TV
T.V. kan nooit genoeg
misdaad aanslepen
RADIO
Gesproken weekblad
voor de radio
KRO wijzigt
derde net
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1967
I
en
spanning een
eerste vereiste
op het scherm
export vm de
harde series
uit amerika
Commentaar
Moeilijk kiezen
't Was gisteravond een hele drukte
op de beeldbuis, en voor velen zal het
een opgave zijn geweest keuze te
maken tussen NCRV- en VARA-pro-
gramma.
De NCRV had de beste uitzending
met Kees van Langeraads bezoek aan
Nederlandse vrijwilligers bij de ont
wikkelingshulp in Colombia, waarover
wij al eerder waarderend schreven,
zodat wij nu voor u naar het boeken
feest keken.
Sloeg u dat feest over. dan hebt u
niets gemist dan een geestige spot
ternij met een aantal auteurs door zin
gende Frans Halsema en een grappig
liedje over mevrouw Maigret. Enkele
minder beschaafde grapjes van Rinus
Ferdinandusse hebt u dan ook met
een niet hoeven slikken.
Voor het opofferen van een stuk
David Copperfield kreeg u Mies Bouw
man in 't vizier. Dat waren ditmaal
onder meer provo S.chimmelpenninck
die Amsterdams raadslid gaat wor
den, de onvermoeibare charmante
zangeres Vera Lynn, drie kunstschil
ders (o.w. Jan Wolkers), die zeiden
dat zij geen jaarlijks schildersbal no
di ghebben en radio-ver slaggever Henk
van Stipriaan die kwam napraten
over het proces in München.
Haar veertiendaags uitstapje had
Mies Bouwman ditmaal gemaakt naar
Brugge waar zij de populaire chan
sonnier Adamo tijdens zijn optreden
daar een bezoek bracht. Dit leverde
een aardig gesprek op technisch zeer
slechte film op.
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Op de beeldbuis
vallen de doden avond aan avond.
Doen ze dat niet reëel, dan is er
wel een moordproces aan de gang
of wordt er net op het randje van
de dood ingehakt.
We hoeven er niet meer over te
praten hoe opmerkelijk dat wel is:
we kunnen rustig het feit aanvaar
den dat de televisie nooit genoeg
misdaad kan aanslepen om de kij
kers te vermaken.
Enquêtes in allerlei landen ge
houden, wijzen het mede uit: de
tective- en politiefilms, misdaad
series en processen staan altijd
bovenaan de lijst. Cowboyverhalen
zijn ook goed, als er maar geweld
in voorkomt en dan kunnen histo-,
rische heldengeschiedenissen ook
nog dienen.
Geen spel zo ernstig of zo vroiijk,
geen show zo bont. ja zelfs geen tiener
programma al is het nog zo dol, kan
de misdaad naar de kroon steken.
stoel en dan is het verder niets dan
ogen openhouden: staat er Neder
landse vertaling bij dan hoeft
niet eens de oren in te spannen.
Laat
maar
Dat heerlijke gevoel van „laat maar
komen" stelt echter ongemerkt steeds
hogere eisen. Er is al zoveel gewéést
op tv. Shows kennen we al in alle
vormen en maten. Het liedjes-zingen
leidt niet voldoende af. Een documen
taire mag interessant zijn, maar neemt
dikwijls de geest niet voldoende in
beslag.
Ook zijn er te vaak raakpunten met
het eigen leven of de persoonlijke over
tuiging En dat vraagt inspanning.
Daarom blijft de waardering voor de
televisiedocumentaire bij zeer, zeer ve-
Lit de koers
Van Mierlo
In de stoel zat deze avond -r en wie
had dat niet verwacht? fractie
voorzitter mr. Hans van Mierlo van
D '66, die keurig netjes eerst de ge
legenheid kreeg om te ontkennen dat
zoveel vrouwen op hem hebben ge
stemd" (en hoe weet hij dat?). Ook de
hem aangewreven „Kennedy-immage"
wil hij graag weer kwijt.
Erg veel had hij verder niet te ver
tellen, of het moest zijn dat hij Vera
Lynn bewondert, niet kan schaatsen
en wel een beetje koken.
De vragen waren niet zo spits deze
keer, en de heer Van Mierlo beant
woordde ze met heel veel ernst, daar
bij niet vergetend zoveel mogelijk
j programmapunten van D '66 te berde
te brengen. Maar dat is het goed recht
van de politicus, zelfs van een kers-
Hoe zijn we daar zo toe gekomen,
hoe zijn de kijkers in vele landen in
die koers geraakt? De tijd, dat we ver
ontwaardigd schreven over dat soort
I toestanden in Amerika ligt ver wach-
j ter ons. Amerika heeft eenvoudig zijn
„harde series" geëxporteerd.... en tallo
ze tv-diensten hebben ze gekocht,
waarna de kijkers ze gretig oplikten,
Nu hebben we niets meer te ze£_
Ook bij ons staat de beeldbuis regelma
tig roodgloeiend van moorden
doodslagen, de gruwelen zijn da,
lijkse kost geworden en we kijken
met droge ogen en nog maar zelden
geschokt aan.
Voor een lijk meer of minder
we allang niet meer opzij: als er r
spanning is!
We geloven, hier de vinger op de
zere plek te leggen. Als er maar
spanning is! 's Avonds meegesleept
te worden door het boeiende
misdaadverhaal daar de vermoeid
heid van het werk en de perikelen
van het privéleven vergeten. Je
hoeft er niet voor uit te gaan, je zit
maar lekker in je gemakkelijkste
HILVERSUM Eén keer per maand zal het programma voor zieken er.
gehandicapten „Onder de hoogtezon" gedeeltelijk verzorgd worden door de!
„Stichting het algemeen gesproken weekblad voor blinden" te Den Haag.
Woertsdagmorgen 1 maart om 9.00 uur kan men deze rubriek voor de eerste'
maal beluisteren.
Het Algemeen gesproken weekblad voor blinden is 3 mei 1958 opgericht.
Er zijn thans 1000 abonnees. Het aantal luisteraars is waarschijnlijk een
veelvoud hiervan, gezien het feit dat vele bejaardentehuizen, waarin beiaar
den die niet meer of slechts met veel moeite een gewone krant kunnen
lezen, een abonnement hebben.
Sinds kort wordt het weekblad ook ter beschikking gestelde van anders
zins gehandicapten. In de NCRV-rubriek „Onder de hoogtezon" zullen velen
hen nu met dit weekblad gekonfronteerd worden.
Van Dalsum
speell weer
(Van onze kunstredactie)
AMSTERDAM Toneelkoning Albert
an Dalsum, die in 1964 afscheid nam, zal
toch nog naar de planken terugkeren. Hij
is bereid de rol van Okeanos te spelen in
de „Prometeus" van Aiscliylos.
Deze Griekse tragedie wordt tijdens
het komende Holland Festival opgevoerd
in Carré door een bezetting, waarin alle
Nederlandse toneelgezelschappen zijn ver
tegenwoordigd.
Regisseur Erik Vos acht het een grote
dat de oude meester onder zijn lei-
ig in het spel wil optreder
i carrière bij Van Dalsum
figurant in de „Gijsbrecht".
Uitwisseling van
Ideurenjournaal
VS en Japan
(Van onze radio- en tn-redactie)
HILVERSUM Dc Ver. Staten en
Japan zijn begonnen met wekelijkse
uitwisseling van journaalprogramma's
in kleuren via de nieuwe satelliet Lani
Bird. De experimenten worden zeer
geslaagd genoemd.
De uitwisseling werd officieel inge
leid met een toespraak van president
Johnson. Direct daarna kwam de Ja
panse premier Sato aan het woord.
De toespraken bevatten beleefdhe
den over en weer en het uitspreken
van de hoop op goede samenwerking.
Amerika bood daarop als eerste actua
liteitenprogramma een indruk aan van
het wereldkampioenschap lichtge
wicht-boksen, gehouden in Mexico-ci
ty.
Ie kijkers op het tweede, ja derde planj
staan. „Al dat gepraat op het scherm..."
wordt er dan geklaagd.
Maar een goeie misdaadfilm, nou,
daar blijft men voor thuis.
Niet één omroep ontkomt er aan,
deze eis van het zgn. „grote publiek"
te honoreren. In Nederland evenmin
als in andere landen. De culturele
VPRO noch de principiële NCRV
kunnen ermee volstaan hun kijkers
op andere zaken alléén te vergasten.
Misdaad moet en zal er zijn en er
gaat bijna nooit een avond voorbij
zonder dat aan dit verlangen een of
meermalen wordt voldaan.
Het is niet gezegd, dat de omroepen
zich dit niet realiseren. Een kleine be
zinning, omgezet in een zwakke reac
tie, doet zich op het ogenblik gelden.
In Duitsland heeft het tweede net een
„wat zachtere serie" met redelijk suc
ces gelanceerd en U weet, dat de
NCRV die overneemt.
'Hiermee (evenals met de minder
geslaagde Sherlock Holmes-serie) pro
beert de N.CRV daadwerkelijk stelling
te nemen tegen de „steeds harder wor
dende" Amerikaanse misdaadproduk-
Morgenavond is het weer Maigret en om juist te zijn
„Het geduld van Maigret", een spannend avontuur,
want de Parijse commissaris zit achter moordenaars en
juwelendieven aan.
Het spoor leidt o.m. naar de familie Pasquier, waar
Maigret eens een praatje gaat maken. Hij wordt er
ontvangen door moeder Pasquier (Beb Westerduin) en
haar beide spruiten, die de commissaris „onder vuur"
Deze twee hummels zijn in werkelijkheid Michael en
Merlijn Frijda, kinderen van Nelly Frijda, die ook een
rol speelt in deze aflevering. Ze behoefden maar even
op te treden en vonden het heerlijk. Bij de repetities
was het een groot vermaak, dat Jan Teulings (als
Maigrettelkens zo echt schrok van hun speelgoed
geweren.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. I AFRO
7.00 i
Toch iets
Hiermee doet men dan toch iets,
maakt men een gebaar, meer niet. Lie
ver een minder gruwelijke misdaadse
rie dan niets... dat kan immers niet!
De afleiding zoekenden zouden op de
neus kijken en het is de bedoeling
dat ze op het beeldscherm staren en
niet op die eigen
En worden we
misdadig van al dat geweld op het
I scherm? Ach, neen. Er wordt
altijd voor gewaakt dat de -politie wint
en elke schuldige, hoe verstopt ook, bij
de oren wordt gevat en ontmaskerd, als
het stuk of de film bijna uit is.
j Altijd komt de dader tevoorschijn,
altijd wordt het kwaad gestraft, de
misdaad ontdekt tot in de puntjes,
nemelijk of niet.
Af stom p<
ien
Zo gezien is de misdaad niet lonend
meer. Neen, met z'n allen worden we
niet slecht, alleen stompen we gewoon
af, schrikken we niet meer van hei
kwaad, willen we voornamelijk weten,
„wie het nu heeft gedaan
Maar die enkeling, die labiele fi
guur, onder welke ban raakt hij of zij
bij het aankijken van al die misdaad?
Tja... daarover denken we liever niet,
wanneer we ons in de handen wrijven
en zeggen: „Ha, vanavond begint
nieuwe serie", of: „Vanavond fijn Mai
gret, Treffer, een goede thriller, een
politiefilm..." of wat niet al.
't Is geen misdaad, naar een geroman
tiseerde misdaad te kijken en er
smaak in te hebben. De keurig afgeron
de gebeurtenissen staan immers ver
I van de werkelijkheid af. Of juist niet?
U il re
supporter
NORWICH
Een a
voet
balsupporter
verloochent zich
loochent zich nooit. Dit moet de 28-
jarige Peter Cooper hebben gedacht
toen hij zijn haar geel en groen liet
verven om toch vooral te laten blij
ken dat hij een aanhanger is van
Norwich City. Peter verklaarde dat
als de club in de Engelse competitie
wint, hij zijn haar zo zal houden.
Ik moest aan dit alles denken toen
deze week die afschuwelijke moord op
een jonge Turk in de kranten stond en
iemand volkomen ter goeder trouw op
merkte: ,,'t Lijkt wel een televisiever- j
tienerprogramma Moef ga ga.
7.30 uur Dick van Dyke-show.
8.20 uur Willy en Willeke Alberti in hun muzikaal
programma.
9.05 uur Weekendshow met De Mounties.
10.00 uur aflevering van „De vluchteling",
Ned. 2 KRO
8.05 uur derde aflevering van beroemde Engelse pro
cessen „De zaak Tichbornet.
8.55 uur amusementsprogramma „Mik" uit Zwolle.
9.55 uur reportage literaire pop-show van het Boe
kenfeest.
VANAVOND TE HOREN
Hilvt
i i VARA
6.45 uur opera-fragmenten van vóór 1910.
8.05 uur Metropoleshow.
8.45 uur slotklankbeeld „Revolutie in Nederland".
10.05 uur hoorspel „Het schilderij", perikelen in een
klooster.
10.40 uur Plein en publiek, modern informatiepro-
7,30 uur Zingenmg.
8.30 uur verzoekplaten
10.10 uur Jules de Corte in Roulette.
10.45 uur Goal, muzikaal sportprogramma.
Ha IVO SOUTH AMP-
TON - Beter
emigrant ten halve ge
leerd De 47-
jarige Edward Knigt Uit Ashford in
Engeland had besloten naar Australië
te emigreren. Nauwelijks had het schip
de haven van Southampton verlaten
of hij kreeg spijt. Hij wist de gezag
voerder van het schip over te halen
een motorboot te vragen die hem van
boord kwam halen.
37
Opnieuw sluipt hij door de gang van de school. Het Is
bijna het eind van de schooldag. Hij hoort hoe vader met
de leerlingen een psalm zingt Als hij naar de zolder is
geklommen, eindigt het zingen. Het wordt heel stil. Vader
gaat nu voor in dankgebed, weet hij. De kinderen zitten stil
voor hem met gevouwen handjes. Er zullen er wel een paar
zijn die stiekem kijken. Hij ziet in gedachten de klas voor
zich en luistert onderwijl scherp of hij wellicht vaders stem
kan horen. Maar het is volkomen stil. Het zachte spreken
dringt niet tot de zolder door. Wel echter de luide kin
derstemmen als het gebed ls uitgesproken en vader de deur
van de klas wijd open heeft gezet. Rumoerig draven de
kinderen de zonnige herfstdag in.
Als de meisjes en jongens het lawaai hebben meegenomen
en het weer stil in de school is geworden, trekt Carel een
oude stoel in de lichte plek onder het dakraam. Hij gaat er
zitten en slaat de zware bijbel, die hij op zijn schoot heeft
liggen, open. Achterin vindt hij het boek Tobias en weldra
is hij verdiept in de geschiedenis van de oude Tobias die,
doordat hij de uitwerpselen van een zwaluw in de ogen
heeft gekregen, blind is geworden. Aandachtig leest hij het
verhaal en in zijn verbeelding ziet hij de oude, godvruchtige
man en zijn vrouw Anna, terwijl ze wachten op de terug
keer van hun enige zoon, die naar Medië is gereisd om er de
tien talenten zilver te halen, die daar indertijd aan zekere
Gabaël ter bewaring waren gegeven. Hij leest hoe de zoon
op deze reis in het huis komt van zijn oom Raguël in
Ekbatana en daar de schone dochter Sara ontmoet, die door
haar vader reeds aan zeven mannen was gegeven, die echter
allen, na de huwelijksnacht, door de jaloerse boze geest
Asmodi waren gedood. Maar als de jonge Tobias met zijn
nicht Sara trouwt, vlucht de boze geest dank zij de raadge
vingen die de bruidegom van de engel Rafaël heeft ontvan
gen en Tobias blijft gespaard. Met zijn vrouw en haar rijke
bruidsschat keert hij naar huis terug, waar hij de ogen van
zijn oude vader met de gal van een vis geneest.
Enige malen herleest hij het verhaal. Onderwijl vormt
zich in zijn denken een scherp beeld: de oude Tobias, zit
tend naast zijn vrouw en aan hun voeten het hondje, dat de
zoon op zijn tocht vergezelde en hdn zijn thuiskomst heeft
aangekondigd. In zijn gedachten laat hij het schilderij
ontstaan. Tobias en zijn vrouw zal hij plaatsen op een
stenen bank voor het huis en hij zal de compositie op het
linkerplan afsluiten met een bosgezicht. Hij zal... Hij
droomt, maar het paneel blijft onberoerd op de ezel staan.
Het licht glijdt er langzaam van weg, terwijl uit de hoeken
van de zolder de duisternis naderbij komt. Carel merkt het
niet De bijbel ligt opengeslagen op zijn knieën en zijn
handen rusten erop. Hij is ver weg; hij toeft met de gedach
ten in een gedroomde tuin, waar twee mensen wachten op
de zoon die is teruggekeerd.
Hij ziet pas weer de nog maar flauwe lichtplek van het
dakraam op de nu vrijwel geheel duistere zolder, als hij
wordt opgeschrikt doordat er iemand naar boven komt. Hij
hoort zijn naam roepen: „Carel!" En nog eens: „Carel, ben
je hier?"
Het is de stem van Tobias, zijn zwager, die hem is gaan
zoeken. Het moet al laat zijn. Ongetwijfeld hebben ze thuis
al met de avondboterham zitten wachten. Hij staat op en
loopt naar het trapgat, terwijl hij antwoordt: „Ja, hier ben
ik."
Tobias wacht beneden totdat Carel van de ladder is ge
daald. Dan zegt hij: „We werden ongerust; 'we wisten niet
waar je gebleven was."
Geen vraag: wat deed je hier? Alleen een blik op da
bijbel, die hij onder de arm draagt. Dan het verzoek: „Kom
straks even bij me praten."
Hij wacht niet op een antwoord. Hij laat Carel achter
langs naar binnen gaan en loopt zelf door naar de pastorie.
Carel vindt in het achterhuis de familie nog rondom de
tafel. Met één blik ziet hij, dat het avondeten al is gedaan.
Alleen op zijn plaats ligt nog een stapel boterhammen. Een
paar schijven spek liggen ernaast. Hij zegt: „Hier ben ik,
het is laat geworden." Meer niet Het is ook niet nodig.
Niemand vraagt een nadere uitleg. Het lijkt wel of het is
afgesproken om niets te vragen. Want zelfs de jongs ten
houden hun mondjes en kijken een beetje schuw naar die
grote, donkere broer, die het zware boek, waaruit vader
altijd voorleest, op de kast zet en dan bij hen aan tafel
schuift.
Zwijgend en in zichzelf gekeerd want zijn denken
houdt zich nog bezig met de geschiedenis van Tobias eet
hij zijn brood. Als hij van tafel is opgestaan, gaat hij naar
de woonkamer, waar in het wiegje Aeltje slaapt. Even kijkt
hij stil op het kind neer. Dan buigt hij zich voorover en
kust het voorzichtig op het hoofdje...
Wordt vervolgd
haal!'
e zijn toch wel
gestompt.
LONDEN
In het Londen-
se Hammer-
eind af- 9FIS smith-zieken-
huis zal bin
nenkort een automaat in werking
(Van c
e radio- en tv-redactie)
HILVERSUM De KRO heeft zijn
programma voor maandag, Hilversum
III. belangrijk gewijzgd. De uitzending
A'dam '66" (1112 uur) wordt vervan
gen door een programma met toppers
uit 1966.
Tussen 2 en 3 uur komt inplaats van
„Even draaien" een jazz-programma
Lex Lammen en de uitzending
„Klik" (34 uur) vervalt eveneens.
uur zullen nu Nederlandse lichte
platen worden gedraaid.
worden gesteld die in een half
uur tijd veertien verschillende
bloedproeven kan nemen. Het
stellen van een diagnose wordt
hierdoor versneld. Ook het ver
blijf van de patiënt in het zieken
huis wordt hierdoor bekort met ge
middeld twaalf en een halve dag.
Het apparaat kost 350.000 gulden.
Tevens zal het instrument de ge
gevens van 35.000 patiënten in zyn
geheugen kunnen opslaan.
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
„Mag ik alsjeblieft deze
fles hebben?" vraagt Stik-
keltje. Maar de tovenaar
schudt van nee. „Je krijgt
hem alleen, als jullie me
hier in de zaal drie on
zichtbare dingen brengen,
i die er toch zijn! Goeie
morgen!" En dan staat hij op; het gesprek is blijk
baar uit! „Kijk, de deuren gaan vanzelf weer, net
1 als straks" zegt Bruunke. Maar Stikkeltje let er
niet .op. Hij herhaalt maai steeds „Drie onzichtbare
dingen, die er toch zijn!'... Nu lopen ze weer
buiten, ,,'t Wordt niks, Bruunke, die vinden we
nooit" zegt Stikkeltje mismoedig. „Maar we moe
ten: denk eens aan die arme Jasper" herinnert
Bruunke hem
