TV
Jacco wil zijn publiek
voornamelijk amuseren
ai
Sandie (mini) Shaw
won songfestival
PuzzeJhoek
£.H|p
I
13
MAANDAG 10 APRIL 1967
r.
W- '-J*
en
Dolle shows met
Ria durfal-Valk
Allround-artiest
ging lange weg
Praten met Cliff
HILVERSUM Dat mag geen en-1
kele rechtgeaarde tiener missen! In I
VARA's Fanclub van dinsdag 11 april I
a.s., 7 uur Ned. 1, zijn er bijzondere
dingen te horen en te zien.
Een filmpje over de Beatles en hun
hit „Strawberry fields" en een exclu
sief interview met Cliff Richard staan
op het programma. Verder zingt de
Engelse Julie Felix folksongs en bal
lades, die zij voor een deel zelf heeft
geschreven.
(Van onze radio- en tv-redactie)
AMSTERDAM/HILVERSUM
„Ria Valk is een gezellige, dolle,
fijne meid zonder capsones. Ze is,
zoals ze doet. Ik heb verrukkelijk
met haar gewerkt en ik ga dat
nog meer doen. We hebben net
een show gemaakt die eindigde
in een compleet slapsticknummer,
met gooien van slagroomtaarten.
Zoiets durft Ria best aan".
„Ze durft trouwens dingen te
doen die geen enkele tienerster
waagt, uit angst voor prestige
verlies. Ria wel, hoor. En ze kan
van het ene moment op het an- j
dere allerlei verschillende type
tjes neerzetten, broodnuchter,
hoor en heel reëel. Ze heeft geen
angst voor haar carrière, ze zegt:
als het niet langer meer lukt en
ik lig er uit, ga ik fijn voor mijn
kind zorgen.
Deze hartelijke collegiale waardering
wordt geuit door Jacco van Renesseen
de sihow waarover hij vertelt is die.
welke de KRO op maandag 24 april
zal uitzenden.
was in de vorige show van
Ria en dat beviel blijkbaar zo goed,
dat ik toen meteen werd gevraagd
voor deze. En nog meer: in het volgen
de seizoen zal ik vier shows met Ria
mogen maken. We zijn echt wel een „Natuurlijk was ik niet van plan,
gek duo... Ja, van de zomer treed ik het op te geven. Ik ben privé-les gaan
ook met haar op in een tienershow die nemen bij Elise Hoomans en dat ging
het land afreist." best. En zangles, later ook bij Cobi
Jacco van Renesse (nu 30 jaar) vindt Riemersma. Dat is zo'n fijne vrouw,
men op de zesde etage van een hoog Vorig jaar moest ik in De Doelen in
flatgebouw aan de Sloterplas, waar hij Rotterdam bij het Rotterdams Filhar-
een prachtig uitzicht heeft en in zijn monisch orkest de songs van Tony uit
eentje woont. de West Side Story zingen. Ik was op
„Een beetje rust en eenzaamheid van de zenuwen. Het was een Prome
heb je wel nodig als artiest. Eerst nadeconcert en ik durfde het niet aan
moest ik hier wel erg wennen, maar Maar toen kwam Cobi en in de so-
nu vind ik het fijn en wil ik niet meer listenkamer heeft ze me ingezongen
weg." Het was fenomenaal. Toen ik opkwam
Wat is nu eigenlijk het artistieke be- ging het geweldig, 't is mijn fijnste
roep van Jacco van Renesse, die zijn optreden geworden,
toneelnaam koos naar het Zeeuwse In het komende Holland Festival ga
dorp op Sohouwen, waar hij vandaan ik het weer doen en dan komt het ook
ONDER HET PUIN
iloor
Jon H. Oosterloo
zijn vader gemeentese-
Het Britse zangeresje Sandy Shaw
barrevoets met plaquette en bloe
men, nadat haar liedje zaterdag
avond met 47 punten op het Song
festival was gewaardeerd. Een on
betwiste winnares.
NEDERLAND WAS NERGENS
(Van onze radio-en ibest gezongen door Vicky: 17 punten,
tv-redactie)
HILVERSUM Het is de Britten,Helaas, hoezeer Thérèse Steinmetz,
die zoveel jaren sportief lachende in een fraaie empire-japon, ook haar
tweede waren, eindelijk gelukt het Eu
roviaie Songfestival te winnen door
Sandie Shaw-, in een van duizend
kraaltjes schitterend rose-purper
micro-mini-jurkje de gouden plak
veroverde met haar beat-achtig, toch
klassiek-Engels liedje „Puppet on a
■tring".
Het extra-luide applaus dat haar ten
deel viel duidde al aan, dat zij in elk
geval in de marmeren zaal van de Hof-
burg hoge ogen had gegooid.
En dan te denken, dat zij bijna was
weggevaagd uit de rij van 17 voca
listen! Er was te vroeg een plaat met
haar liedje gelanceerd en dus was het
op de landelijke finaledatum niet
„nieuw" meer, zeiden de organisatoren.
Op het laatste ogenblik gaven zij nog
toe: Sandie mocht meedoen.
Nederlandse commentator Leo Nelis-
sen wist in Wenen tijdens de uitzen
ding te vertellen, dat Sandie bij de
generale repetitie niet zo best was ont
vangen, en dat zij „een hooghartig
meisje" is. Niettemin ging Sandie mid
dels 47 van de 170 toegekende punten
met de erepalm strijken en zij zong
haar uitbundig, kermisachtig liedje (zij
was de enige die met de handmicro
foon optrad) stralend ten tweede male,
nadat zij zich even had kunnen losruk
ken van de zijde van Udo Jörgens,
Winnaar van het vorige jaar.
Nummer twee werd de Ier Sean
Dunphy met het liedje „If I could
choose", een erg muzikaal gevalletje,
dat 22 punten haalde en derde, voor
Frankrijk. Noëlle Cordier, die een iets
te mooi liedje presenteerde en 20 pun
ten incasseren mocht.
Goed genoteerd stond ook het Luxem
burgse liedje (dat ons het meest be
koorde) „L'amour est bleu", heel Donau-wals
best deed. Nederland bleef opnieuw
nergens. Het ene puntje van Engeland
bleef lang eenzaam staan,
laatste (Ierse) jury deed er nog eentje
bij en zo werden het er twee,
mee Nederland de voorlaatste plaats
bezette. In het internationale milieu
was „Ringdingeding" niet meer dan
een matig aardig, te iel tienerliedje,
dat werkelijk niet aan bod kwam.
Gelukkig weten we, dat Thérèse het
sportief heeft opgevat: haar carrière
kan door deze mislukking geen schade
ondervinden, zegt ze: „Het was toch
een leuke ervaring."
Laatste in de rij, met niet één pun
tje, bleef Zwitserse Geraldine, die toch
beslist geen slecht liedje zong.
De Oostenrijkse televisie heeft een
vergeefse poging gedaan om „iets te
maken" van de uitzending op zichzelf.
In de prachtige Hofburg-zaal met zijn
glorie uit vervlogen eeuwen werd
dankbaar gebruik gemaakt van de
draaiende, spiegels op het podium en
men had de actrice Erica Vaal uitgeno
digd om in 4 talen de aan- en afkondi
ging te doen. Ze zei zelfs nog in de
talen van alle meedingende landen
„goedenacht".
Maar... met de spiegeleffecten wisten
de camera's geen raad en Erica moest
veel te lange teksten woord voor
woord uit een groot boek oplezen.
De beelden van de vocalisten waren
te statisch en zo kwam ook deze show
niet tot leven. Als summum bood de
omroep in de korte pauze optreden
van de beroemde Wiener Sangerkna-
ben aan en daarvan kregen we hele
maal een ongelukkig beeld. Geen so-
listje kwam in close-up: wij moesten
intussen de zaai bekijken.
De jongens zongen de honderdjarige
cretaris
In het telefoonboek staat:
„Maar eigenlijk ben ik van alles,"
telt hij, „acteur, danser, zanger, cabare
tier. Daarom is de musical voor mij de
fijrste vorm van kunstuiting, daarin
komt alles te pas. Ik wil het publiek
amuseren. Nee, ik ben niet zo'n
„geëngageerd kunstenaar" zoals dat te
genwoordig heet. Actuele dingen zoals
Vietnam en provo raken me wel dege
lijk, maar mij' zal je nooit in een op
tocht of zo zien. dat ligt me niet."
Tekenen
op de televisie."
De lange weg naar artistiek succes
was voor Jacco nog lang niet afgelegd,
toen hij precies een jaar nadat hij van
de Toneelschool was weggestuurd voor
't eerst op de planken stond. Dat de
buut leidde via de KRO tot eerste
tv-optreden.
„Ik heb veel geluk gehad in die be
gintijd. Ik kwam terecht in een studen
tenmusical en eens op een avond zaten
Wim Kan en Corrie Vonk in de zaal.
De volgende dag werd ik bij hen thuis
uitgenodigd en meteen kreeg ik een
contract onder mijn neus. Zes jaar ben
ik bij Wim Kan geweest en ik heb er
een reusachtige leerschool gehad, van
niets klom ik op tot een groot nummer
„Vroeger thuis »,st .k nooit gord. s,men met Jenny Arean."
wat ik wou. Ik ben eeji echte Zeeuw,
maar ik voelde me altijd een buiten- „In die tijd kwam ik ook in contact
beentje. Ik was geen ruige voetballer, met Paul Steenbergen en door hem
ik hield meer van tekenen. Als kind ben ik aan de Haagse Comedie geko-
had ik astma en toen ben ik een jaar men als een van de weinige jongeren
in een heel fijn Zwitsers internaat ge- zonder Toneelschoolopleiding."
weest. En nu het succes hem van alle kan-
Daar tussen de bergen en de meren ten toelaoht en hij verscheidene facet
kon ik heerlijk tekenen. Toen ik weer ten van grote en kleinkunst onder de
thuiskwam werd het gauw watersnood knie heeft, gaat Jacco het tegen de
en moest ik opnieuw weg. Nu werd winter zelfstandig proberen. Niet meer
het Enschede. Maar ik kreeg genoeg verbonden aan een toneelgroep, met al-
van de studie en wou verder gaan in le risico's vandien, en vooral hopend
tekenen en naar Amsterdam." op musicals.
„Het moeilijkste van mijn vak? Dat
„Eerst vonden ze het thuis helemaal altijd weg moeten in de namiddag, als
niet goed. maar eindelijk kreeg ik iedereen juist gezellig thuiskomt en
toestemming, op voorwaarde dat ik het denkt aan een glaasje sherry, aan eten
diploma MO-tekenen zou halen. Goed,en televisiekijken. Dan moet ik de
i "aar ^Amsterdam, als een groene deur uit en dat is een naar moment,
plattelander, zo uit de klei, de kunste-Maar zo gauw als je je om zeven uur
naarskringen binnen. zit te schminken, is dat voorbij. Dan
Tjonge, wat heb ik in die begintijd vind je het opeens het heerlijkste vak,
met rooie oren staan klapperen! Ik1 dat er bestaat!"
hield het een jaar vol en toen beviel
het tekenen me niet meer... ik had mo
de en reclame willen doen, maar voor j
dat diploma moest ik almaar stillevens
met uien en eieren maken en dat was i
me niet creatief genoeg." KRUISWOORD-PUZZEL
„Ik wou balletdansen leren. Dat gaf
thuis weer een hele deining, maar
goed, ik mocht tenslotte. Ik kreeg zelfs 9
een beurs, maar na een jaar dacht ik
weer: nee. Het was me ook te zwaar. 12
Ik had intussen ontdekt dat ik kon
acteren en zingen en dus probeerde ik
het ineens bij de Toneelschool. Nooit
eerder aan gedajiht!"
In de vierde tv-show „Zo is Ria" zal Jacco van Re
nesse Voor de tweede maal in de gastrol optreden. Op
de foto ziet u, dat de pret hoog stijgt, want bij de vele
variaties die Ria in haar show pleegt te brengen zal
ditmaal ook een brok onvervalste ouderwetse slapstick
zijn te ziendat een hoogtepunt vindt in het gooien met
nagemaakte) slagroomtaarten.
Ria heeft veel plezier in dergelijke opgewonden toe
standen en Jacco, die niets liever doet dan zijn publiek
op alle mogelijke manieren amuseren toont zich een ge
animeerde partner in zulke scènes, die dateren uit de
eerste jaren van de stomme film.
Af en toe zien we er nog wel eens iets van op het
scherm en wie er van houdtkan dus de datum van 24
april alvast noteren en dan afstemmen op de KRO,
Ned. 1.
VANAVOND TE ZIEN
Nederland 1 AVRO
7.00 uur (kerkelijke zendgemachtigden) Kenmerk.
8.50 1
9.40 1
10.05
Dick van Dyke-show.
sportpanorama.
aflevering van De vluchteling.
Martine Bijl zingt 8 liedjes,
actualiteiten.
Nederland 2 KRO en TROS
8.05 uur informatie over „Welvaart
8.56 uur Laurel en Hardy cartoons.
9.02 uur Reis naar de bodem van de
VANAVOND TE HOREN
Hilversum 1 VARA 1
NRU
6.15 1
Doorgc
Strauss, maar dat
„Tn september 1957 kon ik er begin
nen, ik zat in de klas met Jules Ha
mel, Guido de Moor en nog een paar.
Na vier maanden werd ik weggestuurd
wegens gebrek aan talent.
Tja... hoe ging dat? Een van de gro
te leraressen uit de hogere klassen
kwam binnen in een bontjas en met
,h0ed ;>P',Z" ho!S',rrt\ike»h9OeS^ieLT^ni0M
vermoeide stem. „Laat maar eens wat zangstem n telwoord, 12. geweven
zien. En dan klapte ik volkomenband, 14. verstand. 15. bundei stukken
dicht. Dan kon ik ook echt niets. Ikiop één rechtszaak betrekking hebbende,
vier maanden nog niet'19. strandmeer, 21. rivier in Frankrijk,
gewend, en dus... vertrok ik."
mocht niet van Leo Nelissen (die al
door op verkeerde momenten praatte)
omdat jeugd en klassiek (hij sprak
van „verouderd repertoire"!) niet bij
elkaar passen. Tja... een Filharmonisch
orkest speelt ook geen Dixieland!
Een licht lachend gemurmel ging
door de zaal, toen de Engelse jury
haar 10 toegekende punten meedeelde:
één voor elke EEG-partner, maar voor
Frankrijk twee, en heel hoffelijk ook
twee voor Ierland. Het leek wel poli
tiek...!
En zo hebben we het Eurovisie Song
festival 1967 weer gehad... de critiek
en de verwijten achteraf, die nooit uit
blijven, kunnen losbreken!
Nog even dit: de Portugese Eduardo
Nascimento, de grote favoriet van d«
repetitiedagen. bleef met 3 punten on
der aan de lijst. Nederland gaf Luxem
burg 4. Engeland 2 en Finland, Frank
rijk en Spanje elk 1 punt.
14.20 Schoolradio.
Hilversum I «01 m. VARA
18.00 NWS. 18.15 Van Harte':
Oproep tot steun aan Ir. Si
mon Wlesenthal 19 40 Huma
nistisch Verbond. NRU 16 50
Openbaar_ JCunstbezit
Ontwlkkellnsslan-
Voordr. 21.15
Zelf leren Bijbelh
klng.^ 22.50^ Koór_
licht progr. 23.55
STER 18 56 Reclame CVK
KOR HKK li.00 Kenmerk,
-ekelijkse aktualiteltemubr.
ver kerk en samenleving.
AVRO: 19 30 De Dick an Dy-
TER: 19.56 Rekla-
VRO: 20.20 Sportpur
22.35 Journ,
NTS: 20.00
STT.Fl. 20.01
22.15 Journ.
België. Nederlands
10. 18.25 Tcletaal-
DRAADOMROEP
1 Taalquiz. 20.55
20.00 NWS. 20.25
21.25 De Yankee
Vlaams-nationale a
VPRO: 7.55
dag AVRO 8.00 NWS.
\kt. 8.15 Lichte grammuz.
i Voor de leued 17.15 Ne'
7.00 Nws. 7.10 Meditat
'ÏÏF
!d. 18.00 Stel
15.05 Licht
TELEVISIE
MORGEN
1000 Klassieke
2.30 Teleac: De
Musette België: Nederlands progra
Marktberichten
dorp in N. Brab., r
derl.. 26. Tiroolse pas, 29. meisjesnaam,
31. op die tijd, 33. vogel, 34. meertje, 35.
bijwoord. 36. voorwerp ter verlichting,
37. boom.
Vertikaal. 1. aansporing, vooruit dan
toch. 2. koor van zangers, 3. korf, 4.
hoofdstad van Tibet, 6. vrucht, 7. Plech
tige gelofte, 8. verlegenheid (fig), 13. uit
gestrekte mosvlakte of steppen inz. in N.
Rusland, 14, liniaal fZN). 16. kubieke
meter. 17. bijwoord, 18. boom, 20. lied,
24. als 17 vert., 25. kort afgebroken ge
luid. 26. jongensnaam, 27. stad in Italië.
28, kettingraadje in een uurwerk. 30. bid
(Lat), 32. achting.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Horizontaal. 1. Dongen-ban, 2. reeël-oe
le. 3. er-grendel. 4. sr.-ed-dem-en. 5.
dar-iedere. 6. Emmen-erts. 7. noen-oraal.
8. adé-one-are. 9. Fernandel,
Vertikaal. 1. Dresden-af. 2. oer-ra-mo-
3. neger-eer. 4. Ger-die-non.. 5. el-E-
de-nona. 6. none-deren. 7. bed-me-raad.
ale-ert-are. 9 nel-nes-lel.
Van Harte, geldinzameling voor het werk
van ir. Simon Wiesenthal.
8.05 uur Werken van Beethoven door NRU-orkesten
voor de plaat gespeeld.
9.30 uur klankbeeld over topsport.
10.00 uur romantische muziek: Promenadeorkest.
10.55 uur laatste lezing over China.
Hilversum II NCRV
7.30 uur Servische volksliederen en Latijnse muziek.
8.30 uur „Sterker dan de tijd": verhaal van Gals
worthy „De eersten en de laatsten".
informatief programma „Muziek en dienst",
serie „Zelf leren Bijbellezen".
Studio 2S00, gevarieerd programma.
Uit een kunstmuseum in Rome
zijn gisteren 40 kunstvoorwerpen uit
de Renaissance-tijd gestolen. Onder de
buit, waarde 360.000 gulden, zijn onder
meer „Nachtelijke jager" van Giambo-
logna en een atlasfiguur van Riosco.
(Z
Moeilijk komt hij overeind. Hij' gaat zitten en merkt dan
pas hoe vreemd het is in zijn hoofd, dat nog koortsaohtif
gloeit. Het liefst zou hij zich weer op de bank uitstrekken.
Docih hij verzet zich ertegen. Hij ziet achter de vensters het
schemerlicht van de nieuwe dag en dwingt zichzelf te over- I
leggen wat hem nu te doen staat. De slaap blijkt hem in j
zoverre goed te hebben gedaan, dat hij nu helder kan den-
ken. Ze gedetailleerd als het hem mogelijk is, laat hij wat j
er de vorige dag is gebeurd, in zijn gedachten de revue
passeren. Tot in alle onderdelen tracht hij zicfh alles voor de
geest te halen. Hij maakt een nauwkeurige reconstructie
van wat er heeft plaatsgehad tussen het moment waarop
Maartje het atelier was binnengekomen en dat waarop hij
het huis had verlaten. En dan stelt hij zichzelf de vraag:
moet ik hiervoor met Aegte breken?
Hij vraagt niet of er in het gebeurde voor zijn vrouw
aanleiding is om hem te verstoten. De zaak is heel simpel I
gesteld door de oplossing van de kwestie in één richting t«|
zoeken. Niet de vraag: zal Aegte mij weer in huis willen
ontvangen? Maar: zal ik teruggaan of?...
Tegelijkertijd weet hij, dat hij geen andere uitweg zal
zoeken. Het heeft geen enkele zin om zich af te vragen,
waar hij een onderdak zou kunnen vinden, zoals hij dat
gisteren nog heeft gedaan. Want hij zal terugkeren naar
Aegte. Bij haar is zijn plaats. Hij zal niet andérs kunnen.
Wachten tot het geheel dag zal zijn is hem niet mogelijk.
Hij zal nu, op dit ogenblik, naar huis, naar Aegte, gaan. Wat
hij zal zeggen?.. Het raakt hem nu net zo min als de vraag
wat zij zeggen zal. Naar Aegte. Naar huis. Dat is het wat
hem gejaagd doet opstaan. Weer, zoals gisteravond, dreigen
de wanden van de kamer te gaan draaien. Hij ziet hoe de
bleke plekken, die de vensters zijn waarachter de vroege
ochtend staat, naar voren lijken te komen. Er is een wee
gevoel in zijn maag. Maar hij weet zich ertegen te verzetten
en denkt: sinds gistermiddag heb ik niet gegeten.
Op de grond, naast de bank waarop hij heeft geslapen,
vindt hij zijn mantel. Hij slaat hem om en zoekt de weg
naar buiten. Omdat hij begrijpt, dat de voordeur op slot zal
zijn, speurt hij in het achterhuis naar een uitgang. Als hij
die niet direct heeft gevonden, overvalt hem opnieuw een
duizeling. Zijn knieën knikken en hij moet zich vastgrijpen
aan een wandkast om niet te vallen.
Heel zeker weet hij opeens, dat hij ziek is en zal moeten
proberen zo gauw mogelijk thuis te komen. Met alle inspan
ning dwingt hij zidh daarom verder te gaan. Het zweet
breekt hem uit. Met de rug van de hand veegt hij zich langs
het voorhoofd. Het is klam en nat. Hij voelt hoe zijn haren
aan de slapen plakken.
Eindelijk vindt hij de deur van de achteruitgang- Ze it
niet op slot. Hij kan de grendel wegschuiven en haar open
trekken. De kou die plotseling op hem slaat, dreigt hem de
adem te benemen. Hij aarzelt even. Maar dan doet hij een
paai- stappen en staat buiten, in de Kromstraatsteeg. De
sneeuw is hard bevroren. Hij zal moeten oppassen er niet op
uit te glijden. Zijn zieke lichaam waarschuwt hem,dat hij
in dat geval vermoedelijk niet zal kunnen opstaan. En wie
zal hem vinden zo vroeg in de ochtend?.... Deze heldere
gedachte stelt hem voor de vraag of hij er wel verstandig
aan doet nu naar huis te gaan. Had hij niet beter nog wat
kunnen wachten? Maar als hij dit overweegt, maakl weer
die gejaagdheid zich van hem meester. Hij moet naar Aegte,
naar huis. Nu, op dit ogenblik.
Hij vergeet de deur achter zich dicht te duwen. En hij
gaat lopen. In de richting van de Jacob Gerritstraat. Naar
huis, denkt hij heel scherp. Hij kent de weg- Aan het eind
van de steeg gaat hij naar links. Hij loopt de straat uit. En
als hij de brug op de Oude Langendijk heeft bereikt, ziet
hij, als een grote, witte vlakte, het Marktveld voor zich
liggen. Vermoeid blijft hij staan en houdt met beide handen
de brugleuning omklemd. Zwaar en stotend gaat zijn adem.
Er komt een waas voor zijn ogen, die steken en branden.
Het koude zweet parelt op zijn voorhoofd. Hij denkt en
de schrik geeft hem het gevoel of er een zwaar gewicht op
zijn borst wordt gelegd: zou ik nu doodgaan?... Maar ook
denkt hij: ik moet verder. Dit doet hem de angst overwin
nen voor die grote, witte vlakte, waarin hij geen enkele
steun zal kunnen vinden.
Een vroege voorbijganger draait zich nieuwsgierig om als
hij ziet hoe Carel zijn weg vervolgt. Want als een dronken
man slingert hij. Zijn voeten gaan gedwee, de een na de
ander, de weg die zij moeten gaan, maar ze worden niet
welbewust geleid. Daardoor komt het, dat Carel op de Appel
markt bijna in de gracht terechtkomt. Een iel, pas geplant
boompje is zijn redding- Hij is er tegenaan gelopen. Als hij
er zich aan heeft vastgegrepen, ziet hij het donkere water
waarop de strenge vorst een dunne, zwarte ijslaag heeft
gevormd, vlak bij zich.
(Wordt vervolgd)
PRAAG
Een onderzoek
van de Tsjecho-
slowaakse tele
visie heeft als
resultaat opgeleverd dat 97 procent
van de ondervraagde ouders van me
ning was dat de televisie een goede
invloed heeft op hun kinderen. Een
kwart van de ouders laat soms de kin
deren kijken naar voor hen minder
geschikte programma's.
WELKOM AA CD- 1
man. laat allen
ma* CUNOilNiiAll
Minachting De 26-jarlee
Manley, die in Cincinnati in Ohio
(VS) voor de rechtbank verscheen
wegens ordeverstoring, werd door de
rechter teruggestuurd naar de cel om
dat zij krullers in het haar droeg.
De rechter dreigde haar zelfs te ver
volgen wegens minachting van het hof
als zij de krullers niet verwijderde.
Commentaar van mevrouw Manley:
..Ik droeg ze ook toen ik opgesloten
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
Na een poosje zien 2
en richtingaanwijzei
„Kortste weg naar Bot
dorp: over het ravijn!
zegt Stikkeltje kordaa^
„Hier is het ravijn
maar waar is nu een brug
eroverheen?" roept Stik
keltje. „Kijk", wijst Bruunkt.
een gezeten; hij is zeker ingezakt!" „Het is ge
vaarlijk om er overheen te springen", meent
Bruunke. „Ik weet iets beters; zie je dit hang-
plantje hier aan de kant? Daar gooi ik een flinke
scheut Wondergroei op." „Daar wordt liet geen
brug door", verwondert Bruunke zich.
