Verjaardag
vieren
Mutti is
prettige
gast aan
onze
kusten
Meisjes-dienstplicht
blijft in discussie
Wees zuinig op
uw energie
BLAD ZIJ
EVEN
TIPPEN
dialoog dialoog dialo
ZATERDAG 2 JULI 1966
Zij heeft er vijfhonderd
kilometer voor over om drie
dagen aan zee te zijn, aan
ónze kust wel te verstaan.
Het is de jonge Duitse moe
der die haar man vrij
dagsavonds, soms 's nachts,
het gezin laat vervoeren. De
wegen naar de kust tonen het
beeld van overwegend Duit
se wagens die het vrije week
end tegemoet gaan. Zondags
avonds of 's maandags reist
pappa terug naar zijn werk
in Duitsland. Moeder blijft
hier met de kinderen. „Daar
in is ze flinker dan de Hol
landse vrouw" zei ons een
beheerder van een ANWB-
vakantieoord. „Vijftien jaar
geleden kwamen ze binnen
druppelen, de Duitse gasten,
en de stroom laat niet af."
tc, fruit en vooral: boter. Toch
smijt xe niet met geld, nu wij
niet langer een goedkoopte-ei-
land zijn voor onze buren- Zo'n
vier jaar geleden spaarde Mutti
de flessen en potten van een
week kamperen op; ging ze naar
huis dan kocht ze van het statie
geld chocolade, koffie en boter
om mee naar huis te nemen.
Vader zet over het algemeen
de tent op, Mutti past op de kin
deren en zet koffie. Wil de
Fransman zijn vrouw als maitres-
se, de Engelsman als nurse, de
Amerikaan als sugar-darling. de
helft van de Duitse mannen
roept „Mutti" naar hun vrou
wen. Hij is een strenge vader
die de kleuters drilt en com
mandeert. „De liefde tot zijn
vrouw gaat door zijn kinderen",
zegt Hans-Georg von Studnitz in
zijn geschrift „Glanz und keine
Gloria" (Seewald Verlag, Stutt
gart). „Hij schaart zich in hun
het moederschap
Prof. Muntendam reageert ■tmr
Nog steeds is de arbeidsdienstplicht voor meisjes een heet ^t2i^bred"rte'«ifeterên lDan
hangijzer. Voor- en nadelen worden opgesomd en vergelij- had Kn jndru)c gekregen van
kingen met andere landen gemaakt. Dit vonden we in „Me- de sympathiebetuigingen uit „onze
disch Contact" nr. 16 (het officieel orgaan van de Koninklij- tww^Tom^e'Srtelfe^telewrn
ke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Genees-
kunst) een ingezonden stuk van mevrouw E. M. A. Vriesen-
dorp-de Clercq te Heemstede:
Prof. Muntendam heeft ter ver
dediging van zijn voorstel gezegd,
dat elders in Europa, onder andere
in Zwitserland, reeds jaren een
dergelijke dienstpicht bestaat. Dit
is eetater onjuist. Inderdaad zijn
ge jongens, maar ik zou deze twee
soorten van dienstplicht absoluut - -
met elkaar willen vergelijken, tendam, die overigens niet verder
eindexamenkandidaten
MMS die dit jaar dit onderwerp
voor haar opstel kozen. Ik zou
haar voorts willen verwijzen naar
de uitspraak van de directeuren
van de Amsterdamse ziekenhuizen
in hun vergadering van 25 maart
jl.", aldus nog altijd prof. P. Mun-
ons daartoe binnenkort te andere
de dertiger jaren af geregeld land behoefte aan jonge vrouwen plotse in de gelegenheid te zijn"
deze die later in de maatschappij een
Dit is ech- leidende functie kunnen bekleden,
i op heden niet gebeurd Wél ook al trouwen zij later"
Voeding, verkeer, de kinderen, de
internationale politiek.hun pro*n ®fn >n
f,"™ i. probleem. «g-g-,,
werd tijdens de oorlogsjaren
arbeidsdienstplicht voor werk in
de landbouw ingesteld,
dienst Is nu vrijwillig
neert betrekkelijk goed.
wijst zij op de zware taak
verpleegsters, die ongeschoolde jon-
Deze geren leiding moeten geven
functlo-
«icucii f ziet, de knup--' is in het hoen-
Verder dei*"* gegooid en prof. Munten
dam is niet van zins de verschrikte
gemoederen te sussen. Uiteindelijk
zal de regering het laatste woord
wel moeten spreken.
Gehuwden
dit ja:
Duitse vrouw probeert Neder
lands te spreken, velen hebben
een woordenboekje bij zich. Ze
zijn trots als ze de woorden
„kwartje" en „dubbeltje" goed
kunnen uitspreken. Ze vragen,
als kleine Sabinchen of Karl
Heinz lastig is bij de Hollandse
buren, „ze toch vooral
Als oplossing wil zij het inscha
kelen van gehuwde vrouwen waar
van de kinderen de deur al uit
zijn. dus: part time diensten. „De
organisatie hiervan kost natuurlijk
extra werk maar loont de moeite.
Zowel de verplMttartchUnrni irt-
die vergadering dezelfde bezwaren len hiermee zijn gebaat als de
werden geuit die hier door mcj - v— k"
mr. drs. J. J. Marsman. Consulente
voor de Arbeidsvoorziening^
het ministerie
februari vt
vergadering
van de Bond van
Zwitserse vrouwenverenigingen is
de kwestie die prof. Muntendam
naar voren brengt ook daar uitvoe
rig besproken. Het blijkt dat :-
zelf. Voor hen kan dit
zegen zijn, en: hoe
groot is ook niet het reservoir i
Klant via de
secretaresse
ZEG. bestaat het dat een moe
der zo van haar kind houdt
dat ze het als het ware dood-
knijpt?" schrijft een brie f.'riendin.
„Je weet. je hebt van die moeders
die op het leven van hun kind
zo'n beslag '.eggen dat het kind
zelf zich niet ontplooit. Je weet
ook dat ik tot nu toe maar één
kind heb, er inderdaad veel mee
optrek, voorlezen, naar de dier
gaarde. brengen en halen naar en
van de kleuterschool is dat te
veel?"
,.U spreekt van kleding, alles
kan gedragen worden mits de da
me in kwestie weet wat zij dragen
kan. maar ziet u niet een grens
voor hen die zich als christenen
willen onderscheiden?"
,.U hebt het over ijdelheid die
men soms zelf niet herkent, b.v.
netjes voor de dag willen komen
en niet beseffen dat dat zg. sobere
en propere ook ijdelheid is
goed. maar hoe weet je dan ooit of
je bv. niet verborgen trots bent als
je met je ganse hart de medemens
dient?"
Als ik deze vrager
ie. en i'k open de volger
wd
Volksgezondheid destijds
Sociale Zaken oud-verpleegsters die deze gelegen- hotelconcern. Dat concern heeft
i die ook i
vrouwenverenr-
heid graag zouden aangrijpen. Zij
pleit voor honorering van vrijwilli
ge hulp. al mag een beetje Idea-
sturen". Tijdens een strandwan- te vinden
deling groeten ze vriendelijk en asm "*rn
aeung groeien ze vnenaer.jK en ter ïenilml van dit tekort alleen
bespreken de kinderproblemen £je vrouwelijke medische studen-
gingen zijn besproken. Het voorstel lj*m® in de beloning wel mee wor-
van prof Muntendam is voortgeko- i—i—* kii
men uit zijn pogen een oplossing
te vinden voor het grote tekort
aan verplegenden. Wilde hij eerst
die internationaal zijn. En vrij- ten
plichte stage laten lo-
"n-nii' cIub opgericht met allerlei
ïrr iiiiontspanning voor de leden als
daar zijn modeshows, we&strij-
den om vaak kostbare prijzen,
vrouwen in lunches en reizen.
Die hofmakerij heeft uiter
aard een commercieel tintje.
■or. Muntendam antwoordt de- u;. .,r,.f„rf.n h»*4t h
ingezonden stukkenschrijMer
erzorgende beroepen.
Prof. Muntendam antwoordt de-
.w. ww. verplichte s
dagavond komt Vati, de kinderen pen als verpleeghuiin de zieken-
hebben zo'n heimwee.- Als Vati huizen, nu meent hij dat
„hoewel het niet ^jn gewoonte is toekomst Ml het concern
in deze rubriek mijn standpunt Want het ts de bedoeling, dat
geven of van gedachten te haar chefs: directeurs, procura-
gende brief:
„Ha. ik bcii benieuwd waarover
je de volgende keer zult schrij
ven!", moet ik wel even gniffelen.
Ik ben zelf ook benieuwd! Soms
weet ik het al dagen, soms weet ik
aet nog niet eens als ik begin. Dan
hèb ik het op vrijdag geweten en
de mooiste volzinnen zijn in een
prachtige samenvatting voor mijn
geestesoog verschenen. Maar toen
was ik net aan het afwassen en
iaar ik niet de ganse dag potlood
en papier bij me draag is de
grootse gedachte vervlogen. Trou-
Veel jonge Duitse moeders
went hem met slagroom, taart, dikke" (Erhard), de
is ingehaald, brengt hij fruit en plichte arbeidsdienst
lekkers naar de Nederlandse va- meisies noodzakelijk 1S Heiwerk "teen
alle wisselen". In Medisch Contact i
kantie-buren, speelt een potje als bii zieken
Wo„i. ™r rf. VivrWen en verast een bepaalde instelling
bereidheid om de naaste te helpen.
verheerlijken". Blijft het huwe- aardappels met zuurkool, var- selier Erich Mende
lijk kinderloos, dan wordt hij kensvlees, jenever
de enige zoon van zijn vi
die hem „Vati" noemt. Ze
jeu de boule met de kinderen
informeert wat „fünf" is in het
Nederlands.
bier,
„veel bier, met kratjes tege
lijk" zei de kampbeheerder, De welvaart geeft haar een on-
122 liter per hoofd van de bevol- gekend aanbod op de markt;
Rijen dik
king zeggen de cijfers. Geen sinds kort kan zij zich abonne-
wonder dat de Duitse man dik is
en dat de belasting op koffie de dat door
minst populaire heffing in
Duitsland is. „Thee is alleen voor
zieken" zei een blond
huisvrouwtje uit Kassei die niet
kon begrijpen dat wij Nederlan
ders daarmee de dag beginnen. Gescheiden
een consumentenblad
staat werd
uitgegeven. Het blad „Der Test"
licht haar in over allerlei zaken,
nieuws voor de huisvrou-
n tips ontbreken niet.
Moeder, de Duitse moeder dan,
vraagt gedurende de vakantie
opa en oma ook op visite, ze laat
Van het bericht uit Duitse boe
zem, dat het Duitse toeristenbe
zoek terug zou lopen na de tien
de maart, trekt ze zich niets aan.
Als de Berlijnse opstand gevierd
Deze instelling kan men iemand
niet opdringen. Wanneer derge
lijke hulp met tegenzin wordt ge
boden, heeft niemand daar iets aan.
Welke leeftijd?
Op welke leeftijd denkt i
Direct nadat zij niet meer leer
plichtig zijn of pas tussen de 18 en
20 jaar? In het eerste geval acht ik
d» leeftijd veel te jong. In het
tweede geval zullen vooral die
door deze maatregel
zijn standpunt; Prof. aanbeveling
bejaarden Muntendam sprak niet over
Zwitserland, wél „dat ik hot onver
antwoord vind indien de regering
stamgasten worden in de hotels
amwoora vma .nn.en ne re8er.nli h<"> concern, De rneiejM
gezien de te verwachten grote betalen wel hun eigen rets, per
onderzoek onderwerkt. In deze 2
dat deze aangelegenheid die mevr. gemiddelde
Vriesendorp blijkbaar zo ter harte Staten.
charter-vliegtuig.
hen naar Zuid-Duits-
ïand geweest voor de winter
sport. Dit soort filantropie werpt
vruchten af: naar verlui
de gemiddelde bezetting
'la
Verenigde
i er op
maandag en dinsdag post kwam.
wist ik weer niets. En als dan het
moment komt van schrijven, ben
ik helemaal blanco, net als iemand
op een examen die het thuis nog
wist maar alles opeens kwijt is op
ogenblil
ellendig moment, i
bij het stukje in de krant heb ja
Moederstaat
De Bondsrepubliek is een moe
derstaat, beweert Hans-Georg.
Moeder neemt de plaats in van
de Duitse „muizen'"
Erger dan consumenten-proble
men is het feit dat de beide
Duitslanden nog altijd geschei
den zijn. Langs een 1387 km lan-
voor een extra lang weekend. On
ze bakkers moeten extra bakken,
de slagers vullen ijlings hun
bepaalde studie te beginnen.
Voor hen betekent dienstplicht
uitstel van hun studie of be-
het Hof in Beieren staan honderden
Derde Rijk en van ^Frau. Doktor, wachttorens, tankvallen, ■prikkel-
uit de Weirta>-reJMblitfW. Jpe| Jdraadversperréigêh fnfrnijftenvel-
Bondsrepubliek is geen matriar- den. Slechts vijf van de 175 door-
chaat en moeder is geen ma- gaande wegen zijn overgangen
trone maar ze beheerst de van West-Duitsland naar de Sow-
levensstijl van onze oosterbu- jetzone- Oude mensen mogen nog
ren. Vrouwen stepden voor „de wel van de Sowjet-zone naar de
oude" (Adenauer), en voor „de Bondsrepubliek, voor jonge
mensen die nog in het produk-
tie-apparaat zijn ingeschakeld, is
dit verboden. Op 17 juni 1953
kwamen de Oost-Berlijners en
de Oostzone-bewoners in opstand
tegen het rode regime in au
gustus 1961 werd Berlijn in
tweeën gedeeld door een muur
van vijftig kilometer lengte.
Unisex
Zo gaat het ook in Duitsland
toe: jongens kopen bloesjes met
bloemetjes en dragen het haar
lang, meisjes dragen jongenstrui-
genblik zelve. Dat is altijd
lendig moment, en met name
;t stukie in de krant heb je
he't gevoel of je iets heel kostbaars
hebt verloren. Je kunt er niet bij,
het is altijd nèt om de hoek van
het grijpbare, die indringende zin.
dat samenbindende woora, dat sig
naal, die gedachte.
Gelukkig leer ie ook daarmee te
leven; niet te zitten wachten on de
grootse zin, maar aan het werk te
gaan. Onder het schrijven, raar
maar waar. schikken zich de ge
dachten op een riitje- Net als bij
tekenen en schilderen (en mis
schien ook bij componeren en bij
lie mijmerende handelingen die
men muzikaal mediteren noemt,
maar die zijn te hoog voor mijt
krijg je pas aldoendt
Imago
In
land
Jacqueline met rok
A voorpand 1 x knip
pen dubbele stof
B rug 1 x knippen aan
de stofvouw
C mouw 1 x knippen
dubbele stof
Carmen met rimpelrok
A voorpand 1 x knippen dubbele stof
B rug 1 x knippen aan de stofvouw
C kraag 1 x knippen aan de stofvouw en 1 x knippen schuin
dubbele stof naad M.A.
Voor rok knippen 2 of 3 x de rokhoogte van de stofbreedte en
deze aan het bovenlijfje rimpelen.
Bij
i kantoren verkrijgbaar:
i t/ro 38 éénmaal
8.50
een vijfbladig patronenset maten
kopen, verder kijken
mapje met uitleg en patronen rokken, pantalons,
avondkleding Jf®
supplement elk 35 modellen nrs. 2, 3, 4. 6 en 7 per stuk 1,45
0 kinderpatroon met uitleg' leeftijd van uw kind is maat 4,—
garderobe teenager-popjes 1.75
Geet bii bestelling de maat op! Ontvangst na storting op giro
39639 t.n.v. Dagblad De Rotterdammer te Rotterdam. Op het
strookje afd Service, dan wel na betaling bq het bureau v. d. blad
eigen
Duitse zich eveneens goede con
tacten te leggen en zo een nieu
we imago van haar land te bou
wen. In Keulen ontvangen vijftig
Duitse gezinnen buitenlandse toe
risten. Ze zijn ware ambassa
deurs van hun land en dr. Zankl.
Keulens VVV directeur, hoopt nu
maar dat de buitenlandse gast
zich niet alleen de bezienswaardi
ge gebouwen zal herinneren,
maar ook de gastvrijheid.
VVV heeft er adviseuses voor ai-
ieenreizende dames: zij organise-
winkeltrips, waar een goede
Aardbeiendroom
Roer twee
twee lepels suiker schuimig,
voeg een theelepel maize na en
kwart liter melk toe met een
vanillestokje. Verwarm dit
mengsel au bain irvarie tot het
gebonden is.
Laat de vla afkoelen en schep
er een achtste liter gezoete, stijf
De geslagen room met driehonderd
gram gewassen aardbeien door
heen. Hak vijftig gr. hazelnoten
fijn en meng deze met twee
lange pantalons. Een hostesses rijkelijk
Duitse journaliste vroeg zich af:
krijgen we een soort unisex, nu
je wel drie maal moet kijken om
te zien of je een jongen of een
meisje voor je hebt? Dreigt een
derde geslacht? „Stel je gerust,
lieve Sibylie" antwoordt Hans
Huffzky haar in een hoofdartikel
in het Duitse vrouwenblad „Pe
tra": weet je, we hebben zesdui
zend jaar patriarchaat gehad. De
vrouw werd overheerst, de man
heerste. Geen wonder dat de
vrouw rebelleert: Van de over
dreven vertoning van haar licha
melijke kwaliteiten komt het nu
tot een exces". Geen blonde Gret-
chen meer, maar tien miljoen
vrouwen die in het arbeidsproces
zijn opgenomen, zakelijk gekleed
met gladde kapsels. Ze wordt an
ders beoordeeld: niet langer:
wat geeft ze te zien, maar: wat
kan ze?
Wrevel
De Duitse toeristen zijn in ons
land niet overal warm verwel
komd, integendeel. De Duitse Va-
ti's waren ook niet al te kies:
met een auto op een smal duin
pad rijden dat voor auto's verbo
den is, kon misschien 25 jaar ge
leden wél in ons land. nu wekt
het terecht wrevel. Wij kunnen
niet vergeten wat velen van onze
landgenoten is aangedaan. Jonge
Duitse moeders bevolken onze
kuststreek van Pasen tot laat in
de herfst. Zij pogen voorzichtig
die kloof te overbruggen. Zij no
digt Nederlandse gezinnen bij
zich thuis en legt een goed con
tact met de bevolking. De jonge
Geen zin om aardappelen Ie ko
ken? Geef een lekker soepje, mei
daarnaast bonenspecialiteilReken
per persoon 1 sneclje geroosterd
brood. Besmeer dit met mosterd en
leg hierop een lepel gare witte bo
nen (eventueel met iets tomatenketcb
up gemengd). Hierop komt ten
slotte een plak jonge kaas. Plaats de
sneetjes onder de grill of bovenin
een hete, voorverwarmde oven tot de
kaas gesmolten, maar niet bruin is.
Warm opdienen en bestrooien met
iets paprikapoeder,
ater van Keulen" door de compöteschaalljes, besprenkel
gebruikt dit met marasquin en giet er
tenslotte de aardbeienroomvla
over. Serveer de vla heel koud.
vordt om de gasten te besproei
en. Zo poogt de Duitse vrouw,
gast of gastvrouw, een visite
kaartje te zijn voor haar land.
't Is maar dat u het weet: lig- karweitje, wat u zittend kunt
gen vergt de minste kracht van doen, strijken, schoenen of koper
het lichaam. Zitten dertig pro- poetsen, misschien afwassen en
eierdooiers met cent meer dan liggen, staan acht afdrogen, aardappelschillen helpt
en dertig procent meer dan lig- al weer een beetje. De aanschaf
gen, en lopen tweehonderd en ne- van een hoge keukenkruk is be-
gentig procent meer dan liggen, paald geen luxe. Draaft u heen
De trap op lopen kost u 1336 pet. ™>er fkar
meer dan liggen, en die trap af douche-cel naar balkon?
kost 372 pet. meer kracht dan Overweeg eens uw bewegingen
liggen. Het is de moeite waard en gangen, en kijk of er niet wat
die cijfertjes in ons achterhoofd minder gelopen kan worden door
te prenten. in één keer meer mee te nemen,
of karweitjes in de keuken op te
Woont u vierhoog op een flat sparen. Stel uw meubels en ge
en speelt de kleuter voor het bruiksvoorwerpen zo op. dat u zo
eerst buiten deze zomer? Dat is weinig mogelijk hoeft te lopen,
dan: trap af. om een neus te snui- Ziet u kans, om als de kinderen
ten, trap op om de kousen te naar school zijn, tegelijk met
gaan stoppen, trap af met het kleuter of baby een middagdutje
driewielertje, trap op... enzo- te doen. met een kussen onder de
oorts. Dat verklaart ook uw voeten (jawel!) dan rust
houden aardbeien.
i paar achterge- geeuwhonger
niet zuinig te zijn met eten! Dat ken.
hoeft echt uit dan een halfuurtje theedrin-
ies, de gasten hadden allemaal
een feestelijk jurkje aan en het
feest was aan de gang! Een
toespraakje bij het aanbieden
van „Abraham" en het voorle
zen van de daarbij behorende
oorkonde, het opspelden van de ien (onze jongste
Feestelijk
Nu de tinderen groter 1
Deze week ontvingen
wij weer een flink aantal
gezellige brieven, zodat
wij maar gauw zullen be
ginnen. Allereerst de brief
van een wat oudere leze
res, mevr. J. H. te dHdie
haar jeugd in Friesland
doorbracht.
Op onze verjaardag kregen
wij een stuk koek met een lin
tje vastgebonden op de linker
arm, zodat iedereen kon zien
dat je die dag jarig was. Grote
cadeaus kregen wij nooit, maar
je was toch blij hoor Toen ik
zelf moeder was, was mijn ver
jaardag «Itijd een groot feest.
De kinderen waren vroeg op,
tllemaal met een geschenkje en
's avonds mochten ze langer op
blijven, dan zongen we met el-
ka sr. Mijn man had een trek-
harmonica; het was echt feest
zo'n dag. Hoe ouder ik word,
hoe drukker mijn verjaardag is
geworden, de kinderen ge
trouwd. kleinkinderen. Ieder-
ïen heeft wat voor oma. dan
word je stil van al die zegenin
gen. Als de kleinkinderen dan
limonade met een gebakje krij
gen genieten ze hoor en de gro
ten genieten mee. Eén ding ont
breekt er bij, 't zingen gaat er
uit. Dat komt denk ik door de
radio en *v. Dat vinden mijn
nan en Ik wel jammer..."
Versierd
„Enkele iaTen geleden, toen
nijn vader nog leefde, vierde
.lij zijn verjaardag in het zie
kenhuis". schrijft mevr. C. P. te
D. „Gelukkig was hij aan de
becerende hand en besefte alles
goed. Wat hadden ze het leuk
voor hem gemaakt. Hij lag al
leen op een kamertje, maar de
zusters hadden alles versierd.
Een bloem in het knoopsgat
van zyn pyama en op de sprei
allemaal kleine bosjes bloemen
vastgehecht. Het was werkelijk
fantastisch met nog een vaas
met grote bloemen op het
kastje. Toen ik bij hem kwam
zei hij wel zes keer: „Hoe vind
je dat nou, allemaal voor mij."
Wat was hij er verguld mee
misschien ook omdat er verder
geen familie was. Als ik er aan
versierselen die bij het „ridde-
jaar) zijn de verjaardagen
aan het „grote-mcnscnver-
jaardagen" worden", schrijft
movr. J. B. to P. „Op
mevr. J. B. te P. „Op de ver
jaardag zelf de familie en een
keuze-menu. Wel gezellig
toch al gezellige sfeer,
wezigen hebben bijna iets ten
beste gegeven, waardoor het
wel laat werd! Bij het verjaar- L_
dagsgeschenk kreeg de jarige niet zo feestelijk als toen
nog een aantal kleurenfoto's als klein waren. Ik herinner
nerinnering aangeboden Kan
dit misschien ai
dachte brengen
eens bijzonder te gedenken?
Zij zullen er geen spijt van
hebben!"
de
Dankbaar
.-jaardagen van toen de kinde-
op de ge- ren klein waren als ets heel
die dag ook feestelijks, 'k Moest patat bak-
ken. er waren vriendjes er
vriendinnetjes, er waren vro
lijke spelletjes en leuke
geschenkjes. Ik hing dan een
groot touw in de kamer, van
gordijnrail tot gordijnrail, daar-
ian hing ik wijnballen. lollies,
drojïveters^ kauwgum enz. Dan
kinderen c"an
terugdenk, ben ik nog dank
baar dat de zusters dit voor
hem gedaan hebben en wat
kun je een mens ondanks alle
narigheid met een kleinigheid
vaak blij maken..."
Abraham
.Over net onderwerp „ver-
iaardag-vieren" schoot mij
plotseling een leuke gebeurte
nis te binnen", schrijft mej. X.
IJ. te Z. „Dat was toen een van
ons, allen ongetrouwd, vijftig
jaar werd en ter gelegenreid
•laarvan een etentje aanbood
voorafgegaan door een en an
der. Het werd een leuke avond
Al was het gewoon aan huis. er
was overal aan gedacht. Zoals
aan de feestcorsage, die alle
gasten kregen opgespeld bij
aankomst. Er waren bloemstuk-
brengen. zo zonder het ver-
trouwde van thuis; maar wat
mede-patiënten en zusters dan
Kinderen
Mej. I. B. te P., die in een
kinderdagverblijf werkt, schreef
ons hoe de kleintjes (van
vier tot tien jaar) de ver
jaardag van hun directrice vier
den. „De iongsten hebben we
in maillots gestoken en ver-
Kleed als kabouters r~
tje laten opvoeren. De zaal was
jarige „versieren versierd met ballonnen, slingers.
j1.1serpentines c d. Gezongen dat
we hebben, om beurten speel
den we accordeon, dat was de
begeleiding. Er werd tusscn-
■jaardag die ik nooit door snoep en limonade rondge-
il. was de verjaardag de?ld- en oen de kinderen naar
eek in het sanato- ,1UIS gmgen kregen ze een zak-
"tn crêpepapier gemaakt
vat ;noep en een zuurstok
maakt hen dubbel dankbaar, le
zen wij de brief van mej. A. K.
te JH.
Een
vergeten
toen ik één
.-ium lag. Daar ik nog niet goed
kon wennen, maakte het mr
duobei verdrietig. Maar 's mor
gens werd ik (met een
inuesje) oij de dokter geroe
pen. Toen ik op zaal terug
kwam, wist ik niet wat ik zag
Je dames van de hele afde-
dag vle
mieren gelukkig n.-
mijn bed geschaard, het ders van kleine kinderen zullen
d met bloemen en wel de nodige ervaring in het
j r - feestvieren hebben. Schrijft u
ling o
bed
cadeautjes, luid „Lang zal z
heerlijke feest- gauw?
VTA AR terug. Soms denk ik:
i*l alles, het stellen van vragen
zowel als het komen tot een
enigszins benaderende beantwoor
ding, hangt af van je levenshou
ding, sterker: van je geloof.
Wat beoog je voor je kind. hoe
veel geef je om wat anderen van
je zeggen, waarom wil je als
christen leven zó dat anderen je
als zodanig „bestempelen", wat
vind je belangrijk, wat niet. wat
eis ie van jezelf en daarmee: hoe
werk je aan ie eigen innerlijke
groei dat alles is een zaak van
levenshouding, en. als we het
woord een duwtje meegeven, van
geloof.
Nu is geloof ook a'. een begrip
waarvan niemand in deze tijd
meer precies weet wat het in
houdt.
De één gelooft dat zij gelooft en
gaat rustig verder met innig blij
te zijn dat haar man gekozen is
tot ouderling, ziet toe dat haar
kinderen met keurige kuifjes in de
kerk zitten, doet wel en ziet niet
om. leeft in een gemeenschap die
dat geloof als vanzelfsprekend
beschouwt en bouwt zo mee aan
de versterking van die ge-
meenscnap. Misschien vallen bin
nen die ring dan op een moment
problemen als de boven genoemde:
voed ik mijn kind wel goed op.
laat ik hem wel genoeg vrij om
een ..zelf" te worden, heb ik mis
schien en j.zelfje" op het oog dat
ik zo fijn zou vinden als
kind-van-mij; of: houd ik mij zelf
niet wat voor het lapje met al
mijn draven voor een ander uit
liefde tot mijn Heer, is dat niet
verkapte hoogmoed: of: moet men
niet alleen aan onze daden maar
ook aan onze kleding zien dat wij
een bepaalde rechte weg willen
lopen, ook al kost ons dat gaan
iets. De ander echter vraagt zic-i
ten aanzien van eigen geloof al
zoveel af dat alle levensvragen
daarbij vergeleken einden achter
aan komen. Wat doet het er toe
hoe je je kind stuurt als hij later
(en dat duurt niet zo heel lang)
tegen je zeggen kan gelukkig
kan, omdat er voortdurend
gesprek is geweest tussen moeder
en kind moeder, scheppen wij
onszelf niet geloof? Heeft de mens
niet al om zijn mens-zijn geloof
nodig om zichzelf te corrigeren, te
straffen bijna, zichzelf de spiegel
van eigen onvolkomenneid voor te
houden, om te kunnen leven in de
gebrokenheid van zijn bestaan? En
dan, als, als deze andere moeder
haar kind kan voorleven dat op
een moment al deze vragen wij
ken voor de zekerheid dat God zelf
ze doorbreekt, dat God niet de
creatie Is van menselijk denken
maar van een absoluut ander iets,
een wonderlijk iets dat overwel
digt en geloof heet wat is er
dan nog belangi-ijk? Als dat ge
vecht geleverd wordt, wat doen
dan geel- en groen gevlamde jur
ken en bengelende oorbellen er
toe? Wat doet netjes ertoe? Wat
doet graven in eigen innerlijk er
toe als het niet meer gaat om: wat
is waarheid? maar om geloof? Een
maal binnen een vrij veilige ge
meenschap stellen wij de vragen
steeds kleiner, we komen op den
duur bij zwarte kousen en ja-zeg
gende kinderen en wie weet zelf
kwelling terecht.
Daarbuiten echter, in het hache
lijk avontuur van deze tijd een
gesprek met God aan te gaan om
weer te kunnen geloven, worden
de vragen steeds groter het
hangt er maar van af hoe wij zijn.
en hoe wij soms worden.
Daar laat ik het bij. Als .iet
zaterdag is. knip ik dit stukje uit
de krant, denk er over na en ga
volgende week verder. Gegroet en
laat het allemaal even waaien.
