,Ze wilden me
eerst over de
grens zetten'
Lage Vuursche stoort
zich niet aan drukte
McNamara
vraagt
2 miljard
Huismeester van prinses
Beatrix vraagt ontslag
Medisch team gereed
voor de bevalling
WOENSDAG 12 APRIL 1967
Dorpje blijft bescheiden
(Van een onzer verslaggevers)
LAGE VUURSCHE De be
woners van het bosrijke dorpje
Lage Vuursche worden niet heet
of koud onder de drukte van
de laatste dagen. Zjj ztfn eraan
gewend: Lage Vuursche is sinds
mensenheugenis een trekpleis
ter voor dagjesmensen
tiegangers.
dat woud betekent, In de bossen
woonden mensen, die afgoderij pleeg
den. Daaraan herinnert nog de of
fersteen „domein", een reusachtige
kei, die op het terras van de herberg
„De lage vuursche" ligt.
De geschiedenis van de herberg, in
de wijde omgeving bekend om zijn
pannekoeken, is nauw verbonden
met het „Furs", dat in de volksmond
later werd verbasterd tot Vuursche.
i vakan- j Een zekere jonkheer van Reede, die
een man was met warm hart voor
zijn medemensen, gaf omstreeks 1650
In zijn propere winkeltje bedient de opdracht, een weg aan te leggen
kruidenier in zijn bruine stofjas zijn i
klanten, rustig en bedaard. Aan de]
de geboorte van!
MOERDIJK Ad en Dirk
Vermeulen (beiden 23) pro
beren weer te wennen aan ons
itige klimaat. Na een be
zoek van drie maanden aan
Israel zetten de twee neven
maandagmiddag weer voet op
Nederlandse bodem. Een pe
riode van werken in kibboet
sen. liften, speuren en slapen
jeugdherbergen was achter
rug. Het heeft maar wei
nig gescheeld, of de avontuur
lijke bouwvakarbeiders wa
ren aanzienlijk vroeger terug
gekeerd. De foto-hobby van
Ad had bijna verbanning uit
het Heilige Land als gevolg
gehad.
Halverwege het verblijf in Is
raël had Ad enkele uren nodig om
politie van Beer Sheba de
hoofdstad van Negeb van zijn
onschuld te overtuigen, Argwar
nende lieden hadden méér achter
zijn kiekjes schieten in het cen
trum van de plaats gezocht dan
toeristische belangstelling alleen.
Fors gebouwde Ad vertelde gisteren
In Moerdijk: „Ik wist eerst niet eens,
het om ging toen vier gewapende
mannen me midden op straat aanhiel
den. Mijn Hebreeuws is nou niet je
n Engels en Duits verstonden zt
niet. Een koopman moest als tolk op
treden."
Eerder op de dag had Ad Vermeulen
een vingertopje verloren bij werkzaam
heden aan de draaibank in Dorot, eei
kibboets ten noordwesten van Beer
Sheba. Na een bezoek aan een kliniek
merkte hij enkele aantrekkelijke objec-
'oor foto's op. „Gebouwen, niets
«nders. Missiën was ér wel een
van een officier bij, maar dat
kon ik niet lezen,"
OPGEPAKT
Bij zijn bezigheden merkte hij wel
«enmilitair op, die hem scherp ga
desloeg. Van geen kwaad bewust ech-
wikkelen. Studenten uit heel de we
reld komen er een kijkje nemen en
steken ook voor een bepaalde tijd de
handen uit de
Voor militaire
steun derden
WASHINGTON Do Amerikaanse
minister van defensie. Robert McNama
ra heeft gisteren het congres twee mil
jard dollar voor militaire steun ge
vraagd.
heeft het congres verzocht
driekwart van dit bedrag toe te wijzen
aan landen, die grenzen aan Rusland
of China.
Volgens McNamara moeten Grieken-
nd, Turkije, Perzië, Formosa en
Zuid-Korea het meest profiteren van
Amerikaanse militaire hulp voor
het jaar, dat op 1 juli begint.
De militaire steun aan Zuid-Vietnam,
aos en Thailand zullen in de gewone
igroting worden opgenomen, deelde
de Amerikaanse minister mee.
In zijn toelichting merkte hij op dat
de kosten van het nieuwe programma
slechts de helft bedragen van de
11 kosten, die zes jaar geleden voor mili-
lire steun werden uitgetrokken.
De minister vroeg ruim 1 miljard
ollar voor het Verre Oosten. 88 Pro
cent hiervan is bestemd voor Zuid-Ko-
in Formosa. McNamara wil 830
biljoen dollar bestemmen voor het
Midden-Oosten. Hij verklaarde
voorts dat van de Westeuropese lan
den slechts Portugal en Spanje voor
hulp in aanmerking kwamen.
ter fotografeerde Ad hier en daar en
zette zijn wandeling voort. „Het gekke
is, dat er op dat moment niets gebeur
de. Ik kocht nog een paar kaarten op
de markt, maar toen waren in een win
kelstraat een dik half uur later
de poppen aan het dansen."
Hij kan er nu om lachen: „Ze zullen
wel gedacht hebben, wat loopt daar
een vreemde snuiter! Een geweldige,
onverzorgde baard, een hand in het
verband en een fototoestel om z'n nek.
Die militair zal de politie wel hebben
gewaarschuwd. Een of andere koop
man legde me uit, dat het die gewapen
de kerels om de foto's begonnen was."
De gelegenheidstolk zei me, dat ik
mee moest. Naar het bureau. Het was
me daar een rommel: iedereen praatte
door elkaar. Bij de politie vonden ze
na lang zoeken iemand, die behoorlijk
Engels sprak. „Ze begonnen ook aan
m'n camera te frunniken om het rolle
tje te verwijderen. Ik heb ze d'r maar
mee geholpen."
DREIGEMENTEN
De dreigementen waren niet van de
lucht. Een boete van vijfduizend gul
den was eerst het minste, wat hem te
wachten stond. Ook was er sprake
van, dat ze de Nederlander over de
landsgrenzen zouden zetten. Na veel
heen en weer gepraat bleek het afge
ven van het filmpje echter voldoende.
Het filmpje heeft Ad Vermeulen
nooit teruggezien. Diverse malen nam
hij contact op met de politie en ten
slotte kreeg hij te horen, dat „onge
wenste objecten waren gefotogra
feerd". Dirk, zijn reisgenoot, zegt nu:
„Ad heeft wel geboft, want ze zijn in
Israël vaak bijzonder fanatiek."
Het tweetal heeft voor de rest overi
gens de beste herinneringen aan hun
reis. Beiden vertellen enthousiast over
hun ervaringen. Vooral Dirk, die al
jaren belangstelling voor Israël had,
komt nauwelijks uitgepraat. Hij roemt
de gastvrijheid, de werklust en de
saamhorigheid van de Israëli.
Lang is het (half werk-, half toe
risten-) bezoek niet voorbereid. „Eigen
lijk was het binnen een half uur
beslist, dat we zouden gaan", verkla
ren ze eenstemmig. „We wilden er
eens uit en het reisdoel was snel be
paald". zegt Dirk, die een cursus in
het schrijven en lezen van het He
breeuws heeft gevolgd.
De bouwvakkers werden op 2 janua
ri uitgeleide gedaan. De trein bracht
hen in Genua, per schip ging het naar
Haifa. „We wisten, dat je in dat land
makkelijk wordt opgenomen. Boven
dien hadden we een adres, waar ze
inlichtingen kunnen geven over het
werken in kibboetsen."
KIBBOETS
Een kibboets is, dat was het duo
bekencf, een gemeenschap waarvan de
leden samen werken en wonen op nati
onaal land. Een collectieve nederzetting
dus, waar men naast landbouw-werk-
zaamheden ook een industrie wil ont-
„Er wordt in de kibboets keihard
gewerkt van 's morgens half zeven tot
's middags vier uur. Je eet er als wol
ven, vijf keer per dag. Het werk is
gevarieerd genoeg. We hebben er wer
kelijk van alles gedaan. Je moet fors
aanpakken, maar je hebt er plezier
Naar Nederlandse begrippen is het
„loon" belachelijk gering: ongeveer 24
gulden per maand. „Maar", haast Dirk
zich te zeggen, „je krijgt dan ook alles
gratis. Ondergoed, schoeisel, sigaretten,
postzegels, alles."
Zeven weken zwoegden de Nederlan
ders, de rest van de tijd liftten ze door
het land. „De busverbindingen zijn
„Arabieren" tegen een Neder
landse achtergrond. Dirk (links)
en Ad Vermeulen poseren, terug
in Moerdijk, in Oosterse kleder
dracht. De kledij vormt een dier
baar aandenken van hun
avontuurlijke verblijf
Israël.
belangstelling
de prins of prinses verdient hij geen)
cent extra. Voor hem breken pas lu
cratieve maanden aan, als het vakan
tieseizoen begint.... hij kijkt schuin
naar de kalender: nog een week of
wat.
Ondanks de toeristenstroom, die zich
elk jaar over de smalle wegen door
het dorpje wringt, is Lage Vuursche;
bescheiden gebleven. Geeb schal
lende jukeboxen, geen neonverlich
ting, geen „goedkope" patatkramen.
De allure van een dorp met standing
is bewaard en daar kan zelfs de han
digste horeca-exploitant (gelukkig)
geen verandering in brengen.
Pannekoeken
In vergeelde boeken wordt de naam
van het dorp voor de eerste maal in
850 genoemd. Het heette toen „Furs"
Hilversum over de Vuursche naar
De Bilt.
de offersteen liet hij een
plaatsen en een gerechtskamer bou
wen. waar de vroede vaderen hun
vergaderingen hielden. Bij de steen
werd ook een boerderij opgetrokken.
De boer kreeg tot taak de tol te
bedienen, zijn vrouw moest
gerechtskamer schoon houden. Aan
de gerechtskamer herinnert nog de
oude naam van de herberg:
„rechthuis".
De boer was een commercieel in
gesteld man. Al gauw liet hij de
zorg voor zijn vee aan knechts over
en ging hij bier en jenever verkopen
aan boeren, die de tol passeerden.
Dat was het begin van de herberg,
die tot de dag van vandaag de meest
florerende zaak van Lage Vuursche
is.
Ruim tweehonderd jaar later, in 1865.
huurde de boerenzoon Willem van
Oosterom, stamhouder van de huidi
ge exploitanten, de herberg plus
boerderij van jhr. Bosch van Dra-
kensteyn, de bewoner van het
kasteel. Van Oosterom, afkomstig uit
Portengen, een buurtschap in de
Vechtstreek, pakte de zaken goed
aan, zijn herberg kreeg een beroem
de naam en werd het eindpunt van
plezierritjes, die mensen uit omlig
gende dorpen op zomerdagen maak
ten.
„die goeie jaren". Hij is geboren en
getogen op de VuurscJhc en heeft met
zijn broer Hein jarenlang de her
berg, die in 1880 met een restaurant
werd uitgebreid, gedreven.
Hij zegt: „Vroeger was 't hier veel
leuker. De mensen waren toen nog
niet zo gehaast. Ze bleven veel lan
ger zitten, omdat de paarden van de
rijtuigen, waarmee ze naar ons toe
waren gekomen, moesten uitrusten.
De koetsiers kregen altijd een glas
bier of 'n borreltje en n sigaar van
anderhalve cent voor de klandizie....
„Naast de herberg stond de voerbak
voor de paarden, 's Avonds kwamen
daar de mannen van 't dorp voor 'n
praatje bij elkaar. Dat was gezellig.
Niemand verdiende veel in die ja
ren, maar iedereen hielp iedereen,
als dat nodig was".
In 1952 verkocht de familie Bosch
van Drakensteyn de herberg en de
boerderij aan de van Oosteroms. Een
jaar later legde de gemeente een
nieuwe weg aan over de Vuursche
in verband met het snel toenemende
autoverkeer. Voor het restaurant leg
de dat uiteraard geen windeieren.
Al in 1931 hadden beide broers het
buurhuis Dorpzicht gekocht en als lo-
geerruimte voor vakantiegangers in
gericht.
Zeven jaar geleden werd het afgebro.
ken; op dezelfde plaats werd het ho
tel-restaurant „De Kastanjehof" ge
bouwd. De Van Oosteroms beschouw
den de uitbreiding als de kroon op
hun werk en trokken zich uit de
zaak terug.
De voortzetting lieten zij aan hun kin
deren over....
In de voormalige herberg zwaait een
zoon van Hein de scepter, in de
„Kastanjehof" de schoonzoom van
Jan, Karei Bleuland van Oordt Hij
is de gastheer van het R.V.D.-perscen-
trum en van tientallen iournalisten
en persfotografen, die in Lage
Vuursche de geboorte van de Oranje
baby afwachten.
e pannekoeken, die zijn tweede
vrouw bakte, waren een lekkernij,)
maar ook de broodjes met kaas i
Zorgen
ders heel goed en goedkoop", zegt heeft ontslag gevraagd en gekregen. De heer en mevrouw Mastenbroek wa- j gebakken eieren met ham vonden De restaurateur is het type
Dirk. Helemaal ongevaarlijk zijn de
busritten echter niet altijd, "s Avonds j
is er vrijwel geen vervoer, want dat is
te riskant.
BEKOGELING
Tijdens een nachtelijke rit van eenj
speciale bus door de Negeb-woestijn
gaat een zwaar bewapende jeep aan
het transport vooraf. Een aanval van
de Bedoeïenen komt namelijk veelvul
dig voor. Ad en Dirk maakten het
mee, dat hun autobus met stenen werd
bekogeld. „We waren de enigen, die er
van opkeken."
Indrukwekkend vonden de Israël-rei-
zigers het militaire apparaat: „Elke
man gaat in dienst, zonder voorafgaan
de keuring. En iedereen is er nog blij
mee ook. De training is zwaar en uitge
breid. Ze zijn ook fel en erg wantrou
wig. Als je een soldaat vraagt, waar-ie
gelegerd is, krijg je geen antwoord."
Dirk is dermate van de kracht van
het Israëlische leger overtuigd, dat hij
de uitspraak waagt: „Als ze ook maar
één Israëlische divisie naar Vietnam
sturen, is de zaak zo bekeken. Het zijn
prima vechters. Wat wil je ook, met
de vijandige buurlanden?"
Grensincidenten zijn aan de orde
van de dag, stelt Ad. „We hebben en
kele opgeblazen installaties gezien en
een verwoeste spoorlijn. In de
grensgebieden draagt elke man wa- j
pens. Men verklaarde ons voor gek, i
dat we ongewapend waren. Bij het j
meer van Galilea werken de boeren
met gepantserde trekkers, omdat regel- 1
matig vanaf de bergen wordt gescho-j
ten."
sinds prinses Beatrix op het kasteel woont op Drakensteyn in dienst. Me
vrouw Mastenbroek (Canadese) was de kokkin van het prinselijk paar, dat,
nu een lakei heeft geleend van paleis Soestdyk.
Het echtpaar Mastenbroek beviel het werk op Drakensteyn niet meer. Het
vond het ongeregelde leven op den duur te zwaar.
Prinses Beatrix en prins Claus hebben nog geen ander echtpaar gevon
den, dat de huishouding op zich wil nemen. lD*»_!!\a_n_s_
gretig aftrek. De ham kwam
varkens, die op de boerderij waren;
gefokt en ook de melk, boter en j
kaas waren van eigen bedrijf af-1
komstig.
i mevrouw Mastenbroek
nog in de bijgebouwen van Dra-
!4-jarige zoon. Jan van;
Oosterom. vertelt dat met een duide-
lijke ondertoon van weemoed i
Dit is het medisch team dat prin
ses Beatrix bij de bevalling zal
bijstaan: v.l.n.r. dr. J. Drukker,
arts-specialist voor kindergenees
kunde te Amersfoortzuster C. L.
van Beuzekom, hoofdverpleeg-
ster-kraamdocente te Utrecht;
dr. G. M. M. Nijhuis. arts te Bilt-
hoven en prof. dr. W. P. Plate,
hoogleraar in de verloskunde eh
leer der vrouwenziekten te
Utrecht.
MODERN
LAGE VUURSCHE
Meer buitenlandsed,5Ch team'dat prof dr
hotels
erslaggevers)
Plate uit Utrecht zal assisteren
bij de bevalling van prinses Bea
trix, is samengesteld. Het bestaat
uit dr. J. Drukker, kinderarts te
Amersfoort, de narcotiseur G. M.
gasten in
„Toch hebben we weinig van de Inci- .y pen Qn;
denten gemerkt", is de eensgezinde
conclusie. „De voornaamste indruk, die DEN HAAG Het aantal gere-jM Niiuuis uit Rilthoven en de
we van Israël hebben overgehouden isj gistreerde overnachtingen van buiten- J4- ^l-,ftUl1S u" ülunovj" en °e
wel, dat het land verrassend modern landse gasten in hotels bedroeg in 1966 hoofdverpleegster mejuffrouw L.
is. Moderne steden, moderne werkwij-4.800.000. Dit was vier procent meer L. van Beuzekom. Beide laatsten
zen." dan in 1965. i zijn, evenals prof. Plate, verbon-
Duitsland neemt met 32 procent van J
De twee neven willen graag nog i de overnachtingen de eerste plaats in. den aan het academisch
eens terug. Om het geld hoeven ze «ierna volgen Engeland en Schotland huis in de Domstad,
ut i 4 1,^+1(16 pet.), de Verenigde Staten (15 pet.)
het zeker met te laten, want heten F"rankr,jk (6 pct|.
uitstapje kostte hen. reizen en aan-j
koop van vele souvenirs inbe
grepen, de man tweeduizend gul-
Het me- het examineren.
Aan beide nam hij trouwens zelf in
tensief deel, ongeacht de grote gevaren
die eraan verbonden waren.
In vele commissies van uiteenlopen
de aard heeft prof. Plate, over wiens
persoon en werk zonder uitzondering
met grote waardering wordt gespro
ken, zitting. Zo is hij lid van de con
tactcommissie van de Stichting kli
nisch hoger onderwijs te Rotterdam.
Toen hij op 8 december 1966 40 jaar
arts was. werd hij benoemd tot ridder
in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Gisteren is een verlaat huwelijks-
den. Ze geven er echter in de toe- ZtrLTvol"e^hov""^ebode'.
komst de voorkeur aan, als toerist; Onder meer een rugschild van een
het land te bezoeken. „Ze zeggen,; zeeschildpad. Namens de Neder-
dat iedereen die er eenmaal is ge-1
weest, beslist terug wil. Dat is
waar. volkomen waar".
D'r. Drukker
Dr. J. Drukker, op 1 november 1912
Prof. Plate hoogleraar in de ver- in Ams,„dam 5eboren. atudeerde aan
loskunde en de leer der vrouwenrok- de Gem„nteiyke Univeraiteit In de
de Utrechtse Rijksumversiteit, hoo(dstad. Sinds d, bevrijding is hij
Het Loo brengen.
werd op 17 maart 1902 op Java gebo
ren. In Leiden legde hij in 1921 zijn
eerste universitaire examen af. Zijn
verdere medische studie genoot hij in
K„JPmSIHIIBAmsterdam, waar hij in 1926 de doe-
ïandse Antillen kwamen ~de dochter I torsbul verwierf. Twee jaar later pro- arts~v
van de minister-president aldaar, moveerde hij.
mej. Jonckheere en de gevolmachtig- Van 1930 tot 1939 was hij tweede
de minister, mr. P. L. de Haseth, het (hoofdassistent van de universiteitsvrou- beerde medicijnen
verbonden aan het protestants-christe
lijk ziekenhuis De Lichtenberg te
Amersfoort. Gedurende de oorlogsja
ren. waarin dr. Drukker moest onder
duiken, werkte hij ais huisarts en al;
de
gastvrije waard en daarmee zet hij
de familie-traditie voort. De laatste
dagen vertoont zijn gezicht echter
rimpels, want hij heeft zorgen.
Als de baby in de tweede helft van
april geboren wordt, komt hij onher
roepelijk in moeilijkheden. Voor de
laatste weken van deze maand heeft
hij voor andere gasten kamers ge
reserveerd. Als er dan nog journa
listen zijn, moet hij hun noodgedwon
gen de deur wijzen. Op zijn agenda
staat ook nog een vergadering van
een aantal directeuren. Voor hen
heeft hij ook kamers gereserveerd,
kamers, die nu nog worden bewoond
door persvertegenwoordigers. Hij
heeft het plan achter zijn hotel een
tent op te richten en de verslagge
vers uit te nodigen, daar een of twee
nachten te slapen, als de directeuren
komen....
Berichten over de drukte in Lage
Vuursche hebben hem een financiële
strop bezorgd. De organisator van
een partij met vijftig gasten belde
gistermorgen af. omdat hij bang
was, dat het feest in het geroeze
moes verloren zou gaande restau
rateur protesteerde: afspraak is toch
afspraak, maar de man hield voet
bij stuk. Als hij een ander etablisse
ment wil vinden, moet hij- in elk
geval niet in de buurt van Dra
kensteyn zoeken.
ARP-kieskring:
aan de top te
weinig begrip
(Van onze parlcmcntsrcdactie)
DEN HAAG Naar wij vernemen
heeft het bestuur van de Kamerkies-
kringcentralc Leiden van de ARP in
het vage communiqué na de vergade
ring van het Centraal Comité op zater
dag jl. reden gezien tot het uitschrij
ven van een openbare vergadering van
dc Kamerkicskringcentralc.
wenkliniek, waarvan hij van 1939 tot
1948 eerste hoofdassistent was. Van
1930 tot 1948 had dr. Plate ook een
praktijk als vrouwenarts in de
j hoofdstad.
Hoogleraar
In 1948 aanvaardde hij het hoogle
raarsambt aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht. Hij publiceerde verscheidene
werken op het gebied van de gynaeco
logische pathologische anatomie en de
gynaecologische endocrinologie.
Naast de andere onderdelen van zijn
j vak trok vooral de pathologische anato-
i mie zijn aandacht. Op dit gebied is
•prof. Plate een specialist tot wie men
zich uit het hele land wendt, wanneer
moeilijke preparaten moeten wor
den beoordeeld.
Ervaren in het geven van colleges
n als lid van de artsenexamencommis-
ie was hij in de oorlogsjaren ook dc
BRUSSEL De nieuwe minister
van landbouw en visserij, ir. Lardi-
nois, betreurt het dat Frankrijk zonder
enig vooroverleg het invoerverbod
heeft ingesteld voor Nederlands vlees.
De Franse regering had toch volgens
hem invoer kunnen blijven toestaan
van vlees van dieren, die niet af
komstig zijn uit besmette omgeving en
die geslacht zijn in een niet besmette
provincie.
Deze vergadering zal worden gehou
den op 24 april te 8 uur 's avonds in
restaurant Florida te Boskoop.
Het bestuur van de Kamerkieskring,
zo vernemen wij, heeft uit de tekst
van het communiqué en de daarop
door de partijvoorzitter gegeven toe
lichting de indruk gekregen, dat de
partijvoorzitter van mening is het poli
tieke beleid van zijn partij te kunnen
bepalen. In deze echter is alleen het
partijconvent bevoegd.
Het communiqué, aldus de opvatting
van liet Kamerkieskringbestuur, be-
De heer G. M. M. Nijhuis (34) stu- wijst dat men aan de top van de par-
-®: - f-— Utrecht. Sinds tij te weinig heeft begrepen van bange
de universi- vermoedens zoals die thans in het
