SLOTTKE DANIG AAN
DE TAND GEVOELD
Griep? Chefarine „4"
doet wonderen!
WfÊÊÊk:
Tsjoe En-lai: staakt
vuren in Sinkiang
Uit de Haagse hof geplukt
Nederlander
in Parijs
gearresteerd
Vietcong geeft
verliezen toe
Bittere
erfenis van Johnson
NIEUWE LKiDSE COURANT
"S
WOENSDAG 1 FEBRUARI 1967
Ze redde niemandnog
geen kind of grijsaard
Dodelijke krabbels in
een keurig handsehriïl
Afleiding
"DUSLAND en China staan thans
op dramatische wijze tegenover
elkaar. Van beide kanten worden j
dreigementen geuit. Een diplomatie-
ke breuk wordt mogelijk geacht. I
Langs de gemeenschappelijke grens I
staan grote troepenmachten tegen-
over elkaar. Moskou is voorbereid]
op een Chinees avontuur om de
aandacht af te leiden van de interne
strijd.
Lang heeft Peking Amerika als de
grootste vijand van de Chinezen be-1
stempeld. Sinds het uitbreken van
de culturele revolutie is Rusland een
nog grotere bedreiging.
Dit hoeft niet noodzakelijk te bete- i
kenen, dat gevechten zullen uitbre
ken aan de Russisch-Chinese grens. I
Ook al kunnen de gebeurtenissen
in de grensprovincie Sinkiang daar- j |aat werd de 64-jarigc Gertrud Slottke
(Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen)
MÜNCHEN Een zwarte dag voor fraulein Slottke. Een
gloriedag voor de officier van justitie, dr. B. A. Huber. Een
dag vol leugens, vol gruwelijkheden en vol bureaucratisch-
juridische termen voor pers en publiek, voor een klas van mid
delbare scholieren ook, die met hun leraar een deel van de
tweede zittingsdag bijwoonden in de tweede week van het proces
tegen de drie schrijftafelmoordenaars van 100.000 Nederlandse
Joden.
Van 's morgens vroeg tot 's avonds
toe aanleiding geven.
i de tand gevoeld. Ze moest
De nieuwe krachtige anti-Russische I spitsroeden lopen vanwege de scherpe
campagne onder leiding van de aan- j vragen, die op haar werden afgevuurd,
hangers van Mao kan bedoeld zijn Ze "Oesl, zij het helaas niet al te vaak,
om de strijdkrachten te dwingen>ekennen. wat ze aanvankeltjk meende
zich aan het gezag van de Mao-
gezinde leiders te onderwerpen.
Daarbij zal ook gebruik worden ge
maakt van de ontwikkelingen in
Sinkiang. Ongetwijfeld zal de op
stand daar aan Russische invloeden
worden toegeschreven.
Afgewend
"DELANGRIJK is de uitslag van de
parlementsverkiezingen in Ja
pan. Daaruit blijkt vertrouwen van
de bevolking in het beleid van pre
mier Sato.
Diens partij verloor niet zoveel ze
tels als werd gevreesd. Het gevaar
dat Japan door innerlijke verdeeld
heid zou worden verscheurd lijkt
afgewend.
Voor de gematigde socialisten en de
nieuwe Komeito-partij (tegen cor
ruptie) beantwoordt de uitslag aan
de verwachtingen. Dit kan niet ge
zegd worden van de linkse socia-
Deze laatsten had men een flinke
winst toegedacht ten koste van Sa-
te kunnen ontkennen.
Haar verdediger, de specialist in
nazi-processen, dr. Rudolf Aschenau-
er, week niet van haar zijde. Hij
stond haar bij met raad en daad, hij
overlegde fluisterend wat haar ant
woorden moesten zijn; meer dan
eens ging hij in op vragen, die direct
aan zijn cliënte waren gesteld.
Op een zeker moment interumpeer-
de hij dr. Huber, luid protesterend
tegen de „suggesties" die deze zou
hebben gedaan. Hij riep hierbij de
clementie in van de rechtbank. „Voor
uw college", zo zei hij, „staat slechts
een vrouw. Haar herinnering is na 25
jaar vervaagd, haar geheugen ver
toont grote gaten."
Wat de vijandige reacties /an het
publiek betreft, vroeg hij president dr.
Karl Kempner hier een eind aan te
maken.
„Ik heb nu niets gehoord", zei deze,
„maar ik wil hier wel aan toevoegen,
dat niemand in de zaal instemmirg of
afkeuring mag betuigen. Een rechtzaak
is geen scène uit een toneelstuk. De
parketwacht geef ik bij deze opdracht
rige toehoorders te verwijderen,
ieder geval een waarschuwing te
kwart eeuw is inderdaad een !an-
tels afstaan.
j haar medeverantwoordelijkheid
in communistisch China invloed ge-i -.
had op de uitslag. Opnieuw blijkt
dat de Japanners nog een conserva
tieve instelling hebben.
Inhoeverre premier Sato speelruim-
tt heeft behouden binnen zijn eieenj "O"" v?n £?;u"
t ivteeooi riamn, eoticni.n "„J rende de oorlog als zelfstandig besbs-
Liberaal-democratische part j moet I „de hrt beruchte rcfe-
worden aljewaoht. Van Jielane is,,raat IV-B-4 in Den Haaf beeftsewerkt,
1"" 'J I stelde voortdurend bijzonder domme
Domme pogingen
De „heks van Westerbork", die gedu-
dat hij ze niet heeft verspeeld.
Vier middelen in één tablet helpen elkaar en... doen wonderen!
De vier middelen, verenigd in Chefarine
„4" - elk afzonderlijk al beroemd - wer
ken tezamen nóg beter en helpen vaak
ook dan wanneer andere middelen falen.
De combinatie is ideaal om pijn of griep
doeltreffend te bestrijden.
Protesten tegen betogingen in Peking
pogingen in het werk, haar rol >n het
Nederlandse Jodendrama tot totaal on
dergesohikt belang te maken. Alle stuk
ken. die haar konden belasten, wimpel
de ze weg. Ook kon ze zich niets meer
herinneren van de wijze, waarop zij
lijsten samenstelde van uit Westerbork
te deporteren landgenoten.
Slottke, zo bleek wel, had de vrijstel
lingen van Joodse mannen, vrouwen
kinderen in bezet Nederland in handen
gehad. Zij beschikte over leven er
dood. Ze kon iemand op transport la
ten stellen, „naar het oosten", waarmee
het vernietigingskamp Auschwitz werd
bedoeld, of ze kon een slachtoffer van
de nazistische rassenwaan met een en
kel potloodkrasje van de gaskamer red
den.
Ze redde niemand: nog geen kind,
nog geen grijsaard, nog geen zieke, nog
geen zwangere vrouw. Volijverig han
teerde ze de Richtlijnen, die in Berlijn,
door het moordenaarscommando var
Adolf Eichmann werden opgesteld. Ze
interpreteerde ze zelfs op haar eigen,
duivelse wijze.
Op de lange lijsten met namen, die
in de zaal van het Münchener paleis
justitie werden voorgelezen, zette
in keurig handschrift haar dodelijke
krabbels. „Wird nach Auschwitz ab-
geschoben": „moet naar Auschwitz wor
den afgeschoven".
Een geval, dat op zichzelf behandeld
werd. was dat van de aan het Haagse
Noordeinde gewoond hebbende
kunsthandelaar Josef Witsjek. Hij
50 jaar, statenloos en getrouwd met
in Zwitserland verblijvende
half-jodin. Op 21 september 1942
besliste Slottke. dat de man
Westerbork lees: Auschwitz
moest worden gestuurd. Twee maan
den later was hij dood.
Belastend
Het belastende stuk, dat de zich
steeds op haar superieuren beroepende
feeks werd getoond, ontlokte haar de
uitspraak, dat zij Witsjek had trachten
te redden, maar dat chef Zöpf anders
had beslist.
Huber: „Waarom gaf u aan dat deze
arme man moest worden „abgescho-
Slottke: „Hij had geen bijzondere ver
dienste voor het rijk. Hij beriep zich
op zijn vader, die een openbare func
tie in Berlijn had gehad
Huber: „Ik neem aan dat Witsjek niet
vrijwillig naar Auschwitz ging, waar
om stelde u hier, dat u hem had
willen helpen"?
Slottke: „Het was een twijfelgeval."
Huber: „Waarom was het een twijfelge
val? U heeft daarnet gezegd, dat u
precies volgens de u opgegeven richt
lijnen werkte."
Slottke. die steeds zenuwachtiger werd
stak wanhopig de handen omhoog.
Op de publieke tribune klonk een
sissend gelach.
Huber: „Volgens de aan u gegeven
instructies, ging het helemaal niet
om een twijfelgeval. Het is betreu
renswaardig dat u zelfs nu nog
tracht vol te houden. Witsjek te heb
ben willen redden."
President: „Wat had u gedaan, als het
om een gewone textieljood was ge-
Slottek: „Dan was deze de weg gegaan
van alle anderen. Ik bedoel dat hij
dan voor de Arbeitseinsatz in aan
merking gekomen was."
President: „Ja, ja, ik begrijp het. U
gebruikt de patentterm, waarmee de
Nederlandse Joden de dood werden
ingejaagd."
Zielig.
Joden met een dubbele nationaliteit ter
discussie werden gebracht. De thans zo
netjes sprekende en zielig doende
vrouw haar ogen bleven overigens
bikkelhard, terwijl ze de lippen verbe
ten op elkaar perste had deze onge-
lukkigen bijna allen als Nederlander la
ten aanmerken, wat in alle gevallen
hun dood had betekend.
Huber: „Op grond waarvan stelde u de
nationaliteit van deze mensen vast?"
Slottke: „Op grond van de stukken, de
paspoorten en zo, die mij ter beschik
king werden gesteld."
Huber: „Hoe kon u dat dan vaststel
len? wist u niet, dat iemand die bij
voorbeeld in Londen geboren is, de
Engelse nationaliteit behoudt?"
Slottke: „Dat heb ik pas na de oorlog
gehoord."
De totaal van berouw verstoken ver
dachte, kwam voor een nog heter vuur
te staan, toen haar een document onder
de ogen gegeven werd, waarin stond,
dat ze bij een bespreking aanwezig
was geweesf; welke aan Joden met een
dubbele nationaliteit was gewijd. Hier
in was het besluit gevallen, in twijfel
gevallen naar de Nederlandse nationali
teit over te hellen."
Huber: „Waarom deed men dit?"
Slottke: „Dat weet ik niet meer. Ik wa:
maar een eenvoudige werkkracht, die
slechts deed, wat werd opgedragen.
Huber: „Ik zal het u zeggen. Als men
iemand de Nederlandse nationaliteit
aan kon wrijven, maakte men alles
veel gemakkelijker. Dan hoefde men
niet de moeilijke weg van vrijstellin
gen en uitzonderingen te gaan. Dan
kon geen Jood blijven leven, wat de
bedoeling was van de organisatie,
waarbij u werkte."
De verdachte knikte slechts,
bracht geen woord uit.
Slottke ontkende nog geweten te heb
ben dat een zekere Günther met wie ze
vaak had getelefoneerd, en die haar
mondeling opdrachten gaf, de plaatsver
vanger van Eichmann in Berlijn was,
ook dit zou ze pas na de oorlog ge
hoord hebben.
Amerikaanse neven-aanklager
Kempner. die „de vrachtbriev
de hel" van de mannelijke en
lijke kloosterlingen in zijn bezit had
die zich als behorend tot „het ge
rechtshof van de doden", betitelde,
deed nog een felle aanval op Zöpf.
Köpf-premie
Hij vroeg de laatste, of er een pre-
ie in zijn dienst bestond voor het
aanbrengen van ondergedoken Joden.
Zöpf antwoordde, dat hij op verzoek
de Nederlandse en Duitse verra
ders, die bij hem werkten, een zelfde
„Köpf-premie" had ingesteld, als die
welke reeds bij de dienst van Willy
Lages in zwang was.
Vrij—dan de caravan!
CARAVAN
RAI67
Represantatief aanbod van binnen-en
buitenlandse caravans en toebehoren.
27 JAN. TIM S FEBR.
PAKING Premier Tsjoe En-
lai van communistisch China zou
de strijdkrachten opdracht heb
ben gegeven het vuren in de pro
vincie Sinkiang onmiddellijk te
staken. De Chinese staatsraad zou
instructies hebben gestuurd naar
het militaire district Sinkiang en
naar het partijbestuur van deze
provincie, dat moet toezien dat de
wapenstilstand wordt nageleefd.
Voorts zal het centrale comité van de
Chinese communistische partij een com
missie van onderzoek naar Sinkiang zen
den om de toedracht van de incidenten
vast te stellen. De plaatsvervangend
commandant van Sinkiang. generaal
Tsjang Hsi-tsjin. zal in de provincie orde
op zaken moeten stellen. Dan zal hier de
„culturele revolutie worden voortgezet",
zo melden muurkranten in Peking. Het
zal dan het publiek niet meer zijn toe
gestaan op „reactionairen" te schieten.
Aanhangers van partijvoorzitter Mao
Tse-toeng hebben bekend gemaakt, dat zij
de macht in de zuidelijke provincie
Kweitsjol in handen hebben genomen. Na
Sjansi, Kiangsi en Hopei is dit de vierde
provincie, waar de tegenstanders van
Mao zijn verslagen, aldus radio-Peking.
De regeringen van Frankrijk, Rusland,
Zuid-Slavië. Buiten-Mongollë en Honga
rije hebben by de Chinese autoriteiten ern
stig geprotesteerd tegen betogingen van
hun ambassades in Peking. Voor de Fran
se ambassade in de Chinese hoofdstad
werd gisteren een demonstratie gehou
den, die gericht was tegen jic arrestatie
In het Benoordenhout wonen is
statussymbool. Het is niet al'
..netjes", nee het heeft zelfs een zei
deftigheid.
De winkels zijn er exclusief
schaars. De Van Hoytemastraat
het bijbehorende plein zijn
betreft het centrum.
Er zijn daar in kort bestek alle
lekkernijen te vinden, die in de
wereld beroemd zijn. Sour cream,
paté's oesters, artisjokken, hazelnoot
taart. noem maar op.
Nog lang voor wij de vrije zaterdag
kenden, werd die in de Van Hoytema
straat bedreven De Amerikanen na
melijk hebben daar hun winkelwijk
en de vrije zaterdag bezaten ze al
toen wij nog hard riepen, dat zo iets
bij ons onmogelijk was.
Nu mengt zich het Haags-Benoor
denhoutpubliek met de vreemdelinge)'
Het bedienend personeel der zaket
bestaat uit louter taaifenomenen.
Het Benoordenhout is een uitge
strekte wijk. dus winkelt
haast toeristische attractie geworden
voor bewoners van andere Haagse
Voor mij is het Benoordenhout altijd
attractief geweest om de enige huizen.
- zijn. Ook wel saaie straten met
Flatjes, verdiepingen, villas met
enorme plakkaten van makelaarskan
toren. Er verdwijnt slechts zelden
zo'n plakkaat, maar er komen bijna
dagelijks nieuwe bij.
Het is een bijna griezelig verschijn-
at dat stijve versleten deftigheid, maar die sel. Waarom a) die lege huizen'
Ik houd van huizen i
een tuin rondom. Met grote zolders e
dito keukens. Met zithoekjes voor ee
hoekraam.
Benoordenhout
En die zijn er in alle vormen en
soorten.
Huizen waar anderen in woonden
Huizen waar je zelf nooit aan toe
:ou kunnen komen. De gedachte
kwam zelfs niet op. want we hebben
in Den Haag immers net zo hard
woningnood als overal elders?
Maar nu een wandeling door hel
;erekend de gezellige Benoordenhuis wordt een tantalus-
kwelling.
Huizen te kust en te keur „leeg te
'anvaarden"
openluchtuitstallingen van groenten
en bloemenwinkels is de Van Hoj-te-
mastraat zo langzamerhand een wel
Waar blijven de beA
Is het Benoordenhout niet langer
'.o chic nu nieuwe status-wijken ver
rezen zijn? Of is het te chic aan het
worden omdat het geld duurder dan
Is het de vergrijzing van de resi
dentie, waar oudere mensen naar
kleiner onderkomen zoeken en jonge
gezinnen de last van een groot huis
niet willen? Waarom ook staan de
huizen te koop en niet te huur? De
huurprijzen van de luxe-flats zijn ook
niet gering. In die vergelijking kan
het niet zitten.
Moet er geld op de tafels komen?
En is er niemand, die het neertelt?
Ach, misschien van alles een beetje.
Je kunt er over piekeren en alleen
maar uit concluderen, dat het een
vreemde zaak is. Duizenden zoeken
een woning en toch komen er steeds
Opnieuw bracht Kempner het onder
werp Anne Frank ter sprake. Acht we
ken nadat Himmler in verband met de
naderende geallieerde eindoverwinning
„een betere behandeling" van de Joden
had gedecreteerd, werd dit wereldbe
kende meisje met haar familie gedepor-
Zöpf: „Ik was toen in Velp. Ik heb
nog geprobeerd de treinen, die uit
Westerbork vertrokken tegen te hou
den. En ten dele is me dit gelukt. Ik
ben er speciaal voor naar Berlijn ge
weest."
Kempner: „Er liepen helemaal geen
treinen meer. Is dat overigens uw
laatste woord?"
Zöpf: „Het spijt me dat zich bij één
van de laatste transporten Anne Frank
bevond. Menselijk vind ik het zeer be
treurenswaardig wat er is gebeurd."
Afgrijzen
Astronaut Edward White, een
van de drie astronauten, die za
terdag om het leven zijn ge
komen, werd gisteren begraven
bij de Militaire Academie te
West Point. Tot hen, die na de
plechtigheid mevrouw White
hun deelneming betuigden, be
hoorde mevrouw Johnson, de
echtgenote van de Amerikaanse
president.
Diep afgrijzen vervulde de zaal, toen
een in augustus 1942 in het Deventer
Dagblad geplaatst verslag van een
eenkomst van Nederlandse nationaal so
cialisten werd voorgelezen. De Duitse
jurist die daar gesproken had, had de
„bloed en bodem"-theorie van de nazi'!
op een afschuwelijke wijze uitgedra
gen. De Joden, „de ondermensen'
moesten vernietigd worden, omdat ze
vijanden van het volk en van de staat
waren. Hun lot was misschien tragisch,
maar als ze niet werden omgebracht,
zouden ze een eeuwig gevaar voor het
Germanendom hebben betekent. „Een
oorlog kan alleen maar gewonnen wor
den door bloed en ijzer." luidde de
laatste zin.
Harster kreeg er nog van langs voor
zijn aandeel in het deporteren van Jo
den, die in zgn. werkverruimingskam
pen bijeen waren gebracht. Op bevel
van Berlijn waren er in een nacht 8000
opgepakt, doch doordat ook hun ge
zinsleden werden gearresteerd, liep dit
getal tot 30.000 op.
_~it was toen eind september 1942.
Aan het eind van datzelfde jaar kon de
bezetter met trots en in triomf aan Ber
lijn melden, dat binnen een half jaar
de helft van de voor deportatie in aan
merking komende Nederlandse Joden
op transport was gesteld.
Een schande voor ons land bleek
/erigens het in de rechtzaal naar vo
ren gebracht feit dat onder de
700 man, die Harster voor dit eerloze
werk gebruikte, zich 400 Nederlandse
politieambtenaren bevonden. Zij wer
den dan weliswaar niet afgeschilderd Bij een explosie van mijngas
als mensen die razzia's met „innerlijke een kolenmijn in Noord-Spanje zijn
overtuiging" uitvoerden, maar ze de- gisteren vier mijnwerkers omgekomen
den het toch maar. len vijftien gewond.
VALSEMUNTERSBENDE?
PARIJS De Parijse politie heeft
gisteren de Nederlander J. gearresteerd
omdat hij in zijn auto grafeerplaten en
clichés van valse Kongolese bankbiljet
ten had. Het materiaal was nog niet
gebruikt.
De man werd bij een verkeerscontro
le aangehouden. Bij een nader onder
zoek van de wagen kwam het verval
sersmateriaal tevoorschijn.
De politie meent dat zij hier te ma-
I ken heeft met een bende met internatio
nale vertakkingen. Het zou onmogelijk
zijn dat J. (die in Parijs in een drukke
rij werkt) geen handlangers heeft.
SAIGON/PARIJS De Amerikanen
hebben een belangrijk document van
de Vietcong buitgemaakt, waarin een
overzicht gegeven wordt van de stand
van zaken op dit moment.
De Vietcong maakt zich zorgen over
de recrutering van nieuwe mensen om
de opengevallen plaatsen in te nemen.
De sterkte was afgenomen tot 180.000
man, terwijl de vereiste sterkte 300.000
man moet zijn. Het rapport schijnt af
komstig van het hoofdkwartier van de
Vietcong en was bestemd voor het vier
de militaire district, dat van de zoge
naamde „ijzeren driehoek".
De Vietcong geeft in het rapport toe
het gezag over ongeveer een miljoen
plattelandsbewoners te hebben verlo
ren; naar schatting de helft leeft nog
onder het gezag van de guerrilla's.
De politieke leiding heeft lange tijd
beweerd ongeveer vier-vijfde van de
bevolking te regeren, maar de regering
Saigon noemde cijfers die meer over
eenstemmen met het geheime rapport.
Noord-Vietnam heeft weer bombarde
menten op drie dorpen gemeld, waar
bij, volgens Noordvietnamese berich
ten, ruim honderd mensen zijn gedood
of gewond.
Robert Kennedy, die bij zijn bezoek
aan Frankrijk gisteren een uur met
president De Gaulle heeft gesproken,
heeft gezegd anders over de
kwestie-Vietnam te denken dan toen
hij zondag in Parijs aankwam. Hij
achtte de tussenkomst van Frankrijk
en De Gaulle van groot nut Kennedy
noemde zijn besprekingen verhelde-
Een
Socialisme
ingezonden stukkenschrijver
stel: „een christen kan zich niet
thuis gevoelen in een partij, die in
wezen de hijbei verwerpt en alleen
opkomt voor het materiële en tijde
lijke". Nu dacht ik, dat het niet de
taak van een politieke partij was zich
uit te spreken over de bijbel. Daar
zijn de kerken voor. Een politieke par
tij is geen geloofsgemeenschap. M.a.w.ï
bij partijkeuze is deze zaak niet opper-
tuun. Dan dat „materiële en tijde
lijke". Als de PvdA pleit voor een
leefbaarder wereld, waarin men zich
gelukkiger kan voelen, akkoord, dan
komt ze op voor dat materiële en rij
kelijke. Pas las ik dit citaat van
Biesheuvel: „Christelijke politiek is
vorm geven aan een samenleving, die
meer beantwoordt aan de idealen die
wij ons gesteld hebben en waarin we
nationaal en internationaal de mensen
gelukkiger willen maken".
In het beginselprogramma van de
PvdA lezen we dat die partij wil „een
samenleving, doordrongen van eerbie
diging van de medemens, waarin de
vrijheid gebonden is aan gerechtig
heid en maatschappelijke ordening
dienstbaar is aan het welzijn van en
keling en gemeenschap". Een ieder le
ze deze passages nog eens nauwkeurig
na. En oordele zelf. Binnen de PvdA
is het mogelijk gebleken samen te wer
ken als christenen en niet-christeien,
als r.k. en protestanten. Wat een open
heid. Is dat onchristelijk? Zou dat niet
mogen?
Zwijndrecht
P. J. Veenstra
Beeldhou wer door
eigen werk gedood
PARIJS De Griekse beeldhouwer
Sklavos is gisteren in zijn atelier om
het leven gekomen toen een enorm
blok graniet, waaraan hij werkte, om
viel en hem verpletterde.
Enkele uren tevoren had Sklavos
ernstige brandwonden aan zijn handen
opgelopen, toen door kortsluiting brand
ontstond.
AKTUEEL
(Van een onzer redacteuren)
DE meeste publikaties over Vietnam
en met name de rol die Amerika
daar speelt, zijn gekleurd. Geschreven
wordt vaak vanuit een bepaalde bewo
genheid. Ook speelt vooroordeel vaak
de schrijver parten. De objectiviteit
wordt dan geweld aangedaan.
Aan dit laatste dachten we bij het lezen
van „De bittere erfenis" van de hand van
de vroegere Kennedy-adviseur Arthur M.
Schlesinger (uitg. H. J. Paris, Amsterdam,
160 blz„ ƒ5,90). Dezelfde Schlesinger, die
in 1965 op een nationale teach-in te Wash
ington het Amerikaanse Vietnambeleid
verdedigde, noemt deze politiek nu dubbel
zinnig en ongeloofwaardig.
Malta levert geen
Schlesinger
zijn boek baseerde
Bij het schrijven
Tweede listnd Schlesinger zich op drie door hem geschreven
artikelen en op enkele passages uit „De duizend
y-,, dagen", dat vorig jaar bij dezelfde uitgever is verschenen. Zijn gegevens
rVé^TVZinP K A r heeft hij uit de tweede hand. Want als adviseur van president Kennedy had
DGlIZjIlli.' dd.ll IVjCvX i.:: n;ets met Ket Vietnamese iirohleem te maken
Sgc I
hij niets met het Vietnamese probleem te maken.
Dat Schlesinger na 1965 anders over de Amerikaanse politiek ging denken
'lehoeft. op zichzelf niet te bevreemden. De bombardementen op Noord-
Vietnam en de uitbreiding vgn de gevechten in Zuid-Vietnam hebben de
strijd een ander karakter gegeven. Zou Schlesinger zich in zijn boek daar
tegen hebben verzet, dan zou zijn omzwaai niet zoveel verbazing hebben
Deze maatregel volgt op het Britse, gewekt.
VALETTA De Maltezer regering
■heeft de levering van belasting-vrije
(brandstof aan de Britse luchtmacht op
het ei'and gestaakt.
besluit de troepensterkte op het eiland
te verminderen. waardoor werk
loosheid zal ontstaan.
Schlesinger houdt zich echter ook bezig met de
voorgeschiedenis van het Vietnamese conflict. Hij Geschiedenis
doet dat op merkwaardige wijze, zoals op blz. 8.
Daar zegt hy dat de Japanse eisen aan Indochina in juli 1941 er toe leidden,
dat Amerika de Japanse tegoeden bevroor en dat als gevolg daarvan de
Japanners onverhoeds de Amerikaanse vloot in Pearl Harbor aanvielen.
Op blz. 15 laat hij Kennedy als senator (van de oppositiepartij) over Viet
nam dingen zeggen, die deze later als president niet waar zou maken. Men
ontkomt niet aan de indruk, dat Schlesinger de rol van Kennedy in de ge
beurtenissen en beslissingen, die Amerika zo sterk bij de stryd in Vietnam
betrokken, tracht te minimaliseren.
Als president Kennedy nu nog zou hebben ge-
Vdviseiirs leefd, zouden zijn belangrijkste adviseurs inzake
Vietnam McNamara (defensie) en McGeorge
Bundy zijn geweest. Uit publikaties na de dood van de president bleek
duidelijk, hoe groot hun invloed was. Het zijn dezelfde mannen, die totnogtoe
grote invloed hadden op de beslissingen van president Johnson met bel rek
king tot Vietnam.
McNamara en McGeorge Bundy bleven op hun post nadat Johnson presi
dent was geworden. Schlesinger was echter de eerste die in 1964 de nieuwe
president de rug toekeerde. Zijn motieven lagen in het persoonlijke vlak.
IT Met Vietnam hadden zij niets te maken. In dit licht dient men „De bittere
Tot dusver zouden er reeds punten I erfenis" te lezen. Dan kan het boek wellicht een bijdrage leveren aan het
van overeenkomst zijn geconstateerd I debat over dc ♦oekomstige Amerikaanse politiek in Vietnam.
Gruwelijke moord
in Londen
LONDEN Gisteravond zijn in Lon
den stukken van een vrouwenlichaam
gevonden. Scotland Yard, die de zaak
in onderzoek heeft, gaat de mogelijk
heid na of er verband bestaat met an
dere moorden.
Vorig jaar zijn in de Theems ook
delen van een lijk van een vrouw gevon
den. Eind december is in een bagagede
pot in Londen een vermoorde jonge
man in ee- koffer gevonden.
