Zingend liepen zij de dood
of de zege tegemoet
Vredesvliegtuig
VN naar Israël
„FEEST"IN
EGYPTE
ALGERIJE LEGT BESLAG OP
SHELL EN UNILEVER
Aan alle
fronten
rustig
m
Syrische forten sterk als Atlantikwall
Lexington
MAANDAG 1! JUNI 1967
icti|
in
(Van onze speciale verslaggever Piet Snoeren)
TEL AVIV Dit is het verhaal van de zingende zelfmoorde
naars. Van de jongens en mannen, die juichten en wuifden naar
de meisjes aan de kant, terwijl zjj wisten, dat hun doodvonnis in
koelen bloede getekend was. Ik schrijf het met tegenzin, want het
is een afschuwelijk verhaal. Maar het is goed, dat hulpvaardig
Nederland weet, welke offers Israël zelf heeft willen brengen in
de strijd om zijn naakte bestaan.
De Syrische heuvels strekken zich uit van de witbesneeuwde
berg Hermon tot aan het blauwe meer van Kinner. Ze zijn 20 tot
30 km diep. De hellingen vol steenslag en distels zijn onbegaan
baar. Iedere top is een fort. Twintig jaar lang hebben de wrokken
de Syriërs zich hier dieper en dieper in het gebied ingegraven,
en gewacht op de dag, dat zij Israël de rekening van hun haat
konden presenteren. Het heeft Israël precies 24 uur gekost om het
langgerekte bolwerk, dat in sterkte niet onderdoet voor de Duitse
Atlantikwall uit 1944, te nemen. Ik zal nu vertellen, hoe het ge-
De Israëlische minister van defensie men het vuren te staken. Uren daar-
generaal Mosje Dayan en de chef- na werden aan de Israëlisch-Syri-
staf generaal Yitshak Rabin nadat sche grens toch nog hevige gevech-
Israël met Syrië was overeengeko- ten geleverd
(Van onze
luchtvaartmedewerker)
YPENBURGIn de loop van de
dag is de tweemotorige Fokker
Friendship C2 in Israël aangeko
men, waar het toestel op speciaal
verzoek van VN-secretaris-gene-
raai Oe Thant ter beschikking zal
staan van de VN-bestandscom-
missie.
De Friendship, (plaats voor 32 pas
sagiers) zal worden ingezet voor con-
trolevluchten langs de Israëlische
grens om na te gaan of de wapenstil
stand wordt nageleefd.
In oktober 1965 had minister Luns
aan Oe Thant een Friendship, drie
Alouette hefschroefvliegtuigen en zes
honderd mariniers ter beschikking
beloofd.
De VN-Dakota in Israël is onklaar
geraakt.
COMMANDO
Het Nederlandse toestel staat onder
commando van de 37-jarige majoor
vlieger H. Westra, die verder assis
tentie heeft van kapitein M. C. Hane-
(Vervolg van pagina 1)
De Russen, wier prestige in het Na
bije Oosten door de Israëlische over
winning een gevoelige klap kreeg,
hebben de diplomatieke betrekkingen
met Israël verbroken. Ook Tsjecho-
slowakije en Bulgarije gingen hiertoe
over.
Men ziet in dit gebaar van Moskou,
gepaard gaande met voortdurende
felle aanvallen op Israël in de Veilig
heidsraad. slechts een poging om de
teleurgestelde Arabieren een genoegen
te doen.
Hierin past ook de verklaring van
zeven communistische landen, dat
Israël gedwongen moet worden zich
ichter de bestandslijn terug te trekken.
Egypte
In de afgelopen dagen was het, alsof
Egypte een bevrijdingsfeest vierde,
ook al had het een smadelijke neder
laag tegen Israël geleden.
Met een plotselinge ommezwaai, die
waarschijnlijk alleen een Arabier kan
hegrijpen, sloeg de doffe droefenis van
vrijdagavond om in een vrolijke stem
ming, die aan het hysterische grenst.
Niemand anders dan Nasser zou dit
effect bij de bevolking bereikt kunnen
hebben Hij verklaarde zaterdag te
zullen aanblijven, „tot alle sporen van
agressie verdwenen zijn". Daarna moet
het volk zich in een referendum over
zijn toekomstige positie uitspreken.
Svrië
De Veiligheidsraad kwam op verzoek
van Syrië tijdens het weekeinde enkele
malen in spoedzitting bijeen. Vanavond
vergadert de raad opnieuw. Vannacht
eiste hii eenstemmig, dat Israël en
Syrië elke verdere verplaatsing van
troepen vermijden er. de troepen terug
trekken. die sinds het ingaan van het
bestand nog zijn opgerukt.
Israël gaf toe. dat er Israëlische
troepenbewegingen waren in het be
zette deel van Syrië. De troepen be
vonden zich echter binnen de bestands
lijnen en er werd niet gevochten.
Intussen wordt uit Beiroet gemeld,
dat de Syrische regeringsleiders zich
in grote moeiliikheden bevinden. Eenj
onstand tegen het huidige bewind
Wordt niet ongemogelijk geacht. I
graaf, adjudant A. C. den Beider, ad
judant W. J. Kosters en sergeant
majoor W. Laiwakabessy. Allen be
horen tot het 334 Transport Squadron
van de vliegbasis Ypenburg. Voor de
laatste vlieger is het Nabij Oosten
geen onbekend terrein: hij is er vele
malen geweest en maakte er kennis
met onderscheidene bevolkingsgroepen.
Aanvankelijk zou het toestel in de
nacht van zaterdag op zondag zijn
vertrokken, maar kort voor het ver
trek kwam het verzoek uit New York,
het toestel op een speciale manier te
beschilderen. VN-vliegtuigen zijn na
melijk wit geschilderd en voorts zijn
ze voorzien van het VN-embleem.
PRESTATIE
In allerijl moest honderd kilo verf
worden besteld. Zondagmorgen vroeg
togen acht schilders aan het werk, die
zich bekwaam van hun taak kweten,
te meer daar minister Den Toom, die
zich gistermiddag persoonlijk op de
hoogte kwam stellen, drie dagen pres
tatiebeloning in het vooruitzicht stelde
als het toestel nog vóór middernacht
gereed kwam. Wellicht komt er nog
een dagje bij, want het toestel steeg
al om tien minuten voor elf op met
bestemming Athene.
Behalve minister Den Toom kwamen
gisteren nog tal van andere luchtmacht
autoriteiten zich op de hoogte stellen.
Onder hen waren de plaatsvervan
gend chef van de Luchtmachtstaf, ge-
neraal-majoor De Zwaan, en de chef
van het militaire huis van de Ko
ningin, luitenant-generaal Schaper.
Na een korte toespraak van de ge
neraal De Zwaan gingen de beman
ningsleden aan boord: het was toen
twaalf minuten voor elf. Enkele ogen
blikken later verdween het toestel
beschilderd en wel van de vlieg
basis Ypenburg. In Athene werd nog
brandstof ingenomen en vanmorgen
ging het verder richting Jeruzalem.
Voordat de tanks tegen de ruige
hellingen konden opklimmen, moes
ten er wegen worden gemaakt. Dat
gebeurde met bulldozers. Onder
moordend kruisvuur kropen de
chauffeurs omhoog. Het waren vrij
willigers. Zij werden weggemaaid,
maar er kwam een tweede golf, en
een derde. Zij wisten van hun lot,
deze chauffeurs, maar zij wisten ook,
dat het noodzakelijk was. Zij zaten
zingend achter het stuur, en zij stier
ven bij tientallen tussen de distels,
totdat de tanks de top hadden be
reikt van de heuvels en konden uit
waaieren over de hoogvlakte.
Sterven of winnen
Daarna kwam de tweede categorie
van zelfmoordenaars: de infanterie.
Hun opdracht was, de forten te ver
overen en het Syrische geschut tot
zwijgen te brengen. Ik heb ze ge
zien, die forten. Het begint met een
loopgraaf rond de top van een heu
vel.
Hij is bijna 2 meter diep en zo
smal. dat men de ellebogen tegen
het lijf gedrukt moet houden. Dit
heeft twee voordelen. Zulke loop
graven zijn onkwetsbaar voor bom
men en de vijand, die erin door
dringt kan slechts zeer lichte wape
nen gebruiken. Maar dat is niet al
les.
Onder de eerste loopgraaf ligt een
tweede, en daaronder de derde. Pas
aan de voet van de heuvel ligt. in
gegraven in het graniet de zware
artillerie verscholen. Men kan die
plaats slechts bereiken door in een
lange spiraal van loopgraven drie
maal rond de heuvel te gaan. En nu
het ergste: die forten hebben geen uit
gang. Het is, in die 50 cm smalle
pijpen, die rond de Syrische heuvels
spiralen, sterven of overwinnen,
want vluchten kan men niet.
Een infanterist, die het overleefd
heeft, vertelt mij, hoe het gegaan is.
Zijn ogen staan afwezig, alsof het
beeld van die verschrikking nog
steeds op zijn netvlies aanwezig is.
Je springt in zo'n loopgraaf. Je schiet
blindelings je stengun lëeg. Dan druk
je je zelf tegen de rotswand om de
volgende te laten passeren. Zo gaat
het door, meter voor meter, spiraal
na spiraal, na iedere bocht komen
nieuwe golven Syriërs, die vechten
tot ze dood zijn omdat daar geen
uitweg is. Kruipend over lijken, tas
tend je weg zoekend door de duis
tere niipen. doof van het lawaai
en blind van de kruitdamp, moet je
voortgaan, tot je dan de voet van
de heuvel hebt bereikt en er geen
vijand meer in leven is. Op het
laatste zijn er geen wapens meer.
Men vecht met het mes en met
blote handen. Gemiddeld heeft de
verovering van zulke forten het of
fer van honderd Israëlische solda
ten gekost. De eerste infanterist, die
in de loopgraaf kwam wist dat het
zijn dood was. De tweede ook enz
voorts.
Shalom
Met man en macht heeft perso
neel van de Koninklijke lucht
macht op de vliegbasis Ypenburg
gewerkt om op tijd een Fokker
Friendship, die moest worden wit
gespoten en van het opschrift
United Nations voorzien, op tijd UuiVCls
gereed te krijgen. Het toestel, dat
de Nederlandse regering ter be
schikking had gesteld van de be
velhebber van de bestandscommis
sie der Verenigde Naties, moest
zondagavond nog vertrekken.
In het bloedspoor van deze op
mars der zelfmoordenaars ben ik
van Gadot de lafhartig beschoten
kibboets aan deze kant van de Jor-
daan door de Syrische heuvels
de weg naar Damascus op gegaan.
Het slagveld is verlaten, op enkele
Israëlische schildwachten na, die
vermoeid „shalom" roepen: vrede.
Alle gewas is bruin verbrand door
de hitte van het artillerievuur. Uit
gebrande wrakken van tanks en
legerwagens wijzen de weg door het
slagveld en rondcirkelende gieren
en het gejank van jakhalzen marke
ren de plaatsen, waar de slachtoffers
van het bloedbad liggen, hun haat
uitgeblust, verenigd in een nodeloze
dood.
De eucalyptusbomen vlammen als
rouwkaarsen overal op het massa
graf der Syrische heuvels. Ik vraag
een officier, of men de zwaarte van
hun offer van tevoren heeft onder
kend en of het allemaal nodig is
geweest. Zijn gezicht is een masker
van zweet en stof de ogen druk
ken zoveel leed uit dat ik hem niet
lang kan aankijken. „Tijdens mijn
officiersopleiding", zegt hy, „heb ik
niets anders gedaan dan de Syrische
forten bestudeerd. Ja: wij kenden
het offer"
En zijn betoog verbergt niet, dat
de versterkingen ook veroverd had
den kunnen worden langs de heu
velrug door omsingeling en iuthon-
gering. Maar dat zou weken ge
kost hebben, en Mosje Dayan, de
leeuw van de Sinai, wilde geen tijd
verliezen. „Wy moesten de Syrische
heuvels koste wat kost hebben", zegt
de officier verder, „Nasser is dom
en Hoessein is zwak. daar ligt ons
gevaar niet."
De Syriërs zijn geen mensen, maar
duivels. Zij zijn de grootste bbedrei-
ging van Israël. Daarom moeten wij
de heuvelsh ebben.
Ik ben ervan overtuigd, dat Syrië
ze nooit meer terug zal krfjgen".
Ik schrijf dit in Tiberias, aan het
meer van Galilea. Enkele uren ge
leden trokken er, zingend de sol
daten voorbij op weg naar het front.
Zij hadden uitzicht op de besneeuw
de top van de berg Hermon, die in
de oude geschriften aan het Joodse
volk beloofd wordt als opperste oor
logsbuit in hun strijd om de grond
van Israël. Hier zijn zij gedood,
maar de berg Hermon is heroverd.
De schemering legt een rouwwade
om zijn flanken. De ondergaande
zon geeft het bloedrood aureool.
Ondanks alle overwinningen en de
felle beheersing der joden is er een
probleem in Israël, zoals ik al eer
der schreef. Ik zie het in al zijn
naaktheid liggen wanneer ik naar
Jeruzalem riidt over een weg, die
kortegeleden nog verpulverd werd on
der Jordaans kruisvuur, langs dalen
gapende bomkraters, door voorste
den. waar de oorlogsbuit en de ge
blinddoekte gevangenen even grauw
zijn als de geraniums kleurig.
De weg loopt langs de grens, maar
dat hoeft men niet te weten, want
men ziet het vanzelf wel. Aan de
ene kant het welige groen van de j
voorzomer uit de onwillige bodem j
geperst in de 19 jaar van Israëls
moeizame onafhankelijkheid. Dan
opeens, alsof er een reusachtig
scheermes over het landschap is ge
haald. heuvels, die grijs zyn van on
vruchtbaarheid na 1400 jaar Ara
bisch en Turks bewind.
Een wachtpost wijst met zijn sten-
gun beurtelings naar de ene en naar
de andere kant. „Dit is de oorlog der
jaloeziën". zegt hij, „zoals alle leed
van de joden door jaloezie is veroor
zaakt".
Ik vraag hem naar de achtergrond
van de militaire overwinning. Hij
antwoordt met een wedervraag:
„Hebt u Nasser wel eens gehoord?"
Ik niet, maar hij vervolgt: „Nasser
heeft gezegd: de arabieren moeten
de joden uitroeien, dat meende hij.
Wij wisten dat de inwoners van
ieder veroverd dorp de keel zou
worden afgesneden, daarom moes
ten wy er wel voor zorgen, dat ze
niet in onze dorpen zouden komen.
Weet u wat er in Hebron is ge
beurd?" Ik knik weer, want ik denk
dat hij het heeft over de drie Israë
lische soldaten, die daar door de
Arabieren op een verschrikkelijke
manier zijn vermoord, maar hij zegt,
zyn blik starend naar de kale heu
vels van Jordanië: „In Hebron heb
ben ze een joodse kostschool over
vallen, niemand heeft de aanval
overleefd. De leraren niet en de kin
deren niet. Er waren heel jonge kin
deren bij. Onder meer een broertje
van mij. Dat was in 1929. Nu heb ik
zelf kinderen, dat is de achtergrond
van onze overwinning". Ik zeg: be
woners van alle bezette dorpen in
een sigaret die thuishoort in een krachtige hand.
ALGIERS Algerijnse autoritei
ten hebben zaterdag beslag ge
legd op Nederlandse vestigingen
in Algerije. Het zijn Unilever Al-
gerie (voorlOOpct. Nederlands) en
Shell Algerie (voor 60 procent Ne
derlands en voor 40 pet. Brits) en
de Compagnie des petroles d'Al-
gerie, welke maatschappij voor
65 pet. Nederlands en voor 35 pet.
Frans is.
Waarnemers in Algiers menen dat
de maatregel verband houdt met het
feit dat, volgens Nederlandse medede
lingen. Israëlische vliegtuigen militaire
uitrusting in Nederland hadden opge
haald. In Nederland was gezegd dat
het materiaal voor het uitbreken van
de vijandelijkheden was besteld.
Noch bij het hoofdkantoor van de
Koninklijke Shell-groep noch bij dat
van het Unilever-concern in Den Haag
en Rotterdam is het echter duidelijk,
welke betekenis moet worden gehecht
aan de maatregel van de Algerijnse,
autoriteiten.
Het hoofdkantoor van Unilever, dat|
contact heeft opgenomen met de Alge
rijnse vestiging, verneemt, dat nie
mand overlast heeft ondervonden var
de Algerijnen. Het is trouwens heel
Jordanië roepen "shalom" tegen de
overwinnende troepen, het hebreeuwse
woord voor „vrede".
Hij haalt zijn schouders op en zegt:
„Laten ze het gerust in het Arabisch
roepen en hun messen weggooien,
dat heb ik nu liever".
rustig in dat land, zo verneemt men
verder. Alle personeelsleden verkeren
in blakende welstand en men hoopt
vandaag weer aan het werk te kunnen
gaan.
Overleg Moskou-
Boemedienne
ALGIERS President Hoeari Boe-
medienne van Algerije is vandaag
per vliegtuig in Moskou aangekomen.
Het is zijn bedoeling om het Kremlin
te polsen over de politiek ten aanzien
van het Nabije Oosten.
Het staatshoofd had zaterdag de
communistische landen opgeroepen
om een krachtige houding aan te
nemen en hun verantwoordelijkheid
tegenover de Arabische wereld te aan
vaarden.
FRANSE GENERAAL
VERONGELUKT
PARIJS Generaal Jacques Noiret.
getiteld „Vrouw met sjaal", van de
Franse strijdkrachten, is zaterdagavond
om het leven gekomen bij een verkeers
ongeluk in Parijs, waarbij zijn auto te
gen die van de schrijver Pierre Daninos
botste. Daninos werd licht gewond.
Schilderij gestolen
LAREN Gistermiddag tussen een
uur en half drie is uit het Singer-mu
seum te Laren een schilderij ontvreemd,
getiteld „Vrouw met spaal'', van de
Franse schilder Th. Dule Ribot, Het
Hij wijst naar „de moeder", zo
geheten, omdat de veie heuvels de
vorm van een vrouwenborst heb
ben. „Vandaar werden onze dorpen
beschotm. Dag In dag uit, jarenlang.
Hoe groot het aantal bioscoopbe
zoekers gemiddeld per jaar per Ne
derlander is, weet ik niet, maar
wel, dat ik beslist een verlagende
invloed op het percentage zal heb
ben.
En dat terwijl ik dol op film ben
Maar ik kom er gewoon niet aan
toe. Bovendien moet ik begeleid
worden door een vertrouwd
persoon, die ik bij griezelen in de
arm mag knijpen; die mij bij hel
treuren de brede schouder biedt en
bij lachen meelacht.
Ik breng het nooit op om te zeg
gen: het is maar een film ze spe
len het maar.
Voor mij leven de helden en hel
dinnen en ik leef met hen mee.
En door dat alles kan ik me le
vendig indenken wat de heer Peter
Vink bedoelde toen hij in het Week
blad voor de Cinematografie ver
zuchtte. dat het voor de bioscoopex
ploitanten zo verschrikkelijk moei
lijk is te beoordelen of een film
goed is.
Dat wil zeggen èn artistiek ver
antwoord èn publiektrekkend.
Hij verzuchtte daarbij, dat de
filmcritici, die elke week weer zo
veel rolprenten moeten beoordelen
en dat vanuit kunstzinnig oogpunt
doen, het wel verschrikkelijk moei
lijk hebben. Hij vraagt zich af of
het niet beter zou zijn. zo na een
iaartje de vaste filmredacteur eens
te vervangen om kiikmoeheid te
voorkomen.
Nu daar kan ik wel over meepra
ten. Zo eens in de zoveel jaar ge
beurt het dat alle filmdeskundigen
op de krant zijn uitverkocht of be
zet, zo ge wilt, en dan werd er „een
beroep" op mij gedaan. Nou zijn ze
op mijn krant ook niet gek. dus
kreeg ik de kaartjes toegeschoven
voor „ongevaarlijke" films. Van die
vertoningen, die na een week ge
ruisloos verdwijnen
Film küken
Zo kreeg ik eens een première
"lat is er een aparte draaierij voo?
Ie critici, beginnend met een kopjr
koffie en eindigend met een borre
on de eoede afloop
Bij de koffie zwees ik, want he'
resDrek ging constant over festi
vals. waar ik niks van af weet. Dar
de film. De heren en ik bezetter
»nige loges. Het wordt donker er
daar begon het. Na vijf minuten
was ik in. Lachte opeens hardop
toen de held „per ongeluk" in het
water stapte. Een doffe brom naast
me in het duister waarschuwde, dat
ik buiten het ritueel van de filmcri
ticus was beland Maar het ergste
kwam toen de film vorderde Op
het eind leek het allemaal mis te
'open Held en heldin verkeerden in
de grootste ellende en ik voelde ach
ter mijn bril een verraderlijk prik-
king optreden.
Diep ademhalen.
Het hielp niet een traan trok een
onor door miin zorgvuldig aange-
".-arhte Poederlaag.
En dan opeens heeft het stel el-
toch gekregen.
Kus... licht in de zaal.
Daar zat ik dan met een verheer-
'ijkt gezicht en vernielde opmaak
Om me heen de norse kennersblik
ken en de krakende woorden: te
'raag. sentimenteel, grove humor
vaardeloos..
Ik zette voor de tiende maal mijn
>ril recht en veegde daarbij stie-
•m hpt laatste vocht weg
Bij de borrel voelde ik me zo
chuldig. Ik had genoten, maar durf
het niet te zeggen.
Zij weten immers alles toch vee
"ter.
De bioscoopexploitant zal mijn
i en regel ige beschrijving ongetwij
feld nu in een lijstje op zijn kan
foor hebben hangén Want hoe dan
ook: in de krant lieg ik niet. En de
filmdeskundigen waren toch met va
kantie...
TEL AVIV/KAIRO Langs
alle (nieuwe?) grenzen van Isra
el was het ook vandaag bijzon
der rustig. Nadat het staakt-het-
vuren zaterdagavond om half acht
van kracht was geworden, zijn
gisteren vooral van Syrische
zijde nog wel enkele gevechts
handelingen gemeld, maar over
het algemeen wordt het bestand
toch goed nageleefd.
Zaterdag was het de gehele dag nog
onrustig. Radio-Tel Aviv meldde dat Is
raëlische troepen „na bloedige gevech
ten" Syrische stellingen op de rotsach
tige hoogten in de noordelijke sector
van de grens hadden bezet. Tientallen
tanks vielen in handen van de Israëliërs.
„Onze strijdkrachten bezetten thans een
gebied dat loopt van Missada over Koen-
eitra naar Boetmiej" zo werd gezegd. In
deze sector f ongeveer twintig kilometer
uit de Israëlische grens) lagen bergstel-
lingen van waaruit Syrische batterijen
Israëlische strijdkrachten bestookten.
Gisteren maakte radio-Damascus, de
Syrisiche zender, geen officieel gewag
meer van gevechten en ook radio-Tel
Aviv meldde dat het staakt-het-vuren van
kracht was op „dit laatste front". Het ra
diostation voegde eraan toe, dat de ge
vechten aan de Syrische grens de bloe
digste uit de gehele oorlog waren.
Zowel in Tel Aviv als in Kairo en Da
mascus hernam het leven gisteren zijn
normale gang. Wel ging radio-Kairo nog
door met het uitzenden van militaire mu
ziek en patriottische liederen doorspekt
met opwekkingen aan de bevolking al
tijd paraat te zijn om de „Zionistische
agressie' 'te bestrijden.
In de Egyptische hoofdstad is het eni
ge wat nog aan de oorlog herinnert de
militaire bewaking van bruggen over de
Nijl. Winkels en regeringsbureaus zijn
weer open.
In Beiroet (de hoofdstad van Libanon)
is vannmorgen het uitgaansverbod inge-
De Israëlische gouverneurs die Egyp
tische en Jordaanse gebieden onder
hun bestuur hebben, hebben de bewo-
s van deze streken gelast, de wapens
te leveren. Niet opvolgei
i ges tra
bevel zal
worden gestraft.
Het Jordaanse kabinet heeft op voor
van koning Hoessein besloten dat al
le leden van de strijdkrachten en velllg-
heidseenheden een maand salaris extra
kriieen. De koning heeft zHn volk opge
wekt tot orde en rust. Hij drong erop
aan „de kracht van Jordanië te her
stellen".
In totaal zijn veertig militaire waar
nemers van de Verenigde Naties belast
met het toezicht op de naleving van de
wapenstilstand
Mutaties in
Nassers leger
BEIROET Radio-Cairo heeft be
kendgemaakt dat generaal Mohammed
Fawzi is benoemd tot opperbevelhebber
van de Egyptisch" strijdkrachten. Hij
""rvangt maarschalk Abdel Hakim
Amer. die vriidae aftrad Generaal
Fawzi was tot nu toe stafchef van de
strijdkrachten.
Nasser heeft het ontsla" aanvaard
van de commandanten van leeer, lucht
macht en marine resp Abdei Mohsin
Kamel Mortamii. die ook leider van de
operaties in Smal was Mohammed Si-
di Mahmned en Soplplman Ezzat Gene-
lal Meaner Ahoe F1 F77 Is benoemd
A commandant van de luchtmacht.
Ook enkpip onderbevelhebbers zijn
ontslagen Vier generaal-majoors zijn
gepensioneerd.
