New Walker City, dorado van feestneuzen -premier Drees dinsdag 80 jaar Het duurt nog tot 9 juli kameRi EK Adolf Hitler is mijn vader niet Studenten vieren een lustrum Tolbrug over Waal bij Tiel kost 30 miljoen 5 >4 ZATERDAG 2 JULI I960 (Van een verslaggevers) NEW WALKER CITY Die avond was het al een laaiend, loeiend feest nog voordat de klok het middernach telijk uur had aangegeven. De Fa bulous Twenties" begonnen te herle ven, in al hun glorie. De band vulde het rokerig zaaltje met wilde klan ken die zich vermengden met het ge zang van de bezoekers, van wie er velen de wijs niet meer konden hou den. Een meisje vroeg me fluisterend: Will you love me in December, as you did in May?, de song, die New Yorks beroemdste, ook beruchtste, maar ze ker vrolijkste burgemeester Jimmy Walker eens voor Broadway schreef. En een man bleef zeuren: Toe broe dertje, laten we er nog eentje nemen, eentje maar, straks staan we weer voor vijf jaar droog De Maskerade Commissie 1966 van het Utrechtsch Studenten Corps heeft gelijk gekregen twee weken lang is Utrecht een droomstad, een Dorado voor feestneuzen en een Kurort voor tobbers. AVOND Maar het is dat pas in de avonduren. Eerst nadat de duisternis is gevallen spoeden de feestneuzen en de tobbers zich naar de lokalen waar alleen maar plaats is voor vrolijkheid, voor muziek en zang. naar de met lichtreclames, schreeu wende en soms gedurfde aanplakbiljetten en vele vlaggetjes versierde keldertjes langs het water aan de Oude Gracht. Zo moet het ook in New York zijn ge weest in de jaren twintig, maar dan in het groot. In het New York van de po pulaire Jimmy Walker, de pretmaker, wiens naam eens over de gehele wereld is gegaan. week geblameerd. Niet zozeergint met „meneer de voorzit- met het debat over Van der Mo len hoewel ook dat begrijpe lijker heeft gemaakt waarom zoveel mensen hun heil bij Koekoek zoeken als wel met het afstemmen van het voorlees- verbod. Lange tijd was dat de strohalm waaraan de ijveraars voor popularisering van het par lement zich vastklampten. Die halm is hen nu uit de handen geslagen. De meerderheid heeft beslist, dat elk Kamerlid vrij blijft te praten zoals hij wil, als hij maar niet vloekt, beledigt en OUDE KUNST- EN ANTIEKBEURS Het zal wel beide zijn geweest. Zij pak ten'de zaak goed aan. De man, die Jim my Walker moest uitbeelden was gauw gevonden, Jean Philippe Nicolai, een vijfdejaars student in de medicijnen. Hij zou voor veertien dagen de macht van burgemeester jhr. mr. C. J. H. de Ranitz overnemen. Utrecht burgemeester over handigde hem officieel de sleutel. Er zijn Utrechtenaren die gelovén dat de over handiging echt was. dat Jimmy Walker inderdaad hun stad regeert. Zijn intocht deed niet onder voor die van de echte Jimmy in New York Serpentines en con fetti werden rijkelijk, over hem uitge- Walker" heette het spel,strooid. NAAM Glenn Miller Orkest, kwam uit Londen overgevlogen om te concerteren, enkele dagen achtereen, er was een sterrit van historische automobielen, er zijn sport wedstrijden, gala-avonden. Het is alle maal mooi, maar voor de burgerij haalt het niet bij de voorbije vrolijke jaren, „Jimm; dat uit vijftien inzendingen door het Utrechtsch Studenten Corps werd waardig gekeurd om de viering van het 66ste lustrum gestalte te geven. Jimmy Walker, die meer geschikt j Walker "city' die op het feestterrein herleven. OGEN Je zit in New Walker Tivoli en je ziet ze voor je. Je ziet ze in de dans en je hoort ze in het lied en in de muziek. De vrolijke jaren van weleer. Je ziet ze met de ogen dicht. Zo moet het ongeveer zijn geweest, toen de latere groten hun eerste wankele schreden op het pad van de Jimmy Walker, op de voorgrond i lichte pantalon, neemt bezit vc juichend New Walker City. lichte muze zetten. Wat een tijd voor tobbers en voor feestneuzen. Ongemerkt tikte de klok de tijd! weg. Kiss all the girls for me, speelde de band, ook een song, die de echte Jimmy eens schreef. Het meisje zei: Ach, waarom ook niel? En de man zeurdeToe broedertje, no? eentje 'met i dan, heus de allerlaatste, straks is 1 het afgelopen, dan moeten we weer vijf jaar wachten/ Het was half drie in de morgen. Maar Utrecht mocht veertien dagen lang geen Utrecht heten. Het werd New Walker City en het kreeg een New Wal ker City Central. De werven aan de Oude erden het centrum van de stad. dagen in de Domstad centraal staan, Daar kwam het feestterrein met hij en zijn tijd. galoze attracties" een music hall, dan- 1 cin^gs, véB bars. éh Speakeasies, zoals in die tijd van de drooglegging er tientallen in New York verrezen en een New Wal- j ker Tivoli. Op deuren, muren en reclame- i- zuilen werden biljetten geplakt met de opwekking: Win with Jimmy Walker, en. er werd een Mississippi-boot ingelegd romantische vaartochten door Wal- j REMEMBER... How sweet were the Twenties, mij merde de man. die er nog eentje wilde pakken. Ach ja. die „Roaring Twenties" vooral in New York, de meest interna tionale stad ter wereld, waar alle volken ker City's befaamde Canals. i te vinden. De „Roaring Twenties". I Die heren studenten toch, zeiden de Al Capone werd Men and Women's Clothes. Er, zijn bende de toon aangaven, Charley I werd. op het feestterrein, een filiaal ge-1 Chaplin opgang maakte met The Kid, I sticht van de First National City Bank.1 spannen hield, de jaren van de grote ar- die slechts aangenomen, tiesten. van de jazz. van de pin-up, de sportprestaties, de grote jaren van Mar- lène Dietrich ach. How sweet were the gay Twenties, en hoe abrupt eindig den zij met de beurskraoht van 1929, toen Wallstreet moest erkennen dat aan elke macht een einde komt. ZORGELOOS Wat boeide de studenten, de zorgeloze tijd? Het zou kunnen, want het is het recht van de jeugd het zorgeloze aan te hangen. Of was het de figuur van Jimmy Walker, de joviale, scholen en gebou wen openende, handtekeningen uitdelen de en veel handen drukkende burge meester? HOED Vijftienhonderd studenten vieren het lustrum van hun corps. Ze zijn voor het merendeel te herkennen aan het strohoedje, voorzien van een gekleurd lint en strikje, dat zij joyeus dragen, de een een tikkeltje nonchalant achterover, de ander een tikkeltje schuin. Een sneeuwwit strohoedje, dat op hun hoofd schijnt gekleefd. Zij verschijnen er mee bij alle feestelijkheden die rond het lus trum zijn opgebouwd, voor zover het dragen van een goed gesneden jacquet niet verplicht is gesteld. Het is veertien dagen feest in New Walker City en in een grote versohei- denheid. Om zo maar eens een greep te doen: The United States Third Air Force Band, een voortzetting van het fameuze STUTTGART Tilly Fleischer, thans mevrouw Grote, heeft gisteren in haar woonplaats Lahr verklaard dat de inhoud van het boek „Mijn vader Adolf Hitler" van a tot z verzinsel en leugen is. Volgens dit boek zou uit een verhouding tussen Tilly in 1936 Olympisch kampioene speerwerpen en Adolf Hitler een meisje geboren zijn, de thans 29-jarige Gisela Heuser, die in het boek aan het woord zou zijn. Mevrouw Grote verklaarde dat haar dochter Gisela uit haar inmiddels gescheiden huwelijk met dr. Fritz Heuser stamde. Zij zelf had nooit iets met Hitler van doen gehad buiten de officiële ontmoetingen. Het zogenaamde boek van haar dochter zou door een voor malige vriend van dit meisje, Philippe Mervyn, geschreven zijn. (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG Op 5 juli hoopt de oud-mi nister-president, dr. W. Drees. 80 jaar te wor den. Een gebeurtenis die waard is dat men er een ogenblik bij stil staat. Bij velen leeft bij in de herinnering als „Vader Drees". de man die in 1946 met zijn Noodwet Ouderdoms voorziening de grondslag legde voor de latere AOW-wetgeving. Van 1948 tot 1958 leidde hij drie kabinetten. In deze funktie is hij uitgegroeid tot een na tionale figuur. Zijn persoonlijkheid droeg daar in belangrijke mate toe bij. Als politicus was hij meer een samenbindende figuur dan een doctrinaire strijder. Toen de SDAP na de oor log haar program wijzigde en haar naam in PvdA veranderde, werd dr. Drees de verper soonlijking van dit nieuwe socialisme. De heer Drees heeft zich zijn leven lang het lot van de minder bedeelden aangetrokken. Zijn ver langen iets voor hen te doen bracht hem in de po litiek. Hij kwam uit een orthodox-hervormd mi lieu maar zijn belangstelling ging reeds op jeug dige leeftijd uit naar het socialisme. Toen hij nau welijks 18 jaar oud was sloot hij zich aan 'bij de SDAP. Stenograaf Zijn contact met de „grote" politiek dateert al uit 1907. In dat jaar verlaat de jonge Willem Drees zijn geboortestad Amsterdam en gaat naar Den Haag, waar hij Kamerstenograaf wordt. Zes jaar later wordt hij lid van de gemeente raad in de Residentie. Van 1919 tot 1933 dient hij Den Haag als wethouder. Aanvankelijk beheert hij de portefeuille van sociale za ken. In 1931 wordt de heer Drees wethouder van financiën en open bare werken. De verkiezingen van 1933 bren gen hem in de Tweede Kamer. Van 1919 tot 1940 heeft de nu 80-jarige bovendien deel uitge maakt van de Provinciale Staten van Zuid-Holland. kan een knappe kop zijn. maar z'n kerk zal hoogstwaarschijnlijk niet uitpuilen van de hoofdcommissies. Geen prediker Bovendien: een politicus is geen predikheer, behoort het althans niet te zijn. En 't is juist de jout van veel parlementariërs dat ze het wel trachten te wezen, niet in hun voor dracht maar in hun aanpak. Nu ts deze onbewuste voorliefde voor het domineesachtige iets wat bijna elke Nederlander typeert. De dominee heeft eeuwenlang ons geestesleven beheerst en is ook na het verdwijnen van de dominocratie z'n stempel op Het parlement heeft zich deze zijn verhaaltje maar keurig be- 'ilóei. en nog wordt een rechtgeaard Ne derlander met de witte das om de starre nek geboren. Gematigdheid en deftigheid staan aan weerskanten regelmatig onze aangeboren schil derachtigheid met geredeneer door te zagen" (Gerard Brom in zijn boek ..De dominee in onze litteratuur). Vandaar onze neiging tot dogmatis me. onze hang naar lering, onder wijzing. vermaning en moralisering. In dat opzicht is ons parlement inderdaad een echte volksvertegen woordiging. Nederlandse Kamerle den disscussiëren niet graag want ze hebben naar hun gevoel iets te zeg gen wat eigenlijk niet voor discussie vatbaar is. Ze verkondigen iets. ze brengen een boodschap en daarin zijn ze christelijk of onchristelijk levensgrote dominees. Vandaar hun voorkeur voor de monoloog, de preek, de toespraak. Het brengen van een boodsohap is een bar se rieuze zaak. Daar kan je je niet sprekend van aantekeningen en pun ten, laat staan improviserend van afmaken. Dat zet je oo papier, want hel is voor de eeuwigheid. Perfectionisme Hier komt een andere vaderlandse trek om de hoek kijken: de neiging tot perfectionisme. Geen cijfer, punt of komma mag worden vergeten. Kamerleden die uit het hoofd pra ten wekken de indruk het met de perfectie niet zo nauw te nemen, 't Is net of ze zich niet goed hebben voorbereid. Hen treft al gauw het verwijt van oppervlakkigheid: Het vreselijkste kwaad waaraan Neder landers (en Duitsers, van wie we minder verafstaan dan we zouden willen) zich kunnen bezondigen. Discussies en dialogen scherpen de gedachten. Monologen veronder stelen een gedwee luisterend, vooral niet tegensprekend gehoor (in de kerk mag je niel interrumperen). Vandaar dat het Nederlandse parle ment vaak zo vervelend is. Tot een echte discussie komt het daar meest al pas bij de replieken. Maar dan wordt ook niet van papier gespro ken. Dan blijkt de meest monotone opdreuner plotseling een redelijk tol goed improvisator. Hoe kan het ook andersa Al die voorlezers hebben, voordat ze Het Binnenhof betraden, soms jarenlang voor kiesverenigin gen gesproken. En dat deden ze heus niet per uitgeschreven speech. Het kan dus ook anders. Maar waarom dan toch dat veto over het voorlees- verbod? De meeste Kamerleden verscholen zich achter hel formalis tische argument dat zo'n bepaling geen zaak van orde is en dus niet in een reglement van orde thuis hoort. Waarin het dan wel thuis hoort maakte niemand duidelijk. Juist in een tijd dat iedereen zich zorgen maakt over de toenemende verwijdering tussen parlement en volk heeft de Tweede Kamer wel bewust de kans gemist om het parle ment minder perfectionistisch, min der zwaartillend, speelser en dus aantrekkelijker voor het publiek te maken. Voorlopig zal het wel blij ven wat het is: een kruising tussen een wetenschappelijk congres en een synode. HET PRINSENHOF - DELFT 23 juni t/m 13 juli 1966 Engelse voetballeider plotseling overleden LONDEN Jo Mears. een van de bekendste Engelse voetbalofficials die een zeer groot aandeel had in de organi satie van het wereldkampioenschap, is vrijdag plotseling overleden. Mears. die j vice-president van de Football Associa- i tion was. werd tijdens een verblijf in I Oslo op straat door een hartaanval ge- i troffen. Begaan met lot van minderbedeelden De oorlog maakt voorlopig een ein- s aan dc politieke werkzaamheden de heer Drees. Tot 1943 dent. Drie jaar later vormt hij zijn eerste kabinet. Eveneens in 1948 ver leent de Economische Hoogeschool te Rotterdam de heer Drees een ere doctoraat. De universiteit van Mary land in de V.S. kende hem in 1952 een eredoctoraat in de rechtswe tenschappen toe. Dr. Drees blijft premier tot decem ber 1958. Als dan het kabinet na meningsverschil met de Tweede blijft hij als gijzelaar in dc kampen Kamer over de belastingpolitiek ten levend begrip. De oud-premier heeft in het herstel van ons land na 1945 een groot aandeel gehad. Hij heeft zijn stempel op de na-oorlogse politiek gedrukt. Maar bovendien heeft hij als Kamerstenograaf de werk zaamheden van het parlement vanaf 1907 van dichtbij meegemaakt. Na men die velen slechts uit de geschie denis kennen zoals Kuyper, Loh- man, Troelstra, Nolens, Trcub en Houten zijn voor hem een De heer Drees heeft land en staat - volk grote diensten bewezen. ae ion- Nadi^n h«» d? <*n Biji zijn tachtigste verjaardag tactcommissie Illegaliteit. Ook maakt gr<M" decl van z«n ondervindingen past een oprechte gelukwens, dr. Drees deel nit van het College op sch™" gesteld. Achtereenvolgens Ook zijn die in politiek opzicht mening niet delen zullen dellijk weer akliet. Hij treedt onder ^?™ngln hcm tot ml™"ter andere op als voorzitter van de Poli tieke Contactcommissie en de Con i Vertrouwensmannen. ter Alles blijft dus bij het oude. Drie kwart van de Kamer zal z'n toespra ken van papier blijven opdreunen, toespraken met ellenlange hoofdzin zen en ingewikkelde bijzinnen, die even zovele moordaanslagen zijn op het concentratievermogen van de luisteraar. Toespraken waaraan nog de lucht van de studeerkamer hangt en waaruit elk greintje spontaniteit is verdwenen omdat er dagenlang aan geschaafd is. eerst door de spre ker zelf en daarna nog eens door zijn fractie, die precies wil weten wat spreker allemaal gaat zeg gen. Doorslagen van de speech wor den voor het debat in de fractiever gadering uitgedeeld, bestudeerd en besproken. Uitgekookte formule ringen worden nog uitgekookter gemaakt, met het gevolg dal veel fractieleden niet eens meer de moeite nemen nog te gaan luisteren als het verhaal in de Kamer wordt uitgesproken. Ze kennen het Aan de opleesellende wilde de Kamercommissie voor de parlemen taire werkwijze een eind maken met een bepaling, die op zichzelf al belachelijk bescheiden was: wel spieken, wel praten van aantekenin gen en punten, desnoods een uilge schreven speech als geheugensteun op het katheder, maar niet voorlezen, tenzij de voorzitter daartoe verlof geeft. Ongevaarlijker kan het niet. Maar de Kamreleden sleepten de meest gezochte argumenten aan om „nee te kunnen zeggen. Als er geinterrumpeerd wordt is het zo moeilijk daarna de draad van je be toog weer op te vatten als je niet alles opgeschreven hebt", zei iemand met meer choquerende dan ontwa penende eerlijkheid. Zo'n opmerking is een testimonium paupertatis, want een Kamerlid dat de draad van z'n verhaal niet kan hervinden door een simpele blik op een paar aan tekeningen, heeft de zaken wel op papier, maar niet in zijn hoofd. Juist omdat voorlezende Kamerleden alles opschrijven raken ze bij interrupties voor slag. Het antwoord staat im mers niet in de tekst van de rede. Dat geschreven toespraken verstar rend werken blijkt vooral bij inter rupties. Die kunnen een essentiële wending aanbrengen in een betoog. Maar bij de opdreuners blijft zo'n wending uit, omdat die nu eenmaal niet op papier staat en bij de noeste voorarbeid in de studeerkamer niet viel te voorzien. De christelijk-historische heer Kikkert (eenvoudig van afkomst maar deftig van stemgeluid) ge bruikte een ander argument. „Als een dominee z'n preek niet uit schrijft, ben ik er vast van overtuigd dat de man vroeg of laat gaat staan zwammen". Dat mag waar zijn, maar als kritiek op het parlementaire voorleesbod doet zo'n opmerking al heel weinig terzake. Dat verbod richtte zich niet tegen het uitschrij ven, maar tegen het voorlezen van redevoeringen. We hebben nog nooit een dominee meegemaakt, die z'n uitgeschreven preek van a tot z voorlas, met de ogen angstig aan het paDier gekluisterd zoals veel Kamer leden plegen te doen. Zo'n dominee TIEL _je mogelijkheid bestaat dat over vijf tot tien jaar twee kilometer ten oosten van de uit monding van het Amsterdam- Rijnkanaal in de Waal een tolbrug gebouwd wordt die 30 miljoen moet gaan kosten. interprovinciale verkeer, namelijk van Utrecht over Wijk bij Duurstede tot aan de Waal en vervolgens via Megen naar de Peel. Ook voor de scheepvaart zou het een oplossing betekenen. Het wordt steeds drukker op de Waal en de schepen kun nen steeds maar sneller varen. Nu al is het zo dat een snelvarende tanker reeds op anderhalve kilometer afstand een obstakel moet waarnemen om het te kun nen ontwijken. Uit de tolgelden kan men eer. behoor - lijke winst maken. Wanneer aflossingen op de leningen zijn afbetaald en onder- houds- en personeelskosten betaald zijn, zal men nog een bedrag over höuden. Het is nog onderwerp van studie of de tolgelden dan omlaag zullen gaan of dal men deze winst zal reserveren voor mo dernisering en verbreding van de brug voor het gedurend toenemende verkeer. Buurt wordt bewoners al te gekleurd UTRECHT De bewoners van de Hopakker, de Beliamvstraat en de Koekoekstraat in Utrecht hebben gisteren op verschillende manieren geprotesteerd tegen de volgens hen onrustbarende toeneming van het aantal souteneurs, tippelaarsters en in auto's rondrijdende „klanten" in bestuur hun buurt. Een groep toot gisteren van politie, w commissaris C. S. van Doesburg een se'- gemeentebesturen soort ultimatum kreeg voorgelegd: Deventer, Enschede, Hengelo Overijssel vraagt achtste medische faculteit levenservaring"; „Van mei tot 1 en „De vorming van het regeringsbe leid". zich hierbij ongetwijfeld van harte kunnen aansluiten. DEN HAAG Het provinciaal Overijssel heeft van de minister van onderwijs en wetenschap- de buurtbewoners I Pen bijzondere aandacht gevraagd het hoofdbu-eau j v?or vestiging van een achtste me- waarnemend hoofd - j faculteit in de provincie Overljs- Almelo, Zwolle een einde aan steunen het provinciaal bestuur hier bij. Gezamenlijk is het beraad geopend De heer Van Doesburg vcizekerde over verdere stappen in deze aangele- -genheid. Het provinciaal bestuur vindt dat er voor een achtste medische faculteit in Overijssel aantrekkelijke mogelijkhe den zijn. Daarnaast oordeelt het dat het zeer gewenst en noodzakelijk is dat het oosten van het land meer dan tot nu toe het geval was, deel heeft aan de spreiding van het hoger onderwijs en aan de wetenschappelijke, maatschap pelijke en culturele uitstraling die daar- uitgaat. Of een medische faculteit verbonden moet worden aan een reeds bestaande ig van hoger onderwijs of dat 'n faculteit onafhankelijk daarvan zou kunnen worden opgericht. Overijs- de delegatie, dat de politie do zaak zou aanpakken en dat gebeurde gisteravond om negen uur dan ook, hetgeen in de buurt nogal wat beroe ring teweeg bracht. Tien dames kre gen een bekeuring wegens overtre ding van het tippelverbod, een man en een vrouw zijn wegens schennis van de openbare eerbaarheid naar het bureau gebracht en tientallen ver ontwaardigde bewoners van de tegen hun wil steeds rosser wordende buurt moesten tot kalmte worden ge maand. Om twaalf uur kwamen weer hon- j instelling derd mensen naar buiten, maar ook, zij zijn, zoals de politie het uitdrukte „met zachte drang weer in hun hui-jsel kan en wil in belSrmogelijkhedMr zen gewerkt".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 5