J. C. BLOEM
CHINA VERREKT: VOORZITTER MAO KWAM
Koopvaarders uit oorlog
eindelijk weer samen
PROEFSLAPEN
IN HET DORP
Bijbelse geschiedenis in
één dag uitverkocht
SPANJE BEGINT TE
ONTWAKEN
Herinneringen aan vreselijke tijd
Rotterdam
graaft geul
in zee
voor tankers
Veertig
procent
kwam 0111
Gewonden bij
ontploffing
op tanker
Zuiverheid en verlangen
een Nederlands dichter
Belangrijk experiment
is goed geslaagd
Z-VTFRDAO 13 AUGUSTUS I%6
T> OTTERDAM Er zijn tijdens de oorlog zevenduizend
Nederlandse zeelieden van de koopvaardij buitengaats ge
weest. Van hen zijn er ongeveer drieduizend op zee gebleven.
Alle overblijvende hebben stuk voor stuk herinneringen aan
verschrikkelijke belevenissen. Er moest worden gevaren in
konvooien met beperkte snelheid. Honderden van hen die le
vend uit de oorlog zijn gekomen, hebben na een torpedering
het dek van hun schip onder hun voeten voelen wegzinken. En
zij die geluk hadden dat zij niet zelf werden getorpedeerd, of
op een mijn zijn gelopen, hebben oog in oog gestaan met het
schip dat naast hen voer en dat wèl een torpedo kreeg of op
andere manier onderging.
Onderhavenmeester J. Liebau:
„We moesten ons weer voegen
in een normale samenleving en
dat was niet gemakkelijk."
ROTTERDAM Het gemeen
tebestuur van Rotterdam is van
plan om de Rotterdamse haven
ook toegankelijk te maken voor
zeer grote tankers van twee
honderdduizend ton en meer.
Daartoe zal een geul in zee gegra
ven worden.
Het is de bedoeling om voorlopig niet
verder te gaan dan twee kilometer in
zee. Wanneexr deze proef slaagt zal
overwogen worden om de geul te verlen
gen tot tien a twaalf kilometer. Uit een
voorstel aan de Rotterdamse gemeente
raad blijkt, dat met dit werk een bedrag
van rond vier miljoen gulden is gemoeid.
De super-tankers van tweehonderdui-
zend ton en meer. waarvoor de grote
oliemaatschappijen thans al plannen heb
ben klaar liggen kunnen zonder moeite
door Het Kanaal, het Nauw van Calais
en over de Noordzee tot voor Hoek van
Holland aankomen. Met het graven van
de geul wil Rotterdam de mogelijkheid
open houden, dat deze schepen, die
negentien meter diep steken, ook Euro
poort binnen kunnen komen.
Uit het voorstel van B. en W. blijkt,
dat het graven van de geul in feite een
rijksaangelegenheid is. Maar Rotterdam
is niet van plan te wachten op langduri-
S onderhandelingen. Zodra de gemeen-
aad de plannen heeft geodgekeurd zal
met spoed aan het graafwerk worden
begonnen. Het praten met het rijk over
de kosten komt later.
Gezamenlijke actie
tegen Maleisische
guerrilla-strijders
KOEALA LOEMPOER Indonesië en
Maleisië overwegen gezamenlijk te gaan
patrouilleren ln de grensgebieder. op Bor
neo, waar men vermoedt dat zich 7001
Maleisische communistische guerrilla j
strijders bevinden.
Dit is gisteren in de Maleisische]
hoofdstad meegedeeld door minister van,
buitenlandse zaken Adam Malik- De guer 1
rillaitrijders zijn door het vorige Inrione
sische bewind bewapend en geoefend.
De Maleisische vice-premier Ra zak ze.
dat dc Maleisische generaal-majoor Ibra
him tot leider van de operaties in Bor- i
neo is benoemd. Voorheen stonden deze
onder leiding van de Britse generaal
Lea. Razak verklaarde dat er zo spoedig
mogelijk in de Maleisische gebieden ver
kiezingen zullen worden gehouden, waar
bij de bevolking opnieuw zal worden
Bij de overlevende Nederlandse
koopvaardijmannen zijn mensen, die,
toen een schip naast het hunne werd
getorpedeerd, geen hulp mochten bie
den: een schip dat stopte werd een
al te gemakkelijk doelwit voor een
tweede of derde torpedo van de aan
vallende onderzeeboot.
Er xjjn onder hen mensen, die. na
dat hun schip werd getorpedeerd, als
marine-reserveofficier op een gealli
eerd oorlogsschip of landingsvaartuig
dienst hebben gedaan. Die ook dit
landingsschip onder zich uit hebben
voelen schieten, honderden bepakte
en bewapende manschappen met
zich de diepte in voerend.
Er zijn Nederlandse koopvaardij-
mensen uit de oorlog teruggekomen
met vele hoge Nederlandse, Britse of
Amerikaanse onderscheidingen, die
ze liever niet dragen, omdat de
omstandigheden waaronder zij die
al te verschikkelijk wa-
Zoals een hunner het tegenover
ons uitdrukte: „Ik voel daar niets
voor. Ik heb 'm gekregen, maar de
mannen die 'm voor me hebben ver
diend, liggen verminkt in de Paci
fic!"
Lloyd en later contactman bij het
Netherlands Shipping Bureau te
New York en met mevrouw M. D.
Phenning-Gassler, secretaresse van
de personeelsafdeling van de Hol-
land-Amerikalijn en nadat zij in de
oorlog naar Engeland was uitgewe
ken, werkzaam bij het departement
van marine in Londen, hebben deze
twee een comité gevormd met het
doel, alle koopvaardijmannen uit de
oorlog nog eens bijeen te krijgen.
Bij dat comité sloten zich aan kapi
tein G. Zaayer, die in de oorlog zijn
schip. De Blitar, aan de Japanners
verloor en die de oorlog in een Ja
pans kamp meemaakte en luitenant
ter zee der eerste klasse L. B. Thung
van de Koninklijke Marine, die in
de oorlog als marineman vele contac
ten met de koopvaardij had.
Oproep
Aanpassen
1 op e
„Wat je hebt meegemaakt aan el
lende. vergeet je gauw. In onze her
innering hebben we tijdens de oor
log een heel goede tijd gehad wat
betreft de onderlinge menselijke ver
houdingen. En toen we na de oorlog
terugkwamen moesten we ons aan
passen aan een normale samenleving
met alles er op en er aan. Dat ging
niet zo gemakkelijk."
De heer J. Liebau, in de oorlog
stuurman van de Sommelsdijk en la
ter marine-reserveofficier, heeft die
moeilijkheden overwonnen. Hij is nu
onderhavenmeester der gemeente
Rotterdam.
Een andere opvarende van de Som
melsdijk, de heer G. Winterswijk, is
nu bedrijfsleider bij N.V. Kon. Hout
handel Abr. «r. Stolk en Zn.
Samen met de heer J. J. Vendevil-
le. thans bedrijfsleider bij Van der
Giessen - De Noord NV en tijdens
de oorlog opvarende van een van de
schepen van de Kon. Rotterdamsche
Een oproep ging uit via Radio Hol-
land, de Wereldomroep en alle con
tactorganen voor zeelieden en
oud-zeelieden. Er kwam een overwel
digend succes: men verwacht zes- tot
zevenhonderd reünisten, die op 15
september, de dag dat het Prinses
Margriet fonds een kwart eeuw
bestaat, naar Rotterdam zullen ko
men. Rotterdam beleeft dan een nati
onale koopvaardijdag. De jonste
reünist die komt is 42, de oudste 87
jaar. De gemiddelde leeftijd is onge
veer zestig jaar.
„We hadden niet al te lang moeten
wachten", aldus onderhavenmeester
Liebau. „anders waren er niet zo
heel veel meer overgeweest."
Van de „jongeren" vaart nog een
groot aantal. Zij hopen er bi; te
kunnen zijn, als hun schip binnen
Medewerking
De reders, die in dc oorlog sche
pen buitengaats hadden, zijn even
enthousiast als de mensen. Van
verschillende rederijen zijn voor
de reünie financiële bijdragen toe
gezegd.
Zoals men weet heeft Prinses Mar
griet toegezegd, op deze grote dag-
van haar „peetouders" Margriet is
koopvaardij-petekind te komen.
En vanzelfsprekend is de konink
lijke Marine uitgenodigd.
De gemeente Rotterdam heeft toe
gezegd, de omgeving van het monu
ment „De Boeg", waar de dag met
een plechtigheid begint, netjes te ma
ken. De dienst van gemeentewerken
moet hard aan het werk. want de
omgeving wordt netjes betegeld en
allerlei stukken damwand worden
weggehaald.
„We hadden die reünie veel en
veel eerder moeten hebben", meent
de heer Liebau, ..maar het was tot
nu toe niet mogelijk de zaak behoor
lijk te organiseren."
SALISBURY Bij een explosie in
een café in het centrum van Salisbury
zijn gisteren zeven blanken gewond. Ot
hier sprake is van een bomaanslag wilde
een politie-officier niet zeggen.
Kapitein redde baby
ROTTERDAM Aan boord van het
binnenschip Daco 298 dat ligt afgemeerd
in dc Derde Petroleumhaven in de Bot
lek, heeft zich vrijdag een ontploffing
voorgedaan in de machinekamer. Door
de explosie ontstond een br d.dnaie een
belangrijk deel van het achterschip ver-
Een twee maanden oude baby liep
dusdanige brandwonden op, dat et kind
in een ziekenhuis moest worden opgeno-
Het kind kon slechts ternauwernood
door zijn vader, kapitein H. J. Zijlman
(47) worden gered.
Toen de brand uitbrak, lag de baby te
slapen in de roef op het achterschip van
de Damco 298. De ontploffing aan boord
van de Damco 298 -iad nog ernstiger
gevolgen kunnen hebben, omdat net
schip geladen was met 800 ton zeer
brandbare naphtaline.
De 15-jarige matroos F. Korver en de
18-jarige assistent-controleur A. Oomen,
beiden uit Rotterdam, die in de machine
kamer van het schip aan het werk
waren, moesten na de explosie over
boord springen om Liun leven te redden.
De 49-jarige heer F Korver. de vader
van de matroos, moest door het gang
boord van de Damco langs de vuurhaard
boord zien te komen. De man liep
Gevangenisrel in VS
WALPOLE Een vijftiental gevan
genen heeft in de ziekenafdeling van de
staatsgevangenis van Massachusetts te
Walpo)e moeilijkheden veroorzaakt,
waarbij een achttal bewakers steken vari
messen en schroevedraaiers opliepen.
Aanleiding daartoe waren gevangenen
die pillen en opwekkende middelen uit
de ziekenafdeling wilden stelen. Na twee
uur was de rust hersteld.
J£EN Nederlands dichter is
heengegaan. In de encyclo
pedieën wordt iedere bekende
dichter, die Nederlander is, aldus
betiteld. Maar Bloem was een
Nederlands dichter in strikte zin.
Natuurlijk is deze uitspraak over
hem geen laatste woord en ook
is er lang niet alles mee gezegd.
Pas van enige tijdsafstand zal
men hem te midden van zijn
tijdgenoten duidelijk kunnen
onderscheiden. Maar nu zijn le
ven af is, kan men niet volstaan
met wat bijzonderheden over
zijn levensloop en uitgegeven
werk, eventueel aangevuld met
een o-verbekende karakteristiek
als „Bloem, de dichter van het
verlangen". De grote stap is ge
daan. Hij is er niet meer. Achter
de gesloten deur hebben de voet
stappen zich verwijderd. Ook als
we hem niet gekend hébben, ik
bedoel persoonlijk, overvalt ons
een lichte huivering. Daar ligt
zijn werk nu. De situatie is an
ders geworden. De verschuiving
is begonnen; een nieuwe visie
wordt noodzakelijk, de oude
oordelen moeten worden herzien.
SNEL VERLICHTING VAN VERKOUDHEID EN GRIEP]
Dank zij Togal. Helpt snel-afdoendc bij griep, verkoudheid, hoofdpijn, I
migraine, spit. reumatische pijnen. Met Togal in huis: gelukkiger leven. I
Zonder zorg voor gezondheid. Bij apoth./drog. TOGAL 0.95; 2.40; 8.88. j
MOSKOU Lange rijen waren donderdag overal te zien voor de
boekwinkels in de Russische hoofdstad. Deze dag kwam een boek uit
met bijbelse verhaten. In één dag was de hele oplaag (honderdduizend
exemplaren) uitverkocht.
Voor de eerste maal in vijftig jaar waren gewone Russen in staat
een „bijbel zonder spot" (de omschrijving is van westerse waarnemers)
te kopen. Uitgezonderd de enkelingen, die een bijbel hebben aan
schouwd, die uitgegeven is door de kerk (in een minieme oplaag), zijn
miljoenen Russen opgegroeid zonder ooit de Bijbel te hebben gezien.
Het nieuwe boek bevat een collectie verhalen uit het Oude Testa
ment. op eenvoudige wijze naverteld door de Pool Zenon Kosibovsky.
De staatsuitgevers schrijven in hun woord vooraf niet te geloven in de
goddelijke inspiratie van de Bijbel, maar haar wel te beschouwen als
een monument van wereldliteratuur.
Van een onzer verslaggevers
A RNHEM De eerste toekom-
stige bewoners van Het Dorp
een groep van elf vrouwen en
dertien mannen, onder wie één
echtpaar hebben de afgelopen
week „proefgeslapen" in de een
voudige, maar comfortabele huis
jes, die onlangs zijn klaargeko
men. In de loop van november
verhuizen zij definitief naar de
langzaam vorm krijgende woon
gemeenschap in de bossen aan de
rand van Arnhem.
Het Dorp. dat in fasen wordt
gesticht, is in 1969 afgebouwd. Meer
dan vierhondtrd lichamelijk gehandi
capten krijgen dan de kans, een nieuw,
zelfstandig leven te gaan leiden!
De logeerpartij van de eerste bewo
ners betrof een serieus experiment. De
staf van de Stichting Het Dorp wilde
hen laten wennen in de nieuwe omge
ving en tegelijkertijd de oplossing van
verscheidenen problemen aan de prak
tijk toetsen. Voorzitter mr. W.P. Bijle
veld zei gistermiddag voldaan: „De op
richting van Het Dorp voor gehandicap
te mensen is een schot in de roos. Er
wordt op deze manier in een ontzag
lijke behoefte voorzien!"
Tal van frappante ontdekkingen
heeft de werkweek opgeleverd. Bij de
inrichting van de eerste dertig wonink
jes was uiteraard al rekening gehou
den met de handicap van de toekomsti
ge bewoners. Toch bleek, dat nog tal
van dingen (kranen, deurknoppen enz.)
moeten worden veranderd.
Oase
Niemand uitgezonderd is de groep
gistermiddag enthousiast naar huis of
inrichting vertrokken. „Vooral voor de
patiënten uit inrichtingen is Het Dorp
een oase", vertelde mr. Bijleveld. „Zij
vonden het onbegrijpelijk, dat zij hun
familie en kennissen mogen ontvangen
wanneer zij dat willen en dat zij straks
hun woning volgens eigen inzichten mo
gen inrichten. De behoefte aan zelfstan
digheid drijft gehandicapten naar Het
Fooi
slechts tien procent van hun nctto-inko-
men zelf mogen houden. Eén van de
toekomstige bewoners vertelde: „Op
het ogenblik verdien ik meer dan hon
derd gulden in de weck. Straks moet ik
voor een fooi gaan werken". De Stich
ting Het Dorp staat buiten deze rego
ling. Voorzitter Bijleveld: „Door dit
voorschrift wordt elke prikkel om een
grotere arbeidsprestatie te leveren weg
genomen...."
Gebleken is, dat een 45-urige werk
week voor de meeste bewoners te lang
is, zeker voor de gehandicapten, die in
een GSW-inrichting buiten Het Dorp
aan de slag gaan. Voor de bewoners,
die niet extern kunnen gaan werken,
worden gebouwen opgericht, waar zij
dicht bij huis zich nuttig kunnen
maken. Er is aan werk voor zowel
hand- als hoofdarbeiders gedacht.
Bij de selectie van de gehandicapten,
die zich voor Het Dorp hebben opgege
ven, is komen vast te staan, dat velen
nog steeds niet (kunnen) profiteren van
de moderne revalidatiemogelijkheden.
Daarom temeer komt het goed uit, dat
Het Dorp in de onmiddellijke nabijheid
van de Johannastchting wordt opge
trokken, waar een staf van deskundige
specialisten werkt
Tot nu toe hebben zich ongeveer ze
venhonderd gehandicapten aangemeld,
De praktijk leert, dat ongeveer veertig
procent van hen wordt afgewezen. Het
heeft dus nog steeds zin, zich voor een
plaats in Het Dorp op te geven.
Winkels
Het Dorp moet een echt dorp wor
den! De bewoners moeten het gevoel
krijgen, dat zij in een geïntegreerde
wijk van Arnhem wonen. De stichting
van winkels, een postkantoor en een
kantoor van de ANWB in Het Dorp
houdt met deze opzet verband. Verder
gaan de gedachten uit naar een specia
le koopavond voor de gehandicapten
uit Het Dorp en voor invaliden en be
jaarden uit Arnhem. Drie grote zaken
hielden woensdagavond na sluitingstijd
hun deuren open voor de eerste groep
bewoners. De proef werd een succes.
Er was grote belangstelling voor een
„avondje winkelen" en de inkopen hiel
den daarmee gelijke tred.
Het is tenslotte de bedoeling, dat op
den duur de bewoners ook worden ver
tegenwoordigd in het bestuur vai
Daarentegen zijn de gehandicapten. Stichting Het Dorp. Daarmee gaan ze
die altijd thuis zijn verzorgd, nogal medeverantwoordelijkheid dragen voor
kritisch. Zij beschouwen de eenvou- de gang van zaken in „hun" dorp,
digste ..spelregels" al als een Inbreuk waarvoor het kapitaal in een hartver-
op hun privé-leven. Algemene veront- warmende actie spontaan op tafel werd
waardiging Is bv. over het feit, dat zij gelegd.
(Van een correspondent) „schreeuwde de bevolking het voorrecht hadden genoten, menigte verschenen was. ..be- plonsen opklonken uit het
TMPVTOr T>ar.*ii,rnny verrukt: Voorzitter Mao doo'Mao persoonlijk begroet te steeg hij het spreekgestoelte, ter van de Jang-Tse.
PEKING Partijvoor- uurzuiier mao worden. riepen tot de anderen: stralend en lachend. Hij wuifde voorzitter nog zo
Sm H spoedig mogelijk - - -
En dan is de eerste gedachte die
zich opdringt: een Nederlands dich
ter is heengegaan. Hij was zo Hol
lands. Natuurlijk: de Nederlander,
de Hollander bestaat niet. Toch
zijn er eigenschappen, ja complete
mensen, die ons als typisch Neder
lands opvallen. Hier bij de hand
ligt een boek: Denker unserer Zeil
(München 1956) met 16 portretten
van denkers uit de hele wereld.
Tussen Berd ja je w, Toynbee, We
ber, Jung en Freud, Heidegger en
Jaspers enz. kijkt het nuchtere en
toch verstilde, bijna serene gezicht
van Huizinga de lezer aan. Bij hem
is men ineens thuis. Welk boek is
Hollandser dan zijn Erasmus? En,
de strijd om het auteurschap daar
gelaten, als men bladert in De Na
volging van Christus van Thomas
a Kempis, en men leest daar b.v.:
Waarlijk, diepzinnige woorden
maken de mens niet rechtscha
pen en heilig,
maar een leven oat rijk is aan
deugden
maakt hem geliefd bij God.
Liever wens :k een diep berouw
te gevoelen,
dan te weten waarin het be
rouw bestaat.
Zij kunnen wel woorden doen
klinken:
maar de geest verlenen zij niet.
Zij spreken in fraaie taal:
zo Gij echter zwijgt, ontvlam
men zij niet het hart.
Zij brengen de letter over:
maar de zin opent Gij.
ervaart men deze rustige afwij
zing van alle quasi-verhevenheld
en diepzinnigheid, deze reductie tot
het essentiële en wezenlijk van
waarde zijnde, niet als kenmer
kend Hollands in de zin van Neder
lands? Ondergronds proeft men
verwantschap met uitlatingen van
Bloem: dichten is afleren; wat de
dichter moet uitspreken is „de wer
kelijkheid van het leven, ontdaan
van troostrijke, maar onwerkelijke
wensdromen"; „ik behoor niet tot
die lieden, die in extase neerknie
len voor alles wat hun pen is
ontsnapt"; „mijn latere verzen, die
van een niet langer ontweken in
zicht getuigden, hadden uiteraard
een korter en minder overdadige
vorm nodig." Ongetwijfeld, de
geest is eender. Alleen bij echte
Nederlanders kan het nuchtere en
het serene zo vanzelf samengaan
en twee zijden zijn van dezelfde
zaak. Het is een kijken als van
Johannes Vermeer: geen détail van
de werkelijkheid wordt overzien,
maar die werkelijkheid is gelou
terd door zuiverheid.
Nederlands ook daarom, omdat
Bloem zichzelf, in wat hij publi
ceerde althans, voorzover ik me
kan herinneren nooit als typisch
Nederlands dichter heeft gepresen
teerd. Debussy noemde zich „musi-
cien francais", dat klonk strijdbaar,
want er moest worden opgetreden
tegen onfrans wagnernianisme.
Bloem kende een dergelijke strijd
naar buiten niet, evenmin als Tho
mas. Hij wendde zich af en trok
zich liever terug, in de heden
daagse eenzaamheid van een huis-
of werkkamer, met een boek in
Hout voor het vuur, een boek
en een glas wijn,
Dit zijn de dingen van het late-
Die den alleen gewordene nooit
begeven,
Maar steeds ter hand en nooit
onwillig zijn.
reel gesproken, naar de hele we
reld open. Wij zijn een echo-hal
voor alles wat buiten gebeurt. Van
Lennep? Walter Scott, Beets? By
ron, Hugo, Da Costa? Bilderdijk,
Lamartine. De Tachtigers? Keats
en Shelley, Van Deyssel? Zola,
Maeterlinck. Literaire modes wor
den in Nederland niet gemaakt,
maar geïmporteerd. De vijftigers?
Franse voorbeelden, Duitse exempe
len. Het is geen naapen, maar laat
reageren. Bloem blijft zichzelf,
schaamt zich niet mooi te vinden
wat men modieus verwerpt, of de
rug toe te keren aan wat iedereen
prijst. Hij is de anti-snob. Maar
sterker nog dan zijn kritiek naar
buiten, is die naar binnen. Aan zui-
verheid is hem alles gelegen, ook 1
al gaat dat ten koste van de kwan- 1
titeit.
Als men iemand, die wat meer
van poëzie wil afweten, moet inlei
den, kan men het best met Bloem
beginnen. Van alle dichters die ik
ken, staat hij het dichtst bij het
constateren van wat is zoals dat in
de alledaagse werkelijkheid ge
beurt. Zijn taal is eenvoudig en die
eenvoudigheid is niet moeizaam
veroverd, zoals bij Nijhoff, maar
het vanzelfsprekend resultaat van
een, van den aanvang af ingeno
men, houding. Bloem laat zich
geen knollen voor citroenen verko
pen. Men kan zeggen dat dit het
centrale thema van zijn werk is.
Kan men zich iets Hollanders den
ken? Dat men zo kan zijn en toch
dichter, is dit niet een bewijs van
sereniteit?
De ervaring heeft geleerd, dat
dichters, die men geneigd is ongelo
vig te noemen, voor een rubrice
ring in die zin uiterst gevoelig zijn.
Laat ik voorzichtig zeggen dat men
in het werk van Bloem geen uiting
van christelijk geloof tegenkomt in
een voor ons herkenbare zin. De
troost der religie komt men, in zijn
werk althans, niet tegen. Het Ne
derlander zijn is niet het laatste
woord. Persoonlijk zie ik in
Bloems werk een eerlijk beleden
geestelijke armoede. Wat opvalt is 1
het ontbreken van twijfel omtrent 1
de vraag of er een geopenbaarde J
waarheid is. Die gehele, gecompli
ceerde wereld van de religieuze
vraagstukken vallen bij hem als
iets vanzelfsprekends buiten de Hjst.
Er is zelfs geen polemiek. Geluk
moet er „domweg" zijn (herinner u
dat vers over de Dapperstraat) en
als het zich niet vanzelf laat grij
pen, blijft er alleen over een zich
geresigneerd 'afwenden. Resignatie
betekent ontzegeling. Telkens
wordt een levenszegel losgelaten.
Tenslotte houdt men niets over.
Maar een laatste waarheidsdrang
dwingt de dichter dit proces met
de uiterste eerlijkheid, dichter
lijk-efficiënt, uit te beelden.
Tenslotte enkele bio- en biblio
grafische bijzonderheden. Jacobus
Cornelis Bloem werd 10 mei 1887
te Oudshoorn geboren. Hij studeer
de rechten te Utrecht en was werk
zaam aan verscheidene kantonge
rechten. Sinds 1946 was hij ambte
loos burger. Bundels: Het Verlan
gen (1921). Media Vita (1931), De
Nederlaag (1937), Enkele Gedichten
(1942), Sintels (1945), Quiet though
Sad (1946), Verzamelde Gedichten
(1947). Avond (1950), Afscheid
(1957). Voort publiceerde hij: Ver
zamelde Beschouwingen (1950), ter
wijl in 1958 van hem uitkwamen:
Doorschenen Wolkenranden, keuze
uit eigen werk en Persoonlijke
Voorkeur, gedichten uit de letter
kunde van vier landen met kort
commentaar.
C. RIJNSDORP
(Van ccn correspondent)
BRUSSEL Mare de Koek,
een Belgische advocaat, die vori
ge week de processen in Madrid
tegen tien leden van een in Span
je verboden vakbond als waarne
mer heeft bijgewoond, heeft ver
klaard, dat de straffen, die tegen
de beklaagden waren uitgespro
ken en de wijze, waarop de pro
cessen werden gevoerd, er op wij
zen, dat ,,er in Spanje iets in be
weging begint te komen."
„Geef I
hand, want wij hebben de
DJAKARTA Luitenant-kolonel zitter Mao Tse-toeng heeft gekomen. Voorzitter
Heroe Atmodjo, voormalig officier bij gisteren op een „officiële ^ao *s gekomen."
de geheime dienst van de Indcmesi- nntv,n„st" in Pekino .en
sche luchtmacht, is tot levenslange onivangbi m ~T j Dc partijvoorzitter schudde
gevangenisstraf veroordeeld wegens grote menigte de hand ge- vervolgens velen, die tegenover
zijn aandeel in de mislukte opstand schud, aldus heeft het Chi- hem stonden opgesteld de hand maar zij zeiden: „Wat
^2J°df,nh,ergfenh^ "m'piS nieuwsagentschap ft 'Z h£rS& KJ"
Soekarno graUe te vragen. Nieuw China bekend ge- J»r H«
Atmodjo was een goede vriend van maakt. „Toen onze hoog- terste geiederen gestaan had-
Omar Dhani, voormalig staf chef van geachte leider ter plaatse den, drongen naar voren om
de luchtmacht. Hij moet ook terecht yaa\ het ^en' die een hand van Mao zoals: „Ik hond ervan voorzitter
staan op beschuldiging van mede-] gekregen hadden, op hun beurt Mao's boeken te lezen."
piichtigheid aan de opstand. nieuwsagentschap, de hand te schudden. Zij die
het volk... De haften van se zwemprestatie "geleverd8 had,
klopten onstuimig Meer dan tienduizend „volledig
Sommigen kwamen te
tn piek
_zr par tl j-
oorzltter Mao de revolutionai
re menigte begroet heeft......" en
zij hieven liederen aan, waarin
de grote leider werd geprezen
Toen yoorzitter Mao yoor de
hun ogen vulden zich met bewapende" mannen
tranen van pure dankbaarheid." militia, waren de rivier in ge
doken „als antwoord op de
Ml- En toen de menigte naar hem alom gehoorde roep van voor-
RP- opdrong, liep voorzitter Mao zitter Mao."
van het spreekgestoelte af om
handen te schudden. En terwijl. Het agentschap zegt: „Een
hij de hem omringende menigte kreet van verrukking ont-
groette, sprak hij met enkele snapte aan de menigte toen de
kameraden." zegevierende militiamannen
hun vaandels op de vijandelijke
En het geschiedde zelfs dat stellingen plantten... Op beide
toen Mao zich in Peking tussen oevers werd een „lang leve
de menigte begaf, ontelbare voorzitter Mao aangeheven."
De beklaagden werden ervan beschul
digd. naast hun onwettige lidmaatschap,
pamlfetten te hebben verspreid. De pro
cureur had gevangenisstraffen van t*
tot dertien jaar geëist, maar
uitzondering van een zaak, waarin t\.
jaar gevangenisstraf gegeven werd
varieerden de straffen, die door het
„tribunaal van openbare orde" werden
uitgesproken van vier tot ze* maanden.
Mare de Koek, die als waarnemer van
een internationale vakbond bij de
sen aanwezig was, verklaarde dat de
uitspraak tegen de verschillende arbei
ders een grote verrassing was voor de
Madrileense juristen, „die allen straffen
m enkele jaren voorspeld hadden."
De Koek, die sinds 1961 politieke
processen heeft bijgewoond, verklaarde
verder: „Een ander ongebruikelijk aspect
was, dat zowel de beschuldigden als de
verdediging ruimschoots de gelegenheid
hadden om hun standpunten kenbaar te
maken en de huidige wetgeving aan te
vallen, die het als een isdaad be
schouwt zich aan te sluiten bij een
vakbond, anders dan de officiële, door de
regering gesteunde bond."
n een buitenlandse getuige a
décharge heeft toegelaten, vormde oik
een geheel nieuw element. Ook toonde
het hof enige bereidheid om zich aan te
passen aan meer nromale verhoudingen
geboekt door het hof er toe te krijgen de
beschuldigingen tegen drie in Frankrijk
in ballingschap levende beklaagden in te
trekken. Dc raadsman had bewezen, dat
de dire toestemming gevraagd hadden
om naar Madrid terug te keren, maar
geen antwoord van de Spaanse autoritei
ten op dit verzoek ontvangen hadden-
De Koek noemde dc toestand in Spanje
nog verre van bevredigend, maar gaf toe,
dat „er veel over vrije vakbonden gedis
cussieerd wordt."
Zending vraagt
volleyballen en
pingpongsets
BAARN Vanuit dc kerken op Mfd-
den-Java ontving hel gereformeerd zen
dingscentrum een vraag naar een groot
aantal volleyballen en pingpongsets ten
behoeve van het jeugdwerk. De len
ding heeft deze vraag doorgezonden
naar het Centrum voor Gereformeerd
Jeugdwerk (CGJ) met de vraag, of men
hiervoor dc een of andere actie onder
de gereformeerde jeugd op touw wil
zetten.
„Baarn" meldt voorts, dat de Su(ma-
tra)mak(assar)-commissie van de gere
formeerde zending steun verleend
heeft aan transmigranten, die ko
mend vanuit Java zich in Blitang
(Sumatra) gevestigd hadden, maar daar
in een economische noodsituatie waren
komen te verkeren. Spontaan werden
voor dit doel een aantal giften aan da
Sumak-commlssie gegeven.
Veel cijferwerk moest worden ge
daan, toen bleek, f'at de begrotingen
voor praktisch alle zendingsonderdelen
niet meer pasten op de economised#
situatie in Indonesië. Maar een en an
der kon worden opgevangen, doordat
meer rupiahs konden worden gekocht
voor de Nederlandse gulden.
