Feest van
eigenaardit
ebruiken
Op-artbijnaop
Behang als
kachel
LAK IN
MODE
Uw oordeel over
de mode
dialoog dialoog dialo
Vrouw en politiek
Houten, met de hand gesneden vormen voor een boterlammetje.
(foto: Openlucht Museum, Arnhem)
PASEN, het feest van de Opstanding, van
de overwinning van het Leven op de
dood, is vanouds een feest van verlossing,
vreugde en vrede geweest, begeleid door ge
bruiken. Veel van die oude gebruiken hebben
een taai leven, zelfs tot in het atoomtijdperk.
Eet u een extra eitje met de paasdagen?
Eierfeesten zijn het bezit van de gehele mens
heid, de Joden en Germanen kennen het.
Maakt u de boter extra feestelijk op met
Pasen? Onze grootmoeders maakten of kre
gen een boterschaapje. Wie wel eens in
Denekamp of Ootmarsum is geweest en de
paasviering daar bijwoonde, weet van een
paasvuur, waaraan Judas te pas komt, en het
„vlöggelen", een paasprocessie waar iedereen
aan meedoet, als vanouds een rondgang om
zegen voor mens, stal en land. De folkloristi
sche paasgebruiken in Overijssel zijn nog
springlevend. De logiesaccommodatie in De
nekamp is voor Pasen 1966 honderd procent
bezet, Ootmarsum was voor drie kwart bezet
en de plaatselijke kruidenier van Diepenheim
heeft voor eigen rekening een 5 ha groot
kampeerterrein laten aanleggen, omdat de
toeristen geen plaats meer konden vinden
marsum intussen wordt ook een
eigenaardige paasviering voorbe
reid. namelijk het „vlöggelen"
waarin men verwantschap ziet
met de flagellanten, de geselpro
cessies uit de Middeleeuwen, of
de lente-reidans. Zes „paos-
kearls" hebben de leiding en
zorgen op stille zaterdag voor
wagens met bout voor het offi
ciële paasvuur. Op paaszondag
komen mannen en jongens in
alle vroegte op het marktplein
van Ootmarsum bijeen en hef
fen er het aloude paaslied
„Christus is opgestanden" aan.
De wijs is anders dan die van
Denekamp. Ze trekken zingend
de straten door en gaan daarna
naar de kerk. Ook hier wordt
„Christus is opgestanden" ge
zongen, na de dienst, waar alle
aanwezigen zich achter in de
e Het paaslammetje kreeg een rood lintje om de hals en een palm-
hblaadje in de nek en pronkte dan op de paasdis soms op een
tilveren blaadje. (foto: Openlucht Museum, Arnhem)
hl***********************
jrJ
Een bewijs dat in Paasstaak wordt een teerton be-
onze moderne tijd de vestigd, de staak wordt met lad-
hang -ruiar romantiek ders overeind gezet. Dan klimt kerk verzamelen. Na de mid-
groot is, en oude ge- Judas met een ladder in de dagkerkdienst vangt de paas-
bruiken graag wor- boom. Hij gaat de Paasstaak bij processie aan.
den meebeleefd. opbod verkopen: „n poasstaken.
Op paaszaterdag zal verkoft wodden. Wèe büd de Ootmarsummers en toeristen
haalde moeder de wat veur?" Judas wordt ge- trekken naar de Paasweide en
houten vormen te- plaagd en gehoond, en volgens lopen daar door elkaar. Dan lo-
voorschijn, meestal traditie gaat Krioter met de ver- pen de „Paoskearlsdriemaal
van een schaap of koop verder, die ook grappen te om de brandstapel. Er is geen
lammetje, maar ook eend- horen krijgt. Judas eindigt de organisatie voor nodig, alles
jes kwamen voor. Van de eerste verkoping met de uitnodiging: gaat „vanzelf'. De voorste der
goudgele boter-kluit werd een ..ie wodt van aovend um acht paoskearls zet een strofe in: Hal-
leluja, de blijde toon/ wordt
laars. Iedereen doet er aan mee:
oud en jong, inwoner en gast,
katholiek en protestant, boer en
burger. Zij allen zingen statig
stappend en zingend de twintig
strofen van het paaslied: „Halle
luja de blijde toon", en tien cou
pletten van „Christus is op
gestanden". Zij zingen tot Oot
marsum ervan dreunt en overal
waar de stoet langs trekt komen
er vlöggelaars bij. Op de rech
terschouder spelden ze de tekst
van de liederen zodat ieder mee
kan zingen. In de oude huizen
met een paal, de stiepel, trekt
men om de stiepel heen met
pasen staan de mendeuren open
om de mensenslinger door te la
ten trekken. De markt is eind
doel van de stoet, die zich in een
spiraal opwindt tot allen op de
markt zijn. Dan laat men elkan
der los en zingt beide liederen
nog éénmaal. Op het overvolle
marktplein klinkt de hemelzang:
halleluja.
Men zwaait met hoofddeksels,
de kleine kinderen worden drie
maal in de hoogte getild, en
daarmee is het „vlöggelen" afge
lopen. 's Avonds wordt nog het
grote paasvuur ontstoken op de
paasweide, weer onder de gedra
gen zang van paasliederen. „Het
is (nog) vrij van ontaardingen
en show" aldus S. J. van de Mo
len in zijn boek „Levend
Volksleven".
Op Tweede Paasdag is het
programma eender, alleen
wat minder gedragen, de
verzen in marstempo gezon
gen en het paasvuur ont
breekt dan. Overigens wor
den in heel Sail and en Twen
te paasvuren ontstoken. Dit
jaar is er zelfs een VW-wed
strijd uitgeschreven: ,,wie
heeft het grootste paasvuur?"
Laten we hopen dat de paas
viering geen georganiseerde
wedstrijd wordt, en de tradi
tie op sobere stijlvolle wijze
in ere blijft.
warmtestralend behangetje te
nemen. Argumenten: geen klont tussen de twee geopende uur allmaol verzocht op 't paos-
brandstof. geen kachelsgeen helften gest0pt, die eerst in pe- vuur".
radiatoren, niets van dit alles. Vplumter marpn apdnnvt Don
Keiwater waren geaoopt. uan Iedereen gaat naar huis om ei-
Het warmtestralend behang werden de vormen op elkaar ge- eren te eten, maar 's avonds zijn
bestaat uit een netwerk van drukt, de beide helften weer duizenden present bij het aanste-
elektrische draadjes, gevat tus- opengeklapt en een paaslamme- ken yan de teerton j)an vlamt -- -
rial sen twee lagen synthetisch ma- tje was geboren. Soms werd. dat het paasvuur op onder het ge- van de paaswei naar de andere
eK Het kan altijd toch nog an- teriaai plafonds en muren wor- schaap op een zilveren schaaltje z V{m oude paasliederen zo- «roeit de groep, die zich in de
frs. Nu centrale verwarming den met het materiaal bekleed Qezet, het beestje kreeg een rood als*Heden is de grote dag dat richting van het stadje begeeft.
njwel algemeen ts geworden, en de „warmtestralen" verwar- lintje om de hals en een palm- cjmstus opstond uit het graf" Plotseling legt de voorzanger
men het hele vertrek. blaadje m de bek Een krent en Daar nu het feest van Pasen plechtig zijn linkerhand op de
vi werd froP gedrukt als oogje, j Halleluja" Mevrouw dr Ca- ru«. d'e gegrepen wordt door de-
We kunnen de zaak, nu lang- Soms kwam er ter weerszijden j. rlln i A eene die achter hem loont Ook
zamerhand wel gaan voorberei- van de oren ook een palmblaad- deze steekt ziin linkerhand naar
den. Eén ding zullen we echter je. Dat paaslam prijkte op de
moeten vèrzwijgen, en dat is dat paasdis, en bij voorkeur werd er
dë elek&icitëltSrfdëèhVng' hem het krentenbrood mee gesmeerd,
waarschijnlijk het zweet van Dat paaslam herinnert aan een
alle kanten zal doen uitbreken! vroeger dierenoffer. Tot voor
kort hadden sommige winkels in
Soest nog zo'n boterlammetje
geëtaleerd voor de verkoop
ook deden boterboeren het hun
goede klanten wel cadeau met
ijwel algemeen is geworden,
ok voor de minder goed ge-
bytueerden, heeft men in Ame-
Jka weer iets heel nieuws be-
acht: warmtestralend behang!
Met zal wel een lief centje kos-
ïajpi, maar dan kunnen we'weer
e&ar iets uitkijken, en jnet de
Jhoonmaak anno 1980 manlief
lewerken om óók zo'n jrraktisch
beier klinkende melodie".
In het Twentse stadje Oot-
gezongen zoet en schoon/ Halle
luja!/Halleluja Halleluja Halle
luja.
Wandelend van de ene kant
achteren. De ongeordende troep
lost zich in één keer-op. in eep
langé mensenketting van vlogge-
TEN NEDERLANDS reclame-
deskundige meent dat de
op-art mode binnen drie maan
den verleden tyd zal zijn. Er
is gewoon teveel van: de mode
branche wordt er door over
spoeld en dan is de aardigheid
er gauw af. Wilt u niet met de
massa meelopen, stem uw gar
derobe dan niet al te zeer op
„op-art" af.
Doet echter wel graag mee,
dan.hel&en yve nog een nieuw-
tjé voor u: op-art effect'éh m
de schoenen. Wy zagen een gro
te donkere cirkel in het voor
blad van een lichte schoen met
ronde neus. Ook waren er cir
kelvormige rozetten gemaakt
uit smalle baantjes leer in felle
kleuren, bovenop donkere
schoenen met vierkante neuzen.
Allerlei zwarte biezen en nop
pen op witte schoenen, op-art
effecten door middel van wit-
zw.arte vierkantjes waarmee
blokhakken worden bekleed en
neuzen van .yniHe schopnen wor
den gegarneerd.
In de paasvakantie poppenkleren naaien
DOTTY
A bovendeel voorpand 1 x knippen dubbele stof
B voorpand 1 x knippen aan de stofvouw
C kraag 1 x knippen aan de stofvouw en 1 x knippen schuin
dubbele stof 4- naad M.A.
D rug 1 x knippen aan de stofvouw
MIES
A voorpand 1 x knippen dubbele stof
B rug 1 x knippen aan de stofvouw
C mouw 1 x knippen dubbele stof
D zakken 1 x knippen dubbele stof
E zakklep 2 x knippen dubbele stof
F kraag 1 x knippen dubbele stof naad M A
G slipceintuur 1 x knippen aan de stofvouw (dubbel vouwen)
Ons tiener poppenknippatroon. bestaat uit 16 pagina's, waarop
veertig modellen zijn opgenomen: is geschikt voor aankleedpopjes
zoals oa. Barbie. Skipper, Scooter. Nancy en kost slechts 1.75.
De heer Vervoorn in Bodegra
ven is nog in het bezit van zo'n
houten botervorm. Dominee en
pastoor kregen meestal het
eerste paas-lammetje.
Van de boter naar de eieren is
maar een stap. Voor Judas en
Krioter vele stappen. Het zijn
twee Denekampse knapen in
overall, die op Palmzondag gaan
„eier gaddern". Een stel jongens
loper, door het dorp te bedelen.
Hun aanvoerders zijn Judas,
voor het geld, en Krioter (ver
bastering van Iskariot?) voor de
eieren. Ze roepen: „eier eier,
geeld ok good". De buit is voor
het paasvuur. Op Goede Vrijdag
wordt het hout voor dit vuur
gehaald, het wordt goed be
waakt op de oude Paasbult.
Naast de houtstapel graaft Judas
met de jongens een diep gat: dat
is voor de Paas-staak. Op eerste
paasdag trekt een grote groep
mannen en jongens, paasliede
ren zingend, naar de oude have-
zathe die verplicht is de Paassta-
ken te leveren. De eigenaar ont
vangt het verzoek en onder luid
geroep van „Judas, Judas!"
wijst de boswachter de boom
aan die als Paasstaak klienst zal
doen. Meestal is het een den;
Judas klimt erin en twee daar
voor aangewezen mannen hak
ken de boom om, waarvan de
dikste zijtakken worden afgehou
wen. Het boveneind behoudt de
takken.
Het is een vrolijk feest, de
paasstaken wordt met „levende
touwen", dat wil zeggen door
jongens en mannen, naar de
kerk in Denekamp gesleépt. Na
de kerkdienst van drie uur slie
ren ze de boom met de kop voor
uit, naar de Paasbult. Aan de
Het kunststoffenmateriaal
vinyl, met het uiterlijk van lak,
inspireert zonder ophouden de
ontwerpers van regenkleding.
Franse modehuizen brengen het
nu in pasteltinten als bleekroze,
soms gecombineerd met brede
felgekleurde dwarsbanen. Er
horen allerlei ruimtevaartach
tige regenkappen en regenhel
men van hetzelfde materiaal bij.
Het glimt allemaal erg, maar
voor wie dit een bezwaar vindt
zijn er ook matte en enigszins
geruwde vinyls. Ze worden on
der meer verwerkt tot witte
regenjassen, verlevendigd met
felgekleurde lengtestrepen en
halsboordje.
Wij zagen in een warenhuis
glimmende Zuidwesters in vele
vrolijke kleuren. In ieder geval
een gezellige variant op het
foei-lelijke regenkapje!
„Als er dames zijn die
zwart-wit gaan dragen,
willen ze dan in de kerk
een voorwaarde vind ik, als
je zo'n schaakbord of schuine
droppengeval wilt aantrek
ken" schrijft mevr. S. te L.
op de achterste bank Zij voegt er nog aan toe dat
gaan zitten, want het is de Nederlandse vrouw écht
om tureluurs te worden ®«en knieën bezit om ermee
te pronken, dus bedek ze he
als je daar achter zit. ver maar!"
schrijft ons een lezeres.
Tja, het is ook een duize-
lingenverwekkend kar-
Onrust
„Zou de mode ooit zoveel c
weitje op-art jurkjes enz. rust in gezinnen hebben ge-
te moeten strijken; daar
hebben de modeontwer-
pers vast niet aan ge
dacht; daar zijn het man
nen voor!
,,'t Leukste van de mode.
vind ik op het ogenblik de
schoenen" schrijft mevr. v. O.
D H<5r"ik- P>atte 'aee bracht als juist i
om zijn stijfheid niet te ver
liezen niet te vaak gewas
sen worden, met alle gevol
gen van dien. En dan die rok-
lengte van zo'n tien jaar ge
leden! Wij zijn nu voordeli
ger met onze stofjes uit.
Al schrijvend heb ik mijn fo
to-album voor de dag gehaald
en kijk naar de foto's, gemaakt
in de winter van 1956. Achttien
jaar was ik toen, er zijn veel
foto's van mijn ..kantoor-perio
de". En wat zie ik? Alle dames
een (lange) tweed rok, de een
mag er een rode trui op dra
gen, de ander een blauwe of
zwarte, 't resultaat is hetzelfde.
Van de zeven dames die hier
op een trap dociel in de lens
van de (amateur-)fotograaf sta
ren, hebben er vier een zwart
vest aan. Eén heeft er stoutmoe-
schaam wat ik te zien krijg?
Vindt u het nog vreemd als
we horen van aanrandingen?
Kinderen gezellig op schoot
nemen kan niet eens meer.
Maar je ziet niet anders, kijk
de tv maar. Gelukkig zijn
niet alle ouders zo, die daar
hun kinderen aan geven."
Enquete
Mevr. K. J.-de J. te S. heeft
haar gezin geënqueteerd over
mode. Cocky van 23 zegt: „Idi
oot; ik ga mijn eigen mode wel
ontwerpen. Waarom? Veel te
kort en dan hier een gat en
daar een gat!" Dochter Ada
(21): „Soms is dat a-symme
trische wel leuk, maar veel te
10
te
hakken. Natuurlijk zijn schoe
nen met naaldhakken flatteu
zer. maar wie kan daar nu ei
genlijk een wandeling op ma
ken? Ook die valse krullen in
het haar. wat nu zo'n rage is,
vind ik enig. Niet om ze"
lijks te doen. maar als ie eens
uitgaat lijkt het me ideaal!"
Mevr. Y. M. te D. schrijft:
„Salomo zegt „Er is niets
nieuws onder de zon" en waar
wij in onze jeugd om lachten
keert nu weer terug. Toch ge
loof ik dat de tijd gekomen is.
dat alle Christenvrouwen van
Nederland eens neen zeggen te
gen de mode van tegenwoordig.
Laatst op een receptie probeer
den de dames geregeld hun rok-
hun knieën te trek-
•erzucht
„Je hebt als ouders het ge
voel dat je voortdurend een ge
vecht moet leveren, de jongelui
i x willen de zotste dingen aan
zelf"daee^ trekken. Maar je wilt hen toch
ook nog gevoel voor smaak bij
brengen? Ze mopperen dan: ik
moet er toch zeker mee lopen?
Ja. maar wij moeten er tegen
aan kijken, zeg ik dan. Door
de welvaart kunnen de meesten
zich meer permiteren en daar
maken de mode-ontwerpers
graag gebruik van. Ik ben blii
dat de kinderen leuk gekleed
kunnen gaan en dat we hen
iets nieuws kunnen geven. Dat
betekent nog niet. dat ze maar
met alles mogen lopen! Met kor-
dig een rode trui op een geblok
te rok. de andere twee dragen
vage jurken. De schoenen zien
er uit alsof we van plan zijn
een karwei in de tuin op te
gaan knappenToch gingen
we heus met de mode mee, in
die tijd! Nee, deze foto's heb
ben mij er van overtuigd dat ik
positief voor de mode anno
1966 ben: fleurig, zafcnig, ge
durfd en fiBtesierjjk::
Een oud
geert op onze oproep o... cc»
mannen-oordeel. Hier is het:
.Als wij op verjaardag of oisi-
te zijn zie ik ze met korte
rokken tegenover me zitten.
Wil je wel geloven dat ik me
haast niets aan." Zoonlief (17):
„hardstikke mesjogge, sommige
badpakken wel leuk. met luik
jes enzo". Gerdientje van 15:.
„Kijk, dat is nou op-art" (ze
wees haar moeder een leuke
zwart-wit rok) Ze vond hem
mieters. Papa: „de lui die dat
ontwerpen, maken de handela
ren rijk. Dat korte is volgend
jaar onbruikbaar. Zakelijk niet
gek bekeken!" Het rustige oor
deel van moederzelf: „die uit
wassen laten waaien. Ik zag
ook mooie dingen: jersey pak
jes met kant. Maar korter kan
voor ouderen echt niet. Ik weet
nu al niet hoe ik netjes moet
zitten op visite en waar ik
soms mijn ogen moet laten.
Voor de radio hoorde ik een
modepraatje dat een heel dun
ne maillot uitkomst kan bren
gen. Maar laten we wijzer zijn
en niet voor spot gaan lopen:
we pikken er het leuke uit en
het zotte lappen we aan onze
zomerschoenen." Nog éénmaal
gaat deze rubriek mee:
mee wil
Doet
loog?
soms mei noe ie mei goea i j
ftóoen moet kijken... Evenzo te sjor-
met onze jeugd, waar
Niet geschikt
„Bij het huwelijk van prinses
Beatrix was ook als gast prin
ses Paola van Luik. Zij droeg
in het RAJ-gebouw een ge
blokt pakje of jurk, zwart-wit,
heel kort en een achtkantig ca
de kleren die niet meer gestre
ken hoeven te worden, van die
stoffen mogen ze alles maken.
Zeker ook voor heren, die stap
pen altijd zo verfrommeld uit
'n auto. trein of vliegtuig!"
..Theemutsen"
Er valt allicht wel iets ne-
jatiefs van de m
e zeggen" zegt z
te W. Toch moet r
^jeiuieiu. z,n was er
erg smal e
er maar mee zeggen: met de «v *•«»*-
ode meedoen, goed, maar kies ken- banen, strepen, m con-
ir kleding naar eigen smaak trasterende kleuren: u vindt
inzicht en laat u nooit door ze misschien niet mooi, maar
vond U die petticoatrage van
zo'n acht jaar geleden zo den
derend? Door die wijde petti
coats leken alle jongemeisjes
op theemutsen. Het gaf trou
wens nog menig twistpunt
„Een heel goed figuur en tussen moeder en dochter,
een eenvoudig patroon, is wel want de petticoat mocht
ook iets aanpraten, al
het nog zo kostbaar, het moet i
echt staan" is de mening var
mevr. H. C. te dH.
Goed figuur
Toneel is in Nederland een zaak van mannen, zei Andrea
Domburg en wij zouden er onmiddellijk aan toe willen
voegen: en politiek ook. „Waar mannen de zaak leiden,
zoeken ze stukken uit waar mooie mannenrollen In voorko
men": hoewel de maatschappij uit mannen en vrouwen
bestaat maakt de man In vele gevallen de dienst uit:
luisterde u daarom ook met zoveel genoegen naar de ter
zake dienende opmerkingen van Freule Wttewaall v. Stoet
wegen toen het ging om de verkiezingen, het huwelijk. Is
er in uw gemeente een vrouwelijk raadslid en vindt u ook
niet dat protestants Nederland op dat gebied iets in te
halen heeft? De vrouw die in commissies en raadsvergade
ringen haar stem kan verheffen over alles wat met kinde
ren, verzorging, subsidies, bejaardenzorg, verkeersveilig
heid (en misschien maakt u de lijst wel langer) te maken
heeft. Onze volgende dialoog, zo tussen staten- en gemeen
teraadsverkiezingen gaat over: „vrouw en politiek". U be
hoeft beslist geen politica te zijn om daarover uw zegje te
zeggen, alle huls- tuin en keukenvrouwen hebben Immers
dagelijks te maken met regelingen van vroede vaderen,
dus: klim in uw pen, ook als u het allemaal wel goed vindt
zo. Op de envelop „dialoog" en in de brief uw adres
en het boekje dat wij u mogen sturen: De dokter zegt I.
De dokter zegt 2 of Tipparade.
JATUURLIJK kwam ik da
vorige keer weer niet klaar:
was eigenlijk nog maar nauwe
lijks begonnen.
Maar toch ook weer niet m
nauwelijks of enige goede vrien
dinnen hebben er het allerliefst»
en meest complimenteuze uitge-
puurd dat maar te denken is.
Eén van hen doet me een
voorstel: laten we ons voorne
men (we: die hier de Open Brief
lezen) ons allemaal in de komen
de tijd met een nozem, eventu
eel provo, te bemoeien.
Dat is verschrikkelijk goed be
doeld. Altijd geldt dat deze of
gene niet eenzaam zou zijn ge
worden, niet nozem, niet cy
nisch, niet bitter van tong, als
een medemens hem op een be
paald moment zou hebben ge
zien, aangesproken, hem koffie
zou hebben gegeven, enzovoort.
Maar ook geldt dat men dit
koffieschenken en wat dies meer
zij bepaald niet kan reglemente
ren, organiseren.
Men kan ten aanzien van een
groep, een straat, een stukje ge
meenschap soms iets zijn, b.v.
een clubhuis of een soos. Een
groep of een straat, ja zelfs een
buurt kan in zo'n ruimte-voor-
jullie een stuk gemeenschap be
leven, en in zoverre is dit geor
ganiseerd disponibel-zijn een ze
gen, functioneert het inderdaad
om eenzaamheid, wrok en luste
loosheid op te heffen.
Als u mij echter heel goed
kende maar dat wordt elke
Open Brief een ietsje beter
zoudt u weten dat ik hevig te
gen georganiseerd christen-zijn
ben. Ook tegen het organiseren
van voornemens. Je bent
christen. Zonder angst. Ook els
je niets „doet". Je hoeft je nooit
af te vragen: doe ik het nu wel
goed? Ook nooit te denken: ik
ben lang zo actief niet als zij,
mevr. X, die in commissie zus
zit, DUS ik ben minder christen.
Er is geen goed en er is geen
slecht, er is alleen een zijn, een
gaan waar het leven u brengt,
waar God u hebben wil.
1~\IT LAATSTE te weten
maakt zo blij en als het wa
re zorgeloos dat alles wat u on
derneemt de glans van die blijd
schap opvangt. Zo kan een knik-
je al „evangelie" zijn.
Nu weet ik dat sommige leze
ressen en vooral lezers zullen
zeggen: maar dat doen mensen
van de wereld ook, zit je niet
allerlei medemenselijkheid in
christen-zijn te duwen?
En ik wil best toegeven dat
aan vriendelijkheid vaak niet ta
zien is of iemand christen is.
(Tussen haakjes: moet dat te
zien zijn?) Maar ik zie toch wel
enig verschil tussen mede-mense
lijkheid en christen-zijn. Men
kan vriendelijk zijn als het past
en de keren dat het niet past
overslaan. Men is dan mede
menselijk. Maar geen christen.
Ghristenen doen iets, leren iets
doen tegen hun opportunistische
gevoelens in.
Iedereen spant zich wel eens
in. Maar als het niet past, laat
men een geval gaan, men ziet
het niet, men lust het niet.
Christenen kunnen niet laten
gaan, kunnen niet verzuimen.
Verzuim maakt de niet-christen.
Door verzuim van christenen is
nog alles in de wereld zoals het
is: provo's, maar ook ziekte.
Wanbegrip maar ook laat-
maar's en bemoei-je-er-niet-
mee's. Gemakzucht en slaafs ja-
zeggen.
W/JE VERZUIMT nooit? In
denken, in de politiek b.v.?
Wie is nooit eens lui? Hoeveel
vrouwen onder ons stellen wer
kelijk, in gesprek en in gedach
ten, belang in hedendaagse
vraagstukken? Verzuim, of je
wilt of niet.
Wie heeft puf, zoals dat heet,
om eens zich in te denken wat
een nozem bezielt, meer: met
hem mee te denken? Het is on
eindig gemakkelijker flink af te
geven op het soort, en het ge
bruik van de gummistok aan te
bevelen.
Een briefvriendin had het in
dit verband over de ingezonden
stukjes: on-christelijk gemakke
lijk. Natuurlijk kan ordeversto
ring niet toegestaan worden,
maar dat is nog maar het begin
van het probleem. Het griezelige
is dat sommige mensen denken
dat dan de oplossing is gegeven.
Gelukkig hebben wij nu weer
Pasen. Dat is een on-lui feest.
Dat is precies wat dwars tegen
ons mens-zijn ingaat. Onder
misverstand geduldig zijn. je
moordenaars vergeven, troosten
de woorden spreken, tegen een
„toevallige" mede-gekruisigde,
daar zit niet veel van georga
niseerd voornemen in. En het ge
weld van Gods liefde w&ar ma
ken en de dood vernietigen, dot
is een principe in deze wereld
brengen dat tegen alles in ons
strijdt. En daar leven wij uit.
Uit dat „het kan niet waar zijn",
„dat bestaat niet" eten en
drinken wij. Aan dat bloed heb
ben wij deel. Veranderd, ont
daan, bekeerd zien wij om ons
VIEN NAASTEN die wy
meenden niet te kennen,
zien broeders lang verloren.
Zien de doodsengel zonder
macht; nog niet geheel, want
wij zijn lui en laks en bang
soms; maar in principe: weg
wanbegrip, weg wrok. Hier is
een besluit dat ik mag nemen
al spreekt mijn kerk zich er nog
niet over uit: want mijn Heer is
opgestaan. Hier is een mens die
ik mag ontmoeten al kijkt
deze en gene me scheef aan (is
dat nu een kennis voor een kerk
mens?): want de Heer is op
gestaan. Er is geen angst meer.
Er is alleen het geweld van de
liefde Gods.
