Er kan maar één Amerikaan
de allerbeste zijn!
Het is geweldig
weer hier te zijn
Uitkering
werklozen
voldoende
Slechte zorg voor
gehandicapt kind
Baby gedood, 10
jaar geëist
Elke dag 60 km
vuil er bij
Akkertjes
MEER ARMSLAG VOOR
GROTE GEMEENTEN
9
Morris
Minister Veldkamp:
Philip Morris wordt om het
internationale niveau van zijn
zuivere melange ook in
Nederland steeds meer gerookt.
20 stuks f 1.50
DEN HAAG Minister Veldkamp
vindt dat de bestaande uitkeringsrege
lingen aan werklozen redelijke voorzie
ning bieden. Een verlenging van de
maximum uitkeringsduur ingevolge de
werkloosheidswet acht hij thans ook
niet opportuun.
De minister deelt dit mee in ant
woord op vragen van de Kamerleden
Kikkert en Mellema van de CHU.
Gedurende 26 weken krijgt de onvrij
willige werkloze aanspraak op uitke
ring van 80 procent van zijn loon. Daar
na komt hij in aanmerking voor uitke
ring ingevolgde de wet van werkloos
heidsvoorziening ter hoogte van 75 pro
cent van zijn loon gedurende maximaal
twee jaar. Ook daarna is er nog een
mogelijkheid tot uitkering ingevolge de
groepsregeling voor werkloze werk
nemers. Hier is geen termijn bepaald.
Bruidegom was
gevlogen...
UTRECHT Een 45-jarige kan
toorbediende, mejuffrouw N, heeft
bij de Utrechtse politie aangifte ge
daan van diefstal van twee koffers
en een bedrag van 850 gulden. De
dader zou volgens haar een 36-jarige
Griek zijn waarmee zij volgende week
zou trouwen.
De Griek, waarmee de kantoorbe
diende al enkele jaren samen*
leefde, had op haar kamer een
briefje achtergelaten waaruit bleek
dat hij toch liever naar Griekenland
terugging. Zij het met haarspaar-
Kamervragen over
aardgasreserve
DEN HAAG Het Tweede-Kamer
den Nelissen (kath. v.) en Engels (kath.
v.) hebben minister Bakker van econo
mische zaken gevraagd, of er na de
otficiële mededelingen van het ministe
rie van 5 november 1965 nieuwe gege
vens beschikbaar zijn gekomen, op
grond waarvan de heer Den Uyl de
aardgasreserve op 200 miljard m3 kon
schatte n.
Voorts willen de Kamerleden weten
in welke fase van voorbereiding de ver
lening van exploitatieconcessies in
Friesland en aangrenzende provincies
verkeren bij het optreden van het kabi
net-Zijlstra.
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG Veel ouders van
geestelijk gehandicapte kinderen
komen terecht bij kwakzalvers,
magnetiseurs en artsen die nog de
cellentherapie toepassen, omdat zij
op zoek naar hulp van het kastje
naar de muur worden gestuurd.
Een regionaal adviesteam, dat
veelzijdig moet worden samenge
steld, is daarom noodzakelijk. Dan
pas krijgen de ouders georganiseer
de deskundige voorlichting.
Dit zei gisteren op het Binnenhof de
heer J. J. Dondorp, voorzitter van het
hoofdbestuur van de protestants-chris
telijke vereniging van ouders en vrien
den van het afwijkend kind Philadel
phia op de jaarvergadering van het
Zuidhollandse Oranje Groen Kruis.
In zijn, toespraak betoogde hij
dat de zorg voor het geestelijk
afwijkende kind zeer slecht is georga
niseerd. De organisaties die zich met
de zorg voor deze kinderen bezig hou
den komen als paddestoelen uit de
grond op.
Zo is het in het Jaar 2000
(Van een onzer redacteuren)
AMSTERDAM Waar blijven we met de grote voorraad afvalstof
fen van inwoners en industrie? Hoe voorkomen we, dat we er niet in
omkomen als gevolg van de verontreiniging.
Dit was de belangrijke vraag, waarop men vandaag in Amsterdam
tijdens een oriëntatiedag een antwoord trachtte te vinden. De bijeen
komst was georganiseerd door de commissie industriewater en milieu
hygiëne van de Raad van Nederlandse werkgeversbonden.
Dat het hier om een benauwend
vraagstuk gaat, toonde vanmorgen
dr N. J. A. Groen, hoofdinspecteur
van de volksgezondheid, aan: We
moeten er rekening mee houden,
dat het totaal aan afvalstoffen
aan het eind van deze eeuw drie
tot vier keer zo groot zal zijn.
We zitten dan met 14 miljoen ton
opgescheept: 10 miljoen afkomstig
van de bevolking en 4 miljoen ton
van de industrie. Bij deze laatste
voorraad treft men nog 200.000 ton
gevaarlijke chemicaliën aan.
Om het toekomstbeeld nog som
berder te maken vertelde dr. Groen
er bij, dat in het jaar 2.000 het
aantal afgedankte auto's per jaar
op een half miljoen moet worden
gesteld, waarvan 60.000 stuks per
jaar moeten worden weggesleept.
Wanneer die 14 miljoen ton
vuil op een hoop zou worden gelegd
van 1 vierkante meter doorsnee,
dan zou deze hoop bijna de aarde
omspannen en per dag 60 km aan
groeien.
Het is duidelijk, dat het vuil dan
niet meer met schepjes en emmer
tjes kan worden opgehaald.
Gezien dit alles vond dr. Groen
het merkwaardig, dat ons land nog
steeds geen wettelijke maatregelen
kent, gericht op de vuilverwijde-
ring en vuilbchandeling.
branding in de Botlek tot stand
komt. Het wordt een N.V., die zo
wel het afval van gemeente als in
dustrie zal behandelen.
Deze vuilverbranding zal niet al
leen electriciteit opwekken, maar
ook gedestilleerd ater bereiden. In
dustrieën zullen dit water dankbaar
afnemen.
De centrale overheid wil samen
werken met de industrie, zo was de
ervaring van ir. Beukers. Hij
waarschuwde, dat de industrie er
voor moet zorgen gereed te zijn
voor deze samenwerking, niet al
leen als bedrijfstak, maar zeker ook
verband.
De Botlek
De voorzitter van de Stichting Eu-
ropoort-Botlekbelangen, ir. J. A.
Beukers, behandelde de samenwer
king tussen overheid en industrie,
die in dit verband zo belangrijk is.
En hij kon uit ervaring spreken
De besprekingen tussen de ge
meentebesturen en het dagelijks
bestuur van Rijnmond zijn al zover
gevorderd, dat het er naar uitziet,
dat er een gecombineerde vuilver-
Verbranding
Het hoofd van de Rotterdamse se
cretarie-afdeling economische aan
gelegenheden, de heer N. de Vries,
noemde eveneens de vuilverbran
ding in het Botlekgebied als voor
beeld. Hij pleitte voor een research
met steun van de overheid.
De bouw van verbrandingsinrich
tingen was voor hem het antwoord
op de vraag, waar we heen moeten
met het vuil. Hiervoor zijn enorme
investeringen nodig. De industrie
zal zeker aan de financiering moe
ten deelnemen.
Enige praktische wenken voor de
vuilverbranding kwamen van dr. ir.
M. Adriitzky, directeur van openba
re werken van München. Voor de
vuilverbranding van de toekomst
zal het de kunst zijn een as over te
houden die het water niet verontrei
nigt. Verder moet de luchtverontrei
niging voorkomen worden door de
bouw van hoge schoorstenen.
Een forumdiscussie besloot deze
oriëntatiedag, waarop men proble
men besprak, die van groot belang
zijn voor de leefbaarheid van ons
Ook de kerken zijn nu eindelijk zo
ver dat zij ons vragen wat kunnen wij
doen. In Rotterdam zijn reeds zestien
organisaties die zich met de zorg
het geestelijk afwijkende kind bezig
houden. Deze organisaties hebben geen
enkel kontakt met elkaar.
Waar moeten wij de kerken nu naar
toe sturen? Nadat de heer Dondorp
had gepleit voor het instellen van regio
nale adviesteams brak hij de staf over
de sociaal paedagogische nazorgorgani
saties. Deze organisaties zijn deskundig
op het gebied van de zorg voor het
geestelijke afwijkende kind. De
diensten van deze organisaties funk-
tioneren echter niet voldoende.
In de provincies komt het werk var
deze organisaties veelal teredht op het
hoofd van een persoon, die zijn werk
in een slaapkamertje moet doen. Deze
mensen hebben twee zorgen, die
de debielen en die voor de imbecielen.
Deze beide categoriëen van kinderen
kunnen niet in één dienst worden on
dergebracht De zorg voor de debielen
kan men het best overlaten aan de
kerkelijke stichtingen voor algemeen
maatschappelijk werk. Aan de zorg voor
de imbecielen heeft men dan nog de
handen vol. Op het ogenblik is deze
zorg een stiefkind in het kwadraat.
Diep schamen
Voorts vroeg de heer Dondorp zich
af of de zogenaamde imbecielenscho-
len „wel voldoen". Deze kinderen wor
den op de scholen toegelaten na een
ttest en een onderzoek door de keel-,
neus- en oorarts. Tot hun achttiende
jaar hebben ze dan geen enkele ex
tra medische verzorging meer. Hier
voor moeten we ons wel heel diep
schamen, zo zei hij.
De heer Dondorp meende, dat een
vorm van dagverblijf voor de kin
deren veel beter zou zijn. Bovendien
merkte hij op, dat de ouders
kinderen uit de schoolbesturen
ze imbecielenscholen worden geweerd
geen enkele zeggenschap heb
ben. „Onlangs stelde een inspecteur
het onderwijs dat het onmogelijk
dat de ouders van de kinderen iets
te zeggen zouden hebben, omdat hij
meende, dat de ouders van imbecielen
zelf ook imbeciel of althans debiel
Ambtenarij
Voorts hekelde hij de werkinrichtin
gen. „In de nieuwe wet op deze inrich
tingen is in het geheel geen rekening
gehouden met de imbecielen. Alleen
produktie geldt in deze inrichtingen.
We zien hier een ambtenarij, een papier
winkel en een controlesysteem om van
te rillen. Als twee kinderen wasknij-
Heerlijk, met de feestdagen thuis! De heer en mevrouw Viskil-Franken met hun vier kinderen: op
de voorgrond Jack (5) en Elsje (6), staande Roelof (10) en Henk (11, achter).
EMIGRANTEN MET FEESTDAGEN IN HOLLAND
AMSTERDAM De procureur-gene
raal van het gerechtshof in Amster
dam, mr. G. H. C. van Dijken heeft
gisteren tegen de 31-jarige chauffeur
Jacob B. een gevangenisstraf van tien
jaar geëist met aftrek van voorarrest.
De chauffeur stond in hoger beroep te
recht wegens het doden van de drie
maanden oude Gino. Hij bracht het
kind in de nacht van 18 oktober vs
het vorige jaar om het leven in de wi
ning van de van hem gescheid<
vrouw.
De zaak verwekte destijds veel
opschudding omdat de chauffeur de ge
hele nacht met zijn eigen dochtertje
voor het raam op de eerste etage had
gezeten nadat hij het jongetje had ge
dood. Hij hield de politie op een
afstand door zijn dochtertje met het
bebloede mes te bedreigen. Pas na
uren kon hij worden overreed zich
over te geven.
De rechtbank veroordeelde hem eer
der tot zeven jaar met aftrek van i
Doorgereden na
dodelijk ongeluk
BAARN De politie heeft de 24-ja
rige huisschilder C.R. gearresteerd, die
na bij een verkeersongeluk in
Amersfoort betrokken te zijn geweest,
is doorgereden.
Bij het ongeluk kwam een moeder
van elf kinderen om het leven. De man
is met gedoofde lichten weggereden
zonder zich om zijn slachtoffer te be
kommeren. In een weiland bij Soest
heeft hij zijn gedeukte spatbord ge
maakt. Voorbijgangers waarschuwden
de politie.
Let op, dat U de originele Akker*
cachets krijgt, met de onovertroffen
werking bij pijn en griep!
pers moeten maken, maakt het
kind er 100 per uur. Het andere kind
maakt er met heel veel inspanning en
goede wil slechts een. Het eerste kind
financieel echter beter af dan het
Daarom pleiten wij voor een gelijke
beloning. Het gevolg zal zijn dat veel
administratief personeel en vele ambte-
iren de laan uit kunnen".
Uitvoerig stond de heer Dondorp ook
stil bij het gezin waaruit het gehandi
capte kind voortkomt. „Velen beseffen
niet dat niet alleen de ouders maar ook
de broertjes en zusjes een zware last
te dragen hebben. De ouders van een
geestelijk gehandicapt kind hebben in
eerste instantie veel hulp te verwach
ten van de huisarts, de predikant en de
maatschappelijk werksters, omdat daar
hun opleiding niet naar is.
Wel zag hij goede hulp van de wijk
verpleegsters. Vandaar dat hij het
Oranje Groene kruis toezegde dat bin
nenkort de hulp van deze kruisvereni
ging zal worden ingeroepen om de ou-
dersvereniging te helpen bij de zoge
naamde home training.
(Van een onzer redacteuren)
OUDENBOSCH - Tien jaar geleden emigreerden de heer
en mevrouw Viskil-Franken uit Den Haag met twee
kinderen naar Amerika om te proberen zich daar een
toekomst op te bouwen. In het afgelopen week-einde
vlogen zij, met vier kinderen, naar Holland terug om
met de ouders Franken het kerstfeest en de jaarwisse
ling te vieren.
Mevrouw Ada Viskil (34): „Ik vind het geweldig weer hier
te ztfn. We hebben er ons echt op verheugd." Elsje Viskil (6) ter
wijl ze het haar van haar Barbie-pop kamt: „Very nice, yes, very
nice."
Zij behoren tot de meer dan 1300
Nederlandse emigranten, die deze we- -
ken naar Holland zijn gekomen om
bij familieleden en kennissen de
feestdagen door te brengen. Begin ja
nuari steken ze de Grote Plas weer
Ze hebben dan in de eerste plaats
voldoende Nederlandse lucht inge
ademd om de Hollandse sfeer even
niet te vergeten, maar in de tweede
plaats, ach, Amerika is nu eenmaal
hun nieuwe vaderland geworden
waar zij een taak hebben te vervul
len. Men kan dus zeggen dat de
plicht roept.
Ada Franken en Jack H. Viskil (40)
emigreerden toen de welvaartsgolf
nog niet over ons land was gekomen.
Het was een wikken en wegen eerst,
maar ze hakten de knoop resoluut
door omdat ze beiden hun idealen
droomden die ze in het eigen land
toen niet, tot zelfs in ver verschiet,
realiseerbaar achtten.
Jack Viskil: „En nu willen we niet
meer terug. We hebben onze draai
gevonden. Het bevalt ons best. Wat
zo aantrekkelijk is, is de vrijheid.
Maar het gewone leven is harder dan
hier. Je moet in Amerikaanse bedrij-
Met een enorme klap stortte
dinsdagavond een zware die
sel-elektrische locomotief op
een binnenschip. Het ge
beurde in de Prinses Bea-
trixhaven bij het terrein van
Quick Dispatch. De locomo
tief, die 56 ton weegt, werd
uit het Nederlandse binnen
vaartschip Hannie getakeld
door het eigen laadgerei van
het Duitse schip Nereus dat
de locomotief aan boord zou
nemen. Juist op het ogen
blik dat de locomotief enkele
meters boven de Hannie
zweefde, knikte de giek
waardoor de locomotief viel.
Er deden zich geen persoon
lijke ongelukken voor. Bin
nenschip en locomotief wer
den zwaar beschadigd.
ven hard je handen uit de mouwen
steken, wil je niet ontslagen worden.
En als je ontslagen wordt, gaat dat
in van de ene dag op de andere. Een
opzegtermijn van een week een
maand of drie maanden kent men
daar niet".
Achteraf beschouwd heeft Ameri
ka hen, als het zovele emigranten
deed, met open armen ontvangen.
Toen zij met twee kinderen en vier
koffers op het vliegveld van New
York landden bestond hun hele bezit
uit 250 dollars, en dat is niet zo heel
veel.
Jack Viskil: „We zouden gaan wo
nen in Atlanta, en daar had men ge
lukkig alles al voor ons in orde ge
maakt. De Amerikanen zijn gastvrij
en altijd bereid je te helpen. Dat heb
ben we in ruime mate ondervon
den.
De kerk ving ons op, ze had ge
zorgd voor een huis, voor meubilair
en stoffering. We konden er zo in
trekken. Een gemeentelid bezorgde
me een baantje. Ik kon kerstbomen
verkopen voor 75 dollar per week.
Dat heb ik twee weken gedaan.
Daarna ben ik in het levensverze
keringsbedrijf gaan werken. Toen
ben ik overgestapt naar de American
Express en tenslotte kwam ik bij on
ze KLM, waar ik nu districtsverte
genwoordiger ben voor het district
Tampa, dat het gehele noordelijke ge
deelte van de staat Florida omvat".
Romantisch
Na Atlanta woonden zij in Miami
en (nu) in Largo in het verrukkelijke
Florida. Ze bezitten een eigen, roy
aal opgetrokken huis („er is voldoen
de land") met een grote tuin, waaruit
ze van eind oktober tot begin april
grape-fruit eten. Ada Viskil: „En
aan de overkant van ons huis staan
[scmape jcp sjv 'uomoqiaddesBeuis
bloeit, ruik je een zoetige, bedwei-
mende lucht, echt romantisch."
En natuurlijk hebben ze een auto.
Ada Viskil: „Je doet ook alles met de
auto. De kinderen wonen maar vijf
minuten lopen van de school, maar
elke morgen zeg ik: Jongens, stap in,
mammie zal je even brengen".
Zes maanden na hun aankomst in
Atlanta konden ze met de hand op
het hart eerlijk zeggen,dat ze in
Amerika waren ingeburgerd. De l
moeilijkheden met de taal, met de
Amerikaanse zeden en gewoonten, en
met zovele andere dingen, die hun
eerst erg vreemd voorkwamen had
den ze grotendeels overwonnen.
Ada Viskil: „Het scheelt misschien
ook, dat we ons niet afzijdig hielden
van het sociale en kerkelijke werk.
We hielpen waar we konden helpen".
De vrouwenbond onderscheidde
haar met een goud kruisje, omdat ze
zich zo goed had aangepast en had
meegewerkt in weerwil van taal- en
andere moeilijkheden.
En ook de padvinderij ondervindt
hun grote steun. Jack Viskil is dis
trictcommissaris, zijn vrouw heeft
een taak bij het kaderopleidingscen-
INationalitcit
i Ze voelden zich zo in het Ameri
kaanse leven opgenomen en met de
Amerikanen verbonden, dat het aan
vragen van het Amerikaanse
staatsburgerschap voor hen de ge
woonste zaak van de wereld werd.
Ze zouden daarvoor een handteke
ning onder een document moeten
plaatsen. Alles ging goed toen de klei
ne Roelof (nu 10) aan de beurt
kwam. Hij bekeek het vel papier, hij
bekeek die meneer die voor hem
stond van top tot teen en vroeg toen:
„Als ik nu teken, kan ik dan nooit
meer een Hollander zijn?".
Dat kon gelukkig. En daarom te
kende Roelof ook, in afwachting
van de dag waarop hij meerderjarig
wordt om dan definitief zijn keus te
bepalen Amerikaan of Hollander.
Een tikkeltje Hollander zal hij
toch wel blijven. Ada Viskil: „Ik ver
tel ze altijd over Holland, ik maak
ook geregeld Hollandse maaltijden
klaar, ze moeten weten hoe het er in
Holland toegaat".
Oliebollen
Echt Hollands is het ook op Oude
jaarsavond. Ada Viskil: „Al de jaren
door heb ik oliebollen gebakken, die
kennen ze nl. in Amerika niet En 's
avonds komt de hele buurt oliebollen
eten, dat vindt iedereen reuze".
Nu zijn ze dan voor enkele
weken bij de ouders Franken
in Oudenbosch en ze komen er
eerlijk voor uit, dat ze deze va
kantie toch niet hadden willen
missen. Ook al groeien er geen
grape-fruits en sinaasappelen
op het Wilhelminaplein en al is
het, vergeleken met Florida
koud, en al regent het dag in
dag uit.
Holland blijft toch altijd wel
een beetje trekken.
Eerste Kamer akkoord
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Het zag er gis
termiddag even naar uit, dat do
Eerste Kamer een wetsontwerp om
het toezicht op de grote gemeen
ten enigszins te verminderen, zou
I verwerpen. Maar tenslotte werd
het ontwerp toch met 32 tegen 21
stemmen aangenomen. Tegen stem
den slechts de meerderheid van de
KVP en AR-fracties.
j Het wetsvoorstel geeft de grote ge-
I meenten d.w.z. de plaatsen met
100.000 of meer inwoners meer
armslag door het toezicht op hun be
leid vanwege Gedeputeerde Stater, te
verminderen.
Zo zullen de betrokken gemeenten
bijv. geen goedkeuring meer hoeven te
vragen voor besluiten betreffende on
derhandse aanbestedingen of leveran
ties en het kopen, ruilen, vervreemden
of bezwaren van onroerende goederen.
Een en ander betekent, dat bijv. Rot
terdam bij aankoop van irond niets
meer met het keurslijf van preventieve
goedkeuringsbepalingen op dit front
heeft te maken, maar Schiedam wel.
Een aantal Eerste-Kamerleden vond
dit verschil in behandeling van grote
en kleinere niet in overeenstemming
met artikel 155 van de grondv/ef, waar
in alleen van „de gemeenten" wordt
gesproken, zonder enig onderscheid
iar grootte en inwoneraantal.
Minister Verdam (binnenlandse za
ken) wees erop, dat artikel 155 van de
grondwet deze differentiatie wel
toestaat. Hij vermocht echter de te
genstemmers, onder wie zijn politieke
vrienden met uitzondering van de heer
Elfferich, niet te overtuigen.
