TV Achterhoekse Ankie krijgt n filmkans RADIO de stad en dokter Moore Overgebleven liedjes Spel en realiteit Puzzelboek MAANDAG 24 JULI 1967 en I (Van onze radio en tv-redactie) HILVERSUM Kijkers, die lied jes hebben aangevraagd voor uitvoe ring in NCRV*s programma „Ik hou van Hollands" en teleurgesteld wer den. hebben kans vanavond alsnog aan bod te komen. Op Ned. 2 begint nl. om 9.05 uur een 35-minuten uit zending. waarin de ..overgebleven liedjes" door de bekende medewer kers worden gezongen en min of meer gespeeld. Het staat nog niet vast. of „Ik hou - van Hollands" in het volgende sei zoen terugkomt, maar de mogelijk heid zit er wel in. In 1965 nam Harry de Groot, liefhebber van het Neder- I landse liedje, het initiatief tot deze j vrolijke show. De NCRV ging er mee accoord en Kitty Knappert kreeg de regie. Voor de eerste aflevering werden gefingeerde „aanvragen" gebruikt, maar toen. werd gezegd, dat iedere kijker nu V&rzoekliedjes mocht opge- I ven, kreeg de NCRV 700 brieven bin- I nen. Hiermee was meteen het bewijs geleverd, dat zulk een serie zin had en het publiek er op gesteld was. Italiaanse regisseur zag in haar een primitief talent waar mee je alle kanten uit kan Documentaire Chroestsjow (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM De AVRO heeft bij de Amerikaanse televisie een do cumentaire over Nikita Chroestsjow op de kop getikt en zal die uitzenden op zaterdag 29 juli op Ned. 2. In Amerika zelf heeft het network NBC dit programma op 11 juli jl. vertoond en direct daai^ia werd er geanimeerd gereageerd op gesprek ken die verslaggever Edwin Newman destijds heeft gehad met de Russische premier, die plotseling werd afgezet. Daarin noemt Chroest sjow Kennedy een echte staatsman en Nixon een nietsnut. De documentaire laat ook ontmoe tingen van Chroestsjow met grote po litieke wereldfiguren zien en volgt hem tenslotte naar zijn landhuis in Petrovo Dalnye bij Moskou, waar hij Zich vermaakt temidden van zijn fa milieleden met zijn- lievelingshond en zijn fototoestel. Hij is nl. altijd een enthousiast amateurfotograaf ge weest. (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM „Ik dacht: het wordt toch niets. Ik heb altijd gedroomd van film en televisie en toneel. Een paar keer heb ik iets mogen doen voor recla me tv-spots en ik mocht mee doen in de show van Annette Rocco. En nu ineens heb ik een rol gekregen in een Italiaanse speelfilm die in Amsterdam wordt opgenomenik ben het meisje, dat de popzanger Little Tony met provo's in aanraking brengt." Dat is het simpele, toch opgewon den verhaal van Ankie Grijsen, 22 jaar geleden geboren in Bredevoort, een gehucht in de Achterhoek en sinds een paar jaar telefoniste in het Amsterdamse Hilton-Hotel. 't Is eigenlijk ongelooflijk, maar ik blijf er nuchter bij, hoor. ik hou mijn baan aan. dat kan gelukkig. Italië is Nederland nog niet en één filmrol.... daarmee ben je nog geen echte actri ce!" Ze heeft alles te danken aan haar vriendschappelijke relatie met Hans Mulder, de echtgenoot van Annette Rocco, filmproducer: „Wat ik maak is me om 't even, tv-reclame of speel films, als ik er maar geld mee kan verdienen". Hij was het, die Ankie in de show van zijn vrouw plaatste: „Ze was er geknipt voor!" en haar dat plaatsje in enkele reclamefilmpjes bezorgde. „En toen kwamen die Italianen, die een groot stuk film rondom de popzanger Little Tony wilden opne men in Amsterdam. Little Tony is geweldig beroemd in zijn vader land...." „Maar ik had nog nooit van hem gehoord.,' bekent Ankie eerlijk, „schandelijk hè? Toen ik zijn stem hoorde, herkende ik die wel. want ik ben met vakantie in Italië geweest en daar hoor je hem overal. En nu heb ik hem ontmoet. Hij is verschrikke lijk aardig en gedraagt zich niet als erg klein zou zijn, maar dat is niet zo hoor, hij steekt een heel eind bo ven mij uit. Die naam Little Tony is nu eigenlijk onzin: hij is heel jong begonnen met zingen en daarvan is dat overgebleven. Ik heb heel leuke gesprekken met hem. in het Engels, want Italiaans ken ik niet..." Hans Mulder legt de opzet van de film QltV" f! 5f. Commentaar Men kan het evengoed een geslaagd als een niet-geslaagd experi ment noemen, het samenbrengen van spel en realiteit in NCRV's „Close up", waarin de figuren van wijlen ds. A. S. Talma en oud-minister dr. G. M. J, Veldkamp tegenover elkaar wer den gesteld. Het is maar, zgals men het wil bekijken. Geslaagd, omdat in derdaad opvallend veel overeen komsten bestaan tussen de meningen welke ds. Talma een halve eeuw gele den huldigde als toekomstprognose en die dr. Veldkamp leidden tot de volvoering van wetgeving op het ge bied der sociale rechtsorde. Het was interessant en verrassend, hiermee te worden geconfronteerd. Ook beider instelling op het zich la ten inspireren door het licht van het Evangelie, de leer der christelijke naastenliefde, kwam duidelijk uit. Niet - geslaagd, omdat ondanks de bijzonder knappe prestatie van de ac teur Johan Schmitz de persoon van ds. Talma toch kennelijk gespeeld bleef: te nadrukkelijk, te feilloos wa ren zijn betogen tegenover het na tuurlijke en ontspannen praten van dr. Veldkamp. Dat belette de kijker de suggestie van een werkelijke „ont moeting" te ondergaan. Maar hoe het zij, origineel en belangwekkend was de uitzending zeker. Het zaterdagse amusement werd op beide netten loffelijk onderbroken door korte concerten. Wij juichen dat toe, temeer omdat er altijd een flink percentage kijkers is, dat wel eens wat anders wil dan luchtige ontspan ning alleen.' Jammer, dat deze muzi kale intermezzi toch nog even samen vielen. Heel verfrissend was Vara's bezoek aan het nijlpaardenhuis in Artis: be halve aardig kijkspel ook leerzaam. Dit zijn programma's die aLgemene waardering toevallen, en terecht. Bij de NCRV kon men tussen een dolle Lucyshow met een brok heel goede mime erin, en een weer slap pe aflevering van de serie „Van nul uur één" een opmerkelijke impressie zien van de Dave Lambert Vocal Group, bezig met het opnemen van een plaat. Men maakte kennis met de heel aparte figuur van de inmiddels verongelukte leider, die met veelzij dig stemmenmateriaal werkte om tot kunstige en zeer artistieke harmo nieën te komen. TV-toestel met dubbel scherm TOKIO Een Japanse firma heeft een televisietoestel ontworpen dat aan beide kanten een scherm heeft. Dit ontwerp heeft echter nog enkele technische onvolkomenheden. Zodra dit is opgelost wordt dit toestel op de markt gebracht, zo verzekerde de Ja panse firma. Ie Tony (ja. hij blijft gewoon zich zelf) reist van Londen naar Rome via Amsterdam. Hij beleeft daarbij aller lei avonturen. In Amsterdam ontmoet hij een meisje dat hem met de pro vo's in aanraking brengt. Weten de Italianen veel, dat de provo's zichzelf hebben opgeheven? Jongens met lan ge haren zijn voor hen provo's, en die hebben we hier genoeg...." „Daarbij komt, dat de Italianen dol zijn op onze hoofdstad, om de oude plekjes. Tja, Amsterdam is een prachtstad om romantische films te maken. Goed, dat meisje, Ankie dus, neemt Tony mee naar Pondorosa, hier in de Warmoesstraat, een cen trum voor jongens en meisjes die naar hun eigen muziek komen luiste ren en daar kan Tony dan weer furo re maken." Primitief „Voor zo'n rol van dat meisje moet je geen grote actrice hebben, maar een primitief talent, waarmee de re gisseur alle kanten uit kan. Daarom dacht ik meteen aan Ankie." Regisseur Bruno Corbucci ontmoet te Ankie en zag wel iets in haar „primitieve talent'Hij heeft haar uitgenodigd om in Rome opnamen te komen maken. Lukken die, dan zitten er misschien meer films in.... „Ik heb het gevoel of het niet waar is", zegt Ankie zelf, „ik moet het allemaal eerst zien. Misschien loopt het wel op niets uit. Ik kan wel zin gen, maar veel stem heb ik niet. 't moeten ook heel eenvoudige liedjes zijn. Nee, zenuwachtig ben ik niet, iedereen is heel aardig voor me, ik doe gewoon aan iets leuks mee. Ik denk ook helemaal niet aan een car rière, ik ben alleen maar blij dat ze mij hebben uitgekozen." „Mijn ouders hebben me nooit ernstig genomen met mijn toneel- en filraaspiraties. „Ach jij met je onzin"; KRUISWOORDPUZZEL Horizontaal: 1. klank, 4. vreemde munt, 7. term bij het boksen (afk.), 8. plaats in N. Brab., 10. rijschool (afk.), 12. opstootje; 14. ligplaats voor sche pen, 15. patroon, 16. pers. voor- naamw., 18. voomaamw., 19. meisjesnaam, 22. plaats in Limb., 24. belangstelling, 25. plaats in Drente, 26. plant, 28. voegwoord, 30. muziek noot, 31. zuster, 33. Amerikaans schrijver, 35. jongensnaam, 37. mu zieknoot, 38. rangtelwoord, 40. beken de afkorting, 41. graafschap in Enge land, 42. strandwachter. Verticaal: 1. gesloten, 2. voorzetsel, 3. land in Europa (afk.), 4. kleverige stof, 5. meisjesnaam, 6. vogel, 7. kist van latwerk, 9. kleefmiddel, 11. kasteel, 13. plaats in Gelderl., 15. in de regel, 17. ketting, 18. tuchtroede, 20. rivier (Spaans), 21. vreemde munt 22. kropgezwel, 23. buitenhaven, 25. kant, 27. metaalsoort, 29. kever, 32. tevens, 33. hoofddeksel, 34. boom, 36. eikenschors, 38. voegwoord, 39. voor zetsel. OPLOSSING VORIGE PUZZEL. Horizontaal: 1. zeker, 5. marge. 10. Eros, 12. Leen, 13. ei, 14. paars, 17. eg, 18. les, 20. Ans, 21. ale, 22. te, 24. al, 25. Piet, 26. valk, 28. en, 30. re, 32. Aar. 34. Nes, 36. nar, 38. ma, 39. mot to, 41. de. 42. olie. 44. idee, 46. stang, 47. krent. Verticaal: 1. zeelt. 2. Erie, 3. k.o. 4. esp, 6. als, 7. re, 8. geel, 9. enger, 11. hand, 15. Aa, 16. Rs. 19. stier. 21. Allen, 23. een, 24. aar. 27. Samos. 29. pets, 31. Kreet 33. aalt 34. no, 35. st, 37. Aden, 39. men, 40. ojr, 43. ia, 45. de. I. «02 m. NCRV: i».uo nws. en wcerpraatje. 9.10 Radiokrant. 19.30 Muz. uit uw vakantieland (gr.): Oosten rijk Hongarije en Zuld-Afrl- ka. 20.15 Karoethamma en de zee. hoorspel. 20.55 s,e"®^ Stereo: Zangrecital (gr.) 21.30 Muz. en dienst. 22.15 Avond- overdenking. 22.30 Nieuws en herh. SOS-ber. 22.40 Kron. boeken, schrijvers en to- 23.00 lcht (Opn.), 23-55-2 18.15 Act. 18.25 _oor. praatje. 18. Lichte gramm. mi jmanlstlsch Verbon NRU: 19.50 Licht ll s. Omr. erblnd. u doe itereo: Licht 19.50 Llc 20.00 Nws. 20.05 ture. ui. sir Arthui Conc. v. plano en ork.. Barnard, plano. IV. ward Elgar. Symph. r RADIO MORGIKIV ziek. (7.30-7J2 Nleui verweging. 8.00 Stereo: Lichte grammofoonmuzlek. 1.25 Conclllepostbus; 9.35 Wa- ïö.r - 0.00 Stereo: Klas- ...ofoonmuzl leken. 12.00 ■■■■I eest. richten voor schlppei 'olksn sr. 21.25 Docum. e lubllek China. 22.00 In- :rammof( de sette-oi ten v r de landboui dedellm jouw. 1V30 Nieuws. 12.40 Actu aliteiten. 12.50 Licht ensemble met solisten. 13.30 Licht geva ceerd muziekprogramma 14.00 Tn de duivel moet ie we' lettanten: koorzang. nastlek. 7.20 Lichte g foonmuzlek. VPRO: 7.! dag. AVRO: 8.00 Nteu' 10.00 Voor de kleu- (gr.). (11.02-11.02 Nieuws). 11.55 Beursberichten 12.00 Stereo: Metropole orkest. 12.27 Medede- o: Licht orkest. 13.00 3.27 Moderne woon lager onder wijs. (I). 15.25 S roeporkest van "Radio Jeugd. 17.15 Ne\ Nieuws. 9 02 Actualiteiten. 9 10 Vakanttetlps. 9.13 Platenpro- zramma met interviews. VA RA: 10.00 Nieuws. 10.02 Pop en cabaretmuzlek. (10.30 Geen. lunch. (13.00 Nieuws). 14.00 buws. 14.02 Verzoekplatenpro- ellus. Prelude .Irmelin". ihn Ireland A London Ouv« jeugd (16.00 zeiden ze altijd. Ja, ze wonen nog steeds in de Achterhoek, maar ik bel ze Iedere avond op. Toen ik zei dat ik mee mocht naar Rome, zei mijn va der: „Nou, we zullen hier maar eens rustig afwachten, wat dat wordt!" Thuis zijn ze ook heel nuchter...." Dat bleek ai, toen Ankie op school al droomde van een loopbaan als ac trice of misschien wel danseres. „Haal jij nu eerst maar netjes je diploma MMS", zeiden vader en moe der, „dan zullen wel wel verder zien." Daarmee was de kous af en jaren lang fietste Ankie met dorpsgenootjes dagelijks op en neer naar Win terswijk. tot het begeerde diploma was veroverd. Toen wou ze haar school-Frans ver beteren en ze ging werken in een kliniek ih Franstalig-Zwitserland. Ze hield het maar een paar maanden uit en keerde toen terug naar Brede voort. „Zie je nu wel? Jij met je mallig heid? Zoek hier in 't land nu maar een baan", was het commentaar van haar ouders. ..Ik wou wel. maar niet in de Ach terhoek. Ik liet mijn idealen niet los en ik dacht: als ik maar eenmaal in Amsterdam ben, zal ik de weg naar het toneel of zo wel vinden. Ik mocht naar Amsterdam, omdat mijn zuster hier woont en een neef van me hier student is. Nou.... en zo is het alle maal verder gegaan. door Agathu Young Dit is de 22-jarige Ankie Grijsen, het Achterhoekse meisje, dat zomaar een kans krijgt om een filmrol te spelen, samen met de in zijn vaderland enorm popu laire popzanger Little Tony. mini-jurkje, op sandalen en af en toe met een Italiaanse strohoed op haar vooral lange haar (want om lange haren te zien komt Tony in de film „Liefde, dwaze liefde" naar Amsterdam) dwaalt ze met de grote zanger door oude romantische stadsgedeelten. Ankie mag heel even herinneren aan Brigitte Bardot, ze is echter een nuchter meisje, dat zich niet het hoofd op hol laat brengen en voorlopig haar baan als telefo niste in een groot hotel rustig aanhoudt. Ze heeft ook al eens een enkele maal voor de tv- 1 mera's gestaan. Geiveldig Hans Mulder is veel meer onder de indruk van de „grote" Little Tony dan Ankie, die tussen de filmrepeti ties door in Pondorosa samen met hem plaatjes draait in de jukebox. „We houden van dezelfde muziek, rythm en blues." Ze luistert vrij onverschillig, als Hans Mulder vertelt: „Die knaap is in Italië geweldig beroemd en hij is geweldig rijk ook. Hij is zeker wel tienmaal miljonair." Of we de film straks ook in Neder land krijgen te zien? Waarschijnlijk wel. Met dat stuk Amsterdam er in zal dat wel trekken. In vertaling wordt de titel dan „Liefde, dwaze liefde". Is dat wat? Hoe Ankie het wel vindt, zomaar om te gaan met die „geweldige knaap?" Ze lacht maar eens. „Eerlijk gezegd, doet het me niks. Ik denk er helemaal niet aan. Zijn miljoenen heeft hij niet bij zich en van zijn roem merk je ook niets hier. Hij is gewoon een aardige jongen Adamo klopt Tino Rossi (Vai e radio- en tv-redactie) HILVERSUM Het is een hele slag voor de gevierde Franse zanger Tino Rossi met zijn 30-jarlge loop baan, dat hij in populariteit is ge klopt door Adamo, die met één pet. van de stemmen bij een landelijke enquête onbetwist Rossi voorbijstreef de als koning van het chanson. Er werd gevraagd naar de voor keur voor mannelijke en vrouwelijke „vedetten". Adamo lag bij de eersten met 19 pet. van de stemmen op kop, daarna volgde teleurgestelde Tino met 18 pet. Een stuk lager werden in volgorde genoteerd: Enrico Mas- sias, Charles Aznavour, Jacques Brei, George Brassens, Gilbert Bé- caud en zowaar nog altijd de hoogbe jaarde Maurice Chevalier. In feite is dat de grootste triomf! Voor de echt-Franse zangers van naam, die ver achter Adamo aan ko men, is het wel zuur, dat deze Itali aanse Belg hen in populariteit zozeer heeft verslagen. Bij de zangeressen behaalde Mireille Mathieu opnieuw een ongekend suc ces door met 39 pet. van de stemmen uit de bus te komen. Zij werd ge volgd door Sheila, Petula Clark, Dali- da, Nana Mouskouri, Juliette Gréco en Frangoise Hardy, maar er zijn be langrijke afstanden tussen de stem- men-percentages. VANAVOND TE ZIEN Ned. I VARA 7.00 uur (kerkelijke zendgemachtigden) Kenmerk. 7.30 uur wereldkampioenschappen boogschieten. 8.20 uur Achter het Nieuws. 8.45 uur spelletje Tik, tkk, tor. 9.15 uur film over een expeditie naar de Zuidpool. 10.05 uur optreden blokfluitist Frans Brüggen. Ned. 2 NCRV 8.05 uur aflevering van „De held". 8.30 uur Russische film over opdrogende zee. 9.05 uur Hollandse liedjes. 9.45 uur Kwartet Ad van den Hoed speelt VANAVOND TE HOREN Hilv 1 1 I NCRV 8.15 uur hoorspel „Karoethamma en de zee", een vissersverhaal uit India. 9.30 uur Muziek en dienst, informatie. 10.40 uur literaire rubriek, gewijd aan leven en werk van de schrijver J. K. van Eerbeek. 11.00 uur amusementsmuziek. Hilvet 1 11 NRU 8.05 uur concert van het Holland Festival door het Omroeporkest, de organist Albert de Klerk en het koor van de Ned. Bach vereniging. 9.25 uur documentaire over Rood China. 10.00 uur amateurkoren zingen. 10.40 uur „Iks", een sprong in het duister. OPGAVE Vakantieadres Drincend verzoek, atv vakantie-adres via de uit de krant geknipte bon die wU regelmatig op de advertentiepagina minstens een week van tevoren op te geven. Indien deze schriftelijke op gave niet tijdig In ïstlg bezit irden vertraagd. DIRECTIE. „Het is brutaal om me te vertellen dat ik mijn ziekenhui» moet sluiten en moet vertrekken, na alles wat ik in meer dan dertig jaar in deze stad voor de zieke mensheid heb gedaan. Ik ben. het dan ook niet van plan. Deze stad heeft mijn ziekenhuis nodig en men vertrouwt mij. Zij gaan voor me door dik en dun. Ze willen niet gedwongen worden naar een vreemd ziekenhuis te gaan, met vreemde dokters, in Warwick of Silver Springs of waar dan ook. Als de bank me niet steunt, zal ik me in februari tot de gemeenteraad wenden... „Toen je dat dertig jaar geleden deed. hebben ze je ook niet geholpen! Je moest het geld van je vrouw gebruiken, ia het niet?" „De stad denkt er nu anders over. Zij beseffen nu wat het ziekenhuis betekent" „En ik zal mijn mening verkondigen en zeggen dat een half overleden ziekenhuis erger is dan helemaal geen, en de stad zal naar me luisteren! En, Ed, vergeet niet dat er andere middelen ter beschikking staan om je ziekenhuis te sluiten, behalve het niet meer verstrekken van leningen. Denk eens aan het gedeelte dat brandgevaar oplevert en denk je dat de inspecteurs je de hand boven het hoofd zullen houden met een prachtig nieuw en veilig ziekenhuis op 10 km afstand? Daar moet je aan denken. Ze zijn streng, dat weet je. Je weet ook hoe ik over de lening denk. Ik zal je je vijfduizend geven, en je kunt op mijn steun rekenen tot de plannen voor een ziekenhuis in Silver Springs zeker zijn. Daarne zal ik eerlijk je vijand moeten zijn, of liever, de vijand van je ziekenhuis." Er viel een kille stilte. Stoner liet zijn stem nu dalen. ..Ed. het spijt me. Ik weet dat je van je ziekenhuis houdt en ik mag je persoonlijk erg graag, maar...." Stoner zweeg, want hij sprak tegen de rug van dokter Moore. Dokter Moore liep naar de deur en smakte die hard achter zich dicht. Daar hij een vredelievend man was, en altijd van streek raakte als hij kwaad was, wachtte hij bij de deur en leunde tegen de muur tot dat zijn kloppende hart wat gekalmeerd was. Toen slaakte hij een diepe zucht «r ging vastberaden zijn weg. Jeb Truelove zat naast het bureau van de bedrijfsleider van de Silver Springs Machine Tool Company, en keek met onverholen wrok naar de jonge man. Jeb was de portier, hoewel hij liever waker werd genoemd, en hij vond het vervelend dat hij het enige ogenblik van de dag dat hij op zijn gemak kon gaan zitten, naar die jonge snotneus moest luisteren. De bedrijfsleider bonsde met zijn vlakke hand op een map. „Het dokument is hier, Jeb. Je hebt de hoogste ziekenuitke-1 ring gehad die ooit is uitbetaald." „Je denkt dat ik me ziek houd om uitkeringen te krijgen, is het niet?" „Nou als je niet simuleert..." „Ik zeg tegen dokter Moore: „Mijn rug doet pijn," en da dokter zegt tegen mij, „ik geloof dat je liegt, Jeb Truelove, maar ik kan het niet bewijzen." De bedrijfsleider keek Jeb kalm en afkeurend aan. Hoofd pijn en rugpijn. Die twee ongemakken kwamen nogal vaak voor bij het personeel en Jeb had het goed laten uitkomen omdat niemand kon bewijzen dat het niet waar was. „Jeb, ik zou niet verwonderd zijn als jij de luiste man von dit bedrijf was. Ik waarschuw je, dat is alles." „Je zult van mijn vakbond horen, als je op die manier dorgaat." „Verdwijn hier. Ga aan het werk, doe tenminste alsof." Met tegenzin kwam Jeb uit de gemakkelijke stoel over eind. Hij sloot de deur achter zich en zei tegen de lettere erop: „ellendeling". Hij slofte verder, mopperend liep hij langs het groot aantal lawaai makende machines en hij ging naar een eigen hoekje dat hij gemaakt had van stapels dozen. Hij noemde 'net zijn ..kantoor1'. Eigenlijk moest hij elke morgen de vlag uitsteken op de bovenste verdieping. Hij voelde echter dat hij zich nu een beetje moest verwen nen. na alles wat er gebeurd was. Hij zocht achter wat zwabbers en bezems in zijn „kantoor" en haalde een papie ren zak met drie blikjes bier te voorschijn, die hij tegen de regels mee had gebracht om zijn dorst te lessen, als het overdag niet druk was. Hij maakte een blikje open en dronk het tamelijk vlug leeg, omdat hij gedreven werd door woede. Toen hij het op had, overdacht hij zijn bezeerde gevoelens, voelde zich nog niet tevreden en maakte het tweede blikje open. Het derde stak hij in zijn zak en langzaam liep hij naar de lift om zich aan de vlag te wijden. De fabriek was oorspronkelijk gebouwd om uniformen in te vervaardigen tijdens de Burgeroorlog. Het gebouw telde vijf verdiepingen, was van stevige baksteen en had lange, slanke ramen als een oude gevangenis. Een grote vierkante lift ging slechts tot de derde etage, de bovenste twee verdie pingen werden niet gebruikt, en Jeb moest zijn dikke li chaam helemaal naar boven slepen. Hij deed het langzaam en grommend. De bovenste verdieping onder het leien dak was smoorheet, en Jeb voelde zich verplicht wat te rusten voor hij de vlag uitstak. Hij ging op een kapotte stoel zitten die hij speciaal voor dit doel had bestemd en legde zijn voeten op een verdwaalde kartonnen doos. Aangezien hij zich nog niet met de wereld verzoend had, besloot hij zijn laatste blikje bier open te maken. Wordt vervolgd SUKKELTJE EN BRUUNKE „Kloppen kun je hier niet", weet Stikkeltje, „la- we hard roepen!" Maar er komt géén ant woord. „Laten we om het paleis heenlopen, mis schien kunnen we door een open raam!" stelt Stik keltje voor. Als ze achter het paleis lopen, horen ze plotse ling de stem van de tovenaar: „Kom maar door de keukendeur; dat is de ENIGE deur hier die niet deur dus zijn!" zegt Stikkeltje. Maar Bruunke door toverij opengaat!" zegt: „Wat klonk z'n stem verdrietig; hoorde je „Hier; deze deur gaat open, dat moet de keuken- dat?! Wat zou er toch aan de hand zijn?!"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 9