„maar ze zijn zo anders" GEEN DISCRIMINATIE, ONDIGS BLAD ZATERDAG 17 JDNI W«T Het ras, dat al eeuwen lang de slagen krijgt. Het kan ook zo... UEN Britse werkgever wil- J-1 de duidelijk aantonen, dat hij niet aan rassendiscri minatie deed. Hij recruteerde zijn personeel bij voorkeur uit niet-blanken. Op een moment bestond 95 procent van zijn perso neelsbestand uit Westindiërs, Surinamers. Pakistani, In diërs, enz. Toen kwam hij tot de ontdekking, dat ook niet het ware was. Het bleek hem nl., dat de niet-blanken dis criminatie ginnen toepassen jegens de blanken. Ook dit heeft het Engelse rapport aan het licht gebracht (Van een onzer redacteuren) gEN RAPPORT, kort geleden in Engeland uitgebracht, heeft de Britten een geweldige schok bezorgd. Een onderzoek heeft nl. aangetoond dat de rassendiscriminatie in hun land grote afmetingen heeft aangenomen en zich ook nog steeds uitbreidt. Duizend immigranten afkomstig uit West-lndië, India, Pakistan en Cyprus waren ondervraagd en daarnaast vijfhonderd Engelsen, die jegens deze immigranten discriminatie zouden toepassen. De Westindiërs hadden, zo bleek uit het rapport, de meeste reden tot klagen, de Cyprioten de minste. Onder de Britse ondervraagden waren werkgevers en kamerverhuurders. De werkgevers zeiden niet met de genoemde immigranten in zee te willen gaan, omdat het Engelse personeel een vijandige houding tegen hen aanneemt, omdat de klanten er niet op gesteld zijn door een niet-blanke te worden geholpen en om dat hun vakbekwaamheid te wensen overlaat. De kamerverhuurders zijn in twee categorieën te verdelen. De ene categorie wijst een nlet-blan- ke als huurder zonder meer af, de tweede vraagt zo'n abnormale huurprijs, dat de niet-blanke ge gadigde het al direkt laat afwe ten. Nu zij. er Engelsen die bewe ren dat de discriminatie zal af- j zwakken, naarmate een tweede generatie immigranten meer inge burgerd raakt. Dat is een foutieve gedachte, menen de samenstellers van het j rapport. Zij betogen: „Het ziet er zelfs naar uit, dat de i niet-blanke immigrant tegen ster- jkere discriminatie zal moeten op- j tornen naarmate zijn kundighe den, zijn kunnen en zijn ambi- ties toenemen". Voorzichtigheid Dit als waarschuwing voor ihen, die menen, dat het in het goede, oude Europa met de ras- Tot zt sendiscriminatie wel niet zo'n vaart zal lopen. Voor hen zijn alleen enkele staten in Amerika de boosdoeners. Maar kortgeleden liet dr. J. Hij doelde op de wijze, waarop Soetendorp van de Liberaal men de Joodse mensen weer te- Joodse Gemeente te Amsterdam gemoet treedt. En dit nauwelijks een ander geluid horen. Voor de een kwart eeuw nadat bekend 1 televisie maande hij aan tot voor- werd, dat de nazi's miljoenen Jo- richtigheid en waakzaamheid, den op de meest afschuwelijke geen rassendiscriminatie velen, zij zou ons schaden. Maar mis schien dat anderen slechtere er varingen hebben dan wij. Een maatschappelijk werker of werkster bijvoorbeeld". Een maatschappelijk werkster: „Ik doe inderdaad wel eens slech te ervaringen op. Het komt voor, dat een kamerverhuurder wei gert kamers aan niet-blanken te verhuren, gewoon omdat hij niet blank is. Voor zover ik kan na gaan, is het motief alleen maar, dat men het „eng" vindt een niet-blanke in zijn huis onder dak te verlenen. Men zegt dan als mens geen bezwaar tegen niet-blanken te hebben. Natuur lijk niet. Als mens, zegt men dan, zijn we allen gelijk, alle maal even goed en allemaal even slecht Maar intussen: de niet-blanke blijft met zijn koffer tje op de stoep staan. De deur wordt voor zijn neus dichtgesla gen". Waarom vloeit dikwijls voort uit het feit dat ir.en de niet-blanke niet kent en ook geen moeite doet hem te leren kennen. Een neger en een Surinamer zijn anders dan Ne derlanders. Over tal van zaken hebben zij geheel andere opvat tingen. Hun gedachtenwereld verschilt van de onze. Wat in hun land normaal is, vinden wij belachelijk. Omgekeerd is het na tuurlijk hetzelfde. Vindt u het niet vreemd, dat juist wij Nederlanders, die over al in de wereld komen, overal kontakten hebben gelegd, ons de „vreemdeling" zo weinig eigen hebben gemaakt?" Nooit' De negen strijden voor hun rechten als Amerikaans staatsburger. Met borden en soms houden zij maar go. woon een krant omhoog waarop hun wensen staan vermeld, trekken zij meermalen demonstratief door de stres, ten van hun vijandige steden. wijze hadden vermoord. Een ogenblik is de wereld er stil van geweest, maar het leed het Joodse volk aangedaan bleek snel vergeten. Vandaag de dag nog zijn er en ook helaas in Nederland die in woord en geschrift, be wust en onbewust, discriminatie jegens de Joden toepassen. Die de Joden in wezen niet aanvaar den als gelijkgerechtigden, hen hoogstens dulden. Over hen min achtend spreken en grapjes over hen vertellen, die de toets van fatsoen niet kunnen doorstaan. Internationaal Hoe staat het in Nederland met de rassendiscriminatie in het algemeen? Een woordvoerder van de Rot terdamse vreemdelingenpolitie vertelde: „Wij merken er niets Onze stad is internationaal georiënteerd. WIJ leven van alle rassen. Daarom kunnen we ook Waarom zijn er kamerverhuur ders, die principieel weigeren een kamer aan een niet-blanke te verhuren? De redenen daar voor lopen sterk uiteen. Van: „Daar heeft u niets mee te ma ken" tot „Ik houd niet van vreemdelingen". Een kamer verhuurster: „Nee, ik verhuur uit principe geen ka mers aan niet-blanken. Ze zijn heel anders dan wij, ik bedoel wat hun zeden en gewoonten be treft. Ik kan niet met hen opschieten omdat ik hen niet be grijp. Toen onze Indische Nederlan ders repatrieerden heb ik een paar kamers aan zo'n familie af gestaan. Ik dacht: Per slot zijn het landgenoten, laat maar ko men. Maar ik heb er spijt van gekregen. Het waren nette, rusti ge mensen, die me niet de minste overlast gaven, doch ze hadden de gewoonte hun Indisch potje te koken en de lucht daar van trok door het hele huis. En daar moest ik niets van hebben. Toen ze weg waren heb ik geen andere familie opgenomen. Discrimineer ik nu? Helemaal niet. Ik respecteer een ieder in zijn ras, geloof en politieke over tuiging, maar ik houd me de vrij heid voor. zelf mijn huurders uit te zoeken". Een bericht in een dagblad meldde, dat een boze vader een Surinamer een paar klappen had gegeven, die zo hard aankwa men, dat behandeling in een zie kenhuis noodzakelijk was. De vader, de klappen motive rend: „Hij wilde m'n dochter trouwen en daar ben ik op tegen. Dat kan nooit goed gaan im mers? Stel u voor: Dat wordt twee zielen twee gedachten. Heeft u wel eens met een Surina mer gesproken? Die jongen houdt er ideeën op na, die beslist de mijne niet zijn. Het gaat er niet alleen om voor mij tenminste of mijn aanstaande schoonzoon netjes is en mijn dochter kan onderhou den, maar ook of hij met mijn dochter een harmonieus huwe lijk kan hebben. En daar geloof ik nu eenmaal niets van. Laat ik er dit aan mogen toe voegen: Als ze met een Italiaan of een Spanjaard was thuisgeko men, had ik hetzelfde gezegd. De huidskleur kan me niets schelen, Maatschappelijk werkster: „De discriminatie steekt haar kop om de deur daar waar men zijn ei gen gedachtenwereld als supe rieur beschouwt en geen ruimte laat voor een andere" Schuld Oud-gouverneur Wallace van Alabama (VS), verklaarde: „Het is de schuld van de negers zelf, dat zij worden uitgestoten. Als ze de kans kregen, zouden ze ons graag overvleugelen. Ze ken nen geen maat, ze zijn een groot gevaar. Je moet ze onder be dwang houden, afzonderen van de blanken". len tegen negers omdat zij neger zijn. Niet met blanke kinderen op dezelfde school, niet met blan ken in eenzelfde tram of bus. Blanken en negers, ieder aan een andere kant van de muur, die Wallace kunstmatig liet op trekken. Mahalia Jackson, de wereldbe roemde gospelzangeres, vertelde op een persconferentie in Rotter dam: „Zolang ik op het toneel mijn liederen zing, word ik door iedere blanke Amerikaan toege juicht, maar zodra ik op straat loop ben ik een tweederangs mens geworden". Maakt alleen de Amerikaan zich schuldig aan rassendiscrimi natie? In Nederland en Duitsland zijn, en niet eens zo heel lang geleden, Joodse graven besmeurd met een hakenkruis, en (in Duitsland) ruiten bij Joodse winkeliers ingegooid. Dr. Scheiding Mannen Was de strijd tussen Israël en Egypte met zijn aanhangers een politieke strijd, een strijd om de macht? Een predikant: „Nee, het ligt allemaal veel dieper. In wezen la het de strijd van Ismaël tegen Isaac, die uitverkoren werd." Men heeft „wat" tegen Joden, tegen negers, tegen Cyprioten, te gen Westindiërs men heeft „wat" tegen een leder, die niet van het eigen ras is. De wereld is druk bezig een scherpe schei ding te trekken tussen volken, met alle mogelijke gevolgen van dien. In de jaren 1940—1945 heeft dit geleid tot de moord op miljoe nen Joden, nu al in Amerika tot de gewelddadige dood van honder den negers. Het wordt allemaal knap ver pakt Men zegt: „Ze zijn anders, wij begrijpen hea niet, we kun nen niet met hen opschieten". Maar hoe men het ook zegt het resultaat is hetzelfde: Uitsluiting uit de gemeenschap, waarin men zelf leeft. Het lijkt onschuldig, maar dat leek het ook, toen in Duitsland in de jaren dertig de eerste rui ten bij Joodse winkeliers werden ingegooid. Een kwajongens streek, vergoeilijkte men. Heeft niets te betekenen. Doch de volgende stap was, dat de Joden in een wagen door de straten van de steden werden gevoerd, gehoond en gesmaad door de voorbijgangers. Er wer den meer stappen gedaan. Nog een kamerverhuurster: „Niet-blanken komer er bij mij niet in. Maar om elke gedachte aan discriminatie weg te nemen, vertel ik, dat ik ook aan vrou wen geen kamers verhuur. Ik verhuur alleen aan mannen. Mannen bezorgen je de minste last Ze gaan 's morgens de deur uit en ze komen 's avonds laat thuis. Mijn ervaring is. dat ze hun kamer netjes houden. Na tuurlijk, er loopt wel eens een uitzondering tussendoor, maar die gaat er dan ook uit als hij zich niet betert". Alsof sif nog slaven waren Schok Men zegt: Er moet begrip zijn voor de haat van sommi ge Amerikanen tegen de ne gers. De negers hebben het er naar gemaaktEn onder dat motief moeten zij een on draaglijk leven leiden. Een rapport bracht de En gelsen een geweldige schok. Het zou een weldaad voor heel de mensheid zijn als de wereld eens werd geschokt. Want de d Tcriminatie zit on der ons allen. iar. Q amhei wagen tiereto Dmisdi es-Beu is no Zeki 40 c rrijdet a wage letpe vaakj ver! grooi )or ee an hu echt o eid va zij d 200 j van di ka OtS!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 13