TV
Nieuwe tv-familie komt
maandag bij U aan jp
RADIO
TACHTIG STEMMEN,
ZEVENTIEN KOREN
en
Boekenfeest
op televisie
a met Soekarno
ZATERDAG 18 FEBRUARI 1967
NCRV-SERIE: DE HELD
(Van onze radio- en tv-redactie)
rk; HILVERSUM Tegenwoordig be
te hoeven we niets meer te missen van
landelijke evenementen: de camera
332 gaat voor ons kijken en wij behoeven'
ons toestel maar in te schakelen om
ia- erbij te zijn.
Zo krijgen we van de VARA dit
Jaar het boekenfeest In de RAI thuisbe-1
zorgd. Een uur lang kunnen we vrij- I
dagavond a.s. horen en zien wat daar
gebeurt onder het motto „Er is nog
I nooit zoveel..."
'de Aan dit festijn werken mee: Hen-
h« riëtte Klautz, Rinus Ferdinandusse,
'eJ Ton Lotz, Anny Deiorie. Albert Mol,
Harry Boting, Frans Halsema, het Vo-
lendams Operakoor, de dansers van
0JScapino, de Beatgirls onder leiding
j van Diana South en een groot orkest
or! onder directie van Frans de Kok.
Er zijn teksten van Jan Blokker, Ri- j
glnus Ferdinandusse en Michel van der;
Plas. Harry Bannink en Frans de Kok
en zorgden voor muziek en arrangemen- i
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Indien u er zin in
hebt, een nieuwe Amerikaanse
televisiefamilie te leren kennen,
moet u maandagavond om half
acht afstemmen op Ned. 1 bij de
NCRV. Dan komen ze even bij u
aan voor een eerste kennis
making: dit heel-ideale gezin van
vader Sam, moeder Ruth en
het onvermijdelijk parmantige
zoontje Paul. allemaal samen
Garret geheten en gereed om u
in te wijden in hun huiselijke
geheimen.
„De held" heet deze serie, die
sinds een jaar in Amerika loopt
en zich mag verheugen in de
gunst van een miljoenenpubliek
dat er dol op is.
We behoeven het elkaar niet te verhe
len: in Amerika staan de televisiever-
zinners voor niets. Zij hebben twee
formules voor populaire reeksen die
in feite nooit aan een einde behoe
ven te komen: de lieve, romantische
familie waarin vooral de va-
der-zoon-verhouding een belang
rijke rol speelt én de cowboygeschie
denis, waarin alles duidelijk
zwart-wit wordt gesteld: goed-uit-
hoogst bekwame helden die
aan het langste eind trekken,
tegenover slordige prairie-boeven
die men onmiddellijk herkent aan
iets gemeens in de ogen en die aan
het slot van elke aflevering het on
derspit delven, zodat de serie met de
held in top kan voortgaan en zich
niet meer om de verslagen schurk
hoeft te bekommeren.
Wie nu echter een combinatie van die
twee pijlen-op-de-boog kan beden
ken schiet daarmee vanzelfsprekend
recht in de roos, en dat is Leonard
Stern, een oude rot
lukt.
Voordat de operette „Polenblut" be- j Je moet maar op het idee komen: je
gint, tussen 8.30 en 8.50 uur, zal deze I neemt een allerliefste, bedeesde
reportage te zien zijn. De Brandpuntre-huisvader met twee linkerhanden en
dacteuren zijn een stapje verder geko- I laat hem tv-acteur worden in de rol
men en hebben president Soekarno te I van cowboyheld. Maak er een lekke-
spreken gekregen. Dit gesprek is in de re mixe van en het publiek
reportage verwerkt. I amuseert zich dubbel.
Dit is allemaal 14 jaar geleden en
sindsdien is Richard Mulligan door
zijn aangeboren talent snel opge
klommen, vooral toen bleek dat hij
sterk fotogeniek is. Een kleine rol
voor de televisie bracht hem direct
verder en in korte tijd stond hij
voor tv- en filmcamera's.
Hij is getrouwd en heeft een zoontje
van acht jaar.
Wonderkind
Hoewel hij in „De held" ook zon jon
getje heeft, is dit niet zijn eigen
kind. Paul Garret wordt gespeeld
door een soort wonder-filmjongen.
In deze serie gaat hij door voor een
achtjarig knaapje, maar hij is al elf
en heeft een indrukwekkende car
rière achter de rug, deze Bobby Ho-
>KJ zwart-w
Morsen gesprek
°jj i I tesenov,
n- HILVERSUM Het Brandpunt-
r* team dat op het ogenblik in Indonsië
ooj verblijft zorgt voor een extra- uitzen
ding, welke de KRO morgen (zon
dag) avond in zijn tv-programma op
Ned. zal invoegen.
Scène uit fle nieuwe serie De held.
Naar dit eenvoudige recept, dat niette
min wijde perspectieven voor ex
clusieve hapjes opent, is „De held"
opgezet.
Sam Garret is tv-acteur en speelt in
een cowboyserie waarin hij de top
man is, die beter rijdt, schiet en boe
ven verslaat dan wie ook. Als het
geweldig toegaat voor de camera's
verandert het beeld en ziet u Sam
thuis, waar hij de onhandigheid en
verlegenheid zelve is, niet eens een
kinderpistooltje kan vasthouden en
doodsangst voor paarden vertoont.
Niet kritisch
Dan moet u niet kritisch gaan worden
en zeggen: hoe kan dat nou? Heeft
hij in de studio dan niets geleerd?
Hoe kan hij daar op paarden
heensnellen en goochelsnel met pisto
len tekeer gaan en thuis zo'n held
op sokken zijn?
het vak, ge-Laten we dat gewoon accepteren, want
een komedie laat erg veel toe en van
het contrast moeten we het hebben,
zegt meneer Leonard Stern. U zult
ervaren, hoeveel pret je daarmee
kunt hebben!
Neem nu die eerste aflevering, als
Sam jiiet in staat is, dat pistooltje
van zijn zoontje van zijn hand af te
krijgen en er zo mee naar een ouder
avond en een duur tv-diner moet...
zoiets zal je maar overkomen als
cowboy-held!
En dat is juist het pregnante van het
verhaal: tegenover het schijnbestaan
van Sam Garret op het tv-scherm
staat de werkelijkheid van het nor
male leven.
Hij speelde rollen in verscheidene tele
visieseries, bijna van kleuter af.
Groot succes had hij ln de Donna
Reed-show (bij ons uitgebracht door
de NCRV onder de titel „Alles
draait om moeder") en ook was hij
te zien in afleveringen van „Dokter
Ben Casey", „Route *66", „Onze
vriend Higgins" en vele andere popu
laire reeksen.
Ten slotte nog mama Ruth Garret, dat
is Mariëtte Hartley, die in haar va
derland een bekende actrice is. Zij
maakte naam door Shakespeare-ver-
tolkingen op het toneel, had hoofdrol
len in diverse films (o.m. bij Hitch
cock) en speelde gastrollen in beken
de tv-series als Bonanza, Dr. Kilda-
re, The Virginian, ook nog eens Ben
Casey en verscheidene andere: U
zult zich dat gauw genoeg herinne
ren ais u haar maandag weerziet.
En dan nu maar afwachten, hoe het
allemaal gaat met „De held".
Gevaarlijk
experiment
Vanavond zendt de VARA op Ned. 1 de derde muzikale
soiree met John van Kesteren als gastheer uit. II ziet hem
hier op dc foto samen met de beroemde sopraan Dorothea
Chryst, in duetten uit de opera's Paganinien „La Bohème".
Dorothea mag de grote artistieke figuur zijn die vanavond
gast is in het programma, het Sportinterview zal ook niet
ontbreken en daarvoor maakt Abe Lenstra zijn entree.
Dank zij deze formule om ..bekenden van toen" te laten
optreden, heeft de show tweeërlei aantrekkelijkheid, en dat is
wel nodig om een breed publiek ervoor te interesseren.
Al is John een charmante gastheer die niet schroomt Z{jn
veelzijdig zangtalent te demonstreren, toch vinden sommige
kijkers zijn shotv te zoetelijk. Abe is ditmaal de man die er
een pittig smaakje aan moet geven.
(Vai
e radio- ep tv-redactie)
HILVERSUM In dc KRO-gids la- I
zen wij een stukje dat te aardig is om
het U te onthouden. Het handelt over
de knapheid van de Ned. Radio Unie. j
die dan wel klaagt over gebrek aan i
geld, maar niettemin uitstekend weet j
woekeren met haar financiën. Zo
7 heeft zij 80 zangers en zangeressen in
vaste dienst. U denkt misschien: dat is
nogal wat, maar... ze maakt er ook j
niet minder dan 17 koren van!
Dit zegt de KRO- kroniekschrijver
Het jaarlijks tekort bij de Neder-
landse radio beloopt de 9 miljoen.
„Het water staat ons tot de lippen",
zei mr. Roosjen in zijn Nieuwjaarstoe-
- spraak. Er zijn wel mensen, die vinden
er in Hilversum maar wordt ge
daan alsof het allemaal niks kost.
Maar er wordt juist heel zuinig ge-
Frappant is het bijv. hoe er wordt
gewoekerd met dat éne reservoir van
43 dames en 37 heren, die officieel in
dienst van de NRU het Groot Omroep
koor vormen. Zij komen, afgezien van
solistisch optreden (bij NRU- orkesten)
ln de volgende formaties voor de mi
crofoon:
Groot Omroepkoor
Groot Omroepmannenkoor
Groot Omroepvrouwenkoor
Omroepkoor
Omroepmannenkoor
Omroepvrouwenkoor
Klein Omroepkoor
Klein Omroepmannenkoor
Klein Omroepvrouwenkoor
Radiokoor
Radiomannenkoor
Radiovrouwenkoor
Klein Radiokoor
Omroep a capellakoor
Omroepkamerkoor
Omroepdubbelkwartet
Radiodubbelkwartet
Wij zouden wel eens willen weten,
waar het Klein Radiomannenkoor, het
Omroep a capellavrouwenkoor, het
Omroepdubbelmannenkwartet en het
Radiodubbelvrouwenkwartet eigenlijk
zijn gebleven!
(Tenslotte zouden 21 koren nóg meer
bezuiniging betekenen!)
HILVERSUM In het programma
„Opus 13" dat de VARA vanavond op
Ned. 1 uitzendt, kunnen de kijkers ge
tuige zijn vqn „een gevaarlijk experi
ment". Het ziet er althans gevaarlijk
genoeg uit, maar de trucs van David
Berglas zijn ons inmiddels vertrouwd
geworden en dus zal het allemaal wel
goed gaan.
David Berglas ontvangt nl. de Ameri
kaanse scherpschutter Morety (Pool
van geboorte) die verrassende staaltjes
van schietkunst demonstreert. Hoogte
punt van de voorstelling is het volgen
de. Personen uit het publiek die wille
keurig worden gekozen, moeten enige
patronen kiezen, die Morety moet afvu
ren. Ze staan allemaal op scherp, op
één na. Morety gaat aan 't schieten en
j zal dan de losse patroon, die in niets
I i j u v*verschil niet de andere, moeten over-
Sam noch Ruth, en als u goed hebt houden. Daarmee gaat hij op Berglas
toegekeken naar de Donna schieten 6
j Reed-show ook zoontje Paul. zullen
helemaal onbekenden voor u zijn. Het gaat er dan i
Bent u door dit verhaal nieuwsgierig
geworden, dan wilt u ook wel weten,
wie het drietal dat u gaat leren ken
nen, eigenlijk is.
Herkenning
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 VARA
7.00 uur feuilleton „Mrs Thursday".
8.20 uur actualiteiten.
8.45 uur muzikale soirée met Johan van Kesteren.
9.25 uur quiz „Tel uit je winst".
10.00 uur goocheltrucs in „Opus 13".
Ned. 2 NCRV
8.05 uur de Amerikaanse blueszanger Josh White ii
zijn 8e opstreden.
8.15 uur film uit de misdaadserie „Politiemuseum"
9.30 uur Farce Majeure, actueel cabaret.
9.50 uur „Druk-werk", religièus programma.
VANAVOND TE HOREN
Rilve
r 7 VARA
7.40 uur literaire rubriek.
8.05 uur Promenadeorkest speelt.
8.45 uur documentaire „Revolutie in Duitsland", her
innering aan 50 jaar geleden.
10.05 uur hoorspel „In marstempo".
10.50 uur Rakelinks, satirisch programma.
11.25 uur Kees Brusse in Babysitten.
Rilve i
i 11 KRO
Sam is nl. Richard Mulligan, die eer-1 goede kogel daarvoor kiest....
der optrad in „De verdedigers" en
„Route '66". Hij is de zoon van een>
New Yorkse politieman en wilde
van jongsaf geestelijke worden. Na
een jaar universitaire studie aan een
seminarie veranderde hij van oplei-j
ding. omdat hij meende, te kunnen;
schrijven. Hij ging over naar de let
terenstudie en schreef zelfs een een
akter. Toen hij eens in geldnood
zat, probeerde hij die te verkopen1
aan een klein toneelgezelschap.
7.30 uur Zingening.
dat hij de 8.30 uur verzoekplaten.
I 10.10 uur Jules de Corte in Roulette.
10.45 uur Goal, muzikaal sportprogramma.
Derde gesprek werew.
,De bezetting
Er komt een dag, waarop Rembrandt het zijn leerlingen
vertelt. Zijn vrouw is in bed gebleven. Ze voelt zich te zwak
om op te staan. De dokter is geweest en heeft bedenkelijk
gekeken. Veel rust; heel veel rust. Dat was het enige dat hij
kon zeggen. Daarom vraagt de meester zijn leerlingen alles
zo stil mogelijk te doen, niet luidruchtig te spreken en niet
met deuren te slaan.
Carel verneemt het 's middags. Rembrandt heeft hem
apart genomen en hem zijn ongerustheid niet verzwegen.
„Misschien betert de vrouwe als het lente wordt", troost
Carel. Maar hij weet zelf, dat hij dit niet gelooft. Saskia is
hard ziek. Men behoeft geen dokter te zijn om dat te kun
nen zien.
Wat de meester hem vertelde, heeft hem niet verbaasd.
Toch is hij erdoor geschokt. Niettegenstaande het een helde
re winterdag is, lijkt het hem of de zon achter een wolk is
schuilgegaan. Hij voelt zich terneergeslagen en het werk wil
niet vlotten. Als hij naar huis gaat, loopt Gerbrand een eind
met hem op en samen spreken ze over wat opnieuw het
geluk van hun meester bedreigt.
Thuis wil hij het Aeltje vertellen. Maar als ze hem in het
voorhuis tegemoet is gekomen en haar armen om zijn hals
heeft geslagen, blijven de woorden hem in de keel steken.
Heel haar wezen straalt zoveel geluk af, dat hij het niet
over zijn hart kan verkrijgen om er de domper op te
zetten, die voor hem deze dag zo donker maakte. Hij houdt
zichzelf voor, dat hij het haar straks wel kan vertellen. Hij
komt er echter pas toe als ze zich gereedmaken om naar bed
te gaan. Want eerst heeft zij groot nieuws. Ze voert hem
aan haar arm mee naar de binnenkamer. En als ze daar met
em staat bij de schouw, waarin een knappend vuur brandt
dat het vertrek aangenaam verwarmt, zegt ze: „Carel, ik
geloof... ik geloof..."
Ze hapert even en rood kleuren plotseling haar wangen.
Carel kijkt haar nieuwsgierig aan. Vragend ook.
Maar terwijl zij glimlachend naar hem opziet, meent hij
te begrijpen. Hij pakt haar verrast bij de bovenarmen,
drukt haar tegen zich aan en vraagt: „Geloof je?... Bedoel
je?"...
Ook hij behoeft de zin niet uit te spreken. Zij knikt. Dan
zegt ze nog eens, ten overvloede: „Ja, ik geloof het zeker,
Carel."
Hij gaat zitten en trekt haar op zijn schoot „Vertel het
eens," vraagt hij. En dan vertelt ze, terwijl ze met het hoofd
tegen zijn schouder leunt, dat ze al een paar keer 's och
tends als hij naar de timmerwinkel was, onpasselijk was
geworden. Nu vandaag had ze zelfs moeten overgeven.
„Het kan toch niets anders zijn?" vraagt hij bezorgd.
Doch zij stelt hem gerust. Er is nog een andere aanwijzing.
Ze rekent het hem voor, als moet ze zijn geheugen opfrissen.
Doch hij is al overtuigd. Deze aanwijzingen zijn niet mis te
verstaan. Er zal een kindje komen. Een kind van Aeltje en
hem. De gedachte ontroert en overweldigt hem. En terwijl
hij haar steviger tegen zich aandrukt, kust hij haar in de
hals, op de oren en op de wangen. Ten slotte vinden hun
monden elkaar. En dan zitten zij daar totdat in het scheme
rig geworden vertrek een kou langs de benen opkruipt en
hen doet ontdekken, dat het vuur bijna is gedoofd.
Zo is nu het leven. Terwijl het in Aeltje Fabritius groeit,
sterft het in vrouwe Van Rijn. De lente heeft voor Saskia
niet de verbetering gebracht waarop werd gehoopt. Integen
deel ze is steeds zwakker geworden.
Als op een van de eerste warme dagen van de beginnende
zomer Amsterdam in een feestroes is, omdat prins Willem,
de zestienjarige zoon van de stadhouder, met zijn nog niet
twaalf jaar oude bruid de stad bezoekt, zit Rembrandt
met bange voorgevoelens aan het ziekbed
van zijn vrouw. Carel wandelt onderwijl met Aeltje
door de feestelijk drukke en versierde straten en waakt er
angstvallig voor, dat ze zich niet te veel vermoeit. Als ze een
taveerne passeren, waaruit rauwe, dronken stemmen naar
buiten klinken, zodat Aeltje verschrikt zijn arm drukt, trekt
hij haar snel mee een zijstraat in waar het rustiger is.
Vanzelf gaan zijn gedachten terug naar een jaar of drie
herinnering eraan maar liever niet op tegenover Aeltje...
De meester aan het ziekbed van zijn vrouw, dat een
sterfbed zal blijken te zijn. De leerling aan de zijde van
haar, die het nieuwe leven in zich draagt. Sterk voelt ze het
kind in haar schoot bewegen als Carel haar op de avond
van de tiende juni heeft verteld, dat vrouwe Van Rijn ia
gestorven. Aeltje was erop voorbereid, dat deze boodschap
haar de een of andere dag zou bereiken. Nochtans is zij
erdoor van streek. Vooral omdat zij denken moet aan Titus,
die net negen maanden is geworden... Ze snikt als zij de
dood van Saskia heeft vernomen. En het ongeboren kind
reageert hier scherp op. Zijn bewegingen maken haar
anstig, zodat ze vraagt: „Carel, het kan nu toch niet geboren
worden?"... (Wordt vervolgd)
DAKAR
In de Westafri-
kaanse staat
Senegal is een
centrum opge
richt waar alle wereldburgers ge-
burger
registreerd zullen worden. Het bu
reau is opgericht na een pleidooi
van dertien vooraanstaande Sene-
galezen die het wereldburgerschap
zien „als de enige weg om de we
reld van de catastrofe te redden".
De Nobelprijswinnaar prof. Al
fred Kastler uit Frankrijk, Abbe
Pierre -van de gemeenschappen van
Emmaus en de Britse filosoof lord
Russell hebben zich achter het we
reldburgerschap gesteld.
Deze groep zat echter niet te wachten
op een stuk, maar op nieuwe ac
teurs. Plotseling voelde Mulligan
zich tot het toneelspel aangetrokken
en het gelukte hem vrij gemakke
lijk, bij dit gezelschap te komen, zon
der ooit iets meer dan studentento
neel te hebben gespeeld.
HILVERSUM Het derde discussie
programma over „De bezetting" wordt
zondagavond a.s. tussen 9.40 en 10.40
uur uitgezonden op Ned. 2. Ook nu
weer zal dr. J. A. H. J. S. Bruins Slot
het gesprek leiden.
De gedachtenwisseling heeft nu be
trekking op de drie uitzendingen, wel
ke dr. L. de Jong (in herhaling) wijdde
aan het voormalige Nederlands Indië:
bedreiging, strijd en Japanse bezetting.
X De nieuwe oecumenische bijbelverta
ling in het Italiaans zal volgend jaarl
verschijnen, zo heeft de uitgever mee
gedeeld. Sinds 1959 hebben 36 geleer- i
den (rooms-katholieken, protestanten,
orthodoxen en joden) aan deze uitgave
gewerkt. Een dergelijke brede samen
werking bij het vertalen van de Bijbel
is nog niet eerder voorgekomen.
CAMBRIDGE
De biblio
theek van de
Havard-universiteit in Cambridge
heeft van een Newyorkse verzame
laar een brief van Galilei cadeau
gekregen. De beroemde astronoom
schreef de brief op 5 januari 1601
in Padua om iemand te bedanken
voor een gedicht dat hem werd
toegestuurd.
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
De vriendjes gaan op
stap. „Daar: een richting
aanwijzer!" zegt Stikkeltje.
„Even kijken: staat de
Sneeuwberg erop? Ja, ge
lukkig, daarheen!"
Het wordt al donker.
„Ik ben zo moe!" klaagt
Stikkeltje. „En ik heb zo'r
de bomen. „Dat is tenminste iets om te eten!"
zegt Bruunke dankbaar.,
„En daar is een verlaten spechtenhuis; daar
gaan we fijn slapen", stelt Stikkeltje voor. Even
klimmen en „Een mooi, droog plekje", prijst Stik
keltje. En even later snurken ze al!
