LIEFDE, TROUW EN HULP
IN VOOR- EN TEGENSPOED
Christus zet je
Militair eerbetoon
bij Huis Ten Bosch
gewoon op
vrije voeten
Presidentiële
gelukwensen
De ringen
10
DINSDAG 10 JANUARI 1967 js
Gods zegen afgesmeekt
over huwelijk
Een gemeenschap voor
het gehele leven
De tiende december 1966: voorspel
van de blijde dag van heden. Prin
ses Margriet tekent ten stadhuize
van Baarn de akte van ondertrouw,
mr. Van Vollenhoven ziet toe.
Meerdere staatshoofden van de we
reld hebben koningin Juliana en prins
Bernhard een gelukstelegram gezonden
in verband met het huwelijk van prin
ses Margriet en mr. Pieter van Vollen-
Een van de eerste boodsehappen, die
op Paleis Sotstdijk binnenkwam, was
afkomstig van president Sockarno.
„Mede namens het volk en de rege
ring van de republiek Indonesië", zo
luidde het telegram, „doe ik uwe ma
jesteit mijn hartelijkste gelukwensen
en de wens voor een lang en gelukkig
leven toekomen".
Adam Malik, de Indonesische minister
/an buitenlandse zaken, heeft zijn Ne
derlandse ambtgenoot een soortgelijke
boodschap doen toekomen.
De president van India, dr. S. Radhaj-
rishnan, zond zijn „meest hartelijke fe
licitaties voor deze gelukkige gebeurte
nis", zomede zijn beste wensen voor
het geluk en de voorspoed van het
jonge paar.
De tekst van de boodschap van de
Westduitse president Liibke luidt:
„Ter gelegenheid van het huwelijke
van Hare Koninklijke Hoogheid prin
ses Margriet met de heer Pieter van
Vollenhoven zend ik uwe majesteit en
de koninklijke familie mijn hartelijke
gelukwensen. Mogen geluk en zegen het
jonge paar op zijn gemeenschappelijke
levensweg begeleiden".
Erewachten bij
de kerk
DEN HAAG Bij de toreningang van
de Grote kerk stond opgesteld een ere
wacht, gevormd door een squadron van
de Koninklijke Luchtmacht met vaandel
en vaandelwacht ter sterkte van honderd
man, waarbij ingedeeld de kapel der Ko
ninklijke Luchtmacht onder leiding van
majoor H. F. W. van Diepenbeek. Het
'eheel in ceremonieel tenue.
Tegenover de toreningang stond een
:rehaag, gevormd door leerlingen van
»eevaartschol en. Daar was ook een ere-
eloton ter sterkte van dertig man van
ie Delftse Studentenweerbaarheid met
vaandel en vaandelwacht in ceremonieel
'enue en een erehaag gevormd door de
putaties van de studentenweerbaarheden
uit Utrecht, Amsterdam, Groningen en
Wageningen.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG „Alles is van u", zo begon
de Leidse hoogleraar prof. dr. H. Berk
hof zijn predikatie, en hij voegde eraan toe:
„Een mooie tekst als een prinses trouwt,
vindt u niet?"
„Doch", zo liet hij er op volgen, „Paulus
schreef die tekst helemaal niet voor prinses
sen, maar voor gewone mensen, die hij zelfs
„niet vele invloedrijken, niet vele aanzienlij
ken" noemt- En toch: Alles is van u! Wat be
doelt hij daarmee?"
In de gemeente van Corinthe heersen onenigheden.
De een zei: Ik ben van Paulus, de ander: En ik van
Appollos, en een derde: Ik van Petrus. Allemaal
mensen, die roepen: Ik ben van.. Ik ben nu eens van
dit en dan weer van dat. Ik ben van heel veel. En
daarom wordt het leven vluchtig en oppervlakkig en
verveelt het zich. Ik ben van alles.
En kijk nu eens naar het bruidspaar. Mag de
bruidegom niet zeggen: Ik ben van Margriet, en de
bruid: Ik ben van Pieter? Is het soms beter om te
zeggen: Margriet is van mij? Pieter is van mij? Zijn
er niet veel huwelijken juist aan deze houding kapot
gegaan?
Ja, maar zo bedoelt Paulus het niet. We moeten
doorlezen. U bent niet van dit of dat „alles is van
u, maar: Gij zijt van Christus.
ER staat eigenlijk gewoon: Alles is van gij
zijt van Christus, Christus is van God. Paulus
wil zeggen: Om je de luxe te kunnen permitteren dat
je zegt „alles is van mij", moet je ook en eerst
kunnen zeggen: „Ik ben van Christus"
woordje „Christus" tot een partij leus en
'creet Maai die naam is heel anders bedoeld. Daar
aan herinnert Paulus met de laatste woorden: „En
Christus is van God".
Pas nu de naam „God" valt, zijn we helemaal
waar we wezen moeten. Christus zegt: „Ik ben de
deur". Waarom kan Hij dat zeggen? Christus is van
God. Hij heeft op een unieke en radikale manier
gezegd: „Ik ben van.." Ik ben van God. Hij heeft heel
Zijn bestaan op het spel gezet om dat waar te ma
ken. Hij was geheel van God en daarom geheel van
de mensen.
ben van Christus dat betekent: Ik geloof,
dat ik bij hem het mens-zijn vind, dat ik
nodig heb, ik leef van het nieuwe mens-zijn, dat
Hij door Zijn sterven en overwinning bevochten
heeft, om Hem, de ware Zoon van God ben ik bij
God tot zoon en dochter aangenomen.
Maar wat doe je daar nu mee? Wat doen bruid en
bruidegom ermee in het huwelijk?
Je kunt nu op een nieuwe manier over deze aarde
wandelen. Als je van Christus bent, dan „Moet" je in
een bepaalde zin niets meer. Christus zet je gewoon
op je voeten, op vrije voeten. Je bent met heel je
krampachtig leven in Zijn sterven en opstaan meege
nomen. Je leeft voor Zijn rekening. Je hoeft niet op
je tenen te staan om iets te zijn. Je hoeft niet met je
ellebogen te werken om iets te bereiken. Je hoeft
niet almaar jezelf te rechtvaardigen, want je bent
Het gaat door je eigen ooortdurend sterven heen
maar zo kom je los van jezelf en daarmee los van
de machten. Je kunt je „aan goden en mensen ont
hechten". Gij zijt van Christus, en daarom: Alles is
van u.
Tj^N nu kun je je de luxe permitteren om aan
anderen te denken. Nu ik weet hoe God over mij
denkt, hoef ik niet almaar aan mezelf te denken en
ook „niet aan de dingen teloorgaan". Ik kan in de
kracht van de Geest in de navolging van Christus
mezelf met veel humor bekijken en daarom als het
moet ook verloochenen.
En nu zit hier een bruid en een bruidegom die hun
komende levensweg in het teken van Christus willen
zetten. Ze willen een christelijk huwelijk opbouwen,
zoals we dat wel zeggen.
Maar dat gaat heel niet vanzelf. Met de nieuwe
vrijheid, waarin Christus ons opneemt, wandelen we
als op de scherpe kant van een mes. Voor je het
weet, val je er naar links of naar rechts af
UIER voor mij liggen uw beide trouwringen. U
wist niet wat de tekst zou zijn, maar u hebt
dringend gevraagd om na te gaan of de trouwtekst
niet aan de binnenkant kon worden gegraveerd. Nu,
dat is gelukt, dank zij de graveur en dank zij Paulus
natuurlijk.
Deze tekst hebt u nooit voorgoed achter u, maar
altijd weer voor u. Als u voelt dat het ergens mis
gaat met uw huwelijk of met uw beider leven in de
wereld, doet dan beiden tegelijk de trouwringen
even af en leest samen wat u als een belofte en een
gebod, als een uitnodiging tot het geluk met u mee
draagt: Alles is van u. gij zijt van Christus. Valt dan
samen op de knieen. Bidt God om Zijn Geest. En
staat dan samen weer op en gaat uzelf en het leven
te lijf
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Voor God zjjt gjj nu man en vrouw. Zo dan
wat God heeft samengevoegd, scheide de mens niet. Tot
in alle hoeken van de machtige kathedraal duidelijk verstaan
baar klonk de stem van de Leidse hoogleraar prof. dr. H.
Berkhof, toen hij, nadat zij de trouwringen aan eikaars rechter
ringvinger hadden geschoven, met deze woorden het huwe
lijk van Margriet Francisca van Oranje-Nassau, von Lippe-
Biesterfeld en mr. Pieter van Vollenhoven bevestigde.
Het was het hoogtepunt van de
kerkelijke plechtigheid. Aller
ogen richtten zich op de twee jon
ge mensen, die, geknield op de
zelfde bank, waarop ook prinses
Beatrix en prins Claus in de Am
sterdamse Westerkerk hadden
geknield, luisterden naar de in
zegeningsformule: „De Vader der
barmhartigheid, die u door Zijn
Genade geroepen heeft tot de hei
lige staat van het huwelijk, ver-
binde u met rechte liefde en
trouw.
Indrukwekkend klonk daarop
de zang van de gemeente: „U,
zeeg'ne God, Hij steil' u tot een
zegen!
Tweeduizend
Een tweeduizend genodigden w
er getuige van geweest, dat prinses
Margriet en mr. Pieter van Vollenho
ven in de sterk naar bloemen geurende
St Jacobskerk, waarin de ouders van
de bruid eveneens waren bevestigd,
voor God en Zijn gemeente beleden,
dat zij elkaar tot man en vrouw had
den genomen, en hadden beloofd el
kaar nimmer te verlaten „in goede
(Van onze verslaggevers)
DEN HAAG De trouwring, die
voortaan de rechterhand van prinses
Margriet zal sieren, is smal, van pla
tina en niet bewerkt. De ring van de
heer Van Vollenhoven is eveneens
glad en smal, maar van goud.
Beide ringen dragen de inscriptie ..Al
les is van u, maar gij zijt van
Christus," de tekst, die ook het
schutblad van de huiiie1iik*b{jbel
sierde.
Prof. Berkhof ontleende de tekst nan
de tweede Schriftlering tijdens de
inzegening in de St. Jacobskerk.
en 23 in de vertaling van de Kntho-
Men vindt haar in I Corinthiërs 3:22
iieke Bijbelstichting St. Willibrord.
noch kwade dagen, in rijkdom noch
armoede, in gezondheid noch ziekte tot
de dood u zal scheiden..".
Een tweeduizend genodigden onder
wie naast de leden van de koninklijke
familie en de familie Van Vollenhoven,
leden van Europese vorstenhuizen, oude
Europese adel, de groten uit binnen-
buitenland. Maar naast hen ook
schappen en instellingen, de peetooms
van de Prinses, klasgenoten van de
dienstplichtige bruidegom, vertegen
woordigers van de Haagse en van de
Schiedamse burgerij, 22 schoolkinde
ren die op 10 januari jarig zijn, be
dienden van de Leidse Studenten So
ciëteit en hospita's en personeelsleden
van de N.V. Bingham, waarvan de va
der van de heer Van Vollenhaven di
recteur is.
In het koor van de kerk hadden
plaats genomen, aan weerszijden van
het bruidspaar onder andere de Konin
gin en de Prins, de heer en mevrouw
Van Vollenhoven, de prinsessen Bea
trix en Irene met haar echtgenoten,
prinses Christina. Daarachter prinses
Kira van Preussen, prins Friedrich van
Preussen, Lady Elisabeth Anson, prins
Maurits van Hessen, mejuffrouw
Christina von Amsberg. Voorts zaten
in het koor: prins Charles van Luxem
burg, prinses Simone, prins Aschwin,
prinses Christina van Zweden, graaf
Henri de Laborde en Montpezat, prin
ses Margarethe van Denemarken, graaf
Caspar en gravin Ramona van Oeyen-
hausen. Lady Ariel Keith en Lord
j Litchfield.
Vollenhoven, een platina van prinses
Margriet, beide dragend dezelfde
inscriptie: „Alles is van u, gij zijt van
Christus", de tekst van de huwelijks-
predikatie, ontleend aan 1 Corinthiërs
3 22 (slot) en (begin) 23, naar de St
Willebrordvertaling.
Na het votum en de groet zong de
gemeente de verzen 6 en 7 van Psalm
89 volgens de „Proeve van een nieuwe
berijming". Wij loven, Heer, de macht
van Uw verheven hand, en: Hoe zalig
is het volk dat U de lofzang zingt. De
schriftlezingen waren Psalm 100 en en
kele gedeelten uit 1 Corinthiërs 1 en 3.
Nadat prof. Berkhof zijn predikatie
had gehouden, zong het koor onder
meer het motet van Johan Sebastiaan
Bach, naar een tekst van Maarten Lu
ther.
Onderwijzing
Daarop volgde de huwelijksonder
wijzing: „Wij zijn als gemeente bij
een om het huwelijk van Pieter van
Vollenhoven en Margriet Francisca
van Oranje-Nassau, van Lip-
pe-Biesterfeld voor Gods aangezicht
te bevestigen en er met hen en voc
hen Zijn zegen over af te smeken'
Over de inzetting van het huwelijk
zei prof. Berkhof: een inzetting
van God, overeenkomstig Zijn wil
een gemeenschap voor het gehele le
ven, waarin man en vrouw liefde en
trouw, hulp en toewijding van elkan
der mogen ontvangen, zowel
voorspoed als in tegenspoed".
En over de doeleinden: dat
man en vrouw door oprechte liefde
verbonden, elkaar in vreugde zullen
toebehoren en tot eer van God elkan
der trouw zullen dienen in alle din
gen dat zij de kinderen die hun
worden toevertrouwd mogen voor
gaan in het leven met de Heerdat
zij als man en vrouw in het geheel
van de gemeenschap staande, daarin
hun opdracht aanvaarden
Toen brak het grote ogenblik
Een doodse stilte heerste in de kerk op
het ogenblik, waarop de Prinses ei
heer Van Vollenhoven beiden met
krachtig „ja" de trouwbelofte bevestig
den.
Zij schoven elkander de ringen, qan
de vinger en zeiden: „Ik neem u tót
mijn vrouw (man) en tot teken daar
van geef ik u deze ring".
Ouderling Deurman overhandigde
het bruidspaar namens de kerkeraad
van de Nederlandse Hervormde Ge
meente van Den Haag de huwelijksbij
bel. door de Rotterdamse kunstenares
Karli Frigge met bladgoud belegd. De
Rotterdamse calligraaf J. A. Beum
schreef erin dat deze bijbel aan het
bruidspaar bij hun huwelijk werd uit
gereikt, en prof. Berkhof vermeldde op
het schutblad de tekst van zijn predika
tie.
Het slotgebed werd besloten met het
door een ieder in zijn eigen taal hard
op meegebeden Gebed des Heren:
„Onze Vader, Die in de hemelen
zijt
En slotzang was: „Nu gaan de bloe
en nog dood, nu gaat de zon nog
onder. En geen mens kan zonder water
en zonder brood..., een lied van mi-
chel van der Plas op een melodie van
Wim ter Burg, uit: Alles wordt nieuw,
van Hanna Lam en Wim ter Burg.
•De dienst was ten einde. Langzaam
verliet de bruidsstoet de. kerk. Met het
koor zong de gemeente het machtige A
toi la gloire, van Edmond Budry.
Op de dag van de ondertrouw, 10
december jl.: werd het bruidspaar
in Rotterdam een feestelijk welkom
bereid in de Doelen. Heel toepasse
lijk voor de havenstad kregen de
gasten een toetertje, waarop ze naar
hartelust konden blazen.
Soldaten in ceremonieel tenue
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG De eerste officiële
drukte was vanmorgen rondom paleis
Huis Ten Bosch, waar de stoet vertrok.1
Voor het palei's stond een honderd man
sterke compagnie van het Korps Mari
niers met vaandel en vaandelwacht op
gesteld met de Marinierskapel met tam
boers en pijpers. Matrozen van de Ko
ninklijke Marine zorgden voor de afzet
ting langs het gazon en daarachter ston
den leerlingen van zeevaartscholen. De
beide erahagen op het bordes werden
gevormd door twaalf adelborsten,
twaalf cadetten van de landmacht en
twaalf cadetten van de luchtmacht.
Langs de laan naar de Bezuiden-
houtseweg stonden honderd man van
het elfde pantser-infanteriebataljon
van het Garderegiment Grenadiers en
honderd man van het dertiende pant-
ser-infanterie-bataljon van het Garde,
regiment Fuseliers „Prinses Irene". Bei
de detachementen waren in ceremoni
eel tenue gestoken.
Auto's, gala-rijtuigen en ruiters
vormden de bruidsstoet De limousines
werden gevolgd door in ceremonieel te
nue geklede ruiters van de Haagse poli
tie, een adjudant en acht ruiters, ge
volgd door hoofdcommissaris J. H. A.
K. Gualthérie van Weezei en zijn adju
dant, hoofdinspecteur P. Schultz. Voor
de rijtuigen uit draafde een commando
van de rijkspolitie te paard.
Ere-escorte
De Gala-Berline van het bruidspaar
werd voorafgegaan door een ere-escor
te van cavalerie-officieren, voorgere
den door generaal majoor W. C. H. van
Reede. Naast de Berline reden de com
mandant van het escorte, brigade-gene
raal A. W. F. von Balluseck van de
cavalerie en brigade-generaal J. A. C.
Bartels. Ook achter de Berline draafde
een ere-escorte van cavalerie-officie-
Zes paarden trokken de Berline; de
overige rijtuigen waren met twee paar
den bespannen. Aan het einde van de
stoet die onder commando stond van
de eerste stalmeester van de Koningin,
kolonel W. F. K. Bischoff van
Heemskerck, reden nog een commando
van de rijkspolitie te paard en ruiters
van de Haagse politie.
Terwijl de stoet zich in beweging zet
te, speelde de Marinierskapel de „mars
van de jonge Prins van Friesland", een
parademars naar de eigen krijgsmelo-
die van Johan Willem Friso.
Voor de eerste maal op deze brui
loftsdag klonk bij Huis ten Bosch het
Wilhelmus, gespeeld door het fanfare
korps der Limburgse jagers. Het
volkslied was beëindigd, voordat het
bruidspaar arriveerde.
Saluutschoten
op Malieveld
Ringen
Het bruidspaar werd in het voorpor
taal van de kerk begroet door een co
mité van ontvangst. En terwijl de ge
meente met het Haags Liturgisch Ka
merkoor inzette: „The Lord's my Shep
herd. I'll not wantbetrad de
bruidsstoet schrijdend over een
mosgroen tapijt, de kathedraal, vooraf
gegaan door de ouderling van de diensi
de heer W. A. Deurman, de diaken van
dienst de heer G. M. Herlaar, en de
predikant prof. dr. H. Berkhof, waarna
de bruidskinderen volgden. Het
bruidspaar werd gevolgd door de
bruidsmeisjes en de bruidsjonkers.
De ouderling van dienst droeg de in
een fraaie rood leren band gebonden
bijbel, de diaken een kussen waarop
twee ringen: een gouden van mr. Van
DEN HAAG Het geluid van eenen
twintig ereschoten daverende vanoch
tend om negen uur over het Malieveld.
De vuurmonden van de batterij van de
elfde afdeling der rijdende artillerie
brachten hnn saluut aan het bruids
paar van de dag.
Uit zes stukken kwam deze begp">
ting van een winterse feestdag.
In hun gala-uniform van de Gele Rij
ders vormden - de artilleristen het -
eerste feestelijk vertoon voor de tiental
len, die in de vroege ochtenduren hun
auto's op het Malieveld parkeerden.
Het leger van 2500 politiemannen en
honderden mannen van Land- en
Luchtmacht en Marine betrokken hun
posten. Er werd een laatste inspectie
gehouden.
Den Haag was gereed voor het
festijn van de tiende januari.
