Hebben wij elkaar al niet eens ergens ontmoet ONDAGS BLAD 1 ZATERDAG 13 OKTOBER 1966 (Van een onzer redacteuren) TV7AT is Duitsland? Hoe en wie zijn de Duitsers? Duitsland was, zoals we weten, Weimar, en het was, zoals we ook weten, de dichtbij gelegen plek die de naam Buchenwald droeg. Beide plaatsen werden synoniemen, de een voor de Duitse cultuur, de ander voor het Duitse barbarendom. Maar Weimar was Duits land niet en Buchenwald was het evenmin, en Weimar met Buchenwald is ook geen Duitsland. Er mankeert nog iets, zoals, bijvoorbeeld, Düsseldorf. Düsseldorf noch Denkendorf, Bach noch Buchenwald, wapensmeden noch roman tische idylles zijn Duitsland, en toch kunnen zij in de totaliteit niet worden gemist. En hoe is het nu mogelijk over Duitsland te schrijven als niemand, ik ook niet, pre cies weet wat Duitsland werkelijk is, wat het werkelijke Duitsland is, het Duits land waaraan de wereld denkt als zij over Duitsland spreekt, het Duitsland waar aan de Duitsers denken als zij over Duitsland spreken, het Duitsland tenslotte waarnaar ik verwijs als ik over Duitsland spreek? Met deze verzuchting heeft Heinz Huber zich aan het schrijven gezet van: Haven't we met before somewhere?" Hebben wij elkaar al eens niet ergens ont moet? (Uitgave William Heinemann, Londen, blz. 190, 50 sh.). Wat is Duitsland en wie zijn de Duitsers? Er zijn in de loop van de eeuwen tal van „portretten" van Duitsland en van de Duitsers gemaakt. Ze zijn afgebeeld als de oorlogsgod, als Wodan, als minnekozenden aan de Rijn, als vrolijke fransen, die hun plezier vinden in het drinken van grote pullen bier en het eten van meters worst, als fijnzinnige dichters, ze zijn bewon derd en verguisd, gepre zen en uitgemaakt voor sadisten. Maar wie zijn de Duitsers en wat is Duitsland in werkelijk heid? Heinz Huber, een Duitser, en onald Searle, een Engelsman, sbben getracht het antwoord op Sk|-be vraag te vinden Huber net de pen, Searle met de te- enstift. Huber is het hoofd van de afde- ng documentatie van de Zuid- uitse televisie en bekend gewor- en door zijn programma's over et Derde Rijk. De vraag over et wezen van Duitsland en de uitser moet hem wel zeer heb- en beziggehouden. Wat is de 'aarheid, ligt zij ook hier in het lidden? Ronald Searle. een knap teke- aar, wiens werk ook door de ►uitsers hogelijk wordt gewaar- eerd, heeft het boekwerk ver acht met meer dan 150 caricatu re tekeningen. Tekeningen die 'et in West-Europa in elk geval oed zullen „doen". Immers, zo iet het zelf de Duitser? Searle maakte verscheidene rei- I en naar Duitsland om de ■Hiitsers goed in hun doen en aten te kunnen observeren. Tal aenKt: 'an zijn tekeningen zijn gepubli- cerd in Duitse bladen en de OHifillCCl Duitsers hebben er hartelijk om - 'l [elachen. Zie je nu wel. schreef g *n student uit Bonn. dat wij *cht wel in staat zijn om plezier 0m onszelf te hebben? Dit in te- BOEK OVER DUITSLAND EN DE DUITSERS Huber is een nuchter mens. die met beide voeten op de grond staat, die de spot drijft met vele eigenschappen van zijn landgeno ten, doch die ook graag de keer zijde van de medaille in beschou wing neemt. Daardoor is het bock een eerlijk boek. Hij verdoe zelt niets en hij verzwijgt niets. Hij gaat met: Haven't we met before somewhere? als het ware midden in een kring staan en zegt: Zo zijn wij nu als land cn als volk. Jougri genstelling tot wat de wereld mensen, die niet alleen hun vak den zijn met wat zij ..het pro- denkt! verstaan, maar die zich ook de blcem" noemen, blijven worste- mocitc hebben getroost diep in len. Maar wat zij wel hebben hun onderwerp te „duiken". bereikt is cn dit betreft vooral Heinz Huber dat zij de lezer De vr.as is of zij erin lijn „,„r ,lch nit, t,vrrd,n Uitgangspunt van het boek is voor Huber de Beethovenstrasse, waar zijn grootvader woonde, en „waar het altijd zomer was om dat ik er altijd in mijn zomerva kantie logeerde". Aan die zomervakanties heeft hij prettige herinneringen. Daar aan denkt hij terug als hij over Duitsland spreekt. Voor mij, zo bekent hij, is Duitsland het Duitsland van mijn jeugd, zonnig en stoffig, en hij peinst verder: met een glaasje limonade, een beetje eau de cologne op een zak doek, een tikkeltje heimwee naar die tijd heeft Huber niet verbor gen kunnen houden. Hij was jong in de grote tijd van Strese- mann en van Thomas Mann en bij de opkomst van het wasmiddel PersiL „Op wasdag, gewoonlijk 's maandags, hielp ik het dienstmeisje met het uitleg gen van de was op het bleekveld bij de rivier.... en nog altijd hoor ik het geluid van de waterdrup pels, die uit het stevige linnen vielen. Het was het witste wit, dat ik ooit zag". Een andere herinnering, die zich al schrijvende bij hem heeft opgedrongen: „De Duitsers, al thans de ouderen, bezoeken dik wijls begraafplaatsen. Zij hebben mooie begraafplaatsen en mooie graven, die zij met bloemen versieren, en zij verversen het water gelijk met de verse bloe men....". met before where? is een origineel boek, het geslaagd het wezen van «tellen met het gebruiken van is daarnaast een grandioos boek, Duitsland en van de Duitser te wat afgesleten cliché's als zij geboren uit de esprit van twee ontleden. Nee, niet helemaal, bei- over Duitsland spreken, maar Duitse sentimentaliteit? Huber heeft de wereld rondom zich zien ondergaan. Er is hem van wat was niet veel gelaten. De bewoners van het grote huis in de Beethovenstrasse, waar hij zijn vakanties doorbracht, zijn gestorven. Maar hij herinnert zich nog goed de Ortsgruppenlei- ter: „Toen de oorlog uitbrak zei hij: Mijn beste jongen, je zult het zien, we zullen de oorlog verliezen....", de dienstmeisjes van zijn grootouders: ,^ils ik kwam logeren, stond Emma me op het station op te wachten...". Na dertig jaar ziet hij een glimp van de voormalige Ortsgruppenleiter. En dan vraagt hij zich af: Zal ik aanhou den en vragen wat hij in de oorlog heeft gedaan, hoeveel Russen hij heeft gedood, of hij opdracht heeft gegeven Joodse mensen te registreren...? „Maar met welk doel? Hij had haast om, met zijn diplomatentas, zijn aansluiting op de trein te halen, een typische Duitser van van daag de dag, met de droom van wereldveroveraar achter zich, een fatsoenlijke carrière in hei vooruitzicht, misschien wel op een of ander departement De stad van zijn jeugd na der- lig jaar... „De fontein met het standbeeld en de geraniums staan waar het sinds de middel eeuwen stonden, en het water valt nog altijd in het bassin. Bij speciale gelegenheden baadt het in floodlight. Er is niet zo erg veel veranderd". Allrmaal Wat is Duitsland? Wat zijn de Duitsers? Wat zijn de oorzaken van de onvolgroeidheid van Duitsland en de Duitsers? „Het zijn: de sinistere figuur van Adolf Hitler, en evenzeer de bere genende, deftige kooplieden van de oude Hanzesteden; het bom bastische van Wagner en de uit gedroogde geest van Conrad A- denauer; de kleingeestige en de vote piëtisten van Swabenland en de schilderachtige grootheid van katholiek Beieren; de Hessiscbe George Böchner en de Oostprui- usche Kant; de Hohenstaufse kei zer Coenraad gekroond in Sicilië, en de half-Swabische, half-Bal- tische graaf Staufenberg, die na zijn aanslag op Hitier door een vuurpeloton in Berlijn werd geëxecuteerd: rle democraten var 1848 en de reactionaire bendt van de Hitler-putsch te Mtinchei in 1923; Joseph Goebbels en Edu- ard Mörike; de nationalistische kapitalist Hugenberg, en de socia listische dichter Bertold Brecht; de wanhopige wevers van Silezië en de industrie-baronnen van Rijn en Roer; de boeren in het Zwarte Woud en de vissers van de Baltische kusten; drinke broers op het carnaval van Keu len en zwijgende trappistenmon niken; koningen van postorderbe drijven en prinsen onder de schil ders; bewakers van concentratie kampen en producers van popsongs; belastingexperts. Huge noten en Westfalers; houtvesters, houtsnijders en Nobelprijswin naars, geëerd en beloond voor hun onderzoekingen op he( ge bied van de organische scheikun de; pijnbomen en helm en ber gen; verafgelegen boerderijen en indrukwekkende residenties; boertige grappen en mystiek, vechtlust en melancholie, en wer ken; voetbal en Goethe dat is allemaal Duitsland, dat gesple ten, verwarde, geheimzinnige Duitsland, waar niets een duide lijk stempel heeft". GoojjrafiKch Wat is Duitsland? Let, zo zegt Huber, op zijn geografische lig ging, let op zijn grensproblemen, let op het leven in de provincie, let op Oost en West, let op al zijn uitings- en verschijningsvor- Heinz Huber heeft met dit boek in elk geval een bijdrage geleverd tot een beter begrip van een land, en een volk, dat in de geschiedenis zal blijven voortle ven als de oorzaak van een we reldbrand en als vernietiger van miljoenen mensenlevens. Duitsland is voor mij het Duitsland van mijn jeugd... De jaren verwijderen hem van de Beethovenstrasse. Maar nog een maal brengen de omstandigheden hem daar terug „Daar stond een bord: Geen toegang Ik kon niet langer de weg in de Beethoven strasse vinden, een weg, die ik zo goed als de rug van mijn hand had gekend toen ik nog een jongen was. Ik pro beerde van een andere kant de straat te benaderen, maar ook dat lukte niet. Zonder dat ik het wist was ik lange het kerkhof gelopen, waar mijn grootvader en mijn vader rusten. Ik gaf het op. Ik keerde terug naar de nieuwe weg, naar het groene en nette landschap van de Bondsrepubliek. Per slot, wat had ik in de Beethovenstrasse verloren? Duitsland tenminste als er zoiets was geweest sèC©'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 13