Aquanaut bijna bewusteloos
uit zijn kooi gehesen
in
Ook bouwwereld
grote kapitaalnood
Prinselijk paar op
Curasao aangekomen
Uit de Haagse hof geplukt
W ereldmuziekconcours
Kerkrade nu onder dak
5
MAANDAG 18 JULI 1%6
VOORTIJDIG EINDE AAN MARTELTOCHT
(Van een onzer verslaggevers)
J OBITH/ROTTERDAM De marteltocht eindigt bijna catastrofaal. In het zicht van de Van Brienen-1 roef. Op de met kussens bedekte bank
„„..ju7.;;j_ -„i. u.-; j„ d„,7.7^j„ 7,;; a7^., en onder een stapel wollen dekens. Hij
oordbrug, zes kilometer van de finish bij de Parkkade, wordt hij uit zijn stalen kooi gehesen. Nog
net op tijd! Hij is bijna bewusteloos,' zijn gezicht is asgrauw en zijn lippen paars. Tot zijn botten is hij
verkleumd van kou. Hij stamelt een paar xvoorden, maar niemand begrijpt hem. Hij is aan het eind van
zijn krachtentotaal uitgeput. Aquanaut Jan Vos (29) capituleert. Elf uur heeft hij in de kooi onder de
boeg van het sleepbootje Lina gezeten. De onderwatertocht is bijna ten einde. Nog drie kwartier schat
de schipper. Te lang voor het zielige hoopje mens in de stalen cel. Hij kan niet meer. In de roef stropen
zijn assistenten zijn duikerpak af. Met dekens wrijven ze hem droog. Vijf minuten later slaapt hij als
een blok
Uitgeput- strompelt Jan Vos over de Parkkade naar Bellevue. De sporen van de
vermoeidheid hebben zijn grautve gezicht getekend. In het zicht van de finish
moest hfj capituleren.
Jan Vos (29)
capituleert
in zicht
van finish
De eerste uren van de 150 kilo
meter lange tocht verlopen goed.
Vos houdt zich uitstekend. In de
stuurhut komt zijn stem krakend
uit een luidspreker. In zijn over-
De moeilijkheden van de K.1I.S. zijn
typerend voor de kapitaalmarkt
Bouwfonds Ned.
maatregelen
haar andere
panden kan overbrengen, mits maa
tijd de bepaalde aflossingen worden
betaald. Daarom wil de heer Zwolsman
in zijn bespreking met de „Westland-
sche" voor alles uitgemaakt hebben,
wat nu de betekenis van de „paraplu
overeenkomst is, als de hypotheekbank
nu versnelde aflossing eist en haar
wens kracht bijzet door de huren van
de betrokken panden op te eisen.
Niet alleen
De moeilijkheden tussen de
l.V. Exploitatie Maatschappij
Scheveningen en de N.V. West-
landsche Hypotheekbank zijn nog
niet opgelost en ongetwijfeld zal
het Scheveningse fonds daar van
van ondervinden.
Het is al geruime tijd bekend ^^ypotheek^een
en de directie van de E.M.S.™"
heeft dat ook nooit verzwegen,
dat Scheveningen" met een
groot tekort aan financierings
middelen te kampen heeft bij de
uitvoering van haar voorgeno
men bouwprogramma.
Nu de directie van de ,,West-
landse" besloten heeft gebruik te
maken van haar recht de huren
van de met hypotheek belaste be
zittingen van de E.M.S. zelf te
innen, zal de liquiditeitspositie
van de exploitatie-maatschappij
echter nog moeilijker worden.
De huren (inclusief de opbrengst van
de pier-reclame) belopen vele miljoe
nen guldens en vormen een niet onbe
langrijk percentage van de exploitatie
rekening van de maatschappij.
Het is dus begrijpelijk, dat de heer
R. Zwolsman, de voorzitter van de
raad van beheer van de E.M.S. alles op
alles zal zetten om met het bestuur
van de „Westlandsche" tot overeen
stemming te komen. Lukt hem dit niet,
dan gaat het voor de E.M.S. donker
Weliswaar is het bezit van de E.M.S.
100 miljoen en zijn de opgenomen
hypotheken (nog) slechts 35 miljoen,
bij de bestaande situatie op de kapi
taalmarkt is het voor elk bedrijf
moeilijk tegen een redelijke rente (nu
7 procent) liquide middelen aan te
uitzien.
In feite kampt het Zwolsman-con-
cern met dezelfde moeilijkheden als
het. Rijk en de Gemeenten, zij het dat
een particuliere onderneming als de
E.M.S. natuurlijk veel kwetsbaarder is.
den geholpen.
Voor particu
de zaak uiteraard moeilijker. Minister
Bogaers, die zijn bouwprogramma in
gevaar ziet houdt niet voor niets zo
vast aan bepaalde eisen, zoals handha
ving van de aangekondigde huurverho-
„collectieve" voor-
In feite gaat het hier natuurlijk om
een syptoom van de reeds gesignaleer
de overbesteding. Het investeringsni
veau in ons land is te hoog. Ook de
regering zit met dit probleem. Zij moet
temporiseren en verlangt dat ook de
provincies, de gemeenten en de parti
culieren dit doen. Zo lang het investe
ringsniveau zo hoog blijft, zullen er
moeilijkheden op de kapitaalmarkt
Het is opmerkelijk, dat de gehele
bouwwereld met een tekort aan kapi
taal kampt. Zaterdag besloot de aan
deelhoudersvergadering van het Bouw
fonds Nederlandse Gemeenten, een
naamloze vennootschap, waarvan de
gemeenten de aandeelhouders zijn, het
aandelenkapitaal van ruim 4 miljoen
op 10 miljoen te brengen. Op deze
wijze kan het bouwfonds, dat uiteraard
ook met financieringsmocilijkheden te
kampen heeft aan nieuw kapitaal wor-
Proces ministers
start 17 augustus
moed maakt hij grappen. Wat kan ..Als je er nu mee uitscheidt, is alles
voor niets geweest. We zijn er zo. Nog
half uurtje." Jan gelooft er niet
hem gebeuren?
Het scheepje maakt meer snel
heid dan is geschat, 'n Kilometer
of twaalf, dertien, rekent de
onverstoorbare schipper Frans
Wemmenhove (60) uit. De tocht is
in Lobith met veel vertraging be
gonnen, maar die wordt snel inge
lopen. Als het zo doorgaat, zijn we
tussen half zes en zes uur in
Rotterdam.
Vos poseert voor de camera's van de
televisie. Allemaal publiciteit. Voor
hem, voor het door hem geconstrueerde
duikerpak, voor zijn Eerste Haarlemse
Onderwaterdienst. Eén van de camera
mensen is amateur-duiker. Hij kruipt
bij Vos in de kooi om hem onder water
te filmen. De sleepboot moet er lang
zaam voor gaan varen, maar niemand,
die daar om maant. Tijd genoeg!
Bij Culemborg gaat 's middags om
;n uur of twee de tv-ploeg van boord.
Met koffers vol opgewekte filmbeelden.
Er moet veel gebeuren wil er nu nog
wat fout gaan. Het zijn de woorden
van Vos. Nog is hij optimistisch over
de goede afloop, die collega-duikers
overigens betwijfelen.
Dan gebeurt het fatale, dat uren
later pas een voortijdig einde maakt
aan de tocht. Het urine-reservoir In
het pak van Vos raakt defect,
wordt kletsnat en spoedig daarna in en
in koud. Leerling-duiker Theo Brands,
die op de boeg de luchttoevoer regelt,
ziet, dat het gezicht van Vos steeds
bleker wordt. De aquanaut komt ook
vaker met zijn hoofd en schouders
even boven water. Theo zegt bezorgd:
„Hij krijgt last van de kou." Hij weet
nog niet van het mankement in de
uitrusting.
Er moet geholpen worden. Assistent
René Dech, oud-marineduiker, trekt
zijn pak aan en gaat de kooi in. Om de
bloedsomloop van Vos te stimuleren
trekt hij hem aan de schouders heen
en weer. Het lijkt te helpen. Vos geeft
daarna een nummertje schijnboksen on-
meer in. Diny heeft het voor de
veelste keer over een half uurtje. Hij
wordt boos. Hij raast en tiert. „Doet'ie
altijd", weet zijn vriendin uit ervaring.
En René Dech, laconiek: „Hij is nu in
zichzelf aan het praten. Geeft niks,
komt vanzelf wel weer in orde."
Intussen is Jan met zijn hoofd boven
water gekomen. Hij zit in elkaar en
heeft veel weg van een ter dood veroor
deelde, die op zijn executie zit te wach
ten. Dat loopt fout af. Hij moet eruit,
want zo haalt hij Rotterdam nooit.
Buiten kennis
Bij Lekkerkerk stappen van een mo
torbootje drie Rotterdamse persfotogra
fen op de sleper. Zij komen de aqua
naut even schieten. Jan doet wat zijn
plicht is. Hij duikt gehoorzaam.
„Haalt'ie het?" willen ze weten. Ieder
een houdt zich op de vlakte. Spoedig
krijgen ze het antwoord te zien. Even
voorbij de splitsing Hollandse IJs-
sel-Nieuwe Maas ontdekt René Dech,
dat Vos buiten kennis raakt. Hij
springt op de kooi en sjort hem met de
hulp van journalisten aan dek. Vos is
er slecht aan toe. Hij is even bewuste
loos, spreekt wartaal. Diny kust instui-
i stapel wollen
is ijzersterk, zeggen zijn assistenten.
Als de sleepboot onder de Van Brie-
nenoordbrug vaart, slaapt Vos al. Met
Diny aan zijn zijde. Maar de publiciteit
is genadeloos. Het schip is bijna voor
de Parkkade en Vos moet een perscon
ferentie over zijn tocht geven. Hij
wordt in zijn costuum van stemmig
blauw gehesen en krijgt een vuurrode
badhanddoek om zijn nek geslagen. Als
de sleper vastligt, wankelt hij naar de
railing. Er springt een man met een
fles bruine priklimonade aan boord.
Vos krijgt de fles in zijn handen ge
drukt op het moment, dat de fotogra
fen op de kant hun platen maken.
„Stunt"
De man-van-de-limonade heeft een
deel van de kosten van de tocht be
taald en die wil nu waar voor zijn
geld. Vos moet een slok uit dc fles
nemen. Hij durft niet te weigeren,
want de betaling voor de reclame op
het schip is nog niet geregeld. Hij zet
de fles aan de mond en spuwt het
bruine vocht snel uit. De limonadefabri
kant is dik tevreden, zo te zien. Hij
glundert over „zijn" stunt.
De fles blijft ook op tafel staan
tijdens de rommelige persconfe
rentie in Bellevue. Vos verkoopt
het goed. Hij draait er een aan
nemelijke punt aan. Natuurlijk was
het geen marteltocht! Het was een
proefreisje. Nog deze zomer wil hij
CalaisDover vice versa doen. In
zijn kooi en onder water. Dat
wordt pas het grote werk!
Aquanaut Vos vertelt over zijn ervarin
gen. Hij houdt vol, dat de marteltocht
een „oefenreisje" was voor de tocht onder
Het Kanaal.
Indianen verrast
uitgaven voor
zieningen.
Een huurverhoging immers betekent
voor de eigenaars van onroerend goed
niet alleen een vergoeding
gestegen exploitatie-kosten, maar ook
een verruiming van de liquide midde-
Onzeker
Het valt nog niet te zeggen, waar
moeilijkheden van de E.M.S. (en
andere ondernemingen met een tekort
aan financieringsmiddelen) op gaat uit
lopen. Een feit is, dat banken en
trekken. Zo heeft het bankiershuis Van
Lanschot in Den Bosch met ingang van
heden besloten beleggers in de gele
genheid te stellen een rekening te
openen tegen 6 procent, een percenta
ge, dat aanzienlijk hoger ligt dan bijv.
door de spaarbanken wordt verstrekt.
De vraag is echter of de behoefte aan
kapitaal niet zo groot is, dat de
beschikbare middelen in ons land zeer
ontoereikend zullen zijn. Een maatre
gel als de „Westlandsche" nu heeft
genomen, neemt men in de geld- en
kapitaalhandel niet gauw. Te grote
belangen staan er op het spel om te
hoog te spelen.
Ongetwijfeld zijn de moeilijkheden
op de kapitaalmarkt, waarvan de
„E.M.S." nu de dupe is, ook onderwerp
van gesprek tijdens het kabinetsbe
raad, dat vandaag is voortgezet en dat
de komende begroting voor 1967 betrof.
der water weg met zijn assistent als jonckheer, gouv
geduldige sparring partner.
Diny, de 22-jarige, platinablonde
vriendin van Vos, klimpt op haar
naaldhakjes over de cylinders met
lucht naar voren, een glas cognac In
haar hand. „Da's voor Jan", zegt ze,
terwijl ze het glas in de hand van
Theo Brands duwt. „Dat mot'ie toch
niet", waagt deze op te merken. Diny
wordt kwaad: „Jij mot je mond hou
den." Het glas gaat langs de boeg rich
ting kooi. Jan stelt de goede zorgen
niet op prijs. Nee. schudt hij heftig
met zijn verkrampte gezicht. Cognac
WILLEMSTAD/PARAMARIBO
Prinses Beatrix en prins Claus zijn zater
dagavond in Curagao aangekomen voor
een twaalfdaags bezoek aan de Neder
landse Antillen. Op het Albert Plexroan-
vliegveld bij Willemstad werden zij be
groet door de voornaamste Antilliaanse
autoriteiten onder wie premier dr.
Vos moet morele steun hebben. Diny,
met haar liefste stem in de telefoon:
„Jan, jongen, je moet je bewegen, je
moet niet stil blijven staan." Het ant
woord is een hoop gekraak.
Het boksen heeft effect. René Dech:de'^da^nog"
„Jan is op z'n dode punt. Daar moeten IOek
Dan gaat het gehet
slapen..." Sla- j bewoond. In
ir. N. Debrot, de
i Curasao en dc minister
van justitie.
Direkt nadat de hoge gasten het vlieg
tuig hadden verlaten speelde een muziek
corps van de politie twee coupletten
het Wilhelmus en het Antilliaanse
volkslied. Door het late uur v;
komst (kwart over elf plaatselijke tijd)
viel de publieke belangstelling wat te
gen, maar er was enorm gedrang en toen
de stoet zich op weg begaf naar het
gouvernementshuis waar de prinses
en prins gedurende hun verblijf in Cu
racao zullen logeren weerklonk ge-
applaus.
juich e
met een staatsdiner en "bloemenhulde
door honderden schoolkinderen. Zater
dagochtend werd voor de fotografen ge
poseerd en een foto met handtekeningen
uitgereikt aan alle militairen en politie
mensen. die tijdens het bezoek voor het
begeleidend escorte hadden gezorgd.
Prinses en prins hbben in de loop
»en onverwachts bllksembe-
het Bernharddorp, dat
Hij gaat
pen? „Waarom niet? Doen alle duikers
als ze moe zijn. Effe wegdoezelen."
Jan slaapt. Door het grauwe water is
te zien, dat zijn hoofd op de golfslag
langzaam heen en weer schudt. De
luidspreker houdt zich een poosje
Nog 22 kilometer naar Rotterdam.
Het eind komt in zicht. „Volhouden
Jan, toe schat, nog maar 'n klein stuk
je", fluistert Diny suikerzoet in de tele
foon. Maar Jan kan niet meer. Hij is
op. Hij wil eruit Diny wordt boos:
open brief hadden de
Indianen er hun teleurstelling
gesproken, dat Bernharddorp
buurt van Paramaribo) bij koninklijke
bezoeken steeds wordt gepasseerd, zowel
letterlijk als figuurlijk. Toen het prinse
lijk paar zaterdag op weg naar BUliton
het dorp voorbijreden, liet de prinses de
wagen stoppen. De Indianen waren bui
ten zichzelf van verbazing en vreugde.
Velen kwamen prinses en prins de hand
drukken.
Via radio en tv hebben de hoge gasten
zaterdag hun dank aan de Surinaamse
bevolkfng betuigd i ZMMBHBl
hartelijkheid. „Wij gaan met een dank-
i n 1 niet de eerste keer zin DJAKARTA Zeventien gevangen zit-
j' „«K-iir tendc Indonesische ministers onder wie!
dal ern ondorncminj wegons grbrok Soeb,nd,,0 IuUen voor „onafhankelijk-
aan financieringsmiddelen haar activi- heidsdag-17 augustus voor het gerecht;
telten tijdelijk of geheel moet stopzet-1 verschijnen. De procureur-generaal Soe- J
ten. gih Arto zou dit zaterdag gezegd hebben i
Blijkens een communiqué van de aan het legerblad Berita Joedha.
E.M.S. konden de bouwactiviteiten ook
onder druk van de ..Westlandsche" nog bweJreded^ °JedrecM door
worden voortgezet. „De hypotheekbank een civiele rechtbank dan wel het militai-
wil de situatie forceren", zegt dejre tribunaal dat al enkele leiders van del
E.M.S.-directie, „terwijl het in wezen mislukte staatsgreep van vorig jaar ter j
gaat om al meer dan anderhalf jaar
bestaande belangentegenstellingen."
Bovendien is de E.M.S. van mening,
dat de „Westlandsche" toegezegde hy
pothecaire leningen niet honoreert. Dit
gevoegd bij de eis van de „Westland
sche". dat de E.M.S. versneld moet
aflossen, wanneer panden, waarop hy
potheek werd verstrekt, worden ver
kocht. maakt het noodzakelijk dat er
onderhandeld wordt.
Harde zaak
De geld- en kapitaalhandel is een
harde zaak. Het bestuur van de „West
landsche" is verplicht op de door de
bank te verstrekken hypotheken de
hoogst mogelijke rente te vragen. Nu
het geld steeds maar duurder wordt,
moet natuurlijk zo snel mogelijk ge
tracht worden uitstaande hypotheken
binnen te krijgen om de binnenkomen
de gelden tegen een hogere rente weer
uit te zetten. De E.M.S. heeft nog vrij
goedkoop geld (tegen 5 pet.) van de
hypotheekbank en bovendien, aldus de
directie van de E.M.S.. een „paraplu
hypotheek-overeenkomst".
Dit houdt in, dat de E.M.S
hypotheek niet direct geheel behoeft
af te lossen, wanneer de betrokken on
roerende goederen worden verkocht
maar dat de expigrutie-maatschappij
dood heeft veroordeeld.
Te Bogor heeft president Soekarno met
zijn kernkabinet gesproken over het te
vormen nieuwe kabinet. Verwacht wordt
dat de samenstelling hiervan niet voor
het einde van deze maand zal worden
bekendgemaakt. Diverse kranten in de
hoofdstad hebben gepleit voor opneming
van oud-minister van financiën Soemitro
Djohodihardjo in het nieuwe kabinet.
Soemitro wordt beschouwd als de meest
vooraanstaande economische en finan
ciële deskundige van Indonesië. Hij
op hgt ogenblik in Koeala Loc
(Maleisië) en is in de afgeloj
jaren herhaaldelijk door Soebandrio
verrader uitgekreten omdat hij
overgelopen naar het andere
HET WEER IV EEROP4
ilslnkl regen
Londen onbew!
Amsterdam h. bew.
Brussel regen
Luxemburg half bew.
Parijs geh. bew.
Berlijn regen
.vlunchen motregen
Zürlcb regen
Genève regen
Athene onbew.
Barcelona .-w bew.
DOOR
baar hart van hier. De ontvangst heeft
onze verwachtingen ver overtroffen", zei
prinses Beatrix en prins Claus voegde er
in het Nederlands aan toe: „Ik voel mij
helemaal thuis in Suriname. Ik houd van
dit mooie land, ik houd van zijn mensen
Mis op zo indrukwekkende wijze hun
sympathie getoond hebben."
HYIANNIS PORT Joseph Kenne
dy .vader van wijlen president Kennedy,
ineeft gisteren tijdens het kijken naar de
televisie een hartaanval gekregen. De
77-jarige oud-ambassadeur werd geduren
de enkele uren in een zuurstoftent ge
plaatst. Het was de tweede maal dit jaar
dat hij een hartattack kreeg.
Prins Bernhard bracht zater
dag een bezoek aan het wereld
muziekconcours te Kerkrade. De
marswedstrijden in het Stedelijk
Sportpark in de voormiddag ver
regenden jammerlijk. Later op
de dag werd in de nieuwe sport
en muziekbal de lunch gebruikt.
Daarbij deed zich een aardig in
cident voor. De prins die voor
zijn verkoudheid een wodka had
besteld, kreeg deze opgediend
toen ieder reeds lang voorzien
was van zijn drankje want de
kelner die de gekoelde zoodka
uit de ijskast van de foyer-bar
moest halen, stuitte op zijn te
rugweg op politie en veiligheids
ambtenaren die de strenge op
dracht hadden niemand toe te
laten. Ten einde raad is de kel
ner op een zijdak gekropen en
via het kamerraam van de be
heerderswoning eindelijk in de
hal terecht gekomen.
Op deze foto neemt prins Bern
hard er zijn gemak van. Op de
voorgrond mr. dr. Ch. J. M. A.
van Rooy, commissaris der Ko
ningin.
DOOR ONDERMINISTER C. EGAS GEOPEND
Door een vriendelijke lezeres werd
belangstelling gevraagd hoe net met
onze Jeroen gaat.
Dank u, best
Maar veel verhaal zit er niet meer
in. Jeroen heeft zijn aanvankelijk ten tonele
vertederend poezeleven ietwat ge- loert,
wijzigd. Ze is nu een welvaartskat gezic
geworden en zomin als de welvaart open spalkt om me overtuigend
goed doet is het dagelijks schuldig aan te kijken.
daarna zich gaat afspelen. In een
snelle inspectietocht vind ik Jeroen
ergens. Haar vacht dikker, glanzende:
dan ooit. Breed op de heupen zittend
Ik geloof vast en zeker dat ze voor ik
jHÉ* ïrsdüjn met spleetogen
zodra ze mij in net
een welvaartskat gezichtsveld vermoedt, die ogen wijd Het musje gaat steeds zwakker ade-
.i. -ij.-, ljg, (enslotte ro.riooa j„ mijn
fatsoen van haar prooi af te komen.
Het ogenblik van vangen is de sport,
zoals een visser zoetjes wacht tot de
karper lui het aardappeldriehoekje
eindelijk ver genoeg besabeld heeft
en aan het slikken gaat
Maar mijn ochtendellende begint.
bakje voer en schoon water, eigen
lijk goed voor haar.
Steeds groter wordend, heeft ze de
speelsheid verloren en beweegt zich
gracieus en ijdel door Liet huis.
Jeroen en de
welvaart
stoelen uit,
en droomt...
Er is slechts één ding
Jeroen nog in actie komt. Altijd in de
vroege morgen, wanneer ik heel
voorzichtig het barre leven weer gen. Door ervaring wijzer, weet ik.
tracht binnen te glippen. Langzaam dat er nu ergens onaer een stoel,
aan, omzichtig de eerste uren van de achter een gordijn of in welke hoek Jeroen en
dag bekijkend, om dan als een dan ook een vogel zit te hijgen.
De eerste maal daciit ik niet anders
of het diertje was dood. Ik legde het
op een krant op tafe'.. paniekerig
roepend: „Wat nu", toen plotseling de
mus herleefde en weg vloog om met
een klap tegen het raam tc gaan en
nu helemaal buiten westen op de
vloer te smakken. Wat overigens, zo
bleek, ook overleefd kon worden.
Nu is de behandeling dan ook
•olkomen anders geworden. De mus
gelopen motor voort te stor- Prooi van Jeroen, gewoon van de lijk wat
blijft in de warme hand. één der
hulsgenoten preekt bestraffend tegen
_r sn ancjer haalt Liet kopje
;n theelepeltje. Ongeloof-
bewusteloze mus drinken
water met c
faalt, is me dierbaar.
En dan juist gebeurt het altijd.
Opeens is er een werveling in huls.
Iets dat van kamer tot kamer schiet.
Een gedruis, een stilte, een laaiende geen voedsel, waar nog zoveel werl
Een schijnbaar levenloos slap gev
et kraaloogjes, die niets zeggr
Maar als ik het bolletje in mijn ha....
voel, voel ik het kloppen van een
angstig hartje. Jeroen strijdt niet
Wat een geluk, dat ik hier nooit
mijn eerste E.H.B.O.-les behoef toe
passen: haal de bewusteloze het
kunstgebit uit de mond.
Veel groter zorg is er op te letten,
dat de mus niet de vleugels neem
in de g0rdijnen gaat zitten.
onrust...
De eerste keren verwonderde ik
alleen. Nu echter weet ik wat
Wanneer de vogel dus startbewe
gingen gaat maken, snelt de hele
familie mee naar het ba'lcon en wuift
i «ircusti. waai nog zuvcci wern tenslotte het mussekind na met vrien-
te verrichten is. Soms verdenk ik delirk verzoek nooit, maar dan ook
van opzetteCijk dat rare nooit terug te komen! Jeroen kijkt
panieklawaai te maken om met goed ons die dag verder niet aan. dat wel.
KERKRADE De openings
rede van de onderminister van
Cultuur, Recreatie en Maatschap
pelijk werk, de heer C. Egas, de
ingebruikstelling van de unieke
sport- en concerthal en een bril
jant galaconcert van het Am
sterdams Concertgebouw Orkest
o.l.v. Bernard Haitink vormden
een waardige opening van We
reldmuziekconcours 1966, tevens
lustrumconcours.
Een enthousiaste heer Egas sprak zijn
waardering uit over dit cultureel gebeu
ren pp wereldniveau, dat nu met het
nieuwe gebouw een permanente accom- kerkrade ontvangt dit jaar voor de
modatie heeft gekregen. De heer Egas i,'!J maa' als 'het ware de werold
sprak de hoop uit dat er elders in do.i blnncn de muren van naar stad. De
lande meer van dergelijke voorzienein- re.speetieve concoursen hebben steeds een
gen met mogelijkheden voor sport en stlj§e!1cie lÜn vertoond. In 1951 werd heel
cultuur kunnen worden getroffen. Hij voorzichtig begonnen
symfonie van Schubert; het eerste con
certo van Chopln waarbij als soliste
optrad de Argentijnse pianiste Martha
Argerich en tot slot de Vijfde Symfonie
van Beethoven.
Dit concert vormde in feite de vuur.
proef voor de door velen met spanning
afgewachte akoestische kwaliteiten van
de sport- en muziekhal. Nu, deze hal
heeft de vuurproef glansrijk doorstaan.
Ir. Peutz, die als akoestisch adviseur Is
opgetreden tijdens de bouw van de hal
zei na afloop dat hij het resultaat zeer
goed. bijna perfect achtte. Bernard Hal-
tink had zelf niets als lovende woorden
m.b.t. de akoestiek, daarbij niet eens in
aanmerking genomen dat deze hal pri
mair als porthal bedoeld is.
Geen tent
belangrijke bijdrage in het algemeen
streven van het departement naar demo
cratisering van de cultuur; hier in Kerk
rade wordt in een constructief beleid ten
aanzien van de amateurmuziek. harmonie
en fanfare een zeer goede bijdrage gele
verd aan de sociale spreiding der muziek
naast de teritoriale spreiding.
Hij wees voorts op de waarde van dit
muziekfestijn als ontmoetingplaats voor
mensen uit vele landen, hetgeen volgens
de bewindsman zeker ten goede zal
komen aan de vrede onder de mensen.
Dr. Ir. P. Wintgens had eerder in zijn
welkomstwoord, als voorzitter van het
stichtingsbestuur tot de talrijke autoritei
ten en genodigden, nog even gememo
reerd Lioe tijdens de vier voorgaande
concoursen het festijn plaats gevonden
heeft m een tent van zeildoek.
Als onderdeel van de openingsplechtig
heid werden door soldaten van het
garnizoen Maastricht de vlaggen gehesen
van de deelnemende landen; onderwijl
bracht de Bergkapel van de Domaniale
Mijn te Kerkrade het Nederlandse en
Israëlische volksGied ten gehore, dit laat
ste ter ere van het Israëlisch Nationaal
Jeugdorkest dat in 1962 voor de weede
maal de wisselprijs voor de winnaar van
het Wereldmuziekconcours, in haar bezit
kreeg.
Na het uitgebreide openlngsceremoni-
1954. 1958 en 1962 werd dit steeds beter,
het aantal deelnemers groter, de kwali
teit hoger cn ook de diversiteit naari
telkens toe. Maar de huisvesting bleef
een gehuurde tent.
Dat dit geïmproviseerde onderkomen
niet langer gehandhaafd kon worden was
een ieder duidelijk toen de tent in 1932
tijdens een concert gedeeltelijk ineen
stortte.
En nu. in 1966 staat er een geweldig,
imposant gebouw dat primair bedoeld is
als sportLial maar die eveneens afgestemd
is op concerten en daarvoor ook geschikt
gebleken is. De hal bidet tal van moge
lijkheden. De grote ruimte kan onder
verdeeld middels mechanisch verschuif-
bare wanden zodat zij gebruikt kan
worden voor kleinere culturele en spor
tieve ontmoetingen. Men spreekt reeds
van een uitvoering door de Weense
IJsrevue en van een interland judowed-
strijd in de naaste toekomst. Ér is een
arsenaal van mogelijkheden, uniek in het
op dit gebied zo slecht bedeelde Limburg
zodat aangenomen mag worden dat de
Roda.ial een voedingsbodem kan worden
voor sport en cultuur met vele perspec
tieven.
1 LEEUWARDEN De douane van
Harlingen heeft bij Kornwerderzand een
viskotter aangehouden, die met smokkel
waar onderweg was van Duitsland naar
eel kwim men tot het galaconcert door Volendam. Twee broers P. z!"(Z7) en j"z
ia 'i|n D, douane vond
aai levens net eerste concert werd In de een voorraad s Baretten ter „.nnrHo
nieuwe hal. Uitgevoerd werden de derde 110.000 gulden aan boord n het scLiip.
