DE VIKINGEN KOMEN BLADZIJ Expositie toont alle soorten EEN GEWONE DAG IN HET JAAR 2000 dialoog ZATERDAG 25 FEBRUARI 1967 HET vroege voorjaar, en de laagstaande zon die meubilair en stoffering in een onbarmhartig licht zet, daarbij gevoegd een vroege Pasen, dat jaagt veel vrouwen de kriebels in het bloed. Wat oud is, moet opgeruimd, wat vuil is, schoongemaakt. De schoonmaakperiode betekent in vele gevallen nieuwe vloerbedekking. Wie al eens een oogje waag de bij winkelier .of etalage, kwam tot de ontstellende ontdekking dat er achthonderd merken vloerbedek king in ons land in omloop zijn. Wie kan als leek, zelfs als geïnteresseerde leek, nog een keus doen?, De aanschaf van vloerbedekking hakt een hap in ons budget. Geen nood. Het Bouwcentrum aan het Weena 700 in Rotterdam komt u te hulp met een accentmaand VLOERBEDEKKINGEN. ^OALS bij de accentmaan- den gebruikelijk, is over het aan de orde zijnde onderwerp een uitgebreide, vergelijkende do cumentatie samengesteld. Daar naast worden de soorten vloerbe dekking die aan de markt zijn, in een expositie bijeengebracht. Het is een gezellige, fleurige ten toonstelling geworden, die in twee groepen uiteenvalt, name lijk die van de gladde en die van de vezelige vloerbedekking. De gladde vloerbedekking vin-< den we in de hal, de vezelige aan de Weena-zijde van het Bouwcentrum. We kunnen er terecht voor zowel huishoude lijke als bedrijfsvloeren. Voor dit laatste denken we aan kanto ren en ziekenhuizen. Men kan uitgaan van de gedachte: Ut heb ruimte, waarvoor is die ruimte geschikt? Of: wal is er aan materiaal voorhanden? zelige vloerbedekking is in uit eenlopende materialen verkrijg baar; er zijn plantaardige, dier lijke en kunstvezels, bij de laatste denken we aan acryl, ny lon of rayon. Weet u wat twisted is, sisal, biezenmat," bouclé, moquette, haarvelours, tufted, vilttapijt, wat u van geknoopte kleden of synthetische tapijten mag ver wachten? Op de tentoonstelling komt u erachter, dat er van de plantaardige vezelige vloerbedek king 73 merken, van de dierlijke 209 en van de kunstvezel 161 bestaan, door tachtig fabrikanten vervaardigd. De gladde zijn ver krijgbaar in 372 verschillende merken. En als het u nu duizelt, begrijpt u dat voorlichting geen T7"AN de achtste tot de elf- de eeuw hielden Vikin gen hun gevreesde stroop tochten. Vanuit Zweden, Noorwegen en Denemarken voeren de wildemannen met hun drakenschepen naar zui- delijker kusten ze waag den zich ver op open zee en zouden vér voor Columbus Amerika al ontdekt hebben. Ook Rusland, Istanboel en de noordkust van Afrika werd Ken goed gelegde linoleuinvloer gaat zeker 25 jaar mee, mei een los ta pijtje kunnen we variëren. Tufted tapijt kan geplakt wórden zonder te rafelen. Deze beplakte trap geeft een warm effect en ruimtewer king. Soorter, Kritisch Onder de gladde vloerbedekkin gen rangschikken we linoleum, viltzeil, rubber, kunststof, hout, metaalglas, asfalt en steenachtige materialen. De laatste weer on derverdeeld in keramisch, na tuursteen. marmer, granito, ter- rasso, tegels, houtgraniet. De ve- Voorlichten is moeilijk. U doet er goed aan eerst de tentoonstel ling met een kritisch oog te be kijken, en zijn er gerichte wensen, dan loopt u even door naar de afdeling voorlichting, rechtuit de hal door. trapje op. waar gespecialiseerde mede- MAZELEN: een onderschatte kinderziekte De als mazelen aangeduide kinderziekte, die in Europa bijna ieder derde kind doormaakt, werd lange tijd voor een van de onschuldigste infectie ziekten gehouden. Het meestal weinig dramatische ziekteverloop de typische mazelenuitslag ver dwijnt spoedig, de hoge koorts wordt al gauw min der droeg nog wezenlijk tot deze onderschatting van de ziekte bij. Intussen hebben echter de toe nemende bijkomende ziekten en complicaties, die zich dikwijls pas vele maanden na de mazelen open baren, tot de tegengestelde opvatting geleid: met het oog op een reeks van gevreesde ziektegevolgen staat de gevaarlijkheid van de mazelen thans bui ten twijfel. Terwijl de sterfte bij mazelen relatief gering is, is het aantal ziekten dat tengevolge van de mazelen optreedt. aanzienlijk gestegen. Volgens de nieuwste er varingen ontstaan er namelijk in 66 van de 1000 gvallen, waarin de mazelen schijnbaar zonder complicaties verliepen, later ge vaarlijke ziektegevolgen, o.a. middenoorontsteking, longontste king en beschadigingen van het centraal zenuwstelsel, waaronder de mazelen-encephalitis (hersen ontsteking) gevreesd is. Vaccin primair-oorzakelijke ziektever schijnselen preventief te bestrij den en een krachtig mazelen-vac- cin te ontwikkelen. Na vijf jaren van intensief onderzoekingswerk is het gelukt, zo'n vaccin te ver vaardigen en voor het gebruik gereed in de handel te brengen. Op de 18de Duitse Therapieweek in Karlsruhe werd dit Duitse ma- zelen-vaccin aan de artsen ge presenteerd. Het gaat om een serum, dat uit splijtprodukten van de ziekte verwekker (mazelenyirus). die niet meer in staat zijn zich te vermeerderen, gewonnen wordt. De tot nu toe met het nieuwe vaccin gedane serieproeven zijn zo gunstig verlopen, dat de artsen niet meer aarzelen, het ge bruik op breder basis aan te be velen. Het serum kan reeds van de derde levensmaand af worden toegediend. werksters u alles vertellen wat u weten wilt en objectieve voor lichting geven in uw speciale ge val. Sloophamer De expositie biedt volledige do cumentatie met vergelijkende ge gevens. Er ligt een vrij groot stuk vloerbedekking op de grond, zodat u het effect kunt bekijken. Op instructie-panelen is de voorlichting visueel gemaakt. Door een druk op de knop gaan lichtjes branden en ziet u met een wat de mogelijkheden zijn. voor bijvoorbeeld de slaapka mer. Goede vloerbedekkingen zijn daar: biezen, sisal en gladde vloerbedekkingen. Ze zijn name lijk hygiënisch en goed te reini gen met water. Zo worden ook de beschikbarq soorten duidelijk gemaakt. In een bepaalde prijsklasse is de keuzemogelijkheid zichtbaar met daarbij een rekenvoorbeeld. De eigenschappen zijn gekwalifi ceerd in goed. matig en slecht. Van de vezelige vloerbedek king worden de eigenschappen: slijtvastheid, voetwarmheid, veer kracht, kleurechtheid, bestand- zijn tegen vocht beoordeeld. U zult graag willen weten of een vloerbedekking direct of na een tijdje behandeld kan worden met de stofzuiger. Er zijn bepaal de vezelige vloerbedekkingen die geshamponeerd moeien worden moet u eens over denken zo'n apparaat bij de drogist te huren, dat is soms mogelijk bij aankoop van een fles tapijt-shampo. Han dig in schoonmaaktijd! U vindt op de expositie uitleg over bepaalde fabricagemetho den. Weet u bijvoorbeeld het verschil tussen tufted en bouclé? Gesprek Bezwaren die aan een vloerbe dekking kleven kan men opspo ren aan de voorliehtings-balie door middel van een gesprek. Bij een statische tentoonstelling als de onderhavige schiet de mondelinge voorlichting er wel eens bij in. We geven u dus de raad trek tijd uit om naar de baliq te stappen als u gerichte belangstelling hebt. Aan de verhuisbaarheid van de materialen wordt weinig aan dacht besteed. Alleen bij de vergelijkende do cumentatie komt u de ver huisbaarheid van een bepaald soort vloerbedekking aan de weet. Wist u dat soepel plastic niet of zeer moeilijk verhuisbaar is bij al de mooie eigenschap pen die het spul bezit? „geluids-isolatie". In het buiten land bestaat een fabrieks-keur voor vloerbedekkingen. Fabrikan ten zijn bij elkaar gekomen om normen vast te stellen voor vloerbedekkingen. Voor die nor men gaat men uit van de tech nische eigenschappen van het materiaal: weerstand tegen slijta ge, beschadiging door staand of schuivend meubilair, aantasting door water en chemicaliën alsme de ten aanzien van de verbete ring van de isolatie-index voor contactgeluid. Voor dit laatste wordt de isolatie-index in deci bels uitgedrukt. In Frankrijk schrijft de architect een UPEC-rapport voor. In Nederland is ook een be paalde ontwikkeling wat fa brieks-keur voor vloerbedekkin gen betreft, maar zover als in het buitenland zijn wij nog niet, hoewel in ons land enige vloerbe dekkingen volgens dit UPEC-keur worden gekeurd. De accentmaand Vloerbedek kingen duurt van 1 maart lot en met 7 april- Groepsbezoek of ex cursie kunt u nog aanvragen via de afdeling Voorlichting Bouw centrum. tel. (010) 116181. Plezie rige bijkomstigheid is dat we er ook op zaterdag terecht kunnen. De Noormannen lieten een spoor van branden, berovin gen. en moorden achter. Zij vestigden zich blijvend in het hertogdom Normandië en van daaruit maakte Willem de Veroveraar de tocht naar Engeland om dat in bezit te nemen. Duizend jaar geleden landden de Noormannen op het eiland Man. Ieder jaar 'wordt daar de Viking-overval herdacht: het Vi king-festival in Peel, een vis sersplaatsje aan de westkust van het eiland. Zojuist is bekend ge worden dat in de maand juli van dit jaar een gezelschap van honderd vijftig Skandinaviërs het eiland met een bezoek zal vereren. Op zichzelf niets bijzon ders. Man is evenals onze ei landen toeristen gewend. Maar deze gasten zullen het Vi- kingfeest opluisteren als echte Noormannen. Gehuld in berevel- len. op hun hoofd de gehoornde helm, zullen zij hun vervaarlijke drakenschepen met hoogoplopen de voor- en achtersteven die in een drakekop eindigen, op de kust sturen. Zwaaiend met hun schilden en woeste kreten uitstotend gaan zij op zoek naar aantrekkelijke oorlogsbuit. Want al plunderend en brandstichtend namen zij in het ver verleden ook en-passant een aantal vrouwen van het ei land als bruid. Protesten van de bruiden werden in de wind gesla gen. En nu de jonge vrouwelijke bevolking van het Isle of Man maar griezelen hopend dat het spel geen ernst wordt. Wist u overigens dat de bevol king van West Kapelle op Wal cheren ook nog gedeeltelijk van de Vikings zou afstammen? De bel gaat zonder dat iemand op de knop drukt. Deuren en ramen gaan vanzelf open. De huisvrouw slaat in haar volautomatische keuken gade hoe haar kinderen bij de buren op de hoek spelen. Als de telefoon gaat, verschijnt degene die opbelt op een televisiescherm. De huisvrouw prgrammeert 's ochtends haar huishoudelijk werk zoals haar echtgenoot, die zijn boekhouding op kantoor door een computer laat opknappen. Zo'n gewone dag in het jaar 2000 zal in september van dit jaar in Hamburg worden voorgesteld met behulp van een voor Europa unieke tentoonstelling. Het belangrijkste element van de expositie, namelijk de elektriciteit, blijft onzichtbaar. Alleen de resultaten worden getoond. De huishouding zal er op alle mogelijke manieren elektro nisch worden bestuurd en tenslotte zal de volledig geauto matiseerde super-bungalow te bewonderen zijn, natuurlijk ingericht met kleurentelevisie. Het tentoonstellingspersoneel heeft draagbare informatie-apparaten. In Hamburg hoopt men binnen vijf jaar met atoom-stroom aan de gang te kunnen gaan door de bouw van een elektriciteitsfabriek, gedreven door atoomenergie. De grote steden in het jaar 2000 hoopt men dan ook geheel te kunnen voorzien van atoom-stroom". Isolatie Tamme kastanjes Inenting Op het genoemde artsencon gres werd de hoop uitgesproken, dat een algemene inenting tegen mazelen tot een soortgelijk effec tief succes zal leiden, als dit bij de intussen wijd verbreide inen ting tegen kinderverlamming het geval was. Het aantal door polio getroffen kinderen is namelijk de laatste jaren dankzij de mas sale inentingen in heel Europa (met uitzondering van Frankrijk en Italië) tot één enkel ziektege val per 100.000 kinderen gedaald. Op het ogenblik heeft de groentehandel tamme kastanjes. Ze worden veelal geïmporteerd uit Frankrijk en Italië. U kunt ze poffen en met een kluitje bo ter eten. Heel lekker is ook kastanjepu- ree. Kruis de kastanjes in met een scherp mes op het platte ge deelte en kook ze in ongeveer 15 minuten in ruim water half gaar, daarna pellen. Kook ze in ongeveer drie kwartier verder gaar tot er met een vork in ge prikt kan worden. Serveren met boter het lekkerste bij spruit jes. Vandaag starten wij met de nieuwe serie „Winke len". We kregen al weer een flinke stapel brieven binnen, alle lezeressen hartelijk dank! We beginnen met de brief van mevrouw B. te L. die bet heerlijk vindt te winkelen in een supermarket. „De super markets besparen veel tijd, je loopt eens rond, ziet wal je no dig hebt en rekent af aan de kassa. Die manier van kopen vind ik heerlijk. Een koopavond lijkt me ook ideaal, je kunt dan 's avonds eens op je gemak winkelen, geen zorg voor de kleine kinde ren. of vlug vlug omdat de gro ten uit school kunnen komen. Het afbetalingssysteem vind ik uit den boze, mijn idee is: koop alleen wat je kan beta len, dat voorkomt veel narig heid." Mevrouw N. te N. is ook wel voor een supermarket: ..Niet meer dat gedraaf van winkel in. winkel uit. het gaat in een supermarket veel sneller. Maar het contact met de winkelier is anders, een babbeltje zomaar kan er niet af. Ik vind dat we altijd beleefd en vriendelijk tegen het win kelpersoneel moeten zijn. of het nu de baas is of een ver koopstertje. Andersom natuur lijk ook. het is gelukkig niet meer zo als zo'n twintig jaar geleden; ik heb het zelf meege maakt. Ik stond in een winkel, later kwam mevrouw van de tandarts binnen, zonder iets te vragen werd mevrouw eerst ge holpen, mevrouw werd naar de deur geleid, deur opengedaan voor haar' nog eens „dag me vrouw, dankuwel". Voor mij was ieder woord teveel. Kijk, nu komt het bijna niet meer voor dat wij als vrouwen van de arbeidersklasse zo be handeld worden." Niet urgent Mevrouw S. te A. schrijft: „Een koopavond? Ik meen d?it dit, nu bijna iedereen een /rije middag heeft, niet zo urgent meer is. Wel. zoals al gebeurt, met Sint-Nicolaas, wanneer de ouders graag samen gaan. Als je zelf een zaak hebt lijkt het mij alleen maar onvoordeliger: je verkoopt er niet meer door, maar wel extra kosten van personeel, verwarming, verlich ting. de maaltijden voor het personeel. Ik vind de koopgewoonten wel veranderd, we zijn heus wel prijsbewust geworden en houden de prijzen goed in de gaten. Natuurlijk maak je een boodschappenlijst voor als je er echt „op uit gaat". Wanneer je in de morgenuren of op rustige dagen inkoopt, dan is mijn ervaring dat ieder even vriendelijk of voorkomend is. De verhouding winke lier-klant? Wanneer men uit gaat van het standpunt „de klant is koning", neen, dan zit er iets scheef in de maatschap pij. Maar een winkelier vindt het prettig dat men zijn zaak bezoekt en mede daardoor wordt men prettig bediend." Heel anders Is de mening van mevrouw S. K. te S. en wij vinden dat zij in zoverre gelijk heeft, dat vooral In. gro tere' zaken niet de eigenaar van de winkel de klanten be dient, maar zijn personeel! „Ik ben een jonge huisvrouw met twee kleine kinderen, en ik ga vaak winkelen. Soms sta Ik paf omdat ik „prettig" geholpen wordt, meestal gaat dat op een zeer onverschillige manier en vooral In de grotere zaken vraag Ik zelden iets. maar zoek het liever zelf niet om «en nijdig antwoord of een onverschillig hoofdknikken te voorkomen. Heel kleine winkeltjes of heel dure winkeltjes daargela ten. maar voor de rest geloof ik dat door een betere behande ling van het personeel t.o.v. de klant, de omzet flink zou stij gen. Nu denk je al gauw als je na drie maal vragen een stuurs antwoord krijgt: „Nou, ik ga 't wel ergens anders proberen." Daarom ook lijkt me hoe wel i k geloof dat werkende vrouwen het heerlijk zullen vinden een koopavond niet zo'n gelukkig idee. Hoe moeten die meisjes die het overdag al zo „moeilijk" hebben, 's avonds ook nog eens hun klanten vriendelijk te woord staan?" Wpinig lijil „Bij het lezen van het nieu we onderwerp „winkelen" dacht ik: daar moet ik eens mijn pen voor pakken" schrijft mevrouw V. te R. „Als werken de vrouw heb ik weinig tijd voor boodschappen doen, dus zou ik het fijn vinden als er per week één koopavond zou Ik ben iedere dag om zes uur thuis, nu doe ik zaterdag morgens alle boodschappen. Ik maak een lijstje voor wat ik nodig heb en verlies zodoende geen tijd om nog eens terug te moeten. Dankzij de koelkast kan ik de levensmiddelen tot vrijdag goed houden en 's za terdags wordt de voorraad weer vernieuwd." Noteren „Voor de normale huishoude lijke boodschappen noteer ik regelmatig in mijn agenda de artikelen die opraken of ver vangen dienen te worden" schrijft mevrouw B. te B. „Bij het winkelen gaat de agenda altijd mee de tas in. samen met de portemonnee. Op die manier heb ik de boodschap penlijst altijd bij me. het voor komt enerzijds het kopen van artikelen die niet nodig zijn en anderzijds bespaart men zich extra loopjes naar de winkels voor vergeten artikelen Boven dien kan men achteraf eventu eel nog nagaan wanneer men iets gekocht heeft." „Het kopen in grote zaken vind ik fijn, omdat je alles bij elkaar hebt, maar of de bedie ning altijd zo fijn is, zal ik maar in het midden laten" schrijft mevrouw O. te D. Een artikel dat zo over de toon bank verkocht wordt gaat wel, maar moet het bijvoorbeeld stof zijn die per meter ver kocht wordt en waarbij je wel eens raad wil hebben dan wordt ik liever door een oude re verkoopster geholpen dan door 'n jong meisje dat het zelf niet weet. Een oudere verkoopster heeft veel meer ervaring en weet precies wat je nodig hebt, jam mer dat er steeds minder van zulke verkoopsters komen. In een speciaalzaak waar vaak de eigenaar of eigenares zelf helpt word je ook prima bediend. Alleen hebben ze soms niet zoveel keus. Super markets zijn erg verleidelijk, je koopt vaak meer dan je var We eindigen voor vandaag met de brief van mevrouw C. P. te D. „Ik heb ruim veertig dienstjaren als verkoopster ach ter de rug, waarvan zeker vijf entwintig jaar in warenhui zen. Ik heb het dus nog meege maakt dat de winkels dagelijks tot acht uur geopend waren en zaterdagsavonds tot elf uur. Ge lukkig zijn die tijden voorbij, nu is het heel wat beter: vijf daagse werkweek (roulering), vrije maandagmorgen en altijd om zes uur gesloten. Een koopavond is voor de ko pers wel gezellig maar voor de verkopers minder leuk. De overwerktijd van Sint-Nicolaas en Kerstmis ligt het personeel altijd zwaar op de maag en daarom dan ook géén koop- Winkelen is tegenwoordig erg gemakkelijk voor de huisvrouwen, dankzij de super markten. Alles bij elkaar en de verkoopsters staan niet tegelijk naast je om je iets op te drin gen. Wèl moeten de ver koopsters goed opletten dat er niets gestolen wordt: de tassen van de klanten zijn soms erg groot en diep..." DE LAATSTE weken zijn wa nogal dicht bij één onderwerp gebleven, waardoor, dat spreekt vanzelf, heel andere onderwerpen niet aan de beurt kwamen. Van die onderwerpen nu is er een dat ik toch wel graag eens u wil voor leggen zoals een moeder het mij voorlegde. Op het eerste gezicht zeg je :daarmee heb ik niets te maken, maar al denkende merk je wel anders. Het gaat hier over een meisje, dochter van briefschrijfster, 17 jaar oud. en, zoals haar moeder zegt: altijd bezig anderen van dienst te zijn. Zo iemand tegen wie je zegt: „Wat doe je weer sociaal!" Als klein kind al druk aan het zorgen, moeders z.g. kleine hulp; op de lagere school steeds begaan met de zieligen, de ver drukten: legio zijn de schuwe, stil le vriendinnetjes die mee naar huis genomen werden, tafels van vermenigvuldiging uitgelegd kre gen, werden geholpen met overste ken van de straat. Later op de middelbare school kwam daar het pompen bij voor repetities, het meeslepen van de niet-zo-vlotten en niet-zo-knappen naar feestjes en schoolactiviteiten, ja, zelfs het inviteren van jongelie den voor verlegen klasgenoten als er partners vereist waren, schrijft der mama. Die het tussen haak jes honderd maal heeft aangezien dat haar dochter de kant van de minst bedeelden koos en die dan soms maar nét een korzelige op merking kon inslikken. NU NADERT het eindexamen. Het kind is behoorlijk boven de middenmaat. Er moet al iets geks gebeuren wil ze met slagen. En dan! Je zou haar nu eens in een andere richting moeten stu wen. Maar natuurlijk wil ze kinder verzorging, gezinsverzorging, ver pleging, zending, maatschappelijk werk, als het kon liefst alle stege- lijk alleen haar leeftijd heeft haar weerhouden tot een keuze te komen. En natuurlijk is moeder lief bang dat haar kind een sloof je zal worden, altijd op sjouw voor anderen, hele stukken van haar persoonlijkheid (zo die de kans krijgt zich te ontwikkelen) verwaarlozend: charme, goed-ge- kleed-gaan, een beetje onder de mensen verkeren, uitgaan met prettige jongelui, enzovoort. Wel, moeder, wat tot iemands wezen behoort kun je er niet uitslaan, ook 'niet uit-spotten. Al liet u uw dochter filosofie stu- denren in de hoop op een briljan te carrière voor haar (hoe vager hoe mooier), dan toch zou ze, als zij is zoals zij is, weer arme, weer loze studenten op haar kamer ha len, thee geveh, luisteren naar grootse gedachten en liefdesproble men, zou ze weer een paar kneusjes tot haar vriendinnen re kenen, zou ze wie weet vrijwillig gaan werken waar hoofd en hart en handen één zijn. WAT IK zou doen? vraagt u. Het kind een jaartje de deur uit doen. Ze is rijkelijk jong. Voor alles. Ook om te kiezen. Er zijn twee manieren: of iets totaal anders, bijv. een jaar bij een Franse of Engelse familie in huis «Zwitsers en wat u maar wilt), of juist in de richting van haar aan leg. om te zien of het bewogen zijn met anderen haar in de reali teit van dag tot dag ligt, bijv. in de mogelijkheden van het diaco naal jaar. Ik kan dat niet beoordelen, ken uw omstandigheden en ook het kind te weinig. Maar in ieder ge val er uit. Nergens leer je jezelf zo goed kennen als een eindje van het ouderlijk huis vandaan. Boven dien loopt het lieve kind dan niet de kans thuis voor alles op te draaien, ongewild van beide kan ten, maar ik ken dat!, en in een jaar tijds met een cursusje ste no-typen als doekje voor het bloe den, een mokkend en narrig we zen te worden. Wie moeilijk leerde of zonder animo boven de leerplichtige leef tijd op school rondhing, mag om mij compensatie vinden in het be faamde „armen uit de mouwen ste ken" (wat beslist niet betekent: achter een toonbank leunen, geen irriranter vrqyw dan een lusteloze verkoopster, ik leef altijd op bij een pittige winkeljuffrouw), maar wie gehoor gaf aan het beroep op haar geest, en die geest oefende, verdient voortgaande oefening ze moet er een heel leven mee doen en zelf verder zien te ko- NÓG ééN DING: apothekers-as sistente, zégt u, ja, dat is mooi. maar als uw dochtertje toch al stil en lief is, zou u haar dan wel in wéér een hoekje met al leen-maar-meisjes op zo'n cursus, nou ja, pak weg: één jongen mis schien, stoppen? Ontplooit ze zich dan wel? Ik vind zo iets prachtig voor een handige, pientere jonge dame die toch wel aan haar trek ken komt, maar net niet voor zo'n halve engel als u beschrijft. Ook de vormingsklas van de huishoudschool ach ja, allemaal goed en wel, daar had uw onder getekende heengestuurd moeten worden toen zij op die lieve leef tijd nog geen tafellaken van bed- delaken onderscheiden kon en geen perziken van pruimen, maar kan uw dochter daar niet zonder? Kan ze niet eens iets heel anders? De helft van het besluit is voor u! Als u maar begint met enthousiast te zijn en mogelijkheden te etale ren. als het u ook maar niet te veel moeite is (wat zie ik dat vaak. ja. niet bij u, maar om me Hoe meer ik over de plaats, de nieuwe plaats van de vrouw in onze samenleving nadenk, hoe be nauwder het mij wordt. Veel te langzaam breekt bij ons vrouwen het besef door dat het maar aan zien van wat de mannen doen en het luieren in een positie die „vrouw en moeder" heet het hoogste, naar men zegt wat een vrouw kan overkomen UIT is. Het minste dat wij kunnen doen, is onze meisjes op zo verant woord mogelijke wijze toe te rusten naar aard en aanleg, en zelfs dit minste is sommige ouders teveel moeite. Geen wonder dat maar nee. ik praat hier met een moeder die wèl moeite doet. Nog even een P.S.je: Jv doch ters school heeft waarschijnlijk een schooldecaan; dat is een lera res of leraar met een lijst van mogelijkheden voor iemand met het einddiploma in kwestie. Ga daar eens praten. Goede raad is voor één keertje niet duur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 15