Massamoordenaar Whitman schoot Kennedy neer 55 Beurs in mineur De afkoeling door hoogconjunctuur Auteur Joesten praat zich vast: Landmacht helpt dorp Bonn heroriënteert zich in de wereld ZATERDAG IT DECEMBER 1966 door Link van Bruggen I leen maar slaan op mensen die niet I meer spreken kunnen". AMSTERDAM De naam Charles Whitman staat ergens I Joesten: „Ik kan wel namen noemen", bovenaan op de zwarte lyst van Amerikaanse massamoorde-1 making naars. Hij was de krankzinnige, die een paar maanden geleden in het Amerikaanse Austin eerst z'n vrouw en z'n moeder ver moordde, vervolgens de universiteitstoren beklom, en daarna een waar bloedbad onder willekeurige voorbijgangers aanrichtte, dat aan zo'n twintig mannen, vrouwen en kinderen het leven kostte. 55 Deze Charles Whitman nu zou ook de man zijn geweest, die, in samenwer king met de vermoorde politieagent Tippit op 22 november 1963 de fatale, wereldschokkende aanslag op president Kennedy pleegde. Om heel precies te zijn- hij was degene, die het nekschot nbi loste, waaraan de Amerikaanse 3bJ staatsman overleed. Lee Oswald, de man, die door Jack Ruby werd neergeschoten, en die door de commissie-Warren als de eni ge moordenaar van de president werd aangewezen, zou slechts een „zondebok" zijn geweest. Hij werd een van de (vele) slachtoffers van „het complot", waarvan de nog door niemand bewezen details gretig wor den ingedronken door iedereen, die I „gewoonweg" niet geloven kan dat het een alleen opererende persoon was, die de veelbelovende, Ameri kaanse staatsman neerschoot, en dat „die ene gek" later door „die andere gek" om het leven werd gebracht. Een complot dus, of een veelheid van rechts-radicalen over heel Amerika, die de dood van president Kennedy op hun geweten zouden hebben. Deze constructie, die nergens op steunt dan op suggesties en vage aanduidingen, welke door schrijvers als Mark Lane, Epstein, Buchanan en Joachim Joesten Studie FINDELIJK is het zo ver, dat stu- Li die wordt gemaakt van de (ver ouderde) structuur van de Navo, in 1949 opgericht. Tóen liep West-Europa gevaar, te delen in het lot van Tsjechoslowa- kije, dat een jaar tevoren door de Russen was overmeesterd. Nü is er sprake van ontspanning. Deze was voor Frankrijk al aanlei ding, de militaire samenwerking te beëindigen. Herziening van het verdrag, dat in 1969 opzegbaar wordt, zou de Euro pese Navo-leden een grotere rol moeten toebedelen. Minister Luns pleitte zelfs voor een Atlantische assemblee, als voorloper van een parlement met werkelijke bevoegdheden. Doel der herziening is de Navo, ver zwakt door de houding van Frank rijk, nieuw leven in te blazen. Ook de opzegbaarheid van het ver drag in 1969 speelt mee. Vandaar dat er naar gestreefd wordt, vóór de volgende najaarszitting gereed te Groep ^EDERLAND accepteerde de Per manente planninggroep op kern- wapengebied pas, nadat zijn. Navo- partners belangrijke concessies had den gedaan. Helemaal gelukkig is het nog niet met het plan. Het wil dit echter zien tegen de achtergrond van het kern wapenprobleem in de Navo. Doel is, West-Duitsland een stem in het kernwapenbeleid van de Navo te geven, zonder dat het een vinger „aan de trekker" krijgt. Aangenomen wordt, dat de Bonds republiek met deze „adviserende rol" tevreden zal zijn, met name om dat de SPD geen medezeggenschap wenst. Hiermede zou een hinderpaal wor den weggenomen voor het sluiten van een verdrag dat het verspreiden van kernwapens verbiedt. Het plan is vooral een gebaar tegen over Moskou, dat zich verzet tegen elke vorm van Duitse medezeggen schap over het gebruik van kern wapens. Vietnam DUSLAND wijt de belangrijke ver hoging van zijn defensie-uitga- ven aan de agressieve houding van Amerika. Deze opmerking slaat ongetwijfeld op de situatie in Vietnam. Moskou moet veel geld uittrekken voor de strijd in dat land. Wellicht wordt ook daarom zoveel ophef gemakt van de Amerikaanse bombardementen op Hanoi, de hoofdstad van Noord-Vietnam. Overigens hebben ook de belangrijk ste Amerikaanse bladen scherpe kri tiek op deze aanvallen, kort voor het aangekondigde Kerstbestand. Dit neemt niet weg, dat de verhoog de Russische defensie-uitgaven ook verband houden met de grote span ning langs de grens met China. Moskou voelt zich evenzeer bedreigd als Amerika, dat op de Navoconfe- rentie liet weten, nu vrijwel geheel in de vuurlinie van de Chinese kern- Macht te liggen. zijn rondgestrooid, heeft honderddui zenden dollars opgebracht. Uitgevers en auteurs hebben ervan geprofiteerd. De laatsten hebben zich geen moment afgevraagd, of hun betrouwbaarheid niet zou worden getoetst aan de aloude regel, wie stelt, zal het bewijs moeten leveren. Joachim Joesten. die al twee boeken over de moord op president Kennedy geschreven heeft geschriften dus, die „het complot" tot stramien hebben, en waarin veronderstellingen zo wor den opgedist dat de oppervlakkige le zer meent met bewijzen te doen te heb ben ziet nog veel méér brood in die schokkende moordaanslag in Dallas. Zenuwinrichting Bij de introductie van de vertaling van zijn tweede boek, dat onder de titel: De waarheid over de moord op Kennedy, bij de Utrechtse uitgeverij Bruna verschenen is, kondigde hij gisteren aan nog twee geschriften op stapel te hebben gezet. Het eerste gaat over Jack Ruby, maar zal niet eerder dan in 1968 verschijnen. Het tweede handelt over de medeverant woordelijkheid. die president Johnson ten aanzien van de dood van zijn voorganger zou hebben had. Het is allemaal nogal wat' Maar de tot Amerikaan genaturaliseerde Duitser wordt er koud noch warm Niet meer althans, want een paar jaar geleden, zo zei hij, is dat wel eens an ders geweest Hij was toen bevreesd voor een aanslag op z'n leven, omdat er in z'n auto was ingebroken, toen hij in Zürich was. „Omdat al m'n documenten verdwe nen waren, heb ik me onmiddellijk on der politiebescherming gesteld." Ik: „En bent u toen niet in een zenuw inrichting terecht gekomen?" Joesten (na een zeer omstandig verhaal over het hoe en het waarom): „Ja, dar is juist, maar mijn verblijf daar heeft niet langer dan één dag ge duurd." Joesten. die 60 jaar is, heel wat talen spreekt, links politiek georiënteerd is. en na de opkomst van het natio- naal-socialisme Duitsland verliet, heeft zo'n dertig boeken geschreven. Er zijn wat biografieën bij (Johnson, Kennedy, Onassis), doch zijn speciali teiten liggen op het vlak van de spio nage, de contra-spionage, de onder wereld („Lucky" Luciano) en de „frame-up". „Weet u wat een „frame-up" is? Het is een typisch Amerikaanse term; zelfs in Engeland moet dit woord worden verklaard. Welnu, het zit zo: als ge wiekste onderwereldfiguren eer misdaad in elkaar zetten, gebeurt het dikwijls dat ze een constructie maken, waarmee de schuld op de nek van een onschuldige wordt geschoven. Er zijn ontelbare voorbeel den van. Lang voordat Kennedy werd vermoord, heb ik me in dit sys teem verdiept". Ik: „U noemt zich een expert op het gebied van de „frame-up". Is het niet mogelijk dat u in de moord op president Kennedy een prachtig derwerp zag uw kennis op dit terrein uit te leven?" Speurwerk Joesten: „Ik ontken dit met klem. Mijn bevindingen zijn gebaseerd op persoonlijk speurwerk en deductie. Ik heb het bijzondere uit het algeme ne afgeleid". De zevenklapper, die de auteur voor de Nederlandse introductie van zijn boek had bewaard, was het aanwij zen van Charles Whitman als de moordenaar van Kennedy. „Het klinkt misschien heel gek, maar hij is de man, die het heeft gedaan". Ik: „Waarom staat dat dan niet in uw laötste boek?" Joesten: „Ik kende toen alle details nog niet. Dit feit is mij pas later ter ore gekomen". Ik: „Kunt u er de bewijzen van op tafel leggen?" Joesten (ontwijkend): „Geeft u me nu eens een verklaring hoe het komt dat er ten tijde van die krankzinnige schietpartij niet minder dan zeven agenten van de persoonlijke geheime dienst van de president hy noem de de naam „Eecret Service" in de buurt van die universiteitstoren in Austin rondhingen? Zal ik het eens zeggen? Omdat daarvandaan het federale kantoor van Johnson on der vuur kon worden genomen. Whit man werd desperado, omdat hij een tip gekregen had dat hij geliquideerd zou worden. Is de pers dan helemaal ontgaan dat voetstoots aangenomen is dat Whitman ook de moordenaar van z'n vrouw en z'n moeder was? Daar zijn totaal geen bewijzen voor" Ik: „Bent u dan in staat het contrabe- wijs te leveren?" Joesten: „U probeert me steeds weer uit m'n tent te lokken. U tracht me dingen te laten zeggen, die ik uit verschillende overwegingen niet naar voren kan brengen". Contra-bewijs Ik: „Daarvoor zit ik hier. Bovendien bent u en niet ik degene, die de naam Whitman heeft genoemd, en die ook nog suggereert dat de vrouw en de moeder van deze massamoorde naar door anderen zijn omgebracht. Wat ik zo merkwaardig vind in al die theorieën over een complot en dat ge'dt zowel voor u als voor Mark Lane. Buchanan en al die anderen is dat er door niemand namen kun nen worden genoemd. En nog merk waardiger is misschien wel het feit, dat de zogenaamde zekerheden al- zoudt wereldnieuws kunnen maken' Joesten: „Ik ben gast in dit land. Het gaat om een bevriende mogendheid. Er zou een diplomatiek incident ontstaan als ik me hier bloot zou geven." Ik: „Betekent dit dat u zich nergens bloot kan geven? Wat voor Nederland geldt, geldt immers ook voor de meeste andere landen van de we reld". Joesten (niet overtuigend): „Ik heb in Parijs namen genoemd. De Gaulle voert een onafhankelijke politiek te genover Amerika. Toch kan ik er nog in Frankrijk voor gearresteerd worden, maar ik geloof niet dat dit gebeurt omdat ze daar heel ruim denken". Ik: „Ik vind het bijzonder vreemd dat daar nooit iets van in de pers verschenen is. De ware identiteit van de complotteurs zou de onthulling van dit decennium kunnen worden genoemd". Joesten. die op kosten van het Duitse weekblad Der Stern naar Dallas was gestuurd om een persoonlijk onder zoek in te stellen, doch die geen let ter van wat hij geschreven heeft, ge plaatst kreeg („Ik weet nog steeds niet waarom") haalt de schouders op en zwijgt. Ik: „U noemt het rapport van de com missie-Warren een enorme fraude. U beweert zelfs dat deze onafhanke lijke en vooral integere, Ameri kaanse opperrechter als een bulldo zer is te werk gegaan om de afwij kende meningen van de andere leden te verpletteren. Bovendien zegt u nog dat de FBI, de CIA, het Penta gon en de politie van Dallas achter de schermen aan de dood van presi dent Kennedy hebben meegewerkt. Betekent dit niet dat het tenminste om drie complotten gaat?" Joesten: „Ik begrijp u niet". Kruisvuur JOACHIM JOESTEN Joesten: „Daar geloof ik niets van. De vrouw van Lee Oswald en ook diens moeder denken er trouwens heel an- Als ik Joesten de vraag stel wanneer hij voor 't laatst in Amerika is ge weest, antwoordt hij dat dit twee jaar geleden is. Ik: „U heeft dus de hele inhoud van uw tweede boek in Europa uitgedok terd. En hetzelfde geldt voor de gege vens van uw andere boeken, die nog moeten verschijnen, zomede voor uw verklaring dat Charles Whitman de moordenaar van president Kennedy Ik: „Complot nummer één zou ik de samenwerking van de moordenaars willen noemen, die naar uw mening Joesten: „U mag niet vergeten dat ik een macht aan relaties in de Verenig de Staten heb. Ik voer er een zeer uitgebreide correspondentie mee." de presidentiële auto van de grond af onder een kruisvuur hebben geno men, omdat dit en u geeft als voorbeeld de aanslag op president De Gaulle in 1963 de enige methode met voldoende kans van slagen zou zijn. Complot nummer twee moet dan door de FBI, de CIA, de politie van Dallas en wat dies meer zij zijn gesmeed. Complot nummer drie ten laatste is dat van Earl Warren en de andere leden van de federale commis sie van onderzoek". Joesten (lachend): „U snapt het niet. Het gaat om één complot. De andere instanties hebben dit trachten te ver doezelen." Ik: „Wat voor belang hadden die ande re instanties daar dan bij". Joesten: „Er zou een ware aardbeving zijn ontstaan, als de werkelijke fei ten uit de doeken zouden zijn ge- Ik: „Ik zie die aardbeving niet. Wat voor verschil zou het hebben uitge maakt als niet Lee Oswald, maar Charles Whitman als de moordenaar zou zijn aangewezen? Joesten: „Dan zou er heel wat meer aan het daglicht zijn gekomen". „Ik: „U spreekt in uw boek over der tien getuigen, die moesten sterven. Buchanan doet trouwens hetzelfde in zijn publikaties." Joesten: „Dat zijn er inmiddels al ze ventien geworden". Ik: Goed, zeventien. Maar van ten minste negen van hen is bekend dat zij bij een auto-ongeluk om het le ven gekomen zijn, of een natuurlijke dood zijn gestorven". Joesten: „Ja, maar onder verdachte omstandigheden". Ik: „Als dat complot dan zo machtig is dat het nog steeds ongestraft mensen de dood kan injagen, waarom leeft u dan nog? Hetzelfde kan van auteurs als Mark Lane, Buchanan en Epstein worden gezegd. Zijn schrijvers, die nog altijd niet uitgeschreven zijn, en die ware kruistochten in de wereld ondernemen om de complotteurs aan de kaak te stellen, niet veel gevaar lijker dan de zogenaamde getuigen, van wie u spreekt?" Joesten: „Een auteur loopt alleen maar risiko als zijn boek nog moet verschijnen. Zodra hel op de markt is. bestaat er geen gevaar meer voor e: „Maar u komt toch nog met twee boeken, die, naar u zegt. nog veel onthullender zullen zijn?" Joesten zwijgt. Ik: „Waarom was het complot zo ge brand op de dood van Kennedy?" Joesten: „De president had veel vijan den I^et was bekend dat hij op een vermindering van de oorlogsinspan ningen in Vietnam uit was. Dit was tegen het zere been van het Penta gon en de CIA. Bovendien had hij in het hoofd de belastingfaciliteiten van de oliemagnaten af te schaffen, waar door deze mensen aanzienlijk meer zouden moeten betalen". Ik: „Als Ruby in het complot zat. w om noemde hij dan geen namen, toen hij ter dood veroordeeld werd? Hij had toen niets meer te verliezen, maar zou zich misschien nog wel van 1 de elektrische stoel hebben kunnen redden" Joesten: „Dat doodvonnis is inmiddels ongedaan gemaakt". Ik: „Dat is niet waar. Er is revisie aangevraaed en toegestaan." Joesten: „Ruby had een moordenaar ge huurd om de gouverneur van Texas, John Conellv. te doden. De dood van president Kennedy wilde hij niet. Toen deze bij de aanslag om het le ven kwam. schoot hij de man, die hem naar zijn mening zou kunnen verraden, neer." Ik: „Waarom mag dat boek over Ruby pas in 1968 verschijnen? Wacht u misschien op z'n dood? Joesten: „Onder meer. De man heeft kanker." Ik: „Is het u bekend dat Robert Oswald, de broer van Lee Oswald, een boek over het drama heeft aange kondigd, waarin de uitslag van het onderzoek van de commissie-Warren zal worden bevestigd?" Joesten: „Nee, dat is nieuw voor mij. Informatievervalsing Het eerste, over de moord op Kennedy geschreven boek van Joachim Joesten komt overigens op de lijst voor, die bij het docu ment hoort, dat de CIA aan het Amerikaanse congres heeft ver strekt over de aktiviteiten van het Russische bureau voor informatie- vervalsing, dat zich met het mis leiden van de wereldopinie bezig houdt. De kwalificatie luidt: „master minded by the Sovjet Govern ment", wat inhoudt dat het brein van de auteur door het brein van Moskou geïnfiltreerd is. Polder onder water AARLAJtfDERVEEN De burge meester van Aarlanderveen heeft de hulp ingeroepen van de Koninklijke Landmacht, omdat een 120 ha grote polder wateroverlast ondervindt. Vee en huizen worden door het op komende water bedreigd. Een tiental pompen van het Korps Mobiele Co lonnes uit Crailo komt de gemeente vandaag te hulp. Het water in de gemeente Bergen (L.) is nu aan het zakken. Van deze gemeente staat 25 vierkante kilometer onder water. Veertienhonderd inwo ners zitten min of meer in een iso lement. Weer ontsnappingen in Engeland LIVERPOOL m Terwijl alle Britse politiekorpsen speuren naar Frank Mit chell, de „gekke bijlman", die maandag uit de gevangenis van Dartmoor ontsnapte, zijn aan de lijst van ontsnap te gevangenen weer enkele nieuwe na- George Patrick Reardon (22) en Anto ny Reardon (16) die met handboeien aan elkaar vastgebonden en opgesloten in een hut per schip van Dublin naar Liverpool werden overgebracht, bleken bij aankomst in de Engelse haven te zijn verdwenen. De deur van de hut was geforceerd en men heeft slechts de handboeien ge vonden. Financieel Weekoverzicht AMSTERDAM De berichten over de voortgaande „afkoeling" der hoogconjunctuur hebben op de effectenbeurs deze week meer invloed gehad dan de zege van het kabinet-Zylstra in de Tweede Kamer. Ook de koersdaling in Amerika heeft deprimerend ge werkt. Het was voor de beurs een op luchting te horen, dat dr. Zijlstra, zij het met een krappe meerder heid, het fiat van de Tweede Ka mer gekregen heeft op zijn be« lastingplannen. De knappe verdediging van het rege ringsbeleid door de premier trok de aandacht en werd door vele beursbezoe kers toegejuicht- De opgave, waarvooi ons volk staat, is het zo snel mogelijk wegwerken van het chronisch tekort op de betalingsbalans. Het stopzetten van de inflatiespiraal, waarin ons land terecht is gekomen AKTUEEL Brandt: grote taak (Van een onzer redacteuren) DE regeringswisseling te Bonn leidt onver mijdelijk tot heroriëntatie op internatio naal terrein. Kiesinger wil duidelijkheid brengen in de relaties van zijn land met Frankrijk, Amerika, de Sowjetunie en de an dere Europese landen. Dit streven kan be langrijke gevolgen hebben. Voorlopig valt daarover echter nog weinig te zeggen. Een eerste toetssteen is wellicht de NAVO- conferentie, die gisteren te Parijs werd beëindigd. Ondanks het verzet van de SPD tegen Duitse medezeggenschap over kernwapens, verklaarde de SPD-er Willy Brandt als minister van buiten landse zaken, te voelen voor een zekere consulatie over het gebruik daarvan. Dit kan niet naar de zin van Frankrijk zijn, tot welk land in eerste in stantie toenadering wordt gezocht. Uit verklaringen van Kiesinger kan men opmaken, dat hij De Gaulle zoveel mogelijk tegemoet wil komen. Vandaar dat hij nogal vaag spreekt over de rol van West-Duitsland in de NAVO. De vraag is nu, hoever Kiesinger en diens uC^ll loilKlllfl medewerkers willen gaan. Dit betreft zowel de NAVO als de Europese samenwerking. Verwacht mag worden, dat Bonn (naar het voorbeeld van de Franse president) zal streven naar een minder afhankelijke positie. En daarin is geen plaats voor een aan de leiband van De Gaulle lopend Duitsland. Kiesinger zei in de regeringsverklaring, dat zijn land zich geen onwerke lijk en gevaarlijk alternatief tussen Frankrijk en Amerika laat aanpraten. Dit neemt echter niet weg, dat het zich onafhankelijker tegenover de VS zal opstellen. Dat behoeft evenwel niet te verwonderen, omdat de Bondsrepubliek eerst onder Adenauer en later in de Erhard-periode (te) sterk tegen Amerika aanleunde. De toekomstige politiek ten opzichte van Parijs en Washington heeft voorts alles te maken met de toenadering, die Kiesingers kabinet bewust zoekt tot de Oosteuropese landen, de Sowjetunie inbegrepen. Het wil voor komen, dat de bondgenoten van de Bondsrepubliek met de Russen over het wel en wee van de Duitsers beslissen. Overigens zal bij deze toenadering grote voorzichtigheid worden betracht., Kiesinger heeft al gezegd, dat het aanknopen van diplomatieke betrekkin gen met de landen van Oost-Europa niet mag leiden tot een kettingreactie, welke algemene erkenning van het regime in Oost-Duitsland teweeg zou brengen. Ook wat de houding tegenover dit regime betreft houdt Bonn zich nog op de vlakte. Kie- Ou de vlakte singer zei er over dat in de eerste plaats verder uit elkaar groeien van beide delen van Duitsland voorkomen moet wor den. „Verdere verwijdering zou het ergste zijn, wat kan gebeuren". De kanselier realiseert zich echter, dat bepaalde contacten tussen Bonn en het Oostduitse regime noodzakelijk zijn. Niettemin blijft hij er de nadruk op leggen dat vermeden moet worden de indruk te vestigen, als zou de Bondsrepubliek zijn afgestapt van het standpunt, dat er maar één echte Duitse staat is. Niettemin zullen vooral de Russen het Kiesingers kabinet op dit punt heel moeilijk maken. En binnen de regeringsploeg bestaat maar een be perkte mate van eensgezindheid. Vooral van SPD-zijde zal geprobeerd wor den tot het uiterste te gaan. door een te lang in stand gehouden overbesteding. is een eerste vereiste, niet in de laatste plaats in het belang van de kleine man, die door de ellendi ge prijsstijging het voordeel van zijn loonsverhogingen als sneeuw voo zon ziet smelten. Nu moet het fiat van de Eerste Kamer nog worden verkregen op de regeringsvoorstellen, daarna komen de nieuwe verkiezingen in het zicht Terecht heeft dr. Zijlstra deze week gesteld, dat er noodzakelijk een herstel der gezonde verhoudingen moet komen, maar dat zulks niet in één jaar te bereiken is, maar dat het wel op gang moet worden gebracht. Als het volgend kabinet het roer weer zou omgooien en de weg der' inflatie vervolgen, dan zouden we als volk lelijk bekocht zijn. Want de weg terug is nu wel pijnlijk, maar toch zeker wel te bewandelen, ter wijl bij voortzetting der overbeste- dingsinflatie „de wal het schip" op een veel ingrijpender manier zou ke- We zijn er dus met de overwinning van het gezond verstand, zoals dat deze week in de Tweede Kamer werd ge toond, nog niet. De a is gezegd, de b en de rest moeten nog volgen. ONTWRICHT Intussen was de effectenmarkt onder de indruk van minder opgewekte be richten uit het bedrijfsleven. De stij gende werkloosheid, hoe onvermijde lijk in verscheiden gevallen ook, is een droevige zaak. In het bouwbedrijf is 5.3 pet werkloos, terwijl elke dag op nieuw nieuwe berichten over ontslagen loskomen. Hier wreekt zich het gevolg van een ontwrichte kapitaalmarkt, die weer ver oorzaakt is door het „gat" in de beta lingsbalans en de bestedingsinflatie, met name in de sector der overheid. Voorts zetten tegenvallende berich ten inzake resultaten in het bedrijfsle ven de domper op de lust iets ter beur ze te ondernemen. Het technisch koersherstel, waarover wij vorige week schreven, is al weer voorbij. Thomsens Ver. Bedrijven heeft tussentijds mede gedeeld, dat 1966 in de tweede helft erg is tegengevallen, zodat de finan ciële resultaten opnieuw, net als vorig jaar, mager zullen zijn. De beurs vreest een dividendverlaging. De koers der eert daalde van 151 tot 130 pet laten. Een tegenvaller vormde ook het bericht van het bestuur der Deli Mij, dat het lopend boekjaar wei nig bevredigend verloopt, zelfs zo, dat het nog niet te zeggen is of en zo ja, welk dividend straks zal worden be taald. De koers der eert Deli Mij liep prompt terug van 70 tot 58. Verder heeft de direktie van Philips in het personeelsorgaan terughoudend over de vooruitzichten geschreven. De arbeidsverkorting in het bedrijf te Doe- tinchem maakte een ongunstige indruk op de beurs. De koers der aand. Philips daalde van ƒ81 tot ƒ77. Ook de andere inter nationals waren lager genoteerd onder invloed van Wallstreet waar het pessi misme de boventoon gekregen heeft. De ontslagen in de auto-industrie werk ten deprimerend. De Kon. Hoogovens en AKU geven overigens onveranderde interim-dividenden (6 pet Een prettig bericht was af komstig van de Holland-Amerika Lijn. De aandeelhouders kunnen op een onveranderd dividend van 8 pet rekenen, ondanks het feit, dat Mr. Donner treedt af bij Nationale-Nederlanden DEN HAAG Met ingang van 1 januari zal mr. dr. J. Donner wegens het bereiken van de leeftijdsgrens af treden als president-commissaris van Nationale-Nederlanden NV. Ir. L. P. Ruys, die de heer Donner reeds terzijde stond als president-commissaris van de beide maatschappijen, zal voortaan het college presideren. de winst lager zal zijn over dit jaar. Het is een goede greep van de HAL om containerschepen in de vaart te gaan brengen, want in deskundige kringen verwacht men van het containertransport veel voor de toekomst De koers der aand. HAL kwam op 101 (v.w. 96). Ook andere scheepvaartwaarden werden meegetrokken. De inschrijving op ƒ25 miljoen ren- tespaarbrieven der Bank voor Ned. Ge meenten is een groot succes geworden Reeds op de eerste dag der inschrijving was het aangeboden bedrag meer dan geplaatst De inschrijving op de 7 pet staatslening tegen 100 pet zal een da verend resultaat opleveren. Interessant is de mededeling van het ministerie van financiën, dat men wil trachten bij de toewijzing ook de kleinere inschrijf- k an toren aan hun trek te doen komen door eventueel een meer gedifferen tieerd systeem van toewijzing te volgen en niet zonder meer een bepaald 'per centage op basis van het totaal der ingekomen inschrijvingen toe te wij- De beurs is benieuwd naar de resulta ten van deze plannen, die de domine rende positie van de grootbanken op inschrijfgebied wil aantasten- Synode (3) In deBijbel komen gedeelten voor dat de vrouw moet spreken. De Sama- ritaanse vrouw: „Kom mede en ziet een mens die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb. Zou deze niet de Christus zijn? Ze kwamen uit de stad en gingen tot Hem". Ziedaar: evangelisatie door een vrouw onder de Samaritanen. Dan in Hand. 9: „De weduwen toonden Pe trus de kledingstukken die Dorcas ge maakt had". De eerste vrouwelijke diaken. Vervolgens Richteren: Debo- rarichtte Israël. Dan Ruth, wel de vrouwelijke diaken bij uitnemend heid. Ik wjjs verder op Anna de profetes. Wat de Remonstranten aangaat: ze kunnen de belijdenis ten volle on derschrijven (zie de discussie hierover van enige tijd geleden). Steeds zijn eigen synode willen afkraken is niet goed. Het zijn besluiten geweest die biddend werden overwogen. Gelovigen moeten inzien dat breed front gemaakt dient te worden tegen het ongeloof dat steeds groter wordt Tenslotte met betrekking tot de Syno de: laat men niet vergeten te denken aan het „Eert uw vader en uw moe der". Spijkenisse G. D. van Bueren Synode (4) Enkele broeders zijn het blijkens hun „ingezonden" niet eens met de besluiten onzer Hervormde Synode. Dat is hun goed recht Maar het wensen van een Kerk die uitsluitend is aangepast aan bepaalde individuele verlangens is een onvervulbare zaak. Ik zeg: gelukkig dat de vrouw in het ambt wordt aanvaard. Te lang hebben veel begaafde vrouwen moeten zwij gen. In Christus is noch man, noch En al zijn er dan misschien wel ge gronde bezwaren van velen tegen een samengaan met Remonstranten, zou den we dan toch niet liever in liefde en eensgezindheid trachten oude geschilpunten tot klaarheid te bren gen en de eenheid der kerken op Gods bevel na te streven? Den Haag d. Knoester (Na tweemaal „tegen" en tweemaal „voor" discussie gesloten - red.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 7