WACHTEN
i
KINDEREN TUSSEN
WAL EN SLOOT
jBEBESSD
Oranje tulpen voor
de vensterbank
Aardappel niet
te vervangen
dialoog
ZATERDAG 29 APRIL 1967
Er zijn geen grenzen aan de manier waarop
een vrouw een man kan laten wachten
T^EN van de vele beproevingen die
een man in zijn leven heeft te door
staan is het wachten op vrouwen. Dit
geldt vooral voor getrouwde mannen.
Zij hebben soms het gevoel dat zij het
grootste gedeelte van him echtelijk le
ven wachten op hun vrouwen, als er
iets gedaan moet worden of als ze er
gens heen moeten. Zo erg is het in werkelijkheid niet.
Als een man gemiddeld een uur per dag op zijn vrouw moet
wachten zal hij tegen de tijd van zijn gouden bruiloft niet meer
dan twee volle jaren van zijn leven op die manier hebben ver
spild. Natuurlijk zou een man in twee jaar heel wat nuttige
dingen kunnen doen.
Hij zou bijvoorbeeld een grote encyclopedie van voor naar
achter en van achter naar voor kunnen doorlezen. Hij zou een
woonschip kunnen bouwen in zijn achtertuin. Hij zou een schrif
telijke cursus kpnnen volgen, om zich te bekwamen voor een
betere baan. Hij zou kunnen leren een volmaakte tennisspeler te
worden. Of hij zou in zijn kelder genoeg chincilla's kunnen
fokken om de duurste bontmantel in wijde omtrek voor zijn
vrouw te laten maken.
Maar aangezien die wachttijd
ds uitgesmeerd over zoveel jaren
zal hij in de regel niets beters
opleveren dan een maagzweer.
Er zitten gekke kanten aan de
hele situatie. Als een man een
dame het hof maakt en zij komt
te laat op een afspraak, zal zij
zich uitvoerig verontschuldigen.
In de regel laat zij hem geen
moment wachten als hij haar
ten huwelijk vraagt. Haar „ja"
komt eruit met zulk een
windsnelheid dat hij gevaar
loopt kou te vatten.
Alle vrouwen
Als vrouwen eenmaal ge
trouwd zijn, beginnen ze je te
laten wachten. Niet alleen deze
vrouw, of die, maar alle vrou
wen. Het is alsof ze het idee heb
ben dat ze voor elke minuut dat
ze haar man laten wachten een
Nu door de
gebeurtenissen op
Drakensteyn
Oranje weer vol
op in de belang
stelling staat, ter
wijl koningin Ju
liana op 30 april
haar 58ste ver
jaardag hoopt te
vieren, komen we
toch wel in de
echte Oranjestem
ming en dat wil
len we niet alleen
uiten door de vlag
met oranje-wim
pel uit te steken,
beschuiten met
oranje muisjes uit
te delen, maar
zeker ook in de
versiering
onze vensterbank.
We zitten in de tulpentijd en
wilt u uw oranjegezindheid in
tulpen uitdrukken, kies dan
„Generaal de Wet" of „Prins
van Oostenrijk" om voor uw
raam te zetten. Zij behoren wel
tot de meest oranje getinte
tulpen. Om te onthouden in het
najaar als u uw tuin met bollen
gaat beplanten, die dan het vol
gend jaar aan Koninginnedag
alle luister verlenen.
En is het niet symbolisch om
onze vensterbank te tooien met
een oranjeboompje, dat zich
tooit met „appeltjes van oran
je". De oranjeboom, symbool
van ons Vorstenhuis, die op
Soestdijk nog in groten getale
aanwezig is en in voorjaar en
zomer een zoet geurend laantje
vormt van paleis naar oranjerie.
In grote kuipen geplant, die
's winters in de oranjerie koel
maar vorstvrij worden bewaard,
schenken zij 's zomers hun
overvloed van „oranjebloesem",
eertijds de bruidstooi bij uit
nemendheid. tegelijk met hun
oranje vruchten. De oranjeboom
is niet alleen het gehele jaar
door groenblijvend, maar be
hoort tot de weinige planten
die tegelijk bloeit en vruchten
draagt.
Dwergvormen
Maar nu hebben we 't wel
over een versiering met kuip-
planten, die echter bezwaar
lijk als versiering van onze
vensterbank kunnen dienen
en dus vraagt de liefhebster
zich af welke plant dan wel
voor dit doel geschikt is. En
dan komen we vanzelf aan de
dwergvormen van de oranje
boom, namelijk Citrus sinensis
en Citrus mitis, die met een
beetje goede wil en zorgen
Een liefhebster bij ham uit pit
gekweekt Oranjeboompje, dat
vruchten draagt na in hel tweede t
jaar geënt te zijn.
Ze worden tegenwoordig als
kamerplant in de handel ge
bracht, deze in China, Japan,
Vietnam en de Filippijnen in
heemse dwergboompjes. Vooral
de laatste. Citrus mitis komt
meer en meer op de voorgrond,
omdat ze eerder vruchten voort
brengt en een meer gedrongen
groeiwijze heeft.
Zonnig
Zet uw oranjeboompje licht
en zonnig, maar zo mogelijk
vanaf half mei in de buiten
lucht. Is dat niet mogelijk, dan
voor een raam plaatsen dat bij
gunstig weer steeds open staat.
Veel water op de aarde geven,
bij voorkeur regenwater en om
de veertien dagen kamerplan- i
tenmest. Afwisselend natuur-
en kunstmest werkt zeer gun-
stig en wie duiven houdt kan
met duivenmest goede resulta
ten verwachten, 's Winters be
waren we ons boompje bij
5—8 gr. C. met weinig water en
geen mest en in het voorjaar
kan de bovengrond ververst
worden. Pas als ze uit haar pot i
groeit verpotten we in een
flink groot exemplaar met blad-
of bosgrond, klei en oude koe
mest.
Verwacht van een sinaas-
appelpit géén vruchtdragende
boom. Zij levert een wilde
plant op, die, als ze de dikte
van een potlood heeft, met een
ent van een oranjeboom ver
edeld zou moeten worden.
A. C. MULLER-IDZERDA
Geen grenzen
Er zijn eenvoudig geen gren
zen aan de manier waarop een
vrouw haar man kan laten wach
ten. Zelfs als zij hem heeft ver
teld, dat hij vader zal worden
moet hij nog het grootste gedeel
te van een jaar wachten voor zij
haar belofte inlost. Een kangoe
roemoeder kan hetzelfde preste
ren in nog geen zes weken, een
wasbeermoeder in twee maan
den, een konijnenmoeder in een
maand en een buidelrattenmam-
ma in twaalf en een halve dag.
Niets helpt
Ongeacht waarom een vrouw
haar man laat wachten, er
bestaat voor hem geen middel
om haar te laten opschieten.
Jammerklachten, argumenten,
kreunen, smekingen, bedreigin
gen of eenvoudig zuchtend en
klagend zitten te zitten niets
van dit alles helpt.
Ik heb van een geval gehoord
waarin een echtgenoot die wacht
te op zijn vrouw, terwijl zij zich
kleedde voor een diner bui
tenshuis op de bank in de
huiskamer in slaap viel. Hij liet
een sigaret uit zijn hand vallen.
Die stak de bank in brand.
Toen de brandweer via een
stukgeslagen ruit haar slaapka
mer binnendrong draaide de da
me haar hoofd van de spiegel strejcen uithalen. Ik ga niet met
w,g zei kalm: „Zeg tegen die hem naar dal d|ner voor lk hele.
ezel van een man van mij dat maal tot de puntjes klaar
hij op moet houden met gekke ben".
beter mens worden. Alls het dat
niet is dan is het haar onbe
wuste wraak voor het feit dat
hij haar zo lang op zijn aanzoek
heeft laten wachten.
Als u voor een vrouw naar de
supermarkt gaat zal ze u langdu
rig laten wachten om er over te
piekeren of ze u twee of drie
blikjes vlees voor de hond zal la
ten meebrengen. Als ze met u
heeft afgesproken u ergens op
de hoek van een straat te ont
moeten kunt u drie weersveran
deringen meemaken voor zij ein
delijk vrolijk als een schuldeloos
cherubijntje verschijnt.
Als u om zeven uur klaar
staat om naar een partijtje te
gaan Is zij om acht uur nog be
zig haar gezicht op te verven.
Als u om elf uur klaar staat om
van het feestje weg te gaan
staat zij te middernacht de deur
nog open te houden terwijl zij
Eten voor het
slapen gaan
W/TJ zijn in ons land ge-
wend aan halfbloed
jes de kinderen zijn
meestal vertederend. De
Indische Nederlanders, de
Surinamers baren geen op
zien en van discriminatie
is nauwelijks sprake. Tien
duizenden gemengdbloedi-
gen vormen echter overal
ter wereld een probleem.
Er zijn Nederlandse echt
paren die bereid zijn Viet
namese kinderen te adop
teren. Het argument dat
men kinderen beter niet
naar een geheel ander land
kan overplanten speelt een
rol bij de weigering van
officiële instanties. Tegen
kinderen van Amerikaanse
vaders en Vietnamese
moeders kan men dit be
zwaar niet aanvoeren: in
hun moeder- en vaderland
zullen ze vreemden zijn.
Er zijn meer Aziatische landen
waar deze kinderen een pro
bleem vormen. Korea bijvoor
beeld, maar ook Japan. Daar le
ven enkele tienduizenden ge-
mengdbtoedigen van wie tien
procent niet een blanke, maar
een zwarte vader heeft. Het lot
van de laatsten is het ergste. In
West-Duitsland leven achtdui
zend kinderen van zwarte va
ders; 65 procent van hen is vol
gens een recent rapport schuw,
geremd en achtergebleven. Wan-
Nederlandsc pleegouders be
reid zijn dergelijke kinderen op
te nemen en hun reis kan wor
den georganiseerd dan zou zich
niets daartegen kunnen verzet
ten.
Bevolkingsdichtheid is een
waardeloos argument De „drup
pel op de gloeiende plaat" ver
wijst de schrijver naar een ci
taat van Jan de Hartog: „Je
moet je indenken of het zin zou
hebben als je zelf zo'n individu
eel geval zou zijn." En: „Zou de
financiële kant niet een prachtig
actie-onderwerp vormen, hetzij
voor de georganiseerde, hetzij
voor de ongeorganiseerde jeugd?
Alles zit erin: verzet tegen ras
sendiscriminatie, solidariteit van
jongeren, schulddelging jegens
Vietnam en de gegarandeerde te
genkanting van heel georga
niseerd Nederland."
Iemand die in een hongerige
bui voor het slapen gaan nog
een stevige kom erwtensoep
consumeertkan daar danig spijt
van krijgen. Een zware maaltijd
kort voor het slapen leidt nl. tot
een onrustige slaap; tussen de
laatste grote maaltijd en het
tijdstip waarop men zich naar
bed begeeft moet minstens drie
uur verlopen zijn, zodat het ver
teringsproces al een goed eind on
derweg is wanneer de nachtrust
ingaat.
Toch is de behoefte nog iets te
eten voor het slapengaan vrij
groot, na een lange vergadering,
bijeenkomst of zware cursus.
Men is erachter gekomen dat
een kleine hoeveelheid voedsel
275 calorieën geen kwaad
kan. Zo'n kleine hoeveelheid
voedsel kennen wij in ons land
als „snack"; een kroketje, bitter
bal, nasibal, bamibroodje, noem
maar op. Het geeft even een ste
vig gevoel in de maag maar
stoort de slaper niet. Dat weten
we dus ook al weer.
Hoort u ook tot de huisvrouwen die er tegenop zien
de oude aardappelen te schillen en uw gezin voor te
zetten? Als u hoopt dat wij u iets aan de hand doen
om het voorlopig zonder piepers te stellenhebt u het
mis. Aardappelen zijn en blijven belangrijk in onze
Nederlandse voeding. Waarom? Zijn rijst en macaroni
niet even goed?
Aardappelen zijn belangrijke
vitamine C leveranciers. Ook nu
nog! Ze hebben gedurende de
winter wel een gedeelte van hun
vitamine C zelf gebruikt maar
een portie aardappelen van 250
gram levert ons niettemin ook
nu nog een vijfde deel van alle
vitamine C die we nodig hebben.
Rijst en macaroni bevatten
absoluut geen vitamine C. Aard
appelen leveren ons wel wei
nig, maar heel goed eiwit. Dit
komt namelijk overeen met ons
lichaamseiwit. Het rijsteiwit
doet daarvoor in kwaliteit niet
onder.
Macaroni en andere tarwepro-
dukten schieten op dit punt
enigszins te kort: het graaneiwit
is van iets minder goede kwali
teit. De hoeveelheid die erin
voorkomt, is echter groter. Als
eiwitbron zijn het dus goede ver
vangers. Wist u echter ook dat
aardappelen calcium, ijzer, vita
mine B 1 en vitamine B 2 bevat
ten? Niet veel weliswaar, maar
door ons regelmatig gebruik van
de aardappel toch van belang.
Vervangt u dus aardappelen
door rijst of macaroni dan dient
u een extra portie rauwe of ge
kookte groente of een ci
trusvrucht te serveren. Onbe
wust deden we het al goed: ma
caroni met tomaat en ham, nassi
met sla.
„Wat zit er veel in die
woorden „Als het kindje
binnenkomt", zegt me
vrouw B. te P. „God vond
het beter dat het bij ons
anders moest gaan. Ik
denk aan het gedicht
„Kinderloos" met het cou
plet: „En toch zijn wij bij
U geen dorre bomen, Vol
dragen is de vrucht van
ons geslacht. Er zullen im
mers niet meer kind'ren
komen, Als ergens God
Zijn roeping heeft vol
bracht?"
Onze kinderen zijn bin
nengekomen, niet in een
wiegje, daar waren ze al
te groot voor. Zij waren
naar lichaam en ziel ge
wond door het leven dat
achter hen lag."
Bewondering hebben wij
voor de velen die zich nog
zoveel herinneren van de ge
boorte van Juliana: Mevrouw
N. te R. lag toen in het zie
kenhuis: „De verpleegsters wa
ren uitbundig van vreugde en
gooiden serpentines van het
dak van het ziekenhuis. Ik
kreeg van de dokter aan elke
vlecht een oranje strik; hij
legde ze als een krans om
mijn hoofd. Ik had toen nog
dik haar. nu is het dun en
wit...."
„De feestdag kwam pas na
de tiende dag. op tien mei
1909", herinnert zich de heer
A. M. te D. Wij leefden er in
spanning heen; toen wist men
nog van risico's in de eerste
tien dagen voor moeder en
kind. Het enthousiasme in het
land was overweldigend, het
was het prachtigste Oranje
feest wat ik heb beleefd".
„Toen prinses Juliana gebo
ren werd. was ik nog geen
tweeënhalf jaar" zegt me
vrouw T. te S. _,,Maar de ere
poort die opgericht was dicht
bij ons huis, heeft zoveel in
druk op mij gemaakt dat ik
mij die nog levendig herin-
Mevrouw D. te L. is vijfen
zeventig jaar, zij herinnert
zich die dertigste april 1909
nog heel goed: „Ik stond ons
stoepje te dweilen toen er een
deftige Joodse meneer op mij
afstormde, me beetgreep en
met mij rondsprong, al
schreeuwend: „We hebben
een prinses". De man was bui
ten zichzelf van vreugde.
Vrije dagen werden nooit ge
geven, men bleef gewoon een
dag weg en kreeg hem min
der uitbetaald."
Gelachen
De heer B. te W. kan nu
nog lachen om die april
maand in 1909. „Ik zat toen
op het gymnasium, toen de
Prinses er was dansten leer
lingen en leraren arm in arm
op straat. Een leraar stelde
ons al dagen voor de geboorte
op de hoogte hoe Prins Hen
drik zich voelde; de ene dag:
PH is gedrukt, waarbij hij
een passend gezicht trok. Vol
gende dag: PH ziet de zaak
wat vrolijker, waarbij het
passende masker. Elke dag
wat anders, wij hebben die
weken wat gelachen.
„Onlangs verscheen een
boek over zuinige Nederlan
ders. Dat klopt aardig" vindt
Mevrouw R. tc V. „Bij de
a.s. geboorte krijgen school
kinderen cén beschuit met
muisjes (en margarine!). In
1909 kregen alle schoolkinde
ren (ik was toen negen jaar
en woonde in Haarlem) een
oranje-kleurige doos. 't Dek
sel bleef staan als je hem
opendeed, in 't deksel een fo
to van koningin Wilhelmina
met de baby, in de doos een
sinaasappel, een gebakje, een
zak oranje flikjes, een
beschuit met muisjes en een
reep." (Wat een goed geheu
gen hebt u, mevrouw R...).
„Toen Beatrix geboren
werd, werkte ik bij een zeer
oranje-gezinde familie" zegt
mejuffrouw H. te R. „Me
vrouw vroeg me te helpen de
vlag uit te steken, ze wilde
beslist de eerste zijn. Grote
teleurstelling: er hing al één
vlag.... Met de maaltijd toon
de zij nogmaals haar
blijdschap: wij aten peentjes,
abrikozen en sinaasappelen.
Om de tafel maakten wij een
rondedans.
Beschuiten
Mevrouw R. te L. herinnert
zich bij de geboorte van Bea
trix dat een grote vrachtauto
door de stad reed, waarop het
personeel van een Joodse fir
ma aan een paar helder ge
dekte tafels stapels beschui
ten met muisjes klaar stond
te maken, en aan iedereen op
straat uitdeelde".
Tweelingen
Stapels brieven kregen wij
over de geboorten van tweelin
gen: „Al ben ik eenentachtig
jaar. ik vind het enig iets te
kunnen vertellen over onze
tweeling die één jaar na onze
trouwdag geboren werd. Het
was een hele belevenis, ik ge
loof niet dat het zoveel voor
kwam als nu, gezien de
geschenken die wij kregea
Het leek wel of er twee prin
sesjes geboren waren!" aldus
Mevrouw E. te H.
„Wij hebben een twee
maanden oude tweeling, het
zijn onze eerste baby's" zegt
mevrouw S. te R. „Papa
moest natuurlijk bijspringen.
Fles geven, kruiken vullen,
schone luiers aandoen.... Was
sen gaat aan de lopende
band, een was van vijfen
zestig luiers is geen uitzonde
ring...."
„Toen onze zoon van vijf
pond geboren werd, ontdekte
de dokter dat er nog een ba-
by'tje was" aldus Mevrouw
U. te Z. „Na twee uur kwam
er een zoon van maar liefst
acht pond! Ze waren altijd
bij elkaar, en werden eender
gekleed. In 1945 is de kleinste
omgekomen."
„Mijn tante verwachtte haar
zevende kindje. Enige weken
voor de verwachte datum
kreeg zij een tweeling. Na
vier dagen moest een kleine
kist uitgedragen worden. Tien
dagen later volgde de moeder.
Haar kindertjes gaf ze over
in de hoede van de Hemelse
Vader. Ze heeft niet vergeefs
vertrouwd.
Laten bevoorrechten dank
baar ziijn; het kan ook anders
gaan", is de conclusie van
mevrouw N. te O.B.
„Toen ik vorig jaar in ver
wachting was, vond ik mezelf
abnormaal zwaar. De dokter
constateerde niets bijzonders.
Toen precies op de verwachte
datum onze zoon geboren
werd, geneerde ik me een
beetje. Het was een mager
ventje, en ik was zo raar dik.
Hoe kon dat nu? Het wachten
op de placenta duurde nogal
lang, na een half uur kreeg
ik een injectie. Prompt daar
op kwam.... zoon no. 2. bijna
zes pond, kerngezond en zon
der pijn of moeite, toegift
waar we heel blij en dank
baar voor waren", aldus me
vrouw S. te H.
Zorg
vier, een van bijna drie en
een van anderhalf jaar, toen
er twee meisjes geboren wer
den. „Het was een hele zorg,
ik voedde ze zelf en legde
dan twee kussens op tafel,
dan konden zij tegelijk ge
voed worden. Het was een he
le toer die andere drie ook
bezig te houden, zij zaten tij
dens de voeding aan tafel en
ik las ze voor.
Zo heb ik dat bijna een
jaar vol kunnen houden".
Hoe gaat het voeden van
een tweeling waarvoor half
borst - half flesvoeding is?
Een vriendin van mevrouw
NW. te H. deed het zo. „Hoge
stoel naast de commode, on
derste la open voor voeten
steun, bovenste la open om
de flesjes in warm te houden.
Eén baby op de arm, ander
op de commode, met het
flesje. Was 't flesje leeg, ba
by's omwisselen. In de bo
venste la stond ook nog
schuin overeind een boek: Le
zen kon niet (blad omslaan)
maar wél,... een mooi gedicht
"it het hoofd leren, hardop!
Baby's hoorden moeders
stem en waren tevreden...."
„In 1949 verwachtte ik mijn
tweede baby" zegt mevrouw L.
te L. ..Na een paar maanden
zei de dokter dat het
waarschijnlijk een tweeling
was. Ik schrok er wel van, en
ging direct naar de zaak van
mijn man om het te vertellen.
Nog zie ik zijn gezicht, hij
bloosde tot achter zijn oren!
De baby's kwamen een
maand te vroeg, bijna zelfs in
de taxi, de hoofdzuster heeft
ze gehaald, dokter was er
niet zo gauw. Ze wogen sa
men bijna elf pond...."
Tot slot een tip van me
vrouw N. tc Z.: „Vraag een
verlanglijstje aan de kraam
vrouw, anders krijgt zij tien
kleine broekjes, terwijl zij bij
wijze van spreken beter nog
wat lakentjes kon hebben".
