gezicht dat slechtj
gedeeltelijk Amerikaans was. Misschien een tweede genera
tie. Meestal het beste medische materiaal waarover zij
beschikten...
„Dokter Moore? Ik ben dokter Kopf. Dokter Fairchild
heeft me naar beneden gestuurd."
Zelfs zijn stem klonk gretig, alsof hij zijn beroep nog ali
een groot avontuur onderging.
„Dat is heel aardig." Onbegrijpelijk dat hij en Adam
Fairchild er eens zo jong hadden uitgezien, ook zo vastbera
den en met een gebrek aan ondervinding.
„Dokter Fairchild moet vanmorgen, opereren. Hij zei me
dat hij verschrikkelijk blij is dat u in de stad bent. De
operatie is op de televisie te zien open hart pulmonaal
valvulotomie." Hij zweeg even en op zijn gezicht verscheen
langzaam een blos. „Ik ben assistent."
„Gefeliciteerd, dokter. Eerste keer?"
„Voor het eerst bij hem. Ik ben geweldig in mijn sas.
Dokter Fairchild vroeg of u naar de televisie wilde kijken en
dan vanavond met hem wilde eten in de Union Club. Zou
half acht u schikken?"
„Heel graag. Half acht is uitstekend.''
„De televisiekamer is op de operatieverdieping. Zullen we
naar boven gaan??"
„Best, dank je." Hij zei bijna zoon, en zweeg plotseling.
„Dank je, dokter Kopf," herstelde hij zijn fout.
Terwijl zij voor de lift wachtten, zei dokter Kopf. „U was
met de baas op dezelfde universiteit en ook in hetzelfde
ziekenhuis? Hij moet een schitterend student geweest zijn."
„Dat weet ik niet meer." Moore zag in gedachten de jonge,
magere Adam, met bleke ogen, gauw kwaad, vlijtig werkend
met het lancet en niets anders. „Hij wilde altijd graag
opereren. Wij hadden niet gedaoht dat hij beroemd zou
worden."
„Weilkelijk, dokter Moore? Ik zou gedacht hebben..."
Dokter Moore had er direct spijt van dat hij zich onaardig
over Kopfs ideaal had uitgelaten. Daarom zei hij: „Er zijn
heel wat andere eigenschappen nodig om een goed chirurg te
worden."
De spiegeldeuren schoven weer open en de lift verzwolg
hen. Dokter Dopf leunde met zijn witte jas tegen de leuning»
zijn handen op de rug, met schitterende ogen die wilden
begrijpen. „Wat voor eigenschappen? Die wil ik graag verne
men."
De lift hield echter stil op de vierde etage en dokter
Moore schudde het hoofd en glimlachte vaag. Hij had er zelf
nooit zo over nagedacht, wel wist hij dat chirurgen als
Adam die succes hadden één ding gemeen hadden. Ze von
den allemaal van zichzelf dat ze beslist beter opereerden dan
een ander. Dit scheen een essentieel bestanddeel te zijn»
Adam had het. Zelfs als assistent en met niets om op terug
te vallen, was hij zeker van zichzelf en brandde hl} van
verlangen om zijn eigen baas te zijn.
Op de vierde verdieping kwam een druk groepje leer
ling-verpleegsters de lift in en ze begonnen te giechelen op
het ogenblik dat de deuren dichtgingen, ze wierpen verstolen
en uitdagende blikken naar de jonge dokter, die dokter
Moore zag het geamuseerd streng keek en een beetje rood
in het gezicht was geworden. Op de zesde verdieping stond
een zaalknecht met een wagentje te wachten en iedereen
ging opzij om ruimte te maken voor de rijdende baar. Er lag
een vrouw op, roerloos met starende ogen, gevuld met angst.
Op de achtste etage gingen de leerling-verpleegsters uit de
lift, alsof zij ernaar hunkerden aan het werk te gaan. Op de
twaalfde etage rekte dokter Kopf zich uit en zei: „We zijn
er," en toen hielp hij de zaalknecht met het wagentje.
De gang van de operatieafdeling was vol bedrijvigheid en
dokter Moore vond hem zo lang als een straat. De bleke
groene tegels gaven een indruk of je je onder water bevond
en de geluiden klonken gedempt. De indirecte verlichting
maakte de drukte in de gang onwezenlijk.
Wordt vervolgd
Kruiswoord-puzzel
zonder zwart
^•Sthïw wvTzaaoA vY
Horizontaal: 1. plaats in N. Brab. -
duw. 2. vreemde munt - jon
gensnaam - lied. 3. muzieknoot - wij
zer van een kompas - boom. 4.
huisdier - heeft een dier. 5. trots -
voegwoord - meisjesnaam. 6. gemeen
te in N. Brabant. 7. meisjesnaam -
eer - jongensnaam. 8. plaats in Gel
derland - lichaamsdeel - tijdreke
ning. 9. kippenloop - hinderen.
Verticaal: 1. eetgerei - jon
gensnaam. 2. eer - jongensnaam -
lied. 3. munt in Nederland -
meisjesnaam - telwoord. 4. bijna -
bezinksel. 5. tijdrekening - voorzetsel
- viervoetig dier. 6. kleur - wol vlok je
- soort onderwijs (afk.). 7. rivier in
Italië - waterkering - telwoord. 8.
rivier in Duitsland - dat is (afk. Lat.)
- eer. 9. overschot - meisjesnaam.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL.
Horizontaal: 1. Trento - pos. 2. roe
Nog een non na
ongeluk overleden
HOORN Het auto-ongeluk bij
Hoorn, dat twee nonnen het leven
kostte, heeft nog een slachtoffer
geëist. In het ziekenhuis van Hoorn
is gisteravond zuster Louisa aan haar
verwondingen bezweken.
- iel - alt. 3. anders - rio. 4. nd. -
krat - Ier. 5. iet - Ada - alk. 8.
kelder - hak. 7. al - Adèle - de. 8.
immer - Eede. 9. naar - Essen.
Verticaal: 1. Trani - Kaïn. 2. ron
deel - ma. 3. eed - kt - lama. 4. nier
- adder. 5. ter - adé - ere. 8. Olst -
Aries. 7. paria - hees. 8. olie - ladde.
9. stork - keen.
