Na jaren wisten we: Dat is esa M Ingmar Bergman jongleert in film met gevoelens Donderdag uitspraak Soebandrio Gezin is begin Hele lijst Zweedse regisseur bezoekt Prins Puberaal gezwets van Harry Mulisch Simpel en echt Meditatie _9_ DINSDAG 11 OKTOBKR (Van een onzer redacteuren) IDDELBURG Jarenlang hebben mijn vrouw r niet zo bekend in de gemeente; boven- en ik vergeels gezocht naar de essentie van een dien is het kennelijk een praktijk -aar men nog aan moet wennen. Een ander resultaat dat we er waarlijk christelijk leven. Veel hebben we be- Proces beëindigd DJAKARTA Het verhoor van ex- minister Soeb**>drio is gisteren beëin digd. Het tribunaal zal donderdag vonnis j vellen. Soebandirio heeft geen toestem ming gekregen president Soekamo een brief te schrijven. i Toen de brief ter sprake kwam waarin de president getuigt niets te hebben ge weten van de desti,kis op handen zijnde I staatsgreep, riep Soebandrio uit: „Ik voer de slechts de orders en de politieke richt lijnen van de president uit" Eerder had hij gezegd, enkele weken voor de staatsgreep op last van Soekarno communistenleider Aiclit van een reis naar Moskou en Peking te hebben terug geroepen. Vernomen wordt dat d>; studenten Soe- over de mislukte staatsgreep. Persbureau Antara weet te melden, dat de verboden communistische partij zich op het ogenblik hergroepeert ten zuiden ven Djokjakarta De partij zou nu geleid worden door Soedisman en Sakirman. Broers ontkennen moord op Joden WENEN Dc bloedige zondag van Stanislav werd gisteren in dc herinne ring teruggeroepen bij het begin van de berechting van de twee Oostenrijkse broers Mauer In Wenen. Beide mannen worden beschuldigd van medeplichtigheid aan de moord op twaalfduizend joden op 12 oktober 1®41 in de Poolse stad Stanislav. Johann cn Wilhelm Mauer achten zich niet schuldig. Ze zeggen alleen als bewa kers te hebben gefungeerd en geen schot te hebben gelost. Ondervraagd beschreef Johann tot in afschuwelijke bijzonderheden hoe het geschiedde. Dc slachtoffers waren van het ghetto naar de Joodse begraafplaats gedreven en daar in diepe kuilen met machinegeweren afgemaakt. ..Ik wil niet dat iemand ziet wat ik eb moeten zien. Ik zou mijn ogen niet in een blinde willen geven. Hij zou beter blind kunnen blijven dan mijn ogen heb- nen helpen. Alleen je weg te moeten zoeken is zo ver schrikkelijk moeilijk. Je ziet door de bomen het bos niet meer. Tot we Taizé mochten ontdekken. Nu zijn we op de goede weg: we beleven een diep geestelijk -Here, zegen ons, (deze dag) en onze op verzoek van de kinderen zelf) met kwam tot stand. In elk geval open oor en belangstelling voor wat we hebben gevonden. Heel verblij- dènd vonden we het, toen we uitgeno- leven en een volledig aanwezig zijn in de wereld van digd werden op eens naders over wat Taizé is en wil vandaar Gast iswaar aarzelend tot stand, maar het z'^n f" ze§en dit eten voor groot en voor klein, Amen" (bestaand). het Onze Vader. (reef, een van de zo geheten Ööfc"HMi*pr"»kt£ch! kuisgezinnen van de eenheid, Ie kleinste „communiteiten" Qnonninrmn fan de grote Communauté Taizé, ö|Jdl II III I^Cl I ie Frans-protestantse orde, die r 'TVAIZE zegt: wil je m de ware zn\ pich zo praktisch en hartstochte- -I- dragers worden van een geweten \\\k beijvert om de geest van de tegenover "de absurditeit van het ver deelde christendom dan heb je met eerste christengemeente te doen zware spanningen binnen en buiten mochten vertellen. Dit zijn misschien nog maar vrij onbelangrijke dingen, maar het is een begin! We spraken nog niet over de retrai- die je in Taizé kunt meemaken, doet Uw milde hand open gemeente-avond zadigt al wat leeft gen. Amen „Dat we mogen eten met elkaar, hebben we aan U te danken. Amen. U de dank en eer, Amen' We eindigen de tafel altijd met realiseren. Vaak moeilijk, maar in de- Uw weibeha- ze gevallen kun je altijd om raad gaan als je opnieuw in Taizé bent. de contacten die je daar met lofverheffing: herleven. Een geest die in de ge compliceerde verdeeldheid der zicht en stel je je in beginsel nooit spiritïraliteit kómên in de~*géme*enten, christenheid liikt °Pen voor anderen. En buiten jezelf dan moet je bij het begin beginnen. heb je voortdurend te maken met de Dat is in de gezinnen, als kleinste e zijn uitgeblust. druk van je kerkelijke omgeving en eenheden van de samenleving die HET SPREEKT vanzelf dat vader met het je teweer te stellen tegenov Als je met Taizé in aanraking komt. andersdenkenden, peggen dc heer cn mevrouw Geer- Dat alles roept spanningen op. die naamde revisions de vie dreef, beter misschien: als je Taizc je alleen niet aan kunt. In die strijd niet op gezette tijden, ervaart, dan voel je als bij intuïtie: kun je „nergens anders" op rekenen tig, praten tussen Tenslotte is er de opdracht goede gaven, Heer, zij gastvrijheid te beoefenen. In feite is dat in ons land een nogal vanzelfsprekende zaak. Maar voor de Frans sprekende landen bepaald niet. Vandaar dat het aties te maken hebben. Over de raad eeuwigheid, Amen". Hiervan kun zo nadrukkelijk als opdracht is ritariiie zeggen dat het een s,eur kan wor" gesteld Het gaat er om dat ie den. Maar onze kinderen willen dat gS j.' gaV er, °m' J. zelf zo graag en wij vinden, dat sleur goddelijke opdracht -—je huis niet erg is als het om het loven van te allen tijde openstelt voor an- - Waarmee we dus bedoelen deren. Met name ook .voor an-. kunt dersdenkenden. Welnu, dat is in ons geval nooit een probleem ge weest ons huis was altijd al een „aanloopcentrum" en dat is het uiteraard gebleven. JHV Samenvattend: het gaat heie en moeder bidden, ook voor het maal niet om opvallende zaken. nu zo'n huisgezin een lichtpunt te zijn in deze we- Binnen hun kerkelijk mi lieu en hun werk in een wereld die doof gevwrden is voor het evangelie, mede door de tegenstrijdigheid van de onderlinge verdeeld heid, willen de huisgezinnen voor de eenheid zich beijve ren voor de eenheid. Het is belangrijk bij het werk en het gebed voor de eenheid van de christenen man en vrouw, als huisgezin, tot steun te zijn. Het gaat dus allereerst om man en vrouw, door Christus Zelf daartoe bestemd, om, in Gods heden, aan de roeping tot de zichtbare eenheid van alle christenen in één kerk, het Lichaam van Christus, te beantwoorden. Dit houdt geen ver oor de- ling van voorgaande genera- ties in. Het is voor hen. die zich thans hiervoor inzetten, eenvoudig niet anders moge- l lijk. Ze kunnen niet meer meedoen met het spel der christelijke verdeeldheid. Zij zijn als dienstweigeraars, die gewetensbezwaar hebben te gen de inconseauentie van de gescheidenheid. Een huisgezin voor de een- I heid probeert dag aan dag een licht te zijn in deze we reld. En wat biedt huis en haard waar licht schijnt I daartoe niet aan mogelijk heden. (Roger Schutz, prior van Taizé, in „Deze dag is van God") ^Be- "?ar bed êaan van de kinderen. Maar om eenvoudig in praktijk het al of We vragen altijd elke avond wat te brengen van jouw plaatsje af: regelma- en waarvoor ze zullen bidden. - - J J 1Iloul vrouw, op- Dat wordt vaak een hele lijst: gezond- dan op de liefde van God. de nabij- dat tussen hen niets verborgen blijft' heid> het zieke kind op school, het reld. heid van Christus en de troost van de je kunt natuurlijk zeggen: dat ge- Heilige Geest. Een voortdurende te- beurt in een goed gezin toch wel. rugkeer tot deze bronnen is noodzake- maar onderschat de haast van de mo- derne samenleving niet Daar helpen ze je bij. In de eerste Hoe vaak kan het immers niet ge- plaats door je daarvan in Taizé zelf beuren, dat de man vroeg de deur iets te leren. Als „huisgezin voor de uitgaat en 's avonds zo laat thuiskomt eenheid" verplicht je je minstens een- dat zijn vrouw al naar bed is gegaan, maal per jaar daarheen te gaan. We vaak vele dagen per week? Of dat er kunnen dat niet allemaal in een paar meteen nadat de echtgenoot is thuisge- woorden zeggen, maar geven enkele komen, zijn vrouw weer weg moet? indrukken. Om te beginnen wordt je Of dat men op visite gaat dan wel er geleerd hoe je de eredienst kunt visite krijgt. De gelegenheid om rustig beleven. De broeders van Taizé zijn met elkaar te praten gaat dan onge uit de bijbel terug gaan zoeken wat merkt ontbreken, waardoor allerlei wezenlijk tot de eredienst behoort en met als uiterste consequentie dat je wat niet. niet meer open bent voor elkaar en De erediensten bestaan uit Schriftle- iangs elkaar heen gaat leven. Dat pra- zmgen, gezang, gebed met veel stilten, ten kan zijn zoiets als een biecht tegen- bedoeld voor persoonlijk bidden of me- over elkaar, het onder ogen zien van diteren. Men zingt de psalmen metho- problemen met de kinderen, het na- disch allemaal, onberijmd in een een- gaan of kritiek op iemand of iets juist voudige muzikale toonzetting. is en hoe je daar samen je houding Voor het eerst maakten we daar mee tegenover zult bepalen, wat je voor hoe psalmen kunnen worden gebeden, anderen kunt doen. maar ook heel pro- Er is ook voorzang met rèspons (ant- zaïsche zaken zoals de huishoudelijke woord van de gemeente). Er is een financiën en welke gasten je zult vra- lijvig dienstboek, maar er zijn ook gen. persoonlijke voorbeden mogelijk men om kan vragen. Zwart-wit-visie op Amsterdam LS we de boekhandelaren mo-dëlt niet alleen óver de gebeurtenissen. belooft het maar ia °°k Mn decl van de S^urte- msisen. Harry M'ulisch is een van die (linkse) Amsterdammers, die lijden aan een bijnti groteske overschatting van alles wat in Amsterdam gebeurt. De opstand der provo's en aanverwante groepen tegen het gezag ziet hij als een soort Copernicaanse wending in de wereldgeschiedenis, reden waarom hij de eerste tientallen bVadzijden van zijn zonderlinge boek vult met een beschouwing over de .wereldverhoudin gen. Dit deel is volstrekt ongenietbaar door het ontstellend puberale gezwets, de griezelige vooroordelen en de ridi cule simplificatie waaraan de schrij ver zich schuldig maakt. Het is het goed recht van Mulisch er een hoogst subjectieve, doelbewust ongenuanceer de kijk op gecompliceerde problemen, op na te 'houden, maar hij moet dan niet verwachten serieus genomen te worden, t'n uit zijn boek blijkt, dat hij dat wél verwacht. A: gen geloven, nieuwste boek van Mulisch. „Bericht aan de ratten koning" (Uitgave De Bezige Bij Amsterdam, 200 blz., ƒ6,50) een enorme bestseller te worden. De eerste druk vliegt weg en de tweede staat op stapel. We kun nen die befangstéinng wel begrij pen: het boek heeft de nog altijd actuele „herrie in Amsterdam" tot onderwerp. Om het voorbericht van de schrijve) te citeren: „Bericht aan de rattenko ning" behandelt de geschiedenis var Amsterdam in de periode 1965-1966. geschreven in augustus 196€ een drie weken durende woede lachaanval. Dat het daarvan de sporen draagt, is volkomen in orde. Het han- BETER AMSTERDAM Welgeteld zullen er meer boeken over Ing mar Bergman geschreven zijn dan deze 48-jarige Zweedse re gisseur films heeft gemaakt. Al deze boeken zijn op zoek naar de sleutel. Zij zullen lang kunnen blijven zoeken, want Bergman kan ze zelf niet wijzer maken. Hij is kunstenaar en ver der niet. Hij filmt om zichzelf in: film uit te drukken om zich te be vrijden van zijn dromen. Zijn spanningen zijn nachtmerries. Eigenlijk zijn we nu verkeerd be gonnen. want in de eerste plaats moest natuurlijk het gebed in het ge zin worden genoemd, 's Morgens, dat wil zeggen, voor wij naar beneden gaan, beginnen we samen de dag met bidden, waarbij we om beurten het 's VONDAGS eindigt de hoofddienst gebed uitspreken. Daar trekken we altijd met de viering van het Hei- zonder meer tijd voor uit, net zo goed lig Avondmaal. Ook in de wekelijkse a,s nu eenmaal tijd moet nemen Degenen die gistermiddag diensten is daar gelegenheid toe. Per voor kleden, toilet maken, eten. Amstelhotel waren gekomen om nu week houdt Taizé 20 diensten, waar van er slechts één een korte preek kent van ong. tien minuten. Alles voltrekt zich uiterst simpel, volkomen gaaf en echt Je voelt je elke dienst weer ge dragen in deze geloofsgemeenschap, een intens beleefde gemeenschap op de Hoge Veluwe en vanavond i alweer per vliegtuig onderweg Stockholm. hij I als auteur, maar lar ken per jaar, dat is heerlijk. Toch is hij erover verwonderd dat zijn films die typisch Zweeds zijn Hij zag er gistermiddag toen hij de provinciaals zegt Bergman door het pers ontving, patent uit. Hij had zo- j buitenland zo goed worden ontvangen. temeer omdat ze in Zweden zelf vaak juist zijn nieuwste film klaargekregen, geheten Het Uur der Wolven. Erover vertellen deed hij niet want een film die je af hebt ben je op dat moment alweer vergeten. der heiligen. Je moet het meegemaakt we ook nog tijd voor een korte hebben om erover te kunnen oordelen, meditatie. Ieder voor zich leest Wij voelen dat regelmatige gaan naar dan een stukje uit de bijbel en pro- Taizé bepaald niet als een verplich- beert dat te overdenken. Ook beslui ting. maar ats een behoefte. Je wilt ten we de dag elke avond met een weer „opgeladen" worden. Iets dat in korte liturgie, waarvoor Taizé richtlij- je eigen gemeente zou moeten, maar nen geeft. w?or .lat veelal zo niet mogelijk is. Daarnaast zijn er de gebeden aan Maar wel weer mogelijk zal moeten tafel. Meer dan vroeger geven we aan- worden. Daaraan mee te werken is dacht aan de maaltijden. Niet dat ze onder meer de taak die aan de huisge- luxueus zijn. maar ze krijgen meer zinnen van de eenheid wordt gesteld, zorg dan vroeger: goed toebereid, een Voor ons betekende dit tot nu toe, dal bloemetje, volledig bestek en allemaal we met onze dominee hebben gepraai aanzitten van het begin tot het einde over en de kerkeraad hebben ge-, We zijn namelijk gaan inzien dat je vraagd om meer vieringen van het nergens beter dan aan de maaltijd je Heilig Avondmaal in de kerk dan de verbondenheid als gezin met elkaar vier maal per jaar die hier tot voor kunt beleven. Bovendien zijn we de kort gebruikelijk was. Het worden er maaltijden gaan zien als een dage- nu misschien zes en om aan de behoef- lijkse heenwijzing naar de hemelse te van een aantal gemeenteleden tege- maaltijd. Vandaar dus die meerdere moet te komen is er voortaan eenmaal zorg. per maand in het zogenaamd Avondge- Ook voor de tafelgebeden, die we voor bed op zaterdag. Er nemen daaraan ons gezin grotendeels zelf hebben ge nu ongeveer dertig tot veertig kerk- maakt. Omdat we nog heel kleine kin- gangers deel. Het is natuurlijk nog deren hebben, eenvoudig. Dit zijn de uit de mond van de meester zelf te vernemen waar de sleutel ligt had den zich die moeite kunnen besparen, want zij kregen niet méér te horen dan men al wist. Zoals men weet, is Ingmar Bergman naar ons land gekomen om prins Bern- hard als voorzitter van de stichting Praemium Erasmianum persoonlijk te bedanken voor de hem toegekende Erasmusprijs. Door ziekte van de regis seur was dat er nog niet van gekomen. Vandaag is hij op Soestdijk. Vanmid dag bezocht hij de Van Gogh-collectie POTTER-S CATARRH PASTILLES Alleen bij «pothaker» en drogisten Knots De volgende week gaat zijn nieuwe film Persona te Stockholm in première en hij heeft alweer een idee voor een nieuwe film. maar zijn vrouw heeft dat idee inmiddels al weer afgekeurd; althans, zij kon hem niet volgen, toen hij het haar uitlegde. Eigenlijk absoluut knots, dat filmma ken. Een hele dag werken voor drie minuten film, maar Bergman vindt het toch maar het fijnste werk dat er is. Je bent dan helemaal jezelf. Hij bekom mert er zich niet over, tijdens het ma ken althans, wat het publiek, zijn va der. zijn vrouw of wie dan ook er wel van zal zeggen. Hij vindt het prachtig als zijn films bij de mensen iets doen, bijv. bepaalde gevoelens wakker ma ken. ook al zouden ze de eigenlijke bedoeling van de film niet begrepen hebben. Toneel regisseren doet hij ook heel graag, hoewel, dan moet je alles doen om er achter te komen wat de to neelschrijver heeft bedoeld, maar in samenwerking met de acteurs kom je daar gaandeweg wel achter. Wat hij zijn beste film vindt? Och. dat zal hij niet zeggen, weet hij ook niet precies, wél wat de films zijn die hem het meeste aan het hart Uggen, maar dat zijn meestal niet zijn beste films; dat is om volkomen persoonlijke redenen. Hij heeft ook een film gemaakt waar over hij zich nu schaamt. Iedereen aam het raden, maar Bergman laat zich en- verder niet over uit. Stukken schrijft hij tegenwoordig niet meer. hij beschouwt zichzelf niet niet goed begrepen worden. Het tweed'e deel is stukken beter. Hierin is me»"?r de romanschrijver Mu lisch dan do „commentator" Mulisch aan het woovd. Het bevat zeer sug- eestieve beschrijvingen van de maart en juligebeurtamissen in de hoofdstad. De schrijver mnakt ook rake opmerkin gen over de regentenmentaliteit en het paternalisme in de Nederlandse samen leving. Maar oa|k hier hindert voortdu rend de kinderltike zwart-wit-kijk van de schrijver: aan de ene (goede) kant „de" jongeren, he engelblanke provo's, Ide Chinezen, Noord-Vietnamezen, Viet- één twee films ma- cong. kunstenaart armen beneden de 35ste breedtegraad enz., aan de andere kant Van Hall, de politie, president Johnson en zijn iiiipalmgooiers. de re genten. Claus, het koningshuis en niet te vergeten het tv-aanbiddend en au to-verheerlijkend „\3ootjesvolk". Jongleren Wat dit laatste betreft: Mulisch heeft in rijn boek hejaas niet het kran- tebericht kunnen releveren, dat de be- kende Amsterdamse provo Rob S. aan- Voor hem is filmmakcu net zoiets gehouden is wegens diefstal van oa. als jongleren. Het is een spel, eeneen.... tv-toestel. Dat bericht stond pas droom, kortom een jongleren met ei- j vorige week in de krant. Misschien gen gevoelens. Probeer dat niet intel- kan Mulisch in dc tpeede druk van lectueel te benaderen, maar ontvang rijn boek voor een kleine aanvulling ze vanuit je eigen situatie op dat mo- j zorgen J. P. ment. ontmoet ze met je eigen ge voelens. Misschien geeft het je dan net zoveel vreugde als hijzelf eraan beleef de, toen hij in de beslotenheid van de studio achter de beschermende muur eraan werkte. Ingmar Bergman heeft van zijn Erasmusprijs 35.000 gulden bestemd voor zeven jonge Europese cineasten. Zou er een Nederlander bij zijn? Ook daarover laat hij zich niet uit. Het gesprek is afgelopen. Ingmar Bergman heeft weer eens onderstreept, dat althans zijn kunst „useless" is. Hij heeft niet de behoefte noch de illusie, anderen iets te bieden. Het is zelfex pressie, geheel vrijblijvend gemaakt, geheel vrijblijvend aangeboden, geheel vrijblijvend ontvangen. Wie er een boek over wil schrijven jgiag, maar dat blijft dan wel voor zijn eigen rekening. Bergman zal er geen ja en geen nee op zeggen; hij zal het naar alle waarschijnlijkheid niet eens lezen. En toch zijn we nieuw^ierig naar zijn komende werk. Misschien juist wel daarom. Ev. Grolle Strakker verven? t©9a plakband gebruiken! Goed materiaal Is het halve werk! 'T PLAKBAND DAT KLÉÉFTi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 9