Lelijk eendje zijn in de
bijt van kerkelijke pers
Beroemd klooster is nu
atheïstisch museum
Adriaan van der Bijl
terug naar
zijn Papoea's
GEESTELIJK
LEVEN
ZIE
wil
desnoods
eafw Mhdawfmt1:
Ach,
even mee
neem dit pakje
(70 mille)
Waarborgen tegen
roofovervallen
ZATERDAG 2 JULI 1966
Karei Linke werkt mee als teke-
naar aan ZIE! In zijn verbeelding
ziet hij de vogelaars het blad hun
beste hapje voorzetten om het in
hun kooitje te tangen. Maar ken
nelijk ziet ZIE! daar geen brood
in. Het wil zingen, zoals het ge
bekt is.
TTET NEGEN EEU- opium voor het volk.
WEN oude klooster K. Marx".
'(Van onze kerkredactie)
Ze hebben hun blad
ZIE genoemd, waar
schijnlijk omdat de naam
.Spiegel" al in gebruik is.
Maar die willen ze het Ne
derlandse kerkvolk eigen
lijkvoor houden. Die „ze"
zijn Klaas van der Veen en
L. H. Sturing en nog een
aantal voorlopig nog?
naamloze medewer
kers uit een achttal Ne- S«n voor meer pastorale zorg den spreken, maar nauwelijks van die andere uiting van mon-
voor deze mensen. hebben beseft dat de mondige le- digheid waarover in het Centraal
derlandse kerken, naar Grote ruimten wordt boven- ken ook wel eens dwars tegen Comité ven de Wereldraad is ge-
borboliilro dien genomen voor een woord hen In zouden kunnen gaan pra- klaagd, dat kerkleden zo maar
kerkell|ke begrippen ion- aan £at GCTe(ormMni (vrijgs- ten. bulten de gevestigde kanalen om
ge mensen, leken, die nu Gezinsblad dat tochul- de opmerking van met elkaar gaan spreken. Avond-
digd wordt van een „geborneerd ®«n predikant 11
eens samen onomwonden voorlichtingsbeleid". Het blad gesproken werd
had een advertentie van ZIE! ge- heid om de "dr
weigerd daar „onze redactie be- te trainen. Hij was er helemaal eng zijn.
zwaar her ft." Maar ZIE! laat het voor: „Als ik dan eensmet va- ..„liikertiid een tv-
niet Ml een arherne renrimande kantie ben en geen predikant als ZIE! is tegelijkertijd een ty-
On de achterpagina plaatst het vervanger kan vinden, dan kun- pische hedendaagse uiting
mTgeiraagd grat^ een adwsrten- nen zif in de dienst voorgaan," verzet tegen vormen - -
WEN oude klooster
van Peohersk, op een
na de heiligste plaats
van moedertje Rus
land, is thans een mu-
het atheïs-
Het klooster dat werd
gebouwd in 1051 en in
de achttiende eeuw
werd versierd met
Een rondleiding prachtige 'resco'
door de met gouden
koepels bekroonde ker
ken van het uitge
heeft een lange lijdens
geschiedenis achter
zich van aardbevingen,
strekte klooster, dat hranden en overvallen
gebouwd is op golven- hoor barbaren vanaf
de Tartaren tot de
Het wordt
schouwd als het hei
ligste klooster in Rus
land na dat van Za
gorsk bij Moskou, de
de groene heuvels, die "e Tartaren tot de
uitzien op Kief is aan-
schouwelijk onderricht
in de wijze waarop de 'Sste klooster
Sowjets een godsdien
stig centrum dienst- c --
baar hebben gemaakt hoofdzetel van de Rus-
aan atheïstische pro- sische Kerk-
De refter (eetzaal),
waar de monniken hun
maaltijden gebruikten,
willen zeggen, hoe zij
over een groot aantal din
gen denken. Ze roepen
Rijken
„Kameraden", zegt
de vrouwelijke gids,
„voor het christendom
is nu een museumzaal, Was er het heidendom.
waar portretten van De christelijke gods-
Russische ruimtevaar- dienst paste bij de
ders hangen. Een bord nieuwe maatschappe-
Dit alles betekent dat er grote draagt het opschrift lijke orde van het feo-
gevarcn liggen voor een blad als ..Godsdienst is de vij- dalisme. Het klooster
ZIE! Het kan verzanden in nega- o.nd van de wetenT
i j/ianw -ooi maai g.an viaai, avuco 6aa.. tivisme. Het kan zo hard tegen schap". Daaronder lig- ZOne'n
de mogelijk- zetten, eenvoudig omdat de tradi- de heilige huisjes aanschoppen, gen voorwerpen, die de lies."
de lidmaten tot werkers tionele kerkelijke kanalen hun te dat het ook het Heilige vertrapt, geschiedenisvertellen De overdekte houten
het kan de vorm stuk slaan en van Calilei, de sterren- trap, die de lager gele-
ontdekken dat de inhoud verlo- kundige, die in d"
ren is gegaan. Maar tijdens een ventien de eeuw
van gesprek met redacteur Van der ketter werd ve f
5*" Veen bleek ons dat dat niet ver- deeld, omdat hij leerde, den". De gids vertelt,
geten wordt. „ZIE!" zegt het dat de aarde om de dat hier de bedelaars
ZIE in de hoop dat hun 'Jf_voor dit ï>«bl«d uit Gronin- hèteén'ty^Jt^binnenWerke- rit iets provo-achtigs in? want tweede nummer, „wil met reen zon drooif.
lijke reactie was. °°k d'e semi-Amsterdammers andere (kerkelijke) hoek genoe-
lezers niet zullen zeggen
Wortels
Structuur
„zie je wel, zo dacht ik er a t
En toch, belangrijker haast
nu ook over maar hun nog dan de inhoud van dit blad, Hij bleef zijn eigen preken te verstikken. En juist in deze
is het feit zelf dat het verschijnt, zien als het belangrijkste kerke- eeuw is de kerk niet ontkomen
verzetten zich tegen het staatsge- gen nemen dan met de hoek
zag omdat ze het gevoel hebben waaruit de Geest van het evange-
i de bureaucratie van onze tijd jje van onze jjeer waait."
In een andere zaal
ziet men voorwerpen,
die moeten aantonen,
Daarom is de gelukwens van dat de monniken in het kopen, die heel snel op-
schouders zullen zetten
onder een „Zie-plan voor
meer liefde, méér begrip
en méér eenheid".
Ze geven het eerlijk toe dat
hun blad van acht pagina's, dat
voorlopig éénmaal per maand in
een oplage van 40.000 exempla
ren verschijnt, (het geld voor dit
jaar Is er en dan moet het zich
zelf zien te bedruipen) wat
schreeuwerig is. Hun antwoord
aan een klagende lezer is: „Wat
wij onder uw aandacht willen
brengen vinden wij «o belang
rijk, dat wij het wel uit moeten
schreeuwen. Tussen haakjes:
heeft uw dominee wel eens met
verheffing van stem gesproken?
Nou dan!"
4 een auteur uit Rotterdam (dr. C. klooster afstraffingen
Het komt maar niet zo in onze werk dat er is. Voor hem bestond aan dezelfde verbureaucratise- RiinsdorD<>) xo jujst: ik wens u en folteringen voor-
hs..u.«h Hoor. via-, jc „HoJnHoUUr Ho w,i- voorzichtigheid schreven. Op een bord
staat „Godsdienst is
Blad dat
spreekt met
verheffing
van stem
T"'
de mondigheid van de leken daar- ring. ZIE! is uiteindelijk de wil-
in dat zij dan wel eens een keer, de kreet van de kerkmens die
zijn plaats mochten innemen, bezig is te verzinken in de regels
Maar mondigheid is meer, het be- en raden, de deputaatschappen
tekent dat de leken naast de pre- en dagdromende conferenties, de
dikanten en theologen gaan praatcolleges en persverslagen,
staan, niet om zo nu en dan voor synodale voorzichtigheidjes en
hen in te vallen, maar om hun handigheidjes. Daarom wil ZIE!
eigen werk te doen. niet alleen zeggen „merek toch
En er is in de huidige kerke- hoe swack" maar ook „Zie, zie,
lijke structuur zo weinig „eigen
werk". Organisatorisch zijn de
meeste kerken nog altijd „domi
nee-kerken". Menig kerklid dat
enthousiast naar de dominee
ging om zijn hulp aan te bieden,
kwam tot de ontdekking dat de
predikant hem eigenlijk niet aan
het werk kon zetten, of het
•moe*t> dan houthakkers- en wa
terdragers werk zijn, wat trou
wens ook gedaan moet worden.
merwoningen hebben,
krijgen te horen, dat
iedere monnik in het
klooster vier tot zes
kamers had en de me
tropoliet 24.
Gesloten
In 1929 hebben de
Sowjet-autoriteiten het
klooster gesloten, vol
gens de gids wegens
onzedelijkheid van de
monniken. Zij zegt, dat
een monnik in een van
zijn kamers een van
zijn minnaressen had
vermoord.
Gedurende de laatste
oorlog maakten de
Duitsers van het kloos
ter gebruik. De hon
derd meter hoge klok
kentoren gebruikten zij
voor radio-uitzendin
gen. Overigens plun
derden de Duitsers het
klooster en verwoest
ten zy 36 van de 87 ge
bouwen. Zij stonden de
priesters toe een deel
van het klooster weer
te gebruiken. Zo bleef
het na de oorlog, tot de
Sowjets in 1961 het
klooster opnieuw slo
ten. Er waren toen nog
maar 25 monniken.
In de museumfolder
wordt verteld, dat de
monniken zich een
groot inkomen wisten
te verwerven door in
de katacomben relie-
Zy vertelt verder, dat ken van „heiligen" te
tonen. In werkelijkheid
waren het echter ge
wone overleden mon
niken wier lichamen
dank zij de gunstige
eigenschappen van de
grond en het klimaat
gen gebouwen met de
als hogere verbindt, heet
de „trap van het lij-
brandden. zodat zij er
twee nodig hadden.
De bezoekers, van
wie de meeste eenka-
waren gemummifi
ceerd, zodat zij voor
heiligen konden door
gaan.
Een laatste staaltje
van de „godsdienst als
opium voor het volk":
de gids toont plaatsen,
waarvan verteld werd,
dat monniken zich lie
ten inmetselen. Deze
zouden zo heilig zijn,
dat zij zich lieten inmet
selen in kleine kamer
tjes, in een der mu
ren waarvan slechts
een kleine opening
werd uitgespaard,
waarin voor hen water
en brood werd neerge
zet. Zij wilden zonder
onderbreking bidden
tot hun dood. Als het
brood en het water niet
meer werden wegge
haald, werd aangeno
men dat zij dood waren
en werden de gaten
dichtgemaakt.
Wat vonden echter
de Sowjet-arbeiders,
toen zij de dichtge
maakte openingen
openstieten? Niets dan
massief gesteente.
Vraag
Buiten het klooster
bleek echter uit een
vraag van een taxi
chauffeur, dat nog ve
le mensen in Kief ge
loven in de geschiede
nis van de monniken,
die zich lieten insluiten
om te bidden en te
sterven. Hij vroeg zijn
buitenlandse passa
giers: „Hebt u al die
plaatsen gezien, waar
monniken zich hebben
laten inmetselen?"
Het tweede nummer is versche- wortel» in de huidige kerkelijke
nen en eerlijk gezegd zit er meer ontwikkeling. Waren Klaas van
muziek in dan in het eerste.
Toen overstemde het schoppen te
gen alle mogelijke deuren
brievenbus vallen. Dit blad heeft Maar je kunt een directeur van
der Veen en Sturing er niet mee
fabriek zo moeilijk uitnodi
gingen laten verspelden voor eer
komende jeugddienst. Als hij dat
begonnen, dan zouden ongetwij- niet wil is hij geestelijk geen
c 111U„UJM U[UIUi taa aaau_ feld anderen het hebben gedaan, knip voor de neus waard, maar
ren vrijwel alle andere instru- Dl* blad had tien jaar geleden als de dominee hem dat laat
menten. Nu krijgen we de kans niet kunnen verschijnen, nu doen, verkwist hij gaven ♦»-
om ook de andere instrumenten moest het wel komen,
van Psalm 150 te horen al staan
wel alle registers van het orgel
open.
Reeds is er in de kerken
gesproken over de „mondigheid Mondi?
Um* Irarlrliri Thenlnren hph-
Plan
uiting van dat
van het kerklid." Theologen heb
ben er prachtige beschouwingen ZIE! -
over gegeven. Gesproken is over de leken werkelijk mondig begm-
Het ziet er naar uit dat ZIE! de noodzaak om leken te trainen, nen te worden en ontdekken dat
niet zoals we bij het eerste overal in het land zijn vor- zij het nut van vele traditionele
nummer vreesden een soort mingscursussen gehouden. Maar kerkelijke zaken niet inzien en
kerkelijk provo-tractaatje gaat is de vraag of de dominees dat ook rondweg zeggen. Mis-
worden. Het blad wil op geheel wei altijd goed beseft hebben schien met de „grote mond-ig-
eigen wijze de diagnose stellen wat dje m0ndigheid zou beteke- held" van een teenager, maar
door de vinger bij de wonde plek nen zij hebben in de kerken zo ook die is een teken van geeste-
te leggen, maar wil ook de com- jang j,et woord alleen kunnen lijk groei en het aanvaarden van
pressen aanbrengen ter genezing, voeren dat zij te vaak dachten nieuwe verantwoordelijkeden.
Met grote letters wordt ten- aan ieken, die met hen mee zou- ZIE! is eenvoudig een zusje
minste In het tweede nummer
meegedeeld dat de ZIE!-redactle
werkt aan de voltooiing van een
plan voor meer liefde, begrip en
eenheid dat op Hervormingsdag
aangeboden zal worden aan de
Nederlandse kerken.
Wat dat plan inhoudt zeggen
de redacteuren niet Wel vertelde
redacteur Klaas van der Veen
(van beroep journalist) ons dat
gezocht wordt naar een moge
lijke uitgever, opdat het plan in
pocketvorm kan verschijnen. Na
het althans ogenschijnlijk
doodlopen van de plannen van
de Achttien om tot eenheid te
komen tussen de Hervormde
Kerk en de Gereformeerde Ker
ken, ziet het er naar uit dat er
nu een plan op tafel komt dat
streeft naar eenheid op veel rui
mer schaal.
Na één keer verschijnen is
ZIE! tot de conclusie gekomen
uit de (vele) reacties, dat er „gro
te behoefte aan een dergelijk
blad bestaat." Het „Boule-
vard-achtig uiterlijk" met zijn
schreeuwende koppen, de wat uit
dagende stijl en het feit dat het
geen blad voor de mond neemt
als het gaat om „heilige huisjes."
heeft sommigen afgeschrikt Een
lezer schrijft: „Ik heb geen be
hoefte aan een satirisch blad als
het uwe." Een dominee uit Arn
hem stuurde het terug met de
opmerking „Geen belangstel
ling." De redactie vroeg zich af.
hoe de man dat wel kon weten,
maar toen het bandje van het
blad af was bleek het „stukgele
zen te zijn."
Snaar
Maar er kwamen ook enthousi
aste brieven. ZIE! bleek voor ve
len een snaar geraakt te hebben.
Een schrijver zegt zelfs finan
cieel te willen bijspringen als het
blad op de fles dreigt te gaan.
Een andere lezer geeft zich op
als toekomstige aandeelhouder,
mocht het blad ooit omgezet
worden in een NV.
Ook in het tweede nummer sig
naleert het blad allerlei zaken.
Maar het brengt ook een volle
pagina een primeur die we
het blad graag gunnen over
het plan van de stichting protes
tants-christelijk centrum voor de
zorg aan geestelijk en lichame
lijk gehandicapten om binnen
kort een beroep te doen op de
«ynodes en kerkelijke vergaderin-
indruk ben. is hun vaste, kinder
lijke geloof. Dat blijkt vooral bij
hun bidden voor de zieken. Daar
verwachten ze erg veel van.
Status-symbool
onze Leidse redactie)
WASSENAAR - Vol goe- het Nduga-gebied, .waar het
christendom een ruime in-
Zendeling Adriaan van der Bijl met zijn Franse vrouw en de kinderen
voor zü woensdag naar West-Irian terugkeerden. Daar in de binnen-
landen wachten hen duizend papoea-christenen.
(Vu een onser redacteu
ren)
DEN HAAG De opmerke
lijke reeks bankovervallen,
waarmee ons land de laatate
tijd wordt geconfronteerd, een
reeks, die sich als een soort
kettingreactie lijkt voort te let
ten. stelt Insiders voor proble
men. die ze enkele jaren
geleden niet voor mogelijk had
den gebonden.
Amersfoort, een lijstje in 1966
dat toch echt niet mis ij- Het
gold hier bankroof en het nch-
ten van kassen van grote za
ken; stuk voor stuk voorberei-
vel
len 'met' al'öf~niet gemaskerde
bandieten die de bankemployés
onder schot hielden terwijl kor
nuiten hun slag sloegen waren
hoogstens iets voor detective-ro
mannetjes, die in de States of
in elk geval ver buiten onze
grenzen speelden. Maar bij
ons...?
Begrijpelijk, dat de beveili
ging in overeenstemming was
met deze situatie. Natuurlijk, el
ke zich respecterende bank trof
voorzieningen en was uiteraard
ook tegen inbraak of roof ver
zekerd. maar over extra bevei
ligingen tegen bijvoorbeeld
overvallen op klaarlichte dag
maakte men zich niet zo druk.
Dat kwam in ons land toch ze
ker nooit voor?
Tot die kettingreactie kwam.
Want daar mogen we, als we m
dit afgelopen halfjaar al de
twaalfde overval mochten re
gistreren, toch wel van sp-e-
ken. In vogelvlucht: Amster
dam - Amby - Heerlen - Zeve
naar - Zaandam - Wageningcn
- Den Haag - Amsterdam -
Amsterdam (nog eens dus) -
Utrecht Rotterdam
Tilburg, noch Utrecht, noch Rot
terdam. noch Amsterdam over
een alarmeringssysteem beschik
te, dan spreekt dit boekdelen.
Nooit waterdicht
Niet dat elk alarmeringssys
teem een overval uitsluit. Een
goed voorbereide overval op
een bepaald object of dat nu
een bank of een juwellerszaak
la blijft in beginsel altijd
mogelijk. Maar zo'n systeem
maakt de bult veel moeilijker
bereikbaar en zal eventuele
„liefhebbers" eerder afschrik
ken
Men kan het ook zo zeggen:
de veiligheidswaarborgen die
nen zo groot mogelijk te zijn
en daar is tot op heden bepaald
nog niet algemeen sprake van
Eerder moet worden geconsta
teerd dat de situatie in een aan
tal gevallen bijna bemoedigend
op adspirant-overvallers werkt.
Welke beveiligingen zijn er
alzo? Men kan twee hoofdgroe
pen onderscheiden: het hoorba
re en het stille alarm, waarvan
het laatste althans als veilig
heidsmaatregel tegen roofover
vallen meer en meer de voor
keur geniet. Bij een hoorbare
alarmering is de kans groot dat
de overvaller in paniek
raakt en bijvoorbeeld gaat
schieten met alle gevolgen van
dien. Terwijl de onhoorbare
alarmering de overvaller A"
fuik zwemt, maar dan kan hij
ook geen kwaad meer.
Het z.g. stille (elektronisch
werkende) beveiligingssysteem,
waarvan weer allerlei variaties
bestaan, komt hierop neer. dat
bij eventuele onraad overdag
of 's nachts een sein naar een
centrale post wordt doorgege
ven, vanwaar onmiddellijk
alarm wordt geslagen.
Die centrale post was aanvan
kelijk uitsluitend de meldka
mer van de politie, maar van
meer recente datum is dat ook
maatschappijen, dat zijn dus
de particuliere alarmerings-
leverancierrs van de beveili
gingssystemen over een cen
traal alarmeringsstation gaan
beschikken. Het fungeert te
vens als centrale contro
le-instantie bij het beantwoor
de vraag of het perso-
ging. zulks in navolging van de
Verenigde Staten, waar maxi
maal wel 70 procent premiekor
ting gegeven kan worden. De
organisatie hiervan is overigens
küken dan: Mijne gen omgaan t
Heren, u heeft een installatie
en nu betaalt u voortaan zoveel
premie minder...
Integendeel de verzeke
raar zal over een technisch bu
reau moeten beschikken, dat de
aangebrachte beveiligingen op
hun waarde zal moeten toetsen.
Dit vergt allemaal voorzienin
gen die er op het ogenblik niet
i zii°-
"ischien
de autoverzeke
raars, die zich van expertisebu
reaus bedienen om exacte scha
de vast te kunnen stellen. Ex
perts op het punt van alarme
ring zijn "jj| -1 jigj
doende.
Een kerk hebben we ook ge
bouwd, maar dit moet meer wor
den beschouwd als een sta
tus- symbool. De Papoea's
moesten en zouden een kerk heb
ben, dus vooruit maar. We ko
men evenwel meestal in de open
lucht bijeen, omdat het in die
lende kerkelijke gemeente in kerk veel te warm is. Alleen als
;ns in de maand het Avondmaal
cnrtstenaora een ruime m- ord' Ke™rd'
de moed zyn Adriaan van der j,aar<
Bijl (36), zijn vrouw Marie- 2ang gevonden. Bij het Avondmaal eten we
Jo van der Bjjl-Spérat (31) Adriaan van der Bijl ia eert D>' k™nen ae niet
en hun kinderen Daniël (5), telg uit een gereformeerde zen- ,n het Vduga-land, evenmin als
dingsfamilie. Geboren op Suma- wijn trouwens. Het Avondmaal
David (3) en Hetdt (2) deze tra stond al vroeg voor hem vast vier<.n we daarom >ari[ap_
week woensdag via Bangkok dat ook hij op het gebied van de tls r„ uit besjf, bcrtid ïrucb_
j i„„jzending werkzaam zou zijn. Aan-
naar de binnenlanden van vankelijk was dat als 0^derwij. tensap.
West-Irian teruggereisd. Na zer in de buurt van de Wisselme- In dit warme land zijn we van
v TVT- ren op Nleuw-Guinea, waaraan de doop door besprenkeling af-
een zorgeloze vakantie m Ne- een eind kwam bij de soevereini_ gestapt. Wij doen het op de ma_
derland verlangden zij weer teitsoverdracht toen men daar nier waarop Christus zelf is ge-
naar hun duizend zielen tel- 'gSI'w^Dat wï
ho?C»?n° de ^imtenlanden fn te '"T.Z
gaan met zijn Pranse vrouw, die zakje Wj Er nie,
E rtP r» - '"i de "ns geld. Wij kennen alleen git-
buurt van Parijs had leren ken- in natura De terkgang8ers
brengen allemaal wat aardappels
Het gezin Van der Bijl wordt of vruchten mee en maken daar
uitgezonden door het Ameri- een mooie stapel van als een
kaanse zendingsgenootschap offer aan God.
Christian and Missionary Allian
ce. waarvan de Nederlandse afde- Gewassen
ling is gevestigd in het Parousia-
huis te Wassenaar. Dit zen- Ja. wij hebben het goed naar
dingsgenootschap heeft negenhon- de zin in Nduga. De mensen zijn
derd zendelingen in
vierentwintig landen.
De familie Van der
Bril wondt in het Ndu
ga-gebied bijgestaan
door twee dames: de
Amerikaanse taalge
leerde Mary Owen en
de Canadese verpleeg
ster Elfriede Toews.
Met z'n vieren lopen ze
heel wat af. Het is in
die streken: met het
vliegtuig of ïopen. Zelf
hebben ze boekjes ge
maakt om de Papoea-
kinderen lezen te leren
en hen in contact te
brengen met de bijbel
se verhalen. Die boek
jes zijn gestencild en
voorzien van eenvou
dige tekeningen.
de z.g. beveiligingsdiscipline
van het personeel spreekt een
woordje mee.
Tenslotte zal ook het tegen-
eik geval vol-
neel wel voortdurend de nodige
veiligheidsvoorschriften in acht
neemt.
Echter hebben de feiten uitge
wezen, dat nog zeer vele instel
lingen die over veel contanten
beschikken deze beveiliging
niet hebben. Men kan zich af
vragen of de verzekeraars te
gen deze risico'» in hun el-
gen belang hier niet veel
meer
i zouden kunnen doen.
Halve politieman
Maar er is natuurlijk meer
Belangrijk is ook een grote op
lettendheid van het personeel.
Met name valt te denken aan
de portier van een bank of an
dere zaak, waar veel mensen
binnenkomen, die sljn ogen
goed de kost moet geven en op
zijn qui vlve dient te zijn bij
elk voorval dat verdacht zou
kunnen lijken.
Immers elke overval
wordt voorbereid, gaat gepaard
met verkenningen. Deze kun
nen in sommige gevallen de
aandacht trekken van een ge
routineerde employé, die iedere
bezoeker langs zich heen ziet
gaan. Met andere woorden: ook
de overwegingen moeten vor
men, die het straks moeilijker
voor een adspirant-overvaller
moeten maken om zijn slag te
slaan.
Zie zo
Voorbeelden: de taxichauf
feur die een pak moet wegbren
gen en bij overhandiging te ho
ren krijgt: ziezo, dat is dan
weer zeventig mille vo->r de sa
larissen. Cf de jongedame die
onbekommerd op haar fiets
stapt, na een tas op de bagage
drager te hebben gebonden. Ze
moet even naar het andere kan
toor wat geld brengen: toeval
lig bijna een halve ton!
Deze gebeurtenissen berusten
bepaald niet op fantasie en ko-
me regelmatig voor. Meer dan
men denkt. Ze wüzen op achter
lijk denken, uit de tijd dat dit
allemaal nog zo'n vaart niet
Tegenwoordig loopt het wèl
vaart en kan men het zich als
bijbankdirecteur bepaald niet
meer veroorloven glimlachend
aan de pers te vertellen „dat
als die heren een uur later wa
ren gekomen ze zo en zoveel
meer hadden gevonden". Dat is
naïef en dom dat nodigt als
het ware tot de volgend* over
val.
Ja, de onlangs ingestelde be
veiligingscommissie, die lande
lijk gaat bezien wat er gedaan
moet worden, weet wat ze te
doen heeft!
Ni«t moeilijk
Over 4le zichtbare re
sultaten van zijn werk
vertelde zendeling Van
der Bijl dat het in het
hem toegewezen gebied
niet moeilijk was het
Evangelie ingang te
doen vinden.
„De mensen hier hadden ge- De kleine Van der Bijltjes staan
noeg van al die haarkloverijen, de collecte opbrengst te bekijken:
van die eindeloze gevechten. Zij Het collecte zakje is er niet bij;
ontvangen het Evangelie vooral er is niet eens geld.
als een boodschap des vredes, als
een oproep tot verzoening tussen
de mensen. De oorlogsbarrière blij ^et het Evangelie. Het
werd bij ons door het Evangelie werkt door tot in hun gehele
doorbroken. De mannen hebben bestaan. Ook aan de buitenkant
al hun wapens vernietigd. kun je jjen 0f je mct christenen
Wat dat betreft is hun houding of niet-christenen te maken hebt.
beschamend voor de christenen De christenen kennen meer hy-
elders. Ik geloof dan ook dat de giëne. Ze smeren hun lichaam
kerken op dit punt behoorlijk de niet meer vol met al die verf-
boot hebben gemist. Onze Papoe- troep, ze hebben hun haar kortgc-
a's daarentegen geven de verzoe- knipt en schoongewassen. Dat
ning duidelijk gestalte in hun le- Christus hun Heer is, merk je
ven. voortdurend, tot in de meest alle-
Waar ik ook erg van onder de daagse dingen toe..."
