SICILIË ONDAGS TOERISTEN BANDIETEN BEDELAARS op de stranden in de bergen bij de hotels 9 ZATERDAG 30 JULI 1966 Door Sipke van der Land SICILIË is niet alleen het grootste eiland van de Middellandse Zee, maar ook het mooiste en verschrikkelijkste. Alles is er in de overtreffende trap. De prachtigste natuur, de rijkste cultuur, het spannendste avontuur. De diepste armoe, de ergste zedeloosheid, de gevaarlijkste onderwereld. Wie er eenmaal heeft rondgezworven en geprobeerd heeft land en volk te leren kennen, komt er nooit meer van los. rukkelijk. Dag in dag uit zon en nog eens zon. Het enige nare wat je in de zomer kan overkomen, is de sirocco, de huilende woestijn wind die uit Afrika komt aanja gen en die kortgeleden nog een vrouw dodelijk tegen een muur wierp. Dan kun je alleen nog maar binnenzitten en menig een vindt de sirocco zo op zijn zenuwen werken dat hij er be roerd van wordt en in bed kruipt Alleen dat gehuil om het huis is al een verschrikking. Maar ver der is alles bloemengeur en zon neschijn. En als er in dit seizoen bij hoge uitzondering eens wat regen valt, loop je voor je plezier op straat Ook dat is Sicilië. ArrivedcrcI, zeggen de Slcllla- ncn tegen je als je afscheid neemt. Tot ziens. En ze hebben gelijk. Want als je de eerste keer nog niet eens in Syracusa bent geweest of het hart had om Enl- ce over te slaan, moet je ook wel terugkomen. Want wie zou de ha ven niet willen zien waar Paulus op zijn Romereis een paar dagen aanlegde en dat kostelijke bergstadje willen missen? Trou wens, één van de grootste wer kende vulkanen ter wereld, do Etna, is er ook nog. Misschien neemt een ander je wel eens mee naar al die andere interessante plekjes want je kwam nu al ogen en oren tekort om alles te ver^ werken. ArrlvedercL WIE weinig tijd en niet veel doorzettingsvermo gen heeft, kan beter een ander stukje strand langs de Middellandse Zee opzoeken, dat dichter bij huis ligt. Maar wie eens iets heel an ders wil beleven en het niet erg vindt doodmoe thuis te komen, moet koers zetten naar Sicilië. Je neemt in Napels de boot of in Rome het luchtschip naar Paler mo. De trein die er ettelijke uren over doet van de Ita liaanse hoofdstad naar het uiterste puntje van de laars, is een belevenis apart. In de coupé maak je volop kennis met de mentaliteit van de zuidelijke bevolking. Een goede voorbereiding op wat je te wachten staat. Met trein en al ga je op de pont en dan sta je binnen het uur in Messina. Dat is "de enige stad' waar niet veel bijzonders te zien is. dus je spoort .zo gauw mogelijk verder naar Palermo, waar alle perioden van de geschiedenis terug te vinden zijn in paleizen, kathedralen, catacom ben, kloosters, achterbuurten en havens. Een levenslustige stad met een modern centrum en be zienswaardigheden te veel om op te noemen. Met een reisgidsje op zak kom je een heel eind, als je ook je eigen ogen de kost geeft In de zomer wordt het al gauw te warm in de stad en dan ligt de badplaats Mondello vlak bij, beroemd om zijn prachtige strand, waar ook de kleurige vis sersbootjes liggen. Panorama Bij de foto's: BOVEN Het Siciliaanse leven speelt zich hoofdzakelijk op straat af. LINKS: De straten in de bergdorpjes her bergen letterlijk alles wat de scha mele huizen niet meer kunnen bevatten. RECHTS: Bijzonder schilderachtig zijn de dorpjes in het bergland met hun sterk stijgende straatjes. ONDER: De tempel in Agrigento is een ge liefd einddoel voor uitstapjes van De Monte Pellegrino, door Goe the het mooiste voorgebergte ter wereld genoemd, verheft zich trots boven alle toeristische be drijvigheid. Daar heb je een grandioos panorama van zeshon derd meter hoogte. Ook het dorp je Monreale ligt hoog. De Dom een middeleeuws wonderwerk van architectuur, vind je in alle belangrijke boeken over kunst beschreven. Behalve de vloer zijn ook de wanden en de abfecis geheel gevuld met mozaïekwerk. De hele bijbelse geschiedenis is er uitgebeeld, met in het midden van de altaarruimte een indruk wekkende Christus, koninklijk en triomferend. Het meest ver rast de gang van de benedictij ner kloosterhof. Meer dan twee honderd zuiltjes staan er twee aan twee, allemaal verschillend ingelegd met Moorse motieven en bekroond met fraaie kapite len. In de rechterhoek vind je een Arabische fontein, die met zijn geruis de stilte nog stiller maakt. Bandieten Een paar uur rijden van de hoofdstad ligt verscholen in de hergen het beruchte dorp Monte- lepre waar een kleine twintig jaar geleden de legendarische bandietenkoning Salvatore Giuli- ano zijn hoofdkwartier had. De boeken en de film over zijn le ven verbreidden zijn roem in ve le landen. Hij werd de be roemdste bandiet van de twin tigste eeuw. Toen hij door verra dershand viel, stond de hele we reldpers op zijn kop. Het prachti ge mausoleum even buiten het dorp wordt nog altijd druk be zocht, niet alleen door toeristen, maar ook door vereerders uit de buurt. Nog altijd wordt hij door de uitgebuite en straatarme bevol king beschouwd als een held, al had hij heel wat moorden (voor al op politiemannen) op zijn ge weten. Hij hielp soms de armen en sprak sterk tot de verbeelding door zijn stoute stukjes en sterke staaltjes. Hij overviel brutaalweg de gevangenis, hield treinen aan, verklaarde openlijk de oorlog aan de corrupte overheid, vocht tegen hele legers agenten met zijn bende van honderden man nen, bestal de rijken en deinsde er niet voor terug een maffia-lei der uit de weg te ruimen. Dat laatste werd hem waarschijnlijk tenslotte noodlottig. Maar het feit dat Giuliano het jarenlang volhield, bewijst wel hoe Sicilië een eiland is van onbe grensde mogelijkheden. In het binnenland^broeit nog veel bandi tisme dat onuitroeibaar schijnt, en dat voor een belangrijk deel samenhangt met de ontstellende armoe. Niet toevallig heet een boek over Sicilië „Als de kinde ren huilen gaan we stelen"! Wie zijn gezin niet meer het broodno dige kan geven, is zelfs bereid een moord voor zijn rekening te nemen als dat de kinderén kan redden. Immers, als de één het niet doet, doet de ander het wel. Maffia Wie Sicilië zegt, zegt maffia. Maar op het eiland zelf is het woord taboe. Er wordt niet over gepraat. Men aanvaardt de af- perserij van deze misdadigers even vanzelfsprekend als be lasting. Het hoort bij het leven en het kan niet anders. Als je een poosje praat met de Siciliaanse journalist Michele Pantaleone, die het boek „Maffia and poli tics" schreef en die daardoor zijn leven allang niet meer zeker is. kom je er wel achter wat de praktijken zijn van de maffia en hoe ze overal de hand in hebben, tot in de handel in verdovende middelen en de verboden visme- thoden toe. Een bekende uitgever in Paler mo neemt ook geen blad voor de mond als hij een boekje open doet over de hopeloze strijd te gen alle ellende. Hij voelt er zelfs voor het boek dat zijn Hol landse bezoeker aan het schrij ven is in het Italiaans te publice ren, ook al gaat het over de maf fia en de sociale wantoestanden. En dan heb je nog de auteur Sciacca die met zijn novelle „Maffia Vendetta" (bloedwraak) ook een gedurfde publikatie op zijn naam heeft staan, maar behalve deze drie zijn er weinig Sicilianen die zich niet bij de situatie neerleggen. Wel zijn er twee mannen uit Noord-Italië die de handen uit de mouwen hebben gestoken. de zuidkust staat de geweldige Concordia-tempel. Aan de arca den in de cellamuur kun je zien dat hij later tot een christelijke kerk werd omgebouwd., waar van verder geen sporen zijn. Tpiii|M>Im Als je van een reis veel profijt wilt hebben, moet je van te vo ren zoveel mogelijk lezen over je reisdoel. „De tijgerkat" van Lam- pedusa typeert zo goed de ineen gezakte hoop van het volk, dat In een eenzame vallei bij Se- gesta staat plompverloren in het landschap dicht by een Grieks amfitheater ook een tempel, die merkwaardig genoeg nooit vol tooid werd. Waarschijnlijk heb ben oorlogshandelingen de welva rende Griekse stad Segesta van een kleine drieduizend jaar gele den met de grond gelijk ge maakt, op tempel en theater na. Zo zijn er overal overblijfselen van de vele vreemde over heersers die het eiland om strate gische redenen veroverden en be zetten. Achtereenvolgens waren dat de Foeniciërs, de Grieken, de Carthagers, de Byzantijnen, de Saracenen (in die moslimse perio de waren er honderden moskeeën .alleen al in Palermo!), de Noor mannen, de Duitsers, de Fran sen, de Spanjaarden, de Oosten rijkers en ten slotte kwam de Italiaanse staat. Met zo'n geschiedenis achter de rug kan men van een bevolking weinig goeds verwachten. Alle in vloeden en vooral de slechte heb ben hun uitwerking niet gemist De slaafse en gesluierde positie van de vrouw is duidelijk aan Arabische invloeden te danken. Onvoorstelbaar heeft zich een complex van ethische taboes en een heidense adat in dit volk ge worteld die alle katholicisme niet heeft kunnen verdrijven. Proces sies en rouwgebruiken zijn daar de duidelijkste voorbeelden van, evenals de zogenaamde feste reli giose die meer aan de klu-klux-klan dan aan christe lijke feestdagen doen denken. Om van de grenzeloze verering van heiligen en andere zondaars maar te zwijgen! Altijd zon Het klimaat van Sicilië is ver misère. Riesi is het ergste wat je je kunt voorstellen. Een toerist kan zich de reis naar deze dorpen beter besparen, tenzij hij er een paar slapeloze nachten en een aantal verknoei de maaltijden voor over heeft. Een paar Amerikanen die in hun hotel in Palermo vertelden dat ze verliefd geraakt waren op Sicilië, wisten niet wat ze zeiden. Want ze bedoelden niet de liefde die Vinay bezielt! Vlak voor de deur van het hotel stonden bedelaars, afgeleefde tobbers met iets dier lijks in hun ogen, maar dat was hun misschien ontgaan omdat ze alleen de wuivende palmen za gen, en de achterbuurten niet in hun reisfolder stonden. Een zor geloze vakantie is iedereen ge gund, maar wie zich niets van de mensen aantrekt, weet die eigen lijk wel wat reizen is? je het moét lezen. Ook de toneel schrijver en romancier Piran dello of de werken van Ignazio Silone en Giuseppe Berto maken Zuid-Italië heel wat begrijpe lijker. En natuurlijk de historie van de Grieken tot Garibaldi en van de Saracenen tot Mussolini. Er zijn op Sicilië talrijke Griekje tempels te vinden. Men heeft wel gezegd dat je naar dit eiland moet gaan als je Grieken land wilt zien.' In Agrigento aan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 9