•taking in
kustvaart
jireigend
Felle kritiek op de
rede van Kosygin
KONING HOESSEIN:
UITZOEKEN WIE
ISRAËL HIELPEN
Israël mag gebieden
behouden alleen met
instemming Arabieren
NOG VRIJWILLICERS
NAAR ISRAËL
Uit de Haagse hof geplukt
ruNij
dn
DINSDAG 20 JUNI 1067
R0TTERDAM De vader"
IJ-'-landse kustvaart dreigt
over niet al te lange tijd te
stranden op een zich toespit-
1 in éésend con^ict tussen reders
en bemanningen,
lat leeg] C.a.o.-onderhandelingen heb-
ben goed schipbreuk geleden:
g hari^ver uiteen staan momenteel
'de standpunten van de Fede-
:nares >ratie van Werknemersorgani-
de opjsaties in de Zeevaart de
van de zeelieden
en de Raad van bestuur
nvaUeivoor de Zeevaart woord-
vast ^voerder van de redersbonden.
Beide organisaties zijn zich
aan het heroriënteren over wat
c]/-»er dient te gebeuren om een
OlUlfiguurlijke aanvaring nog te
d kunnen omzeilen. Algemeen
secretaris van de federatie
-ctenbeuJ- E- p- Gerritse: „De zaak
verdeéziet er ernstig uit".
ing
^Kosyf
Wea.
Het gaat er (nog) niet i
procent meer of minder bij de
risverhoging komt, maar om die-
gaande kwesties:
het aantal bemanningsleden op
ustvaarders,
de grens tussen kleine en gro-
handelsvaart van een tonnage-
laat (500 brt.) te verleggen
jen lengtemaat (75 meter) en
dsen slf enige moeilijke zaken als „het
-ran^oen vervallen van de bepalingen
indj(etreffende de gageverdeling bij
nkele ghet ontbreken van een voorgeschre-
834.%
00 a
De federatie neemt het de Raad
tot 49; pan Bestuur voor de Zeevaart kwa-
"ijk dat er van zijn kant bij de
tot 328|oononderhandelingen wordt geëist
tot 51,17?at de werknemersbonden meewer-
tot 19,ken aan zulke ingrijpende veran-
daalde Jeringen in de kustvaart. Aan
iigenlijk cao-gesprek zijn beide
partners dan ook voorlopig nog
hiet toe.
De reders schijnen ditmaal vast
besloten iets te gaan doen aan de
feeds jaren geleden ingezette kust-
aart-klaagzang: „Het gaat enorm
lecht. Concurrentie met het bui-
Bojenland is onmogelijk". Men
H. Bdcnuift de grootste moeilijkheden
V. PertfP de hoge loonkosten en bij het
opgéaan zitten rond de onderhande-
deelgenSngstafel kwam de federatie met
en waag of er van de rederskant
over die kosten '.ouden kun-
enige >en worden gegeven. Antwoord
pand ljaarop is evenwel uitgeblpven.
p i De dezer dagen geweldig druk
ior centfijnde heer Gerritse meent: „Wel-
ïarkt bFcht kunnen ze dat niet aantonen.
komt £°u het, vooral bij de eigenaren
lille is één of hooguit twee bootjes,
erland <een verkeerde bedrijfsvoering
nnenko#unnen zijn? De grote kust-
:k de pfaart-rederijen in het westen kla-
opa hïen namelijk veel minder". Een,-
nog toe[oudig gezegd komt het er in deze
fecompliceerde zaak als volgt op
ie
ami]
i LAt\
:eit
nij-Weh
ioogste
moet
ming. Z
door in H.
t lagere^
nog tol
is f50|tnderen blijken nog altijd de char-
toekijantste en lieftalligste mannequins
zijn. Hier een Parijse tweeling die
>se regen-ensembles met hoed pre-
-Meerde. Zij showden voor het
[r6™!odehuis Rainet. dat zijn herfst-
ftet Netyntercollectie V0Qr ónderen liet
De kustvaartreders willen met
minder mensen gaan varen, maar
de werknemersbonden vrezen daar
door een toenemende onveiligheid.
Niet direct door die vermindering
(want de federatie is daartoe tot
op zekere hoogte bereid), maar eer
der door de eis tot afschaffing van
het kustvaartreglement, waardoor
alleen het aantal mensen aan
boord wordt voorgeschreven en
niet de functies die ze bekleden.
De heer Gerritse: „Dan kunnen
ze wel eens met een kinderkamer
gaan varen".
Duitsland
„Onze kustvaartreders vergelij
ken" aldus de federatie-woord
voerder „hun vloot met
Duitsland. Daar is de kustvaart in
vaargebieden verdeeld voor elk
waarvan bepaalde aantallen be
manningsleden zijn voorgeschre
ven. Wij kennen echter één rege
ling, maar onze schepen mogen we
reldwijd varen, op de kleinste na
De reders wensen een beman
ningsvermindering, maar willen
ook met een minder bemand schip
direct van het ene in het andere
gebied varen en geen tijd verspil
len met het laten overkomen van
aanvullende bemanningen. Voor
ons blijft de veiligheidskwestie
zwaar wegen.
Daarbij komt ook nog een soci
aal aspect. De officieren bijv. zou
den bovenmatig kunnen worden
belast wanneer ze teveel moeten
bijspringen."
Genegen is de federatie tot het
volgende: bij conventionele sche
pen van 300 tot 400 brt. één man
aan dek en de assistent werktuig
kundige minder, bij tank- en
koelschepen alleen de assistent
werktuigkundige en bij geautoma
tiseerde schepen één man aan dek
minder. Maar daarnaast handha
ving van het reglement waarin al
le verdere functies zijn omschre-
De overige eisen die de reders
gekoppeld hebben aan de totstand
koming van een nieuwe cao zijn
een wijziging van de Schepenwet
(vermindering van het machineka-
merpersoneel op de gehele vloot)
en de Wet op de Zeevaartdiplo
ma's: de grens tussen kleine en
grote handelsvaart veranderen,
van tonnage naar lengte dus.
Bij aanvaarding van dit laatste
zouden vele grote schepen (tot
2400 ton ongeveer) ineens onder de
kleine handelsvaart vallen en met
minder mensen kunnen gaan va
ren, met minder „zware" diplo-
De kleine Nederlandse han-
delsvaartvloot zou in dat geval
ruwweg verdrievoudigen. Tiental
len zeelieden zouden werkloos wor
den en de heer Gerritse („ik
spreek nu persoonlijk") vindt het
onaanvaardbaar dat een zo verre
gaande maatregel verbonden
wordt aan een voortzetten van de
onderhandelingen over de lonen:
„het zijn zaken die niet bij elkaar
horen".
Begrip
De Federatie van Werknemersor
ganisaties in de Zeevaart kan
beslist begrip opbrengen voor de
moeilijkheden van de reders en is
ook bereid met hen bij de over
heid te pleiten voor financiële
hulp in welke vorm dan ook.
Onjuist is het volgens haar ech
ter dat de reders star blijven vol
houden aan de combinatie beman
ning-lonen. Secretaris Gerritse zou
het niet vreemd vinden als zoiets
gebeurt om over de rug van de
werknemers uit de moeilijkheden
te komen.
Inmiddels hebben de vijf vak
bonden van grote-vaartreders ver
klaard wel genegen te zijn weer
een gesprek te hebben. Niet ge
zegd hebben ze precies waarover,
maar bereidheid is er in elk geval
toch.
De twee bonden van kustvaartre
ders (het Koninklijk Zeemanscolle
ge „Groninger Eendracht", dat het
noorden van het land bestrijkt en
de Bond van Werkgevers in de
Kustvaart, die in het westen zit)
hebben echter gezegd niet meer
mee te doen nu de federatie niet
J. E. P. M. GERRITSE
.„het ziet er ernstig uit"
tegemoet wil komen aan hun
Mocht het gesprek met de grote-
vaartbonden tot een overeenstem
ming leiden (de kustvaartproble
men raken hen niet), dan zou er
dus wel eens een aparte cao voor
die groep kunnen komen.
Gelijktijdig betekent dat dan
een breuk tussen grote en kleine
handelsvaart. Min of meer is die
er al, nu de grote-vaartreders hun
kustvaart-collega's in de steek heb
ben gelaten.
De Raad van Bestuur voor de
Zeevaart is er van zijn kant van
overtuigd dat de kustvaarteisen
redelijk zijn. Directeur K. de
Graaf: „Het is voor de reders
pompen of verzuipen. Het kan
ze heus niet schelen of er een
staking komt. De mensen zeggen
al dat ze met varen verliezen
en met stil liggen straks alleen
maar baat hebben. Als de beman
ningsleden niet zien dat de eisen
een redding van onze kustvaart
inhouden, zou het eind van de
Nederlandse kustvaartvloot wel
eens in zicht kunnen zijn".
De raad is het volledig eens
uiteraard met de reders. In de
Oostzee is Nederland al wegge
cijferd, in de Middelandse Zee
liggen onze vrachten al tien pro
cent boven die van bijv. de Duit
sers. De heer De Graaf: „Het is
geen doen meer".
De afkoelingsperiode van twee
maanden (tot het aflopen van de
opgezegde cao) kan natuurlijk al
tijd nog leiden tot het oplossen
van de kwestie. Het gaat er de
federatie niet om de kustvaartre
ders in het vaarwater te zitten,
maar om naar haar mening
redelijk begrip bij de andere on
derhandelingspartij.
Die schijnt er echter nog niet te
zijn en een staking doemt dan ook
bepaald op. De heer Gerritse zegt
samenvattend namelijk: „De
werknemers blijven bij hun eisen,
laten de reders maar over de brug
komen".
RUS BESCHULDIGT OOK AMERIKANEN
ISRAËL: MOSKOU VERANTWOORDELIJK
NEW YORK Niet alleen Israël, maar ook de Verenigde Staten
zjjn volgens de Russische premier Kosygin verantwoordelijk voor
de situatie in het Nabije Oosten. In zijn rede in de Algemene Ver
gadering van de Ver. Naties stelde de Rus de Amerikaanse politiek
aan de kaak. Hij noemde Vietnam, Cuba, Kongo en andere gebie
den en zei, dat de toestand in het Nabije Oosten tot een oorlog met
kernwapens kan leiden.
Kosygin ontkende, dat Rusland te
gen Israël is, maar het keert zich
tegen de agressieve politiek van dit
land. Hij zei, dat Israël evenals
Duitsland in de oorlog „Gauleiters"
had benoemd in de bezette gebieden.
„Israëlische troepen verbrandden
dorpen, verwoestten ziekenhuizen en
scholen. De burgerbevolking wordt
voedsel en water en alle middelen
om te leven onthouden. Krijgsgevan
genen en zelfs vrouwen en kinderen
werden doodgeschoten en ambulances
met gewonden werden verbrand. De
Ver. Naties kunnen deze misdaden
niet over het hoofd zien", aldus Ko
sygin.
Hij herhaalde de beschuldiging, dat
Israël steun heeft gekregen uit be
paalde imperialistische kringen. De
haatcampagne zou vooral door Ame
rika en West-Duitsland zijn bevorderd.
Door een annexatieprogramma naar
Blijft die stap uit, dan zou
den in augustus de ongeveer
900 Nederlandse kustvaarders
wel eens geruime tijd in de
havens kunnen blijven liggen.
Zesduizend zeelieden zouden
dan in staking zijn. Geen pret
tig vooruitzicht voor onze eco
nomie en een tweede reusach
tig probleem voor onze koop
vaardij, die Nassers sluiting
van het Suezkanaal voorlopig
ook nog maar moet zien te
verwerken.
AMMAN Koning Hoessein
van Jordanië heeft gisteren in
Amman gezegd „geen enkel land
te beschuldigen van het sturen
van vliegtuigen om Israël te hel
pen bij de oorlog in het Nabije
Oosten. We beschuldigen geen
enkel land. We willen uitzoeken
wat er gebeurd is. Wie tegen ons
was. Of Israël alleen stond of hulp
kreeg", aldus Hoessein.
Op vragen overi
Arabische berich
ten volgens welke
Amerikaanse en|
Britse vliegtuigen
luchtsteun had
den gegeven, ant-|
woordde de ko
ning: „Onze radar
gaf, gezien het
grote aantal vij-;
andelijke vliegtui-i
indruk
gen,
dat we voor een luchtmacht ston
den die sterker was dan die van
Israël".
„Wij hebben bekend gemaakt wat
we hebben gezien en wat we geloven.
Het is aan anderen om gevolgtrekkin
gen te maken. Onze waarnemingen
zijn met onze delegatie naar de Vere
nigde Naties gezonden zodat ze ter be
schikking kunnen worden gesteld van
internationale instelling", aldus de
vorst.
Federatie met Israël
Mandaat VN-leger
Cvprus met half
jaar verlengd
NEW YORK De Veiligheidsraad
van de V.N. heeft met algemene stem
men het mandaat van de V.N.-vre
desmacht op Cyprus met nog een half
jaar verlengd en wel tot 26 december.
de hij dat er op het ogenblik geen
sprake is dan aanvaarden of niet aan
vaarden.
De Jordaanse koning zei voorts dat
de west-oever van de Jordaan „een be
langrijk deel van Jordanië en van ons
vaderland uitmaakt evenals Jordanië
deel uitmaakt van de Arabische we
reld".
Hij wil van het Arabisch-Israëlische
conflict geen conflict tussen het Oosten
en het Westen maken. „De Arabische
natie moet haar eigen politiek voeren
We verwelkomen alle steun van bui
tenaf voor deze politiek".
De koning wilde geen antwoord geven
op een vraag waarom Jordanië de betrek
kingen met de Verenigde Staten en Enge
land niet verbrak na de beschuldiging
dat deze landen hadden geholpen.
voren te brengen zou Israël tonen, alle
gevoel voor de werkelijkheid te heb
ben verloren en een gevaarlijke weg
te zijn ingeslagen.
„Letterlijk enkele uren voor de aan
val op de Arabische staten verklaarde
de minister van defensie van Israël,
dat zijn regering een vreedzame op
lossing zocht Op dat moment hadden
Israëlische piloten al bevel gekregen
voor het bombarderen van steden in
Egypte, Jordanië en Syrië, zo zei Ko
sygin. Dit optreden is een perfiditeit
zonder weerga.
De resolutie van Kosygin bevat
de volgende eisen:
1. veroordeling van de „agressieve
acties" van Israël en de voortge
zette bezetting van veroverde ge
bieden;
2. onverwijlde en onvoorwaarde
lijke terugtrekking van alle Isra
ëlische troepen op de bestandslijnen
en eerbiediging van het statuut van
de gedemilitariseerde zones;
3. schadeloosstelling door Israël
aan Egypte, Jordanië en Syrië en
teruggave van in beslag genomen
goederen en andere materiële waar
den;
4. het richten van een oproep aan
de Veiligheidsraad, onverwijld pas
sende maatregelen te treffen, om
alle gevolgen van de door Israël
gepleegde agressie te elimineren.
Contrast
De harde woorden van Kosygin aan
het adres van Israël en Amerika vorm
den een contrast met de verklaring van
president Johnson. Deze had nog een
laatste poging gedaan, Rusland ervan
te weerhouden, een politiek na te stre
ven, die oplossing van het Arabisch-
Israëlische conflict verder zou bemoei-
Johnson vatte de bedoelingen van
de Amerikaanse politiek in vijf pun
ten samen:
a. erkenning van het recht van elk
volk om te leven;
b. oplossing van het vraagstuk van
de Arabische vluchtelingen;
c. verzekering van de vrije door
vaart door internationale wateren;
d. beperking van de bewapenings-
De Gaulle en Wilson eens
PARIJS De Britse premier
Wilson en president De Gaulle
van Frankrijk zouden eenstem
mig van mening zijn dat Israël de
veroverde gebieden alleen kan
behouden met instemming van de
Arabische landen. Franse zegs
lieden hebben dit gisteren in Pa
rijs gezegd.
Wilson en De Gaulle confereer
den gisteren ruim vijf uur in het
slot Trianon bij Versailles en spra
ken voornamelijk over de crisis in
het Nabije Oosten. Tijdens hun be
sprekingen werden zij door koeriers
regelmatig op de hoogte gehouden
van de ontwikkelingen in de Alge
JONKVROUWE Henri tte van terpreteerde ik naar eigen smaak, haren rezen me ten berge toen ik
onlangs een causerie van haar hoor
de, waarbij het zingen als een thera-
of dat nu een pie werd aanbevolen. Ik zat daar
of een en moest wel luisteren.
Ze zei het allemaal heel knap en
dat de ik zal het nu maar eenvoudig doen
Was er een klank die me beviel,
dan hield ik die aan. En bekommer-
Lennep is een autoriteit op mu
ziekgebied. Niet alleen heeft zij me
nig artiest van internationale faam de
naar Nederland weten te krijgen, officieel erkende noot
niet alleen weet ze alles van de buur van de echte,
meest bijzondere muziekinstrumen
ten en van de muziekgeschieden;
maar bovendien ziet
end over te vertellen.
Zo boeiend, dat zelfs een leek er
althans iets van opsteekt. Zo'n
volslagen leek ben ik. Misschien
zou het anders gelopen zijn,
Maar het vreselijkste
goede man niet geloven kon dat ik
kans er boei- uren studeerde, d.w.z. stond te strij-
heerlijke wijsjes speelde. Op zuurstof binnen en blazen afvalstof-
in- de les echter kwamen zijn toonlad-
ativiteit deskundig gesmoord had- gesteld. Tot ik er de brui aan gaf
en ook de viool verleden tijd was
geworden.
Toen kwam ik op een school.
Overdag een schoolmeester voor het waar een groot man les gaf. Alle sen nooit mag aandoen, dat zin-
fen uit, zei ze terecht. Vandaar die
zangtherapie.
Ik was er diep van onder de ir
druk.
Besefte hoe waar het is, dat we
luie ademhalers zijn. maar tegelij
kertijd dat ik het mijn medemen-
bord, des avonds een rasmuzikant, leerlingen moesten voorzingen. Hij
Bij de eerste zangles wilde ik extra begeleidde op de piano. Bij mijn
mijn best doen en zette een keel op eerste rauwe toon kwam er een
van jewelste. Nog hoor ik het aftik- bonk uit het instrument, de man
ken en zijn beminde stem: „Kindje. lag van ellende met zijn ellebogen luidloos. Gewoon zodra ik frisse
jij moet maar zo zacht zingen, dal op de toetsen. Drie jaar lang be-
je het zelf niet hoort..
Maar muziek wilde ik maken.
Dus zanikte ik net zo lang tot ik
vioolles mocht nemen. Mijn broer
groette hij me tweemaal per week
met een gemompeld „stakker" en
„als je maar stil bent".
Dat ik toch graag naar de uiteen
ver. Marinus Adam was zettingen van freule Van Lennep
gende te verbeteren.
Ik twijfel er niet aan of er zijn
er meer zo. Daarom heb ik een ei-
i therapietje uitgevonden.
lucht ruik, diep ademhalen. Het eni
ge moeilijke is in een stad die fris
se lucht te vinden.
Maar dat geldt voor de zingenden
toch ook.
Daarom voel ik me opeens niet
zijn leermeester en werd ook de luister, is dus een compliment voor meer achtergesteld,
mijne. De arme. De toonladders in- haar pedagogisch talent. Maar de Wat heerlijk is.
De zegslieden menen voorts te weten
dat beide regeringsleiders het er over
eens zijn dat een Arabisch-Iraëlische
regeling moet worden onderschreven
door de vier mogendheden om geloof
waardig te kunnen zijn. Hierbij moe
ten Engeland en Frankrijk samen de
belangen van West-Europa vertegen
woordigen.
Geen topconferentie
Er is verder gezegd dat er op het
ogenblik geen plannen zijn voor een
reis van De Gaulle naar New York.
Ook premier Wilson zou nog willen
wachten met naar de VN te gaan. Hij
deelt kennelijk de vrees van de Franse
president dat de Russische premier
Kosygin de VN voor propaganda-doel-
einden wil gebruiken om op die ma
nier de Arabische landen weer voor
zich te winnen.. Uit Britse bron wordt
nog vernomen dat de kans op een top
conferentie van de Grote Vier in de
VS over het Nabije Oosten de eerstko
mende dagen minimaal wordt geacht.
Wilson besprak ook de Britse toetre-|
ding tot de EEG met de generaal wat!
eigenlijk het voornaamste doel wasj
van zijn bezoek aan Parijs.
Met betrekking tot dit laatste i
vraagstuk werden, aldus is van Franse!
zijde verklaard, opnieuw de weder- j
zijdse standpunten uiteengezet. Wat be-|
treft de voorwaarden voor het openen j
van onderhandelingen tussen de zes
wedloop, in het bijzonder in het nabij*
Oosten; en
e. eerbiediging van de politieke on
afhankelijkheid van alle landen in dat
deel van de wereld.
De president deed een beroep op de
landen van de VN, opgave te doen van
alle militaire leveranties aan de landen
van het Nabije Oosten.
Amerika is voor terugtrekking van
de Israëlische troepen uit de bezette
gebieden. Een onmiddellijke terugkeer
naar de toestand van voor het uitbre
ken van de oorlog zoals Kosygin wil
biedt volgens Johnson echter geen
oplossing.
Een dergelijke eis is een uitnodiging
om de vijandelijkheden te hervatten.
De president liet er geen twijfel over
bestaan dat de Egyptische blokkade
van de Golf van Akaba („een dwaze
daad") de uitbarsting van het conflict
had veroorzaakt.
De Israëlische minister van buiten
landse zaken, Eban, trok fel van leer
tegen de vergelijking die Kosygin tus
sen Israël en Hitler-Duitsland had ge
trokken. ,,Wij hebben nooit met Hit-
Ier geschipperd en er nooit een ver
drag mee gesloten, zoals Rusland in
1939 deed", aldus Eban.
,,De Russen hebben elke aanspraak
op objectiviteit verspeeld." Het is vol
gens Eban dan ook ondenkbaar dat zij
nu voor het wereldforum als aankla
ger of rechter kunnen optreden. Veel
eer moesten zij zelf een object van
internationale kritiek vormen, vanwe
ge de duistere rol die zij hebben ge
speeld.
Eban meent dat er onder vreedza
me omstandigheden verbindingen ge
opend kunnen worden tussen Israël
en de Arabische landen. Daardoor
zouden leven, denken en handelen
aanzienlijk worden gestimuleerd.
Dat kan echter niet als de Arabi
sche landen het bestaan van Israël al
leen erkennen om zich op zijn ver
nietiging voor te bereiden.
Hij nam alle twijfel over de oorza
ken van het huidige conflict weg door
systematisch de verklaringen van
Arabische leiders op te sommen,
waarin onverbloemd de vernietiging
van Israël werd aangekondigd, in een
totale oorlog, die geen grenzen zou
kennen.
Kosygin
INE Russen zjjn slechte verliezers.
Kosygin bewees dat nog eens,
toen hij gisteren met zijn medewer
kers wegliep uit de zaal van de Alge
mene vergadering van de VN. Ook
verwierp hij het aanbod van presi
dent Johnson voor een gesprek over
het Arabisch-Israëlische conflict. Dat
was onfatsoenlijk bovendien.
Het optreden van de Russische pre
mier getuigt van zwakheid. Dat geldt
ook voor de lange rede, waarin hij
trachtte, Israël als aanvaller aan de
kaak te stellen.
Kosygin verliet de zaal, nadat de
Israëlische minister Eban al in het
begin van zijn wederwoord Rusland
aansprakelijk had gesteld voor het
uitbreken van het conflict
Eban somde systematisch de feiten
op, die tot het conflict hadden geleid
en waaruit duidelijk naar voren
kwam, wie de werkelijke aanvallers
waren. Kennelijk was dat voor Ko
sygin te veel. Als men de feiten laat
spreken, praat men bij de Russen
nog altijd voor dovemansoren.
De vraag is, of hij de zaak, die hij
meent te moeten verdedigen, met
zijn ontaktische houding gediend
heeft. Zo handelt men niet, als men
werkelijk de vrede wil bevorderen.
Terecht had president Johnson en
kele uren voor de aanvang van de
zitting gewaarschuwd, dat een een
zijdige benadering van het probleem
slechts tot nieuwe vijandelijkheden
zou leiden.
Johnson hield een verzoeningsgezin
de toespraak om de deur naar een
vergelijk wijd open te zetten. Kosy
gin bleef echter de onverzoenlijkheid
zelf. Hij kan ook moeilijk anders.
Rusland liet zich in een positie ma
noeuvreren, waaruit ontsnapping bij
zonder moeilijk is. Het kan met niet
minder genoegen nemen dan met een
besluit van de Algemene vergade-
EEG-Ianden en Engeland over de toe- ring, waarin Israël als aanvaller
treding. werd eraan toegevoegd, dat
men in dit opzicht gebleven is bij het j
op de conferentie van Rome bepaalde!
standpunt: voor alles moet er een ge-
dachtenwisseling zijn tussen de Zes en]
Engeland; de Zes moeten eerst onder-
wordt veroordeeld en bevel krijgt,
zijn troepen terug te trekken.
Om dit te bereiken is echter veel
takt nodig. En die heeft Kosygin tot
dusver niet kunnen opbrengen. Zijn
'ine overgaan tot een volledig onder-! houding la daarvoor tè onveraoen-
zoek van het vraagstuk.
IUk.
AMSTERDAM Onverwacht zijn vanmiddag toch nog twaalf Neder
landse vrijwilligers naar Israël vertrokken. Eerder was uit Jeruzalem het
bericht binnengekomen, dat men geen vrijwilligers meer nodig had.
De groep, die nu alsnog is gevraagd, bestaat alleen uit jongens. Zij zullen
worden ingezet om te helpen bij het ruimen van puin in de kibboets Gidolh
aan de Israëlisch-Syrische grens. Deze kibboets werd in 1949 aan de oevers
van de Jordaan gesticht en is zeer zwaar gehavend.
Uit Nederland zijn eerder dertig verpleegsters, acht artsen en 42 jongens
en meisjes voor agrarische werkzaamheden naar Israël vertrokken.
