DE VIKINGEN
KOMEN
BLADZIJ
Expositie toont
alle soorten
EEN GEWONE DAG IN
HET JAAR 2000
dialoog
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1967
HET vroege voorjaar, en de laagstaande zon die
meubilair en stoffering in een onbarmhartig
licht zet, daarbij gevoegd een vroege Pasen, dat
jaagt veel vrouwen de kriebels in het bloed. Wat
oud is, moet opgeruimd, wat vuil is, schoongemaakt.
De schoonmaakperiode betekent in vele gevallen
nieuwe vloerbedekking. Wie al eens een oogje waag
de bij winkelier .of etalage, kwam tot de ontstellende
ontdekking dat er achthonderd merken vloerbedek
king in ons land in omloop zijn. Wie kan als leek,
zelfs als geïnteresseerde leek, nog een keus doen?,
De aanschaf van vloerbedekking hakt een hap in
ons budget. Geen nood. Het Bouwcentrum aan het
Weena 700 in Rotterdam komt u te hulp met een
accentmaand VLOERBEDEKKINGEN.
^OALS bij de accentmaan-
den gebruikelijk, is over het
aan de orde zijnde onderwerp
een uitgebreide, vergelijkende do
cumentatie samengesteld. Daar
naast worden de soorten vloerbe
dekking die aan de markt zijn,
in een expositie bijeengebracht.
Het is een gezellige, fleurige ten
toonstelling geworden, die in
twee groepen uiteenvalt, name
lijk die van de gladde en die
van de vezelige vloerbedekking.
De gladde vloerbedekking vin-<
den we in de hal, de vezelige
aan de Weena-zijde van het
Bouwcentrum. We kunnen er
terecht voor zowel huishoude
lijke als bedrijfsvloeren. Voor
dit laatste denken we aan kanto
ren en ziekenhuizen. Men kan
uitgaan van de gedachte: Ut
heb ruimte, waarvoor is die
ruimte geschikt? Of: wal is er
aan materiaal voorhanden?
zelige vloerbedekking is in uit
eenlopende materialen verkrijg
baar; er zijn plantaardige, dier
lijke en kunstvezels, bij de
laatste denken we aan acryl, ny
lon of rayon.
Weet u wat twisted is, sisal,
biezenmat," bouclé, moquette,
haarvelours, tufted, vilttapijt,
wat u van geknoopte kleden of
synthetische tapijten mag ver
wachten? Op de tentoonstelling
komt u erachter, dat er van de
plantaardige vezelige vloerbedek
king 73 merken, van de dierlijke
209 en van de kunstvezel 161
bestaan, door tachtig fabrikanten
vervaardigd. De gladde zijn ver
krijgbaar in 372 verschillende
merken. En als het u nu duizelt,
begrijpt u dat voorlichting geen
T7"AN de achtste tot de elf-
de eeuw hielden Vikin
gen hun gevreesde stroop
tochten. Vanuit Zweden,
Noorwegen en Denemarken
voeren de wildemannen met
hun drakenschepen naar zui-
delijker kusten ze waag
den zich ver op open zee en
zouden vér voor Columbus
Amerika al ontdekt hebben.
Ook Rusland, Istanboel en de
noordkust van Afrika werd
Ken goed gelegde linoleuinvloer gaat
zeker 25 jaar mee, mei een los ta
pijtje kunnen we variëren.
Tufted tapijt kan geplakt wórden
zonder te rafelen. Deze beplakte trap
geeft een warm effect en ruimtewer
king.
Soorter,
Kritisch
Onder de gladde vloerbedekkin
gen rangschikken we linoleum,
viltzeil, rubber, kunststof, hout,
metaalglas, asfalt en steenachtige
materialen. De laatste weer on
derverdeeld in keramisch, na
tuursteen. marmer, granito, ter-
rasso, tegels, houtgraniet. De ve-
Voorlichten is moeilijk. U doet
er goed aan eerst de tentoonstel
ling met een kritisch oog te be
kijken, en zijn er gerichte
wensen, dan loopt u even door
naar de afdeling voorlichting,
rechtuit de hal door. trapje op.
waar gespecialiseerde mede-
MAZELEN:
een onderschatte
kinderziekte
De als mazelen aangeduide kinderziekte, die in
Europa bijna ieder derde kind doormaakt, werd
lange tijd voor een van de onschuldigste infectie
ziekten gehouden. Het meestal weinig dramatische
ziekteverloop de typische mazelenuitslag ver
dwijnt spoedig, de hoge koorts wordt al gauw min
der droeg nog wezenlijk tot deze onderschatting
van de ziekte bij. Intussen hebben echter de toe
nemende bijkomende ziekten en complicaties, die
zich dikwijls pas vele maanden na de mazelen open
baren, tot de tegengestelde opvatting geleid: met
het oog op een reeks van gevreesde ziektegevolgen
staat de gevaarlijkheid van de mazelen thans bui
ten twijfel.
Terwijl de sterfte bij mazelen
relatief gering is, is het aantal
ziekten dat tengevolge van de
mazelen optreedt. aanzienlijk
gestegen. Volgens de nieuwste er
varingen ontstaan er namelijk in
66 van de 1000 gvallen, waarin
de mazelen schijnbaar zonder
complicaties verliepen, later ge
vaarlijke ziektegevolgen, o.a.
middenoorontsteking, longontste
king en beschadigingen van het
centraal zenuwstelsel, waaronder
de mazelen-encephalitis (hersen
ontsteking) gevreesd is.
Vaccin
primair-oorzakelijke ziektever
schijnselen preventief te bestrij
den en een krachtig mazelen-vac-
cin te ontwikkelen. Na vijf jaren
van intensief onderzoekingswerk
is het gelukt, zo'n vaccin te ver
vaardigen en voor het gebruik
gereed in de handel te brengen.
Op de 18de Duitse Therapieweek
in Karlsruhe werd dit Duitse ma-
zelen-vaccin aan de artsen ge
presenteerd.
Het gaat om een serum, dat
uit splijtprodukten van de ziekte
verwekker (mazelenyirus). die
niet meer in staat zijn zich te
vermeerderen, gewonnen wordt.
De tot nu toe met het nieuwe
vaccin gedane serieproeven zijn
zo gunstig verlopen, dat de
artsen niet meer aarzelen, het ge
bruik op breder basis aan te be
velen. Het serum kan reeds van
de derde levensmaand af worden
toegediend.
werksters u alles vertellen wat u
weten wilt en objectieve voor
lichting geven in uw speciale ge
val.
Sloophamer
De expositie biedt volledige do
cumentatie met vergelijkende ge
gevens. Er ligt een vrij groot
stuk vloerbedekking op de
grond, zodat u het effect kunt
bekijken.
Op instructie-panelen is de
voorlichting visueel gemaakt.
Door een druk op de knop gaan
lichtjes branden en ziet u met
een wat de mogelijkheden zijn.
voor bijvoorbeeld de slaapka
mer. Goede vloerbedekkingen
zijn daar: biezen, sisal en gladde
vloerbedekkingen. Ze zijn name
lijk hygiënisch en goed te reini
gen met water.
Zo worden ook de beschikbarq
soorten duidelijk gemaakt. In
een bepaalde prijsklasse is de
keuzemogelijkheid zichtbaar met
daarbij een rekenvoorbeeld. De
eigenschappen zijn gekwalifi
ceerd in goed. matig en slecht.
Van de vezelige vloerbedek
king worden de eigenschappen:
slijtvastheid, voetwarmheid, veer
kracht, kleurechtheid, bestand-
zijn tegen vocht beoordeeld.
U zult graag willen weten of
een vloerbedekking direct of na
een tijdje behandeld kan worden
met de stofzuiger. Er zijn bepaal
de vezelige vloerbedekkingen die
geshamponeerd moeien worden
moet u eens over denken zo'n
apparaat bij de drogist te huren,
dat is soms mogelijk bij aankoop
van een fles tapijt-shampo. Han
dig in schoonmaaktijd!
U vindt op de expositie uitleg
over bepaalde fabricagemetho
den. Weet u bijvoorbeeld het
verschil tussen tufted en bouclé?
Gesprek
Bezwaren die aan een vloerbe
dekking kleven kan men opspo
ren aan de voorliehtings-balie
door middel van een gesprek.
Bij een statische tentoonstelling
als de onderhavige schiet de
mondelinge voorlichting er wel
eens bij in. We geven u dus de
raad trek tijd uit om naar de
baliq te stappen als u gerichte
belangstelling hebt.
Aan de verhuisbaarheid van
de materialen wordt weinig aan
dacht besteed.
Alleen bij de vergelijkende do
cumentatie komt u de ver
huisbaarheid van een bepaald
soort vloerbedekking aan de
weet. Wist u dat soepel plastic
niet of zeer moeilijk verhuisbaar
is bij al de mooie eigenschap
pen die het spul bezit?
„geluids-isolatie". In het buiten
land bestaat een fabrieks-keur
voor vloerbedekkingen. Fabrikan
ten zijn bij elkaar gekomen om
normen vast te stellen voor
vloerbedekkingen. Voor die nor
men gaat men uit van de tech
nische eigenschappen van het
materiaal: weerstand tegen slijta
ge, beschadiging door staand of
schuivend meubilair, aantasting
door water en chemicaliën alsme
de ten aanzien van de verbete
ring van de isolatie-index voor
contactgeluid. Voor dit laatste
wordt de isolatie-index in deci
bels uitgedrukt. In Frankrijk
schrijft de architect een
UPEC-rapport voor.
In Nederland is ook een be
paalde ontwikkeling wat fa
brieks-keur voor vloerbedekkin
gen betreft, maar zover als in
het buitenland zijn wij nog niet,
hoewel in ons land enige vloerbe
dekkingen volgens dit
UPEC-keur worden gekeurd.
De accentmaand Vloerbedek
kingen duurt van 1 maart lot en
met 7 april- Groepsbezoek of ex
cursie kunt u nog aanvragen via
de afdeling Voorlichting Bouw
centrum. tel. (010) 116181. Plezie
rige bijkomstigheid is dat we er
ook op zaterdag terecht kunnen.
De Noormannen lieten een
spoor van branden, berovin
gen. en moorden achter. Zij
vestigden zich blijvend in het
hertogdom Normandië en
van daaruit maakte Willem
de Veroveraar de tocht naar
Engeland om dat in bezit te
nemen.
Duizend jaar geleden landden
de Noormannen op het eiland
Man. Ieder jaar 'wordt daar de
Viking-overval herdacht: het Vi
king-festival in Peel, een vis
sersplaatsje aan de westkust van
het eiland. Zojuist is bekend ge
worden dat in de maand juli
van dit jaar een gezelschap van
honderd vijftig Skandinaviërs
het eiland met een bezoek zal
vereren. Op zichzelf niets bijzon
ders. Man is evenals onze ei
landen toeristen gewend.
Maar deze gasten zullen het Vi-
kingfeest opluisteren als echte
Noormannen. Gehuld in berevel-
len. op hun hoofd de gehoornde
helm, zullen zij hun vervaarlijke
drakenschepen met hoogoplopen
de voor- en achtersteven die in
een drakekop eindigen, op de
kust sturen.
Zwaaiend met hun schilden en
woeste kreten uitstotend gaan
zij op zoek naar aantrekkelijke
oorlogsbuit. Want al plunderend
en brandstichtend namen zij in
het ver verleden ook en-passant
een aantal vrouwen van het ei
land als bruid. Protesten van de
bruiden werden in de wind gesla
gen. En nu de jonge vrouwelijke
bevolking van het Isle of Man
maar griezelen hopend dat
het spel geen ernst wordt.
Wist u overigens dat de bevol
king van West Kapelle op Wal
cheren ook nog gedeeltelijk van
de Vikings zou afstammen?
De bel gaat zonder dat iemand op de knop drukt. Deuren
en ramen gaan vanzelf open. De huisvrouw slaat in haar
volautomatische keuken gade hoe haar kinderen bij de
buren op de hoek spelen. Als de telefoon gaat, verschijnt
degene die opbelt op een televisiescherm. De huisvrouw
prgrammeert 's ochtends haar huishoudelijk werk zoals
haar echtgenoot, die zijn boekhouding op kantoor door een
computer laat opknappen.
Zo'n gewone dag in het jaar 2000 zal in september van
dit jaar in Hamburg worden voorgesteld met behulp van
een voor Europa unieke tentoonstelling. Het belangrijkste
element van de expositie, namelijk de elektriciteit, blijft
onzichtbaar. Alleen de resultaten worden getoond.
De huishouding zal er op alle mogelijke manieren elektro
nisch worden bestuurd en tenslotte zal de volledig geauto
matiseerde super-bungalow te bewonderen zijn, natuurlijk
ingericht met kleurentelevisie. Het tentoonstellingspersoneel
heeft draagbare informatie-apparaten.
In Hamburg hoopt men binnen vijf jaar met
atoom-stroom aan de gang te kunnen gaan door de bouw
van een elektriciteitsfabriek, gedreven door atoomenergie.
De grote steden in het jaar 2000 hoopt men dan ook geheel
te kunnen voorzien van atoom-stroom".
Isolatie
Tamme
kastanjes
Inenting
Op het genoemde artsencon
gres werd de hoop uitgesproken,
dat een algemene inenting tegen
mazelen tot een soortgelijk effec
tief succes zal leiden, als dit bij
de intussen wijd verbreide inen
ting tegen kinderverlamming het
geval was. Het aantal door polio
getroffen kinderen is namelijk
de laatste jaren dankzij de mas
sale inentingen in heel Europa
(met uitzondering van Frankrijk
en Italië) tot één enkel ziektege
val per 100.000 kinderen gedaald.
Op het ogenblik heeft de
groentehandel tamme kastanjes.
Ze worden veelal geïmporteerd
uit Frankrijk en Italië. U kunt
ze poffen en met een kluitje bo
ter eten.
Heel lekker is ook kastanjepu-
ree. Kruis de kastanjes in met
een scherp mes op het platte ge
deelte en kook ze in ongeveer 15
minuten in ruim water half
gaar, daarna pellen. Kook ze in
ongeveer drie kwartier verder
gaar tot er met een vork in ge
prikt kan worden. Serveren met
boter het lekkerste bij spruit
jes.
Vandaag starten wij met
de nieuwe serie „Winke
len". We kregen al weer
een flinke stapel brieven
binnen, alle lezeressen
hartelijk dank!
We beginnen met de brief
van mevrouw B. te L. die bet
heerlijk vindt te winkelen in
een supermarket. „De super
markets besparen veel tijd, je
loopt eens rond, ziet wal je no
dig hebt en rekent af aan de
kassa. Die manier van kopen
vind ik heerlijk.
Een koopavond lijkt me ook
ideaal, je kunt dan 's avonds
eens op je gemak winkelen,
geen zorg voor de kleine kinde
ren. of vlug vlug omdat de gro
ten uit school kunnen komen.
Het afbetalingssysteem vind ik
uit den boze, mijn idee is:
koop alleen wat je kan beta
len, dat voorkomt veel narig
heid."
Mevrouw N. te N. is ook wel
voor een supermarket: ..Niet
meer dat gedraaf van winkel
in. winkel uit. het gaat in een
supermarket veel sneller. Maar
het contact met de winkelier is
anders, een babbeltje zomaar
kan er niet af.
Ik vind dat we altijd beleefd
en vriendelijk tegen het win
kelpersoneel moeten zijn. of
het nu de baas is of een ver
koopstertje. Andersom natuur
lijk ook. het is gelukkig niet
meer zo als zo'n twintig jaar
geleden; ik heb het zelf meege
maakt. Ik stond in een winkel,
later kwam mevrouw van de
tandarts binnen, zonder iets te
vragen werd mevrouw eerst ge
holpen, mevrouw werd naar de
deur geleid, deur opengedaan
voor haar' nog eens „dag me
vrouw, dankuwel". Voor mij
was ieder woord teveel.
Kijk, nu komt het bijna niet
meer voor dat wij als vrouwen
van de arbeidersklasse zo be
handeld worden."
Niet urgent
Mevrouw S. te A. schrijft:
„Een koopavond? Ik meen d?it
dit, nu bijna iedereen een /rije
middag heeft, niet zo urgent
meer is. Wel. zoals al gebeurt,
met Sint-Nicolaas, wanneer de
ouders graag samen gaan. Als
je zelf een zaak hebt lijkt het
mij alleen maar onvoordeliger:
je verkoopt er niet meer door,
maar wel extra kosten van
personeel, verwarming, verlich
ting. de maaltijden voor het
personeel.
Ik vind de koopgewoonten
wel veranderd, we zijn heus
wel prijsbewust geworden en
houden de prijzen goed in de
gaten. Natuurlijk maak je een
boodschappenlijst voor als je
er echt „op uit gaat". Wanneer
je in de morgenuren of op
rustige dagen inkoopt, dan is
mijn ervaring dat ieder even
vriendelijk of voorkomend is.
De verhouding winke
lier-klant? Wanneer men uit
gaat van het standpunt „de
klant is koning", neen, dan zit
er iets scheef in de maatschap
pij. Maar een winkelier vindt
het prettig dat men zijn zaak
bezoekt en mede daardoor
wordt men prettig bediend."
Heel anders Is de mening
van mevrouw S. K. te S. en
wij vinden dat zij in zoverre
gelijk heeft, dat vooral In. gro
tere' zaken niet de eigenaar
van de winkel de klanten be
dient, maar zijn personeel! „Ik
ben een jonge huisvrouw met
twee kleine kinderen, en ik ga
vaak winkelen. Soms sta Ik paf
omdat ik „prettig" geholpen
wordt, meestal gaat dat op een
zeer onverschillige manier en
vooral In de grotere zaken
vraag Ik zelden iets. maar zoek
het liever zelf niet om «en nijdig
antwoord of een onverschillig
hoofdknikken te voorkomen.
Heel kleine winkeltjes of
heel dure winkeltjes daargela
ten. maar voor de rest geloof
ik dat door een betere behande
ling van het personeel t.o.v. de
klant, de omzet flink zou stij
gen.
Nu denk je al gauw als je na
drie maal vragen een stuurs
antwoord krijgt: „Nou, ik ga 't
wel ergens anders proberen."
Daarom ook lijkt me hoe
wel i k geloof dat werkende
vrouwen het heerlijk zullen
vinden een koopavond niet
zo'n gelukkig idee. Hoe moeten
die meisjes die het overdag al
zo „moeilijk" hebben, 's avonds
ook nog eens hun klanten
vriendelijk te woord staan?"
Wpinig lijil
„Bij het lezen van het nieu
we onderwerp „winkelen"
dacht ik: daar moet ik eens
mijn pen voor pakken" schrijft
mevrouw V. te R. „Als werken
de vrouw heb ik weinig tijd
voor boodschappen doen, dus
zou ik het fijn vinden als er
per week één koopavond zou
Ik ben iedere dag om zes
uur thuis, nu doe ik zaterdag
morgens alle boodschappen. Ik
maak een lijstje voor wat ik
nodig heb en verlies zodoende
geen tijd om nog eens terug te
moeten. Dankzij de koelkast
kan ik de levensmiddelen tot
vrijdag goed houden en 's za
terdags wordt de voorraad
weer vernieuwd."
Noteren
„Voor de normale huishoude
lijke boodschappen noteer ik
regelmatig in mijn agenda de
artikelen die opraken of ver
vangen dienen te worden"
schrijft mevrouw B. te B. „Bij
het winkelen gaat de agenda
altijd mee de tas in. samen
met de portemonnee. Op die
manier heb ik de boodschap
penlijst altijd bij me. het voor
komt enerzijds het kopen van
artikelen die niet nodig zijn en
anderzijds bespaart men zich
extra loopjes naar de winkels
voor vergeten artikelen Boven
dien kan men achteraf eventu
eel nog nagaan wanneer men
iets gekocht heeft."
„Het kopen in grote zaken
vind ik fijn, omdat je alles bij
elkaar hebt, maar of de bedie
ning altijd zo fijn is, zal ik
maar in het midden laten"
schrijft mevrouw O. te D. Een
artikel dat zo over de toon
bank verkocht wordt gaat wel,
maar moet het bijvoorbeeld
stof zijn die per meter ver
kocht wordt en waarbij je wel
eens raad wil hebben dan
wordt ik liever door een oude
re verkoopster geholpen dan
door 'n jong meisje dat het
zelf niet weet.
Een oudere verkoopster heeft
veel meer ervaring en weet
precies wat je nodig hebt, jam
mer dat er steeds minder van
zulke verkoopsters komen.
In een speciaalzaak waar
vaak de eigenaar of eigenares
zelf helpt word je ook prima
bediend. Alleen hebben ze
soms niet zoveel keus. Super
markets zijn erg verleidelijk,
je koopt vaak meer dan je var
We eindigen voor vandaag
met de brief van mevrouw C.
P. te D. „Ik heb ruim veertig
dienstjaren als verkoopster ach
ter de rug, waarvan zeker vijf
entwintig jaar in warenhui
zen. Ik heb het dus nog meege
maakt dat de winkels dagelijks
tot acht uur geopend waren en
zaterdagsavonds tot elf uur. Ge
lukkig zijn die tijden voorbij,
nu is het heel wat beter: vijf
daagse werkweek (roulering),
vrije maandagmorgen en altijd
om zes uur gesloten.
Een koopavond is voor de ko
pers wel gezellig maar voor de
verkopers minder leuk. De
overwerktijd van Sint-Nicolaas
en Kerstmis ligt het personeel
altijd zwaar op de maag en
daarom dan ook géén koop-
Winkelen is tegenwoordig
erg gemakkelijk voor de
huisvrouwen, dankzij de super
markten. Alles bij elkaar en de
verkoopsters staan niet tegelijk
naast je om je iets op te drin
gen. Wèl moeten de ver
koopsters goed opletten dat er
niets gestolen wordt: de tassen
van de klanten zijn soms erg
groot en diep..."
DE LAATSTE weken zijn wa
nogal dicht bij één onderwerp
gebleven, waardoor, dat spreekt
vanzelf, heel andere onderwerpen
niet aan de beurt kwamen. Van
die onderwerpen nu is er een dat
ik toch wel graag eens u wil voor
leggen zoals een moeder het mij
voorlegde. Op het eerste gezicht
zeg je :daarmee heb ik niets te
maken, maar al denkende merk je
wel anders.
Het gaat hier over een meisje,
dochter van briefschrijfster, 17
jaar oud. en, zoals haar moeder
zegt: altijd bezig anderen van
dienst te zijn. Zo iemand tegen
wie je zegt: „Wat doe je weer
sociaal!" Als klein kind al druk
aan het zorgen, moeders z.g. kleine
hulp; op de lagere school steeds
begaan met de zieligen, de ver
drukten: legio zijn de schuwe, stil
le vriendinnetjes die mee naar
huis genomen werden, tafels van
vermenigvuldiging uitgelegd kre
gen, werden geholpen met overste
ken van de straat.
Later op de middelbare school
kwam daar het pompen bij voor
repetities, het meeslepen van de
niet-zo-vlotten en niet-zo-knappen
naar feestjes en schoolactiviteiten,
ja, zelfs het inviteren van jongelie
den voor verlegen klasgenoten als
er partners vereist waren, schrijft
der mama. Die het tussen haak
jes honderd maal heeft aangezien
dat haar dochter de kant van de
minst bedeelden koos en die dan
soms maar nét een korzelige op
merking kon inslikken.
NU NADERT het eindexamen.
Het kind is behoorlijk boven
de middenmaat. Er moet al iets
geks gebeuren wil ze met slagen.
En dan! Je zou haar nu eens in
een andere richting moeten stu
wen.
Maar natuurlijk wil ze kinder
verzorging, gezinsverzorging, ver
pleging, zending, maatschappelijk
werk, als het kon liefst alle stege-
lijk alleen haar leeftijd heeft
haar weerhouden tot een keuze te
komen. En natuurlijk is moeder
lief bang dat haar kind een sloof
je zal worden, altijd op sjouw
voor anderen, hele stukken van
haar persoonlijkheid (zo die de
kans krijgt zich te ontwikkelen)
verwaarlozend: charme, goed-ge-
kleed-gaan, een beetje onder de
mensen verkeren, uitgaan met
prettige jongelui, enzovoort.
Wel, moeder, wat tot iemands
wezen behoort kun je er niet
uitslaan, ook 'niet uit-spotten.
Al liet u uw dochter filosofie stu-
denren in de hoop op een briljan
te carrière voor haar (hoe vager
hoe mooier), dan toch zou ze, als
zij is zoals zij is, weer arme, weer
loze studenten op haar kamer ha
len, thee geveh, luisteren naar
grootse gedachten en liefdesproble
men, zou ze weer een paar
kneusjes tot haar vriendinnen re
kenen, zou ze wie weet vrijwillig
gaan werken waar hoofd en hart
en handen één zijn.
WAT IK zou doen? vraagt u.
Het kind een jaartje de deur
uit doen. Ze is rijkelijk jong.
Voor alles. Ook om te kiezen. Er
zijn twee manieren: of iets totaal
anders, bijv. een jaar bij een
Franse of Engelse familie in huis
«Zwitsers en wat u maar wilt), of
juist in de richting van haar aan
leg. om te zien of het bewogen
zijn met anderen haar in de reali
teit van dag tot dag ligt, bijv. in
de mogelijkheden van het diaco
naal jaar.
Ik kan dat niet beoordelen, ken
uw omstandigheden en ook het
kind te weinig. Maar in ieder ge
val er uit. Nergens leer je jezelf
zo goed kennen als een eindje van
het ouderlijk huis vandaan. Boven
dien loopt het lieve kind dan niet
de kans thuis voor alles op te
draaien, ongewild van beide kan
ten, maar ik ken dat!, en in een
jaar tijds met een cursusje ste
no-typen als doekje voor het bloe
den, een mokkend en narrig we
zen te worden.
Wie moeilijk leerde of zonder
animo boven de leerplichtige leef
tijd op school rondhing, mag om
mij compensatie vinden in het be
faamde „armen uit de mouwen ste
ken" (wat beslist niet betekent:
achter een toonbank leunen, geen
irriranter vrqyw dan een lusteloze
verkoopster, ik leef altijd op bij
een pittige winkeljuffrouw), maar
wie gehoor gaf aan het beroep op
haar geest, en die geest oefende,
verdient voortgaande oefening
ze moet er een heel leven mee
doen en zelf verder zien te ko-
NÓG ééN DING: apothekers-as
sistente, zégt u, ja, dat is
mooi. maar als uw dochtertje toch
al stil en lief is, zou u haar dan
wel in wéér een hoekje met al
leen-maar-meisjes op zo'n cursus,
nou ja, pak weg: één jongen mis
schien, stoppen? Ontplooit ze zich
dan wel? Ik vind zo iets prachtig
voor een handige, pientere jonge
dame die toch wel aan haar trek
ken komt, maar net niet voor zo'n
halve engel als u beschrijft.
Ook de vormingsklas van de
huishoudschool ach ja, allemaal
goed en wel, daar had uw onder
getekende heengestuurd moeten
worden toen zij op die lieve leef
tijd nog geen tafellaken van bed-
delaken onderscheiden kon en
geen perziken van pruimen, maar
kan uw dochter daar niet zonder?
Kan ze niet eens iets heel anders?
De helft van het besluit is voor u!
Als u maar begint met enthousiast
te zijn en mogelijkheden te etale
ren. als het u ook maar niet te
veel moeite is (wat zie ik dat
vaak. ja. niet bij u, maar om me
Hoe meer ik over de plaats, de
nieuwe plaats van de vrouw in
onze samenleving nadenk, hoe be
nauwder het mij wordt. Veel te
langzaam breekt bij ons vrouwen
het besef door dat het maar aan
zien van wat de mannen doen en
het luieren in een positie die
„vrouw en moeder" heet het
hoogste, naar men zegt wat een
vrouw kan overkomen UIT is.
Het minste dat wij kunnen
doen, is onze meisjes op zo verant
woord mogelijke wijze toe te
rusten naar aard en aanleg, en
zelfs dit minste is sommige ouders
teveel moeite. Geen wonder dat
maar nee. ik praat hier met een
moeder die wèl moeite doet.
Nog even een P.S.je: Jv doch
ters school heeft waarschijnlijk
een schooldecaan; dat is een lera
res of leraar met een lijst van
mogelijkheden voor iemand met
het einddiploma in kwestie. Ga
daar eens praten. Goede raad is
voor één keertje niet duur.