Geboeide Prometheus boeien blijft RADIO DANK ZIJ ERIK VOS Talenten schitteren in Henze's opera Uw Kunstgebit Italiaanse opera in Duitse verpakking Tonga viert groot feest In «Ie greep van de kreeft DINSDAG 4 JULI 1967 Catherine Gayer en Dietrich Fischer-Dieskau in een scène van de opera JElegie für junge Lieben- de". AMSTERDAM Nog nooit, zo zegt de theaterhistorie, is de „Prometheus" van Aischylos op gevoerd op het vaderlands toneel. Is het de stof geweest die men wellicht te oneerbiedig vond? Of was het stuk te statisch met steeds maar die aan de rots geboeide Prometheus in het middelpunt? Men weet het niet precies. Een feit is echter, dat wij thans in Erik Vos een regisseur hebben die het on handelbaarste stuk weet te tem men. Althans zijn opvoering in Carré in het Holland Festival is Elegi S[ie für junge Liebende AMSTERDAM Het thema van de leidt, of beter gezegd onderstreept, opera „Elegie für Junge Liebende". in Want al waren er ongewone instrumen- 1960 door Hans Werner Henze gecompo- ten (o.a. twee gitaren) bij, toch zat er neerd in opdracht van de Süddeutschemaar een klein orkest in de bak. en Rundfunk, zou het bekende spreek- heel vaak werden maar enkele instru- woord kunnen zijn: „Hoe groter geest, Imenten tegelijk gebruijct, zoals de vleu hoe groter beest". De man, waar letter- lijk en figuurlijk alles om draait in dit libretto oorspronkelijk in het Engels geschreven door Wystan H. Auden en Chester Kallman is een voorbeeld van de verafgode geniale kunstenaar, soals vooral de negentiende eeuw die heeft gekend. weer een ademloos boeiende toneelgebeurtenis geworden. De grote smid van het decor, Wim Vesseur, heeft voor Erik Vos een on metelijke rots gebouwd waarvan twee pieken tot in de nok van de koepel reiken. De maskers van Lisette van Meeteren en Arne Koefoed en de grauwe gewaden der Okeaniden droegen ertoe bij, dit stuk terug te brengen tot zijn oervorm: de strijd der natuurmachten. Bovendien had Erik Vos in de muziek van Jan van Vlijmen en in een bezwerende choreogra fie het stuk eveneens teruggebracht tot wat het in wezen was: een heidense liturgie waarin de machten der natuur werden gevierd en geëerd. Het musische karakter kwam ten volle tot uiting in deze exuberante regie dithyrambe. Toch heeft Erik Vos on getwijfeld met de statische bouw van het stuk moeten worstelen. Dit komt wel het meeste tot uiting in het begin als men er nog niet in is en Macht en Geweld lEduard Classen en Paul Beers) Prome theus André van den Heuvel) naa rots geleiden waar Hephaistos (Arthur Boni) hem zal ketenen. VAN DALSUM Van dit eerste gedeelte gaat heel nig uit. Maar gaande weg wordt het beter als de dochters van Okeanos ver schijnen om. begeleid door de muziek, het koor te spreken. Langzamerhand komt er tekening als Okeanos (prachtig verbeeld door Albert van Dalsum) Pro metheus vermaant toch niet zo vermetel te zijn en een voorbeeld te nemen het water dat nooit 3ndere wegen zal gaan dan de kosmische orde het stelt. Als Iio (Elisabeth Andersen) opkomt. De grote dichter Gregor Mittenhofer is onder het voorwendsel, dat hij deze levenshouding voor zijn kunst nodig heeft, een doorgewinterde egoïst, die een niet meer zo jonge gravin als secre taresse heeft en zich door haar als een kind laat verzorgen. Zijn lijfarts, dr. Wilhelm Reischmann, is ook één van zijn vereerders. Als diens zoon en de jonge maitresse van de dichter op el-1 kaar verliefd raken, ziet Mettenhofer er geen been in beide gelieven te laten omkomen, hoewel hij ze had kunnen redden. Hij heeft zich goedig betoond door in hun huwelijk toe te stemmen, maar hij verzocht Elisabeth, nog één dag bij hem te blijven, want dan kon hij het gedicht „Elegie für junge Liebende", dat hij ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag voor een uitgele zen gezelschap wil voordragen, voltooi en. Als stimulans heeft hij een alpen- bloem nodig; het aanstaande echtpaar zal die voor hem gaan plukken. Er komt echter een hevige sneeuwstorm opzetten. Tegenover een gids verzwijgt Mittenhofer dat de twee jonge mensen zich op de Hammerhorn bevinden. Zij vriezen dood, en dat geeft aan zijn jubi leumgedicht een voor zijn succes zeer bevorderlijke actualiteit. Een oude vrouw, Hilda Mack, wier man veertig jaar tevoren ook op de Hammerhorn bloemen ging plukken en niet terugkeerde brengt met haar visioenen een mystiek tintje aan het drama. de klokken. Een doorzichtiger instrumentatie is haast niet denkbaar. En dan zulk een boeiend resultaat! De componist bleek van vele mark ten thuis te zijn, want hij had ook de fraaie decors en costuums ontworpen en hij voerde de regie die overigens in het eerste bedrijf niet zo erg vlot verliep. Dirigent Reinhard Peters had het ge heel voortreffelijk in de hand. De voorstelling is een groot succes gewor den voor Hans Werner Henze en voor de Deutsche Oper Berlin. G. M. DERSJANT (Advertentie) Hoe houdt U de gehele dag stevig op zijn plaats? Het is niet nodig, dat U angst heeft, daf Uw gebit losschiet bij het eten, lachen of niezenl Een weinig Dentofix - 's morgens op de gebitsplaat gestrooid - houdt Uw gebit on wrikbaar op zijn plaats en doet U alle vroe gere ongemakken vergeten. Verkrijgbaar in discrete, neutrale plastic flacons, pri|$ f. 2,35, bij apotheken en drogisterijen. Middel punt Dit verhaal van de kunstenaar, die zijn omgeving ter wille van zijn werk uitbuit, is in het kader van het Holland Festival maandagavond in de Amster damse Stadsschouwburg ten tonele ge bracht met niemand minder dan Diet rich Fischer-Dieskau, één van de grootste en veelzijdigste zangers van onze tijd, in de rol van de dichter. Met zijn prachtige zangkunst en levendige uitbeeldingskracht was hij inderdaad het middelpunt van alles wat er op het toneel gebeurde. Lilian Benningsen evenaarde hem als zijn secretaresse Carolina. Catherine Gayer was met haar soepele colora tuur-sopraan en haar doorleefde spel een voortreffelijke Hilda Mack, de we duwe met de visioenen. De sopraan van Lisa Otto klonk helder en gevoelig, werk te componeren, maar zij speelde de rol van Elisabeth Deze opera heeft echter Zimmer wat stijfjes. Walter Dicks wist met sonore bas en karakteristiek spel. aan dokter Wilhelm Reischmann de juiste allure te geven. Loren Driscoll als zijn zoon Toni had een heldere tenorstem en speelde vol temperament. Hubert Hilten vervulde zijn kleine rol van berggids uitstekend. Cimarosa's Geheime huwelijk'' AMSTERDAM Behalve Henze's opera Elegie für junge Liebende" presenteert de Deutsche Oper Berlin in dit festival ook Cimarosa's „11 matrimonio segreto". Van dit Geheime huwe lijk" zijn nog voorstellingen te zien op 5 juli in Amsterdam en ko mende vrijdag in Rotterdam. Hoewel de in 1749 in Napels geboren componist Domenico Cimarosa slechts 52 jaar werd, bevatte zijn muzikale er fenis niet minder dan zestig komische opera's. Hij was een gevierd man, deze Cimarosa, die reeds op 23-jarige leef tijd met zijn eerste opera succes oogst te. Na enige Russische jaren aan het hof van Catharina n, trad hij in dienst keizer Leopold II in Wenen. Zijn eerste opdracht gold het schrijven van een ko mische opera. Korte tijd later viel „II matrimonio segreto" een enorm ont haal ten deel. Dat was op 7 februari 1792, enkele weken na de dood Mozart. Dat Cimarosa's roem die van Mozart als operacomponist destijds overtrof, valt nu moeilijk voor te stel len. „Het geheime huwelijk" is een opera vol verwikkelingen en komische situa ties; een verrukkelijk voorbeeld van d< 18e-eeuwse opera-buffa. Libretto-schrij- Giovanm Bertati schonk Cimarosa sprankelende en spirituele karakter de voorstelling ontnomen. Onbegrij pelijk, dat de leiding van het Holland Festival hier genoegen mee heeft geno- Overigens niets dan lof voor de prestaties. De regie van Guslav Rudolf Sellner met vele werkelijk komische vondsten, zoals die met de lakeien en de souffleuse, is voortreffelijk. Stijlvol le decors en costuums verlenen de ope- i de juiste sfeer. Ulrioh Weder leidt het orkest van de Deutsche Oper; hier doet zich weer eer nadelig effect van de Duitse visie gel den. Stuk voor stuk zijn de solisten tegen in taak opgewassen. Josef Greindl is bijzonder komisch als vader en Erika Köth paart in de rol van Carolina een voortreffelijk acteren aan een nog im mer prachtige vocaliteit. Dit kan. zij het in mindere mate. ook gezegd wor den van Bella Jasper als Elisetta. Patricia Johnson weet door haar verschijning en zang als Fidalma bij zonder te imponeren. Barry McDaniel geeft aan graaf Robinsone veel allure en de Paolino van Donald Grobe past goed in het geheel. Afgezien van de Duitse vertaling biedt de voorstelling van h-.-r Eerlijnse gezelschap kostelijke verpozing. Adr. Hager. geheel voor het stuk en de regie opvatting van Vos gewonnen en laat men zich meevoeren in deze stoutmoedige poging van Aischylos om Prometheus te belichten als de stoutmoedige die zich tegen Zeus verzet maar alleen omdat hij vriend der mensen is: ..Al wat de 5 vermag, stamt van Prometheus', roept de rebellerende geketende uit Hij toch was het die het vuur aan de mensen ?n daarmee de mogelijkheid tot de techniek. THEOLOGIE Inmiddels is men daarmee gekomen tot at men de theologie van het stuk zou kunnen noemen: is Prometheus zoals de Oude kerk hem beschouwde, een prae- figuratie van Christus geweest?, of was hij, zoals Goethe, Nietzsche en andere Duitsers hem vereerden, de eerste opstan dige tegen de machtige goden? Anders gezegd: is de menselijke voor-j uitgang te danken aan liefde voor de mensheid, of te wijten aan de rebellie. I Een goed antwoord zal wel niet t^j I geven zijn omdat dit stuk van Aischylos ;n is van een trilogie en nog wel het eerste stuk. Wellicht heeft Aischylos nog andere oplossingen willen verwoorden. Ook heeft men sterk betwijfeld of het stuk wel van Aischylos is. Bovendien dient er voor een goed be grip voor alles klaarheid te bestaan over de figuur van Zeus. Mag men die, zoals bijv. Nietszche deed. gelijkstellen aan de God van het christendom, tegen wie Prometheus als een opstandige Über mensch rebelleert? Of is het niet veeleer zo dat deze Zeus te vergelijken is met Lucifer die ook jaloers was op de mensen. In Zeus toch (en dat wordt in dit stuk heel duidelijk) wordt de erfzonde niet bepaald tot de mensen maar uitgestrekt tot de goden. Zeus zelf is de onrechtvaar dige die zijn vader Chronos van de troon gestoten had. Met hem is het kwaad be gonnen. Zeus de god der Grieken is on- dergesteld aan het kwaad en zet het eeuwige rad in beweging van het zich altijd wrekende en wraak oproepende kwaad zonder einde. De God van de bijbel echter is boven het kwaad verheven. Hij is de heilige die het rad van het kwaad tot stilstand kan brengen. De Prometheus die als prae- figuratie van Christus door de Oude Kerk in ere werd gehouden, rebelleerde tegen het kwaad dat demonische vormen had aangenomen. Ongetwijfeld heeft de Oude Kerk on danks teveel inlegkunde het toch wel juist gezien: de vooruitgang der mens heid, ook de cultuur, ook de techniek komt voort uit liefde voor de m is een zegen, al buigt de mens een goede gave vaak om in kwaad. De vooruitgang die uit rebellie voort komt, kan enkel maar een vloek zijn. maar dan is de discussie al lang verlegd van Aischylos naar Nietszche en van het heidendom naar een vals begrepen Chris tendom. Hierover hoeft men bij het zien van deze „Prometheus" zioh het hoofd niet te breken. Ev. GROLI.E Erika Köth, in Cimarosa's Geheime huwe lijk in de rol van Carolina een synthese van voortreffelijk acteren en sublieme vocaliteit. VANAVOND TE ZIEN Koning gekroond NOEKOE LOFA De nieuwe ko ning van Tonga. Atoefa'ahaoe Toepou IV, Is vanaag gekroond. De koning is een reus van een kerel en zeer geliefd bij zijn volk. Toepou (49) is een zoon van de beroemde koningin Salote, die op 16 december 1965 overleed na sinds haar achttiende jaar koningin te zijn geweest. Van de 72.000 mensen, die op de 200 kleine eilanden van Tonga wonen, zijn er velen in kano's, kleine boten en pei vliegtuig naar de hoofdstad Noekoe Lo- fa gekomen om op grootscheepse wijze Duizenden speenvarkens, naar schat ting niet minder dan 71.000. zullen het vierdaagse feest niet overleven. Hetzelf de lot wacht een nog groter aantal kip pen. vissen, krabben en schaaldieren. Al dat eten is een geschenk van de pretlievende inwoners van Tonga, ook iutaiim bekend als de vricndschapseilanden, ook volop gelegenheid, c-en kostelijk IVFFIt Iï\ ITROP die drie maanden lang hun varkentjes /-Amnrtnarpn IIKil KiKjll lil KiIIVri 1 en kippen voor het feest hebben be- Weinig middelen n ons land nooit de kans gekregen om populair te worden. Het zal ongeveer een halve eeuw geleden zijn. dat het werk cp een Nederlands podium werd gepresen teerd. Met de festivalvoorstellingen is de schade in te halen, temeer omdat een keur van solisten borg staat voor een perfecte en meeslepende cpvoering. Jammer evenwel, dat de Deutsche Oper van Cimaros' werk een Duitse opera heeft gemaakt. Met de loslating van het Italiaans werd veel van De meeste inwoners van Tonga zijn Weslyaanse christenen en de kroning gebeurde dan ook in de koninklijke Weslyaanse kapel. Tonga is een protec toraat van Engeland en de kroning geschiedde naar Engels voorbeeld. Nederland 1 VARA 7.00 uur Ja zuster, nee zuster. 7.40 uur De tekenfilm Popey biedt het hoofd Ali Baba. 8.20 uur De moord op Kennedy (dokumentaire de CBS). Nederland 2 VPRO Een kijkje achter de schermen van Hol wood. Literair programma „Muze in spijkerbroe Industrie en profetie. VANAVOND TE HOREN Hilversum 1 KRO 7.40 uur Tour de France '67. Verslag over de tijdrit in Jambes. 7.50 uur Muziek uit de West Side Story. 8.00 uur Holland Festival '67. Openingsconcert van het Internationaal orgelconcours. 11.00 uur Operatie Mallemolen, een Amerikaanse sa- tyre (hoorspel). Hilversum 2 AVRO Op de zomertoer met platen, praten, raden 8.35 1 prijzen. 9.40 uur De uit-eiking van de P. C. Hooftprijs '66 aan Anton van Duinkerken in het Muiderslot. 9.55 uur Jazz spektrum: van New Orleans tot Free OPGAVE Vakantieadres Dringend verzoek, ow vakantie-adres via de uit de krant geknipte bon die wij regelmatig op de advertentiepagina plaatsen, minstens een week van tevoren op te geven. Indien deze schriftelijke op gave niet tijdig in ons bezit Is, kan de ending e istig v lagd. door B. 1. K ley mens 43 Hij komt nooit voor een uur eten en het is nu pa» kwart over twaalf, deelde ze de bezoekers mee. Maar hij i» misschien wel onderweg naar huis... Mogen we misschien even op hem wachten? vroeg Jek Groot. De vrouw keek hen stuurs en afwijzend aan, maar deed de deur toch iets verder open. Komt u dan maar even binnen, zei ze. Door een bijzonder nette vestibule bracht ze de twee vrienden naar de werkkamer van haar man. Gaat u hier maar even zitten, zei de vrouw met kennelijke tegenzin. Ik moet aan m'n eten. Het was een ruime kamer. Vermoedelijk werkte Van Boord hier na z'n diensttijd nog aan dienstzaken, want langs drie van de wanden stonden kasten met vakliteratuur en archiefkasten. Een enorm schrijfbureau stond schuin voor het raam. Op alle kasten dat was het meest opvallende in het vertrek stonden vreemdsoortige snuisterijen. Van sierlijke Japanse pulletjes tot grillig gesneden afgodsbeeld jes. Verder scheepsmodellen, waarvan drie heel kleine in fessen. Is Van Boord zeeman geweest? vroeg Jan Frens lichte lijk verbaasd. Zover ik weet niet, maar hij is onder meer belast met de vreemdelingenzaken en als zodanig komt hij natuurlijk vaak in aanraking met zeelui, antwoordde Jek Groot. Ver moedelijk zijn het souveniertjes, die hij van kapiteins of zo gekregen heeft. Jan Frens, liefhebber van varen, bekeek geïnteresseerd een fraai model van een volgetuigde schoener, terwijl Jek de kamer rondkeek. Een grote ouderwetse vulkachel, een paar gemakkelijke stoelen, een ingelijste reclameplaat van een reisbureau. Zijn oog viel op de glimmend gepoetste vloer. Keurig schoon vrouwtje... alles glimt als een spiegel, mompelde hij. Maar ze heeft vergeten die as van de kachel plaat weg te vegen. In gedachten verzonken tilde hij het deksel van de kachel open. Jan Frens zei iets, maar Jek antwoordde niet. Hij stond een ogenblik voor zich uit te staren en zei toen tegen zijn vriend: Ik heb geen zin langer te wachten... ga je mee? Frens haalde verbaasd zijn schouders op. En je moest Van Boord zo dringend iets vragen, ant woordde hij, z'n collega bevreemd aankijkend. Dat komt nog wel... ik wil nu niet langer wachten, zei Jek dringend. Kom nou maar mee... Jan Frens schudde niet-begrijpend z'n hoofd. Ik snap er niks van, maar ik zal wel mee moeten, zei hij. Ik heb Van Boord niets te vragen. Waarheen nu weer, zei Frens, toen ze even later in zijn wagentje zaten. Eerst naar de krant om te horen of er nog wat bij zonders is, zei Jek. En dan naar ,De Eend' om wat te eten. Er wès iets bijzonders: Er heeft een meneer Strand voor u gebeld en of u zo snel mogelijk naar hem toe wilt komen, vertelde het kan toormeisje. En een kwartier geleden heeft ook juffrouw Sierlijk gebeld. Zij vroeg of u meteen wilt terugbellen. Jek draaide haastig het kantoornummer van mr. Ubbink en kreeg Loesje aan de lijn. Wat aan 't handje? informeerde hij, na de begroeting. Ik weet niet of 't belangrijk is, antwoodde het meisje. .Maar inspecteur Van Boord is weer bij mijn baas op be zoek geweest. Hij is net weg. Ubbink liet 'm uit en deed verschrikkelijk r Jek dacht e Weer? zei hij toen. Is hij dan al vaker geweest? Ja, zei Loesje. Laatst was hij er ook, maar toen had Ubbink bezoek. Van zBoord heeft toen een minuut of vijf in de wachtkamer gezeten en is toen zonder iets te zeggen Lang geleden? informeerde Jek verder. Eens kijken... een paar dagen zei Loesje aarzelend. En toen resoluut. Ja, ik geloof dat het op die dag was waarop jij ook bij Ubbink bent geweest. Jek dacht opnieuw enige tijd na. Nou, enfin, besloot hij het gesprek, het is wel iets waarover we nog eens moeten nadenkenken. Hopelijk ziet Van Boord nu toch in, dat die Ubbink een serieuze kandi daat is voor de rol van verdachte in de moordzaak Hooft- Wat zeg je, antwoordde Loesje verschrikt. Ben ik bij een moordenaar in dienst? Maar Jek ging er niet verder op in en met een 'tot ziens meisje' hing hij de hoorn op de haak. Was er iets? vroeg Frens, die in de auto had zitten wachten. Wordt vervolgd Yisiiiijiitje bergland van de Sowj et-re publiek Georgie dachten in korte tijd ..binnen" te zijn. Zij ontdekten dat een hoeveelheid cyaankali, die zij in de rivier de Koera hadden gegooid de vissen (dood) naar boven deed komen en zij ze alleen maar behoefden op te scheppen. De vissers zijn inderdaad binnen, zij het dan achter de tralies. Het zware vergif doodde alle leven m de rivier over een afstand van 30 kilometer. SUKKELTJE EN BRUUNKE 62. „Kopen jullie vooral géén geldpoeder; het is gewoon verguldsel'" roept Stikkeltje ineens achter de rug van de oplichter. ..De ze koopman is geen koop bedrieger!" Grote verwarring! De vreemdeling is woedend. hij vindt het veili- gauw vandoor te gaan! Een agent pakt bij een oor en zegt streng: „Je mag iemand niet zon dat?" De vriendjes vertellen bedrieger noemen, hoe zit gebeurd is en dat zij de man achtervolgen om de uitgeloofde 100 zilveren florijnen te verdienen. „Maar die willen wij ook wel verdienen!" roepen de burgers enthousiast!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 6