Massamoordenaar Whitman
schoot Kennedy neer
55
Beurs in mineur
De
afkoeling
door
hoogconjunctuur
Auteur Joesten praat zich vast:
Landmacht
helpt dorp
Bonn heroriënteert
zich in de wereld
ZATERDAG IT DECEMBER 1966
door Link van Bruggen I leen maar slaan op mensen die niet
I meer spreken kunnen".
AMSTERDAM De naam Charles Whitman staat ergens I Joesten: „Ik kan wel namen noemen",
bovenaan op de zwarte lyst van Amerikaanse massamoorde-1 making
naars. Hij was de krankzinnige, die een paar maanden geleden
in het Amerikaanse Austin eerst z'n vrouw en z'n moeder ver
moordde, vervolgens de universiteitstoren beklom, en daarna een
waar bloedbad onder willekeurige voorbijgangers aanrichtte, dat
aan zo'n twintig mannen, vrouwen en kinderen het leven kostte.
55
Deze Charles Whitman nu zou ook
de man zijn geweest, die, in samenwer
king met de vermoorde politieagent
Tippit op 22 november 1963 de fatale,
wereldschokkende aanslag op president
Kennedy pleegde. Om heel precies te
zijn- hij was degene, die het nekschot
nbi loste, waaraan de Amerikaanse
3bJ staatsman overleed.
Lee Oswald, de man, die door Jack
Ruby werd neergeschoten, en die
door de commissie-Warren als de eni
ge moordenaar van de president
werd aangewezen, zou slechts een
„zondebok" zijn geweest. Hij werd
een van de (vele) slachtoffers van
„het complot", waarvan de nog door
niemand bewezen details gretig wor
den ingedronken door iedereen, die
I „gewoonweg" niet geloven kan dat
het een alleen opererende persoon
was, die de veelbelovende, Ameri
kaanse staatsman neerschoot, en dat
„die ene gek" later door „die andere
gek" om het leven werd gebracht.
Een complot dus, of een veelheid van
rechts-radicalen over heel Amerika,
die de dood van president Kennedy op
hun geweten zouden hebben. Deze
constructie, die nergens op steunt dan
op suggesties en vage aanduidingen,
welke door schrijvers als Mark Lane,
Epstein, Buchanan en Joachim Joesten
Studie
FINDELIJK is het zo ver, dat stu-
Li die wordt gemaakt van de (ver
ouderde) structuur van de Navo, in
1949 opgericht.
Tóen liep West-Europa gevaar, te
delen in het lot van Tsjechoslowa-
kije, dat een jaar tevoren door de
Russen was overmeesterd.
Nü is er sprake van ontspanning.
Deze was voor Frankrijk al aanlei
ding, de militaire samenwerking te
beëindigen.
Herziening van het verdrag, dat in
1969 opzegbaar wordt, zou de Euro
pese Navo-leden een grotere rol
moeten toebedelen.
Minister Luns pleitte zelfs voor een
Atlantische assemblee, als voorloper
van een parlement met werkelijke
bevoegdheden.
Doel der herziening is de Navo, ver
zwakt door de houding van Frank
rijk, nieuw leven in te blazen.
Ook de opzegbaarheid van het ver
drag in 1969 speelt mee. Vandaar dat
er naar gestreefd wordt, vóór de
volgende najaarszitting gereed te
Groep
^EDERLAND accepteerde de Per
manente planninggroep op kern-
wapengebied pas, nadat zijn. Navo-
partners belangrijke concessies had
den gedaan.
Helemaal gelukkig is het nog niet
met het plan. Het wil dit echter zien
tegen de achtergrond van het kern
wapenprobleem in de Navo.
Doel is, West-Duitsland een stem in
het kernwapenbeleid van de Navo
te geven, zonder dat het een vinger
„aan de trekker" krijgt.
Aangenomen wordt, dat de Bonds
republiek met deze „adviserende
rol" tevreden zal zijn, met name om
dat de SPD geen medezeggenschap
wenst.
Hiermede zou een hinderpaal wor
den weggenomen voor het sluiten
van een verdrag dat het verspreiden
van kernwapens verbiedt.
Het plan is vooral een gebaar tegen
over Moskou, dat zich verzet tegen
elke vorm van Duitse medezeggen
schap over het gebruik van kern
wapens.
Vietnam
DUSLAND wijt de belangrijke ver
hoging van zijn defensie-uitga-
ven aan de agressieve houding van
Amerika.
Deze opmerking slaat ongetwijfeld
op de situatie in Vietnam. Moskou
moet veel geld uittrekken voor de
strijd in dat land.
Wellicht wordt ook daarom zoveel
ophef gemakt van de Amerikaanse
bombardementen op Hanoi, de
hoofdstad van Noord-Vietnam.
Overigens hebben ook de belangrijk
ste Amerikaanse bladen scherpe kri
tiek op deze aanvallen, kort voor het
aangekondigde Kerstbestand.
Dit neemt niet weg, dat de verhoog
de Russische defensie-uitgaven ook
verband houden met de grote span
ning langs de grens met China.
Moskou voelt zich evenzeer bedreigd
als Amerika, dat op de Navoconfe-
rentie liet weten, nu vrijwel geheel
in de vuurlinie van de Chinese kern-
Macht te liggen.
zijn rondgestrooid, heeft honderddui
zenden dollars opgebracht. Uitgevers
en auteurs hebben ervan geprofiteerd.
De laatsten hebben zich geen moment
afgevraagd, of hun betrouwbaarheid
niet zou worden getoetst aan de aloude
regel, wie stelt, zal het bewijs moeten
leveren.
Joachim Joesten. die al twee boeken
over de moord op president Kennedy
geschreven heeft geschriften dus,
die „het complot" tot stramien hebben,
en waarin veronderstellingen zo wor
den opgedist dat de oppervlakkige le
zer meent met bewijzen te doen te heb
ben ziet nog veel méér brood in die
schokkende moordaanslag in Dallas.
Zenuwinrichting
Bij de introductie van de vertaling
van zijn tweede boek, dat onder de
titel: De waarheid over de moord op
Kennedy, bij de Utrechtse uitgeverij
Bruna verschenen is, kondigde hij
gisteren aan nog twee geschriften op
stapel te hebben gezet. Het eerste
gaat over Jack Ruby, maar zal niet
eerder dan in 1968 verschijnen. Het
tweede handelt over de medeverant
woordelijkheid. die president
Johnson ten aanzien van de dood
van zijn voorganger zou hebben
had.
Het is allemaal nogal wat' Maar de
tot Amerikaan genaturaliseerde
Duitser wordt er koud noch warm
Niet meer althans, want een paar jaar
geleden, zo zei hij, is dat wel eens an
ders geweest Hij was toen bevreesd
voor een aanslag op z'n leven, omdat
er in z'n auto was ingebroken, toen hij
in Zürich was.
„Omdat al m'n documenten verdwe
nen waren, heb ik me onmiddellijk on
der politiebescherming gesteld."
Ik: „En bent u toen niet in een zenuw
inrichting terecht gekomen?"
Joesten (na een zeer omstandig verhaal
over het hoe en het waarom): „Ja,
dar is juist, maar mijn verblijf daar
heeft niet langer dan één dag ge
duurd."
Joesten. die 60 jaar is, heel wat talen
spreekt, links politiek georiënteerd
is. en na de opkomst van het natio-
naal-socialisme Duitsland verliet,
heeft zo'n dertig boeken geschreven.
Er zijn wat biografieën bij (Johnson,
Kennedy, Onassis), doch zijn speciali
teiten liggen op het vlak van de spio
nage, de contra-spionage, de onder
wereld („Lucky" Luciano) en de
„frame-up".
„Weet u wat een „frame-up" is? Het is
een typisch Amerikaanse term; zelfs
in Engeland moet dit woord worden
verklaard. Welnu, het zit zo: als ge
wiekste onderwereldfiguren eer
misdaad in elkaar zetten, gebeurt
het dikwijls dat ze een constructie
maken, waarmee de schuld op de
nek van een onschuldige wordt
geschoven. Er zijn ontelbare voorbeel
den van. Lang voordat Kennedy
werd vermoord, heb ik me in dit sys
teem verdiept".
Ik: „U noemt zich een expert op het
gebied van de „frame-up". Is het
niet mogelijk dat u in de moord op
president Kennedy een prachtig
derwerp zag uw kennis op dit terrein
uit te leven?"
Speurwerk
Joesten: „Ik ontken dit met klem. Mijn
bevindingen zijn gebaseerd op
persoonlijk speurwerk en deductie.
Ik heb het bijzondere uit het algeme
ne afgeleid".
De zevenklapper, die de auteur voor de
Nederlandse introductie van zijn
boek had bewaard, was het aanwij
zen van Charles Whitman als de
moordenaar van Kennedy.
„Het klinkt misschien heel gek, maar
hij is de man, die het heeft gedaan".
Ik: „Waarom staat dat dan niet in uw
laötste boek?"
Joesten: „Ik kende toen alle details nog
niet. Dit feit is mij pas later ter ore
gekomen".
Ik: „Kunt u er de bewijzen van op
tafel leggen?"
Joesten (ontwijkend): „Geeft u me nu
eens een verklaring hoe het komt dat
er ten tijde van die krankzinnige
schietpartij niet minder dan zeven
agenten van de persoonlijke geheime
dienst van de president hy noem
de de naam „Eecret Service" in
de buurt van die universiteitstoren
in Austin rondhingen? Zal ik het
eens zeggen? Omdat daarvandaan
het federale kantoor van Johnson on
der vuur kon worden genomen. Whit
man werd desperado, omdat hij een
tip gekregen had dat hij geliquideerd
zou worden. Is de pers dan helemaal
ontgaan dat voetstoots aangenomen
is dat Whitman ook de moordenaar
van z'n vrouw en z'n moeder was?
Daar zijn totaal geen bewijzen voor"
Ik: „Bent u dan in staat het contrabe-
wijs te leveren?"
Joesten: „U probeert me steeds weer
uit m'n tent te lokken. U tracht me
dingen te laten zeggen, die ik uit
verschillende overwegingen niet naar
voren kan brengen".
Contra-bewijs
Ik: „Daarvoor zit ik hier. Bovendien
bent u en niet ik degene, die de
naam Whitman heeft genoemd, en
die ook nog suggereert dat de vrouw
en de moeder van deze massamoorde
naar door anderen zijn omgebracht.
Wat ik zo merkwaardig vind in al
die theorieën over een complot en
dat ge'dt zowel voor u als voor Mark
Lane. Buchanan en al die anderen
is dat er door niemand namen kun
nen worden genoemd. En nog merk
waardiger is misschien wel het feit,
dat de zogenaamde zekerheden al-
zoudt wereldnieuws kunnen maken'
Joesten: „Ik ben gast in dit land. Het
gaat om een bevriende mogendheid.
Er zou een diplomatiek incident
ontstaan als ik me hier bloot zou
geven."
Ik: „Betekent dit dat u zich nergens
bloot kan geven? Wat voor Nederland
geldt, geldt immers ook voor de
meeste andere landen van de we
reld".
Joesten (niet overtuigend): „Ik heb in
Parijs namen genoemd. De Gaulle
voert een onafhankelijke politiek te
genover Amerika. Toch kan ik er
nog in Frankrijk voor gearresteerd
worden, maar ik geloof niet dat dit
gebeurt omdat ze daar heel ruim
denken".
Ik: „Ik vind het bijzonder vreemd dat
daar nooit iets van in de pers
verschenen is. De ware identiteit van
de complotteurs zou de onthulling
van dit decennium kunnen worden
genoemd".
Joesten. die op kosten van het Duitse
weekblad Der Stern naar Dallas was
gestuurd om een persoonlijk onder
zoek in te stellen, doch die geen let
ter van wat hij geschreven heeft, ge
plaatst kreeg („Ik weet nog steeds
niet waarom") haalt de schouders op
en zwijgt.
Ik: „U noemt het rapport van de com
missie-Warren een enorme fraude. U
beweert zelfs dat deze onafhanke
lijke en vooral integere, Ameri
kaanse opperrechter als een bulldo
zer is te werk gegaan om de afwij
kende meningen van de andere leden
te verpletteren. Bovendien zegt u
nog dat de FBI, de CIA, het Penta
gon en de politie van Dallas achter
de schermen aan de dood van presi
dent Kennedy hebben meegewerkt.
Betekent dit niet dat het tenminste
om drie complotten gaat?"
Joesten: „Ik begrijp u niet".
Kruisvuur
JOACHIM JOESTEN
Joesten: „Daar geloof ik niets van. De
vrouw van Lee Oswald en ook diens
moeder denken er trouwens heel an-
Als ik Joesten de vraag stel wanneer
hij voor 't laatst in Amerika is ge
weest, antwoordt hij dat dit twee
jaar geleden is.
Ik: „U heeft dus de hele inhoud van
uw tweede boek in Europa uitgedok
terd. En hetzelfde geldt voor de gege
vens van uw andere boeken, die nog
moeten verschijnen, zomede voor uw
verklaring dat Charles Whitman de
moordenaar van president Kennedy
Ik: „Complot nummer één zou ik de
samenwerking van de moordenaars
willen noemen, die naar uw mening Joesten: „U mag niet vergeten dat ik
een macht aan relaties in de Verenig
de Staten heb. Ik voer er een zeer
uitgebreide correspondentie mee."
de presidentiële auto van de grond af
onder een kruisvuur hebben geno
men, omdat dit en u geeft als
voorbeeld de aanslag op president De
Gaulle in 1963 de enige methode
met voldoende kans van slagen zou
zijn. Complot nummer twee moet
dan door de FBI, de CIA, de politie
van Dallas en wat dies meer zij zijn
gesmeed. Complot nummer drie ten
laatste is dat van Earl Warren en de
andere leden van de federale commis
sie van onderzoek".
Joesten (lachend): „U snapt het niet.
Het gaat om één complot. De andere
instanties hebben dit trachten te ver
doezelen."
Ik: „Wat voor belang hadden die ande
re instanties daar dan bij".
Joesten: „Er zou een ware aardbeving
zijn ontstaan, als de werkelijke fei
ten uit de doeken zouden zijn ge-
Ik: „Ik zie die aardbeving niet. Wat
voor verschil zou het hebben uitge
maakt als niet Lee Oswald, maar
Charles Whitman als de moordenaar
zou zijn aangewezen?
Joesten: „Dan zou er heel wat meer
aan het daglicht zijn gekomen".
„Ik: „U spreekt in uw boek over der
tien getuigen, die moesten sterven.
Buchanan doet trouwens hetzelfde in
zijn publikaties."
Joesten: „Dat zijn er inmiddels al ze
ventien geworden".
Ik: Goed, zeventien. Maar van ten
minste negen van hen is bekend dat
zij bij een auto-ongeluk om het le
ven gekomen zijn, of een natuurlijke
dood zijn gestorven".
Joesten: „Ja, maar onder verdachte
omstandigheden".
Ik: „Als dat complot dan zo machtig is
dat het nog steeds ongestraft mensen
de dood kan injagen, waarom leeft u
dan nog? Hetzelfde kan van auteurs
als Mark Lane, Buchanan en Epstein
worden gezegd. Zijn schrijvers, die
nog altijd niet uitgeschreven zijn, en
die ware kruistochten in de wereld
ondernemen om de complotteurs aan
de kaak te stellen, niet veel gevaar
lijker dan de zogenaamde getuigen,
van wie u spreekt?"
Joesten: „Een auteur loopt alleen maar
risiko als zijn boek nog moet
verschijnen. Zodra hel op de markt
is. bestaat er geen gevaar meer voor
e: „Maar u komt toch nog met twee
boeken, die, naar u zegt. nog veel
onthullender zullen zijn?"
Joesten zwijgt.
Ik: „Waarom was het complot zo ge
brand op de dood van Kennedy?"
Joesten: „De president had veel vijan
den I^et was bekend dat hij op een
vermindering van de oorlogsinspan
ningen in Vietnam uit was. Dit was
tegen het zere been van het Penta
gon en de CIA. Bovendien had hij in
het hoofd de belastingfaciliteiten van
de oliemagnaten af te schaffen, waar
door deze mensen aanzienlijk meer
zouden moeten betalen".
Ik: „Als Ruby in het complot zat. w
om noemde hij dan geen namen, toen
hij ter dood veroordeeld werd? Hij
had toen niets meer te verliezen,
maar zou zich misschien nog wel van
1 de elektrische stoel hebben kunnen
redden"
Joesten: „Dat doodvonnis is inmiddels
ongedaan gemaakt".
Ik: „Dat is niet waar. Er is revisie
aangevraaed en toegestaan."
Joesten: „Ruby had een moordenaar ge
huurd om de gouverneur van Texas,
John Conellv. te doden. De dood van
president Kennedy wilde hij niet.
Toen deze bij de aanslag om het le
ven kwam. schoot hij de man, die
hem naar zijn mening zou kunnen
verraden, neer."
Ik: „Waarom mag dat boek over Ruby
pas in 1968 verschijnen? Wacht u
misschien op z'n dood?
Joesten: „Onder meer. De man heeft
kanker."
Ik: „Is het u bekend dat Robert
Oswald, de broer van Lee Oswald,
een boek over het drama heeft aange
kondigd, waarin de uitslag van het
onderzoek van de commissie-Warren
zal worden bevestigd?"
Joesten: „Nee, dat is nieuw voor mij.
Informatievervalsing
Het eerste, over de moord op
Kennedy geschreven boek van
Joachim Joesten komt overigens
op de lijst voor, die bij het docu
ment hoort, dat de CIA aan het
Amerikaanse congres heeft ver
strekt over de aktiviteiten van het
Russische bureau voor informatie-
vervalsing, dat zich met het mis
leiden van de wereldopinie bezig
houdt.
De kwalificatie luidt: „master
minded by the Sovjet Govern
ment", wat inhoudt dat het brein
van de auteur door het brein
van Moskou geïnfiltreerd is.
Polder onder water
AARLAJtfDERVEEN De burge
meester van Aarlanderveen heeft de
hulp ingeroepen van de Koninklijke
Landmacht, omdat een 120 ha grote
polder wateroverlast ondervindt.
Vee en huizen worden door het op
komende water bedreigd. Een tiental
pompen van het Korps Mobiele Co
lonnes uit Crailo komt de gemeente
vandaag te hulp.
Het water in de gemeente Bergen
(L.) is nu aan het zakken. Van deze
gemeente staat 25 vierkante kilometer
onder water. Veertienhonderd inwo
ners zitten min of meer in een iso
lement.
Weer ontsnappingen
in Engeland
LIVERPOOL m Terwijl alle Britse
politiekorpsen speuren naar Frank Mit
chell, de „gekke bijlman", die maandag
uit de gevangenis van Dartmoor
ontsnapte, zijn aan de lijst van ontsnap
te gevangenen weer enkele nieuwe na-
George Patrick Reardon (22) en Anto
ny Reardon (16) die met handboeien
aan elkaar vastgebonden en opgesloten
in een hut per schip van Dublin naar
Liverpool werden overgebracht, bleken
bij aankomst in de Engelse haven te
zijn verdwenen.
De deur van de hut was geforceerd
en men heeft slechts de handboeien ge
vonden.
Financieel Weekoverzicht
AMSTERDAM De berichten
over de voortgaande „afkoeling"
der hoogconjunctuur hebben op
de effectenbeurs deze week meer
invloed gehad dan de zege van
het kabinet-Zylstra in de Tweede
Kamer. Ook de koersdaling in
Amerika heeft deprimerend ge
werkt.
Het was voor de beurs een op
luchting te horen, dat dr. Zijlstra,
zij het met een krappe meerder
heid, het fiat van de Tweede Ka
mer gekregen heeft op zijn be«
lastingplannen.
De knappe verdediging van het rege
ringsbeleid door de premier trok de
aandacht en werd door vele beursbezoe
kers toegejuicht- De opgave, waarvooi
ons volk staat, is het zo snel mogelijk
wegwerken van het chronisch tekort
op de betalingsbalans.
Het stopzetten van de inflatiespiraal,
waarin ons land terecht is gekomen
AKTUEEL
Brandt: grote taak
(Van een onzer redacteuren)
DE regeringswisseling te Bonn leidt onver
mijdelijk tot heroriëntatie op internatio
naal terrein. Kiesinger wil duidelijkheid
brengen in de relaties van zijn land met
Frankrijk, Amerika, de Sowjetunie en de an
dere Europese landen. Dit streven kan be
langrijke gevolgen hebben. Voorlopig valt
daarover echter nog weinig te zeggen.
Een eerste toetssteen is wellicht de NAVO-
conferentie, die gisteren te Parijs werd beëindigd.
Ondanks het verzet van de SPD tegen Duitse
medezeggenschap over kernwapens, verklaarde
de SPD-er Willy Brandt als minister van buiten
landse zaken, te voelen voor een zekere consulatie
over het gebruik daarvan.
Dit kan niet naar de zin van Frankrijk zijn, tot welk land in eerste in
stantie toenadering wordt gezocht. Uit verklaringen van Kiesinger kan men
opmaken, dat hij De Gaulle zoveel mogelijk tegemoet wil komen. Vandaar
dat hij nogal vaag spreekt over de rol van West-Duitsland in de NAVO.
De vraag is nu, hoever Kiesinger en diens
uC^ll loilKlllfl medewerkers willen gaan. Dit betreft zowel de
NAVO als de Europese samenwerking. Verwacht
mag worden, dat Bonn (naar het voorbeeld van de Franse president) zal
streven naar een minder afhankelijke positie. En daarin is geen plaats voor
een aan de leiband van De Gaulle lopend Duitsland.
Kiesinger zei in de regeringsverklaring, dat zijn land zich geen onwerke
lijk en gevaarlijk alternatief tussen Frankrijk en Amerika laat aanpraten.
Dit neemt echter niet weg, dat het zich onafhankelijker tegenover de VS
zal opstellen.
Dat behoeft evenwel niet te verwonderen, omdat de Bondsrepubliek eerst
onder Adenauer en later in de Erhard-periode (te) sterk tegen Amerika
aanleunde.
De toekomstige politiek ten opzichte van Parijs en Washington heeft
voorts alles te maken met de toenadering, die Kiesingers kabinet bewust
zoekt tot de Oosteuropese landen, de Sowjetunie inbegrepen. Het wil voor
komen, dat de bondgenoten van de Bondsrepubliek met de Russen over het
wel en wee van de Duitsers beslissen.
Overigens zal bij deze toenadering grote voorzichtigheid worden betracht.,
Kiesinger heeft al gezegd, dat het aanknopen van diplomatieke betrekkin
gen met de landen van Oost-Europa niet mag leiden tot een kettingreactie,
welke algemene erkenning van het regime in Oost-Duitsland teweeg zou
brengen.
Ook wat de houding tegenover dit regime
betreft houdt Bonn zich nog op de vlakte. Kie- Ou de vlakte
singer zei er over dat in de eerste plaats verder
uit elkaar groeien van beide delen van Duitsland voorkomen moet wor
den. „Verdere verwijdering zou het ergste zijn, wat kan gebeuren".
De kanselier realiseert zich echter, dat bepaalde contacten tussen Bonn
en het Oostduitse regime noodzakelijk zijn. Niettemin blijft hij er de nadruk
op leggen dat vermeden moet worden de indruk te vestigen, als zou de
Bondsrepubliek zijn afgestapt van het standpunt, dat er maar één echte
Duitse staat is.
Niettemin zullen vooral de Russen het Kiesingers kabinet op dit punt
heel moeilijk maken. En binnen de regeringsploeg bestaat maar een be
perkte mate van eensgezindheid. Vooral van SPD-zijde zal geprobeerd wor
den tot het uiterste te gaan.
door een te lang in stand gehouden
overbesteding. is een eerste vereiste,
niet in de laatste plaats in het belang
van de kleine man, die door de ellendi
ge prijsstijging het voordeel van zijn
loonsverhogingen als sneeuw voo
zon ziet smelten.
Nu moet het fiat van de Eerste
Kamer nog worden verkregen op de
regeringsvoorstellen, daarna komen
de nieuwe verkiezingen in het zicht
Terecht heeft dr. Zijlstra deze week
gesteld, dat er noodzakelijk een
herstel der gezonde verhoudingen
moet komen, maar dat zulks niet in
één jaar te bereiken is, maar dat het
wel op gang moet worden gebracht.
Als het volgend kabinet het roer
weer zou omgooien en de weg der'
inflatie vervolgen, dan zouden we als
volk lelijk bekocht zijn. Want de
weg terug is nu wel pijnlijk, maar
toch zeker wel te bewandelen, ter
wijl bij voortzetting der overbeste-
dingsinflatie „de wal het schip" op
een veel ingrijpender manier zou ke-
We zijn er dus met de overwinning
van het gezond verstand, zoals dat deze
week in de Tweede Kamer werd ge
toond, nog niet. De a is gezegd, de b en
de rest moeten nog volgen.
ONTWRICHT
Intussen was de effectenmarkt onder
de indruk van minder opgewekte be
richten uit het bedrijfsleven. De stij
gende werkloosheid, hoe onvermijde
lijk in verscheiden gevallen ook, is een
droevige zaak. In het bouwbedrijf is
5.3 pet werkloos, terwijl elke dag op
nieuw nieuwe berichten over ontslagen
loskomen.
Hier wreekt zich het gevolg van een
ontwrichte kapitaalmarkt, die weer ver
oorzaakt is door het „gat" in de beta
lingsbalans en de bestedingsinflatie,
met name in de sector der overheid.
Voorts zetten tegenvallende berich
ten inzake resultaten in het bedrijfsle
ven de domper op de lust iets ter beur
ze te ondernemen. Het technisch
koersherstel, waarover wij vorige week
schreven, is al weer voorbij. Thomsens
Ver. Bedrijven heeft tussentijds mede
gedeeld, dat 1966 in de tweede helft
erg is tegengevallen, zodat de finan
ciële resultaten opnieuw, net als vorig
jaar, mager zullen zijn. De beurs
vreest een dividendverlaging.
De koers der eert daalde van 151 tot
130 pet laten. Een tegenvaller vormde
ook het bericht van het bestuur der
Deli Mij, dat het lopend boekjaar wei
nig bevredigend verloopt, zelfs zo, dat
het nog niet te zeggen is of en zo ja,
welk dividend straks zal worden be
taald.
De koers der eert Deli Mij liep
prompt terug van 70 tot 58.
Verder heeft de direktie van Philips
in het personeelsorgaan terughoudend
over de vooruitzichten geschreven. De
arbeidsverkorting in het bedrijf te Doe-
tinchem maakte een ongunstige indruk
op de beurs.
De koers der aand. Philips daalde
van ƒ81 tot ƒ77. Ook de andere inter
nationals waren lager genoteerd onder
invloed van Wallstreet waar het pessi
misme de boventoon gekregen heeft.
De ontslagen in de auto-industrie werk
ten deprimerend. De Kon. Hoogovens
en AKU geven overigens onveranderde
interim-dividenden (6 pet
Een prettig bericht was af
komstig van de Holland-Amerika
Lijn. De aandeelhouders kunnen
op een onveranderd dividend van 8
pet rekenen, ondanks het feit, dat
Mr. Donner treedt af bij
Nationale-Nederlanden
DEN HAAG Met ingang van 1
januari zal mr. dr. J. Donner wegens
het bereiken van de leeftijdsgrens af
treden als president-commissaris van
Nationale-Nederlanden NV. Ir. L. P.
Ruys, die de heer Donner reeds terzijde
stond als president-commissaris van de
beide maatschappijen, zal voortaan het
college presideren.
de winst lager zal zijn over dit
jaar. Het is een goede greep van
de HAL om containerschepen in de
vaart te gaan brengen, want in
deskundige kringen verwacht men
van het containertransport veel
voor de toekomst De koers der
aand. HAL kwam op 101 (v.w. 96).
Ook andere scheepvaartwaarden
werden meegetrokken.
De inschrijving op ƒ25 miljoen ren-
tespaarbrieven der Bank voor Ned. Ge
meenten is een groot succes geworden
Reeds op de eerste dag der inschrijving
was het aangeboden bedrag meer dan
geplaatst De inschrijving op de 7 pet
staatslening tegen 100 pet zal een da
verend resultaat opleveren. Interessant
is de mededeling van het ministerie
van financiën, dat men wil trachten bij
de toewijzing ook de kleinere inschrijf-
k an toren aan hun trek te doen komen
door eventueel een meer gedifferen
tieerd systeem van toewijzing te volgen
en niet zonder meer een bepaald 'per
centage op basis van het totaal der
ingekomen inschrijvingen toe te wij-
De beurs is benieuwd naar de resulta
ten van deze plannen, die de domine
rende positie van de grootbanken op
inschrijfgebied wil aantasten-
Synode (3)
In deBijbel komen gedeelten voor
dat de vrouw moet spreken. De Sama-
ritaanse vrouw: „Kom mede en ziet
een mens die mij gezegd heeft alles
wat ik gedaan heb. Zou deze niet de
Christus zijn? Ze kwamen uit de stad
en gingen tot Hem".
Ziedaar: evangelisatie door een
vrouw onder de Samaritanen. Dan in
Hand. 9: „De weduwen toonden Pe
trus de kledingstukken die Dorcas ge
maakt had". De eerste vrouwelijke
diaken. Vervolgens Richteren: Debo-
rarichtte Israël. Dan Ruth, wel de
vrouwelijke diaken bij uitnemend
heid. Ik wjjs verder op Anna de
profetes.
Wat de Remonstranten aangaat: ze
kunnen de belijdenis ten volle on
derschrijven (zie de discussie hierover
van enige tijd geleden). Steeds zijn
eigen synode willen afkraken is niet
goed. Het zijn besluiten geweest die
biddend werden overwogen.
Gelovigen moeten inzien dat breed
front gemaakt dient te worden tegen
het ongeloof dat steeds groter wordt
Tenslotte met betrekking tot de Syno
de: laat men niet vergeten te denken
aan het „Eert uw vader en uw moe
der".
Spijkenisse G. D. van Bueren
Synode (4)
Enkele broeders zijn het blijkens
hun „ingezonden" niet eens met de
besluiten onzer Hervormde Synode.
Dat is hun goed recht Maar het
wensen van een Kerk die uitsluitend
is aangepast aan bepaalde individuele
verlangens is een onvervulbare zaak.
Ik zeg: gelukkig dat de vrouw in het
ambt wordt aanvaard. Te lang hebben
veel begaafde vrouwen moeten zwij
gen. In Christus is noch man, noch
En al zijn er dan misschien wel ge
gronde bezwaren van velen tegen een
samengaan met Remonstranten, zou
den we dan toch niet liever in liefde
en eensgezindheid trachten oude
geschilpunten tot klaarheid te bren
gen en de eenheid der kerken op Gods
bevel na te streven?
Den Haag d. Knoester
(Na tweemaal „tegen" en tweemaal
„voor" discussie gesloten - red.)