Voor zulke kinderen
wordt niets gedaan
Zwerver koopt
voor Beatrix
een
plantje
en Claus
Zwerver lokt
meisje (17) mee
7
DINSDAG II APRIL 1967
zich
■een ongeluk
jl T"| ELFT „Je moet
U 's morgens eens dooi
de lege prakticaza-
'4 'en en laboratoria van de
technische Hogeschool
openDan slaat de schrik
b om het hart. Een einde
'j'bze verlatenheid komt op
|e af, er is geen mens te
«era. Logisch, die zitten op
11 illege met een soort pa-
isclie angst in het hart een
oed dictaat bij elkaar te
Prof. dr. ir. F. A. HEYN
bom sloeg in
ken te krijgen. Laat de man in bed
blijven als hij daar zin in heeft.
Komen wij nu bij de kosten. Er
wordt in ons land door zo'n slordige
tweeduizend hoogleraren college ge
geven aan tienduizenden studenten.
Met goede boeken verdwijnt het
beeld van de lege prakticazalen en
laboratoria 's morgens en de lege col
legezalen 's middags.
Je kunt voor de eerste drie jaren
twee groepen maken. De ene helft
kan 's morgens praktica volgen, de
andere 's middags. Er behoeven niet
steeds grotere collegezalen gebouwd
te worden, er komt personeel vrij en
ruimte.
De peperdure toestellen, die
tussen haakjes na vijf jaar soms al
-.veer verouderd zijn worden ren
dabeler gebruikt. Ik garandeer u dat
de kostenbesparing zo enorm is dat
men de studenten gemakkeijk alle
benodigde boeken gratis kan geven.
Natuurlijk zijn er zwartkijkers,
die zeggen dat de student zo een
autodidact wordt. Dat is niet waar.
De docenten stellen immers de stu
dieprogramma's op, wijzen de boe
ken aan en maken de collegedicta-
beschikbaar. De studenten die nu èn
colleges èn practica èn oefeningen
moeten volgen, krijgen weer tijd
voor studie en vermaak.
Praktica in de morgenuren hebben
ook nog het grote voordeel dat ze
het werk bevorderen, want ze zijn
verplicht, je kunt niet wegblijven,
terwijl men een college naar eigen
keus wel of niet loopt.
Afschaffing van de hoorcolleges
biedt echter ook de docent on
voorstelbare voordelen. Als ze de
programma's hebben vastgesteld, de
boeken aangewezen en de dictaten
gemaakt, krijgen ze de banden vrij
voor ander werk.
Het is toch al te gek dat mensen
die hun sporen in hun vak verdiend
hebben jaar in jaar uit dezelfde col
leges moeten voordragen, waarvan
de leerstof niet veel meer is dan die
van de middelbare school, terwijl
het rendement twijfelachtig is.
LEEUWARDEN „Ik kom
aan mijn huishouden niet toe'",
zegt mevrouw G. J. L. Huisinga-
Nijsen, 41 jaar oud en moeder van
vier kinderen. Zaterdagavond
was zij voor de televisie in het
KRO-programma Brandpuntpost.
Zij kreeg toen in een directe uit
zending van Frits van der Poel
de gelegenheid iets te vertellen
over het probleem dat haar bezig
houdt.
Zij is moeder van een negen
jarige jongen die „spierdystrofie''
heeft. Het is een verlamming van
de spieren van benen en armen.
We hebben een poliofonds, astma
fonds, vereniging van suikerzie
ken enz., maar voor deze groep is
er niets, zei ze.
Haar oproep heeft succes gehad.
Al twee dagen moest ze onophoude
lijk naar een ratelende telefoon lo
pen. Uit Alkmaar, uit Rotterdam, uit
Bennekom, overal kwamen de reac
ties vandaan. „Fantastisch", zegt me-
Initiatief van
moeder uit
Leeuwarden
vrouw Huisinga, „dit had ik niet
verwacht".
Begin januari schreef mevrouw
Huisinga naar de KRO. Het verzor
gen van een dergelijk geheel hulp
behoevend kind roept vele problemen
moeilijkheden op. Problemen
waarmee je bij niemand kunt ver-
scnijnen je staat er alleen voor. Het
was voor haar een reden om een
brief naar Brandpunt te schrijven.
Voorzover haar bekend is wordt
er voor dergelijke kinderen niets ge
daan. In Amerika en in Engeland
bestaan resp. een fonds en een stich
ting. iets dergelijks zou mevrouw
Huisinga ook graag in Nederland
zien.
Zij hoopt op zoveel mogelijk re
acties. Het eerste dat haar staat te
wachten is het vormen van een werk
comité. Dit comité zal moeten on
derzoeken wat er verder mogel?S;
is. Als er maar een centrum is dat
rijgen.
En dan moet je 's middags
s' eer eens naar die TH gaan.
an zit er geen kip in de lege
ir- illegezalen. Alle studenten
erkten op praktica of in het
0. boratorium. Dat kost miljoe-
Ik zal het u zo voorreke-
Aan het woord is prof. dr. ir. F. A.
(elektrotechniek) die in para-
schematisch praat over de
izïening van het hoger onderwijs,
(het blad Intermediair (informatie-
j voor leidinggevende functiona-
rsen) zette hij zijn bezwaren tegen
hoorcolleges uiteen. De bom sloeg
Er kwam vraag naar het artikel
in brochurevorm werd het her-
Heyn „dit is het tweede van
i serie van tien artikelen die ik
l schrijven aan de vooravond van
D complete onderwijs-omwentellng.
en de tijd. Hij kan drie bladzijden
terug gaan, hij kan blijven hangen
bij een zin en er over nadenken.
In Amerika (alweer Amerika)
heeft ene professor R. F. Feynman
een bijzonder goed leerboek geschre
ven. Dat is glashelder. En het ziet er
aantrekkelijk uit. Het begint met
een foto van Feynman als drummer,
gewoon omdat de man daar gewel
dig in was, en dan volgen de „lectu
res on physics", met duidelijke teke
ningen en zonder overbodige
En in Engeland heeft prof. Sears WEER TIJD
een leerboek geschreven dat in drie
jaar een duizelingwekkende oplaag
haalde, gewoon omdat het zo goed
is. De' man werd er miljonair mee,
wat hij trouwens al was, maar dat
doet er niet toe.
Het komt er op aan de sjudent de
eerste drie jaar te verlossen van het
achter vrienden aanhollen om toch
maar dat ene goede dictaat te pak-
SLUIER
Op praktica, oefeningen en instruc
ties blijft het contact met hen
bestaan. Juist op demonstratiecolle
ges neemt het contact toe. Bij die
massa-seances bestond dat helemaal
niet
Het rendement van de studie en
de duur worden gunstig beïnvloed.
Niet alleen door de meer efficiente
Niet alleen door de meer efficiënte
doen op colleges, niet meer achter
dictaten aanjagen maar ook door
een betere dosering van de leerstof,
die nu openbaar wordt.
Er komen miljoenen man-uren
Voor de demonstratiecolleges en
de praktica, daarvoor zijn ze werke
lijk nodig. Daarvoor hebben we pas
het recht ze uit de maatschappij te
halen, waar ze vaak zo broodnodig
zijn. Vroeger, toen kon het nog, een
professor met een paar studenten
voor' zich, maar de schaalvergroting
heeft alles onzinnig gemaakt. Maar
(berustend) de massa-colleges zullen
het nog wel een tijdje uithouden on
der 'de geheimzinnige sluier van de
wetenschapsbeoefening die alles be
dekt.
College geven? De stof uit het
notitieboek van de hoogleraar
doen verhuizen naar het notitie
boek van de student, zonder dat
de hersens van beiden daaraan
te pas komen.
FJnus Bouwmeester liep in 4 dagen
ERLOREN
naar Drakensteyn. „Ik hoop dat het
een feest wordt met veel muziek
Jt u zich voor, je staat voor een
met studenten, die zich een on-
pennen om je bij te houden,
mensen kunnen op zo'n moment
it denken, want dan vallen ze uit
boot, ze kunnen niets vragen,
ant het kan een stomme vraag zijn
m zou je de gang van het onder
moeten onderbreken om zon
iets duidelijk te maken wat die
deren en dat kunnen er twee-
nderd zijn allang weten.
Haar zelf sta je ook maar verlo-
Je krijgt geen respons, je weet
;t of je te snel spreekt, of te lang-
Maak je geen gedachtenspron-
die niet meer bij te benen zijn?
Dan kom je vanzelf tot de enige
medie; Maak een leerboek, maar
ook werkelijk een leer-boek.
Amerika, vertelt prof. Heyn.
;n ze dat al lang begrepen.
.j«r nemen ze het niet langer uit
j inomische motieven dat soms
^tig procent van de studenten er
lkomen passief bijzit en zijn ge-
AGt chten bij iets heel anders heeft.
N4
fOE "b
:en mens
Neem het verhaal van die hoogle-
die niet op tijd in de college
kon verschijnen. De man is heel
■tsgetrouw. Hij zet zijn college
televisiebanden en geeft opdracht
op het vastgestelde uur af te
i de collegezaal,
lij blijkt zich echter vergist te
•ben in het tijdstip van terug-
»t. Dat valt veel vroeger en hij
luit zichzelf te gaan beluisteren.
de gang hoort hij zijn eigen
reeds srhallen. Hij zal voorzich-
binnenkomen om niemand te sto-
opent de deur en ziet een com-
batterij bandopnemers. Geen
in de zaal. Zoiets moet je toch
I denken geven.
Schrijven dus, dat is de enige op-
Tsing. Ga maar na. Als je schrijft
ink je na. je schrapt eens een zin,
idpieegt een collega en een stel
fcidenten. Die kunnen allemaal kri-
pch je werkprodukt bekijken.
beste docent maakt voortdurend
rsprekmgen en is lang niet al-
i even goed ;n de stemming. Ik ga
jaar bij mezelf na; er is toch een
pidelijk verschil tussen, zeg maar.-
pgmorgen negen uur en donderdag-
i twee uur,
[Dat geldt voor de hoogleraar,
laar de student kan ook een fiest
pter de rug hebben en er maandag
geweldig met zijn kop bij-
(Van een onzer verslaggevers)
LAGE VUURSCHE In het
luxueuze hotel-café-restau
rant „De Kastanjehof" wacht
een zonderlinge clochard de ge
boorte van de Oranjebaby af:
de vooral in Rotterdam beken
de zwerver Rinns (ook wel:
Henk) Bouwmeester (61). Van
het geld, dat bezoekers van een
Baarns café voor hem hebben
opgehaald („vjjf gulden") heeft
hjj een cyclaam gekocht. Hij
.EERBOEK
wil proberen, de plant persoon
lek aan prinses Beatrix en prins
Claus aan te bieden zodra de
baby is geboren. „Ik zoek alleen
nog 'n tussenpersoon, die me
effe door de hekken naar binnen
loodst
Hij is een schilderachtige figuur, on
danks zijn schamele kleding. Op zijn
lange grijze haar draagt hij
zwarte schipperspet, op de re
van zijn jasje zitten speldjes en op
zijn vale regenjas bungelt een
daille aan een rood-wit gestreept
lint: „van het carnaval".
Met zijn ruige baard trekt hij veel
bekijks, overigens tot ongenoegen
van de restaurateur, die bang i:
gunsten van zijn welgestelde klan
tenkring te verspelen. Zijn vrouw
vroeg zich nerveus af: „Als 'ie zich
maar gewassen heeft..."
Inkomsten heeft hij niet en hij maakt
ook niet de indruk, dat hij daar rou
wig om is. Hij kijkt wel uit naar
zijn „pensioen": „Nog 42 maanden..."
mistroostig: „Dat duurt nog 'n hele
tijd. Voorlopig moet ik nog blijven
sjaggeren."
eigen adressen
Zijn wieg stond in de oude binnenstad
van Rotterdam, de Hennewierstraat.
„Ik ben Rotterdammer in hart en
nieren." Vast adres heb ik niet,
maar ik heb wel plaatsjes, waar ik
altijd kan slapen. Niet op sleepboten
of in leegstaande auto's of bij het
Centraal Station. Daar zien ze me
niet. Met die zwervers wil 'k niets te
maken hebben. Ik heb m'n eigen
adressen en die houd ik geheim."
Hij heeft nog vier broers en1 een zus,
maar hij ziet hen nooit. „Ik weet
zelfs niet waar ze wonen: een moet
er in de buurt van Gouda zitten, een
andere broer ergens bij Nijmegen."
Getrouwd is hij nooit geweest. „Dat is
de schuld van Hitler. In de oorlog
voer ik als matroos op 'n schip (ik
het gaat aanbieden. „Dat blijft ge
heim, da's m'n privé-zaak."
Over de oranjetelg: „Ik hoop, dat de
baby op 'n zondag wordt geboren.
Dan wordt 't 'n gelukskind. Ik ben
ook op 'n zondag geboren. Maar vol
gens mij kan 't ook op 'n donderdag
gebeuren, deze week of de volgen
de."
Onopvallend heeft hij van iemand een
uitsmijter en twee glazen bier losge
kregen. Daar zet hij zelfs zijn vette
pet voor af. De komende dagen
hoeft hij zich weinig zorgen te ma
ken over een lege maag. Journa
listen en fotografen tracteren hem
op cognacjes, waaraan hij als kenner
nipt, en v een bewoonster van Soest-
dijk heeft hem gevraagd, bij haar te
komen eten en logeren tot de dag
van de blijde gebeurtenis. De zwer
ver nam de uitnodiging graag aan.
Het is lang geleden, dat hij tussen
de koele lakens lag.
gek op muziek
Hij hoopt, dat het een spontaan feest
wordt, met veel muziek. „Ik ben gek
op muziek. Als er ergens 'n fanfare
voorbijkomt, loop ik altijd 'n eindje
mee. Ik heb altijd twee stokjes bij
me om de maat te slaan. Laatst was
ik in Eindhoven. Ik wilde naar
concert in de Schouwburg, maar
toen ik er kwam, vertelden
dat ik -te laat was. Het concert was
's middags al geweest. Geloven doe!
'k 't nog niet'"
Voor haar en voor de telexistes is
dan het ogenblik aangebroken, waar
op telefoon en telex 24 uur moeten
zijn bemand.
feesttooi
Baarn heeft zich intussen in feesttooi
gestoken. Op de brink naast het ge
meentehuis Is een houten podium ge
bouwd, waarop op de avond van de
geboortedag wordt gedanst. De stra
ten rondom het plein zijn versierd
met kleurrijke zuilen, tussen de hui
zen hangt feestverlichting.
Het extra feestelijke aanzien,
Baarn nu al heeft, houdt verband
met de sterrit, die is voorbereid door
de gezamenlijke Oranjeverenigingen
Op de geboortedag of de dag daarna
komen automobilsten uit alle delen
van het land naar Baarn, waai
gelegenheid krijgen de felicitatiere-
gisters te tekenen.
bekend is bij de ouders, waar
terecht kunnen met hun moeilijkhe
den en waar ze om advies kunnen
vragen.
Dit is voorlopig de vurigste wens van
mevrouw Huisinga. Voorlichting aan
de ouders met zo'n kind is heel belang
rijk. Dit centrum zou de ouders bij
voorbeeld kunnen vertellen hoe ze het
kind het beste op het bed kunnen leg
gen, hoeze het kind zouden kunnen op
tillen en hoe het kind het beste op het
toilet te helpen. Het geluk moet ook
binnen het bereik van deze kinderen
liggen.
Blij
Na de uitzending belde een man uit
Alkmaar op, die verzuchtte: „Wat was
ik blij toen ik u voor het scherm zag.
Ik heb al maanden rondgelopen met
de gedachte iets te doen, maar ik wist
niet hoe ik het moest aanpakken."
Dergelijke reacties geven de Leeu
warder initiatiefneemster veel morele
steun. Ze is echter het meest in haar
schik met enkele reacties van medi
sche zijde, hetgeen erop duidt dat er
echt nog wel iets te doen is voor deze
kinderen.
Mevrouw Huisinga weet wat het is
een dergelijk zorgenkind te hebben.
Het kind vraagt veel van zijn ouders
en met de moederlijke zorg alleen komt
het kind er niet. Er is ook veel geld
voor nodig.
Sinds de uitzending heeft ze al ge
hoord van uitermate trieste gevallen.
Inhakend hierop zegt ze: „Een cen
trum voor spierdystrofie zou de ouders
ook kunnen adviseren hoe ze via de
Bijstandswet en andere bronnen aan
geld kunnen komen als vereniging of
als stichting zouden we bij de regering
op een spoedige inwerkingtreding van
de wet zware geneeskundige risico's
kunnen aandringen en op mogelijke
andere sociale voorzieningen.
Nerveus
Mevrouw Huisinga was nerveus toen
de camera's op haar werden gericht.
„Je praat per slot van rekening over
levende dingen. Ik hoop echt niet iets
gezegd te hebben waarmee ik het heb
verknoeid. We leven in een materia
listische tijd en er wordt al zoveel ge
vraagd van de mensen."
Al die mensen zou ik echter
willen wijzen op hun gezonde kinde
ren die niet verlamd in een rolstoel
zitten.
Mevrouw Huisinga weet nog niet
hoe ze het allemaal moet aanpak
ken. De reacties hebben naar over
rompeld. Maar één ding weet z«
zeker: ze wil geen instantie op een
levensbeschouwelijke grondslag. „Als
jeblieft niet, of we nu rooms-katho--
iek, hervormd of humanist zijn, we
zjjn allemaal moeders met hetzelfde
probleem. Waarom dat te versnip
peren? Binnen de algemene organi
satie zal altijd nog wel plaats zijn
voor een meer individuele geestelijke
begeleiding".
Als we de deur achter ons dicht
doen, rinkelt de telefoon weer. Het
adres van mevrouw Huisinga is:
Potgieterstraat 4 in Leeuwarden.
Generale staf voor
werkgelegenheid?
UTRECHT Het orgaan van het
Nederlands Katholiek Vakverbond
heeft in zijn laatste nummer het al
eerder te berde gebrachte Idee om een
centraal beleidsorgaan voor de werkge
legenheid te stichten, nader uitge
werkt.
De gedachten van het NKV gaan uit
lar een rijksdienst voor industrialisa
tie en werkgelegenheid, een toporgaan
boven de regionale werkgelegenheids-
commissies.
Deze rijksdienst zou, zich moeten be
zighouden met alles wat er op het ter
rein van arbeidsmarktpolitiek, industri
alisatie, werkgelegenheid e.d. gebeurt.
Zwitserse stad
wordt bedreigd
door tyfus
ZURICH De Zwitserse stad Baden
(14.000 inwoners), niet ver van Zürich
gelegen, wordt bedreigd door tyfus.
Sinds enige tijd komt in een industrie
wijk van de stad grote vogelsterfte
voor.
In de kadavers zijn tyfusverwekken-
de salmonella-bacteriën aangetroffen.
De bevolking is gewaarschuwd de do
de dieren niet aan te raken.
Men vermoedt dat de vogels besmet
water hebben gedronken.
Maandag stapte hij „De Kastanjehof"
binnen, druipnat van de regen. Zijn
hele bezit droeg hij aan een hand
met zich mee. hoofdzakelijk boeken.
verpakt in krantepapier en met voer ik als matroos op 'n schip (ik| -t n0g niet" ROTTERDAM Gisteren is hier de
touwtjes bij elkaar gebonden. Lo- heb altijd op de bmnenvaart geze- Met een dak boven zijn hoofd en een i zwerver G. T. gearresteerd, ervan ver-
pend was hij uit Maastricht geko- ten), dal door de Duitsers m beslag' bed om jn te slapen leeft de Rotter-jdacht een 17-jarig meisje naar een kei-
men, waar hij in plaats van op een werd genomen. Ik zou met de doch-1 damse clochard de komende dagen I der te hebben gelokt, waar hij haar
feest in het ziekenhuis belandde J14
omeen zieke vriend op te zoeken.
„Ik heb er 'n dag of vier over ge
daan." vertelt hij in ruil voor koffie
en cognac. „Slapen doe ik overal, bij
boeren en in hooibergen. Vannacht
heb ik n 'n busje gelegen, maar van
morgen vroeg moest ik er weer uit,
want anders hadden ze me gezien."
MM feu dan nog wat. Als je een stu-
Pent een goed leerboek in handen H. Bouwmeester wandelend voor de
fceft, kan hij zelf het tempo bepalen poorten
nooit honger
Na de dood van zijn moeder zeven
jaar geleden is hij gaan zwerven.
„Ik zit overal. Honger heb ik nooit,
want ik scharrel hier en daar altijd
wel wat op. Maar nou begint 't me
wel te vervelen. Er moest nu 's ie
mand zijn, die 'n woonwagen of 'n
woonschuitje voor me had, waar ik
in kon gaan wonen. De gemeente
doet niets voor me. Als ik bij 't lo
ket kom, proberen ze me steeds mis
te lopen voor vriendjes doen amb
tenaren alles, vooral als dat maar
goed is." Hij maakt met duim en
wijsvinger het internationale gebaar,
I dat geld betekent.
de schipper gaan trouwen en
het schip als huwelijkscadeau krij
gen. Dat schip heb ik nooit terugge
zien en de dochter evenmin."
koningsgezind
Waarom is hij naar Lage Vuursche ge
komen? „Ik ben koningsgezind. Wat
ik in Duitsland heb meegemaakt is
nooit te vergeven en te vergeten. In j
'n republiek is het altijd hommeles.
Als je 'n koningin hebt, kan er niet
zo gauw wat gebeuren. Daar is ze j
zelf wel bij.
Bij de plant, die hij op Drakensteyn
wil bezorgen, heeft hij een briefje
gestopt met een gelukwens: „Gefelici-
teerd met uw jongste spruit en dat]
hij maar als kleine guit flink op j
mag groeien en dat hij vele jaren inj
geluk en vrede en voorspoed tot een j
flinke zoon of dochter mag opgroei- j
en tot een volwassen mens".
Voor koningin Juliana heeft hij ookj
een geschenk in gedachten. Hij ver-|
telt niet wat het is en waarom hij I
volgens zijn begrippen als een vorst.
Hij wordt het wachten niet moe. Ve
le anderen wordt het dat wel.
afleiding
In de twee legertenten op het grasveld
tegenover de ingang van Dra
kensteyn proberen zes telexistes van
de PTT de dag zoek te brengen met
het oplossen van kruiswoordpuzzels
en het lezen van boeken. Zij moeten
van 's morgens half negen tot 's
avonds tien uur aanwezig zijn: om
niets te doen, want er gebeurt (nog)
niets. Hun enige afleiding is de tele
foon, die regelmatig belt. Het telex-
centrum heeft namelijk het nummer
gekregen van een bedrijf, dat on
langs is verhuisd. Vele relaties van
de onderneming kennen het nieuwe
nummer kennelijk nog niet. Vandaar
de talrijke telefoontjes.
De telefoniste in de andere donker-]
groene tent heeft het helemaal een-|
zaam in haar eentje. Zij krijgt pas Men neemt aan dat de zwerver de
gezelschap van een collega, als de avond tevoren de gesprekken van de
geboorte spoedig is te verwachten. I jongelui heeft afgeluisterd.
aanrandde en ernstig mishandelde.
Het meisje was donderdagavond naar
de hal van het Centraal Station ge
gaan. Zij hoopte daar haar verloofde,
met wie zij de vorige avond ruzie
had gehad, weer te treffen. Zij werd
aangesproken door de zwerver. Deze
bleek volledig op de hoogte te zijn
van de persoonlijke omstandigheden
van het verloofde steL De clochard
vertelde haar dat hij wist waar haar
verloofde zich die avond bevond.
Het meisje ging op zijn voorstel in.
Per tram vertrokken zij naar de flat.
Toen zij in de lift stapten, drukte de
man inplaats van op het knopje voor
de vierde etage op dat voor de kel
der. Het meisje begon zich toen te
verweren. Met haar naaldhakken
verzette zij zich tegen haar aanval- I
Ier, die verwondingen aan zijn hoofd
opliep. Ondanks de verdediging van
het meisje wist de zwerver haar te
overweldigen. Het meisje liep ern-"j
stige verwondingen in haar gezicht
Want Doublemint kauwen bevor
dert de spijsvertering, 't Is heerlijk
en zo gezond. Doublemint reinigt
uw tanden en verfrist mond en
adem. Koop vandaag nog een
pakje - plezier voor tweew - en
merk zelf hoe goed Doublemint
u doet.
