SLAAT VOOR DE KERKEN HET UUR U? ER ZIJN NOG 700.000 CHRISTENEN IN CHINA „Blij, dat we geen filiaal meer zijn" Uw probleem is het onze Hervormd-gereformeerd is maar familieruzie r* Multireligieuze dienst in Westminster Abbey Een ivoord voor vandaag Zoals zoveel profeten van het Oude Testament is ook Micha scherp opgetreden tegen sociaal onrecht. Hij kon niet zwijgen, als hij zag, hoe de machthebbers hun gebied steeds maar ver- grootten ten koste van de kleine boeren, die uit hun huizen verdreven werden en beroofd werden van hun vaderlijk erf deel. ,.Wee hun, die ongerechtigheid bedenken zo zegt de Here, zie lk ga tegen dit geslacht een kwaad bedenken." Met dit verschil, dat als God wat bedenkt, de bedenksels van de aan zienlijken totaal verdwijnen. Straks zal het volk in balling schap worden weggevoerd en moeten de grootgrondbezitters zeggen: „Hoe ontneemt Hij het mij! Aan de afvalligen deelt Hij onze akkers uit." Zeker, de ballingschap zou het laatste niet zijn. maar in het nieuwe begin, dat God met Zijn volk maken zou, zou voor deze geweldenaars geen plaats meer zijn. Daarom zult gij niemand hebben, die volgens het lot het meetsnoer uitwerpt in de ge meente des Heren." Micha 2:5) Het meetsnoer, dat uitgeworpen werd om het landbezit af te bakenen, is een Oudtestamentisch beeld. Als we maar niet denken, dat de zaak Oudtestamentisch is. Als Johannes aan het eind van de Bijbel over het nieuwe Jeruzalem schrijft, lezen we: „En in haar zal niets onreins binnenkomen en nie mand. die gruwel en leugen doet. maar alleen zij, die geschre ven zijn in het boek des levens van het Lam." Dat is streng, strenger dan wij kunnen verdragen. Maar zo is de werkelijkheid van de heilige God. Waren we daar maar meer van doordrongen, dan zouden we sterker staan in de strijd tegen de zonde. ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1966 Wij lezen vandaag: Handelingen 17 115. Wij lezen morgen: Handelingen 17 1634. Ds. Schalekamp met pensioen (Van een onzer medewerkers) HILVERSUM Naar wij vernemen, zal ds. L. J. Schalekamp, nu hij zestig jaar geworden is. de militaire dienst verlaten. Hij is plaatsvervangend hoofdvlootpredikant. Ds. Schalekamp werd 11 november; 1905 geboren, studeerde aan de Vrije Universiteit en verbond zich 13 novem ber 1938 aan de gereformeerde kerk gu"tm794T™-,ïd hmfwmil onritut srheidni van het geheel van üe wereldkerk, als in China. Uit alle verleend wegens zijn benoeming tot vlootpredikant in vaste dienst. Op de jaarlijkse conferentie van vlootpredikanten in september aan staande op Beukbergen zullen zijn collega's afscheid van hem nemen en wordt hem het gouden speldje uitge reikt. Ds. F. Colenbrander, vlootpredi kant te Den Helder, volgt hem als plaatsvervangend hoofdvlootpredikant op. Hij wordt volgend jaar zestig. B volgend jaar naar Toronto STRAATSBURG Het uitvoerend comité van de Hervormde Wereldbond zal volgend jaar zomer in Toronto bij eenkomen. zo is aan het eind van de vergadering van dit jaar te Straatsburg besloten. De twee Cana dese leden van de HWB, de Verenigde Kerk en de Presbyteriaanse Kerk, had den hierom gevraagd, omdat Canada vollendJmt zijn eeuwfeest als onal-1mevrouw Lynn Harrington, die hankelyke staat viert. Thema van de bijeenkomst volgenddrie maanden in China IS ge- jaar zal zijn „Zoekt het protestantisme weest. in deze tijd nieuwe vormen?" Daarbij zullen vooral drie facetten worden on- i OP gezag van een baptistenpredikant derzocht: a. de beweging tot eenwor-l4® Sjanghai, deelt zij mee. dat er nog ding der kerken, b. de sociale en tech-zevenhonderdduizend christenen in Chi- nologische revolutie en c. de snel veran- pa zijm In 1949 waren dat er een mil- i derende oecumenische situatie. (Van onze kerkredactie) ROTTERDAM Nergens leven christenen zo geïsoleerd, afge- landen komen regelmatig berichten over het kerkelijk leven, maar het bambaegordijn blijkt effectief te zijn. De jirotestantse kerken van China kunnen van geen enkele oecumenische organisatie lid zijn (zij hebben zelfs geen contact met de Praagse Vredesbeweging van prof Hromadka) en de rooms-katholieken hebben hun organi satie slechts in stand kunnen houden, door de band met de paus door te snijden. Kerkgrenzen vervaagd Voor informatie over de kerk in China is men vrijwel geheel aangewezen op verslagen van be zoekers. Zo heeft de Observer, een Canadees kerkblad, onlangs het verslag gepubliceerd van een Brieven die niet van naam en adres kunnen niet in behandeling worden genomen Geheimhouding verzekerd Vra gen die niet onderling tnel elkaar In verband staan moeten In af- zonderlUke brieven worden ge steld. Per brief dient een gulden aan postzegels te worden tngeslo- Vraag: Hoe verwijder ik roestvlek ken uit een marmeren grafsteen? Antwoord: Vlekken in wit marmer kan u behandelen met 3 pet. wa- terstofperoxyde of een wolbleekmid del. Is het marmer zwart, dan moet u bovendien een nabehandeling geven met zwarte cardinaalwas. Vraag: Is vervolging mogelijk van een man of vrouw, wegens diefstal jegens zijn of haar echtgenoot? Antwoord: Alleen als zij gescheiden zijn van tafel en bed of van goederen. Vraag: Hoe heten de burgemeesters van de bijgevoegde Drentse plaatsen? Antwoord: Beilen: A. A. Becke- ringh van Rhijn, Coevorden: drs. P. A. Wolters. Borger (Nieuw-Buinen>: G Grolleman. Schoonebeek: vacant. Rolde: mr. J. van Huis. Sleen (Schoon oord): drs. G. W. H. Borrie. Smilde: P. de Noord. Vries (Tinaarlo): E. J. de Jonge. Odoorn (1ste Valther- mond): mr. E. W. de Fielletaz Goeth- art. Zweelo: mr. H- Greebe. Vraag: Wat kost het aan successie rechten, als men aan een derde (geen familie) 35.000 vermaakt? Antwoord: Een derde betaalt over zijn verkrijging het hoogste tarief van successierecht cn zal over 35.000 15.240 verschuldigd zijn Vraag: Wat is de waarde van een gouden rijder uit 1607? Antwoord: De waarde van een munt hangt in zeer sterke mate af van de staat waarin deze zich be vindt. Stempelnieuwe exemplaren zijn vele malen zeldzamer dan ge bruikte. Bovendien vermeldt u niet uit welke provincie de munt af komstig is. In het algemeen kan men een zeer fraai exemplaar waarderen op 250 tot 300. Zeer fraai wil zeg gen: Alleen een geringe slijtaee van de hoogste punten van het rel léf en van de rand. Is de munt nieuw, dus perfect, dan kan die prijs 100 hoger zijn. Is de munt echter meer afgesle ten. dan wordt de waarde belangrijk lager. Wij schreven hierboven over de waarde tussen particulieren. De inkoopprijs in de handel zal belang rijk lager zijn en de verkoopprijs be langrijk hoger. Vraag: De trekkers van AOW. AWW en invalideiteitsrente kregen in 1965 2 pet. uitkering ineens. die steun ontvangen van de Algemene Bijstandswet, niets? Antwoord: Het was de bedoeling dat de bijstandsuitkering eveneens werd aangepast aan de hogere kosten van levensonderhoud. „Keffertje" reageert joen. Tal van kerken zijn sindsdien gesloten, niet op last van de regering, maar omdat de gemeenteleden ze niet langer konden onderhouden. Vooral op het platteland zijn vele gemeenten te niet gegaan door hun slechte organisa- o vertelde ds. Li Tsjoe Wen. (Van o t kerkredactie) ROTTERDAM „Ik stel voor. dat het oecumenische werk in Nederland zich gaat concentreren op de verhou ding hervormd-gereformeerd en de kef fertjes (de kleine kerken) nou eens een keertje thuis laat. Het ellendige is. dat »r In Nederland oecumenisch ge werkt wordt iedereen er In betrokken wordt en dan krijgt men een Babylo nische spraakverwarring. Wéér een oe cumenische commissie en natuurlijk moet dat handjevol oud-katholieken meepraten." Zo betoogde prof. dr. G. C. van Nif- trik enkele weken geleden op de jaar vergadering van de Confessionele vere niging. Natuurlijk is „De Oud-Katho liek" over deze opmerking van de hoog leraar slecht te spreken. Met blad rea geert: „Wat ons vooral verontrust in de re- van prof. Van Niftrik is niet de denigrerende wijze, waarop hij kerk meent te moeten spreken, maar wel de bewustzijnsvernauwing, -van hij blijk geeft. Als een gewo ne familieruzie (en dat is de scheiding tussen hervormd en gereformeerd in feite) aangeduid wordt als hét oecume nische probleem, waarvoor alle bestaan de gesprekken en relaties, soms moei zaam opgebouwd, moeten wijken, danj vrezen we het ergste voor het (werke- j lijke) oecumenische gesprek en de her vormde bijdrage daarin." „Niemand belet de Hervormde Kerk om. naast het oecumenische gesprek, ook nog op bijzonder intensieve wijze bezig te zijn met de gereformeerde zusterkerk. De „keffertjes" zullen daar bij niet lastife zijn. Dat worden ze al leen, als vergeten wordt, dat de een heid niet te vinden is bij Calvijn. maar bij de Heer der Kerk. die allen, zonder uitzondering, katholiek èn protestant. Het moeilijke punt voor de kerken in China is, hoe de jeugd vast te houden, die al heel jong geconfronteerd wordt met de ideologie van het Chinese com munisme. staf van ongeveer een dozij-i studenten. Als men bedenkt, dat de studie vijf jaar duurt, dan betekent dat. dat er in heel China slechts vijf tien tot twintig kandidaten klaar ko men per jaar. Dat is natuurlijk veel te weinig. De gemeenten zijn geheel op zichzelf aangewezen. Steun van de staat krij- ze niet. Hulp uit het buitenland kunnen ze niet aannemen, maar ze wil len het Evenmin. Dat leerde een Engelse dame, die naar China kwam met vijfhonderd oond (vijfduizend gulden), welk bedrag i Engeland bijeengezameld had ten behoeve van de Chinese Anglicaanse Kerk. Beleefd, hoffelijk, maar beslist werd voor de gift bedankt. „Het doet ons goed. als wij wijs van meeleven merken, n tuurlijk willen wij geen enkele hulp van buiten aanvaarden", aldus ds. Li. „Wij proberen de Chinese Kerk te bouwen. Het is waar. wij zijn klein arm. maar hulp van buiten zou oi onafhankelijkheid ondermijnen." En inderdaad, de Chinese christenen zijn blij met hun onafhankelijkheid. Ds. Li. die sinds zijn komst in Sjanghai in 1951 zijn gemeente zag groeien vijftig tot vierhonderd leden, vertelde zijn bezoekster, hoe enkele jaren gele den zijn baptisten met een kleine groep methodisten samengingen. „Voor dat wij onze beslissing namen, baden wij God om leiding. Vroeger zouden wij in zo'n geval een telegram naar New York hebben gestuurd". Het kerkelijk leven is hoofdzakelijk beperkt tot de steden, maar ook daar ii het aantal kerkgebouwen stork vermin derd. In vele steden is nog maar één kerk geopend. Peking heeft nog kerken. Sjanghai twintig. Het aantal kerkgangers loopt nu echter niet verder terug en in kerken in Kanton. Tientsin en Sjanghai zijn diensten met vierhonderd kerkgangers geen uitzon deringen. Geen discriminatie Ds. Li vertelde, dat er geen discrimi natie is van de kant van de regering of de partij. Zijn gemeenteleden, waaron der ook vele intellectuelen, staan in het beroepsleven 'en verdienen precies zo veel als andere burgers, hebben dezelf de promotiekansen, dezelfde gratis me dische verzorging. Natuurlijk is het kerkelijk leven sterk aan banden gelegd. Evangelisatie moet beperkt blijven tot familie en ken nissen. In sommige streken geldt daar om de bepaling, dat de dominee namen van personen, die hij wil dopen, vooraf moet laten goedkeuren door de autori teiten. Elke activiteit op maatschappe lijk of onderwijsgebied is aan particu liere organisaties verboden. Zondags scholen zijn er dan ook niet en kate- chisatie moet aan huis worden gege- Slechts enkele predikanten kunnen fulltime werken. Maar ondanks de moeilijke financiële situatie, zijn wij blij, dat we niet langer afhankelijk zijn van Amerikaans geld. aldus ds. Li. Wij zijn niet langer een filiaal van een Amerikaanse firma. Het is nu onze kerk. Dat heeft ons getuige nis krachtiger gemaakt. Een rapport van een subcommissie an de Amerikaanse senaat, dat enkele maanden geleden is verschenen, wijst ook op de vrijheid van godsdienst in China, die grondwettelijk gegaran deerd is. Volgens dit rapport betekent dit, dat China „een meer sluwe benade ring voor de onderdrukking van de godsdienst heeft aangenomen dan de meeste communistische landen". „Hoewel de Chinese communisten ge loven, dat godsdienst een vorm van reactionair idealisme is. dat uiteinde lijk moet worden uitgeroeid, verhinde ren praktische overwegingen dit", al dus dit rapport, dat concludeert, datj Peking streeft naar een geleidelijke eni geweldloze afschaffing van de I godsdienst, door de financiële grondsla- j gen van de kerken te ondermijnen. Voor de communistische machtsover-1 name was het christendom in China sterk verdeeld als gevolg van de vele verschillende elkaar beconcurrerende zendingen. Er hebben geen fusies van betekenis plaats gehad sindsdien, maar de vroegere kerkgrenzen zijn gewoon •aagd, zodat ze er nog amper zijn. De enige officiële landelijke organisa tie is de Drie-Zelf-Beweging, die met regeringssteun is opgezet en geldt als het officiële contactorgaan tussen het protestantisme en de regering, maar in hoeverre deze beweging de steun van de plaatselijke gemeenten heeft, is on duidelijk. Pinksterbeweging Andere waarnemers wijzen er op. dat met name de Pinksterbeweging sinds 1949 bijzonder snel is toegeno men. Volgens de Duitse sektendeskundi- ge Kurt Hutten is de Pinksterbeweging momenteel met zevenhonderd u acht honderd gemeenten de grootste pro testantse groep in China. Het aantrek kelijke zou zijn, dat zij als een puur-Chinese beweging is opgekomen. Rev. Walter J. Hollenweger van het departement voor evangelisatie van de Wereldraad van Kerken wijst eveneens op dit verschijnsel. Het merendeel de- sekten vormt volgens hem de na tuurlijke reactie van eenvoudige christenen op de chaos, zowel in de wereld als in de kerk. Hun in geestesvervoering uitgesproken gebe den geven hen de zekerheid van de aanwezigheid van de Heilige Geest, een ervaring, die reëler is dan de hele nachtmerrie van de communistische or de, waarin ze moeten leven. De losse organisatie van de meeste sekten vormen daarbij een bescher ming tegen controlepogingen van de kant van de regering. Maar ook hier, tussen kerk en sekte, is geen duidelijke grens, meer, aldus rev. Hollenwéger. Onder invloed van de Pinksterbeweging is ook in de „offi ciële" kerken een verlangen naar één dieper geestelijk leven, uitkomend in meer intensief gebed en bijbelstudie. Smith optimistisch over nieuw overleg SALISBURY Premier Ian Smith van Rhodesië heeft gisteren in het parle ment te Salisbury verklaa d persoonlijk optimistisch e zijn over c.e afloop van de verkennende Engels-Rhodesischc besprekingen, die binnenkort zullen wor den hervat. Hij wilde eenter niet zeggen of hij de door Engeland als basis voor formele onderhandelingen gestelde voor waarden accepteert. „Ik geloof dat het n dit stadium van het overleg onvoorzich tig zou zijn mijn plannen te onthullen", aldus Smith. Straks lutherse programma's voor China? ADDIS ABEBA De sterke I lutherse radiozender „Voice of the Gospel" (Stem van het Evan gelie) overweegt, in de toekomst ook programma's voor China uit te zenden. Deze honderd kilowatt-zender j zendt nu al uit in zestien talen en bestrijkt het grootste deel van Afrika en Azië De grootste moeilijkheid is niet het uitzenden, als wel het samenstellen van de Chinese programma's. Voice of the Gospel heeft namelijk tot nu toe steeds de gewoonte gehad, de program- a's te produceren in studio's i de landen, waar ze voor be- stemd zijn. „Rode" Syrische bisschoppen verloren strijd (Vai E kerkredactie) BEIROET De politieke strijd in de Syrische Orthodoxe Kerk is tegen de verwachting in toch gewonnen door de „pro-westerse" bisschoppen. Op de drie vacante bisschopszetels (Bagdad, Lata- kia en New York) zijn bisschoppen ge kozen. die allen als pro-westers bekend De strijd kwam tot een uitbarsting,; toen „pro-communistische" bisschop pen in juni archimandriet Antonius Chedrawi kozen tot bisschop van Lata- kia. Het tachtigjarige hoofd van de Sy rische Kerk, patriarch Theodosius van Antiochië, tekende protest aan tegen deze verkiezing, omdat de meeste leden van de heilige synode (het bisschoppen- bestuur van de kerk) afwezig waren, toen er werd gestemd. Chedrawi werd door de gelovigen met geweld uit Lata- kia gezet. In een nieuwe vergadering heeft de synode de verkiezing van Chedrawi on gedaan gemaakt en drie nieuwe benoe mingen gedaan. Vier bisschoppen ver lieten protesterend de vergadering. De strijd werd daarom zo belangrijk geacht, omdat van de zeven patriarcha- ten der oosterse orthodoxie reeds drie zich in copimunistische landen bevin- den, te weten Moskou. Sofia en Boeka- rest. De resterende drie zijn Konstanti- nopel, Jeruzalem en Antiochië. Baarn wil meer contact met Oegstgeest BA ARN Hoewel de gereformeerde en dè hervormde zending elkaar regel matig ontmoeten in de Nederlandse.. Zendingsraad en de Kontinentale Kom- missie voor Kerk en Zending in Indo nesië. blijkt er toch behoefte te bestaan aan meer contact tussen „Oegstgeest" en „Baarn". In verband hiermee heeft Baarn voorgesteld om een contactcom missie in het leven te roepen. Beroeriinnswerk zijl I Bedankt voor Wezep (2.» predpl). tv Timmerman te Bunschoten. Beroepbaar C. A. Versluis, pred. van Leerdam voor de missioidire dienst in Australië, thans woonachtig Rembrandt- plein 7, Bilthoven. Ds. J. A. Visser naar Ierland duidelijker ongelovig wordt, kunnen de chrVi mee toe op onduidelijke wijze gelovig te zijn. Van geen enkel iM5TPnnAM nc r a vicaar I -.lame" kan als zodanig redding worden verwacht, ook niet van AMSTERDAM Ds. J. A. Visser, j een vern|euwi| calvinisme voorzover het een isme is. Maar dit directeur van de Europees Christelijke i foede hefft het calvinisme altijd gehad, dat het duidelijk wil Zending (bekend door zijn Rusland-a- jijn. vontuur), is van plan 18 augustus van af Schiphol naar Belfast «e vertrekken. Hetgaat Hij zal daar onder meer spreken op de wereldwijde zendingsconferentie te Bangor, die van 20 tot 28 augustus in de grootste presbyteriaanse kerk van Ierland wordt gehouden. Daarna zal hij nog een maand zendingsbijeenkoms ten in Ierland leiden. Zaterdag 8 oktober spreken ds. Wurmbrand en ds. Visser samen in de Metropolitan Tabernacle te Londen. Tot 16 november volgen dan dagelijks zendingsconferestles in Engeland. Ds. Visser hoopt 17 november weer in ons land terug te zijn. hoever en hoe men duidelijk wil zijn kan. In mijn vorige artikel wees ik er al op, dat men alleen duidelijk kan wezen als men vastheid kent. vastigheid zoals de vaderen zelden. Typerend voor de calvinist is de afkeer van twijfel. De mysticus vindt de twijfel, de onzekerheid, het geslingerd worden tussen vertrouwen en vre< heerlijke ervaring. Het leven met God is een angstige. Poor de mysticus in zekere zin een avontuur. Maar de calvinist, in zaken van religie, houdt niet van avontuten. Deze afkeer vpn de twijfel is bij de Johann Andreas Rothe (Van ooze kerkredactie eenheid der christenenliike religieuze liederen LONDEN De West- de kansel besteeg. Maar. zullen zingen, minster Abbey, het na- zei men. wat hij zei was tionaal en kerkelijk mid-j geheel in overeenstem- J Koningin calvinist een fundamentele trek. Dit geldt in die mate niet lutheraan. De zekerheden van de lutheraan liggen ten principale >n de sfeer van de verlossing. Het duidelijkst is dat misschien uitgesproken in het geliefde lied van J (1688-17581. waarvan de eerste strofe luidt: Ich habe nun den Grund gefunden, der meinen Anker ewig halt: wo anders als in Jesu Wunden1 4*$ 1 f Da lag er vor der Zeit der Welt. der Grund. der unbeweglich steht. wenn Eid und Himmel untergeht. Tussen haakjes: de vertaling van twee strofen uit dit lied. opgenomen als no. 37 in de bundel 119 gezangen van de Gereformeerde Kerken, is het enige lied geweest, waartegen in het geheel geen bezwaren zijn ingebracht: zozeer beantwoordt het aan de calvinistische vastigheidsbehoefte. Deze behoefte blijft in de gereformeerde sfeer evenwel niet beperkt tot het dogmatisch hoofdstuk ran de verlossing. In elke calvinist steekt een theoreti cus. maar dan een die gedreven wordt door radicalisme. De behoefte aan theoretische bewustwording verraadt een intellectua- lische inslag en het radicalisme is. respons op de uitdaging Calvijn voorgoed overeen stem- delpont van Engeland en ming met de anglicaan- het Gemenebest, viert dit se leer. h«le jaar haar negen- Dat zal zeker niet ge- honderdjarig bestaan, .-egd kunnen worden van Maar de Abbey heeft een ..multi-religieuze" de*« uitvoerige Jubi- dienst, die men in de- leumviering moeten be- cember in de Abbey wil talen met het prijsgeven houden ter afsluiting van van enkele oude tradi- de jubileumviering. Het ties. I is de bedoeling, dat niet Een van deze tradities alleen christenen van was de regel, dat er al- alle gezindten, maar alle leen maar kerkdiensten godsdiensten van het Brit- in mogen worden gehou- se gemenebest, dus ook den. die in overeenstem- boeddhisten hindoes en ming zijn met de leer moslins samen in één van de Anglicaanse Kerk. dienst hun respectieve- nu. te verwachten, dat Het begon al in ja- lyk geloof zulen belijden, het publiek in december nuari toen een rooms- uit hun respectievelijke „rijp" zal zijn voor een katholiek geestelijke inheilige schriften zullen dergelijke dienst in de da gebedsweek voor de I lezen en hun respectieve-1 Abbey. Oorspronkelijk had men deze dienst al in juni willen houden op de ..Gemenebestdag". Er rees echter aoveel verzet, dat de dienst verplaatst werd naar hofkerk 8t. Martin-in- the-Fields. Koningin Eli sabeth en prins Philip woonden deze „multi religieuze" dienst bij. de i kunnen zeggen, de 0._0 Lde idee der monumentaliteit die i zijn geesteskinderen heeft meegegeven. Wij bouwmeesters van de gotiek geen intellectualisten: de ontvouwing van het gotische grondprincipe verliep bijna als in een natuurlijk groeiproces. Maar de calvinist, die alles bewust wil doen. vervalt gemakkelijk in een systematiek die het moet hebben van een consequent doordenken. Het middeleeuwse rooms-katholicLsme. waarvan de gotische kathedraal de bijna adequate uitdrukking is. kan niet pretentieus worden genoemd. Wat algemeen aanvaard wordt, is geen pretentie meer. De gotiek was niet polemisch, maar thetisch. Een pretentie nj(| algemeen wordt i -«7- I »s v"an huis uit polemisch, juist omdat de Londense aanVaard. Toen ik zei dat het Nederland aanvaard. Toen :k zei dat het Nederlandse calvinisme pretentieus, radicaal en tegelijk verdeeld is. tekende ik zowel een feitelijke toestand als een soort vicieuze driehoek. Wie aan niets wil twijfelen, met andere woorden: wie niets in het onzekere wil laten, komt tot een geforceerde monumentaliteit, die zich niet verdraagt met de geforceerde monumentaliteit van zijn buurman. Verdeeldheid, doorgaande verdeeldheid is het onweerhoudbare Wil hel calvinisme In Nederland zich vernieuwen en een toekomst hebben, dan moet het zijn overtrokken lekerheldsbehoef- te corrigeren. Wie het Nieuwe Testament zonder bril leest, merkt hoe Christus en de apostelen do gelovigen hebben willen leren leven onder spanningen en met onopgeloste vraagstukken. Wat ik in mijn boekje In de greep van het reus-achtlge heb genoemd de evangelische ambivalentie i> duidelijk een hoofdstuk van de gezonde leer. Wanneer de calvinist, de westerling, de man voor wie de renaissance-cultuur zijn natuurlijke atmosfeer is. ertoe verleid wordt de centrale zekerheden van het evangelie te omringen met een geheel systeem van secundaire en al heel gauw vermeende zekerheden, dan gaat hij met al zijn eerbied voor het Woord tegen expliciete uitspraken van datzelfde Woord in. Ik geloof dat dit voor de Nederlandse calvinisten wel het vitale punt is. Hier ligt de bron van misschien wel alle misverstanden en alle onderling wantrouwen. Aan de vruchten kent men de boom. De kerkelijke verdeeldheid kan nooit een vrucht zijn van de Heilige Geest. De kerkelijke verdeeldheid kan nooit een vrucht zijn van de Heilige Geest. Iedere kerkdienst in elke kerk, elke kerkelijke handeling. tegen elkaar niet vriendelijk zou zijn! Maar uit zichzelf leidt dit alles tot niets positiefs. De geheime gedachte hierachter is. dat de toenadering van de kerken onderling zich min of meer vanzelf en geleidelijk zal moeten voltrekken. „We groeien naar elkaar toe" is hiervan de geliefde formulering. In ieder geval gaat het lekker langzaam. Het ligt in de natuur van de secundaire en pseudo-zekerheden dat ze de primaire zekerheid ondergraven. Men klaagt, juist bij de gereformeerde gezindte, dat er zo weinig geloofszekerheid is. Men hoeft geen profeet te zijn om te voorspellen, dat. zo lang zcjvele secundaire en pseudo-zekerheden overeind worden gehouden, de authentieke geloofszekerheid nog schaarser gaat worden. Onlangs las ik in een krantenverslag dat een preker het had gehad over „principiële beginselen", wat me deed denken aan de „rustige rust" uit de Max Havelaar van Multatuli. Zulke versprekingen of verschrijvingen zijn welsprekend. Ze verraden -dat men niet meer nadenkt bij wat men zegt. Vernieuwing van het calvinisme kan alleen van de kerk uit plaatsvinden. Voorwaarde hiervan is, dat om te beginnen de gereformeerde gezindte geen rust of duur meer heeft eer men elkaar open en eerlijk heeft gevonden, althans benaderd. Wie alles aan de historische ontwikkeling wil overlaten, zal straks ontdek ken dat de onderlinge vervreemding zich doorzet tot ontbinding. De verhoogde en komende Heer is het enige archimedlsche punt. vanwaar uit sanering mogelijk is. Men kan er zich over verheugen, dat in Japan de Institutie van Calvijn druk gelezen wordt, maar hoe zal straks een Japanse calvinist over zijn Hollandse geestverwanten oordelen? Als de kerken tot haar zeggen: bekeertu, dan mogen de leden tot de kerk zeggen: bekeert u. doe het ons voor. Zo niet, dan Is die prediking krachteloos. De kerken staan voor de keus: zich te bekeren van hun verdeeldheden, of ervan af te zien haar leden tot bekering op te roepen. Blijven de kerken deze dubbele moraal handhaven, dan zal de ijsberg van het kerkelijk calvinisme verdere afkaveling te zien geven. De ge heime gedachte hierbij is: „De Geest gaat wel mee; Hij woont im mers ook in het instituut." Juist de christen moet tegenover de historie uiterst critisch staan. De negentiende-eeuwse. Hegeliaanse infectie is nog niet uitgewerkt, maar ze wordt gelukkig herkend. De geschiedenis heiligt niets. Trouwens, ons begrip „historie" blijkt nu veel te geweest te zijn. Vele geschieaenisjes schrompelen ineen ten van de grote wending tot wereldgeschiedenis, waarvan wij na de tweede wereldoorlog getuige zijn, Het is mogelijk dat kerken nog een tijd lang kunnen voort gaan kerknieuws te produceren, terwijl ze dood zijn. Het doet denken aan het dusgenaamde groeien van nagels en haar bij een gestorvene. Wie Christus ernstig neemt, moet ervan onder de indruk komen, dat Hij door Johannes aan gemeenten laat schrijven: bekeert u. Ik zal nooit vergeten hoe, Ik meen kort voor de tweede wereldoorlog, een Joods dichter wiens naam me ontgaan Is, een Ulodern valvinisnte III In zijn vorige artikel (zie onze krant van don derdag) wees dr. Rijnsdorp erop. dat men alleen duidelijk kan wezen, als men vastheid kent. Maar wanneer men de centrale zekerheden van het evan gelie gaat omringen met een heel systeem van se cundaire en pseudo-zekerheden, gaat men met al zijn eerbied voor de Bijbel tegen expliciete uit spraken van diezelfde Bijbel in. Modern calvinisme wil een nieuwe reformatie, zo maakt dr. Rijnsdorp in dit laatste artikel dui delijk. vers in het jlddisch voordroeg dat culmineerde in de uitroep: „Mein Volk!" Het was door de radio. Dat ging door merg en been- Wie roept Iets dergelijks onder ons? Toen die poëet zijn volk bezwoer zich te bekeren tot de kern van Israëls roeping onder de volkeren en af te zien van verwereldlijking, had voor de Joden in Europa het uur u geslagen. Zal voor de kerken in het nog vrije westen het uur u slaan, zonder dat iemand „mijn volk" geroepen heeft? Is het nog mogelijk de gereformeerde gezindte In Neder land werkelijk te alarmeren? iraak heeft het overspoeld. God achter -de mens verdwenen. Bisschop Robinson en mevrouw Sölle blijven, uit kracht van scholing en gewoonte, theologiseren waar niets meer te theologiseren valt. En er is geen twintigste-eeuwse profeet Jesaja, die schrijft: „Gijlieden zegt: God is dood. Ik zal u tonen dat Ik leef. spreekt de HERE." En er is onder de calvinisten geen Eliza, die met de toga van Calvijn het water van de kerkelijke Jordaan slaat onder de uitroep: „Waar is de God van Elia, ja -dezelve?" Van Jezus is gezegd: „Nooit heeft iemand gesproken zoals deze mens." Op zijn voetspoor moet de kerk dingen zeggen die de wereld niet meer vergeten kan, ook al wil ze er niet aan. Het fundamentalisme kan dat woord niet spreken. Het is niet geneigd en niet bij machte vermeende zekerheden prijs te geven. Het ziet niet in, dat het daardoor de werkelijke, fundamentele zekerheid -die het zo graag wil handhaven, devalu eert. Maar wat spreek ik van een isme. Het zijn de kerken van gereformeerde belijdenis, die zich te zeer vereenzelvigen met hun historisch gegroeide posities dan dat ze en duidelijk, ge meenschappelijk antwoord aan de geseculariseerde theologie en aan de geseculariseerde westerse samenleving kunnen geven. Het is de tyrannie van het instituut, dat zich verzelfstandigt en absoluteert, terwijl het in werkelijkheid niets is. Want het instituut dankt zijn voortbestaan alleen hieraan, dat er nog zoiets als een gemeente achter steekt. En dat er nog zo iets als gemeenten zijn. is te danken aan het onbegrijpelijke geduld, aan de liefde en aan de trouw van Christus. Moet het hierop uitlopen, dat Christus terugkomt wanneer de christelijke kerken op alle fronten en op alle punten zullen hebben gefaald, wanneer het échec van de kerk definitief zal zijn? Maar er is toch r._„ gezegd. Niemand ontki IMM gedachtengang die hier gevolgd wordt, niet beslissend. Beslissend is of wij innerlijk hebben gecapituleerd voor de status qua. of dat wij daaraan lijden, ja wat meer is. of wij hem nauwelijks meer van dag tot dag kunnen verdragen. Modern, dat wil zeggen hedendaags, calvinisme wil een nieuwe reformatie, of. wanneer die term te zeer historisch is 'oelast. minder een reformatie dan een regeneratie. Een regeneratie die niet ophoudt bij welke grenzen dan ook. Een regeneratie die haar vastheid niet grondt op wat omtrent Christus is gezegd, maar op de verhoogde Heer zelf, op zijn Woord en op zijn Geest. C. RIJNSDORP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 2