GEEN AKKOORD OVER
LONEN (4,5 pet?)
Commentaren
Akkoord met
PvdA was
mogelijk
alles
goed
en
weiv^c
Kans op behoorlijke
meerderheid niet
groter voor Zijlstra
„Tientje
van tafel
Uit de Haagse hof geplukt
De Gaulle verwacht veel
van band met Rusland
AKTUEEL
Opzet van Kiesinger
volkomen geslaagd
VRIJDAG 2 DECEMBER 1966
In het artikel van uw moderedactri
ce over het presenteren van het boek
Knal van Max Heijmans stond ten on
rechte een voor Merel Laseur hinder
lijke opmerking, te weten: „Merel
Laseur slipte gauw met moeder Mary
Dresselhuys mee".... als een dergenen
die zo happig waren om op dit uitgele
zen rijtje te komen. Ik neem zonder
meer aan dat uw moderedactrice niet
heeft gehoord dat ik per microfoon
Merel Laseur uitdrukkelijk heb ver
zocht in die rij van prominente actri
ces plaats te nemen.
Amsterdam G. W. H. Tiebosch
Serapion
Met stomme verbazing heb ik uw
artikelen gelezen over de „blikken bis
schop". Deze heeft ook een lezing ge
houden voor het HIVO in Den Haag,
ik meen in april jl. Het ging natuur
lijk over „de Oosters-orthodoxe kerk
in Europa". Er was vrij veel be
langstelling en na afloop was er gele
genheid tot vragen stellen. Degene die
naast mij zat, vroeg me wat voor nati
onaliteit hij zou hebben. Ik zei: het is
vast een Nederlander, hoewel hij een
tikkeltje accent had.
Maar bovengenoemde dame twijfel
de en na afloop sprak zij hem aan.
Zonder blikken of blozen vertelde Se
rapion dat zijn moeder Hollandse was
en zijn vader Rus. Hij was gekleed in
een vrij lange, zwarte jas, had een
groot kruis op zijn borst en maakte,
dat moet ik bekennen, een zeer sympa
thieke indruk. Het is mij een raadsel
dat zo iemand nog volgelingen heeft
en net zo gemakkelijk van godsdienst
verandert als een ander van kleren.
Den Haag G. van Santen
Breuk
De opmerking van Hans W. Lede-
boer in de krant van 26 november
„De Jood had ons christenen niet afge
wezen, het waren de christenen die
via de uitspraken van het concilie van
Nicca de Jood in naam van Christus
vervloekten en het hem zodoende tot
riu toe onmogelijjk maakten Jezus te
aanvaarden", verbaast mij ten zeerste.
Het zijn de rabbijnen geweest die
ruim tweehonderd jaar voor Nicea de
breuk forceerden door het de messi-
aanse joden onmogelijk te maken nog
langer aan de synagogediensten deel
te nemen. In elke dienst werd name
lijk het Schemone Esre gebeden, acht
tien lofprijzingen van Gods weg en
werk. Het viel de messiaanse joden
niet moeilijk deze schone hymnen mee
te bidden.
Tot de rabbijnen (omstreeks 90 tot
100) de volgende spreuk inlasten:
Nog knelpunten in
St. van de Arbeid
Een extra uitkering
het volgend jaar?
Zangeres Karin Kent heeft alle
reden tot lachen. Gisteren haalde
zij haar rijbewijs, zodat zij nu
zelfstandig haar weg door het land
kan zoeken en niet meer behoeft
te „liften'. Op 10 december is zij
met haar liedje „Dans je de hele
nacht met mij" de gast in de tele
visieshow van de Zuidafrikaanse
pianiste Cherry Wainer.
„Laat er geen hoop zijn voor de afvalli
gen. Mogen de nazareners en de mi
nim christenen) in een ogenblik
omkomen en uitgedelgd worden uit
het boek des levens en met de recht
vaardigen niet ingeschreven worden."
Met deze vervloeking, die elke dag
driemaal moest worden opgezegd, zijn
de messiaanse joden uit de joodse ge
meenschap gejaagd.
Dordrecht
Sam. Leivisson
(Van onze sociaal-economische
redactie)
DEN HAAG Werkgevers en
werknemers in de Stichting van
de Arbeid hebben gisteren na
ruim drie en een half uur ver
gaderen (nog) geen overeen
stemming bereikt over de mate
riële inhoud van het volgend
jaar te voeren loonbeleid. Er
was weliswaar sprake van een
duidelijke toenadering, maar op
enkele essentiële punten be
stond nog vrij groot verschil
van mening. De organisaties
zullen na beraad in eigen kring
de onderhandelingen dinsdag
middag voortzetten.
Noch de werkgevers-, noch de werk
nemerswoordvoerder, resp. de heren ir.
J. Bosma en A. H. Kloos, waren gister
avond na afloop van de besprekingen
bereid concrete mededelingen te doen,
omdat „publikatie op dit ogenblik de
kans op overeenstemming zou kunnen
verkleinen". Naar de mening van beide
woordvoerders zijn de kansen op een
akkoord en op een mislukking beide
even groot.
De mogelijkheid is niet uitgesloten,
dat beide partijen elkaar dinsdag op
een algemene contractuele loonstij
ging van 4,5 procent zullen vinden.
Dit cijfer is af te leiden uit de geble
ken bereidheid van de werkgevers er
aan mee te werken, dat het reële
inkomen van de werknemers volgend
jaar niet zal dalen.
Immers, rekening houdende met de
regeringsplannen waarover de Tweede
Kamer gistermiddag nog geen
uitspraak had gedaan, werd een stij
ging van de kosten van levensonder
houd in 1967 verwacht van rond 5,5
procent (t.w. 4 pet als gevolg van een
door het Centraal Planbureau geraam
de totale prijsstijging van 4,5 pet; 0,8
pet. als gevolg van een vervroegde ver
hoging van de omzetbelasting; 0,5 pet.
als gevolg van de invoering van een
eigen risico in de ziekenfondsverzeke
ring en 0,2 pet als gevolg van het werk
nemersaandeel in de premieverhoging
>or deze verzekering.
De werkgevers houden er echter
ernstig rekening mee, dat het be
drijfsleven er in zal slagen de prijsstij
ging volgend jaar te beperken tot 3,5
procent, waardoor de kosten van le
vensonderhoud naar verwachting niet
tot 5,5, maar tot 4,5 zouden stijgen.
Ook voor de vakbeweging lijkt een bod
van 4,5 loonstijging niet onaantrekke
lijk, te meer omdat er daarbij sprake
zal kunnen zijn van (de verlangde)
„enige verbetering" van de reële inko
men indien de Tweede Kamer nog wij
ziging zal brengen in de regeringsplan
nen ten aanzien van het eigen zieken
huisrisico en/of de omzetbelasting.
„VERPAKKING"
r (Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Het debat over
het eigen risico verdrong gisteren
in de Tweede Kamer de discussie
ov*r de economische toestand en de
belastingmaatregelen waarmee het
kabinet-Zjjlstra die toestand wil
saneren.
De kaons dat prof. Zjjlstra een
behoorlijke Kamermeerderheid
voor die maatregelen zal krijgen, is
er gisteren niet groter op gewor
den.
De GPV-er Jongeling, die zich
aanvankelijk positief uitsprak, had
sterk de indruk dat de premier
op het stuk van de matiging der
overheidsuitgaven de Kamer met
een kluitje in het riet heeft ge
stuurd.
„Onder die omstandigheden j
wordt het voor mij erg moeilijk j
door de zure belastingappel heenj
te bijten", waarschuwde hij.
CH-fractieleider mr. Beernink
bleek erg onder de indruk te zijn
gekomen van het verzet van de So
ciaal- Economische Raad tegen de
voorgenomen verhoging van de om
zetbelasting. Hij gaf prof. Zijlstra
de raad dit voornemen nog eens
terdege te bekijken en de argumen
ten van de SER nog eens goed op
zich te laten inwerken.
Daarvoor heeft dit kabinet geen tijd.
De liberale fractieleider mr. Toxo-
peus noemde dit „de weg van de
minste weerstand". Hij diende een mo-
n, waarin de regering werd ver
zocht de Kamer inzicht te verschaffen
in de mogelijkheden tot beperking van
de uitgaven met 1,5 a 3 pet
Prof. Zijlstra wilde dit verzoek nog
weieens rustig bekijken, maar voelde
er weinig voor en kon in ieder geval
niets toezeggen. De motie-Toxopeus
werd tenslotte verworpen met alleen
de VVD. Boerenpartij, SGP en de
c.h.'er Mellema en Bos voor.
UTRECHT De hoge raad var
front National Papua, volgens eigen le
zing de regering in ballingschap var
Nieuw-Guinea, heeft de Verenigde Na
ties verzocht de volksstemming in
Nieuw-Guinea in 1967 te houden.
*>1
(Vervolg van pagina J)
Er moet evenwel ergens een begin
worde n gemaakt met het opvangen van
de kostenstijging via andere wegen
dan die van uitgavenverhoging en pre
miestijging. Met handhaving van het
totaal te dekken bedrag zou echter in
gezamenlijk overleg naar een andere
oplossing kunnen worden gezocht.
De discussie over het eigen risico
was een bijzonder rommelige, on
duidelijke en geëmotioneerde aan
gelegenheid. Herhaaldelijk moest
het debat worden geschorst voor
nader beraad. KVP-fractieleider
Schmelzer was de eerste die om
schorsing verzocht.
De Kamer loeide. Lag er weer
een „nacht van Schmelzer" in het
verschiet?
„U hebt zes weken de tijd gehad
om u te beraden", riep de commu
nist Bakker. „Toen ginig het om
nóg fundamenteler zaken", repli
ceerde drs. Schmelzer.
Na veel heen- en weer gepraat kwam
ar-fractieleider Roolvink met een mo
tie, die medeondertekend was door
KVP en CHU en waarin de regering
werd verzocht haar besluiten nog eens
te bespreken met de daarvoor in aan
merking komende Kamercommissies.
De motie sprak uit, dat in beginsel
geen bezwaar bestaat tegen invoering
van een bijbetaling in de ziekenfonds
verzekering, maar dat in de huidige
situatie onderzocht dient te worden op
welke wijze de lastenstijging voor 1967
nader verdeeld zou moeten worden
premiestijging bij de zieken
fondsen en bijbetaling.
Naar normen voor
massa-ontslagen?
(Van onze sociaal-economische redac
tie)
DEN HAAG w Het bestuur van de
Stichting van de Arbeid heeft gister
middag besloten een commissie in te
stellen, die het vraagstuk van de massa
le ontslagen in studie zal nemen. Daar
bij zal de commissie nagaan welke
voor werkgevers en werknemers aan
vaardbare normen bij dergelijke ontsla-
in acht zouden moeten worden ge
nomen.
DEN HAAG Voor de derde keer
dit jaar is het Nederlandse wegvervoer
op Spanje tot stilstand gekomen. Ver
gunningen van Spanje ontbreken, al
dus NOB wegtransport. De verzoeken
om vergunningen zijn tijdig gedaan.
„Onmacht"'
Desgevraagd verklaarde de heer C.
A. Bakker, loondeskundige van hef
CNV, ons gisteravond dat de moeilijk
heden, die in de Stichting van de Ar
beid nog zijn overgebleven, niet zozeer
gezocht moeten worden in een cijferma
tige benadering van de problematiek,
maar meer in de wijze waarop de cij
fers zullen worden „verpakt".
Ook dit zou er op kunnen duiden,
dat over de loonstijging op zichzelf wel
overeenstemming te bereiken is. De es
sentie van de nog bestaande moeilijkhe ,n a?Z(
den zou dan o.m. gezocht moeten wor I aer ,n
den in het verlangen van de vakbewe
ging (door de heer Kloos na afloop var
if SER-vergadering van woensdag be
kend gemaakt) om in de loop van vol
gend jaar een extra uitkering t<
verstrekken indien het reële levenspei
van de werknemers toch mocht worder
aangetast en om een niet-consumptie
ve bestemming (spaarloon, verbeterir
pensioenen o.i.d.) te geven aan bij d
WD-fractieleider mr. Toxopeus con
cludeerde. dat als de motie-Roolvink
zou worden aangenomen het bijbeta-
lingsvoorstel van de regering niet ver
wezenlijkt kan worden. Waarom steu-
KVP, AR en CHU dan niet de mo-
van PvdA en (of) WD? Vanwaar
deze onmacht van de Kamer om een
drachtig een beslissing af te wijzen die
niemand wil.
PvdA-fractieleider Nederhorst voeg
de hieraan toe: „Het schijnt gewoonte
te worden dat als de KVP het met een
motie wel eens is, maar dat niet wil
zeggen, zij met een eigen motie komt,
een motie van vlees noch vis".
De motie-Roolvink voorkwam in ie
der geval dat de drie christen-democra
tische partijen geheel of gedeeltelijk
voor de (het kabinet niet welgevallige)
moties van de socialistische en liberale
oppositie zouden moeten stemmen.
KVP-fractieleider Schmelzer liet dit
zaakje netjes door zijn AR-collega
Roolvink opknappen.
Laatstgenoemde trok zijn motie ech
ter in na de toezegging van premier
Zijlstra, dat de regering de maatrege
len zo spoedig mogelijk met de Kamer
commissie zal bespreken en dat in af
wachting daarvan geen definitieve stap
pen zullen worden gedaan. Welke mo
gelijkheden de regering nog zift voor
een alternatieve oplossing, werd gister
avond niet duidelijk. Wel is duidelijk,
dat het kabinet het bijbetalingsvoorstel
deze vorm niet kan handhaven zon-
ernstig conflict met de Ka-
te komen.
nderhandelingen verkregen loonver-
•?teringen, die boven de algemene
etsingsnorm uitgaan.
De besprekingen in de Stichting
Arbeid zijn bovendien bemoeilijkt
x>r de onzekerheid omtrent het eigen
iekenhuisrisico en de omzetbelasting.
Eigen daden
PvdA-fractieleider Nederhorst bleef
met de premier van mening verschillen
over de stand van onze economie. Vol
gens hem zijn we al over het hoogte
punt van de overspanning heen. Een
deflatoir beleid zoals het kabinet voert,
is niet alleen niet gewenst, maar zelfs
gevaarlijk. De oorzaak van het teruglo
pen van de vraag ligt niet hier, maar
in het buitenland.
Tegen deze theorie verzette prof.
Zijlstra zich nadrukkelijk. „We hebben
onszelf te veel en te lang voorgehou
den, dat de schuld van onze moeilijkhe
den in het buitenland ligt. We moeten
eens gaan beseffen, dat een land als
het onze, dat een zo sterke loonstijging
heeft gekend en dat zo afhankelijk is
van het buitenland, welhaast in beta-
lings balansproblemen en kapitaal
markt in moeilijkheden moet komen'
Beperking
De VVD toonde zich zeer teleur
gesteld over de opmerking van prof.
Zijlstra, dat niet tot forse bezuinigin
gen (in de orde van grootte van f 300
miljoen) kan worden overgegaan, om
dat dan de begrotingsdiscussie binnen
het kabinet zou moeten worden hero
pend.
alles kan met CEtaknr VELPON
Ontstellend. Argeloos gisteravond derdeel van uitmaakten. Hier in de
to- stad is het anders. Iedere avond
Dat is natuurlijk wel kinderlijk hoeft niet.
geredeneerd, maar het televisiebezit
is nog kersvers, de schouwburgavon
den zijn schaars geweest sinds ik in
Den Haag woon.
Hoe anders was het in de dorpse
jaren. Vier keer per seizoen was er
dat popelend verwachten van dé
grote avond. Vier keer werd er een
gezelschap uitgenodigd om in de eni
ge toneelzaal een voorstelling te ge
ven. Meestal was dat een voor-pre
mière. een betaalde generale repeti
tie dus. Waartegen
bezwaar hadden.
kun je ergens naar toe. Maar je door de mechanische dialoog heen.
Fel afgebeten woorden flitsten heen
Een nonsens gesprek, bege-
luie"stoel, kopje kof- leid door srhokgebaren
De krant zakte op de grond. Nu
Na drie beelden en tien zinnen, zat ik tw'sen twee vuren. Tranen in
de ogen van het lachen, wat wanhc-
—mm*pig omdat er geen orde meer in de
chaos was te scheppen.
Met de altijd slagende kreet „nog
meer koffie?" kon ik ontsnappen.
Treuzelend in de keuken, nog even
ruimend in de hal waar een wanor-
De de van regenkleding om ingrijpen
er niks meer aan
te doen. Ik moest wel terug naar de
kamer en alle gekkigheid.
Ze zaten lui uitgezakt heel ernstig
Het hoeft niet
.„.v. riep ik al: „Ik snap er niks
niets geen meekijkende jonge generatie bulder- vroeg. Toen
de. Legde me toen uit: „Dat is nou
juist de kunst. Het moet zo gek zijn.
Werd het een flop, nou ja dan dat niemand het snapt. Zodra je
kon je nog altijd tegen de stadse denkt het wel te snappen heb je te bomen, dankten verstrooid voor
mensen opscheppen, zo van: „Hé door dat het niks is". „O", zei ik de koffie. Stomverbaasd zoch mijn
hebben jullie dat stuk niet gezien?" timide, „jullie nog koffie?". Geluk-
Was het een top, dan kon je i
praten en de stadse hovaardigheid
wat afdammen door te laten mer
ken, dat je in je dorp ook best bij
was. Bovendien was zo'n toneel
avond een sociale gebeurtenis
waar de nieuwe jurk en het kap-
persbezoek een zeer wezenlijk on
de t.v.-kreten. Ik draaide
en zag het grijze vliesoog zonder
beeld. „Het toneelstuk„We
Tier daasde het televisieoog verder, hebben het afgezet, jij vond er toch
Het kamerpubliek leefde fragmenta- jok niks aan?" Nee ik vond er ook
Grandol
PARIJS De
vriendschappelij
ke samenwerking
tussen Frankrijk
en Rusland kan
evenwicht, voor
uitgang en vrede
brengen in Euro
pa en vervolgens
in de gehele we
reld. Dit zei gis
teren president
De Gaulle op eer
diner in het Ely.
sée ter gelegen
heid van het be
zoek van de Rus-
sische premierC|tM*OE 6A0LlC
Kosygin aan Frankrijk. Kosygin kwam
gisteren in Parijs aan waar hij acht
dagen zal blijven.
De Gaulle zeiverder dat Europa
ondanks zijn verscheurdheid één ge
heel is. Frankrijk en Rusland hebben
goede reden er toe bij te dragen dat
dit Europese geheel, altijd latent aan
wezig in onze verwachtingen, gaan
deweg een feit wordt. Daarvoor is
allereerst ontspanning en vervolgens
een goede verstandhouding nodig
Uitgediend
pjET MOET een moeilijke periode
zijn voor Erhard, die gisteren
als Westduitse kanselier werd ver
vangen door Kiesinger en zijn tijd
heeft uitgediend.
Veertien jaar geleden legde hij als
minister van economische zaken de
basis voor de verkiezingssuccessen
van de CDU-CSU, toen nog door
Adenauer geleid.
Drie jaar had hij als kanselier zélf
de leiding en onder normale om
standigheden zou hij nog drie jaar
zijn aangebleven.
Hij zou dan in 1969 Lübke op
volgen als president van de Bonds
republiek.
Echter, het mocht niet zo zijn. Onder
leiding van Adenauer werd zijn ge
zag ondermijnd. En Erhard miste
tenslotte de politieke vaardigheid,
loyaliteit af te dwingen.
Het waren de liberalen, die om re
denen van politiek opportunisme
zijn aftreden onafwendbaar maak
ten. Dat is hun overigens slecht be-
Begrijpelijk. dat Erhard de jongste
ontwikkelingen met gemengde ge-
voelens heeft gadegeslagen, nu hij
waarbij alle onderwerpen van ge
meenschappelijk belang onder ogen
kunnen worden gezien. Tot deze on
derwerpen behoren het lot van Duits
land en de kwestie van veiligheid, al
dus de Franse president.
De Gaulle roerde in zijn uiteenzet
ting over Europa even de oorlog in
Vietnam aan: „Wat zou ons conti
nent, genezen van zijn hartstocht om
te veroveren, voor vrede kunnen
doen, indien het eensgezind ieder
volk het recht zou garanderen om
zijn lot zelf te bepalen. Zou er oorlog
in Vietnam zijn, indien Europa vere
nigd was?, zo vroeg de president zich
af.
In zijn antwoord ging premier Kosy
gin dieper in op de samenwerking met
de Fransen. Hij zei dat er grote gebie
den zijn waarop Fransen en Russen
met succes kunnen samenwerken. „De
Sowjetunie is bereid uit de nieuwe
toestand die is ontstaan alle praktische
conclusies te trekken ten aanzien van
haar betrekkingen met Frankrijk", zei
Kosygin.
Opmerkelijk was dat de premier
met geen woord repte over de
kwestie-Duitsland. Wel sprak hij over
„de wrede oorlog" in Vietnam, „door
agressors aan het heroische volk opge
drongen".
Kosygin meent dat de oorlog in
Zuid-oost-Azië erger zal worden. De
twee regeringsleiders zullen vandaag
weer bij elkaar komen. Na hun dialoog
zullen de twee ministers van buiten
landse zaken, Gromiko en Couve de
Murville, zich bij hen voegen.
Bij het overvliegen van Nederland,
heeft premier Kosygin aan premier
Zijlstra een boodschap gezonden waar
in hij de beste wensen doet toekomen:
„Terwijl ik over het gebied van u
Drs. Bogaers
DEN HAAG Oud-minister drs. P.
C. W. M. Bogaers van Volkshuisvesting
en ruimtelijke ordening heeft gisteren
verklaard: „Ik meen met een grote ma
te van zekerheid te mogen stellen, dat
nog in het laatste stadium van de kabi
netsformatie overeenstemming had
kunnen worden bereikt met de PvdA."
„Een akkoord op basis
welke naar voren kwamen in een
gesprek tussen prof. Zijlstra en mij
over de in de huidige omstandigheden
te voeren politiek".
Met nadruk voegde drs. Bogaers hier
aan toe: „Ik zeg bepaald niet zonder
reden, dat ik een grote mate van zeker
heid had." De Volkskrant vernam ver
der van hem: „Als het was uitgepro
beerd, ben ik er vrij zeker van dat de
PvdA had meegewerkt".
De „suggestie" waarop drs. Bogaerj
speciaal doelde was: een gesprek te be
ginnen over de mogelijkheid om naar
een hoger bouwprogram te streven. Er
lag namelijk een plan, aldus de mi
nister, om in 1967 niet 117.500 maar
125.000 woningen te bouwen. Zoals
men weet wenste de KVP'er Bogaers
niet over te stappen in het nieuwe kabi
net.
land vlieg op weg naar Frankrijk doe
ik u de beste wensen voor u en het
gehele Nederlandse volk toekomen",
luidde de boodschap.
(Van een onzer redacteuren)
1\/TEN moet bewondering hebben voor de
■L" wijze, waarop Kurt Georg Kiesinger, de
nieuwe Westduitse bondskanselier zich heeft
gekweten van de hem als kanselierskandidaat
opgelegde taak. Ondanks het rumoer om zijn
verleden zette hij door, gebruikmakend van
het duidelijke verlangen bij de SPD-leiding,
de oppositiebanken vaarwel te zeggen.
Terstond nadat hij tot kanseliers-kandidaat was
i benoemd liet Kiesinger weten, in elk geval de
na zeventien jaar plotseling alles Beierse CSU-voorzitter Strauss in zijn kabinet te
aan anderen moet overlaten. zullen opnemen. Dat was de eerste taktische zet.
Moge zijn opvolger gebruik weten Vervolgens maakte hij duidelijk, voorkeur te ge-
te maken van de ervaring van de yen aan een grote coalitie met de socialisten. De
man, aan wie de Bondsrepubliek zo- liberalen gaf hij onomwonden te verstaan, onder
de huidige omstandigheden geen mogelijkheid te
zien voor een hernieuwd samengaan. Intussen be
sefte hij, dat pogingen tot vorming van een coalitie van SPD i
niets moesten uitlopen.
Toen ook de SPD dit laatste moest erkennen was het de taak van de
kanseliers-kandidaat, de socialistische leiders er van te overtuigen, dat zij
Strauss op een ministerspost moesten accepteren.
veel te danken heeft.
Terugtreden
Kiesinger: geslaagd
FDP op
LIET AFTREDEN van Per Haekke-
rup, de bekwame Deense mi
nister van buitenlandse zaken, is een
tweede tegenvaller voor premier
Krag binnen korte tijd.
Eerst verloor zijn socialistische par
tij de onverwacht uitgeschreven ver
vroegde verkiezingen. Hij was ge
noodzaakt opnieuw een minderheids
kabinet te vormen.
Het aftreden van Haekkcrup was
vervolgens een slag" voor Krags per
soonlijke prestige, omdat bekend is,
dat beide mannen het niet best met
elkaar kunnen vinden.
Ilaekkerup wordt nu voorzitter van
de socialistische fractie in het Deen
se parlement. In die functie krijgt
hij gelegenheid de politieke contac
ten in zijn land uit te breiden en
meer ervaring op te doen in de bin
nenlandse politiek.
Haekkerup, die de kleurrijkste fi
guur in het Deense politieke leven
is, heeft volgens insiders het oog ge-
i richt op het premierschap,
j Als Krag er niet in slaagt, de socia
listische partij uit het slop te halen,
I nemen de kansen van Haekkerup
I wellicht nog op korte termijn toe.
Het heeft Willy Brandt en diens plaatsver-
Moeite gekost vanger Herbert Wehner heel wat moeite gekost,
het grote verzet binnen de SPD enigermate te
overwinnen. Bij de stemming in de Bondsdag bleek, dat meer dan 50 so
cialisten tegen de coalitie hadden gestemd en dat andere SPD-ers zich be
vonden onder de 23 afgevaardigden, die zich van stemming wensten te ont
houden.
Het resultaat van dit alles is, dat de crisis binnen de CDU-CSU is be
zworen, dat de SPD nu met grote innerlijke verdeeldheid te kampen heeft
en de FDP het in de steek laten van Erhard moet betalen met volledige
uitschakeling. Voor de afgetreden kanselier kan dit echter nauwelijks reden
tot leedvermaak zijn. De socialisten, met wie zijn partij nu in zee is ge
gaan, hebben al zoveel lelijke dingen over zijn 'bankroet-politiek' gezegd
dat hij zich in deze dagen wel de meest teleurgestelde man in zijn land
moet voelen.
Dal de socialisten toch met de CDU-CSU in
zee zijn gegaan moet vooral worden toegeschre- l\oOClza«lk
ven aan het grote verlangen van Willy Brandt,
regeringsverantwoordelijkheid te gaan dragen. Dat was nl. een politiek*-
noodzaak. Bij de verkiezingen van vorig jaar leed hy een smadelijke ne
derlaag tegen Erhard, van wie beweerd was, dat die de grote verliezer zou
zijn. De kansen van Brandt op de kandidatuur van de SPD in 1969 leken
toen verkeken. Helimuth Schmidt, de man met de scherpe tong, die zijn
best deed als Kennedyfiguur te worden aanvaard, werd al gezien als de
troonopvolger met de beste kanten. Dat is nu veranderd. En het is opval
lend, dat deze Helmuth Schmidt geen zitting heeft in Kiesingers kabinet
Van belang is voorts, dat nu reeds een behoorlijke oppositie blijkt te be
staan tegen het optreden van de grote coalitie. Of deze nog groter zal wor
den hangt af van de mate, waarin Brandt er in slaagt de socialistische eisen
kracht bij te zetten. Dat wordt het meest interessante aspect van de nu van
de grond gekomen grote coalitie.
