Ik kon m'n
beginselen
niet belijden
Verdachte geeft van
geen emotie blijk
Officier eist vijftien jaar
in moordzaak-Alblasserwaard
Chefarine „4
nieuwe leidse courant
5
WOENSDAG 14 DECEMBER 1%6
TYEN HAAG De laatste jaren heb ik het voor mij
zelf moeilijk gehad. Ik mocht nooit in de Kamer
spreken in de geest als ik dat wilde. Eigenlijk had ik
vorige week woensdag :al een verklaring in de Kamer
willen afleggen en meedelen dat ik mij van de Boeren-
partij distancieerde. Reeds enkele weken kom ik niet meer
in de fractie en op de vergaderingen van het hoofdbestuur
van de Boerenpartij.
P. VOOGD
geen tv-sterren
Vorige week kwam Koe
koek naar mij toe om de zaak
nog eens door te praten. Dat
hebben we gedaan maar het
bleek wel dat de breuk niet
meer te helen was. Als U me
maandag voor zes uur niet
meer belt voel ik mij vrij, heb
ik tegen Koekoek gezegd. De
hele dag heeft hg niets van zich
laten horen.
Dit vertelt ons de heer Voogd, die
in 1963 als derde man van de Boeren
partij in de Kamer kwam. Hij be
hoorde tot de vrije boeren van het
eerste uur. Nu heeft hij de gelederen
van Koekoek verlaten. Wat is er ei
genlijk in de fractie van de Boeren
partij gebeurd?
Harmsen wilde mij in de fractie
al geruime tijd kwijt, zegt de ex-colle
ga van Koekoek. Als ik bijv. in de
Kamer de belangen van het christe
lijk onderwijs wilde bepleiten, hield
hij dat tegen. Ik kon mijn christe
lijke beginselen in de Kamer niet vol
doende uitdragen. Persoonlijk heb ik
het er erg moeilijk mee gehad.
MOEDERS ADVIES
II zult dat begrijpen, zegt de heer
Voogd, als ik U vertel dat ik uit
Bergambacht kom en de hervormde
godsdienst op gereformeerde
grondslag belijd. Toen ik in 1963
naar de Kamer ging zei mijn oude
moeder: „Jongen denk er om dat je
je beginselen nooit verloochent".
Dc heer Voogd die op 12 december
de dag dat hij met zijn partij brak
61 jaar werd, heeft vaak aan die
woorden gedacht.
Hij dacht dat hij in de Boerenpar
tij ruimte had om zijn beginselen uit
te dragen. Staat er niet in artikel 1
van het beginselprogram dat de Boe-
DEN HAAG Het Tweede-Kamer
lid Portheine (lib.) heeft een amende
ment ingediend op het wetsontwerp tot
verlaging van de loon- en inkomstenbe
lasting voor ongehuwden. Volgens het
ontwerp van wet zou de verlaging gel
den voor ongehuwden van 40 tot 65
jaar. De heer Portheine wil de
derste leeftijdsgrens verlagen tot 35
renpartij uitgaat van de souvereini-
teit Gods over al het geschapene?
Ik blijf tot de verkiezingen in de
Kamer. Dat is volgens mij eerlijk te
genover de talrijke protestanten die
de Boerenpartij hun stem gegeven
hebben. Ze hebben me al benaderd
om zelf met een lijst uit te komen
maar daarover heb ik nog geen
beslissing genomen.
OM LEIDERSCHAP
Waren er nog andere moeilijkhe
den binnen de fractie?
Met Koekoek zelf heb ik altijd
plezierig samengewerkt, maar met de
heei Harmsen was dat eigenlijk van
begin af aan al niet mogelijk. Boven
dien is er al geruime tijd een strijd
tussen Koekoek en Harmsen aan dc
gang over het leiderschap van de
fractie. Ook in het hoofdbestuur de-
der zich tussen hen conflicten voor.
Hel is zelfs wel eens gebeurd dat
Harmsen kwaad wegliep terwijl hij
al zijn stukken en zijn tas liet liggen.
Op den duur was het mij onmoge
lijk om in zo'n sfeer te werken.
Hoe komt het dat uw naam niet
voorkomt op de kandidatenlijst voor
de Tweede Kamer?
Dat is ook werk van Harmsen. Die
wilde mij er uit hebben. Er is over
het opstellen van die lijst trouwens
heel wat te doen geweest. Het is best
mogelijk dat de volgorde nog veran
derd wordt.
De kieskringen konden namen van
kandidaten voor de Kamer naar het
hoofdbestuur opzenden. De neer
Harmsen heeft aan de hand daarvan
de lijst opgemaakt maar niemand
heeft tot nu toe ooit de officiële voor
drachten van de kiesverenigingen ge-
VOOR DE KAS
Er zijn tussen de heren Voogd en
Harmsen nog aanzienlijk meer wrij
vingen. Dc heer Voogd heeft het
werk in de Kamer met veel plezier
gedaan. Koekoek en Harmsen gingen
's avonds vaak ergens in het land
spreken. Ik heb enorm veel werk
in de Kamer en in de commissies
gedaan. Nu hadden we onderling een
afspraak gemaakt dat we 5000 in
de partijkas zouden storten. Wat is
er echter gebeurd: Koekoek en
Harmsen hebben het afgelopen jaar
onkostennota's van 6000 tot 7000
ingediend.
(Advertentie)
Belangrijke vooruitgang
bij bestrijding van pijn
en griep!
Vier middelen in één tablet helpen
snel en doen wonderen!
De kennis van pijnbestrijding is in
de loop der jaren groter geworden.
Er is vastgesteld waar en hoe pijn
ontstaat en men heeft geleerd pijn
te meten. Men heeft kans gezien de
werking van een der oudste pijnbe-
strijders door toevoeging van daar -
na ontdekte middelen belangrijk te
versterken. Eén der bestanddelen is
het betrouwbare maagmiddel Che-
farox, dat een teveel aan maagzuur
neutraliseert. De combinatie is ide
aal om pijn of griep snel en doel*
treffend te bestrijden.
Mij wilde Harmsen voorschrijven
dat ik niet meer dan 4000 onkosten
mocht opgeven terwijl ik in de com
missies enorm veel werk heb ver
richt en vaak als er bepaalde zaken
aan de orde waren, zelf ben gaan
Doordat hij voortdurend in het
land sprak heeft Harmsen vorig jaar
van de 38 commissievergaderingen
die hij moest bijwonen, er 15 gemist
terwijl hij bovendien niet bij tien
openbare vergaderingen is geweest.
Ik ben er in dezelfde periode wegens
ziekte een keer niet geweest.
Ze laten mij het werk in de
Kamer opknappen en achteraf schrij
ven ze me nog voor hoeveel onkosten
ik mag hebben.
WAAR BLIJF JE?
Is het waar dat u er bezwaar tegen
heeft dat mevrouw Hetty Bennink
op de kandidatenlijst van de Boeren
partij staat?
Ik ben er inderdaad niet voor
om haar op de lijst te zetten. Ze
staat op de twaalfde plaats en zal
waarschijnlijk wel niet in de Kamer
komen. Maar als je tv-sterren gaat
gebruiken om kiezers te trekken
waar blijf je dan als partij? Wat
moet zo'n jong vrouwtje dat hele
maal geen verstand van politiek
heeft, trouwens in de Kamer doen?
Hebben de gebeurtenissen rond ir.
Adams nog een rol gespeeld bij uw
besluit om uit de Boerenpartij te tre
den?
U zult zich herinneren dat ik
destijds in de Tweede Kamer mij dui
delijk van deze zaak gedistancieerd
heb. Bij die gelegenheid heb ik een
oranjestrikje opgedaan. Als christen
moet men kunnen vergeven maar ik
vind het niet juist om dergelijke
mensen in zulke belangrijke openba
re functies te benoemen. Zulke
mensen zouden eigenlijk zelf beter
moeten weten.
NIET VERBITTERD
De heer Voogd vertelt zonder enige
verbittering over zijn besluit om de
Boerenpartij te verlaten. Met de
Noodraad heeft hij nooit contact ge
had. De verstandhouding met de
heer Koekoek is niet meer als vroe
ger. „Ik zal hem nog wel groeten en
dan zie ik wel wat hij doet, maar
verder zullen we waarschijnlijk wel
niet meer met elkaar spreken", ver
wacht de heer Voogd.
Is hij teleurgesteld in de Boe
renpartij
Ach eigenlijk niet. Van be
gin af aan voelde ik dat mijn
beginselen minder tot hun recht
konden komen dan ik had ver
wacht. Het besluit om de partij
te verlaten is hem wel moeilijk
gevallen. Ik heb er een per
soonlijke strijd voor door moe
ten maken.
Maar ik meen dat ik als
Christen echt niet anders han
delen kon, en ik vertrouw er op
dat ik juist heb gehandeld.
(Van onze speciale verslaggever)
DORDRECHT Gisteren, op de tweede procesdag van de
moordzaak-Alblasserwaard, gaf de geneesheer-directeur van de
psychiatrische observatiekliniek te Utrecht, prof. dr. J. Kloek, een
toelichting op het rapport dat hg en zyn assistenten over G. A. de G.
uit Groot-Ammers hadden opgesteld. De man, die er van verdacht
wordt de fouragehandelaar Arie Blokland, uit Schelluinen te hebben
vermoord, werd gekenschetst als ,,niet dom en behept met een
zekere mate van boerenslimheid".
De G. wordt moord ten laste gelegd,
roofmoord, doodslag of zware mishande
ling de dood ten gevolge hebbend. De
president van de rechtbank was rar. H.
van Zeggeren. Hü werd geassisteerd door
de rechters mr. E. Muller en mr. G. R.
André de La Porte. Verdachte werd
verdedigd door mr. H. W. ten Holter.
gekomen dan was het een heel grote ge
weest
De agressiviteit van verdachte werd
door de raadsman uitgediept. Volgens het
psychiatrisch onderzoek was deze niet of
nauwelijks merkbaar. Wel zou zjj latent
aanwezig kunnen zijn geweest en plotse
ling losgebroken.
„De man denkt langzaam", aldus pro
fessor Kloek, „hü is gevoelsarm, hij
heeft een tekort aan intermenselijke re
laties. Het verdedigingsmechanisme,
waarvan hij zich bediende, moet reeds
lang aanwezig zijn geweest."
Getuige: „Wij hebben tijdens het on
derzoek betreurd dat de man zich
steeds heeft trachten te camoufleren
op die punten waar hij het meest
kwetsbaar was."
Prof. Kloek was van mening dat de
beperkte intelligentie van verdachte
geen hindernis was voor zijn vermogen
een onjuiste voorstelling te geven. Hij
was gespannen en neurotisch. Mede
door milieu-invloeden was hij bijzon
der gesloten. Er zaten positieve kan
ten aan de man, aldus prof. Kloek, die
lang aan de tand werd gevoeld.
Hoewel hij eerder passief dan ac
tief was ingesteld, stelde hij zich vaak
op ter verdediging van de zwakke kant.
Als voorbeeld werd genoemd dat ver
dachte zich eens heel boos had ge
maakt, toen zijn vader een katje had
doodgeslagen. De 29-jarige veehouder
wordt ervan verdacht de 46-jarige
fouragehandelaar op 10 december 1965
om het leven te hebben gebracht. Het
lichaam van de laatste was vreselijk
toegetakeld. Zijn schedel was op ver
schillende plaatsen ingeslagen. Er wa
ren diepe steekwonden in de borst en
in de hals terwijl er ook nog wurgpo-
gingen waren gedaan.
In de stal
Volgens de constructie, waarop de of
ficier van justitie, mr. W. A. de Saint
Aulaire, werkt, is Arie Blokland in de
stal van De G. omgebracht. Er bestond
een vete tussen beide mannen over een
vordering, die de verslagene op de vee
houder had. De rechter was er zelfs aan
te pas gekomen en de fouragehandelaar
as in het gelijk gesteld.
Toen Arie Blokland door de woeste
aanval van verdachte dood of stervende
Was aldus nog steeds de constructie
van de officier heeft De G. hem in de
auto, waarmee hij naar het afgelegen
Achterland van Groot-Ammers gekomen
was, naar de Lekdijk tussen Nieuw-Lek-
kerland en Streefkerk gereden. In het
donker van de avond heeft hy het
lichaam daar in de rivier gegooid. Toe
vallig ging het om een plaats, waar dood
water stond waardoor het lijk in de riet
gors bleef hangen en daar de volgende
dag gevonden werd.
Van de achtduizend gulden, die Arie
Blokland op zak moet hebben gehad, is
tot nu toe niets teruggevonden. Ook zijn
polshorloge, twee portefeuilles en een
notitieboekje zyn verdwenen.
Naar Katendrecht
Met d^ auto .van Blokland, een, lichte
Volkswagen, zou verdachte Vervolgens
naar Katendrecht, de „rosse buurt" van
Rotterdam, zijn ^ej^den. Daar zou hij
de wagen hebben achtergelaten, waarna
hij zich ter verkryging van een alibi per
trein naar Utrecht begaf. Met een taxi
liet hij zich 's avonds naar Ottoland
terugrijden, waar zyn eigen auto stond.
Na nog een feestje te hebben bijgewoond,
kwam hij tenslotte thuis.
Ontkennen
Hoewel gisteren zich een overstelpende
bewijslast tegen de verdachte heeft opge
stapeld, bleef de laatste hardnekkig ont
kennen. De officier, die slechts de getui
gen liet praten, achttien in getal, van
wie zes a decharge keek zo nu en dan
meewarig de zaal in, als De G. zijn zo
veelste verklaring introk. Op de publieke
tribune, die tot de laatste staanplaats was
bezet, klonk herhaaldelyk woedend gesis.
Evenals op de eerste dag van zyn pro
ces een dag, die de Dordtse rechtbank
lang zal heugen omdat van een rekord
zitting van meer dan dertien uur gespro
ken kan worden gaf verdachte ook
vandaag van geen enkele emotie blyk.
HU draaide en loog met een stalen ge
zicht. Toch maakte hü als persoon een
niet onprettige indruk.
Prof. Kloek achtte verdachte vermin
derd toerekeningsvatbaar. Op de vraag
van de president of dit het gevolg was
van ziekelijke stoornissen of van gebrek
kige geestvermogens, kon hy geen defi
nitief antwoord geven. Mr. Van Zegge
ren vond deze zaak echter zeer be
langrijk in verband met een eventuele
schuldigverklaring.
President: „Kan het superioriteitsge
voel, waarvan de verdachte altijd blijk
gegeven heeft, tot geldzucht leiden?"
Getuige: ..Dat kan zeker, maar ik ben
er niet zeker van dat dit bij deze man
het geval is".
Animositeit
Naar voren kwam dat De G. een zeke
re animositeit bezat tegenover de in het
leven geslaagde Blokland. Vergeleken
met de fouragehandelaar was hij maar
„een armzalige stumper".
Op zijn eigen terrein, de veehouderij,
wist verdachte wel van wanten. Op ove
rige gebieden waren sterke of minder
sterke tekortkomingen geconstateerd.
Raadsman: ..Kan verdachte zijn psy
chische tekortkomingen hebben gesimu
leerd? Kan hij zich tijdens het onderzoek
voor de domme hebben gehouden?"
President: „Om je in alle situaities dom
te houden, moet je over een grote intel
ligentie beschikken".
Getuige: „Het intelligentiequotiënt van
verdachte is lager dan gemiddeld mag
worden verwacht".
Onwezenlijk
Prof. Kloek was getroffen door de kil
le, byna onwezenlyke gesprekken die hü
met De G. had gevoerd. Van emoties
was hem niets gebleken: wel van star
heid en van een grote mate van zelfbe
heersing. Het was een kunstmatige muur
volgens hem. Als er een doorbraak was
Knap pleidooi voor
een verloren zaak
Veehouder: ik heb
niets te zeggen
(Van onze speciale verslaggever)
DORDRECHT De officier van justitie bij de rechtbank
te Dordrecht, mr. W. A. de Saint Aulaire, heeft in de gister
middag beëindigde openbare behandeling van de moordzaak-
Alblasserwaard een gevangenisstraf geëist van 15 jaar tegen
de 29-jarige veehouder G. A. de G. uit Groot Ammers. Hij
achtte de laatste schuldig aan de op 10 december 1965 gepleegde
roofmoord op de 46-jarige fouragehandelaar Arie Blokland uit
Schelluinen.
De raadsman van verdachte, mr. H. W
ten Holter, hield een knap pleidooi
voor een verloren zaak. Hij bepleitte
vrijspraak op grond van het ontbre
ken van de wettige en overtuigende
bewijsmiddelen.
De G., die het laatste woord kreeg,
hoopte dat zijn zaak ..naar eer en
geweten" door de rechtbank behan
deld zou worden. „Voor de rest heb
ik niets te zeggen", voegde hij eraan
De president, mr. H. van Zeggeren,
besliste dat de uitspraak op vrijdag,
23 december a.s. bekend zou worden
Gelukkig slechts enkele malen in de
afgelopen decennia, aldus de officier
had zulk een afschuwelijk delict
voor de rechtbank van Dordrecht ge
diend. In de Alblasserwaard had het
misdrijf onmiddellijk na het bekend
worden een hevige verontwaardiging
opgewekt.
Geruchten en verdachtmakingen had
den volgens mr. De Saint Aulaire
van het begin af bestaan. De beschul
digende vingers hadden terstond ge
wezen naar De G., die in een con
flictsituatie met Arie Blokland leef
de.
LEUGEN
De verklaring van de Utrechtse taxi
chauffeur Bouthoorn, die de vee
houder op de avond van de moord
naar Ottoland gereden had, had het
alibi van de laatste tot een leugen
gemaakt. Van dat moment af werd
hij als verdachte beschouwd.
De officier bracht hulde aan de groe
pen van de rijkspolitie te Nieuw-
poort, Alblasserdam. Nieuw-Lekker-
land en Dordrecht, die prachtig
speurwerk hadden verricht. De wei
nig coöperatieve houding van de ver
dachte had het onderzoek ten zeerste
bemoeilijkt.
Mr. De Saint Aulaire liet verschil
lende punten uit z'n ten lastelegging
vallen. Zo hield hij het primair op
moord, subsidiair op gekwalificeerde
doodslag (roofmoord) en meer subsidi
air op doodslag.
Ook aarzelde hij de term „na kalm
beraad en rustig overleg" te gebrui
ken, omdat de deskundigen het er
niet over eens waren hoe op de dag
van de moord de geestesgesteldheid
van verdachte was geweest. Er was
frictie tussen de neven De G. en Arie
Blokland. De laatste had een welva
rende zaak; de eerste een bedrijfje,
dat op de rand van de afgrond wan
kelde. Geen wonder dan ook dat er
afgunst en nijd bestonden.
Geruime tijd wijdde de officier uit
over de door hem verzamelde bewij
zen. In de stal van verdachte waren
sporen van mensenbloed op balken,
schotten en aardappels gevonden. Er
was ook een boordeknoopje aange
troffen, dat aan het overhemd van
Arie Blokland bevestigd was ge
weest.
BELASTEND
De kwitanties, die De G. van de versla-
gene gekregen had Arie Blokland
had een vordering van ruim 8.000 gul
den op de veehouder, welke de
laatste, na een gerechtelijke uit
spraak, in termijnen afbetaalde
waren besmeurd met bloed, om van
de Volkswagen, waarmee het lijk
van de fouragehandelaar vervoerd
was, maar helemaal niet te spreken.
Het opdreggen van een zak met kle
dingstukken uit een „put" was al
even belastend voor verdachte. Hoe
wel de laatste ook tijdens de rechtszit
ting ontkende dat deze voorwerpen
hem hadden toebehoord, waren er ge
tuigen genoeg die het tegenovergestel
de konden verklaren.
Het mes, dat eveneens in het water
geworpen was, en waarmee de
moord vermoedelijk was gepleegd,
was eigendom van de veehouder ge
weest. Hetzelfde gold voor een paar
handschoenen, waarvan de ene werd
opgevist en de andere later op de
boerderij werd aangetroffen.
Bovendien was er nog een briefje ge
vonden in de met een stuk beton
verzwaarde jutezak in de „put"
waarop een schriftkundige het
handschrift van verdachte had kun
nen ontcijferen.
Van het begin af aan had de vee
houder gelogen, bedrogen en ge
draaid. Hij had verklaard niet met
de Rotterdamse wijk Katendrecht be
kend te zijn daar werd drie dagen
na de moord de auto van Blokland
aangetroffen doch hij bleek er
meer dan eens te komen.
Als motieven voor de roofmoord voer
de de officier aan dat De G. een gro
te haat tegen zijn in de maatschappij
geslaagde neef koesterde en in geld
nood verkeerde.
Volgens Mr. De Saint Aulaire kon ver
dachte zijn daden en handelwijzen
overzien. Zijn slinksheid bleek uit
het omruilen van een trui. toen hij al
was gearresteerd, teneinde de politie
op een vals spoor te zetten.
De officier concludeerde tot vrij
vrijspraak van de aanvankelijk pri
mair gestelde moord. Hij achtte de
veehouder echter schuldig aan ge
kwalificeerde doodslag (roofmoord),
die volgens de wet met levenslange
gevangenisstraf moet worden
bestraft. Omdat hij rekening wilde
houden met de door psychiaters ge
constateerde verminderde toéreke-
ningsvatbaarheid van de verdachte
kwam hij tot een eis van 15 jaar met
aftrek van voorarrest.
SPITSVONDIG PLEIDOOI
De verdediger van De G., mr. H. W.
ten Holter. die tijdens de marathon-1
zitting geen al te overtuigende in-1
druk had gemaakt, voerde na he
slechts 10 minuten geduurd hebben
de requisitoir meer dan twee uur het
woord. Het werd een spitsvondig in
elkaar gezet pleidooi, waarmee de
president zowel als de officier hem
na afloop feliciteerde.
In grote lijnen kwam het betoog van
de raadsman hierop neer dat hij het
daderschap noch wettig, noch overtui
gend bewezen achtte. De doodslag
met het oogmerk van roof Arie
Blokland had o.m. 8.000 gulden op
zak, die nooit boven water zijn geko
men kon, uitsluitend op grond van
het ontbreken der betreffende goede
ren, nooit waar gemaakt worden.
Pleiter suggereerde dat er op Blokland
weliswaar een roofmoord was ge
pleegd, maar dat een ander dan De
G. dit had gedaan. Diezelfde persoon
had er ook voor kunnen zorgen dat
er bloedsporen in de stal van de vee
houder gevonden zouden worden.
Mr. Ten Holter vroeg zich af, of ver
dachte wel de laatste klant was ge
weest, die Blokland op 10 december
1965 had bezocht. Geen van de getui
gen had dit met zekerheid kunnen
verklaren. Terwijl er herhaaldelijk
over dat laatste bezoek was gespro
ken en getelefoneerd, was de naam
van verdachte nergens gevallen.
De G. moest veel geluk en een buiten
gewoon hoog tempo hebben gehad,
als hij tussen zes en tien uur 's
avonds op de dag van de moord én
naar Rotterdam én naar Utrecht én
naar Ottoland is geweest. Bovendien
zou hij in dit tijdsbestek nog kans
hebben gezien het lijk van de foura
gehandelaar tussen Streefkerk er
Nieuw Lekkcrkerk in de rivier te
werpen.
Voor degenen, die hem psychiatrisch
hadden doorgelicht, was verdachte
als een man tevoorschijn gekomen,
die weinig fantasie en een slecht
voorstellingsvermogen bezat. Zijn
werktempo was laag, hij was intellec
tueel onder de maat, terwijl hij niet
vooruit kon kijken of denken. Boven-
dieen was hij woord- of leesblind. Hij
was niet in staat de normale verbin
dingen tussen de dingen van de dag
te leggen. De situatie zou volgens de
raadsman enigszins anders zijn, als
de financiële situatie, waarin de vee
houder verkeerde, slecht zou zijn ge
weest. Dit was echter geenszins het
Uitdagend
Dr. E. Werdeman, zenuwarts te Utrecht,
lichtte het algemene psychiatrische beeld
van de verdachte toe. De man was enigs
zins uitdagend, tijdens de gesprekken
stonden zijn ogen vaak vyandig.
Persoonlijk gaf De G. zich niet bloot.
Zijn geslotenheid belette hem dit. Zijn nor
men waren niet conformistisch. Alles
draaide om zichzelf. Hij sprong nog wel
eens uit de band als er een verleidings
situatie ontstond.
Voor zijn superioriteitsgevoel zocht hij
een decor. Omdat zijn mogelijkheden ge
ring waren schepte hij vaak op. Duide
lijk was dat hy geld nodig had om zich
zelf waar te kunnen maken.
Op „oorlogspad""
De president tekende de verdachte als
iemand die graag showt. Hü was die
avond op oorlogspad, omdat hü. terwijl
hü verloofd was. een afspraak met een
ander meisje had.
Mr. Van Zeggeren praatte verdachte
by'na totaal vast toen hü opnieuw met
zün theorie over het uitvallen van zün
dimlicht kwam.
Hetzelfde gebeurde, toen De G. zijn
omzwervingen uiteenzette, zomede zijn
terugtocht per auto naar café Muilenburg
in Vuilendam.
Duidelijk was dat de president de vlot
te vertelsels van verdachte als een lange
aaneenschakeling van leugens zag. Ook
wees hij er op dat De G. goed bekend was
in Katendrecht, hoewel deze dit aanvan
kelijk ontkende.
Als „minderwaardig en dom" beschreef
de president de poging van verdachte om
adjudant R. de Kruif van de rijkspolitie
in Dordrecht „een man. die zich een
jaar lang heeft uitgesloofd om een laf
hartige roofmoord tot een oplossing te
brengen" op een vals spoor te zetten.
De G. schetste de adjudant als „een
man die hy niet eens wilde zien" omdat
hij tijdens de verhoren onaangename er
varingen met hem zou hebben gehad. Het
smoesje over een trui, die «iet bestond,
maar die zou zyn zoekgeraakt, was door
hem verzonnen om wraak op de politie-
President: „U bent die avond dus niet
in Katendrecht geweest".
Verdachte: „Nee. ik ben niet in Ka
tendrecht geweest."
President: ,.U hebt niet in de auto
van Blokland gereden?"
VERDACHTE:: „Nee, ik heb niet in de
auto van Blokland gereden."
President: „En u hebt Blokland niet
vermoord?"
Verdachte: „Nee, ik heb Blokland
niet vermoord."
(Advertentie)
Mei roken ophouden is
gemakkelijk geworden en
bespaart 550,-
NEW YORK Het „Anti-Tobacco Pro
paganda Center" deelt mede, dat men
thans het verlangen om te roken kwijt
kan raken zonder er zich rekenschap van
te geven, dank zij een tablet, dat gelei
delijk de-behoefte aan nicotine doet ver
dwijnen. Dank zij dit tablet zijn duizenden
Amerikaanse, Duitse, Zwitserse en andere
rokers, waaronder artsen, definitief met
roken opgehouden.
Dit tablet werd getest op 95.526 verstokte
rokers, waaronder talrijke artsen. Resul
taat: 88.648 van hen (oftewel 92,8%)
hielden op met roken na 6 tot 22 dagen.
Door geen sigaretten meer te hoeven
kopen bespaart men jaarlijks ongeveer
550,—.
Rokers, die op hun beurt het roken
zouden willen laten, worden uitgenodigd
zich rechtstreeks te richten tot het Anti-
Tabak Propaganda Centrum (afd. 265 M),
Brugstraat 44, Postbus 123, Roosendaal.
Zy behoeven hiertoe slechts een envelop
met hun naam en adres aan deze organi
satie te zenden. Het is geheel gratis.
geval, getuige o.m. het feit, dat hij de
laatste termijnbetalingen aan Blok
land ineens wilde voldoen.
VRAAGTEKENS
Mr. Ten Holter trok de verklaringen
van verschillende getuigen in twijfel.
Hij zette levensgrote vraagtekens
achter de beweringen van de
Utrechtse taxichauffeur, die De G.
van de Domstad naar Ottoland had
gereden de geijkte procedure van
confrontatie was volgens hem achter
wege gebleven terwijl hij met
stellige zekerheid beweerde dat de
overdekte bushalte op de provinciale
weg. waarachter de wagen van ver
dachte en die van dc verslagenen on
verlicht zouden hebben gestaan, op
een regenachtige avond niet van eni
ge afstand was te zien.
Wat de opgedregde kleding betreft, zo
stelde hij, was er geen causaal ver
band met het gepleegde misdrijf. Om
allerlei redenen, ook uit angst va nde
veehouder dat hij verdacht zou kun
nen worden, zouden deze in het wa
ter terecht kunnen zijn gekomen.
Het moest zelfs niet uitgesloten wor
den geacht dat een ander dan De G.
hiervoor verantwoordelijk was.
Als contra-indicatie bracht pleiter o.m.
naar voren dat op de kleding, die
verdachte die avond gedragen had,
geen bloedsporen gevonden waren,
terwijl hij toch met het bebloede li
chaam zou hebben gesjouwd.
In zijn repliek toonde de officier van
justitie aan dat er wel vaststaande
en bewezen feiten ontdekt waren, die
voor de veehouder belastend waren.
Hij gaf toe dat er lacunes in de be
wijsvoering zaten, doch deze waren
voornamelijk het gevolg van de ont
kenningen en de tegenstrijdige ver
klaring van verdachte. Hij persisteer
de dan ook bij zijn eis.
De dupliek van de raadsman leverde
geen nieuwe gezichtspunten op. Het
laatste betoog van mr. Ten Holter
sloeg wederom op het volgens hem
ontbrekende wettige en overtuigende
bewijs.
