may o rakKinsfoffe"! P Overgewaaid nieuws van de televisie-helden Bekenden in NCRV's crime- hoorspelen .ONDER HET PUIN SMERF HET GELUK VRIJDAG 5 MEI ]%T Eeuwig vluchtende dokter Kimble vindt eindelijk rust Uit Ponderosa ge vluchte Adam komt moeilijk aan slag Herdenking Met veel zorg hebben radio en tele-' visie (NRU en NTS) de plechtigheden ter herdenking van de gevallenen woensdag in de ether gebracht. De ra dio had de primeur doordat zij met directe reportages van kranslegging op de Dam en de kerkdienst kon komen. De NTS gaf 's avonds een keurig beeldverslag van de kranslegging en van de traditionele plechtigheid op de Waalsdorper vlakte, een uitzending wel ke op de herinneringsdag niet meer is weg te denken. Beide media maakten luisteraars in/of kijkers ook toehoorder bij de uit voering „Bericht aan de levenden": de NTS zelfs via twee netten. Op deze wijze kon iedere Nederlan der delen in de herdenking van de doden die na de Tweede Wereldoorlog nog altijd diep betreurd blijven. Op Ned. 1 vertoonde de NTS geheel i stijl een buitengewoon mooie Russische speelfilm, die ons dicht bij de oorlogsellende terugbracht. Het werd bij het kijken naar deze dikwijls verschrikkelijke beelden, zonder enige overdrijving getoond, eens te meer dui delijk hoeveel oorlogsmisdaden er zijn gepleegd en hoe juist het is, dat die niet zonder meer worden vergeten. Nog altijd zijn er overlevenden, die op verschrikkelijke wijze evengoed slacht offer van deze gruwelen werden.... en blijven. Sagan: knap Gisteravond zagen wij, nadat in de AVRO-actualiteitenrubriek mr. Hil- terman bij prachtige filmopnamen uitgebreid over Griekenland had ver teld, de knappe verfilming van de ro man „Bonjour Tristesse" van Fran- goise Sagan, die zelf als vertelster op trad. Wij moeten bewondering hebben >or het psychologisch inzicht waar mee de toen nog 17-jarige schrijfster dit trieste verhaal componeerde; niet minder echter voor de gave typering die de speciaal voor de televisie ge maakte film geeft. Tweemaal keurde de schrijfster een versie af, deze derde beviel haar. Regisseur Frangois Chatel van de Franse omroep ORTF vond uitste kende acteurs en actrices; vooral de toekijkende, vagelijk intrigerende daarmee met leven en dood spelende jonge Cecile werd onverbe terlijk getroffen. Het nauwelijks gecompliceerde ver haal leende zich goed voor een tele visiefilm in de door de schrijfster be doelde omgeving aan de Franse Ri viera. Een film, die met opmerkelijk weinig omhaal een navrante indruk geeft van het meedogenloze egoïsme, bepaalde moderne jongeren eigen. (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM Liefhebbers van detective-hoorspelen kunnen voorlo pig hun hart ophalen bij de NCRV- radio. Er zullen enige goede oude be kenden in nieuwe avonturen aan te pas komen. Om te beginnen laat de NCRV maandagavond a.s. een crime horen van dr. .Jules de Leeuwe, die speciaal voor deze omroep het spel „Vanavond" schreef. U herinnert zich misschien de hoorspelen „Hulp aan twee be jaarden" en „Het leven en sterven van de heer Kaufmann" van deze schrijver. Ook nu zullen de Amster damse rechercheurs J. en H. de Bear weer de centrale figuren zijn-, die een schijnbaar eenvoudige zaak spits op lossen. Een aantal kennissen ontmoet el kaar op een pianorecital. Als het concert is afgelopen, blijkt de aan wezige staatssecretaris te zijn overle den. Niemand denkt aan een misdrijf, behalve de kiene rechercheurs De verdwenen familie Leenhouts wordt op 5 donderdagavonden gevolgd door een seriehoorspel van Jan de Vries, getiteld „Wilde vaart". IJsbrand Bakker, de succesvolle amateurdetective die altijd samen werkt met zijn Mien, mag dit zaakje oplossen. (Vai i tv-redactie) HILVERSUM Over grenzen en en oceanen is nieuws binnenge waaid over allerlei artiesten, die in de loop der jaren of seizoenen uw televisievrienden zijn ge worden. Misschien zijn ze hele maal uw vrienden niet: dan kunt u dit verhaal het beste over slaan. Maar als u iets wilt we ten over de lotgevallen van Bo nanza's Adam, de vluchtende dokter Kimble. Batman en zijn Robin, Dick van Dyke en een Rolling Stone (om er alvast een paar te noemen) dan kunt u bij ons terecht. Tja, het bloed kruipt waar het niet kan gaan... of is het de lege boter ham, die Pernell Roberts gedwongen heeft, de weg terug te gaan? Ander half jaar geleden liep hij mopperend weg uit de brave familie Cartwright, ïi uitkomst voor kamerbewoners HANDIG VERPAKT AVRO: 400.000 nieuwe leden (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM Omroepster Ilse Wessel deelde gisteravond voor de camera mee, dat de AVRO door de kaartjesactie van Televizier ruim 400.000 nieuwe leden heeft gekregen. Het totale ledenaantal, dat enkele maanden geleden met moeite weer de 200.000 bereikte, is daarmee geste gen tot 621.988. De volgende week Jtoipt de combi natie van Radiobode en Televizier voor het eerst uit; de AVRO-bode in een groter formaat, Televizier met de gehele inhoud van dit blad erbij. Want Doublemint kauwen bevor dert de spijsvertering, 't Is heerlijk zo gezond. Doublemint reinigt uw tanden' en verfrist mond en adem. Koop vandaag nog een pakje - plezier voor twee - en merk zelf hoe goed Doublemint BRUSSEL De chauffeur een Nederlandse vrachtwagen. 31-jarige I. N. uit Nieuwerkerk aai IJssel, is woensdagochtend vroeg het leven gekomen bij een frontale botsing met een Belgische tegenligger te Brasschaat-Polygoon op de weg van Breda naar Antwerpen. de stoere vier van de Ponderosa in Bonanza. Hij was dat kinderachtige cowboygedoe beu. ,Nooit meer!" zuchtte hij en hij narn zijn met Bonanza verdiende duizend jes en zijn mooie vrouw onder de arm en vertrok naar een kostbaar hotel aan Amerika's westkust, waar hij op een voor hem gereserveerd stuk strand zich de luxe van heel duur luieren permitteerde. Daarna zou hij wel eens zien bij welke film maatschappij hij grote rollen zou gaan spelen... Helaas, vóór Bonanza was Roberts een heel klein acteurtje. Zijn roem heeft hij te danken aan Adam Cartwright. Toen de duizendjes op waren en Pernell weer iets op de boterham moest gaan verdienen, bleek geen enkele filmmaatschappij op hem te zitten wachten. Eindelijk kon hij toc'n een vaste baan krijgen in een nieuw televisiefeuilleton „De grote vallei" geheten. Het is eei wild-west-verhaal dat als twee drup pels water lijkt op Bonanza... en Per nell kon niet anders doen dan accep- Bij ons blijft de hartenbrekende dro merige dokter Richard Kimble voor lopig nog aflevering na aflevering op de vlucht voor de politie. In Ame rika echter is hij al vier jaar weke lijks op de loop en daar krijgt men er een tikkeltje genoeg van. Daarom heeft de uitzendende tv-maatsc'hap- pij besloten, het rondhollen van de valselijk beschuldigde dokter deze zo mer maar te beëindigen. Acteur Da vid Jansen heeft nu de meest span nende scène van zijn vlucht al ach ter de rug: de slotopname, waarin hij op het laatste benarde moment, met zijn speurende politieman op de hielen, de eenarmige moordenaar van zijn vrouw vindt, is gemaakt. Voor Richard breekt er nu een betere tijd aan: met zijn nieuwe liefde gaat hij een rustige toekomst tegemoet, maar David Jansen moet ander em plooi zoeken. BATMAN WEG Wie zal zeggen, wat „het publiek" wil? De heldhaftige Batman, die voor niets en niemand bang is en de grootste schurken de loef afsteekt, heeft het moeten afleggen tegen een eenvoudig administratief mannetje met een potloodje van het network ABC in New York. Mannetje had een papier voor zich lig gen met kijkcijfers en begon de per centages op te tellen. Die bleven zo ver onder de maat, dat de reclame- voerende firma die het feuilleton be taalt, groen werd van schrik. Te wei nig kijkers om er de reclame aan te slijten! Weg met Batman! Wat is het geval? De Amerikaanse kij kers zijn er nauwkeurig van op de hoogte, dat Batman en zijn mooie bediende Robin allang geen vriend jes meer zijn en elkaar integendeel haten, ook al staan ze nog zo harte lijk te doen in de scène. De hoogge roemde mensenredders zijn daardoor uit de gratie geraakt. Nog even daagde er hoop voor het voortbestaan van de serie, toen een scriptschrijver op de idee kwam. Ro bin op te ruimen en Batman te laten bijstaan door een Batgirl, maar de sponsors zagen er niks in en dus belandde het plan in de prullemand. samen met de maskers, de vleer muisvleugels en... een aantal reeds halfvoltooide opnamen. Amerikaanse sponsors zijn nogal stug in die din gen: Batman moest er onmiddellijk uit. Maar voor export ligt er nog een flinke stapel afleveringen te wachten! En hoe is het met Dick van Dyke, die al een half jaar geleden zijn show, die bij ons nog vrolijk loopt, heeft beëindigd? Wel. hij heeft meer werk dan hij aankan. Hij gaf zelf zijn show op omdat het werk hem te een zijdig werd (hij was nl. al een be faamd filmacteur) en tekende een contract voor 7 speelfilms. Buiten die films vindt hij nog tijd om deze zomer in Engeland opnamen te maken voor de film „Chitty Chitty Bang Bang", waarin hij de hoofdrol speelt als een excentrieke ontdek kingsreiziger. die een vliegende auto mobiel heeft uitgevonden. De film i gehaseerd op een jeugdboek van Iai Fleming, auteur van de James Bond-ver'nalen. ONKEL LOG In Duitsland word op het ogenblik veel geschreven over „Onkel Lou" zoals de Nederlander Lou van Burg, die in zijn vaderland geen werk vindt en in Oostenrijk niet meer be mind is, huiselijkweg wordt ge noemd. Hij zal immers op 25 augustus a.s. Ie zien zijn in het eerste programma dat in kleuren op het Duitse scherm verschijnt en wel als presentator van zijn show „Het gulden schot", die dan in Monaco wordt gespeeld (nog compleet met de wédstrijdspelle- tjes die de KRO bij ons heeft laten vallen) met prinses Gracia als een der deelneemsters. Onkel Lou heeft heel veel aanhangers bij onze oosterburen, maar vele ande re kijkers hebben voortdurende kri tiek op zijn Nederlands accent en zijn drukte bij het optreden In zijn jongste programma had hij als gasten Josephine Baker en Marianne Koch, die zich erg jeugdig had opge knapt en gekleed. „Een pijnlijke kwestie" schrijft de ene kijker en een andere meent: „Er moest eens een geldinzameling worden gehou den voor Marianne, zodat ze een net te jurk kan kopen!" Onkel Lou trekt zich van dit alles niets aan, hij zegt onverdroten en vol plezier verder te zullen gaan met zijn Gulden Schot. Rolling Stone Brian Jones krijgt er ge noeg van „altijd op te treden voor meisjes met tranen in haar ogen en LSD in haar handtasjes": „Ik hou niet meer van dat geschreeuw, ik wil liever fluitspelen. Het is ook schandelijk wat wij in Duitsland hebben meegemaakt: zalen, die ni*t eens uitverkocht waren! Nee, ik vind het niet fijn meer..." Zijn echo is beat-gitarist Chris Brition (23 jaar), die helemaal stoppen wil met optreden voor tieners: „Ik ben het beu, bij ieder hoofdpijntabletje voor een LSD-gebruiker te worden aangezien en altijd bespot te worden om mijn lange haar. Ik wil geen pop-muziek meer maken. Ik wil een normale man zijn en bij mijn vrouw Anita en mijn eenjarig dochtertje vergeten, dat ik ooit een Beat-ster dc hardt matras met alle comfort var een zachte! de harde matras met alle comfort van een zachte! Woensdag ander tv-programma (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM In verband met de uitzending van de Interlandwedstrijd HongarijeNederland zal de NTS woensdagavond a.s. (10 mei) een gewij zigd tv-programma op Ned. 1 verto- De wedstrijd wordt nl. later gespeeld dan men verwachtte en deze komt nu, in direct relais uit Boeda pest, tuisen 7.14 en 9 uur op het scherm. Pipo en journaal komen op tijd, daarna begint Socutera met het onderwerp „de bloedproef" om 6,59 uur. Het NTS-journaal van 8 uur zal waarschijnlijk op de gebruikelijke tijd verschijnen, dat is dan in de pauze van de wedstrijd. De speelfilm „De gevangene van de woestijn" wordt verschoven naar 9 uur en na afloop daarvan (pl.m. 10.55 uur) komt nog de zendtijd voor politie ke partijen (PSP). De film over de Franse schilder Eugène Delacroix ver- Noëlle Cordier begint al de vruchten te plukken :n haar afvaardiging naar het Eurovisie Songfestival in Wenen. Al had ze voor haar land (Oostenrijk) niet zoveel succes, toch is de aandacht op haar gevallen en zijn er verschillende buitenlandse contracten voor haar afgesloten. Zo treedt zij vanavond als gaste op in VARA's tiener- programma Fanclub, waarin muziek en kritiek, dis cussies en mode, ritme, feiten en rariteiten aan bod kunnen komen. Judith zal Noëlle aan de kijkers voorstellen. Noëlle is 21 jaar, houdt veel van rode wijn, kaas, honden en vooral romantische jongens om mee te praten en te dansen. In Fanclub zal zij laten zien wat ze waard is als tienerzangeresje en niemand zal het haar kwalijk ne- dat ze haar vaderland niet voor de tweede keer aan de top bracht op het liedjesfestijn: één kan ten slotte maar winnen. VANAVOND TE ZIEN 7 uur Fanclub. 8.20 uur programma „Vrijblijvend'. 9.10 uur aflevering van Rawhide. 10 uur „Mies-en-scène. Ned. 2 NCRV verhaal van Sherlock Holme; jazzprogramma. actualiteiten. VANAVOND TE HOREN Hilversum I NRU 8.30 uur „Met een bosje narcissen", dodenherden king. 9. uur rede van ds. S. L. Mansholt. 10 uur discussie onder leiding van dr. E. Diemet;: „Hoe vrij is Nederland?" 10.40 uur volksmuziek: Valerius en Wilhelmus. Hilversum II VARA en VPRO 7.25 uur aansluiting met Londen voor directe over neming van een uitvoering van Verdi's opera „La Traviata". In de pauzes een Israëlisch ver haal en mei-poëzie. Nieuws om 10.40 uur. 11.05 uur lichte platen. Jan R Owterloo „Je moet met de omstandigheden rekening houden", had hij gezegd. Doch zij bleek dat niet te kunnen en ook niet te willen doen. Daardoor waren zij langs elkaar heen blijven praten, ook al doordat hij het niet op de spits wilde drijven. Het gesprek dat niet tot een einde was gekomen, heeft een gevoel van onvrede in hem achtergelaten. Hij houdt er zich steeds meer bezig en laat het gehele bezoek aan Rem brandt, van begin tot einde nog eens in gedachten aan zich voorbijgaan. Daarbij stelt hij zichzelf ernstig de vraag of er voor hem gronden zijn om de meester en zijn huishoudster te veroordelen. Hij denkt en denkt. Zijn gedachten raken verward. Maar voordat hij in e enonrus- tige sluimer wegzinkt, denkt hij: al is wat zij doen nog zo verkeerd, dan heb ik toch zeker niet het recht hen daarom te veroordelen. Als zij de volgende ochtend op de boot staan die hen tot Purmerend zal brengen, moet Carel even iets wegslikken. Onder een gouden zon ligt Amsterdam daar voor hem. Bo ven de huizen uit, afgetekend tegen de strak-blauwe lucht, ziet hij de torens: de Westertoren, de Montelbaanstoren, de Haringpakkerstoren en de Jan Roodenpoortstoren. En daar, rechts achter de koopmansbeurs de Regulierstoren waaruit de feestelijke klanken van de beiaard over de stad worden uitgestrooid. Het klokkenspel was er' nog niet toen hij in Amsterdam woonde. Hij luistert er geboeid naar. Opnieuw slikt hij. Een paar malen achtereen. En hij denkt: meester Rembrandt. Duidelijk ziet hij het vertrouwde gezicht dat nu al door zorgen en verdriet is getekend, voor zich. Hij ziet ook het lieve, frisse gelaat van de jonge huishoudster- En het tere meisjesgezicht, met de rode blosjes, van Titus. de zoon. Met de blik gericht op het eindeloze diepe blauw van de hemel smeekt hij, in een plostelinge opwelling: „Och Heer, wilt U met deze drie mensen zijn en met het kind dat geboren moet worden..." Dan legt hij, met een zachte druk, zijn hand op die van Aegte, die op de reling van het schip rust. Het doet haar verwonderd opkijken. Maar als ze zijn ontroerde glimlach ziet, lacht ze hem toe. Heel even blijven zij zo staan. Dan trekt zij voorzichtig haar hand terug. En hij fluistert haar in het oor wat zij denkt: ,,De mensen, Carel." Met de kinderen die zij nog thuis heeft, woont moeder Fabritïus in een kleine woning tegenover de smederij van meester Rypevelt. Niet lang nadat vader was gestorven, was er een nieuwe koster en schoolmeester benoemd en had zij de kosterswoning naast de kerk moete verlaten- Het was een hard gelag geweest, maar zonder morren had zij er zich bij neergelegd. Trouwens ze had zo'n grote woning niet meer nodig, want de kinderen waren de een na de ander de deur uitgegaan. Drie had zij er nog maar thuis gehad toen zij genoodzaakt was te verhuizen. Daarom had zij kans gezien om op de zolder van het nieuwe huis nog een hokje af te scheiden voor Barent, die, kort na de dood van vader, uit Amsterdam was teruggekeerd om zijn anker weer eens voof een poosje in de Beemster neer te leggen. Carel had de woning die zijn moeder had betrokken, nog niet eerder gezien. Ze is hem meegevallen: ze is ruimer dan hij had verwacht en moeder had het zo weten te schipperen, dat Aegte en hij er konden logeren. Zo is ze altijd geweest, denkt hij vertederd. Kan-niet bestaat niet bij moeder. Ze doet alles om het haar zoon en schoondochter naar de zin te maken. Carel stelt haar hartelijkheid op prijs. Maar hij kan er niets aan doen, dat hij zich niet meer thuis voelt Het lijkt, dat het gezin, waarin hij van kind tot jongen werd, is ontgroeid. Dat komt niet alleen door de andere woning of door het feit dat vader er niet meer is. De voornaamste oorzaak is wel, dat de kinderen die nog thuis zijn, hem als een vreemde beschouwen. Het meisje en de twee jongens, van wie de jongste pas dertien is geworden hij was nauwelijks een jaar toen Carel als jonge weduw naar met een kind, met Aeltje, naar huis was gekomen zien hem niet als oudste broer, maar als een vreemde. Zo zien ze ook Aegte- Ze durven hen niet bij de naamte noemen, zelfs niet als moeder erop heeft aangedrongen en Barent, lachend, heeft gezegd: „Wat zijn jullie toch malle kakkerlakken..." (Wordt vervolgd) Kraam- Da?r, -meestal i diner tijd duurt moeders na een bevalling kunnen gaan dineren, biedt het Misericor- dia ziekenhuis in Philadelphia de patiënten op de kraam afdeling een diner aan bij kaarslicht, compleet met krab, aardbeiengebak en ach tergrondmuziek. gramme^ NRT kestmuziek.' 20.30 Klankbeeld over de 4-mel-herdenklng^ dri" s7 L?8 Mansholt, eert; L°Or Hst. 23.55-24 land? disc iroepdubbelkwartei NEDERLANDS PROGR. KANALEN: 2 en 10 P.M.: famlllepro- gramma. NRU: 16.30 Franse 18.00 Lichte muziek (gr.). 18.55 Concertgebouworkest in Ame- ,23 Lichte grammo- Voor twlntl- SUKKELTJE EN BRUUNKE Stikkeltje is in het nest aangekomen en ja, hoor, tu&sen allerlei glimmende dingen ligt een agenten- knoop. „Vang, Bruunke!" roept hij. Maar Bruunke waarschuwt angstig: „Pas op, daar heb je de kraai!" Stikkeltje duikt vlug kraaieneieren. „Ik kan me den!" denkt hij, wat angstig, als hij de groote maal stikdonker!" pruttelt Stikkeltje, als de kraai in elkaar tussen de kraai op hem af ziet komen vliegen. haar vleugels over de eieren uitspreidt. „Pff; wat beter even schuilhou- „Nou, is me dat 'n mooie boel: nu is het hele- 'n hitte; ik stik gewoon!" denkt hij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 13