TV
LEVENDIG ARTIEST MET
EIGEN FILOSOFIE
de stad en
dokter Moore
Lodewijk de Boer koos toneel
Marijke
wil je
een stuk
kaas
uit het
vuistje
duur
ZATERDAG29JUU1967
en
Prins Claus was
vroeg binnen
De NTS was om half vier te laat,
im de aankomst van Prins Claus als
deelnemer vand e Vierdaagse, op het
Keizer Karelplein in Nijmegen
rechtstreeks door te geven. Men had
precies verkeerd geschoten door de
uitzending in de hoop daarop een
half uur te verlaten. Maar de ampex-
band was er goed voor om er toch
een beeld van te geven en zo kon
Nederland zien, hoe de prins fris
kwam aanstappen bij de eretribune,
waar freule Wttewaal van Stoetwe
gen met de armen omhoog al was
opgesprongen om hem te begroeten,
eer prinses Beatrix hem lachend om
helsde en hem een fikse bos bloemen
in de handen drukte. Zelf speldde de
prinses haar echtgenoot en zijn drie
meewandelende vrienden de Vier-
daagse-medaille op. Een aardige ge
beurtenis in het toch al zo feestelijke
^evenement van het binnentrekken
van met bloemen gehuldigde groepen
i individuele wandelaars.
We kregen het allemaal precies een
der als vorige jaren te zien: de onver
droten marcherende militairen, onder
de genietroepen zelfs in looppas,
de krachtig blazende muziekcorpsen,
de bejaarde en jonge tippelaars en de
enkelen die ondersteund moesten wor-
om de laatste meters nog te ha
len. Juichende mensen langs de lijn
tjes, trotse afhalers, kinderen die aan
ipa's hand meeliepen.
Joop van Zijl maakte enkele hoogst
imagere interviews en Henk Terlin-
gen zorgde voor de beëld-begeleiden-
de praat op nogal wrang-grappige
manier en met irriterende herhalin
gen. Hij had het bijv. zo dikwijls
achter elkaar over „de hooggeplaatste
wandelaar", dat hij er zelf niet meer
iuit kon komen en tenslotte opmerkte:
.met wie we dan prins Claus bedoe
len".
Zodat we het met het commentaar
minder goed troffen dan met het
beeld, dat meermalen ook het prinse
lijk paar, hartelijk lachend en applau
disserend voor de passerende groe
pen, liét zien.
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM/AMSTERDAM
Een levendig artiest als mu
sicus-auteur Lodewijk de Boer
is, mag men bepaalde tegen
strijdigheden in zijn opvattingen
over kunst en kunstbeoefening
vergeven. Die zijn een teken van
zijn bezige geest, een voortdu
rend zoeken naar vernieuwing.
Tien jaar was hij als altviolist
orkestlid, nu heeft hij deze car
rière afgesloten om zich vrijwel
geheel te wijden aan het toneel
schrijven. Zijn successen, ook
bij honderdduizenden kijkers
die ,.De verhuizing" en „De
sprakelozen" zagen, openen
hem de weg hiertoe.
Lodewijk de Boer woont „modern",
d.w.z. in een gerestaureerd pandje in
de „warme buurt" van Amsterdam.
Zijn buren weten nauwelijks, dat hij
een kunstenaar is die op het ogenblik
zeer in de belangstelling staat.
„Dat afscheid bij het Concertge
bouworkest was heel gewoon, met een
plaat en een boekenbon en bloemen
enzo. 'k Heb er zes jaar in gezeten en
daarvoor vier jaar in het Kunst-
maandorkest. 't Is niet erg, dat ik er
nu uitgestapt ben, ik wist allang dat ik
iets anders wou. Zo'n orkest.... je zit
maar met honderd mensen lawaai te
maken en of je dat nou goed doet of
slecht, wie hoort daar wat van? Ik
houd meer van de individuele presta
tie. Iets maken dat van jezelf is en
dat overbrengen op de mensen en
kijken, hoe ze reageren."
Tja, als het zo is geworden, kan je
beter een orkest verlaten.
„Mijn overgang op toneelschrijven
heeft natuurlijk wel risico's, finan
cieel en zo, maar ik ben er niet bang
voor. Het orkest betaalde heel behoor
lijk, maar daar staat tegenover dat ik
nu dingen kan doen waarin ik plezier
heb. Welstand vind ik trouwens iets
gevaarlijks: hoe meer je hebt, hoe
meer je gaat uitgeven".
„Schrijven? Dat heb ik eigenlijk
altijd al gedaan, op het Conservatori
um al: verhalen en daarna toneel.
Dat heeft zich zo ontwikkeld, dat het
zin heeft ermee door te gaan. En ja,
dan moet je op een goed moment
kiezen en dat heb ik nu gedaan".
Aanpak
Aanvraag; Zweden
voor EEG
BRUSSEL Zweden heeft offi
cieel het lidmaatschap van de EEG
aangevraagd.
Zweden vraagt besprekingen over
een vorm van het lidmaatschap die
verenigbaar is met de Zweedse neu
traliteit.
^«VOEDZAAM MAK*.
fHVlH HVVZQ30A
Concoursen
Gaudeamus
UTRECHT De Stichting Gaudea
mus zal in 1968 weer twee concoursen
organiseren respectievelijk voor jonge
vertolkers van muziek van onze lijd
en voor jonge componisten. Het eerste
concours wordt gehouden van 1926
april in Utrecht Er worden vijf
prijzen toegekend, waarvan de eerste
3000 bedraagt.
Het componistenconcours wordt weer
georganiseerd ter gelegenheid van de
jaarlijkse Internationale muziekweek.
Het omvat een internationale
prijsvraag voor koor-, kamermuziek-,
orkest-, en elektronische werken en
een internationale prijsvraag voor een
werk voor televisie. Er worden vijf prij
zen toesekend. De eerste bedraagt even
eens f3000.
Lou van Burg eist
een miljoen
ROTTERDAM Lou van Burg
(Onkel Lou) heeft een schadever
goeding van een miljoen mark géëist
van de televisiemaatschappij die het
tv-programma Het gouden schot
voor de Duitse televisie produceert.
Van Burg is onlangs ontslagen.
Van Burg zou een gage van een
half miljoen mark hebben gekregen
voor twaalf uitzendingen.
Zoals bekend wordt de eerste af
levering van Het Gouden Schot in
kleur nu door Vico Toriani gepre
senteerd. Rudi Carrell had geen in
teresse.
De eerste aanpak is er, die zit in
drie opdrachten: stukken schrijven
voor de Toneelgroep Theater, de Ton
eelgroep Centrum en voor Studio.
Het laatste zal hij ook zelf regisseren
en dat vindt hij een vererende op
dracht: „Ik ben geen beroepsregis-
seur. maar bij Studio heb ik al twee
stukken zelf mogen doen en die zijn
ers goed bevallen."
Behalve zijn tv-successen „De ver
huizing" en „De sprakelozen" (stuk
ken die. en dat weet hij heel goed,
beoaald niet het gehele kiiknubliek
aanspreken) staat biizonder hoog ge
noteerd zijn spel „Darts", dat zowel
in Nederland als in Polen werd be
kroond. „In Polen viel het best, ook
al omdat er geen moeilijkheden met
de taal waren, omdat die in dit stuk
ondergeschikt wordt gemaakt aan het
geluid".
,,'t Is natuurlijk wél een grote over
gang hè, van muziek naar toneel.
Maar muziek is iets waarmee je be
gint zonder dat .ie het zelf beslist. Je
krijgt een viool in je handen gedrukt
en je gaat spelen. Het lukt aardig en
dan denk je: dit wordt mijn beroep.
Ik kom uit een heel muzikaal gezin.
Zodoende. Muziek heeft iets roman
tisch, vooral een strijkinstrument. In
je achterhoofd ben je al de grote
solist, maar dat blijkt dan een illusoi
re aangelegenheid te zijn en je wordt
wel een goed orkestlid. Dat is de
werkelijkheid,"
„Een heleboel mensen nemen genoe
gen met die werkelijkheid, ik niet.
Mijn werk kreeg zo langzamerhand
de werking van een kantoorbaan.
Een orkest is niet op de actualiteit
gerioht, maar op het verleden en dat
werkt bijzonder afstompend. De actu
aliteit is het enige om mee te leven.
Het verleden is wel belangrijk, maar
je moet het gebruiken om er de actua
liteit mee te lijf te gaan: het verle
den is de spiegel van nu en niet een
foto, waar je adorerend naar kijkt".
Beatnik
Uiteraard is deze filosofie die van
Lodewijk de Boer zelf. Want even
later zegt hij: „Zelfs als ik niet to
neelschrijver was geworden, zou ik
toch uit het orkest zijn gegaan om
beatnik te worden of nietsnut of soci
aal werker. Ik hou trouwens niet he-
Aktualitel-
ten. 18.30 Muziek uit operelte-
land (opn.) 20.30 verzoekplaten-
programma. 22.30 Nieuws. 22 40
Overweging. 22 45 Verknipt.
commentaar
i Stereo: Salonorkest
solist. 19.10 Lichte
lonmuzlek. 19.20 Ar-
ivarieerd pla-
tolterkar
22.10 Reclame, nts
Journaal.
België. Nederlpnr'
nalen: 2 en 10. I9.no
ken. 19.30 Auto-
Nws. 20.20 Dr. K
litiefUm. 7e aff. 22 4i
gen. 11.30 Vraag en antwi
11.40 De Open Deur.
12.00 Instrumentaal ense
en zangsolisten. 12.30 Nie
12.37 Bel Cantoprogra
luzlek. CVK: 17.00 Gerefor-
icerde kerkdienst. 18.00 Gewij-
muziek. 1KOR: 18.30 Muziek-
rogramma. 18.45 Kerk veraf
i dichtbii. NCRV: 19.00
(Om 9-00 Sportmededelin-
dinc NRU: 14 30 S
lemaal op met muziek, ik blijf spelen
in het Gustaf Leonhardt-consort."
Wie deze tegenstrijdigheden heeft
verwerkt, kan ook tegen de overige,
die Lodewijks overpeinzingen heb
ben gebaard:
„Mijn levensinstelling is: kijk goed
om je heen en doe je keus. Ik geloof
niet dat wij. mensen, leven, we wor
den geleefd. De consequentie daarvan
is, dat we voortdurend moeten
openstaan voor de dingen om ons
heen en niet de nieuwe zaken onmid
dellijk afwijzen. Veel mensen weten
van tevoren al, wat mooi of lelijk is.
Dat is verkeerd. Je moet de dingen
iedere keer opnieuw onderzoeken,
dat wil ik ook in mijn werk doen. Ik
vind bijvoorbeeld acteurs belangrijk
om wat ze zijn en niet zijn, hun
kwaliteiten en hun gebreken... en dan
daarmee werken is ideaal."
Wat is het streven van Lodewijk
de Boer in zijn schrijfkunst? Uitslui
tend het hanteren van de actualiteit
als „het enige om mee te leven"?
Neen: „Ik zoek het in een soort
oertoneel, een theater dat zich niet
meer van herkenbare psychologische
karakters bedient, maar eerder van
heel wezenlijke begrippen zoals goed
en kwaad. Dat kan de redding zijn
van het huidige theater
Mythe
„Wc moeten terug naar dc mythe.
Het psychologisch theater is voorbij,
het absurdistische ook en daarmee is
de zaak uitgeput (zegt Lodewijk de
Boer). Nu is het moment gekomen
om terug te gaan naar de bron van
het theater, naar het mythcspel. Te
rug naar Shakespeare, naar de
Griekse tragedie desnoods. Ik denk
niet dat veel mensen dit met me eens
zijn, maar het is iets wat rommelt,
ook al zal het in Nederland nog wel
even duren".
Het is goed. dat u deze overwegin
gen van Lodewijk de Boer in het
achterhoofd houdt, wanneer u straks
ongetwijfeld ook op de televisie meer
van zijn stukken gaat zien. Misschien
zullen ze moeilijke punten voor u
verklaren, misschien ook zult u beho
ren tot „de mensen die het niet met
hem eens zijn". Dat staat iedereen
Aff ai hu Yuan ff
Ook de Deense televisie maakte voor Montreux een
parodie op eigen hoofdstad, net als sommige andere
tv-landen deden. Wonderful Copenhagen" werd een
film, waarin onder meer nogal vrijpostig wordt ge
grapt over het Koninklijk Huis, iets waaraan de Scan
dinavische landen niet zo zwaar tillen.
De belangrijkste man in dit vermaak is de komiek
Dirch Passer, die o.a. optreedt als gids voor toeristen
als Viking in een dwaas gedoe met roeibootjes in
stadsgracht, waarbij de bekende Papa Bues Viking
Jazzband geweldig in actie komt. Hier een opname van
deze scène, waaruit nog eens blijkt, dat het Kopen-
haagse stadsbeeld vaak overeenkomst met dat van Am
sterdam vertoont. Zondagavond vertoont de N.T.S. deze
show op Ned. 2.
Richard Flink
in alle stilte
gecremeerd
DEN HAAG Vrijdagmiddag is
het stoffelijk overschot van de to
neelspeler en regisseur Richard Flink
in het Haagse crematorium Ocken-
burgh gecremeerd. Het was, naar de
wens van de overledene, een zeer so
bere plechtigheid. Er waren vele ac
teurs en actrices en medewerkers
van het Nieuw Rotterdams Toneel
aanwezig om de overledene de laatste
eer te bewijzen. De wethouder van
kunstzaken te Rotterdam, de heer J.
Reehorst en drs. W. Hofman be
vonden zich mede onder de aanwe
zigen.
Coen Flink, de zoon van de overle
dene, was de enige spreker. Hij zei,
dat het de wens van zijn vader was
dat diens dood eerst bekend zou wor
den na de crematie. Doch de gebeurte
nissen zijn niet verborgen gebleven.
Dat zovelen het noodzakelijk vonden
naar deze plaats te komen was een
reden tot dankbaarheid en mijn va
der zal u ook, van de plaats waar hij
nu is dat weet ik zeker dank
baar zijn. Hem restte dus niet anders
dan allen te danken die gekomen wa
ren. Met deze sobere woorden was de
plechtigheid ten einde.
Radio Londen stopt
LONDEN Radio Londen, een
van Engelands meest populaire
pop-piratenzenders, zal in augustus
de uitzendingen staken. Gezien de
nieuwe Engelse wetten tegen illegale
omroepen heeft de directeur van het
station, Philips Birch, hiertoe moeten
besluiten.
Hij zei dat vele duizenden brieven
zijn ontvangen waarin wordt gepro
testeerd tegen de sluiting.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 KRO
De Flintstones.
r aflevering van „Lekkere diertjes",
r Zomercarrousel. Tsjechische bijdrage,
r Brandpunt.
Ned. 2 AVRO
p Tekenfilm De Beatles.
r actualiteiten, w.o, gesprek van Chroestsjow
(Amerikaans),
r Wild-west film.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I KRO
r verzoekplaten.
r Verknipt, muzikale humor van Jos Timmer.
Hilversum II VARA
r Promenadeorkest speelt.
..Het scheidsgerecht", klassieke komedie,
r Radio Kamerorkest speelt Bach en Otten.
r vakantie-amusement.
ZONDAG TE ZIEN
Ned. 1 NTS e
eerste deel film over
vrolijke weg tot God".
slot serie „Paulus van Tarsus",
r filmportret van Prokofieff.
sluiting Doopsgezind Wereldcongres.
Ned. 2 NTS
r Deense Montreux-bijdrage „Wonderful Copen-
r tv-spel „An der schonen blauen Donau" (Duits).
ZONDAG TE HOREN
Hilversum I NCRV en KRO
r tweede deel „U groeten de heiligen",
r muziek van Bach,
r vakantieprogramma,
r liedjes van overal.
11
„Je gebruikt niet veel van de nieuwe geneesmiddelen.
Dokter Ladd gebruikt er helemaal niets van."
„Als ik het doe, gaat het bedrag meestal mijn declaratie te
boven. Heel wat van mijn patiënten kunnen het niet beta
len." Hij vouwde de papieren op en stopte ze in zijn zijzak,
„Dank je, Jim. Tot ziens".
De telefoniste gilde bijna van de zenuwen en de angst,
„Dokter Greer is naar Warwick gegaan, Edna. Dokter Huil
heeft griep. Wat wil je dat ik zal doen?"
„Bel Boardman, zeg Orie dat hij de ambulance moet halen
en naar het ongeluk moet gaan, en dan naar Warwick. Zeg
hem dat er haast bij is."
„Orie is bij mevrouw Henry zeil aan het leggen. Dons is
alleen in de zaak. Ik weet dat toevallig-.."
„Bel Orie bij mevrouw Henry. Zeg hem dat er haast bij
16 Moore reed achteruit de hoofdstraat in en sloeg de rich
ting van Cabot Pitch in. De telefoniste hoorde de telefoon in
de hal van mevrouw Henry overgaan. Zij had haar vinger
op de handel, er werd niet aangenomen. Zij keek uit het
raam en zag het bekende nummerbord op de achterkant van
Moores stoffige rode jeep. Zij haalde haar vinger van de
handel en zei tegen het meisje naast zich; „Hij slaat geluk
kig de goede richting in. De politie zal hem nu gauw hebben.
Als hij de ambulance nodig heeft, kan hij hem zelf bellen
als hij in Silver Springs is. Ik ben doodop. Neem mijn dienst
even over, ja? Ik zal Edna bellen als ik terug ben".
Moore die over de brug over de kleine Torrent reed, werd
even afgeleid door het rammelen van een losse plank en de
stofwolk die hij opwierp. Toen hij aan de overkant was, keek
hij op zijn horloge en hij vond de tijd wat te kort om de
normale weg naar Cabot Pitch te nemen. Er was ook nog
een weg die langs de berg liep, veel korter, maar niet meer
dan een karrespoor. Bij droog weer was die echter heel goed
berijdbaar. Hij besloot die weg te nemen. In plaats van
rechtsaf sloeg hij daarom linksaf en de stompe neus van de
jeep was juist over de top van een heuvel toen hij de losse
planken van de brug achter zidh hoorde rammelen. Hij wist
niet dat dit een van de politieauto's was die achter hem aan
zaten. De andere wagen stond al geparkeerd op de gewone
weg naar de Pitch, en rekende erop hem te vinden als hij
kwam of vertrok.
Hij vond het bijzonder prettig met zijn jeep over de weg
te hobbelen, hij had het gevoel ergens tegen te moeten
vechten en hij waande zich tegenover Timothy Stoner. Toen
hij op het grasveld was waar het huis stond, merkte hij aan
de afwezigheid van schreeuwende kinderen en blaffende
honden dat het huis leeg was- Ze zouden allemaal wel in
hun vervallen vrachtwagen zitten en vonden het best dat hij
de geneesmiddelen achterliet zonder hen gezien te hebben.
De achterdeur was niet op slot en hij ging de ruimte in die
keuken, zit- en eetkamer tegelijk was. Het was er vies en
het rook ongelucht, de bekende geur van mensen onder een
zeker economisch niveau. Hij keek met afkeer naar de
zwarte braadpan met een stukje forel uit stellig verboden
viswater, naar de vervallen wieg en het ledikant waarin
iemand had geslapen en naar het grote kostbare televisie
toestel dat in de hoek stond. Hij staarde er woedend naar,
dacht aan de rekeningen die deze mensen nooit betaalden en
het toestel staarde onschuldig en onverschillig terug. Hij
legde de medicijnen neer op de tafel en maakte dat hij weg
kwam.
Het televisietoestel had zijn woede ontstoken, hij voelde
dat hij zich lichamelijk ergens tegen zou moeten afzetten
daarom besloot hij de door de kuilen en stenen heel wat
gevaarlijker weg te nemen in plaats van de normale stoffige
weg. De twee agenten wachtten op hun gemak ln de scha
duw van de weg en beseften niet dat zij hem hadden
misgelopen voor hij zijn jeep parkeerde op het vliegveld.
Op dat ogenblik liep Edna door de vleugel om in de
eetzaal te gaan eten. Edna was moe, maar haar gedachten
waren bij de agenten die dokter Moore moesten waarschu
wen. Zij stelde zich voor dat hij nu al op weg moest zijn
naar Silver Springs.
Zij ging de eetzaal binnen met een blad eten en vond
Helen, de operatiezuster, aan het eind van de tafel met een
kopje koffie voor zich. Helen was grof gebouwd, had een
kalm gezicht met rondschietende donkere ogen waaraan
niets ontging. Zij droeg nog haar groene operatieschort en
een wit kapje dat zij op haar zwarte haar achterover had
geschoven. Om haar linkerhand zat een verband waar zij
zich aan de stoom van de autoclaaf had gebrand.
Wordt vervolgd
HoimI clo»«lt
z'n bans
Een chirurg
van het zieken
huis in Latrobe
(VS) nam zijn
de boerderij waar
het dier in de kost was. De chirurg
keerde niet meer terug. In de bossen
keerde de 80 kilo wegende hond zich
tegen zijn 73-jarige baas en ver
scheurde hem.
De verzorger van de hond zei dat
het dier direct kwam aanlopen toen
het geroepen werd en hem vervol
gens naar het lijk van zijn baas
bracht alsof er niets aan de hand
In Hong
kong is een
klein boekje
verschenen
met uitspra-
■an het Chinese staatshoofd
Rode
hoekje
van Moe
Lioe-Sjao sji, een der bitterste
vijanden van Mao in de huidige
culturele revolutie.
Het boekje van Lioe lijkt precies
op dat met de gedachten van Mao,
maar is anderhalf maal zo duur.
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
14. Binnen schudt Ouwe
Pim droef het hoofd. Hij
past nu en dan een hoed,
die hem bekend voorkomt,
maar die is. het dan toch
;er niet!
„Hoe ziet een toverhoed
ook weer precies uit;
welke kleur en zo?" vraagt Stikkeltje
i weet het niet; tovenaars kijken nooit in een
spiegel en ik heb hem dus in eeuwen niet gezien!"
zegt de tovenaar. De Bosdorpers gaan nu allemaal
op een rijtje door de keukendeur naar huis en
ze zijn allemaal teleurgesteld! „Denkt u nu eens
goed na!" vraagt Stikkeltje.
„Wacht 's!" bedenkt zich Ouwe Pim en pakt
zjjn toverboek. „Even kijken: afd. Dienstkleding
Kenmerken van een Echte Toverhoed: IEDER
EEN, BEHALVE EEN TOVENAAR, VOELT EEN
ZACHT SCHOKJE IN ZIJN ACHTERHOOFD,
ALS HIJ HEEL DICHT BIJ EEN ECHTE TO
VERHOED KOMT!" „Maar dit is een geheim,
vriendjes, dus vertel dit niet verder!" „Wij zullen
zoeken, tot-ie er is en niéts zeggen!" belooft Stik
keltje.
