MET DE FRANSE SLAG Bedrijfsleven moet investeren in arme landen ZATERDAGMIDDAG fVedette jaagt inbrekers aan ONTGOOCHELDE VLAARDINGERS - HULP IN Delegaties prate,, IRAKKERS: SLUITEN BRETAGNE GEWEIGERD - TERUG Zwagers - caféhouders vechten om klandizie WOENSDAG 1<> APRIL 1967 FLAARDINGEN -- „Die Fransen zijn allemaal praters en wijzers. Af en toe nemen ze een vogel in de hand. Daar rommelden ze maar wat mee; het was ver uit schrikkelijk om aan te zien. Je kreeg er tranen van in de ogen. Die beesten waren net een dot poetskatoenje moest tweemaal kijken om te zien of het vogels waren. Ruwe olie is een verschrikke lijke troep, onvoorstelbaar ge- g* woon. Van de rotsen gooiden we een zware kei op de zwarte mas- ,en!sa in zee: de steen bleef drijven en zakte langzaam in de olie- blubber weg". doe (KVP, ARP en CHU) j over partijvorming DEN HAAG - Delegaties van de (Van onze soc.-econ. redactie) i KVP, de CHU en de ARP rallen nog deze maand een eerste oriënterende GOUDA Graag wil ik een bespreking hebben over de partijvor- lans breken voor de sluiting vanj ming op confessionele basis. Deze dele- winkels op zaterdagmiddag gatlct lijn als volgt samengesteld: om 2 uur ,k bcperk me daarb,j volkomen onduidelijk waarom we zijn uitgenodigd." De reis van de Vlaardingers was het gevolg van een aanbod, dat de stichting vogelolieslachtoffers de president van de Franse liga had ge daan toen „het zwarte getij" ernstige gevolgen bleek te hebben voor onge veer 30.000 vogels. De Engelsen had den een dergelijk verzoek met stil zwijgen beantwoord, maar uit Frank rijk kwamen onmiddellijk twee tele grammen. De Nederlandse consul te Brest en de president van de Franse dieren bescherming stuurden een spoedbe richt, waarin om hulp van deskundi gen en materiaal werd gevraagd. Dat was woensdagavond. Nog dezelf de nacht kwam het bestuur van de stichting om half twee in een spoed- "Ifcschermin, en van de Stichting Vo- V"g»d"ing jelolieslachtoffers, is ontgoocheld. If1 Jok de vogelkenners R. v.d. Bosch If F CT TIKKI NT (39). beheerder van het Vlaardingse nllöLiUiYIVin Lr dierenasiel, A. Langbroek (20) en P. Zeegers (18) zijn diep teleurgesteld in de Fransen. Zondag keerden zij terug i derland na een bezoek van twee da gen aan Perros Guirec, een plaatsje aan de Bretonse kust vlakbij Brest, :entrum van het door de olie van de euzentanker Torrey Cannyon ge- eisterde kustgebied. Optimistisch j-waren ze naar Bretagne gereisd met ^.i, tien liter cleanosol en de nodige r~ d|< varing. flil ,n,„ NEEN" Ze zouden tienduizenden olieslacht offers per trein naar Vlaardingen bi vervoeren, waar het gemeente bestuur een oude taanderij, die als ting had gesteld. De vogelkenners ïn houden zich noodgedwongen bezig met olieslachtoffers, omdat Vlaardin- ;n midden, in een oliegebied ligt. maar de Fransen zeiden ,,neen" +°- jf" gen de Nederlanders. De heer Jungerius laat geeiï twij fel over deze weigering bestaan „De Fransen denken het zelf beter te kunnen dan dat stelletje Hollan- ÏJJders. Ze waren ontzettend blij dat '^we kwamen, maar we moesten wel van de vogels afblijven. Het Het resultaat was dat de volgende dag vier Vlaardingers met de trein naar het bedreigde gebied vertrok ken. voorlopig voor onbepaalde tijd. De reddingsaktie, gratis aangeboden, liep uit op een totale mislukking. De ontgoocheling begon vrijdagmorgen al vroeg: „We verwachten geen harmoniever eniging. We hadden opdracht onmid dellijk aan de slag te gaan. De mensen moesten zien hoe wij de vo gels zouden reinigen van de oliebrij en die werkwijze overnemen. Dat was de bedoeling," vertelt de heer Bosch. Om zeven uur 's morgens, direct na aankomst, gingen de Nederlan ders naar de stenen schuur die als noodhospitaal was ingericht De deur was gesloten met een stevig hangslot. Geen mens te bekennen. Met behulp van de politie kregen de Vlaardingers pas na twee uur toe gang tot het vogelhospitaaltje. fïE SCHOKKEND Drs. B. J. UDINK Wat ze zagen was schokkend: „Tweeduizend met o) ieteer besmeur de alken, een soort kleine pinguïns, lagen meer dood dan levend opeenge pakt. Het is onvoorstelbaar dat de Fransen het zich durfden permitte ren 's nachts naar huis te gaan en de vogels te laten kreperen," zegt de heer Jungerius. Een van de drie Alken, die de Vlaardingers hebben meegebracht uit l Frankrijk. Die zouden nog worden nagezon den... De militairen konden niets an ders doen dan een kaartje leggen. Dat deden ze dan ook, behalve wan neer de televisie in het rampgebied verscheen. „Dan veranderde ook het hospitaal- tje in een complete idioterie van persmensen, televisieploegen en felle schijnwerpers, maar aan de vogels stoorden de Fransen zich niet. De organisatie was een janboel," zegt de heer Jungerius. KVP: mr. Aalberse (partijvoorzitter), drs. Horbach (vice-voorzitter), dr. Albe- ring (secretaris), mr. Cals (minister van staat), mr. Jurgens en een nog aan te wijzen KVP-jongere. CHU: drs. Tilanus (unievoorzitter), mr. Scholten (secretaris), jhr. De Geer van Oudegein (voorzitter Unieraad), prof. Van Niftrik (adviserend lid dage lijks bestuur), mevrouw Grooten-van Boven (president centrale van c.h. vrouwen) en de heer Vermaas (secreta ris c.h. jongeren). ARP: dr. Berghuis (partijvoorzitter), mr. Biesheuvel (fractieleider), prof. Verdam, prof. Van Riessen (lid dage lijks bestuur), mr. Aantjes (lid Twee de Kamerfractie) en de heer De Boer (voorzitter ARJOS). niet alleen tot de bakkers. Het vers de eis op tafel gelegd de vijf daagse werkweek te realiseren door al het winkelpersoneel op zaterdag middag vrijaf te geven. De regelin gen, die tot nogtoe bestonden, wer den als onbevredigend aangemerkt. De centrale middenstandsorgani saties hebben al geprotesteerd tegen moet mogelijk zijn het aantal' deze eis van de vakbonden uren voor openstelling van de De heer Huizinga betreurde het. dat winkels te verminderen nu ook de 1 j-j arbeidstijd van het winkelperso neel sterk is teruggebracht. De voorzitter van de Bond van Christe lijke Ondernemers in het Bakkersbe drijf, de heer S. W. Huizinga, waag de zich gisteren in de algemene ver gadering van de bond aan deze ont boezeming, die hem ongetwijfeld lang niet door alle detaillisten in dank zal zijn afgenomen. Op het punt van de zaterdagse winkelsluiting is de detailhandel nog sterk verdeeld. De drie vakbonden van werknemers hebben kort geleden bij de werkge- Bij het wachten op de Oranje-babv (Van een onzer verslaggevers) LAGE VUURSCHE De klan dizie van de journalisten en foto grafen die bij Drakensteyn de ge boorte van de Oranjebaby af wachten, is de inzet geworden van een concurrentiestrijd tussen de beide café-restaurants. Om de gunsten van de persvertegen woordigers te winnen nodigde de ex ploitant van de enkele honderden ja ren oude herberg De Lage Vuursche, de heer W. van Oosterum, hen uit voor een informele party. Gevolg was, dat de Kastanjehof, waar de heer C. Bleuland van Oord de scepter zwaait, dezelfde avond prak tisch geen gast in huis had. Wraak De heer Bleuland, zwager van de heer Van Oosterum, nam meteen zijn tegenmaatregelen. Uit wraak weigerde hij de verslaggevers, die enige uren later binnenkwamen, de toegang. Jour nalisten die al aan tafeltjes zaten, wer den de deur uitgestuurd. Als argument voerde hij aan dat de vloer moest wor den geschrobd 's avonds om negen Op de achtergrond speelt mee, dat de zwagers al sinds jaren niet goed met elkaar overweg kunnen. Merk waardig is, dat beide etablissementen tot één naamloze vennootschap beho ren. Twee broers van Oosterum heb ben de touwtjes in handen. Voorsprong Het ziet ernaar uit, dat de heer Bleu land, die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat of zijn geld zit te tellen of met een stofdoek door zijn zaak loopt, de strijd gaat winnen. Hij heeft een niet in te halen voorsprong, doordat de Rijksvoorlichtingsdienst zijn hoofd kwartier in De Kastanjehof heeft op geslagen. De journalisten moeten daarom zijn restaurant wel blijven frequenteren, omdat daar de bron is waar het uiterst summiere, maar officiële nieuws van Drakensteyn vandaan komt. Met andere woorden: de heer Bleu land en zijn personeel hoeven hele maal hun best niet te doen, goede gastheren te zijn. De journalisten en fotografen komen toch wel. Ze kij ken elke dag tegen zuurdere gezich ten aan. OORLOG kwa: de Vieuwe ultrasone nbraakbeveiliger (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM Het Zwakstroom- 50Ófefntrum aan de Delftsestraat heeft een nieuw type inbraakbeveiliger geïntro- duceerd. Het is de Vedette, een Engels ipparaat. Het toestel. 40 bij 40 bij 15 cm kan overal geplaatst worden, ook waar geen lichtnet is. Het reageert op iUltrasone geluidsgolven. Zodra iemand het vertrek waarin et instrument is geplaatst, betreed, gaat gedurende twintig seconden een ,ïl ngebouwde claxon luid loeien. Voor velen een psychologisch tschrikmiddel. Ook kan een zoge naamd stil alarm worden aangesloten of sirenes buiten het gebouw e.d. Mocht het lichtnet worden afgesloten dan wordt automatisch een ingebouw de accu aangesloten. Het apparaat is zeer gevoelig. De linste beweging wordt gesignaleerd, ergelijke beveiligingssystemen kosten in doorsnee tien tot vijftienduizend gul len. Dit apparaat kost slechts f 1300 laar men kan er dan ook maar een ertrek of een ruimte tegelijk mee be veiligen. Het Zwakstroomcentrum heeft zelfs i itdekt dat de door twee zenders uitge- onden ultrasone tonen reageren op i 'lammen in de beschermde ruimte Maar is een bijkomstigheid. De Ve- lette is in de eerste plaats een inbraak- •eveiliger. Het instrument hoeft niet zichtbaar worden geplaatst, het kan ook ach- f'er een bureau worden neergezet. Het paraat kan alleen worden ingescha- ild en uitgeschakeld door middel van speciale sleutel. j Bij instellen heeft degene die de ileutel omdraait vijftien seconden tijd m het vertrek te verlaten. Politie-instanties die het apparaat hebben onderzocht en gebruikt, zijn ienthousiast vooral ook omdat het in strument niet te saboteren is. Pas om half tien eerste Fransen huismoeders met teil tjes om de vogels met olijfolie in te smeren. De kenner Bosch verduide lijkt: „Dat is funest. De ruwe olie koek wordt verdund en dringt door het verenpak, waarna de bijtende stof zich in de huid brandt. De vo gels stierven dan ook als raven. Sommigen poeierden de alken met paneermeel. Het was net een croquet- tenbakkerij zo waanzinnig dat er geen woorden voor zijn en nu nog weet ik niet waarvoor dat meel dien de. Water kwam er niet bij te pas. De vogels kregen zelfs niets te drin ken." MOORDPARTIJ De heer Jungerius betitelt het hospitaal als een crematorium: „De stenen schuur was in drie ruimten verdeeld, een deel voor de zojuist geraapte vogels, een deel voor de reeds „behandelde" en een deel voor de stervende alken. De vogels gingen er levend in en werden dood aan de achterzijde van het hospitaal in kisten gepakt. Op deze manier bleef de bezetting op tweeduizend olieslachtoffers gehand haafd." De heer Jungerius schat het aantal dode vogels gedurende zijn korte verblijf op tienduizend. De heer F. Boer (55), voorzitter van de stichting, voegt er hier aan toe: „Het was gewoon een moordpar tij. Wordt dan lid van een biljartver eniging, met alle respect voor een dergelijke club, maar niet van de dierenbescherming." Een deel van het, Franse leger was ook gemobiliseerd. De soldaten wa ren gekleed in hun uitgaanstenue en zaten zonddr materieel. De schoppen arriveerden pas toen de Nederlan ders aankwamen, maar zonder steel. Kind in wasketel verdronken HEERENVEEN f- De ruim een jaar oude Tjalke Gerrit Vooistra uit Hee renveen is maandag in een wasketel verdronken, waarin ongeveer twintig centimeter water stond. De moeder was buiten bezig met het ophangen van de was. Toen ze binnenkwam zag ze het kind in de ketel. Bisschop Zwartkrius van Haarlem laat een onderzoek instellen naar de wensen van priesters, die met emeri taat gaan. betreffende behuizing, finan ciën en dergelijke. Het is hem name lijk gebleken, dat veel oudere priesters menen verplicht te zijn in de actieve dienst te blijven, omdat zij niet weten, hoe zij anders door het leven zouden moeten gaan. Na veel soebatten kregen de Neder landers veertien vogels die er het beroerdste aan toe waren. De de monstratie met cleanosol mocht niet worden gegeven in het hospitaaltje maar moest gebeuren in het hotel van de Vlaardingers. Het motief is duidelijk: „Ons mid del zou beter kunnen zijn dan dat van dc Fransen. De zaak is daar in een complete wasmiddelenoorlog uit gelopen." De heer Bosch liquideerde twee van de veertien glken. Twee andere stierven bijna onmiddellijk aan longontsteking, maar de overige acht doorstonden de behandeling geheel. De Vlaardingers hebben drie van de ze alken mee naar Nederland geno men en de vogels zijn ook nu nog kerngezond. Alle veertien vogels wa ren eerst door de Fransen behandeld en ten dode opgeschreven. Het resultaat van de demonstratie (voor meer dan vijftig procent geslaagd) was dan ook, dat de Neder landers geen vogel meer in handen kregen. En dat terwijl een Franse generaal voor de pers verklaarde, dat hij hoopte vijf procent van de olieslachtoffers te kunnen redden. SCHRALE TROOST Na zondag gedesillusioneerd naar Nederland te zijn teruggekeerd ont vingen de Vlaardingers maandagmid dag een telegram van de Neder landse consul te Brest. Hij liet hen weten dat de slechte ontvangst te wijten was aan de vele aanbiedin gen, waarmee de Franse dieren bescherming wordt overstelpt. „Uw demonstratie is echter volledig geslaagd te noemen." Met deze schrale troost zijn de Vlaardingers bijzonder blij. Wanneer opnieuw onze hulp wordt, ingeroepen gaan we, als het moet, vannacht nog. Niet voor de Fransen maar voor de alken." De deskundigen hebben dit standpunt de Nederlandse consul te legrafisch meegedeeld. Op de vraag hoeveel de red dingsaktie de stichting heeft ge kost antwoordt voorzitter Boer: „Duizend gulden. Dit geld vo teert de Vlaardingse afdeling van de Dierenbescherming, waarvan ik ook de voorzitter ben. Natuurlijk heeft onze stich ting een girorekening (nr. 75.75.75) en een bankrekening, maar zonder een cent erop. Sub sidie krijgen we niet. Ik ben geen mannetje op het toneel in het felle licht van de schijnwerpers, ik ben niet een soort Brigitte Bardot". (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG In de statige, oud-hollandse behuizing aan het Plein, waar Buitenlandse Zaken sinds jaar en dag is ondergebracht, resideert eenhoog voorzijde de jongste mi nister van het kabinet-De Jong: drs. B. J. Udink (41), die Ontwikkelingshulp voor zijn rekening heeft genomen. STEEKHOUDEND Hij heeft ongetwijfeld de mooiste en groot ste kamer van het gebouw. Dit in tegen stelling tot collega Luns, die, als hij „thuis" is, beneden achterzijde zijn veel rustiger werkdomein heeft met uitzicht op een binnentuin. Of hij nu meer werk moet verzetten dan voor het ministerschap kan de heer Udink niet zeggen: het kon in zijn vorige functie(s) al moeilijk druk ker. Daarbij doelt hij op zijn directeurschap van de Centrale kamer voor handelsbevordering, waar hij volgens ingewijden de motor was; op zijn leiderschap van de prot. chr. fractie in de Rijnmondraad; op zijn zitting hebben in tal van commis sies in en buiten partijverband (CHU). Veel heb ik moeten laten varen. Ook mijn officiële binding met uw krant. zeer werken voor de vrede, meent de minister desgevraagd. Illustre rend in dit verband acht hij een nogal onheilspellende, niettemin rea- Wist u nog njet^ dat ik ^presi- listische Chinese uitspraak: de tijd komen dat het platteland (het arme deel) van de wereld de stad (het rijke deel) zal overrompelen! dent-commissaris af ben? Wel moed. natuurlijk. Kijk, daarmee de monstreert u nu uw onafhankelijk heid als redactie. Zo moet het ook zijn, zegt minister Udink lachend, Persoonlijk meen ik, dat de hulp" eigen. i materie als „ontwikkelings- steeds rijker worden en hun eigen weg blijven gaan. Dit zal spannin gen oproepen, die de wereld straks zal kunnen verdragen. Inderdaad worden we niet alleen in geweten opgeroepen met alle kracht die in ons is te streven naar Dat woord ligt hem niet zo erg. Al wordt het er misschien niet mee bedoeld, het kan toch het misverstand van liefdadigheid, van de duit in de collectezak wekken. Het zou beter zijn als er een term een wereldwijde politieke gevonden werd waarbij onze wil mische samenwerking. Noem dit tot het betrokken-zijn-op, de solida- een kwestie van eigenbelang, riteit op basis van wederzijdse ge- Daarbij komt het primair op de lijkwaardigheid, tot uitdrukking juiste mentaliteit aan. Het is min- kwam. Want dat moet toch het uit- jer een kwestie van zoveel procent gangspunt, de diepste achtergrond dan van engagement. In concrete: vormen. In elk geval gaat het om de weg Vein de ethiek, de moraal, de religie worden we erdoor gegre pen. Steeds door, dat hier een wereldprobleem van hoge orde in het geding ij. i beroep op de totaliteit der hoog We komen er met dit vraagstuk nog bij de activiteiten van missie, Ermee bezig zijn betekent al even- zending, maatschappelijke organisa ties. Het bedrijfsleven zal, veel meer dan nu, moeten gaan zor gen voor steeds meer (particuliere) investeringen. Niet ontkend mag worden dat de risico's voor het bedrijfsleven vaak bijzonder groot zijn. Moet het dan aan op een toenemende particuliere kapitaalstroom op basis van hoofd zakelijk idealisme? Zeer zeker niet: dat zou de wereld op zijn kop zijn. Van het bedrijfsleven verwacht ik, dat het in ontwikkelingslanden de normale risico's zal nemen: in vesteringen dus, die zakelijk renda bel perspectief bieden. Komen we evenwel bij het punt van de niet-normale risico's, dat wil zeggen de politieke, waarmee in menig ont wikkelingsland moet worden gere kend, dan zie ik een taak voor de overheid, die in dit opzicht door het verlenen van de nodige garanties haar aandeel levert. En dan zou ik bij voorkeur niet mee willen doen aan discussies over liet voor of tegen van multi-, bilate raal dan wel mengvormen van bei de. Zou het niet juister zijn ze min der als tegenstellingen, dan als verschillende mogelijkheden die lei den tot hetzelfde doel, te beschou- de grootwinkelbedrijven zich tegen sluiting op zaterdagmiddag verzetten door het in dienst nemen van ambu lant ondeskundig personeel. Hij ge loofde. dat zaterdagmiddagsluiting geen omzetvermindering zal heteke- Den, doch slechts verschuiving van de verkoop naar een vroeger tijdstip in de week. Het aantal vestigingen in het bakkers bedrijf is na de oorlog teruggelopen van 15.000 tot 7.500. De gemiddel de omzet is nu 38 balen per onderne mer. Deze gemiddelde omzet is gro ter dan in de ons omringende lan den. Onze broodprijs is daarbij do laagste in Europa en de broodbezor ging aan huis is langzamerhand een unieke service van de Nederlandse bakker aan het publiek. De heer Huizinga vroeg daarvoor als tegenprestatie van de overheid de zorg voor een redelijk economisch verkeer. Hij was dankbaar voor het snelle advies dat de staatscommissie Zijlstra hierover aan de overheid heeft uitgebracht. Hij verklaarde zich er tegenstander van, terwille van een vroege brood- produktie op maandag in het bak kersbedrijf zondagsarbeid in te voe ren. We willen vrije en dienende mensen zijn, maar geen slaven van ontwikkeling en techniek, aldus de heer Huizinga. Op het congres van de bakkersbond, dat vandaag in het restaurant Avi fauna in Alphen aan den Rijn werd gehouden, voerde de heer P. Buijze, functionaris van de Nederlandse Bakkerij Stichting, het woord. Hij gaf een uitvoerige uiteenzetting over de actuele problematiek, waarmee het bakkersbedrijf in deze tijd in technisch opzicht te maken heeft. Minister Den Toom verbiedt matrozen ordeverstoring DEN HAAG Minister Den Toom van defensie heeft mede namens mi nister Beernink van binnenlandse za ken van minuut tot minuut uit de doe ken gedaan wat zich dinsdagavond 4 april in het Centraal Station t« Amsterdam heeft afgespeeld. Hij deed dit in antwoord op vragen van de Tweede-Kamerleden mevrouw Singer-Dekker en de heer Wierda (bei den PvdA), die verzocht hadden de Ka mer verslag uit te brengen „van het gebeurde op 4 april in de hal van het Centraal Station, waar ruim 100 man marinepersoneel uit Den Helder op ei gen gezag een soort strafexpeditie zou den hebben gehouden tegen nozemach tige figuren". Minister Den Toom zegt in zijn ant woord ter voorkoming van herhaling aanwijzingen aan het marinepersoneel te hebben doen uitgaan, waarvan de strekking is dat men zich van iedere ordeverstorende activiteit dient te ont houden. Hij deelt de Kamer mee dat het on derzoek door de Koninklijke Mare chaussee nog niet geheel is afgesloten. „De gerapporteerde feiten zullen te zij ner tijd aan de commandanten ter ken nis worden gebracht. Zij zullen de fei- aan de krijgstucht toetsen", aldus minister Den Toom. Perschef in Tweede Kamer overleden DEN HAAG Het hoofd van dt persdienst van het ministerie van fi nanciën. de heer W. M. van Gogh, if gistermiddag in de Tweede Kamer on wel geworden en overleden. Hij was in het gebouw aanwezig toen minister-president De Jong de regerings verklaring aflegde. Na afloop daarvan wilde hij zich naar de minister van fi nanciën begeven, maar op dat ogenblik zakte hij in elkaar. De Tweede-Kamerleden Lamberts en Tilanus, beiden arts, waren direct ter plaatse, maar zij konden slechts de dood constateren. De heer Van Gogh werd 51 jaar. Sinds 1 november 1957 vervulde hij de functie van chef persdienst. Brand hij Philips EINDHOVEN r= Gisteravond tegen half acht heeft zich een explosie voor gedaan in één der werkplaatsen van het Philips-complex bij het Beatrix-ka- naal. In deze werkplaats worden cylinders gevuld met waterstofgas en bruinmeng- gas voor de buitenbedrijven van Phi lips. Vermoed wordt dat de ontploffing is veroorzaakt door een lek in een der toevoerleidingen. Persoonlijke ongeluk ken deden zich niet voor. IN DE GREEP y VAN DEGRIEP? WITTE KRUIS poeders helpen u eruit!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 7